Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa człowieka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Prawa pacjenta w działalności wybranych polskich organizacji eksperckich - think tanków
Patients’ Rights in the Activities of Selected Polish Expert Organizations − think tanks
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832851.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa człowieka
prawa pacjenta
ochrona zdrowia
leczenie
szpitalne
think tank
human rights
patient rights
health care
treatment
hospital
Opis:
Prawa pacjenta należy zaliczyć do czołowych elementów debaty dotyczącej ochrony zdrowia człowieka. Odnoszą się one do szczególnej relacji, jaka istnieje pomiędzy osobą chorą oraz ekspertem medycznym. Pacjent w trakcie wizyty u lekarza/pielęgniarki, opowiada często o szczególnych, intymnych problemach. Stan ten powoduje, iż znajduje się on na znacznie gorszej pozycji niż np. lekarz. Pojawienie się idei praw pacjenta miało na celu poprawę sytuacji, w jakiej znajdują się osoby leczone. Mowa w tym miejscu o osobach, których dobra bywały niejednokrotnie naruszane w trakcie terapii. Od pewnego czasu − także w Polsce − obserwujemy pojawienie się urzędów, którym celem jest ochrona praw pacjenta oraz kontrola zgłaszanych naruszeń. Jak się jednak okazuje, pełną niezależność w podejmowaniu podobnych działań mają organizacje pozarządowe. We wspomnianej grupie na szczególną uwagę zasługują ośrodki eksperckie think tanki. Ośrodki te podejmują stałą analizę sytuacji dotyczącej bezpieczeństwa państwa, problemów edukacyjnych oraz problemów zdrowotnych. W artykule ukazano działania dwóch, podobnych ośrodków: Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej, które mają aktualnie szczególny wpływ na kształt debaty dotyczącej ochrony praw człowieka korzystającego z usług systemu ochrony zdrowia.
Patients' rights are the leading element of the debate concerning to the protection of human health. They refer to the special relationship that exists between a sick person and a medical expert. The patient, during his visits to the doctor / nurse, talks often about specific, intimate problems. This situation causes that patient is on a much weaker position than the doctor. The emergence of the idea of patients' rights was intended to improve the situation in which people are treated. It's mostly about people whose goods were often violated during of therapy. For some time -also in Poland- we observe the emergence of offices, which aims to protect patients' rights and control of the reported infringements. As it turns out, full independence in undertaking similar actions, have mostly NGOs. In that group for special attention deserve centers known as, think tanks. These centers take the constant analysis of the situation regarding: security, educational problems and health problems. In the proposed article, will be shown the action of two similar centers, that have a particular impact on the level of debate on the protection of the rights of people using the health care system services.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 131-144
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie tzw. specustawy dotyczącej kierowania groźnych przestępców do ośrodków terapii osobowości – kontekst społeczno-prawny
The introduction of the so-called special law on referral of dangerous offenders to personality treatment centers – socio-legal context
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942411.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coercive treatment
direct coercion
forensic psychiatry
human rights
the patient’s rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
przymus bezpośredni
przymus leczenia
psychiatria sądowa
Opis:
The Act on the procedures related to people with mental disorders posing a danger to other people’s life, health or sexual freedom has been one of the most criticized legal acts over the recent months. A large group of lawyers and psychiatrists indicates that the proposed solutions are contrary to human rights standards which Poland adopted many years ago. It is emphasized that the law will create in our country the practice of using psychiatry for political purposes. On the other hand, those who defend the mentioned law indicate that some of the prisoners because of their personality disorders or sexual preference disorders intend to return to criminal activities, often directed against the life and health of children. It should be noted that at the end of the 80s in the 20th century a similar action led to the capital punishment of the mentioned people. Interestingly, for over 20 years no one undertook the subject of those prisoners whose capital punishment was later replaced with 25 years imprisonment. So is it true that the law concerned violatesfundamental human rights and freedoms? Is there a real threat that the mentioned legal act could be used for political purposes? May psychiatrists be required to accomplish exclusively tasks of political nature? Is it possible that there is no other solution which would protect the public safety? Answers to such questions will be derived from analysis of official legal materials and media information and commentaries related to the said Act.
Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób to jeden z najbardziej krytykowanych w ostatnich miesiącach aktów prawnych. Liczne grono prawników oraz psychiatrów wskazuje, iż proponowane rozwiązania są sprzeczne ze standardami ochrony praw człowieka, które wiele lat temu zostały przyjęte przez Polskę. Podkreśla się ponadto, że przyjęcie ustawy otworzy drogę do wykorzystywania psychiatrii do celów politycznych. Z drugiej strony osoby broniące przywołaną ustawę twierdzą, że część osadzonych osób, z powodu doświadczania zaburzeń osobowości bądź zaburzeń preferencji seksualnych, zamierza powrócić do działań przestępczych, skierowanych często przeciwko życiu i zdrowiu dzieci. Należy wspomnieć, iż pod koniec lat 80. XX wieku podobne działania doprowadziły do orzeczenia kary śmierci wobec ww. osób. Co istotne, przez ponad 20 lat nie podejmowano tematu sytuacji więźniów, którym karę śmierci następnie zamieniono na karę 25 lat pozbawienia wolności. Czy prawdą jest zatem, iż omawiana ustawa łamie fundamentalne prawa i wolności człowieka? Czy istnieje realna obawa wykorzystywania przywołanego aktu prawnego do celów politycznych? Czy psychiatrzy mogą zostać zobowiązani do wykonywania zadań wyłącznie o politycznym charakterze? Czy obecnie nie ma innego rozwiązania zapewniającego poszanowanie bezpieczeństwa publicznego? W prezentowanym artykule odpowiedzi na powyższe pytania będą udzielane na podstawie analizy oficjalnych materiałów prawnych oraz medialnych informacji i komentarzy odnoszących się do omawianej ustawy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 217-224
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychiatryczne oraz prawne aspekty stosowania przymusu bezpośredniego wobec uczniów na terenie szkoły specjalnej
Psychiatric and legal aspects of the use of direct coercion in special education
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943737.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct coercion
human dignity
human rights
mental health care
special education
godność człowieka
ochrona zdrowia psychicznego
prawa człowieka
przymus bezpośredni
szkoła specjalna
Opis:
Use of direct coercion is a very peculiar situation, as it requires the use of force against another human being. Licence to take such action must be governed by the law, in the case of psychiatric care stipulated in the provisions of Mental Health Protection Act. Under this act, doctors and nurses are authorised to use such means as restraint, seclusion, and/or administration of relevant drugs under force to a patient displaying aggressive or auto-aggressive behaviour. Similar behaviours, however, can also be presented by special education students, some of who were once patients of psychiatric hospitals. Educators in schools are not allowed or authorised to use physical force against a student. What should a teacher do in a situation of aggression on the part of a student to protect their own and other people’s safety? Is it permissible in certain situations to restrain a student? Perhaps in some clearly defined cases teachers have an obligation to use force against a student with a disability? This article is an attempt to answer these questions.
Zastosowanie przymusu bezpośredniego to sytuacja szczególna, wymagająca użycia siły wobec drugiego człowieka. Możliwość podjęcia podobnych działań musi być regulowana przez określone akty prawne. W kontekście rzeczywistości psychiatrycznej należy wskazać przede wszystkim na zapisy ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zwrócono w niej uwagę, że lekarz i pielęgniarka mogą podjąć wobec agresywnego lub autoagresywnego pacjenta takie działania, jak unieruchomienie, przytrzymanie, izolacja i przymusowe podanie leków. Jednak niebezpieczne zachowania mogą prezentować również uczniowie szkół specjalnych, których część była niegdyś pacjentami szpitali psychiatrycznych. Nie zmienia to faktu, że na terenie szkół pedagodzy nie mają formalnego prawa do zastosowania przymusu bezpośredniego wobec ucznia. Co zatem mogą zrobić, kiedy podopieczny stosuje siłę? W jaki sposób nauczyciel powinien postąpić w przypadku agresji ucznia, by chronić bezpieczeństwo własne oraz innych osób? Czy w pewnych sytuacjach wolno mu przytrzymać podopiecznego albo go unieruchomić? Czy w wybranych przypadkach pedagog ma obowiązek użycia siły wobec niepełnosprawnego ucznia? W artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 4; 202-207
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawno-psychiatryczne refleksje nad książką Artura Katoli Eugenika i eutanazja. Doświadczenia hitlerowskie
Legal and psychiatric reflections on the Arthur Katolo book: Eugenics and Euthanasia. Nazi Experience
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942711.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
World War II
eugenics
euthanasia
history of medicine
human rights
ii wojna światowa
eugenika
eutanazja
historia medycyny
prawa człowieka
Opis:
The issue of human rights violations by Nazi doctors has already been extensively described in the Polish literature. A study of Kępiński, Poltawska and the latest reflections of Bomba are a valuable source that presenting mechanisms of functioning the power of medical pathology. Historians of law and medicine have tried to show the practice taken by surgeons, geneticists, dentists and psychiatrists. Scientists described accurately pseudo-experiments performed on concentration camp prisoners. A lot of attention was also devoted to criminal practices that led to the death of many patients in psychiatric hospitals. It seems, however, that the subject has never lost its relevance. It should be a base for reflection on the dangers of forgetting the fundamental principles of ethical practice in medicine. The book by Arthur Katolo is another study showing the action of German doctors during World War II. This book, however, deserves more attention because of the author’s attempt to show the mechanisms leading to acceptance by the Third Reich society of such activities as forced sterilization of mentally impaired people or “life extinguishing procedures” applied to people with disabilities, in particular mental patients. This study analyses legal and social mechanisms, presented by Katola, which lead to acceptance of activities infringing not only the fundamental human rights, but also the basic rights of patients.
Książka Artura Katoli jest kolejnym studium przedstawiającym działania lekarzy niemieckich w okresie II wojny światowej. Zagadnienie naruszania praw człowieka przez medyków nazistowskich zostało już dość obszernie opisane w polskiej literaturze przedmiotu. Badania Kępińskiego, Półtawskiej oraz najnowsze refleksje Bomby są cennym źródłem ukazującym mechanizmy funkcjonowania ,,medycznej patologii władzy”. Dokładnie opisano pseudoeksperymenty wykonywane na więźniach obozów koncentracyjnych przez nazistowskich chirurgów, genetyków, stomatologów oraz psychiatrów. Dużo uwagi literatura poświęciła także zbrodniczym praktykom, które prowadziły do śmierci wielu pacjentów szpitali psychiatrycznych. Wydaje się jednak, że temat jest wciąż aktualny – doświadczenia wojenne powinny być cały czas podstawą refleksji nad zagrożeniami wynikającymi z zatracenia pamięci o fundamentalnych zasadach etycznych zawodu lekarza. Książka Eugenika i eutanazja. Doświadczenia hitlerowskie zasługuje na większą uwagę ze względu na podjętą przez autora próbę ukazania mechanizmów prowadzących do akceptacji przez społeczeństwo III Rzeszy takich działań, jak przymusowe sterylizacje osób upośledzonych umysłowo czy też ,,zabiegi wygaszania życia” osób niepełnosprawnych, w tym szczególnie pacjentów szpitali psychiatrycznych. W niniejszym artykule poddano analizie przedstawione przez Katolę mechanizmy prawne oraz społeczne, które doprowadziły do akceptacji działań naruszających nie tylko fundamentalne prawa człowieka, ale także elementarne prawa pacjenta.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 197-201
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy etyczno‑prawne związane z hospitalizacją psychiatryczną kobiety w ciąży
Chosen ethical and legal dilemmas associated with the pregnant women psychiatric hospitalisation
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943907.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
compulsory hospitalisation
human rights
mental hospital
patients’ rights
pregnant patients
abortion
pacjentka w ciąży
prawa człowieka
prawa pacjenta
przerwanie ciąży
przymusowe leczenie
szpital psychiatryczny
Opis:
Sociological studies conducted over a few last years indicate that more and more Poles apply for psychiatric health care. Also more and more pregnant patients report to mental hospitals. Not only the treatment, but also the whole process of pregnant patients hospitalisation pose an unusual challenge for the physicians and nursing staff. Psychiatric hospitalisation of the pregnant women must involve the least disturbance, which is a fundamental rule in Polish psychiatry. The article below is aimed at portraying a few dilemmas which involve the care and treatment of the group of patients concerned. Some examples will be presented, relating to the compulsory hospitalisation, applying the direct coercion and electroconvulsive therapy to the patients expecting a baby, along with the principles which have to be observed during the mentioned procedures. Besides, the sensitive question of the so called psychiatric conditions entitling to perform an abortion will be discussed. This issue, discussed mainly abroad, has to be analysed also from the perspective of the Polish law. Therefore, in relation to the proposed topic, based on the specific case, the information will be presented about the Polish and foreign legal basis entitling to abortion on the one hand and the risk of the aborting women’s aggravated mental health on the other hand.
Przeprowadzone w ciągu ostatnich kilku lat badania społeczne dowodzą, że coraz więcej Polaków korzysta z pomocy psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Do szpitali psychiatrycznych zgłasza się także coraz więcej pacjentek w ciąży. Nie tylko leczenie, ale cały proces hospitalizacji pacjentki w ciąży stanowi niezwykłe wyzwanie dla personelu lekarsko‑pielęgniarskiego. Psychiatryczna hospitalizacja pacjentki spodziewającej się potomstwa w sposób szczególny musi uwzględniać fundamentalną w polskiej psychiatrii zasadę najmniejszej uciążliwości. Poniższy artykuł ma na celu ukazanie kilku dylematów, jakie wiążą się z leczeniem i opieką nad tą grupą pacjentek. Przedstawione zostaną przykłady związane z przymusową hospitalizacją, stosowaniem przymusu bezpośredniego oraz stosowaniem zabiegów elektrowstrzasów wobec pacjentek spodziewających się dziecka, a także zasady, jakich należy przestrzegać w trakcie wykonywania wspomnianych działań. Omówione zostanie również szczególnie delikatne zagadnienie dotyczące tzw. psychiatrycznych przesłanek uprawniających do wykonania aborcji. Zagadnienie to, komentowane głównie poza granicami naszego kraju, powinno być przeanalizowane także z perspektywy polskich przepisów prawa. Dlatego też w odniesieniu do proponowanego tematu, bazując na konkretnym kazusie, z jednej strony zostaną przedstawione informacje dotyczące polskich oraz zagranicznych podstaw prawnych uprawniających do dokonania aborcji, z drugiej – wyniki badań ukazujących wyraźnie niebezpieczeństwo legalizacji wspomnianych praktyk, co istotne – niebezpieczeństwo odnoszące się bezpośrednio do pogorszenia się stanu zdrowia psychicznego pacjentki poddającej się zabiegowi przerwania ciąży.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 243-249
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina wobec prawnych problemów ochrony zdrowia psychicznego. Wybrane zagadnienia
A Family Towards Mental Health Legal Problems. Selected Issues
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Kowalski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811174.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
leczenie psychiatryczne
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
psychopatologia
prawa człowieka
family
psychiatric treatment
Mental health protection act
psychopathology
human rights law
Opis:
Zdrowie i choroba psychiczna stanowią nadal tajemnicę. Medycyna w wielu przypadkach potrafi wskazać przyczynę pojawienia się zaburzenia, a lekarze udzielić wsparcia pacjentowi doświadczającemu kryzysu psychicznego. W wielu jednak przypadkach podobne schorzenia nie mogą być w pełni wyjaśnione przez specjalistów. Nadal bowiem nie znamy niepodważalnego źródła występowania np. schizofrenii. Nie wiemy również, dlaczego u jednych pacjentów chorujących na nią leki działają, a u innych nie widać pozytywnego efektu. Obserwując z perspektywy społecznej zjawisko, jakim jest choroba psychiczna, można jednak z całą pewnością stwierdzić, iż dotyka ona nie tylko samego pacjenta, ale również bliskie mu osoby, jego rodzinę. Problemy natury psychicznej wymagają zaangażowania osób bliskich, a także edukacji dotyczącej psychopatologii. Czasem rodzina postawiona zostaje przed szczególnie trudnym dylematem. Niepokojący stan pacjenta, zachowania agresywne, występowanie halucynacji powoduje, iż może stać się on niebezpieczny dla siebie lub innych osób. W sytuacji tej bardzo często konieczne jest podjęcie działań przymusowych wobec osoby chorej. Osoba ta twierdzi bowiem, że jest zdrowa. Czasem konieczne jest użycie przez personel siły oraz przymusowe umieszczenie pacjenta w szpitalu psychiatrycznym. Czy w sytuacji tej rodzina osoby chorej brana jest pod uwagę? Czy posiada ona w tym kontekście określone obowiązki? Być może bliscy mają konkretne uprawnienia, pozwalające na udzielenie pomocy? Czy polskie prawo dostrzega w tego typu zdarzeniach rodzinę osoby chorej? Na pytania te podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi.
Health and mental illness remain a mystery. Medicine can in many cases indicate the cause of apparition of the dysfunction. Doctors can provide support to a patient experiencing a mental crisis. In many cases, similar afflictions can't be wholly explained by specialists. We still don't know an indisputable source of the occurrence of schizophrenia. We also don’t know why some patients get better when they take the drugs and why others patients don’t see a positive effect. However, observing from a social perspective the phenomenon of mental illness, we can certainly affirm that it affects not only the patient but also the person close to him or her family. Psychological problems require the involvement of loved ones. They also require education concerning psychopathology. Sometimes, a situation set the family up in particularly difficult dilemma. Disturbing patient condition, aggressive behavior, hallucination cause that a patient can become dangerous for yourself or others. In this situation, it's very often necessary to take obligatory actions against an ill person. This person claims to be healthy. Sometimes it’s necessary to use a force by personnel and to place the patient in a psychiatric hospital. In this situation, the family of the ill person is taken into consideration? Does a familly hold specific responsibilities in this context? Perhaps the loved ones have specific rights to help? Does Polish law perceive in this type of events the family of the ill person? This text is an attempt to answer these questions.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), 4; 71-90
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie preparatów przeciwpsychotycznych o przedłużonym działaniu – depot, u chorych pacjentów przyjętych do szpitala na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego: dylematy medyczne, prawne i etyczne
Using of long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalized on basis of article 24 of act of psychical health protection: medical, ethic and legal dilemmas
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945468.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
act of psychical health protection
compulsory treatment
human rights
law and psychiatry
long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot
obserwacja psychiatryczna
patient rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
prawo i psychiatria
preparaty przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu – depot
przymusowe leczenie
psychiatric observation
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The aim of this article is to show complex situations, which can take place during hospitalisation of patient basing on article 24 of the act of psychical health protection. In accordance of this article a patient staying in a hospital is subjected not to medical treatment but to compulsory 10-day observation. The considerations presented below mostly focus on the possibility of using long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalised in above-mentioned way. It should be emphasized that using of these pharmaceuticals is analysed here not in a context of starting a medical treatment, but with reference to its compulsory application in a case of an aggressive patient, which is acceptable by law. The article aims in presenting complexity of legal, ethic and medical dilemmas which meets a psychiatrist in above mentioned situation. There are two rights concerned: the right of the patient not to be treated with the pharmaceutical during an observation (when the preparation can still act after leaving the hospital) and – on the other hand – the right of a doctor to take an action aiming in protection of the patient and the others against patient’s behaviour resulting from his sickness or mental aberration. A basic question will be asked in the article: has the doctor got a right of using a long-term effect pharmaceutical in a case of aggressive or auto-aggressive patient who has been taken to a hospital within compulsory observation, taking into account that other medical preparations are not effective?
Poniższy artykuł ma na celu ukazanie złożonych sytuacji, jakie mogą wyniknąć w trakcie hospitalizacji pacjenta na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z zapisami powyższego przepisu pacjent przebywający w szpitalu podlega z mocy prawa nie leczeniu, lecz przymusowej, 10-dniowej obserwacji. Przedstawione w przedmiotowym tekście rozważania skupiają się przede wszystkim na kwestii możliwości stosowania leków o wydłużonym działaniu – depot, wobec pacjentów hospitalizowanych w ww. trybie. Zaznaczyć należy, iż stosowanie powyższych preparatów będzie analizowanie poniżej nie w kontekście rozpoczęcia leczenia pacjenta, lecz w odniesieniu do stosowania przymusowego podania leku wobec agresywnego pacjenta, a więc działania dopuszczonego w prawie. Tekst ten ma na celu ukazanie złożoności dylematów prawno- -medyczno-etycznych, na które w powyższej sytuacji może napotkać lekarz psychiatra. Dotykają one dwóch praw: prawa pacjenta do niepodawania mu leku w trakcie obserwacji, leku, którego działanie może utrzymywać się po ewentualnym opuszczeniu szpitala po 10 dniach, oraz prawa lekarza do podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie pacjenta oraz osób innych przed zachowaniami wynikającymi z jego choroby lub zaburzenia. W artykule zostanie postawione podstawowe pytanie: czy lekarz, obserwując pacjenta przyjętego bez zgody na obserwację, ma prawo zastosować lek uspokajający o wydłużonym działaniu (działanie ok. 14-dniowe) w sytuacji, w której pacjent ten wykazuje agresywne lub autoagresywne zachowanie, a inne standardowe leki nie przynoszą rezultatów?
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 204-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
direct coercion
hospitalisation in the petition mode
human rights
mental health protection act
rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
hospitalizacja w trybie wnioskowym
prawa człowieka
przymus bezpośredni
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem agresji pacjentów – próba diagnozy, poszukiwanie rozwiązań
The problem of aggressive patients – an attempt at a diagnosis and a search for solutions
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
agresja
godność człowieka
prawa pacjenta
prawo do obrony
uzależnienie
Opis:
The doctor–patient relationship is special as it addresses issues directly related to dignity and intimacy. Patients share information about their problems and, in turn, the doctor has the knowledge and skills that can help to solve these problems. It should be noted, however, that there is a clear disparity in this relationship: at some point the patient must trust the doctor and comply with the proposed instructions. As a result of this imbalance, the notion of patient rights was developed. It was pointed out that patients should be treated in a manner respectful of their dignity. This has resulted in an increasingly popular approach, according to which the patient has become a partner in the therapeutic process. In recent years, however, a disturbing phenomenon may be observed. Some patients have changed their attitude to doctors, regarding them exclusively as specialists in a given field. The expectations and demands of patients have increased and are sometimes accompanied by verbal and/or physical aggression. Therefore, some important issues that arise at this point: Does the occurrence of aggressive behaviour stem from a specific cause? Perhaps only a certain group of patients are likely to show this type of behaviour? Is it possible to become addicted to aggression? How should doctors react to verbal and/or physical violence?
Relacja między pacjentem a lekarzem ma szczególny charakter, dotyczy bowiem zagadnień bezpośrednio związanych z intymnością i godnością. Pacjent dzieli się informacjami na temat swoich problemów, a lekarz ma wiedzę i umiejętności, które mogą pomóc w ich rozwiązaniu. W omawianej relacji istnieje więc wyraźna dysproporcja: pacjent musi w pewnym momencie zaufać lekarzowi i podjąć proponowane przez niego działania. Dysproporcja ta przyczyniła się do rozwoju idei praw pacjenta. Zwrócono uwagę, że osobę leczoną trzeba traktować z szacunkiem, a jej godności nie wolno naruszać. Dzięki temu coraz popularniejsze stawało się podejście, zgodnie z którym pacjent jest partnerem w procesie terapeutycznym. W ostatnich latach można jednak zaobserwować niepokojące zjawisko: część pacjentów zmieniła stosunek do lekarzy i traktuje ich wyłącznie jako specjalistów od określonych usług. Osoby leczone mają coraz więcej oczekiwań i żądań, którym czasem towarzyszy agresja słowna i fizyczna. Pojawiają się zatem istotne pytania: Czy wystąpienie zachowań agresywnych wynika z konkretnej przyczyny? Czy tylko pewna grupa pacjentów jest skłonna do podejmowania podobnych działań? Czy od agresji można się uzależnić? W jaki sposób lekarz powinien reagować na przemoc werbalną i fizyczną?
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 3; 158-162
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjologia praw pacjenta – wybrane uwagi, analizy i refleksje
Sociology of patients’ rights: selected remarks, analysis and reflection
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawa pacjenta
prawo medyczne
socjologia prawa
godność człowieka
instytucja ochrony zdrowia
patients’ rights
medical law
sociology of law
human dignity
health maintenance organization
Opis:
The legal situation of the patient has become one of the most important elements of the debate on health care. It is related to the specific situation. The patient during a meeting with a medical expert is forced to provide intimate details about his life. Patients’ rights are most often analysed in legal terms relating to specific laws or regulations. It should be noted, however, that these rights of patients “live” primarily in institutions such as hospitals or clinics. Moreover, they are not only a part of the broadly understood system of medical law. They refer to a specific meeting that occurs between the patient and the medical expert. How can the mentioned relationship be applied to the concept of patients’ rights? Are there any laws that specifically relate to the interaction which occurs between the doctor and the patient? Is the formal implementation of the regulations sufficient to conclude that patients’ rights are fully respected? The proposed article is an attempt to answer these questions.
Sytuacja prawna pacjenta stała się jednym z kluczowych elementów debaty na temat ochrony zdrowia. Odnosi się ona do szczególnej sytuacji. Pacjent w trakcie spotkania z ekspertem medycznym zmuszony jest często do przedstawienia intymnych informacji dotyczących swojego życia. Prawa pacjenta najczęściej analizowane są pod kątem legalnym, w aspekcie konkretnych ustaw lub rozporządzeń. Warto jednak zaznaczyć, że wspomniane uprawnienia pacjentów „żyją” przede wszystkim na terenie instytucji, takich jak szpitale czy poradnie. Ponadto, nie są one wyłącznie elementem szeroko rozumianego systemu prawa medycznego. Odwołują się do konkretnego spotkania, do jakiego dochodzi pomiędzy pacjentem a ekspertem medycznym. W jaki sposób, wspomnianą relację można odnieść do pojęcia praw pacjenta? Czy istnieją prawa, które w sposób szczególny dotyczą interakcji, do której dochodzi pomiędzy lekarzem a pacjentem? Czy formalna realizacja przepisów wystarczy, by uznać, iż dane prawa są w pełni respektowane? W prezentowanym artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na te pytania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 79
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana płci u dzieci jako wyzwanie dla prawa i społeczeństwa
Changing gender in children as a challenge to law and society
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475305.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Prawa dziecka
transseksualizm
godność człowieka
prawo medyczne
tożsamość płciowa
Rights of the child
transsexualism
human dignity
medical law
gender identity
Opis:
Czy dziecko może zmienić płeć? Pytanie to może wywołać szok. Płeć jest przecież w sposób silny związana z rozwojem dziecka. Czy jednak wspomniany rozwój może być zaburzony? Podobne pytania stały się istotnym elementem dyskusji społecznej oraz prawnej, jaka miała miejsce w Polsce pod koniec 2015 r. W połowie października uchwalona została ustawa o uzgodnieniu płci. Dokument ten – wg jego twórców – miał w sposób kompleksowy rozwiązywać problemy i trudności, jakie doświadczają transseksualiści, w tym niepełnoletni transseksualiści. Temat zmiany płci u dzieci spotkał się z dużym zainteresowaniem. Zwolennicy ustawy zwracali uwagę, że dzieci powinny posiadać prawo do „zarządzania własną tożsamością”. Przeciwnicy omawianego dokumentu także powoływali się w swoich opiniach na ideę praw dziecka. Podkreślano, że „uzgadnianie płci dziecka” to działanie, które narusza jego godność. Ustawa o uzgodnieniu płci nie została wprowadzona do systemu polskiego prawa. Stała się ona jednak inspiracją do postawienia dwóch pytań: Czy w ostatnich latach pojawiły się nowe prawa dziecka? Czy walcząc o prawa dziecka – paradoksalnie – możemy naruszyć prawa dziecka?
Can the child change his/her gender? This question can cause a shock. Sex is very strongly associated with the development of the child. Can this development be impaired? Similar questions have become an essential element of the social and legal discussion which took place in Poland at the end of 2015. In mid-October a gender agreement act was enacted. This document – according to its authors – was supposed, in a comprehensive manner, to solve problems and difficulties experienced by transsexuals, including underage transsexuals. The issue of sex change in children met with great interest. Proponents of the law pointed out that children should have the right to “manage their own identity.” Opponents of this document also cited in their opinions the idea of children’s rights. It was emphasized that “reconciliation of the sex of the child” is the action that violates his/her dignity. The gender agreement act has not been passed into the system of Polish law. However, it has become an inspiration to pose two questions: Have there been new rights of the child in the last years? Can we – paradoxically – during the fight for rights of the child violate these rights?
Źródło:
Family Forum; 2016, 6; 155-176
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do świadczeń zdrowotnych wobec dyskusji dotyczącej legalizacji miękkich narkotyków
Right to health care services in view of discussion on legalization of soft drugs
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964960.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
medical marijuana
patientsʼ rights
human dignity
right to health care services
medical law
medyczna marihuana
prawa pacjenta
godność człowieka
prawo do świadczeń zdrowotnych
prawo medyczne
Opis:
Prawa pacjenta są stałym elementem debat dotyczących ochrony zdrowia. Szczególne zainteresowanie od wielu lat budzi problem poszanowania godności oraz intymności osób chorych. Także zagadnienie rozwoju biologii oraz medycyny wiąże się z problematyką uprawnień pacjentów. Czy naukowy postęp powoduje (automatycznie), iż pacjent posiada prawo do nowych świadczeń? Podobne pytanie stało się aktualne w kontekście dyskusji dotyczącej terapeutycznej marihuany. W dyskusji medialnej pojawiły się informacje wskazujące, że marihuana posiada istotne właściwości lecznicze. Także część naukowców podziela podobny pogląd. Z drugiej strony wskazuje się, że nie jest do końca znane działanie wspomnianego narkotyku. Dodaje się ponadto, że tylko część składników marihuany działać może terapeutycznie. Jak jednak podobną sytuację ukazać można z perspektywy poszanowania prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych odpowiadających aktualnemu stanowi wiedzy medycznej? Czy brak dostępu do legalnej marihuany naruszać może przywołane prawo? Być może naruszane jest w podobnej sytuacji również prawo pacjenta do poszanowania godności pacjenta? Czy „medyczna marihuana” jest nadal narkotykiem?
Patientsʼ rights are a regular part of debates on health care. For many years the issue of respect for dignity and intimacy of patients has aroused a big interest. Also the issue of the development of biology and medicine is associated with problems of patientsʼ rights. Does scientific progress cause (automatically) patient’s entitlement to new services? A similar question has become topical in the context of a discussion on therapeutic marijuana. In the media discussion there have been reports indicating that marijuana has significant medicinal properties. Some scientists also share a similar view. On the other hand, it is indicated that effects of the drug are not well recognised. Moreover, it is added that only some of the ingredients of marijuana may act therapeutically. How, however, a similar situation can be shown from the perspective of respect for the patient ʼs right to health care services corresponding to the current state of medical knowledge? Can the lack of access to legal marijuana violate the right in question? Perhaps, in a similar situation the patient’s right to dignity is also violated. Is the “medical marijuana” still a drug?
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2016, 76
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies