Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Smarż, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Extent of Administrative Courts’ Review of Cases Based on Challenges to Cassation Decisions
Zakres kontroli dokonywanej przez sądy administracyjne w sprawach ze sprzeciwu od decyzji kasacyjnej
Autorzy:
Smarż, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22010427.pdf
Data publikacji:
2022-06-14
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
objection to a cassation decision
cassation decision
proceedings before administrative courts
means of challenging a decision
sprzeciw od decyzji kasacyjnej
decyzja kasacyjna
postępowanie przed sądami administracyjnymi
środki zaskarżenia decyzji
Opis:
The paper analyses a new means of challenging cassation decisions by appeal authorities by force of Article 138, para. 2 CAP, that is, objection to a decision. Particular attention is paid to the extent of reviews by administrative courts in cases concerning objections to cassation decisions, since that extent gives rise to grave doubts in practice, which is reflected in two different trends of rulings by administrative courts. The literal wording of Article 64e PBAC and the legislator’s intention expressed in the draft amendments to CAP imply the objection to a decision is intended to allow administrative courts to undertake reviews limited to reasons for repealing a decision by an appeals authority and submission of a case to reconsideration. Administrative court rulings comprise decisions, though, which assume courts should not only assess explanatory proceedings, but also review the interpretations of substantive law.
Celem artykułu jest analiza nowego środka zaskarżenia decyzji kasacyjnych wydanych przez organ odwoławczy w trybie art. 138 § 2 k.p.a., jakim jest sprzeciw od decyzji. Szczególną uwagę zawrócono na przedmiotowe uregulowanie pod kątem zakresu kontroli dokonywanej przez sądy administracyjne w postępowaniu prowadzonym w sprawach ze sprzeciwu od decyzji kasacyjnej. Zakres ten budzi bowiem istotne wątpliwości w praktyce, co znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w którym zarysowały się dwa różne kierunki orzecznicze. Jak wynika z literalnego brzmienia art. 64e p.p.s.a. oraz intencji ustawodawcy wynikającej z uzasadnienia do projektu zmian k.p.a., celem instytucji sprzeciwu od decyzji było umożliwienie wykonywania przez sądy administracyjne kontroli w ograniczonym zakresie obejmującym jedynie zasadność uchylenia przez organ odwoławczy decyzji oraz przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym pojawiają się jednak orzeczenia, które przyjmują, że oprócz oceny prawidłowości przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, sąd powinien dokonać także kontroli wykładni prawa materialnego.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (1); 271-290
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administration – Regulatory or Mediating?
Administracja władcza czy mediacyjna
Autorzy:
Smarż, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035320.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
mediation
amicable dispute resolution
administrative proceedings
Code of Administrative Procedure
mediacja
polubowne rozstrzyganie sporów
postępowanie administracyjne
kodeks postępowania administracyjnego
Opis:
Mediation in the administrative procedure is a new institution that provides a chance for an improved perception of public administration, yet it also gives rise to a range of doubts. The latter spring chiefly, though not solely, from the nature of administrative control. The principles of the rule of law, objective law, and voluntary mediation, which may be taken an improper advantage of, contrary to the legislator’s intentions, are also identified as barriers. Analysis of the issue implies that administrative proceedings leave room for mediation. Whether it will fulfil expectations, however, largely depends on the attitudes of parties and administrative authorities, or their employees, to be precise, for whom mediation is undoubtedly both a processual and mental challenge. The introduction of mediation to the Code of Administrative Procedure is to be applauded, mainly from the perspective of inducing citizens’ trust in public authorities. Mediation may also prove an effective instrument of eliminating conflicts in administration and thus contribute to reducing the caseload to be heard by administrative courts. It is important, though, for this opportunity to be taken proper advantage of and for the transformation of administration from controlling to mediating and more friendly to subjects administered to continue. This is a trend that deserves to be followed not only in Polish but also other legislations.
Mediacja w procedurze administracyjnej jest nową instytucją, dającą szansę na bardziej przyjazne postrzeganie administracji publicznej, ale stwarzającą też wiele wątpliwości. Wynikają one przede wszystkim z charakteru władztwa administracyjnego organów administracji, ale nie tylko. Jako barierę wskazuje się bowiem także zasadę praworządności i prawdy obiektywnej oraz zasadę dobrowolności mediacji, która może zostać wykorzystana w niewłaściwy sposób, sprzeczny z założeniami ustawodawcy. Jak wynika z analizy tytułowego zagadnienia, w postępowaniu administracyjnym jest miejsce na mediację. Jednak to, czy spełni ona pokładane w niej nadzieje, zależy w dużej mierze od postawy stron i organów administracji, a właściwie jej pracowników, dla których mediacja stanowi niewątpliwie wyzwanie w płaszczyźnie nie tylko procesowej, lecz także mentalnościowej. Wprowadzenie mediacji do k.p.a. należy ocenić pozytywnie przede wszystkim w odniesieniu do realizacji zasady wzbudzania zaufania obywateli do władzy publicznej. Mediacja może też stanowić skuteczny instrument eliminowania konfliktów w administracji, a przez to również przyczynić się do ograniczenia liczby spraw wymagających rozpatrzenia przez sądy administracyjne. Ważne jednak, aby stworzona szansa została właściwie wykorzystana i aby nastąpiła dalsza transformacja charakteru administracji z władczej na mediacyjną, bardziej przyjazną podmiotom administrowanym. Jest to trend nie tylko polskiego ustawodawstwa, lecz także innych państw, za którym powinniśmy podążać.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 3; 276-294
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Admissibility of a Complaint against Inaction and Prolixity Despite the Ending of Administrative Proceedings
Dopuszczalność złożenia skargi na bezczynność i przewlekłość pomimo zakończenia postępowania administracyjnego
Autorzy:
Smarż, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348165.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inaction
prolixity
call to action
complaint to an administrative court
bezczynność
przewlekłość
ponaglenie
skarga do sądu administracyjnego
Opis:
A discerning and quick handling of a case is the duty of an authority conducting administrative proceedings. If this duty is breached, a party has the right to present a call to action and a complaint to an administrative court against inaction or prolix proceedings. A doubt arises in connection with this regulation, however, if the submission of a complaint against inaction and prolixity at the end of proceedings and following the issue of an effective decision prevents an administrative court from considering such a complaint on its merits in the light of Article 149 § 1 (3) of the Law on Proceedings before Administrative Courts. The doubts have not been dispelled by the recent amendments to the Administrative Procedure Code and the Law on Proceedings before Administrative Courts in 2017 or a resolution of the panel of seven judges of the Supreme Administrative Court (II OPS 5/19), to which dissenting opinions were submitted. The Supreme Administrative Court has therefore made another resolution (II OPS 1/21) in order to clarify and reinforce the former. It is difficult to agree with the interpretation arising from these resolutions since they restrict a party’s right to seek their rights in court. The universal binding force of the resolution must be borne in mind, though, as it binds administrative court judges until the interpretation of a given provision is varied by another resolution.
Obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie administracyjne jest wnikliwe i szybkie załatwienie sprawy. W przypadku naruszenia tego obowiązku stronie przysługuje prawo złożenia ponaglenia oraz skarga do sądu administracyjnego na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. Na tle powyższej regulacji powstaje jednak wątpliwość, czy wniesienie skargi na bezczynność (przewlekłość) po zakończeniu postępowania i wydaniu ostatecznej decyzji stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu takiej skargi przez sąd administracyjny w zakresie rozstrzygnięcia na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wątpliwości tych nie rozwiały ostatnie zmiany prawne wprowadzone do Kodeksu postępowania administracyjnego i Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w 2017 r. ani uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (II OPS 5/19), do której zgłoszono zdania odrębne. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny podjął kolejną uchwałę (II OPS 1/21), mającą doprecyzować i wzmocnić poprzednią uchwałę. Trudno zgodzić się z interpretacją wynikającą z tych uchwał ponieważ ograniczają one stronie prawo dochodzenia swoich praw przed sądem. Należy pamiętać jednak o ogólnej mocy wiążącej uchwał, która wiąże składy sądów administracyjnych do momentu zmiany wykładni określonego przepisu przez inną uchwałę.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 4; 255-274
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conflicts of interest and values in the construction process
Konflikty interesów i wartości w procesie budowalnym
Конфликты интересов и ценностей в процессе строительства
Конфлікти інтересів і цінностей в процесі будівництва
Autorzy:
Smarż, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33360609.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
цінності
Будівельне право
процес будівництва
право забудови
принцип пропорційності
ценности
строительное законодательство
строительный процесс
право застройки
принцип пропорциональности
wartości
prawo budowlane
wartości, prawo budowlane, proces budowlany, prawo zabudowy
zasada proporcjonalności
values
building law
construction process
development title
principle of proportionality
Opis:
Prawo jest i powinno być związane z wartościami, które są jego podstawą. Odwołanie do wartości jest istotne również w Prawie budowlanym, w którym ustawodawca uregulował zagadnienia procesu budowlanego. Przedmiotem artykułu jest analiza wartości i interesów leżących u podstaw procesu budowlanego ze wskazaniem możliwości zaistnienia konfliktów w tym zakresie, natomiast celem jest wskazanie sposobów rozwiązania tych konfliktów oraz wykazanie charakteru przepisów Prawa budowlanego w tym obszarze. Na podstawie analizy przepisów Prawa budowlanego należy stwierdzić, że katalog wartości podlegających ochronie w procesie budowlanym jest bardzo szeroki. Za najważniejszą wartość należy uznać chęć zapewnienia bezpieczeństwa realizowanych i użytkowanych obiektów budowlanych, a w konsekwencji bezpieczeństwo ludzi i mienia. Z uwagi na fakt, iż w procesie budowlanym może dojść do kolizji tych wartości, ich ochrona wymaga ważenia ich przez organy administracji publicznej z punktu widzenia ochrony interesu jednostki i interesu publicznego. Pomóc ma w tym zakresie prewencyjny charakter przepisów Prawa budowlanego. Powyższe nie wynika niestety wprost z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, lecz można to wyinterpretować z przepisów ustawy, w czym pomocna okazuje się metoda dogmatyczno-prawa oraz analiza orzecznictwa i literatury przedmiotu, na których oparte zostały rozważania nad tytułowym zagadnieniem.
Право є і має бути пов’язане з цінностями, що лежать в його основi. Посилання на цінності є важливим і в законі Будівельне право, в якому законодавець врегулював питання процесу будівництва. Предметом статті є аналіз цінностей та інтересів, що лежать в основі процесу будівництва, вказуючи на можливість виникнення конфліктів у цій сфері. Метою статті є вказати шляхи вирішення цих конфліктів та продемонструвати характер положень закону Будівельне право в цій сфері. Виходячи з аналізу положень закону Будівельне право слід констатувати, що каталог цінностей, які підлягають охороні в процесі будівництва, є дуже широкий. Найголовнішою цінністю є прагнення забезпечити безпеку побудованих і експлуатованих будівель, а отже, безпеку людей і майна. Через те, що ці цінності можуть зіткнутися в процесі будівництва, їх захист вимагає від органів державного управління зважувати їх з точки зору захисту інтересів особи та суспільних інтересів. Допомогти в цьому має превентивний характер положень закону Будівельне право. На жаль, вищезазначене не випливає безпосередньо з положень Закону від 7 липня 1994 р. – Будівельне право, його можна тлумачити з положень Закону, для чого можна використовувати догматико- -правовий метод, аналіз судової практики та літератури, на якому ґрунтувалися міркування щодо титульного питання.
Закон связан и должен быть связан с ценностями, которые лежат в его основе. Ссылка на ценности актуальна и в «Строительном праве», в котором законодатель урегулировал вопросы строительного процесса. Предметом статьи является анализ ценностей и интересов, лежащих в основе строительного процесса, с указанием возможности возникновения конфликтов в этой связи, а целью – указать пути разрешения этих конфликтов и продемонстрировать характер положений закона «Строительное право» в этой области. Исходя из анализа положений закона «Строительное право», следует сделать вывод, что перечень ценностей, подлежащих защите в процессе строительства, очень широк. Наиболее важной ценностью следует считать стремление обеспечить безопасность строящихся и эксплуатируемых строительных объектов, а следовательно, безопасность людей и имущества. Поскольку эти ценности могут быть противопоставлены друг другу в процессе строительства, их защита требует от органов публичной администрации взвешивать их с точки зрения защиты интересов личности и общественных интересов. Превентивный характер положений закона «Строительное право» призван оказать помощь в этом отношении. К сожалению, вышесказанное не следует напрямую из положений закона от 7 июля 1994 года – «Строительное право», но его можно интерпретировать на основе положений Закона, в чем помогает догматико-правовой метод, а также анализ судебной практики и литературы по данному вопросу, на котором базировалось рассмотрение заглавного вопроса.
The law is and should be connected to values which constitute its basis. The reference to values is also significant in Building Law, in which the legislator has regulated the issues of the construction process. The subject of the article is the analysis of the values and interests underlying the construction process, indicating the possibility of conflicts in this regard, while the aim is to indicate ways to resolve these conflicts and to demonstrate the nature of the provisions of Building Law in this regard. Based on the analysis of the provisions of Building Law, it should be noted that the catalogue of values subject to protection in the construction process is very wide. However, the will to ensure the safety of constructed and used buildings, and consequently the safety of people and property, shall be considered the most important value. Due to the fact that these values may collide in the construction process, their protection requires public administration authorities to weigh them from the point of view of protecting the interests of an individual and the public interest. The preventive nature of the provisions of Building Law is to aid this. Unfortunately, the above does not result directly from the provisions of the Act of 7 July 1994 – Building Law, however it may be interpreted from the provisions of the Act, which the legal dogmatic method and the analysis of jurisprudence and literature, which the analysis of the title issue was based on, prove to be helpful with.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 3; 107-124
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies