Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "CO2 emission" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Rozpraszanie związków węgla z gleb torfowo-murszowych w dolinie środkowej Biebrzy
Carbon losses from peat-muck soils in the middle Biebrza River valley
Autorzy:
Jaszczyński, J.
Turbiak, J.
Urbaniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338888.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
emisja CO2
gleby torfowo-murszowe
RWO
woda gruntowa
CO2 emission rate
DOC release
peat-muck soils
Opis:
Celem pracy było określenie i porównanie stężenia rozpuszczalnego węgla organicznego (RWO) w wodzie gruntowej oraz emisji CO2 do atmosfery z gleby torfowo-murszowej, w warunkach łąki użytkowanej (jednokośnej) oraz łąki nieużytkowanej, podlegającej naturalnej sukcesji roślinnej. Badania prowadzono na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego, na zmeliorowanym obiekcie torfowiskowym, charakteryzującym się glebami torfowo-murszowymi, w których proces murszenia sięgał 30-35 cm głębokości. Obszar badanego torfowiska był częściowo użytkowany jako ekstensywne łąki kośne. Pozostała powierzchnia była wyłączona z działalności rolniczej i tworzyła mozaikę kwater, na których zachodził proces naturalnej sukcesji roślinnej. Punkty badawcze założono na kwaterze zagospodarowanej jako ekstensywna łąka jednokośna (łąka użytkowana) oraz na sąsiadującej z nią powierzchni, gdzie nie prowadzono wykaszania (łąka nieużytkowana). Od kwietnia 2006 r. do końca 2008 r., na obu powierzchniach, oznaczano stężenie RWO w płytkiej wodzie gruntowej z warstwy organicznej gleby oraz podłoża mineralnego, podściełającego złoże torfowe. Próbki wody zbierano przez cały rok. W sezonie wegetacyjnym (IV-X) prowadzono pomiar emisji CO2 z powierzchni gleby, utrzymywanej w czarnym ugorze. Większe straty węgla, wyrażone stężeniem RWO obecnym w wodzie gruntowej z warstwy organicznej, zaobserwowano pod łąką użytkowaną. Średnie stężenie RWO z całego okresu badań wyniosło 74 mg C·dm-³ i nie było zależne od poziomu wody gruntowej oraz temperatury powietrza i gleby. Rozpraszanie związków węgla drogą emisji CO2 z gleby było natomiast zdecydowanie większe na powierzchni nieużytkowanej i wyniosło 630 mg·m-²·h-¹ (w sezonie wegetacyjnym 8,6 t C·ha-¹). W warunkach wyższej temperatury powietrza i gleby wielkość emisji CO2 była większa na obu powierzchniach.
The aim of this study was to determine and compare dissolved organic carbon (DOC) concentration in ground water and CO2 emission to the atmosphere from peat-muck soil overgrown by meadow cut once a year and by not mown meadow with natural plant succession. The study was carried out in the Biebrza National Park, on drained peatland with peat-muck soils in which decomposition process reached down 30-35 cm of depth. Peatland area was partly managed as an extensively cut meadows. The remaining area where the processes of natural succession took place was left unused. Sampling points were localized on extensively cut meadow (mown meadow) and on not mown meadow neighbouring the first one. Concentrations of dissolved organic carbon (DOC) were measured in 2006-2008 in shallow ground waters from organic soil layer and from mineral substratum. Water samples were collected during the whole year. CO,sub>2 emission rate was determined in the vegetation period (April-October) from the surface of soil left as fallow land. Higher carbon losses expressed in DOC concentration in ground water from organic layer took place from under mown meadow. Mean concentration of this component for the whole research period amounted 74 mg C·dm-³ and was not correlated with ground water table depth, air temperature or soil temperature. Dispersion of carbon through CO2 emission from soil was higher in unused meadow and amounted 630 mg·m-²·h-¹ (in the vegetation period 8.6 t C·ha-¹). At higher air and soil temperatures, CO2 emission rate was higher in both study areas.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 4; 65-77
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany emisji CO2 z gleby torfowo-murszowej pod wpływem nagłego i głębokiego obniżenia poziomu wody gruntowej
Hanges in CO2 emission from peat-muck soil under the influence of sudden and deep subsidence of ground water level
Autorzy:
Miatkowski, Z.
Turbiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339486.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
emisja CO2
gleby torfowo-murszowe
odwodnienie
respiracja gleby
CO2 emission
drainage
peat-muck soils
soil respiration
Opis:
Celem badań było określenie wpływu głębokiego odwodnienia płytkiej gleby torfowo-murszowej na jej aktywność respiracyjną. Badania prowadzono na obiekcie odwodnionym na przełomie lat 2001 i 2002, który znajdował się w zasięgu leja depresji wody gruntowej Kopalni Węgla Brunatnego "Bełchatów". Głębokie odwodnienie spowodowało zmianę aktywności respiracyjnej tej gleby, polegającą na zmniejszeniu się natężenia emisji CO2 z warstwy powierzchniowej od drugiego roku po odwodnieniu i jej wyraźnym zwiększeniu z warstw podpowierzchniowych, ale dopiero w trzecim roku po odwodnieniu. Wielkość mineralizacji masy organicznej, określona na podstawie wielkości emisji CO2 z powierzchni gleby, wynosiła w trzecim roku po odwodnieniu 13,8 Mg·ha-¹.
The aim of the studies was to determine the effect of deep drainage of a shallow peat-muck soil on its respiration activity. The studies were carried out in a site drained at the turn of the years 2001/2002 situated within the range of ground water depression zone of the Bełchatów brown coal mine. The deep drainage caused a change in respiration activity of this soil consisting in a decrease in CO2 emission intensity from the surface layer from the second year after drainage and its considerable increase from subsurface layers, but not earlier than in the third year of drainage. Mineralization rate of organic mass, determined on the basis of CO2 emission rate from the soil surface, was 13,8 Mg·ha-¹ in the third year after drainage.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2006, 6, 1; 267-276
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carbon dioxide emission from raised bog surface after peat extraction
Emisja ditlenku węgla z powierzchni torfowiska wysokiego po zakończonej eksploatacji torfu
Autorzy:
Turbiak, J.
Ćwiklińska, P.
Duda, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947041.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
CO2 emission
mineralization
raised bog
total ecosystem respiration
całkowita respiracja ekosystemu
emisja CO2
mineralizacja
torfowisko wysokie
Opis:
Research on CO2 emission from a raised bog after completion of peat extraction was performed in 2011– 2013. CO2 emissions were determined by the chamber method. Twenty years after the termination of peat extraction, the bog surface was almost entirely devoid of plants. CO2 emission from the bog varied depending on temperature and water conditions and was 418 mg·m–2·h–1 on average during the research period. CO2 losses on the raised bog were on average 19.7 Mg·ha–1·year–1 during the research period which corresponded to a carbon loss of 5.37 Mg·ha–1·year–1 or mineralisation of 9.6 Mg·ha–1·year–1 of organic mass of 56% carbon content. It is possible to reduce organic mass losses and CO2 emission to the atmosphere from the bog surface after peat extraction has been terminated by reconstruction of initial water conditions, i.e. retaining a high ground water level and restoration of aquatic plant communities.
Badania emisji CO2 z torfowiska wysokiego po zakończonej eksploatacji torfu prowadzono w latach 2011– 2013. Emisję CO2 oznaczano metodą komorową. Powierzchnia torfowiska po dwudziestu latach od zakończenia eksploatacji torfu była prawie całkowicie pozbawiona roślin. Emisja CO2 z torfowiska była zależna od temperatury i warunków wodnych. Wynosiła ona średnio w okresie badań 418 mg·m–2·h–1. Straty CO2 na torfowisku wysokim wynosiły średnio w okresie badań 19,7 Mg·ha–1·rok–1, co związane było z ubytkiem 5,37 Mg·ha–1·rok–1 węgla lub mineralizacją 9,6 Mg·ha–1·rok–1 masy organicznej o zawartości 56% węgla. Ograniczenie strat masy organicznej i emisji CO2 do atmosfery z powierzchni torfowiska po zakończonej eksploatacji torfu jest możliwe po odtworzeniu pierwotnych warunków wodnych, polegających na utrzymywaniu wysokiego poziomu wody gruntowej oraz restytucji zbiorowisk roślinnych.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2017, 35; 237-242
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność respiracyjna gleb pobagiennych w warunkach ich utrzymywania w czarnym ugorze
Respiration activity of post-bog soils kept as fallow
Autorzy:
Turbiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338731.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
aktywność respiracyjna
czarny ugór
emisja CO2
gleby pobagienne
bare fallow
CO2 emission
post-bog soils
respiration activity
Opis:
W pracy przedstawiono 3-letnie wyniki badań aktywności respiracyjnej gleb pobagiennych zaliczonych do czterech prognostycznych kompleksów wilgotnościowo-glebowych. Aktywność respiracyjną tych gleb określano na podstawie emisji CO2. Średnia emisja CO2 wynosiła od 461 mg · m-2 · h-1 na kompleksie mokrym do 485 mg · m-2 · h-1 na kompleksie wilgotnym. Na kompleksie mokrym wahania poziomu wody gruntowej w zakresie od 0 do 45 cm stymulowały aktywność respiracyjną gleby torfowo-murszowej. W warunkach utrzymywania się ustabilizowanego poziomu wody gruntowej na głębokości 23 cm aktywność respiracyjna gleby na tym kompleksie była 11-krotnie mniejsza niżw okresie wahań poziomu wody. Proces decesji masy organicznej w glebie murszowatej właściwej przebiegał z podobnym natężeniem, jak w glebach torfowo-murszowych. W drugim i trzecim roku badań średnie straty masy organicznej w glebie murszowatej właściwej, obliczone na podstawie emisji CO2, wynosiły 11,2 Mg · ha-1, natomiast w glebach torfowo-murszowych od 9,6 do 11,4 Mg · ha-1.
Results of a 3 years study on respiration activity of postbog soils attributed to four prognostic moisture-soil complexes are presented in the paper. Respiration activity of these soils was determined based on CO2 emission rate. Mean CO2 emission was from 461 mg · m-2 · h-1 in the wet complex to 485 mg · m-2 ·h -1 in the moist complex. In the wet complex the ground water level fluctuation ranging from 0 to 45 cm stimulated respiration activity of peat-muck soil. Under the conditions of a stable ground water level at a depth of 23 cm soil respiration activity in this complex was eleven times less than in the period of water table fluctuations. The process of organic mass decomposition in a proper mucky soil ran with similar intensity as in peat-muck soils. In the second and third year of the study mean organic mass losses in a proper mucky soil, calculated from CO2 emission rate, were 11.2 Mg · ha-1 while in peat-muck soils from 9.6 to 11.4 Mg · ha-1.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2009, 9, 1; 161-170
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warunków wodnych na aktywność respiracyjną gleb pobagiennych bez pokrywy roślinnej
Effect of water conditions on respiration activity of post-bog soils under the conditions of plant cover lack
Autorzy:
Turbiak, J.
Miatkowski, Z.
Bolewski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339642.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
aktywność respiracyjna
emisja CO2
gleby pobagienne
warunki wodne
CO2 emission
post-bog soils
respiration activity
water conditions
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki 7-letnich badań aktywności respiracyjnej gleb pobagiennych zaliczonych do czterech prognostycznych kompleksów wilgotnościowych: mokrego, wilgotnego, posusznego i okresowo suchego, utrzymywanych w warunkach całkowitego braku pokrywy roślinnej. Emisja CO2 była oznaczana metodą komorową. Aktywność respiracyjna gleb pobagiennych była zależna od warunków wodnych panujących na poszczególnych kompleksach wilgotnościowych. Największą aktywność respiracyjną stwierdzono na kompleksach wilgotnym i posusznym – odpowiednio 0,51 i 0,47 g•m-2•h-1 CO2, następnie na okresowo suchym – 0,42 g•m-2•h-1, a najmniejszą na kompleksie mokrym – 0,33 g•m-2•h-1. Największą aktywność respiracyjną stwierdzono w warunkach utrzymywania wilgotności gleby na poziomie polowej pojemności wodnej. Gleby pobagienne utrzymywane w warunkach braku pokrywy roślinnej były znaczącym źródłem emisji CO2. Wartość emisji CO2 w okresie wegetacyjnym wynosiła od 11,9 Mg•ha-1 na kompleksie mokrym do 19,4 Mg•ha-1 na kompleksie wilgotnym. Emisja ta wiązała się z mineralizacją masy organicznej – od 5,8 Mg•ha-1 na kompleksie mokrym do 9,5 Mg•ha-1 na kompleksie wilgotnym.
Results of 7-year studies on respiration activity of post-bog soils belonging to four prognostic moisture complexes: wet, moist, drying and periodically dry, kept under the conditions of total lack of plant cover are presented in the paper. CO2 emission was determined by the chamber method. Respiration activity of post-bog soils depended on water conditions on particular moisture complexes. The highest respiration activity was found on moist and drying complexes – 0.51 and 0.47 g•m-2•h-1 CO2 respectively, next on periodically dry – 0.42 g∙m-2•h-1, and the lowest on the wet complex – 0.33 g•m-2•h-1. The highest respiration activity was found under the conditions of keeping soil moisture at the level of field water capacity. Post-bog soils kept under the conditions of plant cover lack were a significant source of CO2 emission. The value of CO2 emission in the growing season was from 11.9 Mg•ha-1 on the wet complex to 19.4 Mg•ha-1 on the moist complex. This emission was connected with mineralization of organic mass – from 5.8 Mg•ha-1 on the wet complex to 9.5 Mg•ha-1 on the moist complex.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2014, 14, 4; 123-134
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena tempa mineralizacji masy organicznej w głęboko odwodnionej glebie torfowo-murszowej na podstawie ubytków masy gleby oraz emisji CO2
Assessment of organic mass mineralization rate in deeply drained peat-muck soil based on losses of soil mass and CO2 emission
Autorzy:
Turbiak, J.
Miatkowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951906.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
bulk density
CO2 emission
meadow ecosystem
mineralization
organic mass
ekosystem łąkowy
emisja CO2
gęstość objętościowa
masa organiczna
mineralizacja
Opis:
Celem badań była ocena tempa mineralizacji masy organicznej w głęboko odwodnionej glebie torfowej na podstawie pomiarów ubytków masy gleby oraz emisji CO2. Badania prowadzono w latach 2002–2007 i 2015. Emisję CO2 oznaczano metodą komorową. Głębokie obniżenie poziomu wody gruntowej spowodowało około dwukrotne zwiększenie tempa mineralizacji masy organicznej oraz drastyczne zmniejszenie aktywności respiracyjnej ekosystemu. W warunkach odwodnienia aktywność respiracyjna ekosystemu była ponad dwukrotnie mniejsza niż w warunkach zasilania gruntowego. Stwierdzono, że metoda oceny ubytków masy organicznej na podstawie zmian gęstości objętościowej i miąższości złoża zawyżała rzeczywiste wartości mineralizacji masy organicznej. Według tej metody średnia wartość mineralizacji masy organicznej wynosiła 3,2 kg∙m–2∙r–1, natomiast określana na podstawie pomiarów emisji CO2 z powierzchni gleby – 0,72 kg∙m–2∙r–1
The aim of the studies was to compare methods of assessment of organic mass mineralization rate in deeply drained peat soil on the basis of measurements of soil mass losses and CO2 emission. The studies were conducted in the years 2002–2007 and in 2015. CO2 emission was determined by the chamber method. Ground water level deep lowering caused about a twofold increase in organic mass mineralization rate as well as a drastic decrease in ecosystem respiration activity. Under drainage conditions ecosystem respiration activity was more than two times lower than under ground supply conditions. It was found that the method of organic mass losses assessment on the basis of bulk density changes and peat thickness overestimated the actual values of organic mass mineralization. By this method the mean value of organic mass mineralization was 3.2 kg∙m–2∙year–1, whereas determined on the basis of measurements of CO2 emission from the soil surface – 0.72 kg∙m–2∙year–1.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2016, 16, 3; 73-85
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena ubytku masy organicznej w glebie murszowatej na podstawie pomiarów strumieni emisji dwutlenku węgla
Assessment of organic mass loss in mucky soil based on measurements of CO2 emission fluxes
Autorzy:
Turbiak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338759.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
bilans węgla
gleba murszowata
masa organiczna
strumienie emisji CO2
carbon balance
CO2 emission fluxes
mucky soil
organic mass
Opis:
Celem badań było określenie ubytku masy organicznej w glebie murszowatej. Ubytek ten obliczono na podstawie pomiarów strumieni emisji CO2 oznaczanych metodą komór zamkniętych statycznych z wykorzystaniem mierników dyfuzyjnych. W okresie wegetacyjnym z ekosystemu łąkowego emitowane było 64,4 Mg CO2·ha-¹· (210 d)-¹, natomiast rośliny pobierały 53,3 Mg·ha-¹·(210 d)-¹. Straty węgla związane ze zbiorem plonu wynosiły 5,9 Mg·ha-¹. Łączne straty węgla, wyrażone ekwiwalentem CO2, wynosiły średnio w okresie badań 17,2 Mg·ha-¹. Oznacza to ubytek 4,7 Mg·ha-¹ węgla lub stratę 8,4 Mg·ha-¹ masy organicznej o zawartości 56% węgla. Średni roczny ubytek masy organicznej zakumulowanej w glebie murszowatej wynosił 3,1%. Stwierdzono, że największe straty masy organicznej występowały w okresach posusznych, w których doszło do częściowego lub całkowitego zaschnięcia roślin, a najmniejsze – kiedy utrzymywały się korzystne warunki wilgotnościowe dla rozwoju roślin.
The aim of the studies was to determine organic mass loss in a mucky soil. Organic mass loss was calculated on the basis of measurements of CO2 emission fluxes determined by the method of closed static chambers using diffusion gauges. During the growing season, 64.4 Mg ha-¹ 210 days-¹ of CO2 was emitted from the grassland ecosystem, whereas plants took up 53.3 Mg ha-¹ 210 days-¹ of CO2. Carbon losses connected with the yield harvest were 5.9 Mg ha-¹. Total carbon losses Expressem in CO2 equivalent were on average 17.2 Mg ha-¹ during the study period. This means a loss of 4.7 Mg ha-¹ of carbon or a loss of 8.4 Mg ha-¹ of organic mass with a carbon content of 56%. Average annual loss of organic mass accumulated in the mucky soil was 3.1%. It was found that the highest organic mass losses took place in dry periods when plants were partly or completely wilted and the lowest – when moisture conditions were favourable for plant growth.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 2; 147-159
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emisja CO2 z gleb pobagiennych w zależności od warunków wodnych siedlisk
CO2 emission from post-bog soils
Autorzy:
Turbiak, J.
Miatkowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339327.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
emisja CO2
gleby pobagienne
siedlisko
warunki wodne
CO emission
habitat
post-bog soils
water conditions
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań emisji CO2 z gleb torfowo-murszowych o różnym stopniu zmurszenia oraz z gleby murszowatej właściwej. Największą emisję CO2 stwierdzono z gleby MtIIbb kompleksu wilgotnego (B). W warunkach występowania nadmiernego uwilgotnienia (gleba torfowo-murszowa MtIaa), a także okresowego przesuszenia (gleba MtIIIc1) stwierdzono ograniczenie wielkości emisji CO2. Wielkość emisji CO2 z gleb pobagiennych była także zależna od stopnia ich zmurszenia. Znacznie większa emisja CO2 z gleby torfowo-murszowej MtIIbb niż z gleby torfowomurszowej MtIIIc1 i murszowatej właściwej Me11 była związana z mineralizacją zakumulowanej w tej glebie łatwo rozkładającej się masy organicznej.
Three-years long studies on the rate of CO2 emission from peat-muck soils with a different degree of organic matter transformation and from a proper mucky soil are presented in the paper. The highest CO2 emission was found from the MtIIbb soil of moist complex (B). Under the conditions of excessive moisture (the MtIaa peat-muck soil) as well as periodically drying (the MtIIIc1 soil) CO2 emission was reduced. The rate of CO2 emission from post-bog soils depended also on the degree of organic matter transformation. Considerably higher CO2 emission from the MtIIbb peat-muck soil than from the MtIIIc1 peat-muck soil and the Me11 proper mucky one was connected with mineralization of easily decomposable organic mass accumulated in this soil.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2010, 10, 1; 201-210
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies