Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POPE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Apelacja ze strony obrońcy węzła małżeńskiego we współczesnym zreformowanym procesie małżeńskim
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554730.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    marriage
    inseparability
    defence
    law
    Pope Francis’ process reform
    małżeństwo
    nierozerwalność
    obrona
    prawo
    reforma procesowa papieża Franciszka
    Opis:
    The canonical marital process is intended to extract truth concerning the contested marriage. It must be conducted very carefully, in accordance with the formal canonical process law in force. Furthermore, adaptation to a specific case of the material canon law of marriage should be compliant with its proper application. The two mentioned areas, that differ from the formal point of view, can constitute a subject of a possible appeal by the protector of marital node. Wherein, in the situation of a gross breach of the modern canonical matrimonial process itself, the protector of marital node will be allowed to submit a complaint seeking nullity of the judgement. The protector of marital node fulfils his tasks in three present forms of the matrimonial process, it means in the ordinary process (thus, practically in the one that takes place most frequently), the bishop’s process (that, being a new form of adjudication should be specially taken care of when it comes to the correctness of its application and method of adjudication) and the documentary process. In particular, when analysing the problem of appeal by the protector of marital node, the Pope Francis’s reform of the year 2015 suggests two questions. Firstly, is the first positive judgement made in the ordinary process adjudicated and justified fairly enough in the issued judgement to, in accordance with the mentioned reform, be acknowledged as an enforceable. And especially, have there successively occurred conditions for conducting the coram episcopo shortened process, was it conducted in a correct manner when it comes to its fundamental elements, and also whether the formulated judgement complies with the requirements of a justified positive ruling. At present, as the result of the process reform performed by Pope Francis, a significant number of authors highlights the responsibility of the protector of marital node as a present canonical marital process, especially in relation to the appeal presented by him. Rephrasing this – rota magisterium of John Paul II of 1988 is still current. It states that the protector of marital node should adjust his activities to the various stages of the marital process-it should be added-that also to its various present forms.
    Kanoniczny proces małżeński ma wydobyć prawdę dotycząca zaskarżonego małżeństwa. Musi on zostać przeprowadzony bardzo dokładnie, zgodnie z obowiązującym formalnym kanonicznym prawem procesowym; ponadto dostosowanie do konkretnego przypadku materialnego kanonicznego prawa małżeńskiego winno być zgodne z poprawnym jego stosowaniem. Wymienione dwa obszary, formalnie różne, kanonicznego orzekania na temat nieważności zaskarżonego małżeństwa, mogą stanowić przedmiot ewentualnej apelacji ze strony obrońcy węzła małżeńskiego, przy czym w sytuacji poważnego naruszenia samej struktury współczesnego kanonicznego procesu małżeńskiego, będzie on także mógł złożyć skargę o nieważność wyroku. Obrońca węzła małżeńskiego swoje zadania wypełnia w trzech współczesnych formach procesu małżeńskiego, to znaczy w procesie zwykłym (czyli praktycznie w tym najczęściej występującym), w procesie biskupim (który będąc nową formą orzekania nieważności małżeństwa, winien być otoczony szczególną troską w przedmiocie poprawności jego zastosowania oraz sposobu wyrokowania) oraz w procesie dokumentalnym. Reforma procesowa papieża Franciszka z roku 2015, w szczególności – kiedy analizujemy problematykę apelacji ze strony obrońcy węzła małżeńskiego – sugeruje dwa zagadnienia. Po pierwsze, czy pierwszy wyrok pozytywny w procesie zwykłym jest na tyle sprawiedliwie orzeczony oraz należycie uzasadniony w wydanym wyroku, aby zgodnie ze wspomnianą reformą mógł zostać uznany za wykonalny, oraz w szczególności – po drugie – czy zaistniały warunki dla przeprowadzenia procesu skróconego coram episcopo, sukcesywnie czy został on poprawnie przeprowadzony, gdy idzie o jego elementy zasadnicze, oraz także czy zredagowany wyrok spełnia wymogi dotyczące uzasadnienia pozytywnego orzeczenia. Aktualnie, w wyniku reformy procesowej dokonanej przez papieża Franciszka, wielu autorów podkreśla odpowiedzialność obrońcy węzła małżeńskiego za współczesny kanoniczny proces małżeński, w szczególności w relacji do przedstawianej przez niego apelacji. Mówiąc jeszcze inaczej – zachowuje wciąż aktualność magisterium rotalne Jana Pawła II z roku 1988 – o tym, że obrońca węzła małżeńskiego winien dostosować swoje działania do różnych etapów procesu małżeńskiego; wypada dodać: także do różnych jego współczesnych form.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2018, 14, 2
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania biegłego w zreformowanym przez papieża Franciszka procesie małżeńskim
    Duties of an expert in the marriage process reformed by Pope Francis
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21150575.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biegły
    nieważność małżeństwa
    papież Franciszek
    proces małżeński
    reforma procesowa
    expert
    marriage nullity
    Pope Francis
    marriage process
    process reform
    Opis:
    Kanoniczne prawo procesowe, w szczególności zaś praktyka procesowa tak Trybunałów Apostolskich, w tym orzecznictwo Trybunału Roty Rzymskiej, jak i pozostałych sądów Kościoła, ciągle kieruje uwagę na rolę i znaczenie opinii biegłego w procesie orzekania nieważności małżeństwa. Duża kompetencja zawodowa oraz uczciwość wykonywanego przez biegłego powierzonego mu zadania, są gwarancją właściwego wykorzystania procesowego dowodu z opinii biegłego, który równocześnie może dać duży wkład dla prestiżu administrowania sprawiedliwości przez sądownictwo Kościoła. We współczesnym procesie małżeńskim, udział biegłego winien pomóc, aby był on sprawiedliwy i merytoryczny, czyli konkretnie ma pomóc w sprawnym oraz szybkim poznaniu prawdy na temat zaskarżonego małżeństwa. Między innymi na ten fakt zwraca uwagę reforma procesowa papieża Franciszka, która stanowi, że zreformowany proces małżeński wymaga zagwarantowania w najwyższym stopniu ochrony prawdy na temat świętego węzła małżeńskiego. To wszystko sprawia, że pojawiają się dzisiaj nowe wyzwania dla znaczenia oraz roli biegłego, czyli dla waloru jego opinii na potrzeby procesu małżeńskiego, przede wszystkim, w przedmiocie określenia anomalii natury psychicznej, czyli terminu wprowadzonego formalnie przez reformę papieża Franciszka do Kodeksu prawa kanonicznego. Dlatego też wypada zaznaczyć, że dokonana nowelizacja przez papieża Franciszka pozostaje w całkowitej zgodzie z nauczaniem jego poprzedników na urzędzie Biskupa Rzymskiego; jest to jedynie przeniesienie do sformalizowanej nowej normy procesowej ważnego nauczania Jana Pawła II i Benedykta XVI. Stąd też w konkluzji trzeba podkreślić, że mamy do czynienia z ważną ewolucją a jednocześnie rozwojem doktryny i prawa Kościoła, które mają na uwadze zawsze dobro człowieka. W ten sposób prawo kanoniczne, nie tracąc swojego fundamentu w prawie naturalnym, odpowiada na skomplikowane wyzwanie współczesnej rzeczywistości.
    The Canon Law of Process and in particular the process praxis of Apostolic Tribunals, including judicature of the Roman Rota, as well as other courts of the Church, continuously draws attention to the role and meaning of the expert’s opinion in the process of adjudicating the nullity of marriage. Extensive professional expertise and honesty in performing a task entrusted to him constitute a guarantee of appropriate use of the process proof from the opinion of an expert that, at the same time, may provide a great input for the prestige of administering justice by the Church courts. Participation of an expert in the modern marriage process should help it to be fair and substantive. In other words, it should specifically help in an efficient and fast recognition of truth concerning the litigated marriage. Among other facts the Pope Francis’s process reform indicates the fact that states that the reformed marriage process requires that the highest level of protection of the truth concerning the holy marriage bond must be guaranteed. All of this causes that nowadays there appear new challenges for the meaning and role of an expert, namely for the value of his opinion for the marriage process needs, primarily, in regards of determination of the mental nature anomalies, i.e. the term introduced formally into the Code of Canon Law by the reform of Pope Francis. Due to this, it should be noted that the amendment made by Pope Francis remains in full concordance with teaching of his predecessors holding office of the Holy See Bishop. It is only a transfer of an important teaching of John Paul II and Benedict XVI into a formalized new process reform. Hence, it must be underlined in the conclusion that this is an important evolution that we are dealing with and development of the Church doctrine and law, at the same time. They are always concentrated on human wellbeing. By this, the Canon Law gives response to the complicated challenges of modern reality without losing its foundation in the natural law.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2019, 30, 1; 17-37
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biskup – Pastor i Iudex (w relacji do dynamicznych wyzwań stawianych przez papieża Franciszka)
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669391.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    bishop
    spiritual well-bein
    marriage
    Pope Francis
    process reform
    family
    biskup
    dobro duchowe
    małżeństwo
    papież Franciszek
    reforma procesowa
    rodzina
    Opis:
    The institution of a diocese bishop that forms a relationship with an evangelic picture of a good shepherd is – by the power of God’s law – connected with fulfilment of obligations of a judge in relation to an entrusted part of the people of God. This was significantly and practically reminded by the Pope Francis’s process reform, in recent years. At the same time, this is a practical fulfilment of a conciliar ecclesiology by the Pope that explicitly indicates that in a particularistic Church every diocesan bishop is Pater, Magister and Iudex. At the same time, when looking at bishops exercising judicial power from a historical point of view, it must be remembered that from the very beginning of the Church existence individual bishops vigorously involved themselves in exercising judicial power. Due to this, there are numerous historical facts that allow to better understand practical decisions taken by Pope Francis; as a historical excursus of bishops personally holding the institution of a judge is well documented in the sources. Thus, the matrimonial process reform of 2015 must be perceived in a broader historical context. There is no doubt that Pope Francis – as a result of his reform – wishes harmed people to find peace in their consciences by the Church providing a just and merciful service and that through a new sacrament of marriage, that is taken in a valid manner, these people successively become missionaries giving evidence of the sanctity of marriage and beauty of Christian family. In this manner, the Church should continue to go forward undertaking the not easy challenges of the present reality, especially, having regard to a spiritual well-being of a human and in the final perspective – his salvation. At the same time, a dynamic and very practical position of Pope Francis requires a fast and specific response from individual diocesan bishops.
    Urząd biskupa diecezjalnego, który kojarzy się z ewangelicznym obrazem dobrego pasterza, na mocy prawa Bożego związany jest z wykonywaniem obowiązków sędziego w relacji do powierzonej części ludu Bożego, co w ostatnich latach znacząco oraz praktycznie zostało przypomniane przez reformę procesową papieża Franciszka. Jest to jednocześnie praktyczna realizacja przez papieża soborowej eklezjologii, która jasno wskazuje, że w Kościele partykularnym każdy biskup diecezjalny to Pater, Magister oraz Iudex. Jednocześnie spoglądając historycznie na sprawowanie władzy sądowniczej przez biskupów, trzeba pamiętać, że już od samego początku istnienia Kościoła, poszczególni biskupi żywo angażowali się w sprawowanie władzy sądowej. Stąd też liczne fakty historyczne pozwalają lepiej zrozumieć praktyczne postanowienia papieża Franciszka; historyczny excursus sprawowania personalnie przez biskupa urzędu sędziego jest bowiem dobrze źródłowo udokumentowany. Stąd też reformę procesu małżeńskiego z roku 2015, należy postrzegać w szerszym kontekście historycznym. Nie ulega wątpliwości, że papież Franciszek pragnie, aby w wyniku dokonanej przez niego reformy osoby zranione znalazły pokój sumienia poprzez sprawowanie przez Kościół posługi sprawiedliwości i miłosierdzia, oraz aby sukcesywnie – poprzez nowy i ważnie zawarty sakrament małżeństwa – stały się misjonarzami świadczącymi o świętości małżeństwa i pięknie rodziny chrześcijańskiej. W ten sposób Kościół powinien odważnie kroczyć do przodu, podejmując niełatwe wyzwania współczesnej rzeczywistości, mając na względzie przede wszystkim duchowe dobro człowieka oraz w perspektywie ostatecznej jego zbawienie. Jednocześnie dynamiczna oraz bardzo praktyczna postawa oraz nauczanie papieża Franciszka wymaga szybkiej oraz konkretnej odpowiedzi ze strony poszczególnych biskupów diecezjalnych.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studium i studia prawa kanonicznego w służbie reform papieża Franciszka
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554736.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Pope Francis, canon law, teaching reform, process reform, concern, tasks
    papież Franciszek, prawo kanoniczne, reforma nauczania, reforma procesowa, troska, zadania
    Opis:
    The 2015 Pope Francis’s process reform and 2016 post-synodal apostolic exhortation Amoris laetitia oblige various entities to deepen their knowledge concerning the canon law. This, specifically, applies to diocesan bishops and priests, all the more that Pope Francis very precisely has held individual diocesan bishops personally responsible for its realization. Hence, also in Poland, the issue of the canon law study and studies in the present Church becomes an important and urgent task, as well as an answer to the Pope Francis’s pontificate orientation and, unarguably, also to the modern word requirements, in which institutions such as marriage and family must find their adequate places, also due to a specific teaching and practical actions undertaken by the Church.The aim of the current reform of the canon law studies is not only to help in increasing their level of teaching, but it should also contribute to the understanding of the process reform and other current reforms of the Church, especially, in the process of applying new legal norms in a correct manner, in order to minimize individual interpretation errors. Increase of legal culture within the Church must be perceived together with a concern of increasing ecclesial discipline and obedience.The Church broad and multidimensional reform initiated and successfully continued by Pope Francis requires further concrete decisions and that it is genuinely introduced in particular individual Churches. Undoubtedly, it is connected with providing an adequate number of specialists, which requires specific engagement attitudes and time to implement practical tasks.The invoked fragments of the Pope’s law remain an obvious image of common understanding of an also important role of academic teacher. Without any effort, it can be seen that reforms proposed by Pope Francis are very demanding and require very specific attitudes and responses.
    Reforma procesowa papieża Franciszka z roku 2015 oraz posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia z roku 2016 zobowiązują do zgłębiania prawa kanonicznego przez różne podmioty, w szczególności dotyczy to biskupów diecezjalnych oraz proboszczów; tym bardziej, że papież Franciszek bardzo konkretnie obciążył poszczególnych biskupów diecezjalnych osobistą odpowiedzialnością za jej realizację. Stąd też problematyka studium oraz studiów prawa kanonicznego we współczesnym Kościele, również i w Polsce, staje się ważnym oraz pilnym zadaniem oraz odpowiedzią na ukierunkowania pontyfikatu papieża Franciszka, a także na wymogi współczesnego świata, w którym takie instytucje, jak małżeństwo i rodzina, muszą odnaleźć swoje właściwe miejsce, również dzięki konkretnemu nauczaniu oraz praktycznemu działaniu ze strony Kościoła.Współczesna reforma studiów prawa kanonicznego ma dopomóc nie tylko w podniesieniu ich poziomu nauczania, ale winna przyczynić się do zrozumienia reformy procesowej oraz innych współczesnych reform Kościoła, w szczególności w procesie poprawnej aplikacji nowych norm prawnych, aby zostały zminimalizowane pojedyncze błędy interpretacyjne. Podniesienie kultury prawnej w Kościele należy wiązać z troską o podniesienie dyscypliny oraz karności eklezjalnej.Rozpoczęta i kontynuowana z powodzeniem przez papieża Franciszka szeroka oraz wielowymiarowa reforma Kościoła wymaga dalszych konkretnych postanowień oraz jej rzeczywistej realizacji w poszczególnych Kościołach partykularnych. Wiąże się ona z przygotowaniem odpowiedniej liczby specjalistów, co wymaga postaw zaangażowania oraz czasu w celu realizacji praktycznych zadań.Przywołane fragmenty prawa papieskiego pozostają również jasnym odzwierciedleniem powszechnego rozumienia znaczącej roli nauczyciela akademickiego. Jak łatwo zauważyć, reformy zaproponowane przez papieża Franciszka są bardzo wymagające i domagają się bardzo konkretnych postaw oraz odpowiedzi.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2019, 15, 2
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwe zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa
    Correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085812.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    odpowiedzialność
    papież Franciszek
    proces skrócony
    reforma procesowa
    wierność prawu
    marriage
    responsibility
    Pope Francis
    abbreviated process
    process reform
    fidelity to law
    Opis:
    Minęło już kilka lat od nowelizacji przez papieża Franciszka w roku 2015 sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez sądy Kościoła. Miniony czas, w szczególności nabyte w nim doświadczenia, zachęcają do postawienia pytania dotyczącego poprawności stosowania wprowadzonej, niewątpliwie odważnej, nowelizacji w prawie procesowym W szczególności pytanie to winno dotyczyć „procesu skróconego”, który ze względu na swoją specyfikę może być też określany jako „proces biskupi”. Ważnym motywem do podjęcia tematu dotyczącego poprawnego zastosowania procesu skróconego przed biskupem jest artykuł, a który opublikował G. P. Montini, który dotyczy niezgodnego z prawem zastosowania processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019), s. 35-72). Reforma papieża Franciszka jasno ustaliła, że rekwizyt oczywistej nieważności małżeństwa jest konieczny nie tylko na początku procesu, ale musi być obecny w całym postępowaniu dowodowym, które ma doprowadzić do wyroku pozytywnego, aby nie można było postawić zarzutu, że processus brevior został nielegalnie przeprowadzony. Wybrane elementy wyłowione z praktyki sądowej, podpowiadają, aby syntetycznie przypomnieć to, co jest najbardziej istotne dla analizowanego sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez autorytet Kościoła. Została zatem wyodrębniona następująco problematyka: wybrane założenia reformy procesowej papieża Franciszka z 2015 roku, procesowe zadania oraz obowiązki biskupa diecezjalnego, wybrane praktyczne uwagi do „procesu biskupiego”, oraz dynamiczny aspekt „procesu biskupiego”. Poprawne zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa winno przyczynić się nie tylko dla rozwiązania konkretnych problemów sumienia, co niewątpliwie jest jego ważnym celem, ale także może posłużyć ukazaniu Kościoła jako sprawnej instytucji, a tym samym może przyczynić się do podniesienia jego prestiżu oraz autorytetu w dzisiejszym czasie. Niewątpliwie w tej perspektywie należy postrzegać zasygnalizowane nieprawidłowości, które pojawiły się w partykularnych interpretacjach, niezgodnych z duchem oraz literą reformy procesowej papieża Franciszka. Ważną rzeczą jest, aby powstałe błędy umiejętnie korygować i naprawiać, tym bardziej, że mamy do czynienia z procesem kościelnym, w którym centralną postacią jest biskup. Ważnym zagadnieniem, na który zwraca uwagę praktyczny pontyfikat papieża Franciszka, jest niewątpliwie osobista odpowiedzialność za podejmowane decyzje w Kościele, która w szczególności dotyczy jego autorytetów. Bowiem, także w Kościele osoby popełniają błędy, za które ponoszą odpowiedzialność i winny za nie odpowiadać; ich precyzyjne określenie i sukcesywne naprawienie sprawi, że Kościół będzie instytucją wiarygodną we współczesnym świecie. Ponadto, w ten sposób będzie także kształtował sumienia wiernych oraz należycie wypełniał otrzymaną misję.
    A few years have passed since Pope Francis amended the method of adjudicating nullity of marriage by the Church courts in 2015. The time that passed, especially the experience gained during the time, encourages one to raise a question on the correctness of usage of the amendment introduced in the process law that is, unarguably, bold. In particular, the question should relate to the “abbreviated process” that, due to its specificity, can also be called the “Bishop’s process”. An important moment to take up the topic of the correct usage of the abbreviated process before a bishop is an article published by G. P. Montini that pertains to unlawful use of processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019) 35-72). The Pope Francis’ reform has clearly determined that the requisite of evident nullity of marriage is essential not only at the beginning of the process, but it must be present in the course of the entire evidentiary proceedings that is to result in a positive judgement, so that an accusation that the processus brevior is conducted illegally cannot be made. Selected elements picked out from the court practice suggest that things that are the most essential for the analysed method of adjudication of the marriage nullity by the authority of the Church must be reminded in a synthetic manner. Therefore, the following problematic aspects have been singled out: selected assumptions of the Pope Francis’ process reform of 2015, process tasks and obligations of a diocesan bishop, selected practical remarks relating to the “Bishop’s process”. A correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage should not only contribute to solving specific issues of conscience, which without any doubts constitutes its important purpose, but can also be used to present the Church as a proficient institution. Thereby, it can contribute to raising the Church’s prestige and authority in the present world. Undoubtedly, the signalled abnormalities that appeared in particular interpretations that are discordant with the Pope Francis process reform’s spirit and the letter of the reform must be seen from this perspective. It is important that the errors are skilfully corrected and fixed. This is the more important that this is the Church proceedings, the central figure of which is bishop. An important issue, to which the Pope Francis’ practical pontiff draws attention is, unarguably, personal responsibility for decisions made in the Church, which specifically relates to the authorities of the Church. For people in the Church also make errors, for which they bear responsibility and should face their consequences. Their precise specification and successive remediation will make the Church a trustworthy institution in the present world. Furthermore, this will allow it to shape consciences of the faithful and fulfil the received mission in an appropriate manner.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 141-164
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”
    The central Church’s justice institutions as statedin the Pope Francis’s “Praedicate Evangelium” Apostolic Constitution
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762019.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Pope Francis
    Roman Curia
    reform
    Apostolic Penitentiary
    Supreme Tribunal of the Apostolic Signature
    Tribunal of the Roman Rota
    Kuria Rzymska
    Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej
    papież Franciszek
    Penitencjaria Apostolska
    reforma
    Trybunał Roty Rzymskiej
    Opis:
    Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu  prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.
    Since the Second Vatican Council, consecutive Bishops of Rome have been undertaking a reform of the Roman Curia. In 1967, Pope Paul VI carried out such a reform based on the Regimini Ecclesiae universae Apostolic Constitution. In 1983, a year after the post-council Canon Law was promulgated Pope John Paul II carried out a similar reform by announcing the Pastor bonus Apostolic Constitution in 1988. Also, Pope Francis followed his steps. He reformed the Holy See’s administrative apparatus by introducing the Praedicate Evangelium Apostolic Constitution on the Roman Curia and its service for the Church. The constitution has been in force since June 5, 2022. The pre amble of the latest Apostolic Constitution as well as the formulated rules and criteria of service in the Roman Curia show an evangelic spirit of the reform that all the Curia units, including the justice institutions, ought to be imbued. Independent from each other, the Apostolic Penitentiary, the Supreme Tribunal of the Apostolic Signature and the Tribunal of the Roman Rota have remained the Roman Curia’s ordinary justice institutions. The document includes clarifications of the theological, formal and legal nature that improve work of the institution of Curia and direct them towards  “providing assistance for the successor of St. Peter in holding his highest pastoral office for good and in service of the Universal Church and particular churches.”
    Źródło:
    Annales Canonici; 2022, 18, 2; 57-71
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies