Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stypinski, P" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Konsekwencje zaprzestania koszenia lak w parkach narodowych na przykladzie Kampinowskiego Parku Narodowego
    Autorzy:
    Stypinski, P
    Piotrowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801551.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    roslinnosc
    Laki Sierakowskie
    sukcesja wtorna
    parki narodowe
    Kampinoski Park Narodowy
    Opis:
    Na podstawie dwuletnich badań fitosocjologicznych udowodniono, że brak użytkowania łąk i pastwisk zlokalizowanych w sąsiedztwie Kampinoskiego Parku Narodowego może być jedną z głównych przyczyn degradacji botanicznej. W przeszłości rolnicy systematycznie kosili lub wypasali te użytki zielone, ale obecnie jedynie niewielka ich powierzchnia jest wykorzystywana rolniczo. W wyniku zaprzestania koszenia obserwuje się wyraźne zmniejszenie liczby gatunków roślin. Klasa Molinio-Arrhenatheretea jest ciągle najczęściej spotykaną klasą ale w wielu przypadkach obserwuje się zdominowanie użytków zielonych przez Deschampsia caespitosa w warunkach bardziej wilgotnych siedlisk lub Holcus lanatus w siedliskach suchych. Pewien rodzaj ekstensywnego użytkowania łąk i pastwisk wydaje się niezbędny dla właściwej ochrony zbiorowisk trawiastch na tym obszarze.
    On the basis of two year phytosociological studies it has been proofed that lack of management of meadows and pastures located in the neighbourhood of Kampinos National Park could be a main reason of their of botanical degradation. Formerly the farmers frequently cut or pastured that grassland while now only small area is used for agricultural purpose. As a result of desisting from cutting the reduction of plant species is observed. The class of Molinio-Arrhenatheretea is still the most common but in many cases grassland is predominated by Deschampsia caespitosa on more humid sites or by Holcus lanatus on dry habitats. Some extensive management of that grassland is necessary for proper protection of grass communities.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 453; 135-143
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw dlugotrwalego nawozenia mineralnego i organicznego na plonowanie i zadarnienie laki trwalej
    Autorzy:
    Niczyporuk, A
    Jankowska-Huflejt, H
    Stypinski, P
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794276.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie organiczne
    laki trwale
    plonowanie
    nawozenie
    zadarnianie
    ksztaltowanie srodowiska
    nawozenie wieloletnie
    nawozenie mineralne
    Opis:
    During the years 1988-2001 on three-cut permanent meadow in the Tuczna river valley the study on yield and meadow plant cover in different fertilization conditions were carried out. The five fertilization combinations: 0, PK, NPK, manure (every year), manure - NPK (one year manure, next year NPK and so on) were applied. Annual doses of mineral fertilizers were as follows: N - 240, P - 33, K - 100 kg·ha⁻¹ and cattle manure 30 t·ha⁻¹, which contained: N - 152, P - 31, K - 174 kg·ha⁻¹ on average. It was stated that on mineral soil there was no proportional dependence between the size of obtained yields and extent of meadow cover. Among applied fertilization, the yields of dry matter were (mean from years 1988-2001 in kg·ha⁻¹): without fertilization (0) - 3,16; PK - 5,09; NPK - 10,00; manure - 6,98; alternate fertilization (manure - NPK) - 11,16; LSD₀,₀₅ - 0,97. However, meadow cover in the framework of applied fertilization shaped as follows (mean for years 1988-2001 in % of surface cover): without fertilization (0) - 82; PK - 79: NPK - 64; manure - 58; alternate fertilization (manure - NPK) - 70. It results from the analyses of botanical composition of sward that the influence on the highest yields had a higher share of tall grasses (mainly Dactylis glomerata, Festuca pratensis, Phleum pratense), however higher density of sward was shaped in conditions of higher share of low grasses (mainly Poa pratensis, Festuca rubra, Lolium Perenne). Alternate fertilization (manure - NPK) every year most stimulated the growth of tall grasses (front 28,3% in 2001) as well as low ones (from 43,7% in 2001), which increased the yields favourable by simultaneously cover - higher on average 6% in relation to NPK fertilization and 12% in relation to manure fertilization every year.
    W latach 1988-2001 na trójkośnej łące trwałej w dolinie rzeki Tucznej, prowadzono badania nad plonowaniem i zadarnieniem łąki, w różnych warunkach nawożenia. Stosowano pięć kombinacji nawozowych: 0, PK, NPK, obornik (corocznie), obornik + NPK (w jednym roku obornik, w następnym NPK itd.). Roczne dawki nawozów mineralnych wynosiły: N - 240, P - 33, K - 100 kg·ha⁻¹ oraz obornik bydlęcy „świeży” - 30 t·ha⁻¹, z którym wnoszono: N - 152, P - 31, K - 174 kg·ha⁻¹. Ustalono, że na glebie mineralnej nie występuje proporcjonalna zależność pomiędzy wielkością uzyskiwanych plonów, a stopniem zadarnienia łąki. W obrębie stosowanego nawożenia, plony suchej masy wynosiły (średnie z lat 1988-2001 w t·ha⁻¹): bez nawożenia (0) - 3,16; PK - 5,09; NPK - 10,00; obornik - 6,98; przemiennie (obornik + NPK) - 11,16; NIR₀,₀₅ - 0,97. Natomiast zadarnienie łąki w ramach stosowanego nawożenia kształtowało się następująco (średnie z lat 1988-2001 w % pokrycia powierzchni): bez nawożenia (0) - 82; PK - 79; NPK - 64; obornik - 58; przemiennie (obornik + NPK) - 70. Z analiz składu botanicznego runi wynika, że na większe plony miał wpływ większy udział traw wysokich (głównie Dactylis glomerata, Festuca pratensis, Phleum pratense), natomiast większa zwartość darni kształtowała się w warunkach większego udziału traw niskich (głównie Poa pratensis, Festuca rubra, Lolium perenne). Nawożenie przemienne (obornik + NPK) każdego roku najbardziej stymulowało rozwój traw zarówno wysokich (do 28,3% w 2001 r.), jak i niskich (do 43,7% w 2001 r.), co w efekcie zwiększało plony, przy równoczesnym korzystnym zadarnieniu - przeciętnie większym o 6%, w porównaniu z nawożeniem NPK i o 12% w stosunku do nawożenia corocznie obornikiem.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 484, 2; 425-431
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies