Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Rosyjska Misja Prawosławna w Ameryce Północnej. Działalność arcybiskupa Tichona (Biełławina)
    Russian Orthodox Mission in North America. Archbishop Tikhon’s (Bellavin) Activity
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480664.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Tichon (Biełławin)
    misja prawosławna
    Imperium Romanowów
    Kościół prawosławny w Ameryce
    Tikhon (Bellavin)
    the Orthodox mission
    the Romanov Empire
    the Orthodox Church in America
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony został działalności prawosławnych misjonarzy rosyjskich na kontynencie północnoamerykańskim. Zakres chronologiczny badań objął okres od końca XVIII do początków XX wieku, a więc czas ponad stuletniego kształtowania się struktur Kościoła rosyjskiego w Ameryce. Dziedzictwo misji prawosławnych przedstawione zostało szczegółowo w oparciu o życie i działalność arcybiskupa alaskańskiego i północnoamerykańskiego, przyszłego patriarchy Moskwy i Wszechrosji Tichona (Biełławina). Motywacje, program działań, metody, a nade wszystko rezultaty aktywności podejmowanej przez tego duchownego na obszarze Stanów Zjednoczonych przeanalizowano na tle potrzeb, potencjału rozwojowego i oczekiwań tamtejszej wspólnoty. Głównie jednak skupiono się na kaznodziejskiej i organizacyjnej płaszczyźnie działań Tichona oraz ocenie ich rezultatów w kontekście rozprzestrzeniania się prawosławia na całym olbrzymim terytorium Ameryki Północnej.
    This article is devoted to the activities of the Russian Orthodox missionaries in North America. The chronological scope of the study covered the period from the late eighteenth to the early twentieth century, that is the time of the over-century-old evolution of the structures of the Russian Church in America. The Orthodox mission heritage is thoroughly presented basing on the life and work of the Archbishop of Alaska and North America, the future Patriarch of Moscow and all Russia Tikhon (Bellavin). Motivations, activities programme, methods, and above all, the results of activities undertaken by the priest in the area of the United States – were analysed against the needs and expectations of the development potential of the local community. However, the present author focused her main attention on preaching and organisational level of Tikhon’s activities as well as on the evaluation of their results in the context of the spread of the Orthodox Church throughout the huge territory of North America.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 1; 124-139
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kampania otwierania świętych relikwii jako element antycerkiewnej polityki władz komunistycznych
    The Campaign of Confiscation of Saints’ Relics as an Element of Communist Anti-religious Politics
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956832.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    The Russian Orthodox Church
    relics
    communism
    anti-religious campaign
    Opis:
    The elimination of religion was a fundamental ideological goal of the communist state. According to Marxist theory, religion was a product of material conditions. Working from this premise, militant atheism initially considered that religion would disappear on its own through the coming of the new society system. After the revolution the Bolsheviks started a massive persecution. When it became clear that religion was not dying out on its own, the USSR began general antireligious campaigns. One of the lesser known campaigns was confiscation of saints’ relics, carefully preserved for the purposes of veneration or as a touchable or tangible memorial.
    Źródło:
    Studia Religiologica; 2012, 45, 3; 227-235
    0137-2432
    2084-4077
    Pojawia się w:
    Studia Religiologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sobór Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej 1917-1918 a działalność misyjna
    The Council of the Russian Orthodox Church (1917-1918) and the missionary activities
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480436.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Sobór Lokalny Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej 1917-1918
    metropolita Władimir (Bogojawlienski)
    misja prawosławna
    rewolucja bolszewicka
    Local Council of the Russian Orthodox Church 1917-1918
    Metropolitan Vladimir (Bogoyavlensky)
    the Orthodox mission
    the Bolshevik Revolution
    Opis:
    Sobór Lokalny Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej z lat 1917-1918 był wydarzeniem szczególnym. Moment rozpoczęcia prac soborowych, skład osobowy reprezentacji oddelegowanych do Moskwy oraz powzięte postanowienia wprowadzały nowe, posynodalne elementy funkcjonowania wspólnoty. Jeden z aspektów procesu reformatorskiego odnosił się do organizacji oraz zakresu kompetencyjnego centralnych i terenowych struktur misyjnych Kościoła prawosławnego. Ich działalność, na każdym szczeblu zarządu, przynieść miała ewangelizację, oświecenie religijne, rozwój duchowości i wiary. Owoce kilkunastomiesięcznych obrad soborowego oddziału Misji wewnętrznej i zewnętrznej, który zdołał – pomimo pewnych kontrowersji – wypracować spójny program działalności misyjnej, zostały zaprzepaszczone. Postanowienie końcowe O misji wewnętrznej i zewnętrznej pozostało teoretycznym projektem, niemożliwym do realizacji w warunkach rodzącego się państwa sowieckiego.
    The Local Council of the Russian Orthodox Church in the years 1917-1918 was an exceptional event. The starting point of the Council work, the composition of representation seconded to Moscow, and the taken provisions – introduced new, post-synodal elements of the community functioning. One of the aspects of the reform process referred to the organisation and the scope of competence of the central and regional missionary structures of the Orthodox Church. Their work, at every level of the board, would bring evangelisation, religious enlightenment, the development of spirituality and faith. The fruits of the over-a-year-long debates of the conciliar internal and external Mission branch, which managed – despite some controversy – to develop a coherent programme of missionary activity, have all been lost. The final decision of the On internal and external mission – remained a theoretical project, impossible to implement in terms of the nascent Soviet state.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 1; 109-123
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misyjna działalność rosyjskiej Cerkwi prawosławnej na kontynencie azjatyckim. Chiny i Korea
    Missionary Activity of the Russian Orthodox Church in Asian Continent. China and Korea
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480704.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Rosyjska Misja Prawosławna w Chinach
    Rosyjska Misja Prawosławna w Korei
    historia Kościoła
    Mission of the Russian Orthodox Church in China
    Mission of the Russian Orthodox Church in Korea
    Church history
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony został działalności misyjnej rosyjskiej Cerkwi prawosławnej na kontynencie azjatyckim. Pierwsza jego część dotyczy Chin, druga – Korei. Na podstawie dostępnej literatury przedmiotu i materiałów archiwalnych zobrazowano proces formowania się misji prawosławnych chińskiej i koreańskiej oraz poszczególne etapy kształtowania się wymienionych wspólnot, zwracając szczególną uwagę na wpływ przewrotu bolszewickiego w Rosji na dalsze, niekiedy tragiczne losy misjonarzy i wiernych rosyjskich w tych krajach.
    This article presents the missionary activity of the Russian Orthodox Church on the Asian continent. First his part refers to China and the second one to Korea. Based on available literature and archive materials was described process of formation Chinese and Korean Orthodox mission and next stages of formation of those communities, paying particular attention to the impact of Bolshevik’s revolution in Russia to further, difficult and sometimes even tragic fates of Russian missionaries and faithful in China and Korea.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 1; 77-91
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyka piotrowych rozwiązań synodalnych w łonie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w początkach XX wieku
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057263.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    The Russian Orthodox Church
    The Most Holy Governing Synod
    reforms
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Świątobliwy Synod Rządzący
    reformy
    Opis:
    System synodalny, zaszczepiony na gruncie rosyjskim przez cara Piotra Wielkiego, w początkach XX wieku przeżywał głęboki kryzys ideologiczny i impas organizacyjny. Napięcia społeczne i polityczne, charakterystyczne dla chylącego się ku upadkowi państwa samodzierżawnego, odczuwalne były także przez inteligencję prawosławną, która – niesiona hasłami wolności i samostanowienia – przystąpiła do otwartej krytyki rozwiązań piotrowych i wysuwała coraz śmielej żądania restytucji wielowiekowego dziedzictwa soborowości Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.
    The synodal system, established on Russia by the tsar of Peter the Great, in beginnings of the 20th century was in the deep ideological crisis and the organizational impasse. Social and political tensions, characteristic of the being on the decline autocracy state, were felt also by the Orthodox intelligence, which - carried with the slogans of freedom and self-determination – began to openly criticize the solutions of Peter and demanded the restitution of conciliarity of the Russian Orthodox Church.
    Źródło:
    ELPIS; 2018, 20; 187-195
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Gorzkie słowo prawdy”, czyli członkowie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej naocznymi świadkami narodzin państwa komunistycznego
    The „Bitter word of truth”, that is the members of Russian Orthodox Church as the witnesses eye of births of you communist
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810805.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    państwo komunistyczne
    ZSRR
    teologia polityczna
    krytyka komunizmu
    The Russian Orthodox church
    communist state
    the Soviet
    Union
    the political theology
    critic of communism
    Opis:
    W artykule przedstawiono stosunek członków Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do rodzącego się państwa komunistycznego. Czasy, w których formowała się federacja sowiecka był jednocześnie okresem „odrodzenia” Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Te dwa nowopowstałe organizmy – świecki, ateistyczny i duchowy, religijny – w burzliwym roku 1917 stanęły w obliczu nowych zadań. Rewolucja dla bolszewików była początkiem nowej epoki – okresu władzy ludu, licznych przemian, odrzucenia „zgniłego kapitalizmu” i dekadencji związanej z systemem wolnorynkowym. Natomiast dla prawosławnych szczególnym wydarzeniem stał się Sobór Lokalny, upamiętniający zakończenie „epoki synodalnej”. Duchowni, uczestniczący w pracach soborowych, mimo własnej woli stali się świadkami początków państwa komunistycznego i jako tacy zabierali głos w szerokiej dyskusji na temat narodzin nowej władzy. Ich komentarze stanowią jasny obraz działań władzy ludowej u zarania państwowości sowieckiej. Obraz o tyle czytelny, że pozbawiony fałszywej propagandy „komunistycznego raju”. Jeszcze w roku 1917 i 1918 Cerkiew prawosławna mogła pozwolić sobie na „gorzkie słowo prawdy” o nowym reżimie i jego bohaterach. po pewnym czasie ów głos zostanie zagłuszony represjami i cenzurą. Tym cenniejsze wydają się być świadectwa tego okresu – autentyczne wspomnienia i relacje, ilustrujące narodziny państwa sowieckiego. Zostały one ukazane w niniejszym artykule.
    The relation of members of Russian Orthodox Church to the communist borning state was introduced in this article. Times in which there was formed the Soviet Union Republic it was also the period of „rebirth” of Russian Orthodox church. These two new shaped organisms – secular, atheistic and spiritual, religious were – in stormy year 1917 stood up in face of new tasks. The revolution for Bolsheviks marked the beginning of new epoch – period of the power of nation, numerous changes, rejection of "rotten capitalism” and the connected with the free-market system decadence. However, for orthodox the Local Council stood for the special event, commemorating the end of „synodal epoch”. The clericals, participating in council works, unintentionally were the witnesses of beginnings of the communist state and they took the voice in wide discussion on the subject of the new power birth. Their comments make up the bright painting of the activities of the new power of the Soviet state. This picture was such readable and avoided the false propaganda of „communist paradise”. Yet in 1917 and 1918 the Orthodox church could permit on the „bitter word of truth” about new regime and its heroes. With time that voice was stifled by repressions and censorship. So these certificates of this period seems to be more valuable – the authentic remembrances and the reports, illustrating births of the Soviet Union . They were showed in present article.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2012, 9, 9; 239-248
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjska misja prawosławna w Japonii w czasach arcybiskupa Nikołaja (Kasatkina)
    Mission of the Russian Orthodox Church in Japan under archbishop Nicholas (Kasatkin)
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480158.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Nikołaj (Kasatkin)
    Rosyjska Misja Prawosławna w Japonii
    Siergiej (Stragorodskij)
    Mission of the Russian Orthodox Church in Japan
    Nicholas Kasatkin
    Siergius Starogordsky
    Opis:
    Cerkiew prawosławna w Rosji prowadziła w XIX wieku prężną działalność misyjną, obejmującą swym zasięgiem obszar dalekiej Japonii. Po otwarciu tego kraju na świat zewnętrzny i odrzuceniu izolacjonistycznej polityki sakoku aktywność misjonarzy rosyjskich weszła w stadium budowy struktur organizacyjnych własnego Kościoła, podbudowanych potencjałem ludzkim japońskich wiernych i ich duszpasterzy. Zawiązanie silnej wspólnoty prawosławnych, funkcjonującej po dzień dzisiejszy w ramach autonomii, zawdzięcza Japonia rosyjskiemu misjonarzowi, pierwszemu arcybiskupowi japońskiemu Nikołajowi (Kasatkinowi) i jego pomocnikowi, przyszłemu patriarsze rosyjskiemu Siergiejowi (Stragorodskiemu). Motywacje, program działań, metody, a nade wszystko rezultaty aktywności podejmowanej przez tych duchownych przeanalizowano na tle potrzeb, potencjału rozwojowego i oczekiwań tamtejszej wspólnoty. Głównie jednak skupiono się na kaznodziejskiej i organizacyjnej płaszczyźnie ich działań oraz ocenie osiąganych rezultatów w kontekście rozprzestrzeniania się prawosławia.
    Missionary endeavours of the Russian Orthodox Church in the 19th century went far beyond the frontiers of the Russian Empire. It reached even Japan, especially once the country abandoned its policy of isolationism, the sakoku. The foundations were laid by archbishop Nicholas Kasatkin and his assistant, later the Patriarch of Moscow and all the Rus, Siergius Starogordsky. The organisational structure of the church built by the Russian missionaries survived till this day. The essay examines the needs, expectations and development of the orthodox communities in Japan and the methods used by those two missionaries in their work. The largest part of the essay is devoted to the analysis of their preaching and leadership skills.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 72-85
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna po śmierci patriarchy Tichona (Biełławina)
    Russian Orthodox Church after the death of Patriarch Tikhon (Bellavin)
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912875.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Tichon (Biełławin)
    Piotr (Polanski)
    Siergiej (Stragorodskij)
    Grigorij (Jackowski)
    Agafangel (Prieobrazenski)
    The Russian Orthodox Church
    Tikhon (Bellavin)
    Peter (Polansky)
    Sergius (Stragorodsky)
    Grigory (Yatskovskiy)
    Agafangel (Preobrazhensky)
    Opis:
    Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej i desygnowanie na strażnika tronu patriarszego metropolity krutickiego Piotra (Polanskiego) nie utrzymały monolitu wspólnoty. Targane wewnętrznymi podziałami i osobistymi ambicjami, ujawniającymi się szczególnie po aresztowaniu patriarszego locum tenes, a nade wszystko prześladowane przez komunistyczne władze państwowe środowisko cerkiewne spolaryzowało ostatecznie objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego). Pozycję hierarchy, de facto zastępcy strażnika tronu patriarszego, komplikował konflikt o charakterze kanonicznym z arcybiskupem jekaterynburskim Grigorijem (Jackowskim) oraz osłabiały kontrowersje personalne narosłe między nim a metropolitą jarosławskim Agafangelem (Prieobrażenskim). Rozłamy wewnętrzne przypieczętowało ostatecznie ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowe.
    The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. A precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities and nomination of metropolitan of Krutitsy Peter (Polansky) on the Guardian of the Patriarchal Throne were not able to maintain the monolith community. Church was destructed by internal divisions, personal ambitions, manifested especially after the arrest of the patriarchal locum tenes, and persecuted by the communist state authorities. Community was ultimately divided by the taking of the patriarchal throne by the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius (Stragorodsky). Sergius position, de facto deputy of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne, complicated canonical conflict with the archbishop of Yekaterinburg Grigory (Yatskovskiy) and personal controversies arising between him and the metropolitan of Jaroslaw Agafangel (Preobrazhensky). Internal schizm was finally sealed by the announcement of The declaration of the acting locum tenens of the Moscow patriarchal throne the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius citizen Stragorodsky and the list of the temporary so-called “patriarchal Holy Synod” organized by him about attitude of the Russian Orthodox Church to state authority.
    Źródło:
    ELPIS; 2021, 23; 97-103
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza josiflaństwa i funkcjonowanie opozycji w ruchu niewspominających
    Genesis of Josephitism and functioning the opposition in “anti-Sergius” movement
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420334.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    Tichon (Biełławin)
    Piotr (Polanski)
    Siergiej (Stragorodskij)
    Josif (Pietrowych)
    „josiflianstwo”
    „antysergianizm”
    The Russian Orthodox Church
    Tikhon (Bellavin)
    Peter (Polansky)
    Sergius (Stragorodsky)
    Joseph (Petrovykh)
    Josephites
    Anti-Sergianism
    Opis:
    Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Jego zastępcy, obejmujący swe godności w wyniku nominacji – co stanowiło precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej – nie byli w stanie utrzymać monolitu wspólnoty targanej wewnętrznymi podziałami i prześladowanej przez komunistyczne władze państwowe. Ostateczne objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowej wyznaczyło linię podziału wśród wiernych i duchowieństwa prawosławnego. Po przeciwległych stronach barykady znaleźli się zwolennicy przyjętej przez hierarchę cerkiewnej „linii politycznej” i kontestujący poczynania patriarszego locum tenens dostojnicy. Działalność tych ostatnich, wyrażająca się w szczególności w niewymienianiu imienia Siergieja w czasie liturgii, w momentach, gdy wypowiadane są słowa modlitwy za zwierzchnika Kościoła lokalnego, przybrała nieinstytucjonalne formy ruchu, określonego jako niewspominający. Formację tę, stanowiącą w zasadzie konglomerat różnorodnych grup duchowieństwa prawosławnego i popierających ich wiernych, zdominowała najsilniejsza i najaktywniejsza grupa josiflan – zwolenników metropolity leningradzkiego Josifa (Pietrowycha). Geneza josiflaństwa jako swoistego symbolu opozycji wobec polityki serwilizmu i kompromisów stała się przedmiotem analizy niniejszego tekstu.
    The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. Deputies of Tikhon, including dignity as a result of the nomination – which was a precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities – were not able to maintain the monolith community, destructed by internal divisions and persecuted by the communist state. Nomination of metropolitan of Nizhny Novogorod on the Guardian of the Patriarchal Throne and publication of The Letter (declaration) of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne Metropolitan Sergius (Stragorodsky) of Nizhny Novgorod and the Temporary Saint Synod about the attitude of Russian Orthodox Church to the state authorities underlined differences between the faithful and the clergy. On opposite sides were followers and opponents of the Sergius’ “political line”. Activity of the last ones, manifesting in not-exchanging name of Sergius during liturgy, in moments, when words of the prayer for the superior of the local Church are being said, took the non-institutional forms of movement, definite as not-recalling. This formation, which was essentially the conglomeration of different groups of the clergy and faithful, dominated Josephites – the strongest and most active adherents of the archbishop of Leningrad Joseph (Petrovykh). Genesis those movement as a kind of symbol of opposition to the policy of servility and compromises metropolitan Sergius has been the subject of analysis of this text.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 113-119
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spory o patriarchat symbolem zakończenia epoki synodalnej w dziejach Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej początków XX wieku
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420322.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Russian Orthodox Church
    patriarchy
    a Preconciliar Commission 1906-107
    The All Russian Sobor 1917-1918
    Tikhon (Belavin)
    Rosyjska Cerkiew Prawosławna
    patriarchat
    Komisja Przedsoborowa 1906-1907
    Sobór Lokalny 1917-1918
    Tichon (Biełławin)
    Opis:
    Odejście od patriarchatu nastąpiło w Rosji na początkach XVII wieku. Decyzja cara Piotra I o powołaniu kolegialnego Świątobliwego Synodu Rządzącego na czele z oberprokuratorem stała się przedmiotem sporów między zwolennikami i przeciwnikami patriarchatu. Dyskusje o roli i miejscu patriarchy w strukturze rosyjskiego zarządu cerkiewnego wybrzmiały najpełniej podczas posiedzeń Komisji Przedsoborowej (1906-107) i Soboru Lokalnego (1917-1918), przywracającego godność pierwszego biskupa i stanowiącego symboliczne zakończenie polemik podejmowanych w tym temacie. Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia przeciwstawnych stanowisk. Poprzez analizę wystąpień aktywnych uczestników tych zgromadzeń pokazano różnorodność przywoływanych argumentów historycznych i kanonicznych oraz współczesnych potrzeb wspólnoty.
    Źródło:
    ELPIS; 2017, 19
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie i działalność cerkiewna metropolity Siergieja (Stragorodzkiego) do publikacji Deklaracji (1927)
    The Life and Church Activity of Metropolitan Sergius (Stragorodsky) Until the Publication of the Declaration (1927)
    Autorzy:
    Pawełczyk-Dura, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420423.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Siergiej (Stragorodzki)
    deklaracja lojalności
    Rosyjska Cerkiew prawosławna i państwo sowieckie – relacje wzajemne
    Sergius Stragorodsky (Patriarch of Moscow, patriarchal locum tenens)
    The Declaration of Loyalty
    Russian Orthodox Church – Soviet state relations
    Opis:
    Relacje zachodzące między wspólnotą a władzą komunistyczną stanowiły fundamentalną sferę zainteresowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w pierwszej ćwierci XX wieku. Jeden z projektów legalizacji, podstawowego warunku utrzymania Cerkwi patriarszej w charakterze instytucji legalnej i tolerowanej przez aparat państwa, należał do metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodzkiego) - zastępcy strażnika tronu patriarszego (1925-1937), następnie strażnika tronu patriarszego (1937-1943) i patriarchy moskiewskiego i całej Rusi (1943–1944). Siergiejowy program pokojowego, ugodowego i ustępliwego wręcz współżycia Kościoła prawosławnego z przedstawicielami partii komunistycznej, wyrażony ostatecznie w jego słynnej Deklaracji z 29 lipca 1927 roku, wyrósł na gruncie wewnętrznych przekonań duchownego, ujawniających się jeszcze w okresie przedrewolucyjnym oraz poglądów patriarszego locum tenens na rolę i miejsce wspólnoty w przestrzeni publicznej, kształtowanej przez standardy komunistyczne. Postawa duchownego, wyrażona w dokumencie i przyjęta przez partyjnych decydentów, stała się elementem wewnętrznej organizacji wspólnoty oraz jej zewnętrznych kontaktów z władzą państwową. Cerkiew rosyjska kierowana przez metropolitę Siergieja nigdy nie wyrzekła się bowiem obranej przez niego już w latach dwudziestych cerkiewnej linii politycznej. O źródłach przekonań Siergieja i podejmowanych działaniach do momentu publikacji Deklaracji traktuje właśnie niniejszy tekst.
    The most important questions facing Russian Orthodox Church in the 20th century were undoubtedly the relations between the Church and communist state. One of the projects of legalization of the Church in the Soviet Union was created by Metropolitan Sergius (Stragorodsky) of Nizhny Novgorod, the deputy Patriarchal locum tenens (1925-1937) subsequently Patriarchal locum tenens (1937-1943) and Patriarch of Moscow (1943–1944). His famous Declaration of Loyalty, dated 1927 July 16/29, originated in the views of patriarchal locum tenens about the role and place of the community in the public sphere. Sergius’s acquiescent or even servile attitude was still one of components of the internal organization of the community and its external relations with the authorities. The spiritual basis expressed in the document and accepted by party dissidents became an element of the internal organization of the community and its external contacts with state authorities. The Russian Church led by Metropolitan Sergius never rejected the Church party line which was already chosen in the 1920’s. This text discusses the sources of Sergius’s convictions and actions undertaken until the moment of the publication of The Declaration.
    Źródło:
    ELPIS; 2016, 18; 157-163
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies