Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Scheler" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Philosophical reflections on death
Filozoficzne rozważania o śmierci
Autorzy:
Bobko, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498084.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
death
life
Scheler
Schopenhauer
Opis:
This article briefly discusses the relationship between life and death. Understanding of this relationship has changed over the centuries, but this article focuses primarily on contemporary issues. The analysis makes reference to the texts of Max Scheler and Arthur Schopenhauer, as well as to the poetry of Rilke. This indicates that a human being should accept the necessity of death. Avoiding the truth, or attempting to take control over death – which is sometimes suggested by contemporary culture and technology – can be devastating for life
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2013, 8; 13-24
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scheler and the Very Existence of the Impersonal
Autorzy:
Auxier, Randall E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451375.pdf
Data publikacji:
2018-04-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Scheler
person
Whitehead
Royce
existence
feeling
Opis:
Usually philosophers worry about the existence of mind, or consciousness, or persons, or other difficult-to-explain phenomena. Having posited matter or nature, or fields, they wonder where can person or consciousness originate? This kind of thinking is backward. Only persons ask such questions. Persons exist. I turn the tables on the traditional problem of person by asking whether anything impersonal really exists. I argue that the impersonal almost exists, using the theory of feeling of Max Scheler and supplementing it with insights from Alfred North Whitehead and Josiah Royce. Even though feeling almost succeeds in divesting itself of the pre-supposed act of the person, but its concrete actuality blocks such complete self-abstraction.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2018, 2, 1(3); 74-86
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła reads and interprets Max Scheler
Karol Wojtyła czyta i interpretuje Maxa Schelera
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31207429.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
Scheler
etyka
metoda fenomenologiczna
ethics
phenomenological method
Opis:
The present article addresses Karol Wojtyła’s “encounter” with Max Scheler’s thought, expressed mainly in his work Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik (Formalism in Ethics and Non-Formal Ethics of Values). Three stages can be clearly distinguished: (1) first inspirations, which came about in particular as a result of contact with Rev. Ignacy Różycki, Jacek Woroniecki OP, and Roman Ingarden; (2) the duration of work on the habilitation thesis, which was based on Scheler’s above-mentioned work; and (3) further application of the philosophical findings. Wojtyła concluded that Scheler’s ethical system was unfit for scientific interpretation of Christian ethics. The reason was that the German philosopher focused almost exclusively on the emotional sphere and did not discern the person’s causal sphere. In a case like this a person is incapable of realizing values, and can only feel them, as a passive subject. However, inasmuch as Christian ethics is based on the thesis whereby man is the agent of the ethical good and evil of his own acts, perfecting himself through ethically positive values, and devaluing himself through negative ones, Scheler’s concept is absolutely unacceptable to Wojtyła. Still, Wojtyła discerned an eminently positive aspect in Scheler’s approach, namely, the very method of the phenomenological analysis of ethical facts on the phenomenal and experiential levels. Moreover, by attempting a certain integration of classical metaphysics with phenomenological analysis, Wojtyła – in a peculiar and creative way – developed his own philosophical position.
Niniejszy artykuł porusza temat „spotkania” Karola Wojtyły z myślą Maksa Schelera, wyrażoną głównie w jego pracy „Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik” (Formalizm w etyce i niematerialna etyka wartości). Można wyraźnie wyróżnić trzy etapy: (1) pierwsze inspiracje, które pojawiły się przede wszystkim dzięki spotkaniu z ks. Ignacym Różyckim, Jackiem Woronieckim OP i Romanem Ingardenem; (2) okres pracy nad rozprawą habilitacyjną, opartą na powyższej pracy Schelera; i (3) dalszą aplikację wypracowanych wniosków filozoficznych. Wojtyła doszedł do wniosku, że etyczny system Schelera nie nadaje się do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej. Powodem było to, że niemiecki filozof skupiał się niemal wyłącznie na sferze emocjonalnej i nie dostrzegał sfery sprawczej osoby. W takim przypadku osoba nie jest zdolna do realizacji wartości, a jedynie może je odczuwać jako bierny podmiot. Gdyż w kontekście etyki chrześcijańskiej opierającej się na tezie, według której człowiek jest sprawcą dobra i zła etycznego swoich własnych czynów, doskonaląc się poprzez wartości etycznie pozytywne i deprecjonując się poprzez negatywne, koncepcja Schelera jest absolutnie nieakceptowalna dla Wojtyły. Niemniej jednak, Wojtyła dostrzegł wyjątkowo pozytywny aspekt w podejściu Schelera, mianowicie samą metodę fenomenologicznej analizy faktów etycznych na płaszczyźnie zjawiskowej i doświadczalnej. Ponadto, poprzez próbę pewnej integracji klasycznej metafizyki z analizą fenomenologiczną, Wojtyła — w swoisty i twórczy sposób — rozwijał swoje własne stanowisko filozoficzne.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 41-56
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Link between Intersubjectivity and Self-Shaping in the Light of Phenomenological Philosophy
Autorzy:
Bellini, Bianca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
eidetic possibilities
exemplariness
Husserl
individuality
Scheler
self-shaping
descriptive phenomenology
Opis:
The paper aims to investigate the link between self-shaping and intersubjectivity from a phenomenological perspective. This means that two main topics are here at stake. On the one hand, the paper purports to argue that tackling the link between self-shaping and intersubjectivity from a phenomenological perspective is a meaningful (§1) and sound approach (§2). On the other hand, the paper purports to argue that such an analysis enables us to bring to light an inherent linkage that tethers the topic of intersubjectivity to the sway that other persons hold over one’s process of self-shaping. This influence will be gradually investigated. Firstly, Husserl’s stance on other persons as “variations of my self” (“Abwandlungen meiner Selbst”) will allow us to understand why other persons might hold sway over one’s process of self-shaping and self-knowledge (§3). Secondly, exemplariness will turn out to be the way through which other persons might hold sway over one’s process of self-shaping and self-knowledge: Scheler’s stance on exemplariness will be examined since he makes us treat the question of exemplariness from the standpoint of the process of the formation of individuality: exemplars hold sway over such a process (§4). So, we will rely upon the Husserlian thesis (“the other person is an intentional variation of my self”—“der Andere [ist] eine intentionale Abwandlung meiner selbst”) and the Schelerian thesis (others could become exemplars for me) to argue for a thesis that goes beyond Husserl’s and Scheler’s perspectives: others as exemplars shed light on the eidetic possibilities of myself and others could become exemplars for me since they are variations of myself; that is, they exemplify untaken possibilities of myself.1 We will argue that exemplariness is the key to the link between the issue of intersubjectivity and the process of self-shaping.
Źródło:
Avant; 2018, 9, 2; 203-229
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From experience to a method. The significance of Karol Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man
Od doświadczenia do metody. Znaczenie rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka
Autorzy:
Mazur, Piotr Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31211783.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
Max Scheler
etyka chrześcijańska
doświadczenie wewnętrzne
metoda fenomenologiczna
Wojtyła’s habilitation
Scheler and Wojtyła
experience
exeprience in anthropology
phenomenological experience
phenomenological method
Opis:
The purpose of the article is to show the significance of Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man. His assessment of the usefulness of Scheler’s ethical system for Christian ethics occupies an intermediate position between the demand to take into account first-person experience in cognition in his initial phase of practising philosophy and the proposal to use the phenomenological method to analyse this experience, and the transition from experience to a system, contained in “Person and Act”. In his habilitation dissertation, Wojtyła analysed the question of man’s inner experience, emphasising its significance for ethics and anthropology. A proper approach to this experience is possible through the phenomenological method. The analysis of Scheler’s system allowed Wojtyła to conclude that although the use of the phenomenological method is necessary in philosophical cognition, it is not sufficient. This method does not cover everything that experience brings. It should also be applied appropriately so that the essential contents of experience are not overlooked. He showed a concrete manner of application of this method to philosophical cognition, and of the combination of this method with the metaphysical method in “Person and Act”.
Celem artykułu jest pokazanie znaczenia rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka. Dokonana przez niego ocena przydatności systemu etycznego Schelera dla etyki chrześcijańskiej zajmuje miejsce pośrednie między postulatem uwzględnienia doświadczenia pierwszoosobowego w poznaniu w początkowej fazie uprawiania przez niego filozofii, a propozycją wykorzystania metody fenomenologicznej do analizy tego doświadczenia i przejścia od doświadczenia do systemu zawartego w „Osobie i czynie”. Wojtyła w swojej rozprawie habilitacyjnej poddał analizie kwestię doświadczenia wewnętrznego człowieka, podkreślając jego znaczenie dla etyki i antropologii. Właściwe ujęcie tego doświadczenia jest możliwe dzięki metodzie fenomenologicznej. Analiza systemu Schelera pozwoliła Wojtyle stwierdzić, że chociaż posłużenie się metodą fenomenologiczną jest konieczne w filozoficznym poznaniu, to zarazem nie jest wystarczające. Metoda ta nie ujmuje wszystkiego, co niesie ze sobą doświadczenie. Powinna być ona także odpowiednio stosowana, aby nie pomijać istotnych treści doświadczenia. Natomiast konkretny sposób zastosowania tej metody do filozoficznego poznania i łączenia tej metody z metodą metafizyczną pokazał w „Osobie i czynie”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 121-137
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Ernst Bloch’s Moral Theory
O filozofii moralnej Ernsta Blocha
Autorzy:
Pelletier, Lucien
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009530.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ernst Bloch
Moral theory
Expressivism
Georg Simmel
Max Scheler
filozofia moralna
ekspresywizm
Opis:
This article describes the origin of Bloch’s moral theory, which was formulated partly as a response to Simmel’s moral relativism. It also shows that Bloch’s theory is a coherent example of what Charles Taylor calls “expressivism,” a contemporary philosophical attitude which emphasizes the creation of values, with its transgressive character. Finally, the article addresses some shortcomings of Bloch’s expressivist moral theory, and emphasizes the necessity this author felt to complete it with norms ensuring human dignity.
Artykuł ten omawia źródła filozofii moralnej Ernsta Blocha, sformułowanej częściowo jako odpowiedź na relatywizm moralny Simmela. Przedstawia on również teorię Blocha jako spójny przykład tego, co Charles Taylor nazwał „ekspresywizmem”: stanowiska filozoficznego kładącego nacisk na transgresywny charakter tworzenia wartości. W końcu, artykuł wskazuje na niedostatki ekspresywizmu Blocha, podkreślając konieczność uzupełnienia go normami zabezpieczającymi ludzką godność (której był świadomy sam Bloch).
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1; 35-50
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojtyła’s Normative Ethic vs. Scheler’s Emotionalization of the A Priori
Autorzy:
García Casas, Pedro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507410.pdf
Data publikacji:
2019-08-20
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Wojtyła
Scheler
personalism
person
value
experience
duty
ethics
morality
moral norm
emotion
Opis:
The article discusses Wojtyła’s position regarding the Schelerian a priori. Both Woj-tyla and Scheler recognize the notion of a priori. But Wojtyła seeks an equilibrium between the a priori of duty (i.e., regardless of experience), on the one hand, and the exclusivity of the a priori values (aside from all normativity), on the other hand. The author concludes that Wojtyła points to the truth of man, which includes a concrete duty to realize the good by the acts of voluntary choice.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2019, 8, 3; 569-592
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genealogy of collective intentionality
Autorzy:
Brejdak, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076805.pdf
Data publikacji:
2021-12-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
collective intentionality
emotional intentionality
values
phenomenology of community
evolutionary psychology
Max Scheler
Michael Tomassello
Opis:
The present paper attempts to look at on the genealogy of both shared intentionality and collective intentionality, comparing Michael Tomasello’s concept with Max Scheler’s threedimensional concept of intentionality: ens amans, ens volens, ens cogitans, as affective, conative, and cognitive intentionality. I focus on various forms of affective collective intentionality — Schelerian forms of sympathy — to show collective subjectivity from the whole spectrum of emotional intentionality, presented by Scheler’s example of parents standing over the corpse of a child. Even though Tomasello’s works seem to empirically corroborate Scheler’s intuitions about the emotional genealogy of collective intentionality, they will differ in the horizons within they locate intentionality. In the case of the evolutionary psychology of Tomasello, we can talk about the horizon of cooperation, in the case of Scheler’s Scheler’s phenomenology of acts about the horizon of responsibility or co-responsibility, which gives intentionality its unique character. The similarities of both concepts concern the following pillars: 1) genealogy of intentionality covering the dimension of affective intentionality, conative intentionality, and the level of cognitive intentionality; 2) Imitation or, as Scheler would say, following someone. Because a person is recognized by the author of Formalism as an act, or a bundle of acts, the way to understanding and communication with another person is the maieutic coperformance of their acts — i.e., imitation. The maieutic co-execution of acts of others triggers the constitution process of a person, both on an individual and community level. We can speak, in the case of Tomasello, about the ontho- and sociogenetic function of co-executing acts or imitating; however, in the case of Scheler, we are dealing with the clearly axiological nature of such a constitution of both the individual and collective subjectivity (axiological ego, axiological communio); 3) collaborative engagement as a driving force behind collective intentionality in one case in form of co-responsibility, a nature of a collective person (Scheler); in the other case in form of collaboration developing intentionality to various units of community life (Tomasello).
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 2; 383-402
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lived experience or a reason? From an ethics debate to contemporary culture
Przeżycie czy racja? Od debaty etycznej do kultury współczesnej
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31212432.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
działanie moralne
racja rozumowa
doświadczenie wartości
Max Scheler
Karol Wojtyła
moral action
rational reason
experience of value
Opis:
Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler is multi-faceted. One of the central issues here is the dispute over the role of a lived experience and a reason in the structure of moral action. What is the starting point for providing an answer to the moral appeal directed at the human person? Is it a lived experience of an axiological quality called ‘value’ or a rational reason in which the value experienced is only one of the elements? Scheler is essentially in favour of the former scenario: the value carries sufficient power to pull the subject into action. And while his efficacy does not completely disappear here, it is fundamentally dominated by the axiological content (and attraction) of the value. Wojtyła takes a critical view of the German philosopher’s position, and states its inadequacy in the formation of mature moral action. A lived experience of a value is important, but it is not enough. The axiological experience moves the person, and contains an extraordinary force motivating one to undertake a specific act. However, without the participation of reason, it can be misguided and even inadequate. A person has to visualise, and to some extent objectivise the lived value for it to become the object of rational evaluation. Wojtyła’s dispute with Scheler is not just a marginal discussion between two European thinkers, within the hermetic philosophical debate of the 20th century. Indeed, it is part of the perennial questions as to what morality is, what role it plays in human life, and to what extent human beings influence the realisation of moral good and evil. The debate can also be a kind of lens affording a better view of the essence of contemporary disputes concerning both morality and culture. The diminishing and marginalisation of reason (especially in the strong, metaphysical version) in various spheres of life is striking. The tension between the culture of feeling and the culture of thinking is discernible and must prompt a debate. Karol Wojtyła shows what shape such a debate could take, and that it could be enriching for the entirety of contemporary culture.
Debata Karola Wojtyły z Maksem Schelerem jest wielowątkowa. Jednak jedną z centralnych kwestii jest spór o rolę przeżycia i racji w strukturze działania moralnego. Co jest punktem wyjścia do dania odpowiedzi na apel moralny skierowany do osoby ludzkiej? Czy jest to przeżycie jakości aksjologicznej zwanej wartością czy racja rozumowa, w której wartość doświadczona jest tylko jednym z elementów? Scheler opowiada się zasadniczo za pierwszym scenariuszem: wartość niesie ze sobą wystarczającą moc pociągania podmiotu do działania. I choć nie znika tu całkowicie jego sprawczość, to jednak jest ona zasadniczo zdominowana przez treść (i atrakcję) aksjologiczną wartości. Wojtyła ocenia krytycznie to stanowisko niemieckiego filozofa i stwierdza jego niewystarczalność w formowaniu dojrzałego działania moralnego. Przeżywanie wartości jest ważne, ale niewystarczające. Doświadczenie aksjologiczne porusza osobę i zawiera w sobie niezwykłą siłę motywującą do podjęcia określonego czynu. Jednak bez udziału rozumu, może być nietrafione, a nawet nieadekwatne. Osoba musi zobrazować sobie, poniekąd zobiektywizować przeżywaną wartość, aby stała się ona przedmiotem oceny racjonalnej. Spór Wojtyły z Schelerem nie jest tylko marginalną dyskusją pomiędzy dwoma myślicielami europejskimi, w obrębie hermetycznej debaty filozoficznej XX stulecia. W istocie wpisuje się on w odwieczne pytania, czym jest moralność, jaką rolę pełni w życiu człowieka i na ile człowiek ma wpływ na realizację dobra i zła moralnego. Debata ta również może być swoistym szkłem kontaktowym, przez które lepiej widać istotę współczesnych sporów, tak w obrębie moralności, jak i kultury. Osłabienie i marginalizacja rozumu (szczególnie w wersji mocnej, metafizycznej) w różnych sferach życia jest uderzająca. Napięcie pomiędzy kulturą odczuwania a kulturą myślenia jest dostrzegalne i musi skłaniać do debaty. Karol Wojtyła pokazuje, jak mógłby wyglądać kształt takiej debaty i że mogłaby ona być ubogacająca dla całej kultury współczesnej.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 139-152
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Ingarden and Karol Wojtyła’s Reading of Max Scheler
Odczytanie Maksa Schelera przez Romana Ingardena i Karola Wojtyłę
Autorzy:
Petryszak, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31213844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Roman Ingarden
Max Scheler
etyka
antropologia
filozofia człowieka
fenomenologia
Karol Wojtyła
ethics
anthropology
philosophy of man
phenomenology
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the criticism that Roman Ingarden and Karol Wojtyła made of the ethical system proposed by Max Scheler. On the basis of the indicated similarities in the two critiques, the article defends the thesis that the anthropological and ethical solutions proposed by Wojtyła can complement or develop the anthropology proposed by Ingarden.
Celem artykułu jest analiza krytyki Romana Ingardena i Karola Wojtyły wobec systemu etycznego zaproponowanego przez Maksa Schelera. Na podstawie wskazanych podobieństw w obu krytykach artykuł broni tezy, że zaproponowane przez Wojtyłę rozwiązania antropologiczne i etyczne mogą uzupełniać lub rozwijać antropologię proponowaną przez Ingardena.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 169-187
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Max Scheler’s Two Approaches to Philosophy of Culture
Autorzy:
Stikkers, Kenneth W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985700.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
max scheler
philosophy of culture
values
axiology
ordo amoris
ethos
sociology of knowledge
real and ideal sociological factors
Opis:
Max Scheler seems to present two distinct approaches to philosophy of culture. In the early period of his Formalismus in der Ethik und die materiale Wertethik and “Ordo Amoris,” he describes cultures as being defined by their distinct order of value preferencings. In his later period of his “Probleme einer Soziologie des Wissens,” however, Scheler explains the dynamics of culture in terms of the interaction of what he calls “real” and “ideal sociological factors,” rooted in various drives (Triebe) and spirit (Geist), respectively. These approaches are fully compatible and complementary, the former describing culture’s vertical structure and the latter, its horizontal structure. Together these two approaches offer a comprehensive philosophy of culture, deserving greater attention.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 4; 36-44
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Value Commensurability in Brightman and Scheler: Towards a Process Metaethics
Autorzy:
Hackett, J. Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451473.pdf
Data publikacji:
2019-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Edgar Sheffield Brightman
Max Scheler
process metaethics
value rankings
value commensurability
table of values
phenomenological ethics
personalism
personalist ethics
Opis:
In the following paper, both Max Scheler and Edgar Sheffield Brightman’s rankings of value are compared. In so doing, Brightman’s table of values is found wanting along the lines of Scheler’s value rankings. The reason is, in part, that Scheler’s ordering of preference and hierarchy of feelings more readily explain what Brightman’s account presupposes: affective intentionality. What is more, we can apply Brightman’s test of consistency to Scheler’s account and find it more desirable than how Brightman defines what values are in his A Philosophy of Religion (1940). Between both thinkers an account will emerge that can help clarify the commensurability of values in experience-based accounts of value in both thinkers. In doing so, a blended account reaches three conclusions about how each personalist might adopt points the other would have suggested to him. (1) Love is the process of coalescement in rough outlines; (2) The ordo amoris should reflect the rational coherence of Brightman’s more systematic laws; (3) And the demand of coherence means that phenomenology in Scheler becomes a system of idealistic metaphysics concerning values despite the fact that Brightman thinks the moral law system will hold phenomenologically regardless of which metaphysical interpretation of reality holds sway about values.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2019, 3, 1(7); 104-121
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła’s dispute with Max Scheler over the concept and role of conscience in morality
Spór Karola Wojtyły z Maksem Schelerem o koncepcję i rolę sumienia w moralności
Autorzy:
Biesaga, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31210108.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
Max Scheler
sumienie
wartość
powinność
norma
sprawczość
czyn
spełnianie się osoby
conscience
value
duty
norm
causality
act
personal fulfilment
Opis:
The article, following Karol Wojtyła’s study of Max Scheler’s ethics in his habilitation dissertation, reveals the above-mentioned phenomenologist’s overly narrow view of ethical experience and, for this reason, a narrow and erroneous account of conscience and its role in morality. Scheler’s narrowing of his analyses of ethical experience down to the emotional experience of values and insight into their essence led, as a consequence, to the exclusion of the causality of the real subject of action, i.e. to the exclusion of the objective desire for good, which is an act of self-determination guided by the fact of moral duty and the categorical normativity of conscience. Scheler equated “wanting good” with “the emotional feeling that I am good”. However, the emotional, passive experiencing of values alone is not the causation and performance of an act. The performance of an act is about good as such, permeated by value and moral duty along with the categorical imperative of conscience.  The moral goodness of an act internally permeates the entire dynamism of its performance. The explanation for this kind of personal fulfilment in the act is the potentiality and realization of the nature of the human person. Thus, in the ethical experience, we are dealing not only with the emotional experience of value, but with the experience of moral duty, with the experience of the norm, including the one closest to us, that is, the imperative of conscience, with the involvement of our will towards the performance of a valuable and morally commanded act, as the apex of personal fulfilment.
Artykuł, za przeprowadzonymi w swej habilitacji przez Karola Wojtyłę badaniami etyki Maksa Schelera, ujawnia zbyt ciasne ujęcie przez wymienionego fenomenologa przeżycia etycznego i z tego powodu zbyt wąskie i błędne ujęcie sumienia oraz jego roli w moralności. Zacieśnienie przez Schelera swych analiz przeżycia etycznego do emocjonalnego przeżywania wartości i wglądu w ich istotę, prowadzi w konsekwencji do wykluczenia sprawczości realnego podmiotu działania, czyli do wykluczenia obiektywnego pragnienia dobra, które to pragnienie jest aktem samodeterminacji, kierowanej faktem powinności moralnej i kategoryczną normatywnością sumienia. Scheler utożsamił „pragnienie dobra” z „emocjonalnym odczuciem, że jestem dobry”. Samo emocjonalne, pasywne przeżywanie wartości nie jest jednak sprawczością i realizacją czynu. W spełnianiu czynu chodzi o dobro jako takie, przeniknięte wartością i powinnością moralną wraz z kategorycznym nakazem sumienia. Dobroć moralna czynu przenika wewnętrznie cały dynamizm jego realizacji. Wyjaśnieniem tego rodzaju spełniania się osoby w czynie jest potencjalność i realizacja natury osoby ludzkiej. W przeżyciu etycznym mamy więc do czynienia nie tylko z emocjonalnym doświadczaniem wartości, ale także z przeżywaniem powinności moralnej, z przeżywaniem norm, w tym najbliższej nam, czyli nakazie sumienia, z zaangażowaniem naszej woli do realizacji wartościowego i moralnie nakazanego czynu, jako szczytowego spełniania się osoby.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 85-97
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upbringing according to Values: An Analysis of Grimm’s Tale “Hansel and Gretel” in accordance with the Theories of Max Scheler and Milton Rokeach
Autorzy:
Bogacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40459073.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
baśnie braci Grimm
wychowanie według wartości
hierarchia wartości
Max Scheler
Milton Rokeach
Brothers Grimm fairy tales
upbringing according to values
hierarchy of values
Opis:
The article aims to show how the message of one of the most popular fairy tales of the Brothers Grimm, Hansel and Grethel, can be read from the point of view of upbringing according to values. To this end, the analysis of fairy tales was made based on the phenomenological concept of an unchanging hierarchy of the values of Max Scheler, and on the theory of Milton Rokeach, assuming that the individual value system develops through learning. Apart from Bettelheim’s well-known interpretation, the analysis of the fairy tales revealed an idealistic message: that the experience of anomy, a reverse hierarchy of values and negative values, can be overcame by the effort to find an existing apriori universal system of values. In this context the most important developmental task is the ability to choose proper values.
Artykuł ma na celu ukazanie, w jaki sposób przesłanie jednej z najpopularniejszych baśni braci Grimm, Jaś i Małgosia, można odczytać z punktu widzenia wychowania według wartości. W tym celu dokonano analizy baśni  w oparciu o fenomenologiczną koncepcję niezmiennej hierarchii wartości Maxa Schelera, oraz w oparciu o teorię Miltona Rokeacha, zakładającą, że indywidualny system wartości rozwija się poprzez uczenie się. Abstrahując od dobrze znanej interpretacji Bettelheima, analiza baśni ujawniła jej idealistyczne przesłanie: doświadczenie anomii, odwróconej hierarchii wartości i wartości negatywnych można przezwyciężyć wysiłkiem znalezienia istniejącego a priori uniwersalnego systemu wartości. W tym kontekście najważniejszym zadaniem rozwojowym jest umiejętność wyboru właściwych wartości.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2023, 13, 2; 349-359
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The problem of personalism in Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler
Problem personalizmu w dyskusji Karola Wojtyły z Maksem Schelerem
Autorzy:
Czachorowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31208765.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
etyka
Karol Wojtyła
Max Scheler
personalizm
osoba ludzka
obiektywizm
zasada realizmu
emocjonalizm
postmodernizm
neuroetyka
ethics
personalism
human person
objectivism
principle of realism
postmodernism
neuroethics
Opis:
The article shows that already in his habilitation dissertation on Max Scheler’s ethics Karol Wojtyła defended the consistent ethical personalism, distorted by the German phenomenologist. However, the pertinent tying of moral values to the supreme, supra-instrumental value of the human person, involved its subjectivization, as a result of which Scheler’s claims to ethical objectivism are unfounded. Besides, in a completely unfounded manner he considered spontaneous emotionality as the centre of the person, thereby losing the person’s causative agency towards moral values, i.e. the central role of the human reason and free will in moral life, thus negating man’s moral responsibility for his actions. This assessment of Scheler’s ethics has relevance for discernment in contemporary posthumanist ethics, which – following Scheler’s lead – attributes the guiding role in moral life to spontaneous emotions.
Artykuł wykazuje, że już w pracy habilitacyjnej poświęconej etyce Maksa Schelera Karol Wojtyła bronił konsekwentnego personalizmu etycznego, wypaczonego przez niemieckiego fenomenologa. Trafne wiązanie wartości moralnych z nadrzędną, ponadinstrumentalną wartością osoby ludzkiej, wiązało się jednak z jej subiektywizacją, w wyniku czego roszczenia Schelera do obiektywizmu etycznego są bezpodstawne. Oprócz tego całkowicie bezpodstawnie uznał spontaniczną emocjonalność za centrum osoby, gubiąc w ten sposób sprawczość osoby wobec wartości moralnych, czyli centralną rolę ludzkiego rozumu i wolnej woli w życiu moralnym, zaprzepaszczając w ten sposób moralną odpowiedzialność człowieka za swoje czyny. Ta diagnoza etyki Schelera ma znaczenie dla rozeznania we współczesnej posthumanistycznej etyce, która — idąc tropem Schelera — rolę kierowniczą w życiu moralnym przypisuje spontanicznym emocjom.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 71-84
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies