Konsekwencje zaprzestania koszenia lak w parkach narodowych na przykladzie Kampinowskiego Parku Narodowego

Na podstawie dwuletnich badań fitosocjologicznych udowodniono, że brak użytkowania łąk i pastwisk zlokalizowanych w sąsiedztwie Kampinoskiego Parku Narodowego może być jedną z głównych przyczyn degradacji botanicznej. W przeszłości rolnicy systematycznie kosili lub wypasali te użytki zielone, ale obecnie jedynie niewielka ich powierzchnia jest wykorzystywana rolniczo. W wyniku zaprzestania koszenia obserwuje się wyraźne zmniejszenie liczby gatunków roślin. Klasa Molinio-Arrhenatheretea jest ciągle najczęściej spotykaną klasą ale w wielu przypadkach obserwuje się zdominowanie użytków zielonych przez Deschampsia caespitosa w warunkach bardziej wilgotnych siedlisk lub Holcus lanatus w siedliskach suchych. Pewien rodzaj ekstensywnego użytkowania łąk i pastwisk wydaje się niezbędny dla właściwej ochrony zbiorowisk trawiastch na tym obszarze.

On the basis of two year phytosociological studies it has been proofed that lack of management of meadows and pastures located in the neighbourhood of Kampinos National Park could be a main reason of their of botanical degradation. Formerly the farmers frequently cut or pastured that grassland while now only small area is used for agricultural purpose. As a result of desisting from cutting the reduction of plant species is observed. The class of Molinio-Arrhenatheretea is still the most common but in many cases grassland is predominated by Deschampsia caespitosa on more humid sites or by Holcus lanatus on dry habitats. Some extensive management of that grassland is necessary for proper protection of grass communities.