Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bank centralny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Przyszłość finansowo-gospodarcza i polityczna Unii Europejskiej
The Financial and Economic Future of the European Union
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509606.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
europejska integracja walutowa
globalny kryzys finansowo-gopodarczy
Unia Europejska
strefa euro
Europejski Bank Centralny
euro
European monetary integration
global financial and economic crisis
European Union
Eurozone
European Central Bank
Opis:
Kryzys niewypłacalności, który w ostatnich latach dotknął kilka państw członkowskich strefy euro, ujawnił podstawową słabość wielkiego eksperymentu, jakim jest jednolita waluta europejska: mimo iż stoi za nią wspólna, ponadnarodowa polityka pieniężna, brakuje wsparcia i zabezpieczenia przez odpowiednio duży wspólny budżet w ramach bardzo zróżnicowanej struktury społeczno-gospodarczej. Na poważny kryzys strefy euro złożyło się wiele przyczyn, zarówno w sferze gospodarki realnej, czego przejawem stały się głęboka recesja roku 2009 oraz uporczywa zapaść lat 2012-2013, jak i w panującym w niej mechanizmie podejmowania decyzji, czego przykładem mogą być zbyt ostrożne, nadmiernie rozciągnięte w czasie i mało skuteczne posunięcia antykryzysowe. Do najważ-niejszych z nich, poza samym globalnym kryzysem finansowo-gospodarczym lat 2008-2010, słabo-ściami konstrukcyjnymi realizowanej koncepcji integracji walutowej i błędami polityki gospodarczej poszczególnych państw członkowskich trzeba zaliczyć fundamentalne zróżnicowanie gospodarek krajów strefy euro, którego unia walutowa nie tylko nie przezwyciężyła, ale nawet pogłębiła, doprowadzając do wyraźnego podziału na problematyczne państwa peryferyjne oraz zdrowe, wysoce konkurencyjne centrum, skupione wokół rosnących w siłę Niemiec. Kryzys w strefie euro lat 2010-2013 spowodował wysyp mniej lub bardziej realistycznych programów sanacji sytuacji poszczególnych państw członkowskich i całej Unii Gospodarczej i Walutowej. Wymusił nieortodoksyjne działania państw oraz władz UE, zwłaszcza EBC, spowodował zaangażowanie MFW i postawił na porządku dnia kwestię przywództwa w unii walutowej i całej wspólnocie. Przede wszystkim jednak uświadomił wszystkim państwom członkowskim konieczność głębokich reform mechanizmu integracyjnego i zapoczątkował szereg istotnych zmian instytucjonalno-regulacyjnych, mających na celu zwiększenie unijnej dyscypliny finansowej.
The insolvency crisis, which recently touched a few Eurozone member states, revealed the basic weakness of the great experiment in the form of single European currency: despite the fact it is backed up by the common, supranational monetary policy, there is lack of support and security by an adequately big common budget within the framework of the very diversified socioeconomic structure. The serious crisis of the Eurozone has many reasons, both in the sphere of real economy, manifestation of which were deep recession of the year 2009 and persistent collapse of the years 2012-2013, and in the prevailing in it mechanism of decision-making, an example of which may be too cautious, extremely spread over time and ineffective anti-crisis moves. The most important of them, apart from the very global financial and economic crisis of the years 2008-2010, construction weaknesses of the implemented concept of monetary integration and errors of the economic policy of individual member states, one should include the fundamental differentiation of the economies of the Eurozone countries, which not only was not overcome by the Monetary Union but which was even deepened thereby, leading to an apparent division to the problematic periphery states and the robust, highly competitive centre, focused around the increasing its power Germany. The Eurozone’s crisis of the years 2010-2013 caused a variety of less or more realistic programmes of reform of the situation of individual member states and the entire Economic and Monetary Union. It extorted unorthodox measures of states and the EU authorities, especially the ECB, caused IMF commitment and put on the agenda the issue of leadership in the Monetary Union and in the entire Community. However, first of all it made all the member states aware of the necessity of deep reforms of the integration mechanism and launched a number of important institutional and regulative changes aimed at increasing the Union’s financial discipline.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2014, 36/2014; 55-70
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w roku 2013 – niemoc wobec spowolnienia
Polish Monetary Policy in 2013 – Impotence in the Face of Slowdown
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509125.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Bank Centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
inflacja
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
Central Bank
Monetary Policy Council
interest rate
exchange-rate policy
inflation
bank sector’s over-liquidity
external imbalance
Opis:
Lata 2011-2013 trudno zaliczyć do udanych dla polskiej polityki pieniężnej tak ze względu na jej niską skuteczność, jak i zwłaszcza z racji nikłego pozytywnego wpływu na procesy gospodarcze kraju. Realizowane w tych latach przez polski Bank Centralny najpierw zbędne zacieśnianie polityki pieniężnej, a później jej mocno spóźnione, w dodatku symboliczne i rozciągnięte w czasie stopniowe luzowanie stoją w ostrej sprzeczności z potrzebą ratowania wzrostu gospodarczego oraz konsolidacji finansów publicznych zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki Pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki antyinflacyjnej jest nie tyle mocno przesadzone zagrożenie przyspieszeniem inflacji, ile ochrona interesów sektora bankowego oraz kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny. Lata 2012-2013 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach narastania nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym największe zagrożenie rysuje się ze strony pogarszającej się nierównowagi zewnętrznej, mimo że dane dotyczące bilansu obrotów bieżących, w tym zwłaszcza handlu zagranicznego, w ostatnich kilku kwartałach przedstawiają się dość optymistycznie. Tak np. saldo obrotów towarowych i usługowych z zagranicą w 2013 r. zamknęło się nienotowaną od początku lat 90. nadwyżką w wysokości blisko 7,6 mld euro. Powstaje jednak pytanie, czy nie jest to sytuacja wyjątkowa, związana przede wszystkim z osłabieniem popytu wewnętrznego.
The years 2011-2013 can hardly be considered as successful for the Polish monetary policy both for its low efficacy and, particularly, for barely perceptible impact on the country’s economic processes. The implemented in those years by the Polish Central Bank, first, needless tightening of the monetary policy, and, then, its seriously delayed and, additionally, a symbolic and spread over time gradual relief stand in stark contrast with the need to save economic growth and consolidation of public finance both from the theoretical and practical point of view. Unlike the leading central banks of developed countries, which were and have been keeping interest rates below the inflation rates, continuing liberal monetary policy, the Polish Monetary Policy Council was carrying out in the recent quarters the policy of positive real interest rates. The basic premise of the carried out in Poland tough anti-inflation policy is not so much badly exaggerated threat of inflation acceleration as protection of the bank sector’s interests and the matter of prestige – an attempt to increase the influence on the economy by the central bank. The years 2012-2013 are period of further gradual improvement of the situation in the interbank market under the conditions of escalating of over-liquidity of the bank sector as a whole. For Polish finance, including the monetary system, in the period after the global financial and economic crisis, the greatest threat appears from aggravating external imbalance even though the data concerning the current account balance, including in particular foreign trade are in the recent few quarters quite optimistic. Thus, for instance, the balance of foreign trade in goods and services in 2013 amounted to an unrecorded from the beginning of the 1990s surplus in amount of almost 7.6 billion euros. However, there arises the question if it is not an exceptional situation, connected, first of all, with weakening of the domestic demand.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2014, 37/2014 Raport o stanie finansowym państwa 2013-2014; 43-52
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w roku 2014 – déjà vue
Polish Monetary Policy in 2014 - Déjà Vue
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509359.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
inflacja
rynek międzybankowy
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
central bank
Monetary Policy Council
interest rate
exchange-rate policy
inflation
interbank market
bank sector’s over-liquidity
external imbalance
Opis:
Rok 2014, podobnie jak poprzednie lata, trudno zaliczyć do udanych dla polskiej polityki pieniężnej tak ze względu na jej niską skuteczność, jak i zwłaszcza z racji nikłego pozytywnego wpływu na procesy gospodarcze kraju. Realizowane w ostatnich latach przez polski bank centralny najpierw zbędne zacieśnianie polityki pieniężnej, a później jej mocno spóźnione, w dodatku symboliczne i rozciągnięte w czasie stopniowe luzowanie, stoją w ostrej sprzeczności z potrzebą wspierania wzrostu gospodarczego oraz konsolidacji finansów publicznych i przyspieszenia procesu catching-up – konwergencji realnej z państwami rozwiniętymi. Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych, które od lipca 2013 roku wyraźnie rosną, w ostatnich kilkunastu miesiącach także ze względu na utrzymującą się deflację. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki monetarnej jest nie rzekoma groźba przyszłej inflacji, ale kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny. Lata 2012-2014 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym i perturbacjach w strefie euro największe zagrożenie rysuje się ze strony niestabilnej sytuacji zewnętrznej.
The year 2014, as the previous years, can hardly be considered as successful for the Polish monetary policy both for its low efficacy and, particularly, for barely perceptible positive impact on the country’s economic processes. The implemented in the recent years by the Polish central bank, first, needless tightening of the monetary policy, and, then, its seriously delayed and, additionally, a symbolic and spread over time gradual easing thereof, stand in stark contrast with the need to save economic growth and consolidation of public finance and acceleration of the process of catching-up – the real convergence with developed countries. Otherwise than the leading central banks of developed countries, which kept and still have been keeping their interest rates below the rates of inflation, continuing their ease monetary policy, the Polish Monetary Policy Council was carrying in the recent quarters the policy of positive real interest rates which, since June 2013, have been apparently growing, in the recent dozen months or so also due to the persisting deflation. The basic premise of the carried out in Poland tough monetary policy is not an alleged threat of future inflation but the matter of prestige – an attempt to increase the influence on the economy by the central bank. The years 2012-2014 are the period of further, gradual improvement of the situation in the interbank market under the conditions of persisting of over-liquidity of the bank sector as a whole. For Polish finance, including the monetary system, in the period after the global financial and economic crisis and commotions in the euro zone, the greatest threat appears to come from external imbalance.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2015, 43(5) Ekonomia VIII. Raport o stanie finansowym państwa 2014-2015; 45-56
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w latach 2012-2013 – więcej restrykcyjności niż akomodacji
The Polish Monetary Policy in the Years 2012-2013 – More Restrictiveness than Accommodation
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509167.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
inflacja
rynek międzybankowy
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
central bank
MPC
interest rate
exchange rate policy
inflation
interbank market
overliquidity of the banking sector
external disequilibrium
Opis:
Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki Pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych i to rosnących aż do lipca 2013 r., pozostawiając rządowi troskę o utrzymywanie i utrwalanie wzrostu gospodarczego. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki antyinflacyjnej jest nie wyolbrzymiane zagrożenie przyspieszeniem inflacji, ale kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny. Lata 2012-2013 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach narastania nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym największe zagrożenie rysuje się ze strony pogarszającej się nierównowagi zewnętrznej, mimo że dane dotyczące bilansu obrotów bieżących, w tym handlu zagranicznego, w I połowie 2013 r. przedstawiają się dość optymistycznie. Tak np. saldo obrotów handlowych z zagranicą w II kwartale tego roku zamknęło się nienotowaną od początku lat 90. nadwyżką w wysokości 1,2 mld euro. Powstaje jednak pytanie, czy nie jest to sytuacja wyjątkowa, związana przede wszystkim z osłabieniem popytu wewnętrznego.
Otherwise than the leading central banks in advanced economies, which kept and have been keeping their interest rates below the prevailing low rates of inflation and followed quantitative easing, during the recent quarters, the Polish Monetary Policy Council conducted policy of positive real rates which were on the rise till July of 2013, leaving to the government all endeavours to keep and sustain economic growth. The basic premise of the restrictive anti-inflationary policy in Poland is not a strongly exaggerated danger of speeding up inflation but a question of prestige – an attempt to increase influence over economy by the central bank. The years 2012-2013 mean a further, gradual improvement of the situation on the interbank market; however, under raising over-liquidity conditions of the whole banking sector. After the global financial and economic crisis, the greatest threat for the Polish finances, including the monetary system, comes from a worsening external disequilibrium although data on the current account, including trade balance, look in the first half of 2013 pretty optimistic. For example, in the second quarter of 2013, Polish foreign trade achieved a surplus of 1.2 billion EUR, unprecedented since the beginning of the nineties. However, a question arises whether it is not an extraordinary situation connected with slowing down of domestic demand.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2013, 33/2013 Ekonomia IV; 38-47
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w roku 2015 – czekanie na Godota
Polish Monetary Policy in 2015 – Waiting for Godot
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509242.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
deflacja
rynek międzybankowy
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
central bank
MPC
interest rate
exchange rate policy
deflation
interbank market
overliquidity of the banking sector
external disequilibrium
Opis:
Rok 2015, podobnie jak wiele poprzednich lat, oznaczał dla polskiej polityki pieniężnej niską skuteczność stosowanych instrumentów w odniesieniu do stanu nierównowagi monetarnej oraz nikły pozytywny wpływ na procesy gospodarcze kraju. Realizowane w ostatnich kilku latach przez polski bank centralny najpierw zbędne zacieśnianie polityki pieniężnej a później jej mocno spóźnione, w dodatku symboliczne i rozciągnięte w czasie stopniowe luzowanie nie sprzyjały wspieraniu wzrostu gospodarczego oraz nie ułatwiały konsolidacji finansów publicznych i przyspieszenia procesu catching-up – konwergencji realnej z państwami rozwiniętymi. Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki Pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych, które od lipca 2013 roku wyraźnie rosną, w ostatnich 24 miesiącach także ze względu na utrzymującą się deflację. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki monetarnej jest nie tyle rzekoma groźba przyszłej inflacji, ile kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny – oraz obrona partykularnych interesów banków. Lata 2012-2015 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym i perturbacjach w strefie euro największe zagrożenie rysuje się nie ze strony czynników wewnętrznych, ale płynie z niestabilnej sytuacji zewnętrznej.
The year 2015 like previous ones meant for the Polish monetary policy low efficacy of applied instruments with regard to monetary disequilibrium and its minimal positive impact on country’s economic processes. The policy executed during a few last years by the National Bank of Poland firstly led to excessive monetary repression and then to its strongly belated easing, additionally quite symbolic and very protracted one. It stood in sharp opposition to the needs of fostering economic growth and of public finance consolidation as well as speeding up the process of catching-up – real convergence with the advanced economies. Otherwise than leading central banks in developed countries, which have kept their interest rates below prevailing low rates of inflation and followed loose monetary policy, during recent quarters the Polish MPC has conducted policy of positive real rates, which have been on the rise since July of 2013, during last 24 months also due to lasting deflation. The basic premise of restrictive monetary policy in Poland is not an alleged danger of future inflation, but the question of prestige – an attempt by the central bank to increase its influence over economy – as well as preservation of banks’ interests. The years 2012-2015 led to a further, gradual improvement of situation in the interbank market, however still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. After the global financial and economic crisis and turbulences in the Eurozone, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from domestic factors but from unstable external environment.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2016, 50(5) Ekonomia XII. Raport o stanie finansowym państwa 2014-2015. Raport o stanie majątku gospodarstw domowych w Polsce 2014-2015; 49-58
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w 2017 roku – w martwym punkcie
Polish Monetary Policy in 2017 – a Standstill
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509646.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
inflacja/deflacja
rynek międzybankowy
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
central bank
MPC
interest rate
exchange rate policy
inflation/deflation
interbank market
over-liquidity of the banking sector
external disequilibrium
Opis:
W związku ze zmianą ekipy rządzącej w Polsce, w wyniku wyborów z końca 2015 r., w latach 2016-2017 wyraźnie odrzucono konsolidację fiskalną, rozwijano politykę ekspansji finansowej bez powrotu i zamrożono politykę monetarną. W ostatnich latach zarysowuje się w Polsce tendencja do spadku znaczenia polityki pieniężnej, która mocno traci na efektywności tak ze względu na błędy jej autorów, jak i na fakt, że od wielu lat nie potrafi sobie poradzić z sytuacją ogólnej nadpłynności systemu bankowego. Wymaga to nie tylko zmian instytucjonalnych, ale i przewartościowania samej koncepcji polityki monetarnej i jej głównego celu. Ostatnie lata to okres uspokojenia sytuacji na rynku międzybankowym, mimo utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. O utrzymującej się nadpłynności świadczą: coraz niższe wykorzystanie kredytu lombardowego przez banki, zwiększone stany ich depozytów w banku centralnym i wyraźna przewaga w ciągu kilku ostatnich lat okresów kształtowania się stawki POLONIA poniżej obowiązującej stopy referencyjnej NBP. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, po 2015 r. największe zagrożenia rysują się nie tyle ze strony niestabilnych czynników zewnętrznych, ile wynikają z ekspansywnej polityki wydatków publicznych.
Due to the political change in Poland in the second half of 2015, during the years 2016-2017 we were observing a reversal of fiscal consolidation and freezing of monetary policy. In last years, the role of Polish monetary policy has evidently diminished. It has lost its efficacy not only because of obvious mistakes of policy makers, but also they are not able to overcome the over-liquidity in the home banking system. It requires not only institutional changes but also essential reorientation of the monetary policy’s concept and its main objective. The last five years have led to mitigation of the situation in the interbank market; however, still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. The persistent excess liquidity is evidenced by the lesser and lesser use of marginal lending funds by banks, their higher deposits with the central bank, and keeping the POLONIA rate below the pending reference rate of the NBP through majority of time during maintenance periods. After 2015, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from an unstable external environment but from expansionary policy of public expenditures.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 63(6) Ekonomia XVII; 15-24
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska polityka pieniężna w 2016 roku – obrona starych szańców
Polish Monetary Policy in 2016 – Defence of the Old Ramparts
Autorzy:
Michalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509220.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank centralny
Rada Polityki Pieniężnej
stopa procentowa
polityka kursu waluty
inflacja/deflacja
rynek międzybankowy
nadpłynność sektora bankowego
nierównowaga zewnętrzna
central bank
MPC
interest rate
exchange rate policy
inflation/deflation
interbank market
over-liquidity of the banking sector
external disequilibrium
Opis:
Dzięki dużej redukcji deficytu sektora finansów publicznych, głównie za sprawą ograniczenia wydatków budżetowych, Polsce w połowie 2015 roku udało się zakończyć procedurę nadmiernego deficytu po sześciu latach jej obowiązywania. W związku z tym oraz wskutek zmiany ekipy rządzącej w Polsce w 2016 roku nastąpiło wyraźne odejście od polityki konsolidacji fiskalnej i poluzowanie polityki monetarnej. W ostatnich latach zarysowuje się tendencja do spadku znaczenia polityki pieniężnej, która mocno traci na efektywności, tak ze względu na ewidentne błędy jej autorów, jak i na fakt, że od wielu lat nie potrafi sobie poradzić z sytuacją ogólnej nadpłynności systemu bankowego. Wymaga to nie tylko zmian instytucjonalnych, ale i przewartościowania samej koncepcji polityki monetarnej i jej głównego celu. Ostatnie pięć lat to okres stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, po 2015 roku największe zagrożenia rysują się nie tyle ze strony niestabilnych czynników zewnętrznych, ile wynikają z ekspansywnej polityki wydatków publicznych.
Thanks to the fall in budgetary deficit, mainly due to expenditures cuts, Poland managed in the mid-2015 to close the Excessive Deficit Procedure, having been valid for previous six years. Owing to this and to the political change in Poland we observed in 2016 a reversal of fiscal consolidation and easing of monetary policy. In last years, the role of Polish monetary policy has evidently diminished. It has lost its efficacy not only because of obvious mistakes of policy makers but also because they are not able to overcome the over-liquidity in the home banking system. It requires not only institutional changes but also an essential reorientation of the monetary policy’s concept and its main objective. The last five years led to gradual improvement of situation in the interbank market; however, still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. After 2015, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from the unstable external environment but from expansionary policy of public expenditures.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 56(5) Ekonomia XV; 14-23
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies