Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Patient Rights" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Prawa pacjenta z perspektywy funkcjonalnej refleksji
    Patient’s rights viewed from the functional reflection
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950207.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-14
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    patient’s rights
    functionalism
    human rights ombudsman
    direct coercion
    commercialization of medical services
    Opis:
    In 1991 was passed in Poland the Healthcare Institutions Act. In the cited act was for the first time used the phrase of „patient’s rights”. Currently in our country there are several other laws that directly relate to that issue. In recent years, there has also been set up new offices in the field of patients’ rights (Patient Ombudsman, Ombudsman for Psychiatric Patients and specialist for patient’s rights working in hospitals). Discussions concerning rights of the patient most often relate to matters of a formal nature. Specialist literature refers basically to: the issue of consent to treatment, the issue of medical confidentiality, the aspect of the dignity of the patient and the system of protection of patient rights using the services of the health care system. Rarely however – in this context – debates undertake a problem of the importance of interaction between a patient and a doctor. There is also no reflection on the position that physicians and patients occupy in the course of treating. The present text aims to depict the patient’s rights from the perspective of functional reflection. In the first place, it will be presented the context of treatment within which the sick and the doctors as well as nurses play their roles. In particular, it will be shown the commercial face of medical services. Based on the concept of ombudsman will be taken also an attempt to present medical staff as „the first ombudsmen of the rights and interests of the patient.”
    Źródło:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2014, 3, 1; 169-191
    2299-1875
    Pojawia się w:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa pacjenta w działalności wybranych polskich organizacji eksperckich - think tanków
    Patients’ Rights in the Activities of Selected Polish Expert Organizations − think tanks
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832851.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawa człowieka
    prawa pacjenta
    ochrona zdrowia
    leczenie
    szpitalne
    think tank
    human rights
    patient rights
    health care
    treatment
    hospital
    Opis:
    Prawa pacjenta należy zaliczyć do czołowych elementów debaty dotyczącej ochrony zdrowia człowieka. Odnoszą się one do szczególnej relacji, jaka istnieje pomiędzy osobą chorą oraz ekspertem medycznym. Pacjent w trakcie wizyty u lekarza/pielęgniarki, opowiada często o szczególnych, intymnych problemach. Stan ten powoduje, iż znajduje się on na znacznie gorszej pozycji niż np. lekarz. Pojawienie się idei praw pacjenta miało na celu poprawę sytuacji, w jakiej znajdują się osoby leczone. Mowa w tym miejscu o osobach, których dobra bywały niejednokrotnie naruszane w trakcie terapii. Od pewnego czasu − także w Polsce − obserwujemy pojawienie się urzędów, którym celem jest ochrona praw pacjenta oraz kontrola zgłaszanych naruszeń. Jak się jednak okazuje, pełną niezależność w podejmowaniu podobnych działań mają organizacje pozarządowe. We wspomnianej grupie na szczególną uwagę zasługują ośrodki eksperckie think tanki. Ośrodki te podejmują stałą analizę sytuacji dotyczącej bezpieczeństwa państwa, problemów edukacyjnych oraz problemów zdrowotnych. W artykule ukazano działania dwóch, podobnych ośrodków: Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej, które mają aktualnie szczególny wpływ na kształt debaty dotyczącej ochrony praw człowieka korzystającego z usług systemu ochrony zdrowia.
    Patients' rights are the leading element of the debate concerning to the protection of human health. They refer to the special relationship that exists between a sick person and a medical expert. The patient, during his visits to the doctor / nurse, talks often about specific, intimate problems. This situation causes that patient is on a much weaker position than the doctor. The emergence of the idea of patients' rights was intended to improve the situation in which people are treated. It's mostly about people whose goods were often violated during of therapy. For some time -also in Poland- we observe the emergence of offices, which aims to protect patients' rights and control of the reported infringements. As it turns out, full independence in undertaking similar actions, have mostly NGOs. In that group for special attention deserve centers known as, think tanks. These centers take the constant analysis of the situation regarding: security, educational problems and health problems. In the proposed article, will be shown the action of two similar centers, that have a particular impact on the level of debate on the protection of the rights of people using the health care system services.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 131-144
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajemnica psychiatryczna z perspektywy teoretycznych oraz praktycznych wyzwań: uwagi socjoetyczno-prawne
    Psychiatric mystery from the perspective of theoretical and practical challenges: socioethical and legal attention
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216443.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-09
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    prawa pacjenta
    ochrona zdrowia psychicznego
    tajemnica psychiatryczna
    przymusowe leczenie
    opinia sądowa
    patient rights
    mental health protection
    psychiatric confidentiality
    judicial review
    forced treatment
    Opis:
    Wizyta pacjenta u lekarza posiada szczególny charakter. Odnosi się ona do sytuacji, w której jedna z osób doświadcza określonego problemu. W trakcie wspomnianej wizyty bardzo często ujawniane są istotne informacje. Informacje te często dotyczą ważnych dla pacjenta spraw, które chce pozostawić on w tajemnicy. To właśnie dlatego – zarówno z perspektywy prawnej, jak i etycznej- unikalne znaczenie posiada instytucja tajemnicy lekarskiej. Szczególny charakter posiada w tym aspekcie tajemnica psychiatryczna. Psychiatra – w trakcie wykonywania swojej pracy – uzyskać może informacje, które świadczyć mogą o dokonaniu przez pacjenta przestępstwa. Jak się okazuje, specjalista ten zobowiązany jest w podobnej sytuacji do zachowania tajemnicy. Nie może on powiadomić o tym np. prokuratury, lub policji. Czy to oznacza, że tajemnica psychiatryczna ma charakter absolutny? Czy są od niej jakieś wyjątki? Co powinien zrobić psychiatra, gdy jego pacjent nie dokonał, ale dopiero planuje popełnić konkretne przestępstwo? W artykule podjęta zostanie próba odpowiedzi na wspomniane pytania.
    The patient’s visit has a special character. It refers to a situation in which one of the people experiences a specific problem. During the visit, important pieces of information are often disclosed. They often relate to the issues that are important for the patient. He wants to leave them in secret. That is why, from a legal and ethical perspective, the medical confidentiality has a unique meaning. Psychiatric confidentiality has a special character in this aspect. Psychiatrist – while doing his job – can obtain information that can indicate a crime committed by the patient. As it turns out, this specialist is obliged – in a similar situation – to keep a secret. He cannot notify, for example, the prosecutor’s office or the police. Does this mean that the psychiatric confidentiality is absolute? Are there any exceptions? What should a psychiatrist do when a patient is planning to commit a specific crime? The article attempts to answer these questions.
    Źródło:
    Kultura i Wychowanie; 2017, 12; 45-59
    2544-9427
    2083-2923
    Pojawia się w:
    Kultura i Wychowanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem tajemnicy psychiatrycznej w kontekście dostępu pracowników niemedycznych do informacji o pacjencie
    The problem of psychiatric confidentiality in the context of non-medical staff access to patient information
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944251.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    medical confidentiality
    medical documentation
    medical students
    mystery of the profession of psychologist
    patient rights
    psychiatric confidentiality
    dokumentacja medyczna
    prawa pacjenta
    studenci medycyny
    tajemnica lekarska
    tajemnica psychiatryczna
    tajemnica w zawodzie psychologa
    Opis:
    Medical confidentiality is a phenomenon that has special meaning. Since the time of Hippocrates, it has been emphasized that the physician is responsible for the protection of patient information. As a result, a therapeutic relationship may be built. In the Polish law, psychiatric confidentiality has been presented in an even more distinctive way: it is emphasized that the psychiatrist may not post information regarding the patient’s admission of her/his fault. According to the Law on Mental Health Protection, all persons involved in the therapeutic process are obliged to keep the information secret. However, do these provisions apply also to employees cooperating with the hospital? More and more such people: security guards, catering staff, hairdressers, perform their duties in the hospital ward. They have direct access to some information about the patient, such as her/his name, appearance and behaviour. The hospital administrative staff’s situation is similar. Furthermore, it is worth considering whether or not the medical confidentiality applies to medical students. The Polish law mentions only the presence of students during the medical examination conducted by a doctor. On what basis do students receive precise information about a given patient and a consent for an access to her/his medical records? These issues are particularly important in psychiatric practice. This article shows the importance of psychiatric confidentiality and the present challenges related to the reported problems (especially an access of students and non-medical employees to information about the patient) and contains proposed solutions.
    Tajemnica lekarska ma szczególne znaczenie. Już od czasów Hipokratesa podkreśla się, że lekarz odpowiada za ochronę informacji na temat pacjenta – dzięki temu może dojść do zbudowania relacji terapeutycznej. W polskim prawie tajemnica psychiatryczna została ukazana w sposób jeszcze bardziej doniosły: zaznacza się, iż psychiatra nie może zamieszczać informacji dotyczących przyznania się pacjenta do winy. Jak precyzuje Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, do zachowania tajemnicy są zobowiązane wszystkie osoby biorące udział w postępowaniu terapeutycznym. Czy przepisy te obejmują również pracowników współpracujących ze szpitalem? Coraz więcej takich ludzi (ochroniarzy, pracowników firm cateringowych, fryzjerów) wykonuje swoje obowiązki na terenie oddziału szpitalnego. Mają oni bezpośredni dostęp do części informacji na temat pacjenta – jego imienia, wyglądu, zachowania. W podobnej sytuacji są pracownicy administracyjni szpitala. Ponadto warto rozważyć, czy tajemnica lekarska obowiązuje studentów medycyny. W polskim prawie jest mowa jedynie o obecności studentów w trakcie badania prowadzonego przez lekarza. Na jakiej podstawie studenci otrzymują dokładne informacje o chorym i zgodę na wgląd w jego dokumentację medyczną? W praktyce psychiatrycznej zagadnienia te odgrywają szczególnie ważną rolę. Artykuł ukazuje znaczenie tajemnicy psychiatrycznej i współczesne wyzwania dotyczące sygnalizowanych problemów (przede wszystkim dostępu pracowników niemedycznych i studentów do informacji o pacjencie) oraz zawiera propozycje rozwiązań.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 50-54
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradoxes and gaps of Polish regulations on the use of assisted reproductive techniques
    Luki oraz paradoksy polskich przepisów dotyczących zastosowania metod wspomaganego rozrodu
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475397.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    In vitro
    medical law
    patient’s rights
    treatment of infertility
    health care
    prawo medyczne
    prawa pacjenta
    leczenie niepłodności
    ochrona zdrowia
    Opis:
    At the end of June 2015 the Treatment of Infertility Act was adopted in Poland. This legislation mostly refers to the problem of the use of assisted reproduction techniques (in vitro). Adoption of the law was considered by some experts to be a special moment. Finally, in Poland, the functioning of IVF clinics was regulated. The adoption of the Treatment of Infertility Act also met with criticism. Although the introduction of regulations concerning the functioning of clinics was considered as a positive action, however, it was also emphasized that legalization of these procedures would lead to the emergence of numerous problems. In Poland, in vitro – in recent years – has been implemented not only through the Act but also through the health scheme adopted by the minister of health and health schemes adopted by the councils of different cities (Częstochowa and Łódź). This paper attempts to analyse these documents. This analysis will refer to two key phenomena: a gap and a paradox. The aim of the presented reflections is primarily to show how the adoption of these rules can complicate the biological reality. The presented discussion and analysis will refer mostly to the Polish legislative reality.
    Pod koniec czerwca 2015 r. uchwalona została w Polsce ustawa o leczeniu niepłodności. Wspomniany akt prawny w większości odnosi się do problemu stosowania technik wspomaganego rozrodu. Uchwalenie ustawy uznane zostało przez część ekspertów za szczególny moment. Ostatecznie bowiem w Polsce uregulowane zostały zagadnienia dotyczące funkcjonowania klinik stosujących in vitro. Przyjęcie ustawy o leczeniu niepłodności spotkało się również z krytyką. Choć wprowadzenie przepisów dotyczących działania klinik uznane zostało za działanie pozytywne, to jednak jednocześnie podkreślono, iż zalegalizowanie omawianych procedur prowadzić będzie do pojawienia się licznych problemów. W Polsce in vitro – w ciągu ostatnich lat – wprowadzane było za pomocą nie tylko ustawy, ale także: programu zdrowotnego wydanego przez ministra zdrowia oraz programu zdrowotnego uchwalonego przez rady poszczególnych miast (Częstochowy i Łodzi). W prezentowanej pracy podjęta zostanie próba analizy wspomnianych dokumentów. Analiza ta odnosić się będzie do dwóch kluczowych zjawisk: luki oraz paradoksu. Celem prezentowanych rozważań jest przede wszystkim ukazanie w sposób dokładny, w jaki sposób uchwalone przepisy prowadzić mogą do komplikacji rzeczywistości biologicznej. Prezentowane rozważania oraz analizy odnosić się będą w większości do polskiej rzeczywistości legislacyjnej.
    Źródło:
    Family Forum; 2017, 7; 183-201
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosowanie preparatów przeciwpsychotycznych o przedłużonym działaniu – depot, u chorych pacjentów przyjętych do szpitala na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego: dylematy medyczne, prawne i etyczne
    Using of long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalized on basis of article 24 of act of psychical health protection: medical, ethic and legal dilemmas
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945468.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    act of psychical health protection
    compulsory treatment
    human rights
    law and psychiatry
    long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot
    obserwacja psychiatryczna
    patient rights
    prawa człowieka
    prawa pacjenta
    prawo i psychiatria
    preparaty przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu – depot
    przymusowe leczenie
    psychiatric observation
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    Opis:
    The aim of this article is to show complex situations, which can take place during hospitalisation of patient basing on article 24 of the act of psychical health protection. In accordance of this article a patient staying in a hospital is subjected not to medical treatment but to compulsory 10-day observation. The considerations presented below mostly focus on the possibility of using long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalised in above-mentioned way. It should be emphasized that using of these pharmaceuticals is analysed here not in a context of starting a medical treatment, but with reference to its compulsory application in a case of an aggressive patient, which is acceptable by law. The article aims in presenting complexity of legal, ethic and medical dilemmas which meets a psychiatrist in above mentioned situation. There are two rights concerned: the right of the patient not to be treated with the pharmaceutical during an observation (when the preparation can still act after leaving the hospital) and – on the other hand – the right of a doctor to take an action aiming in protection of the patient and the others against patient’s behaviour resulting from his sickness or mental aberration. A basic question will be asked in the article: has the doctor got a right of using a long-term effect pharmaceutical in a case of aggressive or auto-aggressive patient who has been taken to a hospital within compulsory observation, taking into account that other medical preparations are not effective?
    Poniższy artykuł ma na celu ukazanie złożonych sytuacji, jakie mogą wyniknąć w trakcie hospitalizacji pacjenta na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z zapisami powyższego przepisu pacjent przebywający w szpitalu podlega z mocy prawa nie leczeniu, lecz przymusowej, 10-dniowej obserwacji. Przedstawione w przedmiotowym tekście rozważania skupiają się przede wszystkim na kwestii możliwości stosowania leków o wydłużonym działaniu – depot, wobec pacjentów hospitalizowanych w ww. trybie. Zaznaczyć należy, iż stosowanie powyższych preparatów będzie analizowanie poniżej nie w kontekście rozpoczęcia leczenia pacjenta, lecz w odniesieniu do stosowania przymusowego podania leku wobec agresywnego pacjenta, a więc działania dopuszczonego w prawie. Tekst ten ma na celu ukazanie złożoności dylematów prawno- -medyczno-etycznych, na które w powyższej sytuacji może napotkać lekarz psychiatra. Dotykają one dwóch praw: prawa pacjenta do niepodawania mu leku w trakcie obserwacji, leku, którego działanie może utrzymywać się po ewentualnym opuszczeniu szpitala po 10 dniach, oraz prawa lekarza do podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie pacjenta oraz osób innych przed zachowaniami wynikającymi z jego choroby lub zaburzenia. W artykule zostanie postawione podstawowe pytanie: czy lekarz, obserwując pacjenta przyjętego bez zgody na obserwację, ma prawo zastosować lek uspokajający o wydłużonym działaniu (działanie ok. 14-dniowe) w sytuacji, w której pacjent ten wykazuje agresywne lub autoagresywne zachowanie, a inne standardowe leki nie przynoszą rezultatów?
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 204-210
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wprowadzenie tzw. specustawy dotyczącej kierowania groźnych przestępców do ośrodków terapii osobowości – kontekst społeczno-prawny
    The introduction of the so-called special law on referral of dangerous offenders to personality treatment centers – socio-legal context
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942411.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    coercive treatment
    direct coercion
    forensic psychiatry
    human rights
    the patient’s rights
    prawa człowieka
    prawa pacjenta
    przymus bezpośredni
    przymus leczenia
    psychiatria sądowa
    Opis:
    The Act on the procedures related to people with mental disorders posing a danger to other people’s life, health or sexual freedom has been one of the most criticized legal acts over the recent months. A large group of lawyers and psychiatrists indicates that the proposed solutions are contrary to human rights standards which Poland adopted many years ago. It is emphasized that the law will create in our country the practice of using psychiatry for political purposes. On the other hand, those who defend the mentioned law indicate that some of the prisoners because of their personality disorders or sexual preference disorders intend to return to criminal activities, often directed against the life and health of children. It should be noted that at the end of the 80s in the 20th century a similar action led to the capital punishment of the mentioned people. Interestingly, for over 20 years no one undertook the subject of those prisoners whose capital punishment was later replaced with 25 years imprisonment. So is it true that the law concerned violatesfundamental human rights and freedoms? Is there a real threat that the mentioned legal act could be used for political purposes? May psychiatrists be required to accomplish exclusively tasks of political nature? Is it possible that there is no other solution which would protect the public safety? Answers to such questions will be derived from analysis of official legal materials and media information and commentaries related to the said Act.
    Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób to jeden z najbardziej krytykowanych w ostatnich miesiącach aktów prawnych. Liczne grono prawników oraz psychiatrów wskazuje, iż proponowane rozwiązania są sprzeczne ze standardami ochrony praw człowieka, które wiele lat temu zostały przyjęte przez Polskę. Podkreśla się ponadto, że przyjęcie ustawy otworzy drogę do wykorzystywania psychiatrii do celów politycznych. Z drugiej strony osoby broniące przywołaną ustawę twierdzą, że część osadzonych osób, z powodu doświadczania zaburzeń osobowości bądź zaburzeń preferencji seksualnych, zamierza powrócić do działań przestępczych, skierowanych często przeciwko życiu i zdrowiu dzieci. Należy wspomnieć, iż pod koniec lat 80. XX wieku podobne działania doprowadziły do orzeczenia kary śmierci wobec ww. osób. Co istotne, przez ponad 20 lat nie podejmowano tematu sytuacji więźniów, którym karę śmierci następnie zamieniono na karę 25 lat pozbawienia wolności. Czy prawdą jest zatem, iż omawiana ustawa łamie fundamentalne prawa i wolności człowieka? Czy istnieje realna obawa wykorzystywania przywołanego aktu prawnego do celów politycznych? Czy psychiatrzy mogą zostać zobowiązani do wykonywania zadań wyłącznie o politycznym charakterze? Czy obecnie nie ma innego rozwiązania zapewniającego poszanowanie bezpieczeństwa publicznego? W prezentowanym artykule odpowiedzi na powyższe pytania będą udzielane na podstawie analizy oficjalnych materiałów prawnych oraz medialnych informacji i komentarzy odnoszących się do omawianej ustawy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 217-224
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane wątki psychiatryczne i psychologiczne we współczesnej debacie bioetycznej
    Selected psychiatric and psychological threads in the contemporary bioethical debate
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944576.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bioethical debate
    in vitro fertilization
    patient’s rights
    prenatal adoption
    psychiatric law
    adopcja prenatalna
    debata bioetyczna
    prawa pacjenta
    prawo psychiatryczne
    zapłodnienie pozaustrojowe
    Opis:
    The act on mental health protection has been operative in Poland for twenty years now. It is an act of special significance. It clarifies such important issues as psychiatric observation, involuntary treatment, and the use of direct coercion. There are, however, legal and medical issues in our country that have not been settled, such as the problem of in vitro fertilization. Attempts made in recent years to introduce separate regulations for it have failed. Analyzing the current bioethical debate, more and more often some psychological and psychiatric threads may be perceived in it. In scientific and journalistic discussions such questions appear as: How does fertilization procedure affect the woman’s emotions? Should in vitro be available to all those interested? Can a person with mental disorders apply for a child using in vitro methods? Such doubts have recently been followed by subsequent ones. Some questions were asked about the mental health of children conceived through prenatal adoption. Will these children be able to find their identity? This article shows new contexts of Polish bioethical debate, directly referring to psychiatric and psychological problems.
    W Polsce od 20 lat obowiązuje ustawa o ochronie zdrowia psychicznego. To akt prawny o szczególnym znaczeniu: dzięki niemu wyjaśnione zostały ważne zagadnienia, m.in. obserwacja psychiatryczna, przymusowe leczenie i zastosowanie przymusu bezpośredniego. W naszym kraju istnieją jednak nieuregulowane kwestie prawno-medyczne – mowa o problemie zapłodnienia pozaustrojowego metodą in vitro. W ostatnich latach nie udało się wprowadzić odrębnych przepisów dotyczących tego zagadnienia. Gdy analizuje się obecną debatę bioetyczną, dostrzec można, że coraz częściej pojawiają się w niej wątki o charakterze psychologicznym i psychiatrycznym. W dyskusjach naukowych i publicystycznych padają pytania: Jak procedura zapłodnienia wpływa na emocje kobiety? Czy in vitro powinno być dostępne dla wszystkich zainteresowanych? Czy osoba z zaburzeniami psychicznymi może starać się o dziecko za pomocą metody in vitro? Do powyższych wątpliwości w ostatnim czasie dołączyły kolejne. Pojawiły się pytania o kondycję psychiczną dzieci poczętych w wyniku adopcji prenatalnej: czy będą one potrafiły odnaleźć własną tożsamość? Artykuł ukazuje nowe konteksty polskiej debaty bioetycznej odnoszące się wprost do problematyki psychiatrycznej i psychologicznej.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 230-234
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Godność dziecka w szpitalu psychiatrycznym
    The dignity of the child in a psychiatric hospital
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943214.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    direct contact
    patient’s dignity
    patient’s rights
    the least disturbance
    the rules of the unit
    przymus bezpośredni
    regulamin oddziału
    prawa pacjenta
    godność pacjenta
    zasady jednostki
    Opis:
    The right to respect the dignity of children using medical services in psychiatric units is regulated among other by the Patients’ Rights act and the Patients’ Rights Ombudsman act, Physician and Dentist Professions Act and the Medical Ethics Code. Although since 1994 the Mental Health Protection Act has existed, some information appears about the violation of the dignity of the child in psychiatric hospitals. Material and methods: Analysis of the information obtained from different sources (the media, the Internet, from patients and/or their legal guardians, peror Psychiatric Hospital Patients’ Ombudsman) allowed to draw up a list of repeated situations in psychiatric units for children and adolescents where the dignity of the juvenile/minor patient may be violated. Results: The most frequently reported issues are: reduction of the minor/juvenile patients’ access to “privileges” (such as direct contacts with colleagues), lack of privacy (such as controls in toilets and bathrooms), irregularities during the use of direct coercion, lack of regular access to a mobile phone, the Internet, stereo equipment, lack of juvenile/minor patients’ consent for treatment (including the double permission), engaging the patients to cleaning work, and medical staff’s interventions of educational and corrective character (the patients perceive this as the use of penalties). Discussion: It was found out that the reaction of a minor/juvenile psychiatric unit patient or her/his carers to the detachment from her/his surroundings, favourite activities or things, and educational interventions are related to precise determination of diagnostic and therapeutic procedures and rules prevalent in the group, privileges, consequences, and application of behavioural effects in the form of negative reinforcements (so-called penalties) and positive reinforcements (rewards). A strong response to infringement of the rules may be perceived by the patients as a violation of their rights. Particularly important in such situations is the way the dialogue with the patient is conducted, besides the patient has to be informed about the consequences of infringement of the norms and rules. This should be reflected in the rules of the psychiatric unit. Furthermore, special importance within the respect for the dignity of the minor/juvenile patient in the psychiatric unit is ascribed to the use of a long-term direct coercion in case of a patient with severe mental impairment and/or autism, strongly agitated, aggressive or self-aggressive. The principle of the respect for the dignity of the patient requires notification of the patient, regardless of her/his condition, about the planned activities, immobilization of the patient in the near presence of the other staff, personal analysis of the patient’s health condition by the physician who ordered or prolonged the coercion (every 4 hours), by the nurse (control of the condition – every 15 minutes). However, the use of direct coercion and adherence to the principle of “the least disturbance” do not reduce the patient’s discomfort. Introduction of additional detailed executory rules does not eliminate the conflict between the respect for the dignity of the patient and the effectiveness of undertaken activities, the patient’s safety, the other patients’ comfort and multilateral staff encumbrance.
    Prawo do poszanowania godności dzieci korzystających ze świadczeń medycznych na oddziałach psychiatrycznych regulują między innymi ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Mimo obowiązywania od 1994 roku ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiają się informacje, które mogą świadczyć o naruszaniu godności dziecka w warunkach szpitala psychiatrycznego. Materiał i metoda: Analiza informacji uzyskanych z różnych źródeł (z mediów, Internetu, od pacjentów i/lub ich opiekunów prawnych, od Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego) pozwoliła na opracowanie listy powtarzających się sytuacji na oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w których godność nieletniego/małoletniego pacjenta może być naruszona. Wyniki: Do najczęściej zgłaszanych spraw należą: ograniczenia nieletnim/małoletnim pacjentom dostępu do „przywilejów” (np. bezpośredniego kontaktu z kolegami), nieposzanowanie prywatności (m.in. kontrole w toaletach i łazienkach), nieprawidłowości przy stosowaniu przymusu bezpośredniego, brak stałego dostępu do telefonu komórkowego, Internetu, sprzętu grającego, brak zgody osoby nieletniej/małoletniej na leczenie (w tym podwójnej), angażowanie pacjentów do prac porządkowych oraz interwencje personelu medycznego o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym (w rozumieniu pacjentów – stosowanie kar). Omówienie: Ustalono, że reakcje nieletniego/małoletniego pacjenta oddziału psychiatrycznego czy jego opiekunów na pewne odcięcie od otoczenia, ulubionych zajęć i przedmiotów oraz interwencje wychowawcze wiążą się m.in. z precyzyjnym określaniem reguł postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, zasad panujących w grupie, przywilejów, konsekwencji, a także stosowaniem oddziaływań behawioralnych pod postacią wzmocnień negatywnych (tzw. kar) i pozytywnych (nagród). Stanowcze reagowanie na łamanie norm może być odbierane przez pacjentów jako naruszanie ich praw. Szczególnie istotny w tych sytuacjach jest sposób prowadzenia z pacjentem dialogu oraz informowania go o konsekwencjach naruszenia norm. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w regulaminie oddziału psychiatrycznego. Poza tym szczególną rangę w zakresie poszanowania godności nieletniego/małoletniego pacjenta na oddziale psychiatrycznym ma stosowanie długotrwałego przymusu bezpośredniego w przypadku pacjenta z głębszym upośledzeniem umysłowym i/lub autyzmem, silnie pobudzonego, agresywnego czy autoagresywnego. Zasada poszanowania godności pacjenta wymaga jego uprzedzenia, bez względu na stan, o planowanych działaniach, unieruchamiania w bliskiej obecności pozostałego personelu, osobistego analizowania stanu zdrowia pacjenta przez lekarza zlecającego bądź przedłużającego przymus (co 4 godziny), przez pielęgniarki (kontrola stanu co 15 minut). Niemniej jednak wymienione wymogi zastosowania przymusu bezpośredniego, a także stosowanie się do zasady „najmniejszej uciążliwości” nie zmniejszają dyskomfortu pacjenta. Wprowadzanie dodatkowych szczegółowych przepisów wykonawczych nie usuwa konfliktu pomiędzy poszanowaniem godności pacjenta a skutecznością podejmowanych działań, bezpieczeństwem pacjenta, komfortem pozostałych pacjentów oraz wielostronnym obciążeniem personelu.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 273-282
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Notifying family court about the matters of threatened underage patient’s life: ethical and social context
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178886.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    family law
    medical futility
    parental authority
    rights of a child
    rights of a patient
    Opis:
    The rights of child are the areas of particular interest in contemporary societies. Convention on the Right of Child, that was enacted nearly thirty years ago, led to the important change in the recognition of rights and freedom of an underage. Such problems are many times directly related with the protection of young patient’s life. In such contexts, both opinions of physicians caring for a child and its parents are taken into account. A conflict arising between such parties sometimes takes place. It is most often related with alternative opinions on life and health protection requirements for a child. In the half of 2017 year, similar situations took place in Great Britain and Poland. The first case concerned withdrawal from the activities described as medical futility. Whereas, the second case concerned parents contradicting medical interventions pursued by a personnel for theirs new-born child. Such cases were extensively reported by mass media. They were motivating factors for the following key questions: Are any limits for parental authority? Can medical personnel intervene into parental authority? What does the best interest of a child mean? Can it be defined? Can it be secured with means of a judicial decision? Are there any proved methods of solving a dispute between parents of a child and hospital physicians, in which such a child is diagnosed and treated?
    Źródło:
    World Scientific News; 2017, 89; 104-110
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przymusowa hospitalizacja psychiatryczna w trybie wnioskowym, w kontekście poszanowania praw pacjenta poradni zdrowia psychicznego
    Compulsory psychiatric hospitalization in the petition mode, in the context of respect for the rights of outpatient mental health clinic patient
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945207.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    poradnia zdrowia psychicznego
    prawa pacjenta
    przymus bezpośredni
    przymusowe leczenie w trybie wnioskowym
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    Opis:
    The following text will show the specificity of the procedure of placing the patient in a psychiatric hospital, basing on the so called petition mode, as determined in article 29 of the mental health protection act. This procedure has a unique character because it is not related to the situation of direct threat to the patient’s health. The applicants usually are the people close to the patient or a social aid institution. This situation is unique also because it mostly takes place in an outpatient mental health clinic. Another important issue is that of the rights of the patient reporting to that type of outpatient clinic. Special attention is paid to the patient’s right to obtain information not only on the treatment but also on the purpose of treatment and circumstances of submitting an application for compulsory treatment. Furthermore, an answer was sought for such questions as whether or not in the above situation the doctor has the right to conceal some information from the patient, especially such information which may lead to a conflict or arouse its escalation in the patient’s family, or whether the presented situation contains some circumstances which allow to use direct coercion? The considerations were illustrated on the basis of a specific patient referred to hospital according to the above mentioned mode.
    W niniejszej pracy została przedstawiona specyfika procedury umieszczenia pacjenta w szpitalu psychiatrycznym na podstawie tzw. trybu wnioskowego, o którym mowa w art. 29 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Procedura ta posiada wyjątkowy charakter, gdyż nie wiąże się ona ze stanem bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia pacjenta. Wnioskodawcą w sprawie są najczęściej: osoby bliskie pacjentowi lub organ do spraw pomocy społecznej. Sytuacja ta jest wyjątkowa, również dlatego że w większej część odbywa się ona na terenie poradni zdrowia psychicznego. Autorzy poświęcili też sporo miejsca zagadnieniu praw pacjenta zgłaszającego się do ww. typu poradni. W niniejszym artykule duży nacisk położono na zanalizowanie prawa pacjenta do uzyskania informacji na temat nie tylko swojego leczenia, ale też celu badania oraz okoliczności złożenia wniosku dotyczącego przymusowego leczenia. Ponadto podjęto próbę odpowiedzi na takie pytania, jak: czy w powyższej sytuacji lekarz ma prawo zataić przed badanym pewne informacje, zwłaszcza te, które mogą doprowadzić do pojawienia się konfliktu lub wywołać jego eskalację w rodzinie pacjenta? oraz czy w prezentowanej sytuacji dostrzec można okoliczności, które uprawniałyby zastosowanie przymusu bezpośredniego? Rozważania zobrazowano przypadkiem konkretnego pacjenta, który został skierowany do szpitala w wyżej przywołanym trybie.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 282-287
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konflikt pomiędzy lekarzem i pacjentem: próba diagnozy, propozycje „leczenia”
    The conflict between doctor and patient: an attempt to diagnosis, proposals for „treatment”
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531726.pdf
    Data publikacji:
    2016-01-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    ochrona zdrowia
    prawa pacjenta
    lekarze
    konflikt
    rozwiązywanie sporów
    mediacja
    health care
    patients’ rights
    doctors
    conflict
    conflict resolution
    mediation
    Opis:
    Prawa pacjenta stały się w ostatnich latach szczególnym elementem dyskusji na temat ochrony zdrowia. Dotyczą one wyjątkowej relacji. Często wiąże się ona z sytuacjami, w których specjalista medyczny musi wkroczyć w intymne sfery życia chorego. Chory często doświadcza fizycznego lub psychicznego cierpienia. W debatach medycznych pojawił się jednak nowy element. Dotyczy on informacji o konfliktach między pacjentami a chorymi. Konflikty te mają szczególny charakter, występują bowiem pomiędzy osobą potrzebującą pomocy a ekspertem, który może ją zapewnić. Warto zastanowić się, jaka jest przyczyna konfliktu. Czy konflikt pogłębia się? Czy istnieją systemowe formy pomocy w jego rozwiązaniu? Czy procedury mediacyjne mogą przydać się w podobnie trudnych sytuacjach? Przedstawiany artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
    Patients’ rights have become in recent years a particular element of the discussion on health care. They refer to a special relationship. It is often associated with situations in which the medical expert must step into the intimate sphere of life of the sick person. This person also often experience physical or mental suffering. In debates on medicine appeared, however, a new element. It refers to information on conflicts between patients and doctors. These conflicts have a special character. They occur between the person needing help, and an expert who can give it. It is worth to think about: What is the source of that conflict? Does this conflict deepens? Are there systemic forms of assistance in resolving the dispute? Are the mediation procedures may be supported in similar difficult situations? The proposed text is attempt to answers to the above questions.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 1(12); 30-43
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjopedagogiczne konteksty ochrony praw dziecka na terenie szpitala psychiatrycznego
    Socio-educational Contexts for the Protection of Children’s Rights in a Psychiatric Hospital
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096383.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
    Tematy:
    patient law
    family law
    mental health
    sociology of law
    therapeutic community
    prawa pacjenta
    prawo rodzinne
    zdrowie psychiczne
    socjologia prawa
    społeczność terapeutyczna
    Opis:
    W polskiej debacie publicznej powraca regularnie dyskusja dotycząca praw dziecka. W kontekście tym najczęściej wskazuje się na relację, jaka istnieje pomiędzy dzieckiem oraz jego rodzicami. Równie często pojawia się do kwestia prawa dziecka do ochrony zdrowia. Obszar ten określić należy mianem unikalnego. Zarówno bowiem polska ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka, jak i powstała z polskiej inicjatywy Konwencja o prawach dziecka wskazują, iż dziecko w sposób szczególny winno mieć zagwarantowane prawo do ochrony zdrowia. W ujęciu tym wskazuje się również na unikalne zagadnienie, jakim jest zdrowie psychiczne dziecka. Analizując ten temat, dostrzec można istotne uwagi oraz refleksje. Obserwując bowiem codzienną rzeczywistość oddziałów psychiatrycznych przeznaczonych dla dzieci oraz młodzieży, uznać można, iż niejednokrotnie miejsca te przypominają placówki resocjalizacyjne. Badając sprawy małoletnich pacjentów, widać również praktyczne dylematy dotyczące ochrony praw dzieci w szpitalu psychiatrycznym. Zastanowić się zatem warto, czy w tego typu oddziałach mogą one liczyć na dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawowaną przez rodziców? Czym w podobnej sytuacji klinicznej będzie naruszenie godności młodych pacjentów? Czy zgodę na leczenie (terapię) winni wydawać jedynie ich rodzice? Czy dzieci mają prawo do informacji na temat leczenia? Czy mogą oczekiwać zachowania przez psychologa tajemnicy? W prezentowanym artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na te pytania.
    In Polish public debate a discussion on children's rights returns regularly. Most often it points to the relationship that exists between the child and his parents. Equally often the discussion  comes back to the question of the child's right to health care. This is a unique area of reflection. The Polish Ombudsman Act and the Convention on the Rights of the Child indicate that the child in particular must be guaranteed the right to health protection. In this context the mental health of a child is of particular significance. Observing the everyday reality of psychiatric wards intended for children and young people it can be seen that these places resemble social rehabilitation centers. When we examine the issues of underage patients, there are also practical dilemmas concerning the protection of children's rights in a psychiatric hospital. The following issues are worth considering: Can children expect extra care in psychiatric wards? In what situations can young children's dignity be compromised? Should a consent for treatment (therapy) only be issued by their parents? Do children have the right to receive information about their treatment? Can they expect a psychologist's confidentiality? This article will attempt to answer these questions.
    Źródło:
    Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 88-99
    2300-6277
    Pojawia się w:
    Konteksty Społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 3 grudnia 2010 roku – analiza socjologiczno-prawna
    Amendments to the mental health protection act of 3 December 2010 – socio-legal analysis
    Autorzy:
    Kmieciak, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944939.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection
    direct coercion
    hospitalisation in the petition mode
    human rights
    mental health protection act
    rzecznik praw pacjenta szpitala psychiatrycznego
    hospitalizacja w trybie wnioskowym
    prawa człowieka
    przymus bezpośredni
    ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
    Opis:
    The mental health protection act has been operating in the Polish legal system for less than seventeen years. This act has been revised three times so far. Subsequent changes to the law referred to: clarifying the rules of admission to hospital without patients’ consent, introduction of the institution of Ombudsman for the Psychiatric Patient Right Protection, assumptions of the National Mental Health Protection Program etc. This year’s fourth amendment to the act does not introduce changes that could be called revolutionary. However, this act adds significant issues which may be important for everyday functioning of patients and medical staff. These changes deal especially with such issues as: compulsory sychiatric hospitalisation in the petition mode, the use of the direct coercion, clarification of the competence of the above mentioned Ombudsman, and undertaking new measures to promote mental health. Especially with respect to the issues of direct coercion you can see significant changes, which include in particular authorization of medical emergency workers to use immobilization and hold. It is also important that at the moment only the courts decide on all forms of forced transportation to the hospital or nursing home. Taking up the analysis of the above act, it is worth to make a preliminary assessment of the proposed changes. It is worth to considering, whether the proposed changes will have a positive impact on the functioning of both patients and medical staff. Not less important is considering whether presently some major issues can be perceived that have not been covered by the amendment.
    Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego funkcjonuje w polskim systemie prawnym od niespełna siedemnastu lat. Akt ten był do tej pory trzykrotnie nowelizowany. Kolejne zmiany ustawy mówiły o: doprecyzowaniu zasad przyjęcia pacjenta do szpitala bez jego zgody, wprowadzeniu instytucji Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, założeniach Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego etc. Tegoroczna czwarta nowelizacja ustawy nie zakłada zmian, które można by określić mianem rewolucyjnych. Omawiany akt wprowadza jednak istotne zapisy, które mogą mieć znaczenie dla codziennego funkcjonowania zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Zmiany te dotyczą zwłaszcza takich zagadnień, jak: procedura hospitalizacji w trybie wnioskowym, stosowanie przymusu bezpośredniego, doprecyzowanie kompetencji ww. Rzecznika oraz podjęcie nowych działań w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Szczególnie w odniesieniu do kwestii przymusu bezpośredniego można dostrzec istotne zmiany, do których zaliczyć należy przede wszystkim upoważnienie ratowników medycznych do stosowania unieruchomienia oraz przytrzymania. Istotne jest także, iż w chwili obecnej wyłącznie do sądu należy decyzja o wszelkich formach przymusowego transportu do szpitala lub też domu pomocy społecznej. Podejmując się analizy wspomnianej ustawy, warto spróbować dokonać wstępnej oceny zaproponowanych zmian. Warto zastanowić się, czy proponowane zmiany wpłyną pozytywnie na codzienne funkcjonowanie zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego, a także czy w chwili obecnej dostrzec można istotne kwestie, które nie zostały uregulowane w omawianej nowelizacji.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 31-36
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies