Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Akademia Nauk." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Jak likwidowano polską szkołę filmową
    How the Polish Film School Was Terminated
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341060.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    polska szkoła filmowa
    kino polskie
    PRL
    Polish Film School
    Polish cinema
    People’s Republic of Poland
    Opis:
    Uchwała Sekretariatu Komitetu Centralnego PZPR z czerwca 1960 r. prezentuje stanowisko władz partyjnych zaniepokojonych „negatywnymi” skutkami decentralizacji kinematografii dokonanej w roku 1956. Uwaga autora skupia się zwłaszcza na pierwszej części tego dokumentu poświęconej ocenie twórczości. Utworzenie zespołów filmowych i seria niezmiernie doniosłych dzieł, jakie za ich sprawą powstały, zmieniły status społeczny i rangę kina w PRL. Choć dążenia twórcze środowiska zostały przejściowo ograniczone, pomimo restrykcji w ciągu następnych kilkunastu lat powstało wiele wybitnych filmów, będących w istocie kontynuacją polskiej szkoły filmowej.
    The resolution of the Secretariat of the Central Committee of the PZPR (Polish United Worker’s Party) from June 1960 presents the position of party authorities concerned about the “negative” effects of the decentralization of cinematography in 1956. The author’s attention is focused in particular on the first part of this document devoted to the assessment of creativity. The creation of film groups and a series of immensely important works created by them have changed the social status and rank of cinema in the People’s Republic of Poland. Although the creative aspirations of the community have been temporarily limited, despite the restrictions over the next dozen or so years, many outstanding films were made, which are in fact a continuation of the Polish Film School.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 126-137
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetyka „Święta” Zbigniewa Rybczyńskiego
    The Poetics of “Holiday” by Zbigniew Rybczyński
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341169.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Zbigniew Rybczyński
    rytm
    close reading
    rhythm
    Opis:
    Artykuł Marka Hendrykowskiego zawiera analizę i interpretację poetyki jednego z wczesnych filmów Zbigniewa Rybczyńskiego Święto (1976). Posługując się metodą close reading, autor przeprowadza rekonstrukcję związków między sferą formy a sferą treści tego utworu, wskazując na doniosłą funkcję jego nadorganizacji estetycznej i znaczenie jej poszczególnych elementów, zwłaszcza scenografii, muzyki, światła, barwy i rytmu. W zakończeniu Hendrykowski pisze: Uderzającą cechą „Święta” (…) jest dążenie do tego, by w sposób możliwie kompleksowy i pełny opisać wartości takie jak przestrzeń i czas, przy próbie zdefiniowania własnego miejsca w świecie. Właściwym obiektem artystycznej fascynacji Rybczyńskiego nie jest jakikolwiek pojedynczy przedmiot-znak czy ich dowolnie rozbudowany na ekranie zestaw (zbiór), lecz właśnie struktura bycia człowieka w świecie.
    Marek Hendrykowski’s article contains an analysis and interpretation of the poetics of one of the early films by Zbigniew Rybczyński - Holiday (Święto 1976). Using the close reading method, the author carries out the reconstruction of the relationships between the sphere of form and the sphere of the content of this work, pointing to the important function of its aesthetic over-organization and the significance of its particular elements, especially set design, music, light, colour and rhythm. In conclusion, Hendrykowski writes: The striking feature of the “Holiday” (...) is director’s striving for a complex and complete, as far as possible, description of the values such as time and space, whilst trying to define one’s own place in the world. The proper object of Rybczyński’s artistic fascination is not any single object-sign or their freely developed set (collection) on the screen, but the structure of being human in the world.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 88-97
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy można wybaczyć Leni Riefenstahl?
    Can Leni Riefenstahl Be Forgiven?
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222555.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Leni Riefenstahl
    etyka
    propaganda
    nazizm
    ethics
    nazism
    Opis:
    Twórczość filmowa Leni Riefenstahl domaga się dzisiaj ponownego odczytania w kontekście jej miejsca w historii światowego dokumentu. Nie negując samej przynależności tych filmów do kanonu kina lat 30., autor przyprowadza krytykę dotychczasowego sposobu ich analizy i historycznofilmowej interpretacji w kategoriach sztuki filmowej. Jeśli film dokumentalny rozumie się jako mechaniczną rejestrację określonego wycinka rzeczywistości przed kamerą, to Zwycięstwo wiary, Triumf woli i Olimpiada zyskują status pełnoprawnych dokumentów. Problem w tym, że – zgodnie z klasyczną definicją Arystotelesa – ethos stanowi synonim wiarygodności. Usuwając z refleksji nad dokumentem perspektywę etyczną oraz kategorię prawdy, bezkrytycznie otwieramy drogę ekranowemu kłamstwu i niczym nieograniczonej manipulacji przekazem. Hendrykowski stawia pytanie o to, czy historyk kina może całkowicie pominąć perspektywę etyczną omawianego dzieła, wpisując je w sferę tradycji kina i sztuki filmowej bez refleksji nad jego (nie)wiarygodnością. Autor uważa, że nie tyle same instrumenty badawcze, ile obrany sposób opisu, analizy i interpretacji integralnie łączy w sobie zagadnienia metodologiczne i etyczne, przed którymi staje badacz dziejów kina.
    Leni Riefenstahl’s films need to be reread in the context of their place in the history of documentary. The author does not negate the fact that these films belong to the canon of the cinema of the 1930s. However Hendrykowski critiques the way they were analysed and interpreted in the context of history of the cinema as belonging to the category of film art. If by a documentary we mean a mechanical recording of reality in front of the camera, then The Victory of Faith, Triumph of the Will and the Olympia gain the status of fully-fledged documentaries. The problem is that – according to the classical definition of Aristotle – the ethos is synonymous with credibility. By removing the ethical perspective and the category of truth from the reflection on documentaries, we thoughtlessly open the way to falsehood on screen and limitless manipulation of the message. Hendrykowski raises the question of whether a film historian can completely ignore the ethical perspective of the work discussed, thus placing it in the sphere of the tradition of film and cinematography without any reflection on its (un)reliability. The author believes that research instruments and the chosen type of description, analysis and interpretation integrally combine methodological and ethical questions that a film historian has to face.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 166-174
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tematy wędrowne jako pamięć kina
    Migratory Themes as the Memory of Cinema
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341418.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    tematy wędrowne
    przegląd
    pamięć
    migratory themes
    overview
    memory
    Opis:
    Artykuł zawiera ujętą w syntetycznym skrócie panoramę sposobów i metod badania zjawiska tematów wędrownych krążących od dawna i od niedawna w obiegu kultury i sztuki filmowej. Autor opowiada się za eklektycznym, interdyscyplinarnym podejściem do tego zagadnienia, pozwalającym doraźnie wybrać najwłaściwszą z dziedzin i metod badawczych w zależności od stawianych pytań i sposobów podejścia do złożonej problematyki tematów wędrownych. Zaproponowane ujęcie nie oznacza dążenia do osiągnięcia pełnego uniwersalizmu naukowego, ale umożliwia synoptyczne rozpoznanie tego zjawiska w wybranych jego aspektach.
    The article contains a synthesized panorama of means and methods of studying the phenomenon of migratory themes which have been present for longer and shorter periods of time in the context of film art and culture. The author is in favour of an eclectic, interdisciplinary approach to this issue, which will permit one to select the most appropriate discipline and research method depending on the questions asked and ways of approaching the complex subject of migratory themes. The proposed approach does not mean the pursuit of full scientific universality, but enables the synoptic identification of this phenomenon in selected aspects.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 142-153
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafizyka w „Labiryncie” Jana Lenicy
    The Metaphysics in “The Labyrinth” by Jan Lenica
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341620.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jan Lenica
    animacja
    kino polskie
    animation
    Polish cinema
    Opis:
    W tekście poświęconym Labiryntowi (1962) Jana Lenicy autor – za pomocą serii mikronaliz skoncentrowanych na funkcji semantycznej poszczególnych elementów (akcja, fabuła, narracja, bohater, postaci, muzyka itp.) – odkrywa nowe pokłady interpretacyjne tej słynnej krótkometrażówki. Hendrykowski wskazuje na związki łączące arystotelesowską poetykę tego filmu z oryginalną wizją współczesnej cywilizacji. W konkluzji czytamy: Animator posiada zdolność oswobodzenia własnej wyobraźni od tego, co byłoby dla niej skrępowaniem, obciążeniem i uwięzieniem. W tym celu używa języka ruchomych obrazów wyposażonych w moc symboliczną, zdolnych przedstawiać rzeczy, jakimi są naprawdę. Jako artystę kina nie ogranicza go ani wykreowany świat, ani prawa fizyczne, które rządzą filmowaną (fotografowaną) ‘in crudo’ rzeczywistością, ani ciało aktora wykonawcy.
    In the article on The Labyrinth (1962) by Jan Lenica, Hendrykowski – with the help of a series of micro-analyses focused on the semantic functions of individual elements (action, plot, narrative, protagonist, characters, music etc.) – discovers new layers of interpretation of this famous short feature film. The author points to the links between the Aristotelian poetics of this film with the original vision of modern civilization. He concludes that: The animator has the ability to free his imagination from that which binds and restricts it. In order to do it he uses the language of moving images loaded with symbolic meaning, images that can show things as they really are. As a cinema artist he is not limited by the world created, or the laws of physics that govern the filmed (photographed) ‘in crudo’ reality, nor by the body of the actor.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 165-174
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uniwersalizm i etnocentryzm w polskim kinie
    Universalism and Ethnocentrism in Polish Cinema
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341991.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    uniwersalizm
    etnocentryzm
    kino polskie
    universalism
    ethnocentrism
    Polish cinema
    Opis:
    Odrzucając teorię „składnikową”, autor prezentuje interakcyjną teorię uniwersalności utworu filmowego. Teoria ta eksponuje różnicę potencjałów kulturowych między tym, co uniwersalne, a tym, co lokalne. Podkreśla przy tym wagę lokalności (unikatowości jednostkowego i zbiorowego doświadczenia) w procesie odbioru filmu. Za sprawą różnicy potencjałów kulturowych oba jego aspekty – „lokalny” i „uniwersalny” – łącznie ustanawiają w procesie odbioru rodzaj wielorako nośnej asymetrii znaczeń: nieustannie interferując i oscylując między sobą. Strategia wygrywania tej różnicy, podniesiona do rangi sztuki filmowej, pozwala twórcom filmowym organizować i czerpać z pierwiastków „lokalnych” kina jego uniwersalny sens.
    Rejecting the theory of “ingredients”, the author presents an interactive theory of the universality of film work. This theory exposes the difference in cultural potentials between that which is universal and that which is local. It highlights the importance of locality (uniqueness of the individual and collective experience) in the process of film reception. Due to differences in cultural potential, both its cultural aspects - “local” and “universal” - jointly establish in the process of film reception the type of the asymmetry of meanings: constantly interfering and oscillating between them. The strategy of winning this struggle, raised to an art form in film, allows filmmakers to organize and draw from elements of “local” cinema its universal meaning.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 52-60
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Piosenka w polskim filmie socrealistyczym
    Song in the Polish Film of the Socialist Era
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342080.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    PRL
    socrealizm
    kino polskie
    Polish People's Republic
    socialist realism
    Polish cinema
    Opis:
    Śpiewający obywatel – pod warunkiem, że śpiewał na ekranie coś „słusznego” – cieszył się w kinie socrealistycznym niepisaną licentia vocalica, udzieloną na zasadzie bezumownej koncesji przez władzę. Myśl przewodnią tekstu Hendrykowskiego stanowi hipoteza dwoistości estetycznych źródeł piosenki w polskim filmie socrealistycznym. Z jednej strony źródłem tym jest wzorzec radzieckiej pieśni i piosenki, z drugiej – model rodzimy, oparty na tradycjach piosenki okresu międzywojennego. Pod względem ideologicznym (poetyka założona) oba modele stoją z sobą w sprzeczności. Pod względem estetycznym (poetyka zrealizowana) – poddane socrealistycznej obróbce, okazują się zbliżone. Melanż, do jakiego wówczas doszło, jest osobliwym paradoksem poetyki nie tylko piosenki filmowej, ale również pewnych aspektów poetyki kina socrealistycznego. Od czasów podszytej zachodnią kulturą popularną komedii Świat się śmieje istniało krytykowane przez ortodoksów politycznych przyzwolenie na formalne odstępstwo od sztywnych wymogów socrealistycznej sztampy. Liczyła się generalna zasada, a ta pozostawała niezmienna i prosta. O tym, czy dana piosenka znajdzie się „na wyposażeniu” bohaterów, decydowała nie jej melodia, lecz retoryka tekstu. Jego ideowej wymowy czynniki decyzyjne pilnowały z niestrudzoną czujnością. Wszystko inne mogło być w widowisku filmowym mniej lub bardziej dowolne i umowne.
    A singing citizen – provided that he sang on screen something “right” – enjoyed the unwritten socialist-realist cinema licentia vocalica, granted on a non-contractual concession by the government. The central idea of Hendrykowski’s article is the hypothesis of duality of aesthetic sources of songs in Polish socialist realist films. On the one hand the songs are modelled on the Soviet style song, on the other hand they are made according to the local model, based on the songs of the interwar period. Ideologically (in terms of poetics assumed), the models contradict each other. In terms of the aesthetic (the poetics realised), subjected to socialist realist treatment they appear to be similar. The melange obtained is a paradox of poetics of film song and certain aspects of the poetics of socialist cinema. Since the days of the popular, Western influenced, comedy Moscow Laughs (1934), there existed a consent, criticised by the political orthodoxy, for not following the strict demands of the socialist realist ideology. What mattered was the general rule, and that remained simple and unchanged. The question of whether a song will be granted to a hero was decided not by its melody, but by the rhetoric of the lyrics. Its ideological dimension was guarded with tireless vigilance by the government. Everything else could be more or less arbitrary and conventional.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 93-104
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kino i teatr – kulturowa kolizja mediów (1895-1914)
    Cinema and Theatre – Cultural Collision of the Media (1895-1914)
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28625683.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr
    początki kina
    XIX wiek
    theatre
    origins of cinema
    19th century
    Opis:
    Autor skupia się na metodologicznych problemach badania zależności między teatrem i filmem na przełomie XIX i XX w. Tezą wyjściową jest twierdzenie, że w przypadku związków teatru i filmu w najwcześniejszym okresie rozwoju kinematografii mamy do czynienia nie z prostym stykiem dwu zbliżonych do siebie dziedzin, lecz z intrygującym i bardzo złożonym zjawiskiem kulturowym. Związki między teatrem a filmem na ogół były w przeszłości traktowane jako coś oczywistego, dając z jednej strony sposobność do wywyższania teatralnego Olimpu ponad pogardzaną plebejską rozrywkę, jaką stanowiły ruchome obrazy (nieprzypadkowo zwane pogardliwie flickers, czyli „migotkami”). Z drugiej strony długo pokutowało przekonanie wywyższające kino jako dziedzinę twórczości, która stała się sobą dopiero wówczas, gdy rzekomo zerwała więzy teatralnego uwikłania. Autor dowodzi, że teatralno-filmowym powinowactwom z przełomu XIX i XX w. daleko do jednoznacznej oczywistości. Wprost przeciwnie, okazują się one bardzo złożone. Aby je rozpoznać, należy uwzględnić kilka perspektyw badawczych: filmoznawczą, teatrologiczną, medioznawczą, kulturoznawczą oraz komparatystyczną. Kino „spotykało” się w tamtym czasie nie tylko z teatrem, lecz również z innymi dziedzinami kultury: literaturą, malarstwem czy muzyką. Jednak żadne z tych spotkań nie było tak dramatyczne, pełne napięcia i zarazem owocne dla przyszłości ruchomych obrazów, jak właśnie wczesna ewolucja ich relacji ze światem teatru.
    The author focuses on the methodological problems of studying the relationship between theatre and film in the late 19th and early 20th century. His starting point is the claim that in the case of relations between theatre and film in the earliest stages of the development of the cinema, we are not dealing with a simple junction between domains similar to each other, but an intriguing and very complex cultural phenomenon. Relationships between theatre and film in general have in the past been treated as a matter of course, on the one hand giving one the opportunity to exalt the theatrical Olympus as opposed to the plebeian and despised entertainment of moving pictures (they were not contemptuously called flickers by mistake). On the other hand, a belief lingered exalting the cinema as a field of creativity, which only became itself when it allegedly broke all the bonds with the theatre. The author argues that the affinities between theatre and film of the late 19th and early 20th century are not obvious. On the contrary, they prove to be very complex. In order to recognise them, one needs to consider several research perspectives: film studies, theatre studies, media studies, cultural studies and the comparative perspective. The cinema of the time, touched on not only theatre, but other forms of culture such as literature, painting or music. However, none of these relationships was as dramatic, tense and fruitful for future moving images, as the early evolution of the relationship with the world of theatre.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 24-31
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czas fraktalny. O ewolucji wyobrażeń czasu w kinie współczesnym
    Fractal Time: On Evolution of the Notions of Time in Contemporary Cinema
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408966.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    czas fraktalny
    Robert Altman
    kino współczesne
    fractal time
    contemporary cinema
    Opis:
    Autor podejmuje ważne z punktu widzenia poetyki współczesnego filmu artystycznego zagadnienie pojawiających się w nim odmiennych wyobrażeń czasu. Kluczową kategorią teoretyczną wprowadzoną do rozważań przez autora jest pojęcie obrazu czasu fraktalnego. Jego możliwości operacyjne przydatne do analizy i interpretacji utworu filmowego Hendrykowski testuje na materiale konstrukcji czasu w Nashville (1975), odnosząc je również do kilku innych filmów Roberta Altmana. W odróżnieniu od klasycznego modelu narracji filmowej, nowoczesne formy konstruowania czasu w filmie rozwijają alternatywne warianty ukazywania rzeczywistości, inne niż linearny porządek przyczynowo-skutkowy. Na zasadzie panoramy bądź fresku łączą one w jedno szczegółowość audiowizualnego przedstawienia z optymalnie rozległą perspektywą oglądu. Takie nastawienie, prekursorskie w kinie światowym lat 70., czyni twórczość Altmana na wskroś nowoczesną formą kina społecznego w skali światowej.
    The author deals with the important, from the point of view of poetics of contemporary artistic film, problem of various notions of time. Fractal time is the key theoretical category introduced into the analysis by the author. Hendrykowski tests its usefulness in analysing and interpreting film on the construction of time in Nashville (1975), but he also refers to other films by Robert Altman. In contrast to the classical model of film narrative, modern forms of constructing time in film develop alternative versions of showing reality, other than linear order of cause and effect. By way of a panorama or a fresco they combine into one the details of audiovisual show, with an optimally extensive overview. Such an attitude, visionary in the world cinema of the 1970s, makes Altman’s work thoroughly modern form of social cinema on the world scale.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 67-74
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odlot za Atlantyk. Amerykański debiut Miloša Formana
    Taking Off to the Other Side of Atlantic: The American Debut of Miloš Forman
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342029.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Miloš Forman
    kino czeskie
    kino amerykańskie
    ironia
    Czech cinema
    American cinema
    irony
    Opis:
    Marek Hendrykowski przeprowadza historyczną rewizję oceny Odlotu (1971) Miloša Formana, wskazując, że dzieło to należy do czołówki najwybitniejszych osiągnięć kinematografii amerykańskiej przełomu lat 60. i 70. Według autora film ten sytuuje się w kręgu krzywdząco niedocenionych zjawisk historii kina amerykańskiego. Kasowa porażka Odlotu sprawiła, że na długie lata stał się on przykładem rzekomego niedopasowania wybitnego filmowca z Europy do Nowego Świata – Ameryki i Hollywood. Hendrykowski zauważa m.in., że z dzisiejszej perspektywy dzieło Formana zdumiewa mistrzostwem warsztatowym oraz konsekwencją reżysera w przenoszeniu do nowych warunków bagażu twórczego, z którym opuścił Czechy i Europę. Podkreśla również, że niezwykłą wartością Odlotu jest nieustanna obecność w nim ironii poznawczej, charakterystycznej nie tylko dla samego Formana, ale poniekąd także dla filmów szkoły czeskiej. Autor konkluduje: Forman zainicjował „Odlotem” pewien nurt poszukiwań, który miał się stać wskazówką i dążeniem dla szeregu innych filmowców za Oceanem. Nie chodzi o takie czy inne podobieństwa, nawiązania czy zapożyczenia stylistyczne, lecz o nowatorski model niebanalnego kina fikcji i wpisany weń makroobraz rzeczywistości.
    Marek Hendrykowski carries out a reassessment of Taking Off (1971) by Milos Forman, and argues that the film belongs among the top films of American cinematography of the 1960s and 1970s. According to the author the film situates itself in a circle of unjustly underrated phenomena of the history of American cinema. The box office failure of the Taking Off meant that for years the film was set as an example of alleged mismatch of prominent European filmmaker and the New World – America and Hollywood. Hendrykowski notes that from today’s perspective Forman’s work is astounding in terms of workshop and the director’s insistence at transferring his creative character from Czechoslovakia and Europe to America. He also points out to the importance of cognitive irony present throughout Taking Off, which is characteristic to Forman and other members of the Czech school of film. The author concludes: by “Taking Off” Forman initiated a new direction in research, which was to become a new signpost and aim for many other filmmakers on the other side of the ocean. It is not a question of similarities, references or stylistic borrowings, but an original model of feature film and the image of reality contained within.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 193-200
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świątynia nowej wiary. Filmowe obrazy budowy Pałacu Kultury 1952-1955
    The Temple of New Faith: Film Images of Building of the Palace of Culture 1952-1955
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342062.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Pałac Kultury
    stalinizm
    komunizm
    Palace of Culture
    stalinism
    communism
    Opis:
    Artykuł Marka Hendrykowskiego analizujący zbiór materiałów dokumentalnych z lat 1952-1955 jest pierwszym tego rodzaju studium poświęconym filmowym obrazom budowy warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki w kontekście ideologii stalinizmu. Autor konkluduje: Z prowokacyjnego daru Pałac Kultury i Nauki stał się reliktem czasów stalinowskich – coraz bardziej odległym przypomnieniem kilkudziesięciu lat zniewolenia Polski przez sowiecki i rodzimy komunizm. Dzisiaj obrazy filmowe nakręcone w trakcie wznoszenia tej budowli stanowią niezastąpione świadectwo pychy przedwcześnie zapowiadającego swój triumf, narzuconego siłą ustroju. Monstrualny w swym ogromie Pałac stał się jeszcze jednym zabytkiem dziejów Warszawy, wpisanym w pejzaż miasta i służącym jego mieszkańcom. Uwodzicielskie zło, z jakim na zawsze będzie kojarzony, przestało wywierać swój złowieszczy wpływ.
    In his article Marek Hendrykowski analyses archive materials from the period of 1952-1955 dealing with the images of building of the Warsaw Palace of Culture and Science in the context of Stalinism. The author concludes that from a controversial gift, the Palace of Culture became a relict of bygone Stalinist era, a reminder of increasingly distant decades of enslavement by the Soviet and Polish communists. Today, films filmed during erection of the building are an indispensable witness to the conceit of the system imposed by force that led to the premature announcement of its triumph. The Palace, monstrous in its vastness, is yet another monument of the history of Warsaw, a part of its landscape and is useful to its inhabitants. The seductive evil with which it will forever be associated ceased to exert its sinister influence.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 87-99
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies