Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kicińska, Urszula" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Sources for studying the position of widows in noble families and society in the Polish-Lithuanian Commonwealth. An outline of the problem and research questions
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083443.pdf
Data publikacji:
2022-01-07
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
ego-document
prenuptial agreement
life agreement
will
correspondence
wdowa
ego-dokument
intercyza przedślubna
umowa na dożywocie
testament
korespondencja
Opis:
In the Polish-Lithuanian Commonwealth, women played a signifi cant role in both family and social life. An important position was occupied by widows, who – protected by privileges and adequate fi nancial security – had a great impact on the creation of contemporary reality. According to law, in their childhood and early youth, young women were dependent on their fathers or guardians. Once wives, they had to consider opinions of their husbands, who could constrain them in making independent decisions. Only widowhood gave women the opportunity to change their legal and financial status and allowed them to decide about their own fate, manage their family’s policy, undertake economic initiatives, as well as to participate in public, cultural and social life, also by fulfi lling the role of a patroness. The position of widows in the family and noble society in the Polish-Lithuanian Commonwealth can be studied based on a variety of sources. Ego-documents should be considered an exceptionally valuable kind of material where the authors could express their thoughts freely, write frankly about their problems, feelings, troubles and joys of everyday life, and present to the world their experiences and perceptions of reality. 
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 13; 42-55
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złości, która się więc pokazuje w dziateczkach nie tak winien ojciec jako matka – wpływ matki na wychowanie swych dzieci w polskich drukowanych oracjach pogrzebowych XVII wieku
Anger which is appearing in children, father isn’t guilty only mother – influence of the mother on raising one’s children in Polish printed funeral orations of the 17th century
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956692.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Motherhood
Chidl
Education
Funeral Orations
Opis:
Anger which is appearing in children, father isn’t guilty only mother – influence of the mother on raising one’s children in Polish printed funeral orations of the 17th century. In funeral orations, the fact of being a mother was underlined as the major merit of the dead. The number of children to whom she gave birth and whom she raised were mentioned with pride. So the motherhood constituted the main mission of the woman. Not only nursing children, but also forming their character and mind belonged to the responsibilities of women. A good mother, according to preachers, was supposed to be pious, sensible and hard-working. The Old Polish education ideal, in spite of social and material differences, had more than a class character. It concerned mainly girls, because they rarely expressed their opinion about their education and in less detail. It is possible to distinguish two types of educating women. The first one was called “conservative” and was supposed to prepare young girls for their future role of the wife, the mother and the housewife. The second was known as “progressive” as it recognized the equal status of the man and the woman and therefore she could develop intellectually. The daughters of magnates and rich gentry received their education in aristocratic manor houses or at convent schools, whereas poorer girls had to be satisfied with home upbringing. Nevertheless, irrespective of the place in which the girl received her education, she was prepared for her main practical role of the wife, the mother and the housewife.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2013, 29; 73-84
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: Zakon w przestrzeni miejskiej i jego wpływ na mentalność ludzi w dawnej Polsce. Rozważania nad rozprawą Wiktora Szymborskiego, Bracia z ulicy Freta. Studia nad dominikanami warszawskimi w epoce nowożytnej.
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784009.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zakon
kult Matki Bożek
XVIII wiek
dominikanie
monastery
cult of Our Lady
18th century
Dominicans friar
Opis:
-
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 459-470
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienne sprawy w kręgu dworu Marii z Kątskich Potockiej (zm. 1768). Zarys problemu na podstawie korespondencji kierowanej do starościny lwowskiej w latach 1765-1766
Day-to-day affairs at the court of Maria Kątska Potocka (d. 1768). Outline of the problem on the basis of correspondence addressed to the starostess of Lviv in the years 1765-1766
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175084.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dwór szlachecki
codzienność
kultura szlachecka
Rzeczpospolita
XVIII wiek
manor house
daily
noble culture
Polish-Lithuanian Commonwealth
18th century
Opis:
Maria z Kątskich Potocka (1722-1768), starościna lwowska, to postać nietuzinkowa. Uznawana jest za prekursorkę polskiego oświecenia, bibliofilkę oraz mecenaskę sztuki. Dziedziczka ogromnej fortuny po Kątskich, Denhoffach i Szczukach, która stała się podstawą późniejszej potęgi ekonomicznej rodu Potockich. Była żoną Eustachego Potockiego (1720-1768), wraz z którym prowadziła rozległą działalność gospodarczą i patronacką. Wciąż jednak niewiele wiadomo na temat życia codziennego na dworze Potockiej. Stąd w artykule uwaga skupiona została na zaprezentowaniu jej aktywności, głównie w sferze zarządu nad rozległymi dobrami, wychowania i wykształcenia dzieci, czy też działalności fundatorskiej. Czynniki te kreowały jej codzienność.
