Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Niewiadomska-Flis, Urszula" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
“You are gonna have to learn how to cook” – the role of foodways in revising hierarchical patient-caregiver relationship in John Sayles’s passion fish
“Będziesz musiała nauczyć się gotować” – rola jedzenia w modelowaniu relacji między pacjentem a opiekunem w wygrać z losem w reżyserii Johna Saylesa
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wygrać z losem
Amerykańskie Południe
ruch praw obywatelskich
jedzenie
kwestie rasowe
różnice rasowe
relacja pacjent-opiekun
Passion Fish
the American South
post-Civil Rights South
food and foodways
racial relations
racial asymmetry
patient and caregiver relationship
Opis:
Ewolucja hierarchicznej zależności pacjent-opiekun między głównymi bohaterkami filmu Wygrać z Losem, May-Alice Culhane and Chantelle, którą dodatkowo komplikują różnice rasowe widoczne w relacjach białej pani domu a jej czarną służącą, w dużej mierze dokonuje się poprzez łączące kobiety czynności związane z jedzeniem – jego przygotowywaniem, podawaniem, z funkcjonowaniem potraw zarówno w życiu codziennym, jak i w momentach uroczystych. Celem artykułu jest prześledzenie i zanalizowanie roli posiłków jako czynnika stymulującego przebieg tego procesu. Szkic przedstawia, w jaki sposób jedzenie pomaga May-Alice i Chantelle zbudować relację interpersonalną opartą na czułości oraz porozumieniu, pozwala im, dzięki odrzuceniu uprzedzeń rasowych, wyjść poza paradygmatyczne role białej pani domu i jej czarnej służącej. Definiując swoje relacje między zależną pacjentką i odpowiedzialną opiekunką, dwie kobiety muszą skonfrontować swoje uprzedzenia, stanąć twarzą w twarz ze sobą, przyjąć postawę empatycznego współdziałania.
A transformation of hierarchical patient-caregiver relationship between May-Alice and Chantelle, complicated by racism inscribed in the relationship between a white mistress and a black helper, is negotiated through the use of food – its preparation, serving, and daily as well as festive meals. It is my intention to trace and analyze the role of food in the evolution of their relationship. I will demonstrate that food helps these women to build affectionate coexistence and meaningful communication across the color line, rather than re-inscribes racial asymmetry into their relationship through references to the served and the servant dichotomy.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 2; 75-83
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I came a long way to get here”: Narrative point of view, the trope of the journey and recontextualization in Kaye Gibbons’s Ellen Foster and its cinematic adaptation
„Przeszłam długą drogę, aby tutaj dotrzeć”: Narracyjny punkt widzenia, trop podróży i rekontekstualizacja w Kaye Gibbons Ellen Foster i jej filmowej adaptacji
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886419.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kaye Gibbons
Ellen Foster
literatura amerykańskiego Południa
biała biedota
„Inny”
białość
rasizm
narracja
filmowa adaptacja
rekontekstualizacja
literature of the American South
the poor white/white trash
the Other
whiteness
racism
narrative voice
film adaptation
recontextualization
Opis:
Przesłanką teoretyczną artykułu jest analiza procesu adaptacji dyskursu narracyjnego i rozległego spektrum tematycznego, przeprowadzona w oparciu o ekranizację powieści Kaye Gibbons Ellen Foster z 1987 r. Głównym celem artykułu jest ukazanie sposobu prezentacji narracyjnego punktu widzenia oraz zagadnień tematycznych przeniesionych z literackiego pierwowzoru do filmu o takim samym tytule z serii the Hallmark Hall of Fame. Dokładnej analizie zostały poddane słowa występujące w zakończeniu dzieł, posługujących się odmiennymi środkami przekazu, rozpatrywane w kontekście retorycznym i logicznym. Oddzielne miejsce zostało poświęcone kwestii spójności obydwu mediów z dyskursem kulturowym, w który się wpisują.
The main theoretical aim of this article is to analyze the ways in which the narrative discourse and thematic concerns of Kaye Gibbons’s best-selling novel Ellen Foster (1987), the literary original, are creatively re-worked in a different medium—its cinematic adaptation, the Hallmark Hall of Fame film. Therefore, I seek to show how the narrative point of view of the novel Ellen Foster is transcoded to the film of the same name, and to what degree the thematic concerns of the literary precursor find their way into a different medium. I will also analyze the final words uttered by the narrator within the rhetoric and narrative logic of both media to see whether they are consistent with the cultural discourse the texts are engaged in.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 259-273
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Whistle Stop Café as a challenge to the Jim Crow bipartition of society in Fannie Flagg’s Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Café
Kawiarnia Whistle Stop jako sprzeciw wobec rasowego podziału w powieści Fannie Flagg Smażone zielone pomidory
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878756.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fannie Flagg
Smażone zielone pomidory
Amerykańskie Południe
relacje rasowe
Ku Klux Klan (KKK)
zacisze domowe
branża gastronomiczna
restauracje oraz kawiarnie
spożywanie jedzenia
„trzecie miejsce”
grill
Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Café
the American South
racial relations
domesticity
restaurant business
eating establishments
food consumption
the third place
BBQ
Opis:
Porządek społeczny Amerykańskiego Południa, oparty na supremacji białych oraz podporządkowaniu kobiet, znajduje odzwierciedlenie w przestrzeni kawiarni w powieści Fannie Flagg Smażone zielone pomidory. Tytułowa kawiarnia prowadzona przez dwie białe kobiety, Idgie Threadgoode i Ruth Jamison, staje się miejscem kontestacji właśnie tego porządku społecznego. Na początku lat 30. XX w. Idgie i Ruth, główne bohaterki powieści Flagg, wyprowadzają się ze swoich domów, aby zamieszkać razem na tyłach kawiarni, która będzie działać do 1969 r. Decyzja, aby otworzyć kawiarnię, ma podwójne znaczenie: bohaterki odrzucają / wykraczają poza przynależność do zacisza domowego, społecznie przypisywanego kobietom, ponadto – w czasach gdy prawa „Jim Crow” regulowały zinstytucjonalizowaną segregację rasową – postępują zgodnie z empatyczną wrażliwością społeczną, nakazującą im pomagać zarówno uciskanym czarnoskórym, jak i ubogim białym mieszkańcom miasteczka. Prowadzenie kawiarni pozwala Idgie i Ruth negocjować i na nowo zdefiniować własną tożsamość w kontekście sprzeciwu wobec ucisku rasowego oraz męskiej dominacji nad kobietą.
The American South’s social order, based as it was on white supremacy and subordination of women, is reflected in the space of the café in Fannie Flagg’s Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Café. The titular café run by two white women, Idgie Threadgoode and Ruth Jamison, becomes a site of contestation of that very social order. In the early 1930s Idgie and Ruth, the main heroines in Flagg’s novel, move out of their respective homes into the back of the café, which will offer its services till 1969. Their decision to run a café together has a twofold significance: they reject/transcend domesticity, a socially prescribed space for women, and they act on their increased sensitivity to help the disempowered and oppressed—the black and the poor—during the Jim Crow period. The ownership and management of the café allows Idgie and Ruth to negotiate and redefine their identities in the context of racial oppression and subordination of white women.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 171-186
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship between an Individual and a Society: Adjustment Disorders of John Steinbeck’s Characters
Zaburzenia w procesie adaptacji do społeczeństwa na przykładzie bohaterów wybranych powieści Johna Steinbecka
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953817.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wadliwa adaptacja
społeczeństwo
zaburzenia osobowościowe
powieści Johna Steibecka
maladjustment
society
personality disorders
John Steinbeck’s fiction
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie typologii postaci z zaburzeniami osobowościowymi w powieściach Johna Steibecka Myszy i ludzie, Pastwiska Niebieskie, Tortilla Flat i Cannery Row. Elementem kluczowym w analizie literackiej bohaterów jest zastosowanie teorii psychologicznych oraz socjologicznych. W przypadku omawianych postaci nieudolność procesu adaptacji jest częściej wynikiem zaburzeń osobowościowych jednostek niż negatywnego wpływu społeczeństwa. Unikanie rzeczywistości jest pierwszym etapem nieprzystosowania – osoby z wadliwym rozwojem osobowym (socjopatia, narcyzm, natręctwa myślowe, osobowości pasywno-‑agresywne) zniekształcają rzeczywistość tak, aby pasowała ona do ich potrzeb. Bohaterowie z osobowościami neurotycznymi lub paranoidalnymi nie utrzymują dostatecznego kontaktu z rzeczywistością, a ich wypaczone postrzeganie świata jest spowodowane lękiem i niechęcią do zmiany. Gdy unikanie prawdy jest niewystarczające, postaci muszą zbudować swój iluzoryczny świat, w którym czują się bezpiecznie. Bohaterowie ze skłonnościami psychopatycznymi uciekają do świata fantazji, popychani ekstremalnymi nastrojami. Jednakże rzeczą jednoczącą wszystkich analizowanych bohaterów jest zastosowanie przez nich mechanizmów obronnych, takich jak racjonalizacja, projekcja czy represja, pozwalających na manipulacje otoczeniem w celu uzyskania konkretnych korzyści.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 5; 49-65
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Society’s Role in the Adjustment of Deviant and Retarded Characters in John Steinbeck’s The Pastures of Heaven and Of Mice and Men
Rola społeczeństwa w przystosowaniu się bohaterów z zaburzeniami umysłowymi w powieściach Johna Steinbecka Pastwiska Niebieskie i Myszy i Ludzie
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954148.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dewiacja
człowiek nieprzystosowany
ograniczony umysłowo
opóźniony w rozwoju
społeczeństwo
przystosowanie się
proces adaptacji
John Steinbeck
Pastwiska Niebieskie
Myszy i Ludzie
deviation
misfit
feeble-minded
retarded
society
adjustment
the process of adaptation
The Pastures of Heaven
Of Mice and Men
Opis:
Status członka społeczeństwa narzuca na jednostkę przymus przystosowania się do jego norm. Jeśli osoba, poprzez odmienność swojego zachowania, zagraża stabilności danej grupy społecznej, grupa ta czuje się usprawiedliwiona wpływać na jej zachowanie. Ta sytuacja ma miejsce w przypadkach, gdy osoby umysłowo lub społecznie upośledzone odchylają się w swoim zachowaniu od norm ściśle określonych przez dane społeczeństwo. John Steinbeck w dwóch swoich powieściach: Pastwiska Niebieskie oraz Myszy i Ludzie pokazuje, jak społeczności wkraczają w proces adaptacji osób nieprzystosowanych. Postaci te charakteryzują się bezradnością wobec narzuconych abstrakcyjnych norm społecznych. Ich upośledzenia nie pozwalają im na zrozumienie zmiennego stosunku społeczeństwa do ich aberracji. Pod wpływem pewnych czynników, takich jak powszechne poważanie i zamożność rodzin, społeczeństwo może zdecydować się na akceptację odchyleń od własnych norm. To wewnętrznie sprzeczne podejście do odchyleń podkreśla fakt, że u Steinbecka postrzeganie zaburzeń umysłowych oraz społecznych jest w nienaturalnie dużym stopniu uwarunkowane indywidualną pozycją w społeczeństwie.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 99-110
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Patterns of Southern Lady’s Influence from the Old to the Contemporary South in Ellen Glasgow’s and Walker Percy’s Œuvre
Wpływ damy amerykańskiego Południa na podstawie twórczości Ellen Glasgow i Walkera Percy’ego
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119991.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the world of Southern aristocracy
literature of the American South
the myth of a Southern lady
Ellen Glasgow’s novels
Walker Percy’s novels
świat arystokracji amerykańskiego Południa
literatura amerykańskiego Południa
mit kobiety Południa
powieści Ellen Glasgow
powieści Walkera Percy’ego
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wpływu, jaki miała wywierać kobieta amerykańskiego Południa na najbliższe otoczenie. Ramy czasowe powieści Ellen Glasgow i Walkera Percy’ego, lata 1850-1980, w bardzo obszerny sposób obrazują zmiany zachodzące w postrzeganiu mitycznego kobiecego wpływu na dżentelmenów, rodzinę i społeczeństwo. Mit Południa, aprobowany przez patriarchów, dokładnie określał istotę tegoż wpływu. Jako przedwojenny ideał, dama amerykańskiego Południa miała inspirować, jak i delikatnie korygować nawyki patriarchów. Tak było w  teorii, jednakże często realizacja idealistycznych postulatów rozmijała się z założeniami mitu. W praktyce dżentelmeni byli już mniej chętni, aby damy krępowały ich męską naturę. Niezależnie od epoki kobiecy wpływ był rozumiany jako pozytywny lub negatywny, w zależności od przydatności w patriarchalnej ideologii. Ciekawy wydaje się fakt, że podział na kobiecy wpływ jako inspirację lub przeszkodę tak zakorzenił się w świadomości Południowców, że w drugiej połowie dwudziestego wieku kobiety nadal inspirują lub utrudniają dżentelmenom rozwój osobowościowy. Jednakże należy dodać, że wpływ kobiety Południa nie ograniczał się jedynie do mężów; damy również rozporządzały losem swoich córek. Matki często reprodukowały schematy patriarchalne, przez co utrudniały wyzwolenie kobiet z kajdan patriarchatu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 215-235
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The rhetorics of food as an everyday strategy of resistance in slave narratives
Retoryka jedzenia jako strategia codziennego oporu w narracjach niewolników
Autorzy:
Niewiadomska-Flis, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232102.pdf
Data publikacji:
2022-04-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
jedzenie
opór
niewolnictwo
relacje niewolników
piosenki juba
broń "słabych/bezsilnych"
food
resistance
slavery
slave narratives
weapons of the “weak/powerless”
juba songs
Opis:
Food is never just food; it is also an instrument of power in a Foucaultian sense. Food is simultaneously a rhetorical tool of dominance and a means of insubordination/defiance. As depicted within slave narratives food is a site of material and symbolic struggle, serving as a means of oppression and resistance. In this study I will examine how enslaved African Americans used the production and consumption of food, as well as discourse about food, as a rhetorical means of resistance. While Michel Foucault produced the theoretical scaffolding that rethinks power and resistance, his theories can be placed in a productive dialogue with the rhetorical studies of Kenneth Burke, Gillian Symon’s general conception of rhetorical resistance, as well as more specifically with James Scott’s and Elizabeth Janeway’s theories of the everyday resistance of the “weak.” Through these analytical lenses, I will place particular focus upon the role of food in slave narratives as a rhetorical means of defining and disputing identity, of establishing and violating various boundaries, and of challenging the status quo of plantations.
Jedzenie nigdy nie jest jedynie jedzeniem; jest również narzędziem władzy w sensie Foucaultowskim. Jedzenie jawi się bowiem jako retoryczny sposób wyrażania dominacji i manifestowania nieposłuszeństwa. Przedstawione w narracjach niewolników jedzenie to przejaw materialnej i symbolicznej walki, instrument przemocy i sposób wyrażenia oporu. W niniejszym opracowaniu przyjrzę się, w jaki sposób zniewoleni Afroamerykanie wykorzystywali przygotowywanie i konsumpcję żywności, a także dyskurs o jedzeniu, jako retoryczne środki oporu. W tym celu stworzone przez Michela Foucaulta podstawy teoretyczne dla rozważań o władzy i oporze zestawione zostały z retorycznymi studiami Kennetha Burke'a, koncepcją oporu retorycznego Gillian Symon, a także z teoriami codziennego sprzeciwu „słabych” autorstwa Jamesa Scotta i Elizabeth Janeway. Wykorzystując to zaplecze teoretyczne, skupiłam się na analizie roli jedzenia w relacjach niewolników, rozumianego jako retoryczny środek definiowania i kwestionowania tożsamości, ustanawiania i naruszania granic oraz kwestionowania status quo zastanego na plantacjach w południowych stanach USA.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 1; 32-51
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies