Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bączek, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Antimicrobial effect of an aqueous extract of Potentilla erecta rhizome
Przeciwdrobnoustrojowe działanie wodnego ekstraktu z kłącza Potentilla erecta
Autorzy:
Synowiec, A.
Gniewosz, M.
Baczek, K.
Przybyl, J.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Potentilla erecta is a therapeutic plant used in folk medicine to treat inflammatory states, wounds and diseases of the alimentary tract. The results of the study reveal the effects of an aqueous extract of P. erecta rhizome on certain microorganisms occurring in food. The main components of the extract were catechins. The extract was shown to display an inhibiting effect against Gram-positive bacteria such as Staphylococcus aureus ATCC 25923 and Bacillus subtilis ATCC 6633, as well as against yeast such as Candida lipolitica KKP 322 and Hansenula anomala R 26. The extract did inhibit the growth of Gram-negative bacteria, however, no inhibiting effects were observed on moulds in the studied range of concentrations, i.e. 0.13 to 64 mg dry matter/ml.
Potentilla erecta jest rośliną leczniczą wykorzystywaną w medycynie ludowej jako środek do leczenia stanów zapalnych, ran i chorób przewodu pokarmowego. W pracy przedstawiono wyniki dotyczące działania wodnego ekstraktu z kłącza P. erecta na wybrane drobnoustroje występujące w żywności. Głównymi czynnymi składnikami ekstraktu były katechiny. Ekstrakt ten wykazywał działanie hamujące w stosunku do bakterii Gram dodatnich: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Bacillus subtilis ATCC 6633 oraz drożdży Candida lipolitica KKP 322, Hansenula anomala R 26. W badanym zakresie stężeń 0,13 do 64 mg suchej masy/ml ekstrakt nie wykazywał aktywności przeciwko bakteriom Gram ujemnym oraz pleśniom.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic compounds in the purple betony herb (Stachys officinalis L.) originated from cultivation
Akumulacja związków fenolowych w zielu bukwicy lekarskiej (Stachys officinalis L.) pochodzącej z uprawy
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71433.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Purple betony (Stachys officinalis L., Lamiaceae) is a perennial of versatile medicinal usage. Nowadays, in Poland betony herb is collected exclusively from wild growing plants. Decreasing number of its natural sites results in lack of the herb supply and thus, in its limited usage. Objective: The aim of the study was to determine the effects of the age of plant and term of raw material harvest on its yield and quality in cultivation conditions. Methods: The observations were carried out on 2- and 3-year-old plants. During vegetation the herb was collected for four times. The raw material was subjected to chemical analysis. Tannins (as pyrogallol equivalent) were determined according to Polish Pharmacopoeia, phenolic acids and flavonoids – by HPLC. Results: The mass of herb, both in the second and third year, had increased from the beginning of vegetation up to seed setting. The highest content of tannins was found in the herb collected at the vegetative stage of plant development (2.05% in the second and 2.91% in the third year). Four phenolic acids (chlorogenic, ferulic, caffeic and rosmarinic acids) and five flavonoid compounds (orientin, luteolin-7-glucoside, apigenin-7-glucoside, apigenin-3-glucoside, apigenin) were identified in the obtained raw materials. In these groups, the dominant compounds were caffeic acid and apigenin. The highest content of caffeic acid was found at the beginning of plant vegetation, whereas apigenin – at the stage of full blooming and seed setting. Conclusion: In cultivation conditions, purple betony produces high mass of herb which may be used as a valuable raw material in herbal industry.
Wstęp: Bukwica lekarska (Stachys officinalis L., Lamiaceae) to bylina wszechstronnie wykorzystywana jako roślina lecznicza. Obecnie w Polsce ziele bukwicy zbiera się wyłącznie z roślin dziko rosnących. Malejąca liczba naturalnych stanowisk tej rośliny skutkuje brakiem surowca na rynku, a w konsekwencji jego ograniczonym stosowaniem. Cel: Celem pracy było określenie, w warunkach uprawy, wpływu wieku rośliny i terminu zbioru surowca na jego plon i jakość. Metody: Obserwacje przeprowadzono na roślinach dwu- i trzyletnich. W sezonie wegetacyjnym ziele zbierano w czterech terminach. Surowiec ten poddano analizie chemicznej. Zawartość garbników (w przeliczeniu na pirogalol) oceniono zgodnie z Farmakopeą Polską, a kwasów fenolowych i flawonoidów – przy użyciu HPLC. Wyniki: Masa ziela, zarówno w drugim, jak i trzecim roku uprawy, wzrastała od początku wegetacji do początku zawiązywania nasion. Najwyższą zawartością garbników charakteryzowało się ziele zebrane w okresie wegetatywnego rozwoju roślin (2,05% w drugim i 2,91% w trzecim roku). W pozyskanym surowcu zidentyfikowano cztery kwasy fenolowe (chlorogenowy, ferulowy, kawowy i rozmarynowy) oraz pięć związków flawonoidowych (orientynę, 7-glukozyd luteoliny, 7-glukozyd apigeniny, 3-glukozyd apigeniny, apigeninę). W tych grupach chemicznych dominowały kwas kawowy i apigenina. Najwyższą zawartość kwasu kawowego stwierdzono na początku wegetacji roślin, a apigeniny – w fazie pełni kwitnienia i na początku zawiązywania nasion. Wnioski: W warunkach uprawy bukwica lekarska wytwarza dużą masę ziela, które możne być użyte jako cenny surowiec w przemyśle zielarskim.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal variation of phenolics content in above- and underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
Sezonowe zmiany zawartości związków fenolowych w nadziemnych i podziemnych organach wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
Autorzy:
Baczek, K.
Cygan, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
seasonal variation
phenolics content
plant organ
underground organ
raw material
plant development
dropwort
fern-leaf dropwort zob.dropwort
perennial herb
herb
Rosaceae
Filipendula vulgaris
chemical composition
medicinal plant
Opis:
The content and chemical composition of phenolic compounds in above- and underground organs of dropwort during second year of plant vegetation were studied. Five flavonoids (hyperosid, astragalin, spireaoside, kaempferol, quercetin), 2 catechin derivatives ((+)-catechin, (-)-epigallocatechin), and 7 polyphenolic acids (ellagic, gallic, syringic, salicylic, chlorogenic, caffeic and rosmarinic) were identified in aboveground organs. Their content, both in flowers and leaves, was significantly higher at the beginning of flowering as compared with full flowering stage. In underground organs (+)-catechin and its derivatives ((-)-epigallocatechin, (-)-epigallocatechin gallate, (-)-epicatechin) as well as 2 polyphenolic acids (ellagic and gallic) were identified. Their content was not closely related to the stage of plant development.
Badano zawartość i skład chemiczny związków fenolowych w organach nadziemnych i podziemnych wiązówki bulwkowej w drugim roku uprawy. Pięć flawonoidów (hiperozyd, astragalina, spireozyd, kemferol i kwercetyna), 2 związki katechinowe ((-)-epigalokatechina i (+)-katechina) oraz 7 kwasów polifenolowych (elagowy, galusowy, syryngowy, salicylowy, chlorogenowy, kawowy i rozmarynowy) zidentyfikowano w organach nadziemnych. Zawartość tych związków zarówno w kwiatostanach, jak i w liściach była istotnie wyższa na początku kwitnienia niż podczas pełni kwitnienia roślin. W organach podziemnych zidentyfikowano natomiast (+)-katechinę i jej pochodne ((-)-epigalokatechinę, (-)-galusan epigalokatechiny i (-)-epikatechinę) oraz dwa kwasy fenolowe (galusowy i elagowy). Zawartość tych związków nie była ściśle związana z fazą rozwojową roślin.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of shadind on the yield and quality of southern sweet-grass (Hierochloe australis (Schrad.) Roem. and Schult.) raw material
Wpływ zacieniania na plon i jakość surowca turówki lesnej (Hierochloe australes (Schrad.) Roem. and Schult)
Autorzy:
Podyma, W.
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71975.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Poaceae) rarely occurs in Polish coniferous or mixed forests. Leaves of this plant, rich in coumarin compounds, are mainly used as a flavouring raw material in alcohol, tobacco and cosmetic industry. The aim of the study was to investigate the influence of shading on the yield and quality of southern sweet-grass. The experiment was established at the certificated organic field of Department of Vegetable and Medicinal Plants. The sunlight was reduced up to 50 and 70% by using shading nets. The object of experiment was two-year-old plants grown on the alluvial soil. Leaves were harvested two times: in mid-May and in the last week of August (regrowth). The highest yield of leaves was observed at 50% of shading. The shaded plants were characterized by higher content of coumarin and 3,4-dihydrocoumarin and lower content of bergapten in comparison to non-shaded ones. In the leaves five phenolic acids and two flavonoids were identified.