Maria Potocka née Kątska (1722-1768), starostess of Lviv, is an extraordinary figure. She is considered a precursor of the Polish Enlightenment, a bibliophile, and an art patroness. She inherited a huge fortune of the Kątski, Denhoff, and Szczuka families, which became the foundation of the Potocki family’s later economic power. Together with her husband, Eustachy Potocki (1720-1768), she was engaged in large-scale business and patronage activities. Still, little is known about daily life at the Potocki manor. Therefore, the article focuses on presenting her activities, especially in the areas of managing her extensive estates, raising and educating her children, and charitable activities. These factors created her everyday life.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 162-177
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność szlachcianki w świetle polskich drukowanych mów pogrzebowych XVII wieku
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560525.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
piety
noble woman
funeral speeches, Poland
17th century
pobozność
szlachcianka
mowa pogrzebowa
Polska
17 wiek
Opis:
17th century funeral orations, as sources of didactic character, include numerous threads referring to the piety of baroque damsels. They are full of examples describing religiousness of women of virtually all ages and marital statuses (married, single and widowed). According to the model propagated by the clergy, a zealous catholic woman was supposed to be devoted to God and persistent in her belief. She should also worship Mary the Mother of God, Jesus and saint patrons, which was reflected in her participation in religious confraternities. It was also important that she attended religious services and pilgrimages as well as respected fasting periods and received holy sacraments. On every day basis, it was suggested that a God fearing Christian should live by the rules of the Decalogue, read religious books and contemplate the moment of death and prepare to it by reading ars bene moriendi guides. Charity work and generous donations to churches, monasteries, schools and homeless shelters were also important. Preachers also emphasised the personality features of a model catholic woman. Hence it was suggested that she should be hard working, reasonable, quiet and modest. Although clergymen emphasised deep and fervent religiousness of women whom they were describing in their sermons, we are actually unable to fully confirm the accuracy of their words. Therefore, it must be assumed that, on the one hand, this religiousness and piety was supposed to constitute an ideal role model, on the other hand, however, it resulted from the fear which accompanied people almost everywhere in turbulent times of the 17th century.
17th century funeral orations, as sources of didactic character, include numerous threads referring to the piety of baroque damsels. They are full of examples describing religiousness of women of virtually all ages and marital statuses (married, single and widowed). According to the model propagated by the clergy, a zealous catholic woman was supposed to be devoted to God and persistent in her belief. She should also worship Mary the Mother of God, Jesus and saint patrons, which was reflected in her participation in religious confraternities. It was also important that she attended religious services and pilgrimages as well as respected fasting periods and received holy sacraments. On every day basis, it was suggested that a God fearing Christian should live by the rules of the Decalogue, read religious books and contemplate the moment of death and prepare to it by reading ars bene moriendi guides. Charity work and generous donations to churches, monasteries, schools and homeless shelters were also important. Preachers also emphasised the personality features of a model catholic woman. Hence it was suggested that she should be hard working, reasonable, quiet and modest. Although clergymen emphasised deep and fervent religiousness of women whom they were describing in their sermons, we are actually unable to fully confirm the accuracy of their words. Therefore, it must be assumed that, on the one hand, this religiousness and piety was supposed to constitute an ideal role model, on the other hand, however, it resulted from the fear which accompanied people almost everywhere in turbulent times of the 17th century.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2012, 18
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
k. Stasiewicz, Barbara Sanguszkowa i Eżbieta Drużbacka w świetle nowych źródeł, Olsztyn 2010.
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436231.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
historia nowożytna
biogrfaistyka
epistolografia
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2013, 15; 248-252
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowy dożywocia jako forma zabezpieczenia materialnego szlachcianki w dawnej Polsce
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032719.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
marriage
dowry
property
perpetuity
widowhood
Opis:
In the old Poland a lot of necessary documents were being drawn up during the contracting marriage. One of them it was providing for oneself the mutual life estate which it meant, that after death of one of spouses, second, could receive his wealth all the way to his death. It wasn't possible however to sell goods passed for this purpose, to exchange or to rent, if were these are real estates. The life estate expired along with the death of the user or in the moment, when the widower or the widow decided on the next married couple. They were execu ting,the recalled recording, of the following day after the marriage ceremony or after a few weeks. The life estate constituted the financial security above all for the woman, because especially to the widow, it gave the material stability and the personal independence.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2013, 18; 182-200
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Długu żadnego po sobie nie zostawuję” – legaty duchownych małopolskich w testamentach z XVII wieku
“i will leave no debt after myself” – bequests of lesser Poland clergymen in wills from the 17th century
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032741.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
testament
death
priest
property
mentalisty
Opis:
Wills belong to the most valuable sources associated with the Old Polish funeral ceremony, from this for making a will all adult inhabitants of the old Republic of Poland were also obliged irrespective of the state, the sex and the function performed in the society (secular or clerical). This document mainly included the regulations concerning the funeral, property records, and also list of the liability and debts of the testator. Moreover in the will we can find piece of information about social relations and the attitude of the deceased to family, relatives, friends, neighbors, servants, or also lieges. According to the Canon Law clergymen the biggest and also the most valuable part of personal assets left to their church and the parish which they ordered. The dying priest also handed the considerable part of belongings over – for one's close family, journeymen and servants. Amongst written objects we can mention – devotional items, furniture, clothes, the underwear, the crockery, everyday articles, the livestock, or also farm tools. Objects mentioned in the will are attesting not only to the affluence of the testator, but also let get to know and understand determinants a daily presence of those people, as well as their emotions and mentality.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2013, 18; 411-422
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Badyna, Obraz rodzimej przyrody dzikiej w kulturze staropolskiej. Wybrane zwierzęta łowne w dziełach ks. Krzysztofa Kluka i Jakuba K. Haura, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2013, ss. 370.
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028851.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2014, 19; 343-347
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasz Wiślicz, Upodobanie. Małżeństwo i związki nieformalne na wsi polskiej XVII–XVIII wieku. Wyobrażenia społeczne i jednostkowe doświadczenia, Chronicon, Wrocław 2012, ss. 278.
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036665.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2012, 17; 521-525
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Melius est mori quam vivere"- wizerunek śmierci w polskich drukowanych oracjach pogrzebowych XVII wieku
"Melius est mori quam vivere"- representation of death in polish printed funeral orations in the 17 th century
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1216064.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Opis:
Eschatological issues became the primary part of the17th century funeral orations. Such situation was influenced by the parenetic character of this source as well as high mortality of people in the Baroque era, caused by wars, natural calamities and disastrous hygienic conditions. The perception of female and male death at that time was different. Male death was considered to be heroic, meritorious and – most of all – public and thus worthy of presentation in culture. Female death, however, usually took place in the privacy of home, during a hard childbirth or as a result of illness, and thus was considered to be common, not worthy of public view. In the Baroque era, the model of good death became popular. It presumed an acceptance of the transient nature of life and preparation for death’s arrival by reading ars bene moriendi manuals. Good death was also awaited through listening to sermons of thanatological subjects, contemplating pictures depicting death scenes and monthly or annual “trainings” in dying. Special devotional services in which the members of religious confraternities participated were popular at that time. Charity and mercy towards both the living and the dead were also valued. Moreover, good death in old Poland was understood as natural death preceded by suffering and illnesses, as they allowed for the completion of all earthly issues and parting with family. The sacraments (of penance, Holy Communion and holy oils), which the moribund received for his last journey, began to play a very important role at that time. The perusal of funeral sermons leads to a conclusion that thoughts about death and life beyond the grave accompanied the people of the Baroque era almost all the time. Because of that, people strove to lead a pious and virtuous life and apologize to God for bad deeds, in order to deserve eternal life in heaven.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2012, 118; 91-108
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filip Wolański, Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012, ss. 446
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023662.pdf
Data publikacji:
2013-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bernardyni
średniowiecze
społeczeństwo
Bernardine
Middle Ages
society
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 441-446
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaufanie mi w interesach śp. JW. Państwa i Dobrodziejstwa było wypróbowane…”. Współpraca urzędników dworskich z Katarzyną z Potockich Kossakowską (1722–1803), kasztelanową kamieńską
“Trusting Me with the Interests of the Late Lord and Lady Benefactors Has Been Proven…”. The Collaboration of Court Officials with Katarzyna Kossakowska née Potocka (1722–1803), the Wife of the Castellan of Kamień
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050697.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
correspondence
Potocki family
women’s court
economic activity of women
court officials
ordinance
korespondencja
Potoccy
dwór kobiecy
aktywność ekonomiczna kobiet
urzędnicy dworscy
ordynans
Opis:
W dawnej Polsce po śmierci jednego ze współmałżonków, pozostający przy życiu ojciec lub matka przejmowali nie tylko opiekę nad osieroconymi dziećmi, ale także nad ich majątkiem, czyniąc wszelkie zabiegi, by nie doprowadzić do jego roztrwonienia. Sytuacja w rodzinie Marianny i Eustachego Potockich, zmarłych niemalże w tym samym czasie (w lutym 1768 r.) spowodowała, że do opieki nad dziećmi należało wyznaczyć krewnych lub zaufanych współpracowników generała artylerii litewskiej. Ostatecznie tutorstwo nad młodymi Potockimi przejęła ich ciotka, młodsza siostra Eustachego – Katarzyna z Potockich Kossakowska (zm. 1803), kasztelanowa kamieńska i sprawowała je w okresie od 1768 do 1772 r., otrzymując na ten czas od swego brata w dzierżawę wszystkie dobra należące do Potockich. Sprawowanie opieki nad dziećmi Potockich wiązało się więc bezpośrednio z przejęciem przez Kossakowską zarządu nad ich majątkiem. Podstawą źródłową do napisania niniejszych rozważań stały się listy kierowane do kasztelanowej kamieńskiej przez zarządców dóbr, ekonomów, plenipotentów, którzy wcześniej byli poddanymi Eustachego i Marianny z Kątskich, a po ich śmierci, wraz z dzierżawionymi przez Kossakowską dobrami, przeszli na jej służbę i niemalże od razu podjęli starania o zdobycie jej akceptacji, zaufania oraz utrzymanie się na dotychczasowych stanowiskach, regularnie przy tym raportując nowej dobrodziejce o stanie ekonomicznym gospodarstw. Treść przebadanej korespondencji pozwala więc spojrzeć na relacje, jakie łączyły poddanych z ich mocodawczynią oraz wskazać gospodarcze i społeczne podstawy funkcjonowania dóbr Potockich pod okiem Kossakowskiej.
In old Poland, when one of the spouses died, the surviving parent took over not only the care of the orphaned children, but also of their property, making every effort to prevent it from squandering. As the consequence of the almost simultaneous death in February 1768 of the married couple Marianna neé Kątska, and Eustachy Potocki, the care of their children had to be assigned to the relatives or trusted associates of the late Lithuanian artillery general. Eventually, the responsibility for the upbringing of the young Potockis fell upon Katarzyna Kossakowska née Potocka (d. 1803), their aunt and Eustachy’s younger sister. Kos sakowska was married to the castellan of Kamień. She carried out this duty between 1768–1772 and throughout this period she was also a legal leaseholder of the Potockis’ property. This meant that the guardianship of the Potockis’ children was directly connected to Kossakowska’s taking over the management of the property and preventing it from dissipating. This discourse is based on letters addressed to Katarzyna Kossakowska written by property administrators, stewards, and plenipotentiaries who had been subjects of the late parents. After their death, all of their staff, together with the leased property, ended up under Kossakowska’s management. Almost immediately, the staff began striving for her acceptance and trust to keep their positions, regularly reporting to the new benefactress on the economic condition of the lands and estates. The content of the studied correspondence allows us to witness the relations between the subjects and their benefactress and determine the economic and social background of the functioning of the Potockis’ estates under Kossakowska’s watchful eye.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 1; 79-106
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Co moment wyglądałam łaski Pańskiej WM Pani i Dobrodziki" – korespondencja Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej, kasztelanowej krakowskiej z Joanną Gołyńską, ksienią jarosławskich benedyktynek jako przykład relacji klientalnych w czasach saskich
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33331449.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patron
client
collator
patron-client relations
Elżbieta Sieniawska
Joanna Gołyńska
Benedictine nuns of Jarosław
klient
kolator
relacje patron-klient
benedyktynki jarosławskie
dwór kobiecy
Opis:
W dawnej Polsce kobiety mocno angażowały się w działalność publiczną, a jednym z jej przejawów był sprawowany przez nie patronat religijny, który stanowił bardzo ważny element budowania więzi klientalnych. Znakomitym materiałem służącym do prześledzenia relacji pomiędzy daną patronką a jej duchowną klientelą są listy proszalne, w których pod pokładami rozbudowanej ceremonialności pojawiały się rzeczywiste cele i oczekiwania obu negocjujących ze sobą stron. W gronie owych zacnych kolatorek znalazła się również Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska (zm. 1729), która wraz ze swym mężem Adamem Mikołajem (zm. 1726) dokonała wielu fundacji kościelnych. Pod opieką patronacką kasztelanowej krakowskiej znalazł się także konwent jarosławskich benedyktynek, w którym funkcję ksieni w tym okresie pełniła Joanna Gołyńska (zm. 1725). W przeanalizowanych listach, które wspomniana przełożona słała do swej dobrodziejki, przewija się kwestia relacji patronackich pomiędzy kolatorką a jej duchowną klientką oraz pojawiają się sprawy dotyczące codziennego funkcjonowania jarosławskiego konwentu. J. Gołyńska bezustannie narzekała na to, że nie ma za co utrzymać klasztoru, gdyż czasy, w których przyszło jej żyć, coraz bardziej pogrążają klasztor w długach i w ruinie. Warto zauważyć, że kierowane przez benedyktynkę proklamacje niejednokrotnie nie spotykały się z aprobatą, a nawet jakąkolwiek reakcją E. Sieniawskiej, co rzuca się cieniem na działalność kolatorską kasztelanowej krakowskiej. Mamy bowiem dowód na to, że nie każdemu proszącemu, a w tym wypadku klientowi duchownemu, Sieniawska, pomimo obowiązków wynikających z bycia patronką, mogła lub chciała w pełni pomóc.
In the old Poland, women were heavily involved in public activities, and one of its manifestations was the religious patronage they exercised, which was a very important part of building cliental ties. An excellent resource for tracing the relationship between a given patron and her clerical clientele are the begging letters, in which, beneath the layers of elaborate ceremonialism, the real goals and expectations of the two parties negotiating with each other were explained. Among these worthy collators was also Elżbieta Sieniawska, née Lubomirska (d. 1729), who, together with her husband Adam Mikołaj (d. 1726), contributed many church foundations. Under the patronage of the castellan of Kraków was also the convent of the Benedictine nuns of Jarosław, in which the position of abbess at that time was held by Joanna Gołyńska (d. 1725). The analysed letters, which the said superior sent to her benefactress, display the issues of patronage relations between the collator and her clerical client, and matters concerning the daily functioning of the Jarosław convent. J. Gołyńska incessantly complained about not having enough money to support the monastery, as the times in which she lived increasingly plunged the establishment into debt and ruin. It is noteworthy that the proclamations directed by the Benedictine nun often did not meet with approval or even any reaction from E. Sieniawska, which casts a shadow over the collator activity of the Kraków castellan's wife, for we now have proof that not every requester, or in this case religious client, could or would enjoy full support of Sieniawska, despite her duties as a patroness.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 241-260
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do badań życia codziennego duchowieństwa parafialnego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów
Sources for research on the everyday life of the parish clergy in the Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Karpacz, Artur
Kicińska, Urszula
Witecki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408111.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
duchowieństwo parafialne
plebani
źródła
egodokumenty
życie codzienne
parish clergy
presbytery
sources
egodocuments
everyday life
Opis:
Badania nad duchowieństwem parafialnym mają długą tradycję, ale dotychczas poświęcono niewiele uwagi życiu codziennemu księży, rozumianemu jako powtarzalne, regularne i rutynowe praktyki i doświadczenia. Celem niniejszego artykułu jest omówienie dostępności i zawartości materiałów dotyczących tego tematu oraz zachęcenie historyków do dzielenia się informacjami na temat wszelkich źródłowych śladów życia plebanów i wikariuszy. Omówione zostały źródła narracyjne (egodokumenty i literatura piękna), źródła kościelne (dokumentacja sądowa, testamenty, protokoły wizytacji biskupich i dziekańskich, akta kongregacji dekanalnych, inwentarze dóbr, księgi wpisów, metryki i kroniki parafialne) oraz źródła proweniencji świeckiej (korespondencja, supliki, akta fundacyjne, testamenty oraz rachunki).
Although research on parish clergy has a long tradition, little attention has been paid to the everyday lives of priests, understood as repetitive, regular, and routine practices and experiences. The aim of this article is to discuss the availability and content of materials related to this subject, as well as to encourage historians to share information about any primary sources concerning the lives of pastors and assistant priests. The discussed sources include narrative sources (egodocuments and belles-lettres), ecclesiastical sources (court documentation, wills, protocols of episcopal and deanery visitations, records of deanery congregations, inventories of goods, entry books, registers, and parish chronicles), and secular sources (correspondence, supplications, founding documents, last wills, and financial records).
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 147-165
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies