Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Markowski, L." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zawartość metali ciężkich i siarki w ziemniakach na Dolnym Śląsku
Heavy metal and sulphur contents in potatoes from Lower Silesia
Autorzy:
Kucharzewski, A.
Nowak, L.
Dmowski, Z.
Markowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801212.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W pobranych próbkach (bulwy) oznaczono zawartość następujących metali ciężkich: Cd, Cr, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb i Zn oraz siarki. Stosowano metody powszechnie przyjęte w Stacjach Chemiczno-Rolniczych. Badane bulwy ziemniaków uprawianych na Dolnym Śląsku zawierały około 3-krotnie więcej niklu i ołowiu oraz o 30% więcej miedzi niż średnio w Polsce. Zawartość kadmu i cynku kształtowała się na podobnym poziomie. Uprawiając ziemniaki w województwie dolnośląskim należy oczekiwać, że część zbiorów nie będzie przydatna do spożycia ze względu na ponadnormatywną zawartość metali ciężkich. Ziemniaki te można wykorzystać na paszę, bowiem stężenie badanych pierwiastków śladowych mieści się w zakresie norm określonych dla celów paszowych. Zanieczyszczenie ziemniaków spowodowane jest w 59% nadmiarem ołowiu, w 32% kadmu i w 6% nadmiarem cynku. Najwięcej ziemniaków zanieczyszczonych metalami ciężkimi (około 35% próbek) pochodziło z podregionu jelenio- górsko-wałbrzyskiego, najmniej zaś (około 22% próbek) z podregionu wrocławskiego.
The content of Cd, Cr, Cu, Fe, Mn, Ni, Pb, Zn and sulpher in samples (bulbs) were detected. Methods commonly accepted for all agri-chemical stations were used. Investigated potato bulbs grown in Lower Silesia contained about 3 times more nickel and lead and 30% more copper than are the mean values in Poland. The contents of cadmium and zinc were at similar level. Cultivating potatoes in Lower Silesia one should expect part of them will not be useful for consumption because of over-normal content of heavy metals. Such potatoes can be used as fodder, as the concentration of trace elements was within the standard limits set for fodder. Contamination of potatoes is caused in 59% by excess lead, in 32% cadmium and in 6% excess zinc. The largest amount of potatoes contaminated with heavy metals (about 35% of samples) came from Jelenia Góra-Wałbrzych subregion, and the smallest (about 22% of samples) from Wrocław subregion.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary study on the electrospun PLA–based nanofibres as biomaterials for the treatment of cartilage
Autorzy:
Magiera, A.
Markowski, J.
Lesiuk, M.
Sieroń, A. L
Pilch, J.
Błażewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285792.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
electrospinning
nanofibrous scaffold
cartilage
Opis:
Electrospinning is a simple and universal way to produce fibres from a variety of materials having diameters ranging from submicrometers to nanometers. Such fibres can be formed from resorbable and non-resorbable polymers, ceramics and their different combinations containing nanoparticles. Such a method has gained a great interest in medicine due to its ability to form a fibrous space architecture, similar to the natural extracellular matrix [1,2]. On the other hand, due to a wide range of technical facilities of electrospun fibers the method allows to create directionally-dependent space architecture of nanofibres which mimic natural tissues [3]. Considering the similarities between the microstructure created by nanofibres and the extracellular matrix, nanofibrous materials made by ES technique seem to be promising scaffolds to regenerate cartilage [4] and neural tissue [5]. A material which is used for cartilage scaffolds should mimic native cartilage, which is known to have an oriented structure associated with its mechanical and physiological functions [5]. Scaffold with a biomimetic-oriented architecture is an important requirement for tissue-engineered cartilage. In this study, PLA oriented and non-oriented fibrous scaffolds were manufactured. Selected properties of the materials were analysed and dissussed in view of the manufacture of optimal structure for cartilage tissue engineering.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 110-111
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polifenoli z wytłoków z pseudoowoców Rosa rugosa Thunb. na wzrost bakterii z rodzaju Lactobacillus
Impact of polyphenols from Rosa rugosa thunb. pseudofruits pomace on growth of Lactobacillus bacteria
Autorzy:
Piekarska-Radzik, L.
Klewicka, E.
Milala, J.
Klewicki, R.
Rosol, N.
Matysiak, B.
Sojka, M.
Markowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130204.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
roza pomarszczona
Rosa rugosa
wytloki z pseudowocow rozy pomarszczonej
polifenole
ekstrakty polifenolowe
potencjal prebiotyczny
bakterie kwasu mlekowego
Lactobacillus
wzrost bakterii
Opis:
Polifenole jako metabolity wtórne roślin stanowią podstawową barierę dla mikroflory uznanej za cho- robotwórczą i patogenną (wirusy, grzyby, bakterie). Spożywane wraz z pokarmem zdolne są do wywoła- nia wielu pozytywnych efektów w organizmach ssaków (zwierząt i człowieka) oraz ptaków. Przypisuje im się nie tylko właściwości przeciwutleniające, ale także obniżające ciśnienie, przeciwzapalne oraz przeciw- drobnoustrojowe. Tym samym niestrawione polifenole docierając do jelit w znacznym stopniu odpowiada- ją za modulację mikroflory jelitowej (w tym bakterii z rodzaju Lactobacillus). Jedną z roślin, która zawie- ra dużo związków polifenolowych jest Rosa rugosa Thunb. – jeden z najpopularniejszych gatunków dzikiej róży występujący na terenie Polski. Celem pracy była ocena potencjału prebiotycznego ekstraktów polifenolowych surowych i oczyszczo- nych otrzymanych z wytłoków z pseudoowoców Rosa rugosa Thunb. w stosunku do bakterii z rodzaju Lactobacillus (w tym szczepów o potwierdzonych właściwościach probiotycznych). Dominującymi gru- pami polifenoli obecnymi w ekstraktach były elagotaniny i procyjanidyny. W ekstraktach stwierdzono również obecność wolnego kwasu elagowego, flawonoli i wolnych katechin. Ponadto ekstrakty oczysz- czone charakteryzowały się znacznie większą zawartością polifenoli w porównaniu z ekstraktami suro- wymi. Przeprowadzono również badania potencjału prebiotycznego zliofilizowanych ekstraktów w sto- sunku do bakterii z rodzaju Lactobacillus (w tym szczepu Lactobacillus brevis ŁOCK 0944 o potwierdzonych właściwościach probiotycznych). W badaniach zastosowano metodę turbidymetryczną. Potencjał prebiotyczny w stosunku do bakterii z rodzaju Lactobacillus wykazywały jedynie polifenole w stężeniu 0,156 mg/ml. Powyżej tego stężenia polifenole zawarte w wytłokach z pseudoowoców Ro- sa rugosa Thunb. działały jako czynnik ograniczający przyrost biomasy bakterii z rodzaju Lactobacillus.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 3; 73 - 87
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies