Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Buddyzm"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Buddhism and Urbanism in Post-Soviet Buryatia
Buddyzm a urbanistyka w poradzieckiej Buriacji
Autorzy:
Dondukov, Bato
Dorzhigushaeva, Oyuna
Dondukova, Galina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339661.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
buddyzm buriacki
anty-urbanizm
Buriacja postsowiecka
etyka środowiskowa
Buryat Buddhism
anti-urbanism
post-Soviet Buryatia
environmental ethics
Opis:
With the collapse of the Soviet Union the traditionally Buddhist regions of Russia, including the Republic of Buryatia, experienced the revival of religion. Along with the traditional Gelug school of Mahayana Buddhism existing on the territories around Lake Baikal for more than three hundred years, the globalized model of Buddhism started to spread quickly in Buryatia in the 1990s. Tibetan Buddhist teachers started to establish new Buddhist organizations in Buryatia and thus to transform the urban landscape of Ulan-Ude, the capital of the republic. The article traces how global and local Buddhist organizations become represented in the urban landscape of Ulan-Ude and considers the anti-urban position of Khambo Lama Damba Ayusheev.
Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego w tradycyjnie buddyjskich regionach Rosji, w tym w Republice Buriacji, zaczyna się proces odrodzenia religijnego. Wraz z tradycyjną szkołą gelug buddyzmu mahajany, funkcjonującej na terytoriach wokół jeziora Bajkał od ponad trzystu lat, w Buriacji rozprzestrzenia się nowy zglobalizowany model buddyzmu. Tybetańscy nauczyciele buddyjscy w okresie poradzieckim zaczęli zakładać nowe organizacje buddyjskie i przekształcać w ten sposób miejski krajobraz stolicy republiki, Ułan-Ude. Autorzy artykułu stawiają pytanie, w jaki sposób globalne i lokalne organizacje buddyjskie są reprezentowane w miejskim krajobrazie Ułan-Ude, oraz rozważają antyurbanistyczne stanowisko Khambo Lamy Damby Ayusheeva.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-19
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interreligious Dialogue in Jesus Christ
Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950539.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
religia
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
judaizm
hinduizm
buddyzm
religion
interreligious dialogue
christianity
judaism
islam
hinduism
buddhism
Opis:
This article presents a critical reflection on the advancement of interreligious dialogue between Christianity, Judaism, Islam, Hinduism, and Buddhism. Considering the person of Jesus Christ as a common reference point provides another perspective on reconciliation as well as a means to bridge the differences that continue to hinder a communal experience of faith.
Artykuł nt. Dialog międzyreligijny w Jezusie Chrystusie zawiera krytyczną refleksję na temat stopnia zaawansowania w dialogu między religiami takimi jak: chrześcijaństwo, judaizm, islam, hinduizm, buddyzm. Uwzględnienie wspólnego punktu odniesienia do osoby Jezusa Chrystusa ma być kolejnym głosem w sprawie pojednania i sugestią w niwelowaniu różnic, które ciągle utrudniają wspólnotowe doświadczenie wiary.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Implication of Buddhist Ethical Teaching on Sustainable Development
Buddyjskie nauczenie etyczne a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840981.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
human action
wczesny buddyzm
zrównoważony rozwój
ludzkie działanie
Opis:
Ethical teaching of religion has a significant impact on human action. Scripture has always been considered a guideline for human life. However, there is an argument that Buddhist philosophy is dysteleological. Therefore, it is difficult to argue for the virtuous action for protection or restore nature within the early Buddhist framework. This paper is an attempt to argue that Buddha has the main concern for Human suffering and he prescribed the solution or path to get rid of the suffering but there is a significant implication of Buddhist ethical teaching. Therefore, Buddhist ethical teaching can be a significant step towards sustainable development.
Etyczne nauczanie w ramach religii ma znaczący wpływ na ludzkie działanie. Pismo Święte zawsze było uważane za wskazówkę dotyczącą życia ludzkiego. Istnieje jednak argument, że filozofia buddyjska jest dysteleologiczna. Dlatego trudno jest argumentować za cnotliwym działaniem na rzecz ochrony lub przywrócenia natury we wczesnych ramach buddyjskich. Ten artykuł jest próbą argumentowania, że Budda koncentruje się głównie na ludzkim cierpieniu i z góry przewidział rozwiązanie lub ścieżkę pozbycia się tego cierpienia, dlatego buddyjskie nauczanie etyczne może być znaczącym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 187-191
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on social security through Buddhism in the Tran dynasty
Badania nad zabezpieczeniem społecznym przez buddyzm w dynastii Tran
Autorzy:
(Rev. Thich Thanh Dien), Duong Quang Dien
Thi Phuong Chi, Nguyen
Van Tuan, Nguyen
Van Kieu (Most Rev. Thich Dao Thinh), Bui
Thi Minh Hong (Bhikkhuni Thich Dieu Tam), Cao
Thi Nga, Nguyen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790768.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
Social security
amnesty
Buddhism
Tran dynasty
amnestia
Buddyzm
dynastia Tran.
zabezpieczenie spoełczne
Opis:
During the period from 8th Century to early decades of the 14th Century, Dai Viet was in the course of prosperous development with reigns of Tran Thai Tong (ruled from 1226-1258), Tran Thanh Tong (1258-1278), Tran Nhan Tong (1278-1293), Tran Anh Tong (1293-1314), Tran Minh Tong (1914-1329), and Trang Hien Ton (1329-1341). We can say that this is time of prosperity and advance of Tran Dynasty. The Tran Kings’ piety upon Buddhism had a great impact on thought and government policies, especially the spirit of equality and humanity. Kings of Tran express a great care on life of the people, try to relieve their toils, reduce their duties, help the poor, and enhance the social security.116 From Tran Du Tong onwards, all was not as before anymore. Research on social security by Buddhism in Tran dynasty can be presented in many aspects, but this article just focuses on clarifying the social security through Buddhism’s care on material and spiritual life of the people.
W okresie od VIII wieku do wczesnych dekad XIV wieku - za czasów panowania: Tran Thai Tong (rządził od 1226-1258), Tran Thanh Tong (1258-1278), Tran Nhan Tong (1278-1293), Tran Anh Tong (1293-1314), Tran Minh Tong (1914-1329), i Trang Hien Ton (1329-1341) - Dai Viet był w na drodze rozwoju. Można powiedzieć, że jest to czas prosperity i postępu dynastii Tran. Pobożność królów Tranu wobec buddyzmu miała wielki wpływ na myślenie i politykę rządu, zwłaszcza na ducha równości i człowieczeństwa. Królowie dynastii Tran wyrażają wielką troskę o życie ludzi, starają się ulżyć im w trudach, zmniejszają ich obowiązki, pomagają biednym i zwiększają bezpieczeństwo społeczne. Od czasów Tran Du Tong, wszystko nie było już takie jak dawniej. Badania nad zabezpieczeniem społecznym przez Buddyzm w dynastii Tran można przedstawić w wielu aspektach, niniejszy artykuł koncentruje się jednak tylko na wyjaśnieniu zabezpieczenia społecznego poprzez opiekę Buddyzmu nad materialnym i duchowym życiem ludzi.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2021, 1, 44; 171-193
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Implication of Buddhist Ethical Teaching on Sustainable Development
Buddyjskie nauczenie etyczne a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840977.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
human action
wczesny buddyzm
rozwój zrównoważony
ludzkie działanie
Opis:
Ethical teaching of religion has a significant impact on human action. Scripture has always been considered a guideline for human life. However, there is an argument that Buddhist philosophy is dysteleological. Therefore, it is difficult to argue for the virtuous action for protection or restore nature within the early Buddhist framework. This paper is an attempt to argue that Buddha has the main concern for Human suffering and he prescribed the solution or path to get rid of the suffering but there is a significant implication of Buddhist ethical teaching. Therefore, Buddhist ethical teaching can be a significant step towards sustainable development.
Etyczne nauczanie w ramach religii ma znaczący wpływ na ludzkie działanie. Pismo Święte zawsze było uważane za wskazówkę dotyczącą życia ludzkiego. Istnieje jednak argument, że filozofia buddyjska jest dysteleologiczna. Dlatego trudno jest argumentować za cnotliwym działaniem na rzecz ochrony lub przywrócenia natury we wczesnych ramach buddyjskich. Ten artykuł jest próbą argumentowania, że Budda koncentruje się głównie na ludzkim cierpieniu i z góry przewidział rozwiązanie lub ścieżkę pozbycia się tego cierpienia, dlatego buddyjskie nauczanie etyczne może być znaczącym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 187-191
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Role of Religion in Environmental Sustainability: An Indian Perspective
Rola religii w kształtowaniu zrównoważoności środowiskowej: perspektywa Indyjska
Autorzy:
Kar, Sarita
Tripathy, Manisha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073436.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
nature
religion
hinduism
jainism
buddhism
natura
religia
hinduizm
dżinizm
buddyzm
Opis:
Environmental trepidations are global issues, environment sustainability is conceivable with the noble motive, which takes real shapes with the insights and perspectives from different religions. In the process of learning and teaching laid down by religion help to expand our understanding and develop our behavior towards nature. Role of religion to shape our attitudes to the natural world is significant, because its domination in human personality is always recognizable. The paper would like to find out different prospect to achieve environment sustainability with the help of imperatives given by Indian religion. This imparts many valuable imperatives which unify nature as an inseparable part of human life and vice versa. Three major religions originating from India were explored in this paper: Hinduism, Buddhism and Jainism. The paper tries to show the human affiliation with nature is well expressed in every aspect of Indian religious life.
Gdy degradacja środowiska stała się problemem globalnym, zrównoważony rozwój środowiska można sobie wyobrazić dzięki szlachetnemu motywowi, który przybiera realne kształty dzięki wglądom i perspektywom z różnych religii. W procesie uczenia się i nauczania nakreślonego przez religię pomagamy poszerzyć nasze rozumienie i rozwijać nasze zachowanie wobec natury. Rola religii w kształtowaniu naszego stosunku do świata przyrody jest znacząca, ponieważ jej dominacja w osobowości człowieka jest zawsze rozpoznawalna. Artykuł podejmuje próbę rozpoznania perspektywy osiągnięcia zrównoważenia środowiska za pomocą imperatywów podanych przez religię indyjską. Daje to wiele cennych imperatywów, które jednoczą przyrodę jako nieodłączną część ludzkiego życia i vice versa. W artykule tym omówiono trzy główne religie wywodzące się z Indii: hinduizm, buddyzm i dżinizm. Artykuł stara się pokazać, że związek człowieka z naturą jest dobrze wyrażony w każdym aspekcie indyjskiego życia religijnego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2022, 17, 1; 96--100
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Face to Face: the Growth of the Self in Thomas Merton
Autorzy:
Jennings, Susanne Caroline Rose
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040926.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Self Identity
Reality
Illusion
Monasticism
Christianity
Zen
Buddihism
Jungian Psychology
tożsamość
rzeczywistość
iluzja
Monastycyzm
chrześcijaństwo
zen
buddyzm
psychologia Junga
Opis:
The late Trappist monk and prolific author, Thomas Merton was intensely concerned with the self – or to be more precise, with a desire to break free from the tyranny of the self he took to be his identity. His early years in France and England were marked by a sense of loss and dislocation. After leaving Cambridge for Columbia, his subsequent life in America and decision to be baptised a Catholic at the age of 23 eventually led to his taking vows as a Cistercian monk. Given the name Frater Louis, the ‘world’ with all its temptations and unresolved issues had been left safely behind along with his old identity. Or so he thought. In fact, Merton’s years as a Trappist would lead to a best-selling autobiography written under obedience to his abbot with many more books to follow. Compared at the time of its publication to St Augustine’s Confessions, it would lead to his international renown as Thomas Merton. He voiced his disquiet over what he called ‘this shadow, this double, this writer who […] followed me into the cloister … I cannot lose him.’ In time, Merton came to the realisation through lived experience and his voracious reading of the Bible, St Augustine, the mystics, the individuation process propounded by Jung, Zen Buddhism and others that the ‘self’ he was trying to escape was, in fact, largely a ‘false’ self driven by the ego. This paper traces Merton’s journey from the that self to the authentic self which is found in God, in transcendence. Obsession with ‘the self’ as understood in the 21st century makes a study of Merton’s path to selfhood that much more vital. The advent of the ‘Selfie’, the self-promotion that social media affords and the examples of narcissistic individuals in positions of power gives the lie to lives where self-consciousness is confused with self-realisation. Nothing, as Merton discovered, could be further from the truth.    
Nieżyjący już mnich trapistów i płodny autor, Thomas Merton, intensywnie zajmował się jaźnią, a dokładniej mówiąc, pragnieniem uwolnienia się od tyranii jaźni, którą przyjął za swoją tożsamość. Jego wczesne lata spędzone we Francji i Anglii naznaczone były poczuciem straty i zwichnięcia. Po opuszczeniu Cambridge jego późniejsze życie w Ameryce (studiował w Columbia University) i decyzja o przyjęciu katolickiego chrztu w wieku 23 lat doprowadziły ostatecznie do złożenia przez niego ślubów zakonnych jako mnich cysterski.  Przyjmując imię brat Louis, sądził, że pozostawił za sobą „świat” ze wszystkimi jego pokusami i nierozwiązanymi problemami. Tak mu się jednak tylko wydawało. Lata, które spędził jako trapista, doprowadziły do powstania bestsellerowej autobiografii, napisanej w posłuszeństwie swojemu opatowi i nawiązującej do wielu innych książek o naśladowaniu Chrystusa. Porównanie tej publikacji z Wyznaniami św. Augustyna przyniosło Mertonowi międzynarodową sławę właśnie pod dawnym nazwiskiem. Wyrażał zaniepokojenie „tym cieniem, tym sobowtórem, tym pisarzem, który [...] poszedł za mną do klasztoru... Niemogę go stracić”. Z czasem mnich zdał sobie sprawę – dzięki doświadczeniu, żarliwej lekturze Biblii, rozważań św. Augustyna i mistyków, a także pod wpływem procesu indywiduacji zapoczątkowanemu przez Junga, buddyzmu zen i innych – że „ja”, z którego próbował uciec, było w rzeczywistości w dużej mierze „fałszywym ja”, napędzanym przez ego. W niniejszym artykule autorka śledzi drogę Mertona, od jego dawnego „ja” do „jaautentycznego”, które znajduje się w Bogu, w transcendencji. Obsesja na tym punkcie, obecna w XXI w., sprawia, że badanie drogi Mertona do samodzielności staje się tym bardziej istotne. Pojawienie się „ja”, autopromocja, jaką dają media społecznościowe i przykłady narcystycznych jednostek na stanowiskach władzy, ujawniają nieprawdziwość życia, w którym samoświadomość mylona jest z samorealizacją. Jak odkrył to Merton, jest to całkowicie błędny trop. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 179-192
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Path of a Saint: Buddhaghosa’s Argument for Sustainable Development
Ścieżka świętego: argument Buddaghosy na rzecz zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Prakash, Gyan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371084.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
early Buddhism
sustainable development
religion
Buddhaghosa
natural resources
wczesny Buddyzm
zrównoważony rozwój
religia
Buddaghosa
zasoby naturalne
Opis:
A philosophical investigation of sustainable development has much to contribute to the study of philosophy of religion because religion has significant effect on human behavior. In Indian philosophy, to be precise, early Buddhist Philosophy argues for individual suffering and it’s solution. Notwithstanding, there is an argument that Buddhist philosophy does not motivate an individual to make efforts for sustainable development or preservation of natural resources. Therefore, one cannot contemplate the problem of sustainable development under early Buddhist philosophical framework. To refute this view, I have attempted to analyze Buddhaghosa’s notion of virtue. In this paper, I have argued that, there is a significant implication of the study of virtue for the area of sustainable development. This, consequentially, imparts significance to the balanced consumption of natural resources and balanced consumption of natural resources is vital for sustainable development.
Filozoficzne badanie zrównoważonego rozwoju ma duży wkład w studiowanie filozofii religii, ponieważ religia ma znaczący wpływ na ludzkie zachowanie. Mówiąc precyzyjniej, w filozofii indyjskiej wczesna filozofia buddyjska opowiada się za indywidualnym cierpieniem i rozwiązaniem. Niezależnie od tego istnieje argument, że filozofia buddyjska nie motywuje jednostki do podejmowania wysiłków na rzecz zrównoważonego rozwoju lub zachowania zasobów naturalnych. Dlatego nie można kontemplować problemu zrównoważonego rozwoju we wczesnych buddyjskich ramach filozoficznych. Aby obalić ten pogląd, próbowałem przeanalizować pojęcie cnoty Buddhaghosy. W tym artykule argumentowałem, że badanie cnoty ma znaczący wpływ wspieranie zrównoważonego rozwoju. W konsekwencji nadaje to znaczenie zrównoważonemu zużyciu zasobów naturalnych, a zrównoważone zużycie zasobów naturalnych ma zasadnicze znaczenie dla zrównoważonego rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2020, 15, 2; 205-209
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statehood Without the State: The Politico-Legal Visions of the Future State of Tibet
Państwowość bez państwa. Wizje polityczno-prawne przyszłego państwa Tybet
Autorzy:
Lisiecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1940362.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Tibet
Tibetans
China
Dalai Lama
national identity
independence
constitution
Buddhism
Tybet
Tybetańczycy
Chiny
Dalajlama
tożsamość narodowa
niepodległość
konstytucja
buddyzm
Opis:
The main purpose of this article is to analyze the situation of modern Tibet, which political and legal structures are divided into the Central Tibetan Administration in India and the Tibet Autonomous Region in China. What connects them is a developing national identity of the Tibetans and the actions taken by the Central Tibetan Administration to create a new and independent state. Of great importance for the specificity of politics and the shaping of Tibetan national identity are also activities of the 14th Dalai Lama, who internationally promotes Tibetan culture and informs about the situation of Tibetans living in the Tibet Autonomous Region in China. Dalai Lama is also the author of the draft constitution of the future state of Tibet, which content is a basis of the analysis in this article. Due to the comprehensive presentation and explanation of the specifics of this project, we will analyze not only particular articles, but also the introduction that we can consider as preamble. Thanks to this, it will be possible to show the relationship between political, legal and religious issues that make up the visions of the new state of Tibet. This article is divided into two related parts. The first one is connected with national identity and independence of Tibet. The second part is focused on democratization of Tibet and relation between religion and politics.
Głównym celem niniejszego artykułu jest analiza sytuacji współczesnego Tybetu, którego struktury polityczne i prawne podzielone są na Centralny Rząd Tybetański w Indiach i Tybetański Region Autonomiczny w Chinach. Tym, co je łączy, są kształtująca się tożsamość narodowa Tybetańczyków oraz działania podejmowane przez Centralny Rząd Tybetański na rzecz stworzenia nowego i niepodległego państwa. Duże znaczenie dla specyfiki polityki i kształtowania tybetańskiej tożsamości narodowej ma również działalność XIV Dalajlamy, który na arenie międzynarodowej promuje kulturę tybetańską oraz informuje o sytuacji Tybetańczyków żyjących w Tybetańskim Regionie Autonomicznym w Chinach. Dalajlama jest również autorem projektu konstytucji przyszłego państwa Tybet, której treść stanowi podstawę analizy zawartej w niniejszym artykule. Ze względu na kompleksowe ukazanie i wyjaśnienie specyfiki tego projektu zajmiemy się analizą nie tylko poszczególnych artykułów, lecz także wprowadzenia, które uznać możemy za preambułę. Dzięki temu możliwe będzie wykazanie związków między kwestiami politycznymi, prawnymi a religijnymi, składającymi się na wizję nowego państwa Tybet. Z tego też powodu artykuł podzielony jest na dwie powiązane ze sobą części. Pierwsza dotyczy tożsamości narodowej i niepodległości Tybetu, zaś druga demokratyzacji Tybetu i związków między religią a polityką.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 59; 31-46
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Problem of Ontological Insecurity. What Can We Learn from Sociology Today? Some Zen Buddhist Inspirations
Problem ontologicznej niepewności. Czego możemy się nauczyć od socjologii dzisiaj? Inspiracje buddyzmem zen
Autorzy:
Konecki, Krzysztof T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373104.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka życia
buddyzm zen
socjologia
niepewność ontologiczna
umysł
jaźń
medytacja
cierpienie
chciwe instytucje
art of living
Zen Buddhism
sociology
ontological insecurity
mind
self
meditation
suffering
greedy institutions
Opis:
Can we learn about the art of living from sociology? Sociology teaches us that we are the part of a broader group called society. We are taught that society should be first described in order to be understood and/or explained, and that the cognitive function is the most important part in understanding the role sociology should play in a democratic and modern society. Is this understanding (cognition) enough? What more can we get to better our quality of life and live a wholesome life from studying sociology or society using a sociological perspective? Is sociology a tool for the art of living or is it just a play of the “sophisticated”? In this paper, we analyze the sociology from the philosophy of Zen Buddhism to show the connection between the work of mind and the sociological concepts that are used to analyze “society.” Moreover, we analyze the approaches of George H. Mead, Robert Merton, and especially and separately Anthony Giddens that created, very important for our considerations, the concept of “ontological security.” We also reconstruct the structural conditions of the art of living and happiness, analyzing the concept of greedy institutions by Lewis Coser. We analytically connect the structural conditions of work in contemporary greedy institutions (working on projects) with the loss of ontological security. We analyze the displacement of the meaning of work, career, autonomy, time structure, identity, privacy and happiness, and finally the sociology. We try to use a Buddhist inspiration to analyze issues of suffering and, associated with it, so called ontological insecurity and the welfare of the individual and/or society.
Czy możemy nauczyć się sztuki życia z socjologii? Socjologia uczy nas, że jesteśmy częścią szerszej grupy zwanej społeczeństwem. Nauczono nas, że społeczeństwo powinno być najpierw opisane, aby mogło być zrozumiane i/lub wyjaśnione, a funkcja poznawcza jest najważniejszą częścią zrozumienia roli, jaką powinna odgrywać socjologia w demokratycznym i nowoczesnym społeczeństwie. Czy to zrozumienie (poznanie) jest wystarczające? Co jeszcze może możemy uzyskać od socjologii, by ulepszyć jakość naszego życia? Czy socjologia jest narzędziem sztuki życia, czy jest grą „wyrafinowanych” naukowców? W niniejszym artykule analizujemy socjologię z punktu widzenia filozofii buddyzmu zen, aby pokazać związek pomiędzy pracą umysłu a koncepcjami socjologicznymi, które są używane do analizy „społeczeństwa”. Ponadto analizujemy podejścia George’a H. Meada, Roberta Mertona, a zwłaszcza i osobno Anthony’ego Giddensa, który stworzył bardzo ważne dla naszych rozważań pojęcie „bezpieczeństwa ontologicznego”. Odtworzymy również strukturalne warunki sztuki życia i szczęścia, analizując koncepcję tak zwanych chciwych instytucji Lewisa Cosera. Analitycznie połączymy strukturalne warunki pracy we współczesnych chciwych instytucjach (szczególnie tych pracujących nad projektami) z utratą bezpieczeństwa ontologicznego. Analizujemy przesunięcie znaczenia pracy, kariery, autonomii, struktury czasu, tożsamości, prywatności i szczęścia, i wreszcie socjologii. Staramy się używać inspiracji buddyjskich do analizowania problemów cierpienia i związanych z nimi: ontologicznej niepewności oraz dobrostanu jednostki i/lub społeczeństwa.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2018, 14, 2; 50-83
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Pursuit of Tangible Happiness Religion and Politics in a Japanese ‘New, New Religion’
Swoboda ubiegania się o rzeczywiste szczęście: religia i polityka w nowej japońskiej Nowej Religii
Autorzy:
Shields, James Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441314.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Happiness
religion and politics
Japanese new religions
Kōfuku-no-kagaku
2009 election
Kōfuku Jitsugentō
Okawa Ryūhō
New Komeitō
Sōka Gakkai
Nichiren Buddhism
Szczęście
religia i polityka
nowe japońskie religie
Kōfuku-no-Kagaku
wybory 2009
Komeitō
Buddyzm Nichiren
Opis:
Religion and politics have long been intertwined in Japan, to the extent that it is often difficult to draw lines of distinction between one realm and the other. The ancient Japanese term for the affairs of the state—matsurigoto 政 (lit., festival doings)—is a classic instance of this, implying as it does “the unity of worship and rule” (saisei itchi 祭政一致). In modern times, the Meiji Restoration of 1868 brought with it a renewed fusion of religion and state, in the guise of State Shinto. Japan’s defeat in 1945, however, saw a turn—both legal and social—towards a Western style “separation of Church and State.” At the same time, the decline of traditional religions led to an explosion of so-called “new religions” (shin shūkyō 新宗教), many of which have made forays into the political realm. The best known—and most controversial—example of a “political” new religion is Sōka Gakkai 創価学会, a lay Buddhist movement originally associated with the Nichiren sect that in the 1960s gave birth to a new political party, Komeitō 公明党 (lit., Clean Government Party), which in the past several decades has emerged as the third most popular party in Japan (as New Komeitō). Since the 1980s, Japan has also seen the emergence of so-called “new, new religions” (shin shin shūkyō 新新宗教), which tend to be more technologically savvy and less socially concerned (and, in the eyes of critics, more akin to “cults” than the earlier new religions). One new, new religion known as Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (lit., Institute for Research in Human Happiness or simply Happy Science), founded in 1986 by Ōkawa Ryūho 大川隆法, has very recently developed its own political party, Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (The Realization of Happiness Party). This article will analyse the political ideals of Kōfuku Jitsugentō in relation to its religious teachings, in an attempt to situate the movement within the broader tradition of religio-political syncretism in Japan. In particular, it will examine the recent “manifesto” of Kōfuku Jitsugentō in relation to those of New Komeitō and “secular” political parties such as the Liberal Democratic Party (Jimintō 自民党) and the Democratic Party (Minshutō 民主党).
W Japonii religia i polityka od dawna są ze sobą związane do tego stopnia, że często trudno oddzielić jedną rzeczywistości od drugiej. Najlepiej udowadnia to klasyczne, starożytne słowo japońskie na oznaczenie spraw państwa — matsurigoto 政 (dosłownie, roboty festiwalu), ponieważ zawiera w sobie „jedność kultu i władzy” (saisei itchi 祭政一致). Czasy przywrócenia epoki Meiji w 1868 roku przyniosły ze sobą odnowione połączenie religii i państwa pod pozorem Państwa Shinto. Natomiast klęska Japonii po 1945 roku wprowadziła znaczne zmiany zarówno prawne, jak i społeczne w kierunku zachodniego stylu rozdziału Kościoła od państwa. Towarzyszył temu stopniowy upadek tradycyjnych religii i wzrost popularności tak zwanych “nowych religii” (shin shūkyō 新宗教), z których wiele spróbowało wejść na arenę polityczną. Najlepszym i najbardziej znanym przykładem takiej politycznej nowej religii jest Sōka Gakkai 創価学会, świecki buddyjski ruch pierwotnie skojarzony z sektą Nichiren, który z kolei w latach sześćdziesiątych przekształcił się w nową partię polityczną Komeitō 公明党 (dosłownie. „Partia Czystej Władzy), będącą w ostatnich latach trzecią najpopularniejszą partią polityczną w Japonii, znaną jako Nowa Komeitō. Od lat osiemdziesiątych powstały również inne tak zwane “nowe, nowe religie” (shin shin shūkyō 新新宗教), które są lepiej zorientowane w technologii, a mniej zainteresowane sprawami społecznymi. W oczach wielu krytyków Nowa Komeitō, w przeciwieństwie do swoich poprzedników, jest jednak partią o charakterze zbliżonym do sekty. Jedna z nowej, nowej religii Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (dosłownie „Instytut do Badania nad Szczęściem Człowieka, lub po prostu Szczęśliwa Nauka), założona w 1986 przez Ōkawa Ryūho 大川隆法, została niedawno przekształcona w partię polityczną Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (czyli Partia Realizacji Szczęścia). Artykuł jest próbą analizy ideałów politycznych Kōfuku Jitsugentō w stosunku do jej nauczania religijnego oraz próbą usytuowania tego ruchu w szerszym kontekście synkretyzmu polityczno-religijnego w Japonii. W szczególności skupia się na ostatnim manifeście Kōfuku Jitsugentō, porównując go do deklaracji innych partii świeckich, takich jak Nowa Komeitō, i innych świeckich partii politycznych, np. Partii Liberalno-Demokratycznej (Jimintō 自民党) i Partii Demokratycznej (Minshutō 民主党).
Źródło:
Kultura i Polityka; 2009, 6; 46-65
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOREAN SHAMANISM – THE RELIGION OF WOMEN
한국의 무속 – 여성들의 종교
KOREAŃSKI SZAMANIZM – RELIGIA KOBIET
Autorzy:
OH, Kyong-geun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040277.pdf
Data publikacji:
2016-11-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
koreański szamanizm
gansinmu
seseupmu
choroba szamańska
gut (szamański rytuał)
ideologia szamańska
patriarchat
koreański buddyzm
koreańska religia fundamentalna
Korean shamanism
gangsinmu
shaman illness
gut (shaman rites)
han
Confucian ideology
patriarchy
Korean Buddhism
Korean fundamental religion
Opis:
Shamanism is one of the oldest religions that have existed around the world. But Korean shamanism is very exceptionally in the world, because it is monopolized by women. This article focuses on the main reasons for that state of affairs. Korean shamanism has never been accepted by the ruling class as an official religion. It was not supported by the elites of the society, so it has functioned only at the margin of culture and society. Confucian-patriarchy in the Joseon dynasty (1392-1897) was one of the main reasons why Korean shamanism became the religion of women. According to Confucian ideology there must be sexual segregation in the household, and it was extended even to ritual performances for the gods. Men satisfied their religious needs through Confucianism, but they completely excluded women from it. As women were excluded from Confucian ceremonies they needed to find a religion for themselves. The gods worshiped in shamanism and the shamanistic ritual itself were treated by the ruling class as coarse and vulgar, suitable only for people of lower classes and women. The gods in Korean shamanism are not providing people with noble ideals or dreams, they just support human beings by protecting them against bad luck and bringing them good luck. A Korean shamanistic ritual consists mainly of dances and singing. Shamans communicate with their gods in a trance induced by dancing vigorously. In the Joseon dynasty dominated by Confucian ideology it was very unsuitable for men.
Szamanizm jest jedną z najstarszych religii i istnieje niemal na całym świecie. Koreański szamanizm wykazuje jednak pewne cechy szczególne odróżniające go od innych form tego zjawiska na świecie, gdyż jest zmonopolizowany przez kobiety. W artykule zostaną przedstawione główne przyczyny tego faktu. Koreański szamanizm nigdy nie został zaakceptowany przez klasę rządzącą jako oficjalna religia, nie był także popierany przez elitę społeczeństwa i w związku z tym musiał funkcjonować ajedynie na marginesie kultury koreańskiej. Konfucjański patriarchat w czasie dynastii Joseon (1392-1897) istotnie przyczynił się do tego, że koreański szamanizm został religią kobiet. Według ideologii konfucjańskiej, w sprawach rodzinnych należy dokonywać segregacji płciowej, która została rozszerzona nawet na sferę rytuałów religijnych. Mężczyźni zaspokajali swoje potrzeby religijne praktykując konfucjanizm, ale całkowicie wykluczyli z niego kobiety. Skoro zaś kobiety zostały wykluczone z rytuałów konfucjańskich, musiały znaleźć jakąś religię dla siebie. Bogowie czczeni w koreańskim szamanizmie oraz sam rytuał szamański były bowiem traktowane przez klasę rządzącą jako trywialne, wręcz wulgarne i nadające się jedynie dla ludzi klas niższych i kobiet. Bogowie szamanizmu koreańskiego nie są istotami dostarczającymi ludziom szlachetnych ideałów lub marzeń a jedynie pomagają im w życiu codziennym chroniąc przed nieszczęściami i gwarantując szczęście. Koreański rytuał szamański składa się głównie z tańców i śpiewu. Szamani komunikują się z bogami-patronami w transie osiągniętym poprzez energiczne i energetyczne tańce. Należy jednak pamiętać, że w zdominowanym przez ideologię konfucjańską okresie panowania dynastii Joseon takie zachowanie było postrzegane jako bardzo nieodpowiednie dla mężczyzn
샤머니즘은 가장 오래된 종교들 가운데 하나이며 전세계에 걸쳐 존재한다. 그런데 한국의 샤머니즘은 세계적으로도 매우 예외적으로 여성들에 의해 점유되어 있다. 이 논문은 그러한 현상의 주요 원인들을 규명하고자 한다. 역사적으로 한국의 무속은 지배계층에 의해 단 한 번도 공식적인 종교로서 받아들여진 적이 없었다. 즉, 한국의 무속은 사회의 엘리트-지식인층으로부터 지지를 받지 못했기 때문에, 단지 주변문화로서 기능할 수밖에 없었던 것이다. 조선시대(1392-1897)의 유교적 가부장제는 한국의 무속이 여성의 종교가 되는 주원인들 중의 하나였다. 유교사상에 의하면 가사에 있어 반드시 남녀의 구별이 있어야 하는 바, 그것이 신을 위한 종교적 의례행위에까지 연장된 것이었다. 남자들은 유교의례를 통해 자신들의 종교적 욕구를 충족시키면서도 그것에서 여성들을 철저히 배제하였다. 여성들이 유교적 의례에서 배제됨에 따라 결국 그들은 자신들만의 종교의례를 찾지 않을 수 없었다. 남성 지배계급은 무속에서 섬겨지는 신들과 무속의례를 저속하고 조잡한 것들로서 오로지 하층민 혹은 여성들을 위한 것이라 여겼다. 한국무속의 신들은 인간에게 깊은 사상 혹은 고매한 가르침을 주는 존재가 아니라, 단지 불행을 막고 복을 가져다 줌으로써 그들의 삶을 안전하게 보호하고 도와주는 존재들이다. 한국의 무속의례는 주로 춤과 노래로 구성되어 있다. 무당은 격렬한 춤을 통한 무아지경에서 신과 교통하는 것이다. 하지만 유교사상이 지배하는 조선시대에 그러한 것은 남성들에게 받아들여질 수 없는 것이었다.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2016, 2; 71-86
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies