Emisja CO2 z gleb pobagiennych w zależności od warunków wodnych siedlisk

W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań emisji CO₂ z gleb torfowo-murszowych o różnym stopniu zmurszenia oraz z gleby murszowatej właściwej. Największą emisję CO₂ stwierdzono z gleby MtIIbb kompleksu wilgotnego (B). W warunkach występowania nadmiernego uwilgotnienia (gleba torfowo-murszowa MtIaa), a także okresowego przesuszenia (gleba MtIIIc1) stwierdzono ograniczenie wielkości emisji CO₂. Wielkość emisji CO₂ z gleb pobagiennych była także zależna od stopnia ich zmurszenia. Znacznie większa emisja CO₂ z gleby torfowo-murszowej MtIIbb niż z gleby torfowomurszowej MtIIIc1 i murszowatej właściwej Me11 była związana z mineralizacją zakumulowanej w tej glebie łatwo rozkładającej się masy organicznej.

Three-years long studies on the rate of CO₂ emission from peat-muck soils with a different degree of organic matter transformation and from a proper mucky soil are presented in the paper. The highest CO₂ emission was found from the MtIIbb soil of moist complex (B). Under the conditions of excessive moisture (the MtIaa peat-muck soil) as well as periodically drying (the MtIIIc1 soil) CO₂ emission was reduced. The rate of CO₂ emission from post-bog soils depended also on the degree of organic matter transformation. Considerably higher CO₂ emission from the MtIIbb peat-muck soil than from the MtIIIc1 peat-muck soil and the Me11 proper mucky one was connected with mineralization of easily decomposable organic mass accumulated in this soil.