Changing Patterns of Southern Lady’s Influence from the Old to the Contemporary South in Ellen Glasgow’s and Walker Percy’s Œuvre

Celem artykułu jest ukazanie wpływu, jaki miała wywierać kobieta amerykańskiego Południa na najbliższe otoczenie. Ramy czasowe powieści Ellen Glasgow i Walkera Percy’ego, lata 1850-1980, w bardzo obszerny sposób obrazują zmiany zachodzące w postrzeganiu mitycznego kobiecego wpływu na dżentelmenów, rodzinę i społeczeństwo. Mit Południa, aprobowany przez patriarchów, dokładnie określał istotę tegoż wpływu. Jako przedwojenny ideał, dama amerykańskiego Południa miała inspirować, jak i delikatnie korygować nawyki patriarchów. Tak było w  teorii, jednakże często realizacja idealistycznych postulatów rozmijała się z założeniami mitu. W praktyce dżentelmeni byli już mniej chętni, aby damy krępowały ich męską naturę. Niezależnie od epoki kobiecy wpływ był rozumiany jako pozytywny lub negatywny, w zależności od przydatności w patriarchalnej ideologii. Ciekawy wydaje się fakt, że podział na kobiecy wpływ jako inspirację lub przeszkodę tak zakorzenił się w świadomości Południowców, że w drugiej połowie dwudziestego wieku kobiety nadal inspirują lub utrudniają dżentelmenom rozwój osobowościowy. Jednakże należy dodać, że wpływ kobiety Południa nie ograniczał się jedynie do mężów; damy również rozporządzały losem swoich córek. Matki często reprodukowały schematy patriarchalne, przez co utrudniały wyzwolenie kobiet z kajdan patriarchatu.