Turówka leśna (Poaceae) występuje rzadko na terenie Polski. Rośnie głównie w lasach iglastych i mieszanych. Liście tej rośliny, bogate w kumaryny, stosowane są przede wszystkim jako surowiec aromatyzujący w przemyśle alkoholowym, tytoniowym i kosmetycznym. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu cieniowania na plon i jakość liści tej rośliny. Doświadczenie założono na certyfikowanym, ekologicznym Polu Doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Dostępność światła słonecznego modyfikowano poprzez cieniowanie roślin siatką raszlową (50 i 70% zacienienia). Obiektem badań były rośliny dwuletnie rosnące na podłożu składającym się z mieszanki mady rzecznej, kompostu z obornika i torfu wysokiego. Liście turówki ścinano dwukrotnie: w połowie maja oraz w ostatnim tygodniu sierpnia (odrost). Najwyższy plon liści wytworzyły rośliny rosnące przy pięćdziesięcioprocentowym zacienieniu. Rośliny cieniowane charakteryzowały się również wyższą zawartością kumaryny i 3,4-dihydrokumaryny oraz niższą zawartością bergaptenu w porównaniu z roślinami nie cieniowanymi (kontrola). W liściach zidentyfikowano pięć kwasów polifenolowych i dwa flawonoidy.
Źródło:
Herba Polonica; 2010, 56, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical variability of common skullcap (Scutellaria galericulata L.) wild growing in the area of eastern Poland
Zróżnicowanie chemiczne tarczycy pospolitej (Scutellaria galericulata l.) dzikorosnącej na terenie wschodniej Polski
Autorzy:
Kosakowska, O.
Baczek, K.
Przybyl, J.L.
Pioro-Jabrucka, E.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71958.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction. In the group of plants revealing adaptogenic activity, species belonging to Scutellaria genus are considered to be the most important ones. Common skullcap (Scutellaria galericulata L.) is less known species from this genus, growing wild in Poland in wet habitats. Its herb has been used in the past as a sedative and diuretic agent. Objective. The aim of the study was to determine the variability of common skullcap in terms of the accumulation of flavonoids in the herb. Methods. The objects of the study were 17 common skullcap populations growing wild in eastern Poland. At each natural site, the list of main flowering plant species was carried out, according to Braun-Blanquet scale of plant abundance. The total content of flavonoids was determined according to EP 8th. The analysis of flavonoids was carried out using HPLC, Shimadzu chromatograph. Results. The total content of flavonoids ranged from 0.21 to 0.50% dry matter (DM). Using HPLC, eight compounds were identified within the group, with chrysin-7-O-glucuronide (30.91–589.27 mg × 100 g-1 DM), baicalin (61.90–482.93 mg × 100 g-1 DM) and scutellarin (43.77–213.54 mg × 100 g-1 DM) as dominants. Chrysin was the compound which in the highest degree differentiated investigated populations (CV=0.77). Conclusion. Obtained results indicate that investigated common skullcap populations differed in terms of the total content of flavonoids as well as the content of indentified flavonoids in the herb. However, there was no clear relationship between geographical localization of populations and the content of identified flavonoids in raw material.
Wstęp. Wśród roślin wykazujących właściwości adaptogenne, gatunki należące do rodzaju Scutellaria uważane są za jedne z najważniejszych. Tarczyca pospolita (Scutellaria galericulata L.) jest mniej znanym gatunkiem z tego rodzaju, występującym w Polsce na siedliskach podmokłych. Ziele tej rośliny stosowano w medycynie ludowej jako środek uspokajający i moczopędny. Cel. Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania wewnątrzgatunkowego tarczycy pospolitej (Scutellaria galericulata L.) pod kątem gromadzenia się związków flawonoidowych w zielu. Metody. Obiekt badań stanowiło 17 dziko rosnących populacji występujących na terenie wschodniej Polski. Na każdym stanowisku wykonano spis florystyczny głównych roślin kwiatowych, z uwzględnieniem ich ilościowości według skali Braun-Blanqueta. Ogólną zawartość flawonoidów oznaczono według Farmakopei Europejskiej 8. Analizę HPLC flawonoidów przeprowadzono przy użyciu chromatografu firmy Shimadzu. Wyniki. Ogólna zawartość flawonoidów wahała się od 0,21 do 0,50% suchej masy (s.m.) w przeliczeniu na kwercetynę. Wśród 8 związków czynnych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC w największej ilości występowały: 7-O glukuronid chryzyny (30,91–589,27 mg × 100 g-1 s.m.), bajkalina (61,90–482,93 mg × 100 g-1 s.m.) i skutelaryna (43,77–213,54 mg × 100 g-1 s.m.). Związkiem różnicującym badane populacje w najwyższym stopniu była chryzyna (CV=0,77). Wnioski. Otrzymane wyniki wskazują, że badane populacje tarczycy pospolitej różniły się zarówno pod względem ogólnej zawartości flawonoidów, jak i poziomu oznaczonych związków z tej grupy. Nie stwierdzono jednak wyraźnej zależności pomiędzy położeniem geograficznym badanych populacji a zawartością zidentyfikowanych związków w surowcu.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of phenolic and sterol compounds in Euphorbia hirta (L.)
Gromadzenie się związków fenolowych i steroli w wilczomleczu owłosionym (Euphorbia hirta L.)
Autorzy:
Pioro-Jabrucka, E.
Pawelczak, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71682.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenolic compound
sterol
accumulation
Euphorbia hirta
medicinal plant
seed
herb
callus
flavonoids
Opis:
Euphorbia hirta is an annual plant grownig commonly in the tropical and subtropical regions of Asia, Africa as well as Central and South America. Extracts from herb reveal diastolic, anti-inflammatory, diuretic and anthelminthic effects. Biologically active compounds of this plant are sterols, saponins, flavonoids and phenolic acids. The results of this study indicate that obtaining relatively high yield of herb and well germinating seeds which retain their germinability after two years of storage is possible in Poladn. Chemical analysis of the herb and callus obtained in vitro has shown that these raw materials accumulate phenolic compounds and sterols in high quantities.
Wilczomlecz owłosiony jest jednoroczną rośliną dość powszechnie występującą w tropikalnej strefie Azji, Afryki oraz Ameryki Środkowej i Południowej. Wyciągi z ziela wykazują działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i diuretyczne. Substancje biologicznie aktywne występujące w tej roślinie to sterole, saponiny, flawonoidy i kwasy fenolowe. Przedstawione w tej pracy wyniki wskazują na możliwość uprawy wilczomlecza owłosionego w Polsce i uzyskania względnie wysokiej masy surowca. Roślina ta wydaje w Polsce dobrze kiełkujące nasiona, które po dwóch latach przechowywania nie tracą zdolności kiełkowania. Analiza chemiczna ziela oraz uzyskanego in vitro kalusa wykazała, że w surowcach tych w istotnych ilościach gromadzą się zarówno związki fenolowe, jak i sterole.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)
Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Ejdys, M.
Geszprych, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72542.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of fireweed (Chamaenerion angustifolium/L./Scop.) and evening primrose (Oenothera biennis L.) in respect of sterol content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium L.) i wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Weglarz, Z.
Kosakowska, L.
Pelc, M.
Geszprych, A.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950572.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
fireweed
great willow-herb zob.fireweed
rosebay willowherb zob.fireweed
Chamaenerion angustifolium
evening primrose
Oenothera biennis
sterol content
medicinal plant
beta-sitosterol
Opis:
Composition of sterol fraction and content of identified compounds in herb of fireweed (Chamaenerion angustifolium fU Scop.) and leaves of evening primrose (Oenothera biennis L.) obtained from several populations of these species growing wild in Poland were determined by HPLC. The investigated species differed in respect of the composition and content of identified sterols. High intraspecific variability concerning accumulation of sterols was also observed. Herb of fireweed was characterised by relatively high content of p-sitosterol (85.80-171.18 mg/100 g), campesterol (24.24-334.49 mg/100 g), and p-sitosterol D-glucoside (26.33-86.32 mg/100 g). Leaves of evening primrose appeared to be much poorer source of sterols. Content of |3-sitosterol (the dominant compound in the sterol fraction) in this raw material ranged from 5.21 to 34.66 mg/100 g.
Badano skład frakcji steroli oraz zawartość zidentyfikowanych związków sterolowych w zielu wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium /L./ Scop.) i liściach wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pochodzących z kilkunastu populacji tych gatunków dziko rosnących w Polsce. Badane gatunki różniły się pod względem składu i zawartości steroli. Stwierdzono również znaczne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe pod względem gromadzenia się tych związków. Ziele wierzbówki charakteryzowało się wysoką zawartością fi-sitosterolu (85,80-171,18 mg/100 g), kampesterolu (24,24-334,49 mg/100 g) i D-glukozydu /3-sitosterolu (26,33-86,32 mg/100 g). Liście wiesiołka okazały się znacznie uboższym źródłem steroli. Za wartość ji -sitosterolu (dominującego składnika frakcji stero- (owej) w tym surowcu wynosiła od 5,21 do 34,66 mg/100 g.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Ejdys, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of great burnet (Sanguisorba officinalis L.) in respect of sterols content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwiściągu lekarskiego (Sanguisorba officinalis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Mirgos, M.
Przybyszewska, E.
Capecka, E.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71356.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
great burnet
Sanguisorba officinalis
Rosaceae
sterol content
sterol
plant population
wild plant
herb
Opis:
The content and composition of sterol compounds in wild growing great burnet (Sanguisorba officinalis L.) populations were determined. The herb and underground organs of this plant were collected from 10 natural sites in Poland. The HPLC analysis revealed the presence of 5 sterol compounds, namely β-sitosterol, β-sitosterol D-glucoside, campesterol, brassicasterol and stigmasterol in these raw materials. Among them, β-sitosterol Dglucoside was dominant one. The herb was richer in sterol compounds than underground organs. There were significant differences between the content of above mentioned compounds in these populations.
Badano skład i zawartość związków sterolowych w dziko rosnących populacjach krwiściągu lekarskiego. Ziele i organy podziemne zbierane były z roślin występujących na 10 stanowiskach naturalnych zlokalizowanych na terenie Polski. Analiza chromatograficzna wykazała obecność pięciu związków sterolowych w tych surowcach, a mianowicie β-sitosterolu, D-glukozydu β-sitosterolu, kampesterolu, brassikasterolu i stigmasterolu. Spośród nich D-glukozyd β-sitosterolu był związkiem dominującym, przy czym ziele okazało się bogatsze we wszystkie zidentyfikowane związki w porównaniu z organami podziemnymi. Stwierdzono istotne różnice pomiędzy populacjami odnośnie zawartości wyżej wymienionych związków sterolowych.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological and chemical variability within the population of common avens (Geum urbanum L.)
Zróżnicowanie morfologiczne i chemiczne w obrębie populacji kuklika pospolitego (Geum urbanum L.)
Autorzy:
Kuczerenko, A.
Krawczyk, M.
Przybyl, J.L.
Geszprych, A.
Angielczyk, M.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
morphological variability
chemical variability
plant population
common avens
Geum urbanum
herb
phenolic compound
tannin
phenolic acid
eugenol
Opis:
The aim of the study was an ex situ evaluation of morphological and chemical variability within the population of common avens. Plant height, number of shoots, stage of generative development (number of flower buds, flowers, and fruits), as well as weight of herb and underground organs were determined. In the raw materials total content of tannins and content of particular phenolic compounds identified by HPLC was determined. In underground organs also content of eugenol – the dominant constituent of essential oil was assessed. High diversity of morphological traits (especially weight of herb and underground organs) and the content of determined compounds (especially in herb) was found. Above- and underground organs differed in the composition and content of phenolic compounds. Underground organs were characterised by higher content of flavan-3-ols, but they did not contain chlorogenic acid, which was the dominant phenolic compound in herb.
Celem pracy była ocena zróżnicowania morfologicznego i chemicznego w populacji kuklika pospolitego w warunkach jego uprawy. Określono wysokość roślin, liczbę pędów kwiatowych, stopień rozwoju generatywnego (liczbę pąków kwiatowych, kwiatów i owoców) oraz masę ziela i organów podziemnych. W zebranych surowcach oznaczono ogólną zawartość garbników oraz zawartość poszczególnych związków fenolowych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC. W organach podziemnych określono również zawartość eugenolu – głównego składnika olejku eterycznego. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie badanych osobników pod względem cech morfologicznych, a zwłaszcza masy ziela i organów podziemnych, a także zawartości oznaczanych związków, szczególnie w zielu. Organy nadziemne i podziemne różniły się pod względem składu i zawartości związków fenolowych. Organy podziemne charakteryzowały się wyższą zawartością flawan-3-oli. Nie stwierdzono w nich natomiast obecności kwasu chlorogenowego, który był dominującym związkiem fenolowym w zielu.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of yarrow (Achillea millefolium L. s.l.) in respect of developmental and chemical traits
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwawnika (Achillea millefolium L. s.l.) pod kątem cech rozwojowych i chemicznych
Autorzy:
Baczek, K.
Kosakowska, O.
Przybyl, J.L.
Kuzma, P.
Ejdys, M.
Obiedzinski, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72147.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
The aim of study was to determine the variability of 20 yarrow populations introduced into ex situ conditions, in respect of selected developmental traits as well as content and composition of biologically active compounds (essential oil, tannins, flavonoids and phenolic acids). Field experiment was established at the Experimental Station, Department of Vegetable and Medicinal Plants. Morphological observations and harvest of raw material were carried out in the second year of plant vegetation, at the beginning of blooming. Investigated populations differed significantly in respect of developmental features as well as content and composition of identified compounds. The highest differences among the populations concerned fresh mass of herb (0.46–1.79 kg per plant), number of shoots per m2 (64–243) and length of the longest internode (42–158 mm). Total content of essential oil ranged from 0.10 to 1.00%. Among 24 identified compounds β-pinene, 1,8-cineole, terpinene-4-ol, nerolidol and chamazulene were the dominants. According to content of these compounds, three chemotypes were distinguished within investigated populations, i.e.: β-pinene, β-pinene + chamazulene and 1,8-cineole type. Content of tannins ranged from 0.38 to 0.90%. Four flavonoids were identified and apigenin 7-glucoside was present in the highest amount (from 9.87 to 475.21 mg × 100 g-1), while the highest differences between populations concerned the content of luteolin-3’,7-diglucoside. Within phenolic acids, three compounds (caffeic acid derivatives) were identified. Rosmarinic acid was the dominant one (75.64–660.54 mg × 100 g-1), while cichoric acid differentiated investigated populations the most.
Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania 20 populacji krwawnika rosnących w warunkach ex situ, pod kątem wybranych cech rozwojowych oraz zawartości i składu chemicznego związków biologicznie czynnych (olejku eterycznego, garbników, flawonoidów i kwasów fenolowych). Eksperyment założono na polu doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Obserwacje morfologiczne oraz zbiór surowca przeprowadzono w drugim roku wegetacji roślin, na początku kwitnienia. Badane populacje różniły się istotnie pod względem cech rozwojowych oraz zawartości i składu analizowanych związków aktywnych. Cechami najbardziej różnicującymi populacje były: świeża masa ziela (0,46–1,79 kg z rośliny), liczba pędów na m2 (64–243) oraz długość najdłuższego międzywęźla (42–158 mm). Zawartość olejku eterycznego wahała się od 0,10 do 1,00%. Spośród 24 zidentyfikowanych związków β-pinen, 1,8-cineol, terpinen-4-ol, nerolidol i chamazulen były dominujące. Biorąc pod uwagę te składniki, wśród badanych populacji wyróżniono 3 następujące chemotypy: β-pinen, β-pinen + chamazulen i 1,8-cineol. Zawartość garbników wynosiła od 0,38 do 0,90%. W obrębie flawonoidów zidentyfikowano 4 związki, przy czym w największej ilości obecny był 7-glukozyd apigeniny (9,87–475,21 mg × 100 g-1), podczas gdy związkiem najbardziej różnicującym populacje był 3’,7-diglukozyd luteoliny. Wśród kwasów fenolowych zidentyfikowano 3 związki, tj. pochodne kwasu kawowego. Dominował tu kwas rozmarynowy (75,64–660,54 mg × 100 g-1), a kwas cykoriowy różnicował populacje w najwyższym stopniu.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies