Socjopedagogiczne konteksty ochrony praw dziecka na terenie szpitala psychiatrycznego

W polskiej debacie publicznej powraca regularnie dyskusja dotycząca praw dziecka. W kontekście tym najczęściej wskazuje się na relację, jaka istnieje pomiędzy dzieckiem oraz jego rodzicami. Równie często pojawia się do kwestia prawa dziecka do ochrony zdrowia. Obszar ten określić należy mianem unikalnego. Zarówno bowiem polska ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka, jak i powstała z polskiej inicjatywy Konwencja o prawach dziecka wskazują, iż dziecko w sposób szczególny winno mieć zagwarantowane prawo do ochrony zdrowia. W ujęciu tym wskazuje się również na unikalne zagadnienie, jakim jest zdrowie psychiczne dziecka. Analizując ten temat, dostrzec można istotne uwagi oraz refleksje. Obserwując bowiem codzienną rzeczywistość oddziałów psychiatrycznych przeznaczonych dla dzieci oraz młodzieży, uznać można, iż niejednokrotnie miejsca te przypominają placówki resocjalizacyjne. Badając sprawy małoletnich pacjentów, widać również praktyczne dylematy dotyczące ochrony praw dzieci w szpitalu psychiatrycznym. Zastanowić się zatem warto, czy w tego typu oddziałach mogą one liczyć na dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawowaną przez rodziców? Czym w podobnej sytuacji klinicznej będzie naruszenie godności młodych pacjentów? Czy zgodę na leczenie (terapię) winni wydawać jedynie ich rodzice? Czy dzieci mają prawo do informacji na temat leczenia? Czy mogą oczekiwać zachowania przez psychologa tajemnicy? W prezentowanym artykule podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi na te pytania.

In Polish public debate a discussion on children's rights returns regularly. Most often it points to the relationship that exists between the child and his parents. Equally often the discussion  comes back to the question of the child's right to health care. This is a unique area of reflection. The Polish Ombudsman Act and the Convention on the Rights of the Child indicate that the child in particular must be guaranteed the right to health protection. In this context the mental health of a child is of particular significance. Observing the everyday reality of psychiatric wards intended for children and young people it can be seen that these places resemble social rehabilitation centers. When we examine the issues of underage patients, there are also practical dilemmas concerning the protection of children's rights in a psychiatric hospital. The following issues are worth considering: Can children expect extra care in psychiatric wards? In what situations can young children's dignity be compromised? Should a consent for treatment (therapy) only be issued by their parents? Do children have the right to receive information about their treatment? Can they expect a psychologist's confidentiality? This article will attempt to answer these questions.