Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Smolen, S" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The effect of diverse iodine fertilization on nitrate accumulation and content of selected compounds in radish plants (Raphanus sativus L.)
    Wpływ zróżnicowanego nawożenia jodem na akumulację azotanów oraz na zawartość wybranych składników w roślinach rzodkiewki (Raphanus sativus L.)
    Autorzy:
    Strzetelski, P.
    Smoleń, S.
    Rożek, S.
    Sady, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541831.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    iodine fertilization
    nitrate accumulation
    compound content
    radish plant
    radish
    Raphanus sativus
    nitrate
    amino acid
    biofortification
    fertilization
    human nutrition
    diet
    nitrogen metabolism
    iodine form
    fertilizer application
    foliar application
    root
    leaf
    dry mass
    ammonium ion
    pigment
    Opis:
    Plant fertilization with iodine may be an alternative source of this element in human diet. Iodine influence on nitrogen metabolism in plants has not yet been thoroughly described. Thus, there is an urgent need to determine the effect of iodine application on nitrate(V) accumulation in plants. The aim of the study was to determine the influence of soil and foliar application of iodine forms (I-, IO3-) on nitrate accumulation and concentration of selected compounds in radish plants. The following treatments were applied in the experiment: 1 – control (without application of iodine), 2 – foliar application in KI form, 3 – foliar application in KIO3 form, 4 – soil fertilization in KI form, 5 – soil fertilization in KIO3 form, 6 – soil fertilization in KI form + foliar application in KI form, 7 – soil fertilization in KIO3 form + foliar application in KIO3 form. Soil fertilization with iodine was carried out before radish sowing to the level of 15 mg I·dm-3 soil. Foliar application of this element was performed twice using iodine solution in a concentration per pure element of 0.2%, in dose of 0.4 dm3· m-2. In all tested combinations with iodine treatment an increase of ammonium ion content in radish roots was observed in comparison to the control. Both, foliar nutrition with KI as well as nitrogen fertilization with KIO3 (combination 2 and 6, respectively) resulted in a significant increase of free amino acids concentration in radish roots. No significant influence of tested factors was noted for the root and leaf content of: dry mass, nitrates(V), nitrates(III) as well as root level of total soluble sugars and leaf concentration of photosynthetic pigments and ammonium ions in radish.
    Nawożenie roślin jodem może być alternatywnym źródłem tego pierwiastka stosowanym w diecie człowieka. Wpływ jodu na gospodarkę azotową roślin jest zagadnieniem, które jak do tej pory nie zostało jeszcze rozpoznane. Dlatego też istnieje pilna potrzeba określenia wpływu aplikowanego jodu roślinom na akumulację azotanów. Celem badań określenie wpływu form jodu (I- i IO3-) aplikowanego doglebowo i dolistnie na akumulację azotanów oraz zawartość wybranych składników w roślinach rzodkiewki. W badaniach wyróżniono następujące warianty dolistnej i doglebowej aplikacji jodu: 1 – kontrola (bez aplikacji jodu), 2 – aplikacja dolistna w formie KI, 3 – aplikacja dolistna w formie KIO3, 4 – nawożenie doglebowe w formie KI, 5 – nawożenie doglebowe w formie KIO3, 6 – nawożenie doglebowe + dolistna aplikacja w formie KI, 7 – nawożenie doglebowe + dolistna aplikacja w formie KIO3. Nawożenie doglebowe jodem zastosowano przedsiewnie w dawce 15 mg I·dm-3 gleby. Dokarmianie dolistne tym pierwiastkiem zastosowano dwukrotnie, stosując roztwór jodu w stężeniu czystego składnika 0,2% w dawce cieczy roboczej 0,4 dm3·m-2. We wszystkich obiektach traktowanych jodem stwierdzono zwiększenie zawartości jonów amonowych w zgrubieniach rzodkiewki w porównaniu z kontrolą. W zgrubieniach roślin z kombinacji nr 2 i 6, jak również w mniejszym stopniu z kombinacji nr 7, stwierdzono znaczące zwiększenie zawartości wolnych aminokwasów. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych kombinacji na zawartość suchej masy, azotanów(V), azotanów(III) w liściach i zgrubieniach oraz na zawartość barwników asymilacyjnych i jonów amonowych w liściach, jak i na zawartość cukrów rozpuszczalnych w zgrubieniach rzodkiewki.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 2; 65-73
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot
    Wstępna ocena wpływu nawożenia i dokarmiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz jej skład mineralny
    Autorzy:
    Smolen, S.
    Rozek, S.
    Strzetelski, P.
    Ledwozyw-Smolen, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14989.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Vegetables enriched with iodine can become an alternative to iodized salt as a way of introducing this element to human diet. Iodine is not a nutritional element for plants. Its influence on biochemical and physiological processes occurring in plants, including mineral nutrition, has not yet been diagnosed. In the available literature, no information can be found on the comparison of iodine biofortification efficiency of carrot storage roots through soil fertilization and foliar nutrition. The aim of this study was to assess the influence of pre-sowing soil fertilization with iodine (in the form of KI) and foliar application of this element (as KIO3) on the biofortification effectiveness and mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. The experiment comprised different variants of soil and foliar application of iodine: control (without soil or foliar application of iodine), combinations with pre-sowing soil fertilization with iodine in the dose of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with iodine in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% repeated four times. In total, using 1,000 dm3 of work solution per 1 ha, the following amounts of iodine were applied to plants in the latter variant: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In carrot storage roots, iodine as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were analyzed with the ICP-OES technique, whereas nitrogen was determined with Kiejdahl’s method. In all the tested combinations, significant increase in iodine concentration in carrot was observed versus the control (2.1 mg I kg–1 d.w). Storage roots of carrot treated with the highest doses of iodine (through soil and foliar application) contained comparable amounts of this element: 10.2 and 8.6 mg I kg–1 d.w., respectively, which were also the highest quantities relative to the control and the other treatments. Soil fertilization in the dose of 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with 0.0005%, and 0.05% solution of iodine contributed to an increased content of nitrogen in carrot roots. Soil and foliar application of iodine, in relation to the control, resulted in a higher content of Mg, Fe, Al and K as well as a lower S concentration in carrot, except K and S in the combination with soil fertilization of 0.5 kg I ha–1. Diversified influence of the iodine dose, form and application method was observed in reference to concentrations of: P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd and Pb in carrot storage roots. Iodine treatments included in the research had no significant influence on the Mo content in carrot.
    Warzywa wzbogacane w jod mogą stać się alternatywną, do jodowania soli kuchennej, drogą wprowadzania jodu do diety człowieka. Jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin. Jego oddziaływanie na procesy biochemiczne i fizjologiczne roślin, w tym na funkcjonowanie gospodarki mineralnej, nie zostało zdiagnozowane. W dostępnej literaturze brak jest informacji na temat porównania efektywności biofortyfikacji korzeni spichrzowych marchwi w jod poprzez nawożenie doglebowe i dolistną aplikację tego pierwiastka. Celem badań było określenie wpływu doglebowego przedsiewnego nawożenia jodem (w formie KI) i dolistnej aplikacji tego pierwiastka (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz skład mineralny korzeni spichrzowych marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w latach 2008-2009 w doświadczeniu polowym. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i dokarmianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i niedokarmianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach: 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne dokarmianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej ha–1 zaaplikowano roślinom odpowiednio: 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W korzeniach spichrzowych marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES, a także zawartość azotu metodą Kiejdahla. We wszystkich badanych kombinacjach stwierdzono istotne zwiększenie zawartości jodu w marchwi w porównaniu z kontrolą (2,1 mg I kg–1 s.m.). Korzenie marchwi traktowanej najwyższymi dawkami jodu (doglebowo i dolistnie) zawierały porównywalną, najwyższą zawartość jodu – odpowiednio 10,2 i 8,6 mg I kg–1 s.m. W odniesieniu do kontroli nawożenie doglebowe w dawkach 1 i 2 kg I ha–1 oraz dokarmianie dolistne 0,0005%, i 0,05% wpłynęło na zwiększenie zawartości azotu w marchwi. Dolistna i doglebowa aplikacja jodu, w porównaniu z kontrolą, wpłynęła na zwiększenie zawartości Mg, Fe i Al, a także K oraz obniżenie zawartości S w marchwi – oprócz K i S w kombinacji z nawożeniem 0,5 kg I ha–1. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd i Pb w marchwi. Zastosowane zabiegi aplikacji jodu nie miały wpływu na zawartość Mo w marchwi.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2011, 16, 1
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of iodine determination in spinach using 2% CH3COOH and TMAH
    Porównanie oznaczenia jodu w szpinaku za pomocą 2% CH3COOH oraz TMAH
    Autorzy:
    Smoleń, S.
    Strzetelski, P.
    Rożek, S.
    Ledwożyw-Smoleń, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541993.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Tetramethylammonium hydroxide (TMAH) is the compound most commonly applied for iodine determination in environmental samples but, at the same time, is very harmful for human health when used as an analytical reagent. For that reason, it is desirable to seek for alternative, equally rapid and easy-to-perform (but requiring less hazardous chemicals) methods of iodine analysis in environmental samples on the same detection level. The aim of the research was to assess the applicability of iodine determination in spinach after incubation of plant samples with 2% acetic acid in comparison with standard analytical procedure using solution of TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Studies were conducted on spinach samples from two vegetation experiments carried out in pots and field including soil fertilization and foliar application of diverse iodine doses in the form of KI and KIO3. Obtained results indicated a relatively high usefulness of sample incubation with 2% acetic acid for iodine determination in spinach plants. Still, the statistical significance of the relation (defined with the use of correlation coefficients) between iodine content determined in TMAH (x variable) and 2% acetic acid (y variable) was primarily influenced by iodine form, dose and method of its application during plant cultivation. In the pot experiment, values of correlation coefficients between tested variables were statistically significant and equal to r = 0.66. In the field study, values of correlation coefficients (between x and y variables) for plants with foliar application of KI and KIO3 were statistically significant and equal to r = 0.99 and r = 1.00, respectively. Combined comparative analysis of data obtained in both experiments revealed that correlation between tested variables was statistically significant and its coefficient was equal to r = 0.80. Mean iodine recovery from fortified samples after incubation with 2 % acetic acid was 91.1% ±17.7% (n = 15), whereas using TMAH – 89.3% ±30.7 (n = 15).
    Najczęściej do oznaczenia jodu w próbach środowiskowych wykorzystuje się tetrametyloaminę (TMAH) –związek szkodliwy dla zdrowia i życia człowieka. Dlatego też otwartą kwestią jest poszukiwanie innych, równie szybkich i łatwych do wykonania (ale mniej szkodliwych dla zdrowia człowieka niż TMAH) metod umożliwiających porównywalne oznaczenie jodu w próbach środowiskowych. Celem badań było określenie przydatności oznaczenia jodu w szpinaku po inkubacji prób z 2% kwasem octowym w porównaniu do standardowej procedury analitycznej z TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Badaniami objęto próby szpinaku z dwóch doświadczeń wegetacyjnych (wazonowego i polowego) obejmujących zróżnicowane pod względem dawki nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne roślin jodem w formie KI i KIO3. Badania wykazały stosunkowo dobrą przydatność inkubacji prób z 2% kwasem octowym do oznaczania zawartości jodu w szpinaku. Jednakże na statystyczną istotność zależności (współczynników korelacji), pomiędzy zawartością jodu oznaczanego w TMAH (zmienna x) i w 2% kwasem octowym (zmienna y), decydujący wpływ miała forma, dawka i sposób aplikacji jodu podawanego roślinom w czasie uprawy. W doświadczeniu wazonowym wartość współczynnika korelacji pomiędzy zmiennymi była statystycznie istotna i wynosiła r = 0,66. W doświadczeniu polowym wartości współczynników korelacji (pomiędzy zmienną x i y) dla grupy roślin dokarmianych dolistnie KI oraz KIO3 były statystycznie istotne i wynosiły odpowiednio r = 0,99 i r = 1,00. Łączna analiza porównawcza dla danych z obydwu doświadczeń wykazała, że współczynnik korelacji pomiędzy zmienną x i y był istotny statystycznie i wynosił r = 0,80. Średni odzysk jodu z prób fortyfikowanych po inkubacji z 2% kwasem octowym wyniósł 91,1% ±17,7% (n = 15), a po inkubacji z TMAH kształtował się na poziomie 89,3% ±30,7 (n = 15).
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 3; 29-38
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the efficiency of iodine biofortification and chemical composition of lettuce
    Wstępna ocena wpływu nawożenia i odżywiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji sałaty w jod oraz jej skład chemiczny
    Autorzy:
    Smolen, S.
    Rozek, R.
    Ledwozyw-Smolen, I.
    Strzetelski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15969.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    soil fertilization
    foliar nutrition
    iodine
    iodine biofortification
    chemical composition
    lettuce
    Opis:
    According to the World Health Organization, consumption of table salt (being a major carrier of iodine in human diet) should be reduced of 50%. Vegetables biofortified with iodine can become an alternative source of this element for humans. Agronomic recommendations with reference to biofortification have to be developed, including the evaluation of side-effects associated with iodine application to plants. Iodine is not an essential element for plants and hence its effect on crops has not yet been diagnosed. The aim of the study has been to assess the influence of soil fertilization with KI and foliar application of KIO3 on the success of iodine biofortification as well as the mineral composition of lettuce. Lettuce cv. Melodion F1 was cultivated in a field experiment in 2008-2009. Combinations with different soil fertilization and foliar nutrition with iodine were distinguished in the research including: control (without iodine application), three combinations with presowing soil fertilization of iodine (in the form of KI) in doses of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well three combinations with four applications of foliar nutrition with iodine solution (as KIO3) in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% after using 1000 dm3 of working solution per 1 ha so that the following amounts of iodine were applied: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In lettuce heads, the iodine content as well as the content of: P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were determined using the ICP-OES technique, while N-total was assayed by Kjeldahl method. In comparison to the control, only foliar nutrition with 0.05% solution of iodine significantly improved accumulation of this element in lettuce. At the same time, a lower level of nitrogen nutrition was observed in plants from this combination. A significant increase in the N-total content was found only in lettuce plants fed with 2.0 kg I ha–1 dose of KI. In reference to the control, both foliar and soil application of iodine contributed to a higher content of K, Mg, Ca, Mn and Cd as well as a decreased level of P, Cu and Zn in lettuce. Doses, forms and application methods of iodine were found to have produced diverse effects on the content of S, Na, B, Fe, Mo, Al and Pb in lettuce plants.
    Zgodnie z zaleceniem WHO spożycie soli kuchennej (głównego nośnika jodu w diecie) musi zostać ograniczone o 50%. Warzywa biofortyfikowane w jod mogą stać się głównym źródłem jodu dla człowieka. Zalecenia agrotechniczne dotyczące sposobów biofortyfikacji muszą być opracowane na postawie badań określających uboczne oddziaływanie jodu na rośliny. Wynika to z tego, że jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin, a jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie KI) i odżywiania dolistnego tym pierwiastkiem (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz na zawartość składników pokarmowych i balastowych w sałacie. Sałatę odm. Melodion F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i odżywianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i nieodżywianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne odżywianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej na 1 ha zaaplikowano roślinom odpowiednio 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W główkach sałaty oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES oraz zawartość azotu metodą Kiejdahla. W porównaniu z kontrolą, jedynie odżywianie dolistne jodem w stężeniu 0,05% wpłynęło na statystycznie istotne zwiększenie zawartości tego pierwiastka w sałacie. Jednocześnie stwierdzono pogorszenie stopnia odżywienia roślin w azot w tej kombinacji. Istotny wzrost zawartości azotu w sałacie uzyskano wyłącznie w wyniku nawożenia jodem w dawce 2,0 kg I ha–1. W odniesieniu do obiektu kontrolnego, zarówno dolistna, jak i doglebowa aplikacja jodu wpłynęła na zwiększenie zawartości K, Mg, Ca, Mn i Cd oraz na zmniejszenie zawartości P, Cu i Zn w sałacie. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość S, Na, B, Fe, Mo, Al i Pb w sałacie.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2011, 16, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preliminary evaluation of the influence of iodine and nitrogen fertilization on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot storage roots
    Wstępna ocena wpływu nawożenia jodem i azotem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz na jej skład mineralny
    Autorzy:
    Smolen, S.
    Sady, W.
    Rozek, S.
    Ledwozyw-Smolen, I.
    Strzetelski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15822.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Biofortification of vegetables with iodine can become an alternative method to salt iodization of introducing this element to human diet. Iodine is not an essential nutrient for plants and its effect on plant growth and development has not yet been sufficiently examined. The aim of the study was to assess the influence of soil fertilization with iodine (in the form of I– and IO3 –) and nitrogen (applied as NO3 – and NH4 +) on the effectiveness of iodine biofortification as well as mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. Different soil fertilization treatments with iodine as well as nitrogen were tested, including: 1 – control without N and I fertilization; 2 – KI fertilization without N application; 3 – KIO3 fertilization without N application; 4 – KI + Ca(NO3)2 fertilization; 5 – KIO3 + Ca(NO3)2 fertilization, 6 – KI + + (NH4)2SO4 fertilization, 7 – KIO3 + (NH4)2SO4 fertilization. Iodine as KI and KIO3 was applied pre-sowing in a dose of 2 kg I ha–1. Nitrogen fertilization in the form of Ca(NO3)2 and (NH4)2SO4 was performed pre-sowing and as top dressing with 100 kg N ha–1. In carrot storage roots, the iodine content as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb concentration were determined by the ICP-OES technique, while nitrogen – using Kjeldahl method. Better results of iodine enrichment in carrot were obtained after introducing this element in the form of KI, especially together with ammonium sulphate. Application of the IO3 – form of iodine significantly improved nitrogen utilization from mineral fertilizers by carrot plants. In storage roots of carrots cultivated without N nutrition, iodine treatment (in both forms: KI and KIO3) contributed to a significant increase in P, K and Ca content as well as a reduction in Fe accumulation. However, it had no influence on the concentration of Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al and Pb in carrot storage roots. Application of KIO3, in comparison to KI, resulted in a significant increase of the K, Fe and Zn content in carrot roots fertilized with Ca(NO3)2. In the case of (NH4)2SO4 as a nitrogen source, KIO3 contributed to significantly higher accumulation of P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al and Cd in carrot storage roots when compared to KI.
    Warzywa biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym, do jodowania soli, sposobem wprowadzenia tego pierwiastka do diety człowieka. Jod nie jest pierwiastkiem niezbędnym dla roślin. Jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie I– i IO3 –) i azotem (w formie NO3 – i NH4 +) na efektywność biofortyfikacji jodem oraz na skład mineralny marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach zastosowano zróżnicowane doglebowe nawożenie jodem (I w formie I– lub IO3 –) i azotem (N w formie NO3 – lub NH4 +): 1 – kontrola bez nawożenia N i I, 2 – nawożenie KI bez nawożenia N, 3 – nawożenie KIO3 bez nawożenia N, 4 – nawożenie KI + Ca(NO3)2, 5 – nawożenie KIO3 + Ca(NO3)2, 6 – nawożenie KI + (NH4)2SO4, 7 – nawożenie KIO3 + (NH4)2SO4. Jod w formie KI i KIO3 aplikowano przedsiewnie w dawce 2 kg I ha–1, azot w formie Ca(NO3)2 i (NH4)2SO4 – w dawce po 100 kg N ha–1 przedsiewnie i pogłównie. W marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb technik¹ ICP-OES; zawartość azotu metodą Kiejdahla. Lepsze efekty wzbogacania marchwi w jod uzyskano po zastosowaniu jodu w formie KI, zwłaszcza gdy stosowano ten związek w połączeniu z siarczanem amonu. Zastosowanie jodu w formie IO3 – istotnie poprawiało efektywność wykorzystania azotu przez rośliny z zastosowanych nawozów mineralnych. W korzeniach spichrzowych roślin nienawożonych azotem zastosowanie jodu (w formie KI i KIO3) powodowało istotne zwiększenie zawartości P, K, Ca oraz zmniejszenie zawartości Fe; natomiast nie miało wpływu na zawartość Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al i Pb. Zastosowanie KIO3, w porównaniu z KI, powodowało istotne zwiększenie zawartości K, Fe i Zn w marchwi nawożonej Ca(NO3)2. W przypadku nawożenia (NH4)2SO4 aplikacja KIO3, w porównaniu z KI, powodowa³a istotne zwiększenie zawartości P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al i Cd w marchwi.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2011, 16, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies