Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Duda, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Magnesium: its role in nutrition and carcinogenesis
    Autorzy:
    Blaszczyk, U.
    Duda-Chodak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877044.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    magnesium
    human nutrition
    carcinogenesis
    tumour
    magnesium deficiency
    cellular process
    human metabolism
    dietary factor
    human health
    human disease
    mortality
    cancer
    Opis:
    Magnesium (Mg2+) plays a key role in many essential cellular processes such as intermediary metabolism, DNA replication and repair, transporting potassium and calcium ions, cell proliferation together with signalling transduction. Dietary sources rich in magnesium are whole and unrefined grains, seeds, cocoa, nuts, almonds and green leafy vegetables. Hard water is also considered to be an important source of magnesium beneficial to human health. The daily dietary intake of magnesium is however frequently found to be below that recommended in Western countries. Indeed, it is recognised that magnesium deficiency may lead to many disorders of the human body, where for instance magnesium depletion is believed to play an important role in the aetiology of the following; cardiovascular disease (including thrombosis, atherosclerosis, ishaemic heart disease, myocardial infarction, hypertension, arrhythmias and congestive heart failure in human), as well as diabetes mellitus, gastrointestinal (GI) tract disease, liver cirrhosis and diseases of the thyroid and parathyroid glands. Insufficient dietary intake of magnesium may also significantly affect the development and exacerbation of ADHD (Attention Deficit- Hyperactivity Disorder) symptoms in children. The known links between magnesium and carcinogenesis still remain unclear and complex, with conflicting results being reported from many experimental, epidemiological and clinical studies; further knowledge is thus required. Mg2+ ions are enzyme cofactors involved in DNA repair mechanisms that maintain genomic stability and fidelity. Any magnesium deficiencies could thereby cause a dysfunction of these systems to occur leading to DNA mutations. Magnesium deficiency may also be associated with inflammation and increased levels of free radicals where both inflammatory mediators and free radicals so arising could cause oxidative DNA damage and therefore tumour formation. The presented review article now provides a summary discussion of the various research performed concerning the impact that low magnesium intake has on tumour incidence; this includes impairment of magnesium homeostasis frequently observed in tumour cells, the influence of magnesium depletion on the progression of existing tumours and the occurrence of hypo-magnesaemia when patients are treated with certain anticancer drugs.
    Magnez odgrywa kluczową rolę w wielu procesach komórkowych, takich jak metabolizm energii, replikacja i naprawa DNA, transport jonów potasu i wapnia, proliferacja komórek, a także transdukcja sygnału. Pełne ziarna zbóż, kakao, orzechy, migdały, zielone warzywa liściaste są dobrym źródłem magnezu. Twarda woda jest również uważana za ważne źródło magnezu, które pozytywnie wpływa na zdrowie człowieka. Dzienne spożycie magnezu w krajach zachodnich często jest poniżej zalecanej dawki. Niedobór magnezu może prowadzić do wielu zaburzeń w organizmie człowieka. Uważa się, że deficytjonów Mg2+ może odgrywać ważną rolę w etiologii wielu chorób, takich jak choroby sercowo-naczyniowe (zakrzepica, miażdżyca tętnic, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca), cukrzyca, choroby układu pokarmowego, marskość wątroby, choroby tarczycy i przytarczyc. Niewystarczające spożycie magnezu może mieć znaczący wpływ na rozwój i pogłębienie objawów ADHD u dzieci. Rola magnezu w procesie kancerogenezy jest skomplikowana. Mimo stosunkowo dużej liczby badań aktualny stan wiedzy na temat zależności pomiędzy poziomem magnezu, a kancerogenezą jest ciągle niewystarczający i niespójny. Jony magnezu pełnią funkcję kofaktorów enzymów zaangażowanych w mechanizmy naprawcze DNA, które odpowiedzialne są za utrzymywanie stabilności genomu i wierności replikacji. W związku z tym niedobór magnezu może przyczyniać się do wadliwego działania tych systemów i występowania mutacji DNA. Ponadto, w badaniach na zwierzętach obserwowano korelację pomiędzy obniżonym stężeniem magnezu, a stanem zapalnym i wzrostem poziomu wolnych rodników. Zarówno mediatory zapalne jak i wolne rodniki przyczyniają się do generowania uszkodzeń oksydacyjnych DNA, których następstwem może być powstawanie nowotworów. W artykule omówiono niektóre aspekty badań dotyczących wpływu niskiego spożycia magnezu na częstość występowania nowotworów, zaburzonej homeostazy magnezu obserwowanej w komórkach nowotworowych, wpływu niedoboru magnezu na progresję istniejących nowotworów oraz występowania hipomagnezemii w trakcie leczenia pacjentów niektórymi lekami przeciwnowotworowymi.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Applicability of different kinds of yeast biomass to lead removal from water
    Możliwość wykorzystania różnych typów biomasy drożdży do usuwania ołowiu z wody
    Autorzy:
    Duda-Chodak, A.
    Tarko, T.
    Milotta, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1188062.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    lead
    toxicity
    biosorption
    waste treatment
    yeasts
    waste yeast
    Langmuir isotherm
    Opis:
    Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania biomasy drożdżowej do usuwania ołowiu z roztworów wodnych. Materiał badawczy stanowiły: drożdże piekarskie (BY), odpadowe drożdże browarnicze (WBY) oraz drożdże paszowe (FY), stanowiące łatwo dostępny odpad produkcyjny. Ilość biomasy drożdży (BY, WBY, FY) odpowiadającą 0,1 g suchej substancji zawieszano w 100 cm3 roztworu ołowiu (stężenie 200, 500 lub 1000 mg dm—3) i przeprowadzano biosorpcję przez 20, 40, 60, 90, 120, 240 i 300 minut. Stężenie ołowiu pozostałego w roztworze mierzono metodą adsorpcyjnej spektrometrii atomowej. Wielkość ładunku ołowiu usuniętego przez biomasę drożdży wyliczano na podstawie równania równowagi masowej biosorbenta, a wyniki dopasowywano do izotermy Langmuira. Testowane drożdże usuwały z roztworu ponad 90% ołowiu w ciągu 20 min procesu. Jednakże jedynie zastosowanie BY umożliwiało obniżenie poziomu Pb poniżej 1 mg dm—3 z roztworów o wyjściowym stężeniu 200 i 500 mg Pb dm—3. Wartość qmax oraz współczynnik powinowactwa b, wyznaczone dla drożdży piekarskich po 300 min biosorpcji, wynosify odpowiednio 1250 mg Pb g—1 s.s. i 0,363. Największą wydajność usuwania Pb wykazano stosując drożdże piekarskie (BY), gdy wyjściowe stężenie ołowiu wynosiło 500 mg dm—3. Stężenie równowagowe metalu po 300 min sorpcji wynosiło 0,66 mg dm—3, co odpowiada usunięciu przez biomasę drożdży piekarskich 99,86% ołowiu z roztworu.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2012, 17, 1; 7-18
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antioxidant activity and total polyphenol content of selected herbal medicinal products used in Poland
    Właściwości przeciwutleniające i zawartość całkowita polifenoli w wybranych preparatach ziołowych stosowanych w Polsce
    Autorzy:
    Duda-Chodak, A.
    Tarko, T.
    Rus, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72103.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    The main aim of the study was to evaluate the antioxidant activity and total polyphenol content in fifteen popular herbal products often used in treatment of various diseases. The studied material were, among others, chamomile flower head, oak bark, St. John’s-wort herb, hawthorn flower, dog rose and elder fruits, lingonberry leaf. Herbal extracts or infusions were prepared according to protocols provided by producer on the packaging. The highest antioxidant activity and polyphenols concentration were obtained for lingonberry leaves (725 mg Trolox/g d.w. and 109 mg catechin/g d.w., respectively). The oak bark, St. John’s-wort herb, and lime flower were also a very rich source of antioxidant compounds, independent of their typical therapeutic action. Several herbs, such as dog rose fruit, lose their antioxidant activity when prepared at home conditions.
    Celem badań było określenie aktywności antyoksydacyjnej oraz zawartości polifenoli ogółem w 15 popularnych ziołach często wykorzystywanych do leczenia różnych schorzeń. Materiał do badań stanowiły między innymi koszyczek rumianku, kora dębu, ziele dziurawca, kwiat głogu, owoce dzikiej róży i bzu czarnego, liść brusznicy. Napary lub ekstrakty ziołowe zostały przygotowane zgodnie z przepisem zamieszczonym przez producenta na opakowaniu danego zioła. Wysoką aktywność przeciwutleniającą oraz stężenie polifenoli ogółem otrzymano dla ekstraktów z liści borówki brusznicy (odpowiednio 725 mg Troloxu/ g s.m. i 109 mg katechiny/g s.m.). Niezależnie od właściwości terapeutycznych, liście borówki brusznicy, kora dębu, ziele dziurawca oraz kwiaty lipy stanowią także bogate źródło związków antyoksydacyjnych. Niektóre z ziół, jak na przykład owoce dzikiej róży, tracą właściwości antyoksydacyjne podczas przygotowywania preparatu leczniczego w warunkach domowych.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2011, 57, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktywność biologiczna wybranych wytłoków owocowych oraz warzywnych
    Biological activity of selected fruit and vegetable pomaces
    Autorzy:
    Tarko, T.
    Duda-Chodak, A.
    Bebak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828525.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Opis:
    Celem pracy była ocena zawartości wybranych składników o potencjale biologicznym w wytłokach z: jabłek, winogron, buraków ćwikłowych oraz marchwi. W próbach oznaczono zawartość związków polifenolowych i ich aktywność przeciwutleniającą oraz zawartość cukrów, błonnika i pektyn. Wykazano, że ekstrakty uzyskane z wytłoków winogronowych charakteryzują się najwyższym wśród badanych wytłoków potencjałem przeciwutleniającym. Względnie wysoki potencjał przeciwutleniajacy stwierdzono również w wytłokach z jabłek. Zawartość polifenoli w odpadach owocowych była około 5-krotnie większa niż w wytłokach buraczanych i marchwiowych. Mimo małej zawartości suchej masy, wytłoki marchwiowe stanowią dobre źródło β-karotenu. Uzyskane wyniki wskazują także, że wytłoki buraczane, winogronowe i jabłkowe stanowią bogate źródło błonnika. Zawartość pektyn w analizowanych wytłokach kształtowała się na zbliżonym poziomie. Jedynie odpady jabłek zawierały prawie 2-krotnie więcej pektyn niż pozostałe wytłoki.
    The objective of the study was to determine the content of selected components with biological potential in apple, grape, red beet, and carrot pomaces. In the samples investigated determined were: content of polyphenolic compounds and their antioxidant activity, content of sugars, and contents of dietary fibre and pectines. It was shown that the extracts obtained from the grape pomace were characterized by the highest antioxidant potential among all the samples analyzed. A relatively high antioxidant potential was also found in the apple pomace. The content of polyphenols in fruit waste was approximately 5 time higher than in the beet and carrot pomaces. Although the carrot pomace contains a low content of dry matter, it is still is a good source of β-carotene. The results obtained also prove that the beet, grape, and apple pomaces constitute a rich source of fibre. The content levels of pectines in the pomaces analyzed were similar. Only the waste of apples contained almost twice as much pectines as other pomaces.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2012, 19, 4
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Applicability of different kinds of yeast biomass to lead removal from water
    Możliwość wykorzystania różnych typów biomasy drożdży do usuwania ołowiu z wody
    Autorzy:
    Duda-Chodak, A.
    Tarko, T.
    Milotta, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14389.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    The aim of the study was to assess the possibility of using different yeast biomasses for lead removal from aqueous solution. The material for the study comprised baker’s yeast (BY), spent waste brewer’s yeast (WBY), and fodder yeast (FY), which can be easily obtained as production waste. An amount of each yeast biomass (BY, FY, or WBY) that equals 0.1 g of dry weight was suspended in 100 cm3 of lead solution (concentration of 200, 500, or 1000 mg dm–3) and biosorption was carried out for 20, 40, 60, 90, 120, 240, and 300 minutes. The concentration of lead remaining in solution was determined using atomic absorption spectroscopy. The lead uptake by yeast biomass was calculated using the mass balance equation for the biosorbent and the results were fitted to the Langmuir isotherm model. The yeast biomasses were able to remove more than 90% of lead present in solution within 20 minutes. With BY biomass, it was possible to reduce the lead level below 1 mg dm–3 from the initial lead solutions of 200 and 500 mg Pb dm–3. The value of qmax and affinity parameter b, calculated for BY after 300 minutes of biosorption, were very high (1,250 mg Pb g–1 d.w. and 0.363, respectively). The best efficiency was achieved for BY when the initial concentration of lead was 500 mg dm–3. The final concentration of the metal (after 300 minutes of sorption) was 0.66 mg dm–3, which means that 99.86% of lead was removed from the solution by the biomass of baker’s yeasts.
    Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania biomasy drożdżowej do usuwania ołowiu z roztworów wodnych. Materiał badawczy stanowiły: drożdże piekarskie (BY), odpadowe drożdże browarnicze (WBY) oraz drożdże paszowe (FY), stanowiące łatwo dostępny odpad produkcyjny. Ilość biomasy drożdży (BY, WBY, FY) odpowiadającą 0,1 g suchej substancji zawieszano w 100 cm3 roztworu ołowiu (stężenie 200, 500 lub 1000 mg dm—3) i przeprowadzano biosorpcję przez 20, 40, 60, 90, 120, 240 i 300 minut. Stężenie ołowiu pozostałego w roztworze mierzono metodą adsorpcyjnej spektrometrii atomowej. Wielkość ładunku ołowiu usuniętego przez biomasę drożdży wyliczano na podstawie równania równowagi masowej biosorbenta, a wyniki dopasowywano do izotermy Langmuira. Testowane drożdże usuwały z roztworu ponad 90% ołowiu w ciągu 20 min procesu. Jednakże jedynie zastosowanie BY umożliwiało obniżenie poziomu Pb poniżej 1 mg dm—3 z roztworów o wyjściowym stężeniu 200 i 500 mg Pb dm—3. Wartość qmax oraz współczynnik powinowactwa b, wyznaczone dla drożdży piekarskich po 300 min biosorpcji, wynosify odpowiednio 1250 mg Pb g—1 s.s. i 0,363. Największą wydajność usuwania Pb wykazano stosując drożdże piekarskie (BY), gdy wyjściowe stężenie ołowiu wynosiło 500 mg dm—3. Stężenie równowagowe metalu po 300 min sorpcji wynosiło 0,66 mg dm—3, co odpowiada usunięciu przez biomasę drożdży piekarskich 99,86% ołowiu z roztworu.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2012, 17, 1
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Digestion and absorption of phenolic compounds assessed by in vitro simulation methods. A review
    Autorzy:
    Tarko, T.
    Duda-Chodak, A.
    Zajac, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/873750.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    plant metabolite
    fruit
    vegetable
    antioxidant property
    phenolic compound
    in vitro digestion
    simulation method
    Caco-2 cell
    gastrointestinal tract
    gut
    microflora
    biological property
    Opis:
    Phenolic compounds are a group of key plant metabolites found abundantly in fruit and vegetables. Because of their antioxidant properties, they play a significant role in preventing various degenerative illnesses, tumours or cardiovascular disease. In nature, they are present in foods mainly as esters, glycosides and polymers which need to undergo enzymatic hydrolysis in the digestive tract or by the gut microflora before becoming absorbed. The biological properties of these phenolic compounds undergoing this degradation, are thus governed by their absorption as well as metabolism. Many methods are used to assess the rates and the degrees to which these substances are digested and absorbed, both in vivo and in vitro ones, where the former are the most reliable, although they suffer from various limitations. For this reason, many in vitro models have now arisen to simulate the function of human digestion in the attempt to faithfully re-create real-life conditions. Mechanisms of polyphenols absorption have been principally studied by intestinal epithelial cell models, in particular, those using the Caco-2 cell line.
    Związki fenolowe są grupą roślinnych metabolitów występujących obficie w owocach i warzywach. Dzięki swoim właściwościom antyoksydacyjnym odgrywają istotną rolę w prewencji chorób degeneracyjnych, np. nowotworów lub chorób układu krwionośnego. W naturze większość związków polifenolowych jest obecna w pożywieniu w postaci estrów, glikozydów i polimerów, które aby ulec absorpcji muszą zostać zhydrolizowane przez enzymy trawienne bądź mikroflorę jelitową. Absorpcja oraz metabolizm związków polifenolowych zachodzące w przewodzie pokarmowym człowieka wpływa na ich właściwości biologiczne. Istnieje wiele metod in vivo oraz in vitro oceniających stopień i szybkość trawienia oraz przyswajanie związków polifenolowych. Metodami zapewniającymi uzyskanie najbardziej pewnych wyników są metody in vivo, jednak posiadają one wiele ograniczeń. Dlatego też powstało wiele modeli in vitro symulujących pracę układu pokarmowego człowieka i odtwarzających wiernie warunki w nim panujące. Do badań nad mechanizmami absorpcji związków polifenolowych przez nabłonek jelit używane są modele kultur nabłonkowych in vitro, w szczególności z wykorzystaniem linii komórkowych Caco-2.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka owoców pigwowca japońskiego i derenia jadalnego
    Profile of Japanese quince and Cornelian cherry fruit
    Autorzy:
    Tarko, T.
    Duda-Chodak, A.
    Pogon, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/825744.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    Chaenomeles japonica
    Cornus mas
    deren jadalny
    owoce
    pigwowiec japonski
    polifenole
    sklad chemiczny
    wlasciwosci przeciwutleniajace
    Opis:
    Celem pracy była ocena składu i właściwości owoców pigwowca japońskiego oraz derenia jadalnego. Oznaczono zawartość: suchej masy, ekstraktu, glukozy, fruktozy, błonnika, polifenoli ogółem oraz kwasowość ogólną i aktywność antyoksydacyjną. Stwierdzono, że owoce derenia jadalnego, w stosunku do owoców pigwowca japońskiego, charakteryzują się większą zawartością suchej masy, ekstraktu i cukrów prostych. Kwasowość pigwowca japońskiego i derenia jadalnego wynosiła odpowiednio 4,11 i 3,91 %. Oceniane owoce charakteryzowały się silnymi właściwościami antyoksydacyjnymi oraz dużą zawartością polifenoli.
    The objective of the study was to assess the composition and properties of Japanese quince and of Cornelian cherry fruit. The contents and levels of the following were determined: dry substance, extract, glucose, fructose, dietary fibre, total polyphenols, titratable acidity, and antioxidant activity. It was found that the Cornelian cherry fruit were characterized by a higher content of dry substance, extract, and monosaccharides compared to the Japanese quince fruit. The acidity of Japanese quince and Cornelian cherry was 4.11 and 3.91 %, respectively. The fruit analysed and assessed were characterized by the strong antioxidant properties and by the high content of polyphenols.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of fruit extracts for production of apple chips with enhanced antioxidant activity
    Autorzy:
    Tarko, T.
    Duda-Chodak, A.
    Semik-Szczurak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874949.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    fruit extract
    food production
    apple chips
    antioxidant activity
    food supplementation
    antioxidant compound
    polyphenol
    Opis:
    Background. Style and pace of life make consumers more willing to reach for snack products. This group of processed food includes, among others, fruit chips. Due to the increasing incidence of diseases associated with the excessive exposure to free radicals foods enriched with antioxidant compounds, eg. polyphenols, can be introduced into the sale. Objective. The aim of the study was to use the fruit extracts for the production of apple chips with enhanced antioxidant activity. Material and methods. ‘Golden Delicious’ variety of apple fruit was used to produce chips. Apple chips were prepared by slicing, soaking in a sugar solution and pre-drying in a microwave oven. Chips were enriched with extracts prepared from fruits of chokeberry, five-flavor berry, Cornelian cherry, woodland hawthorn, goji berry, Japanese quince and cranberry microcarpa. For this purpose, pre-dried apple slices were soaked (5 min) in ethanolic extract of fruits and then dried to achieve a 5% moisture content. Chips were sensory evaluated and their antioxidant activity and total polyphenols content were determined. Results. All enriched apple chips were characterized by high antioxidant activity and a relatively high value of total polyphenols content. Chips soaked in extracts of five-flavor berry, cranberry and goji berry were characterized by the highest antioxidant potential. Samples obtained by using chokeberry and Cornelian cherry extracts showed the highest content of polyphenols. High sensory attractiveness of enriched chips was also showed. The chips with the addition of fiveflavor berry extract were exceptions. Their taste was not acceptable. Conclusions. Fruit extracts are a valuable material for chips enrichment. Taking into account all the analyzed differentiators, extracts of Japanese quince, goji berry and woodland hawthorn were found to be the best enriching additives. The chips soaked in extract of five-flavor berry, despite their high antioxidant activity, were disqualified due to very low score of sensory evaluation.
    Wprowadzenie. Tempo oraz styl życia sprawiają, że konsumenci coraz chętniej spożywają produkty przekąskowe. Do wyrobów takich należą m.in. chipsy owocowe. Ze względu na rosnącą zachorowalność na choroby związane z nadmierną ekspozycją na wolne rodniki celowe wydaje się wprowadzanie do sprzedaży żywności wzbogaconej związkami przeciwutleniającymi, np. polifenolami. Cel. Celem badań było wykorzystanie ekstraktów owocowych do wytwarzania chipsów jabłkowych o podwyższonej aktywności przeciwutleniającej. Materiały i metody. Z jabłek odmiany Golden Delicious przygotowano chipsy jabłkowe poprzez pokrojenie na plastry, wysycenie w zalewie cukrowej i wstępne podsuszenie w piecu mikrofalowym. Chipsy jabłkowe wzbogacano ekstraktami etanolowymi z owoców aronii, pigwowca japońskiego, derenia jadalnego, żurawiny drobnoowocowej, głogu dwuszyjkowego, cytryńca chińskiego i kolcowoju chińskiego. W tym celu podsuszone plastry jabłek moczono (5 min) w ekstrakcie etanolowym z owoców. Następnie plastry dosuszono owiewowo do osiągnięcia 5% wilgotności. Uzyskane chipsy oceniano sensorycznie oraz oznaczano ich aktywność przeciwutleniającą i zawartość polifenoli ogółem. Wyniki. Wszystkie wzbogacone chipsy jabłkowe miały wyższą aktywność antyoksydacyjną i zawartość polifenoli ogółem niż próby kontrolne. Największym potencjałem antyoksydacyjnym charakteryzowały się chipsy z dodatkiem ekstraktu z cytryńca, żurawiny i goji. Najwyższą zawartością polifenoli odznaczały się chipsy z dodatkiem ekstraktu z aronii oraz derenia. Wykazano także wysoką atrakcyjność sensoryczną chipsów z dodatkami ekstraktów owocowych. Wyjątek stanowiły chipsy z dodatkiem cytryńca, których smak nie był akceptowany. Wnioski. Ekstrakty owocowe stanowią cenny surowiec wzbogacający chipsy owocowe. Wykazano, że najbardziej wartościowymi ekstraktami owocowymi wzbogacającymi chipsy jabłkowe, ze względu na wysoki potencjał antyoksydacyjny i wyniki oceny sensorycznej, były ekstrakty z owoców pigwowca, goi i głogu. Chipsy z dodatkiem ekstraktu z cytryńca, mimo wysokiej aktywności przeciwutleniającej, uzyskały niską ocenę sensoryczną.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemiany związków polifenolowych w symulowanym przewodzie pokarmowym człowieka
    Transformations of polyphenolic compounds in simulated human gastrointestinal tract
    Autorzy:
    Tarko, T.
    Semik, D.
    Duda-Chodak, A.
    Satora, P.
    Sroka, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826153.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    polifenole
    przewod pokarmowy
    aktywnosc przeciwutleniajaca
    mikroflora jelitowa
    uklad pokarmowy
    wolne rodniki
    metabolizm
    trawienie
    suplementy diety
    Opis:
    Biologiczna aktywność związków polifenolowych po ich spożyciu zależy głównie od przemian w przewodzie pokarmowym oraz od struktury powstałych metabolitów. Celem pracy było określenie przemian wybranych związków polifenolowych, zachodzących podczas ich trawienia in vitro. Do badań użyto roztworów kwasów ferulowego i p-kumarowego oraz (+)katechiny, kwercetyny, hesperetyny i hesperydyny. Zostały one poddane symulowanemu procesowi trawienia, przy czym w wybranych etapach określano aktywność przeciwrodnikową (metodą spektrofotometryczną z kationorodnikiem ABTS•+) i oznaczano zawartość badanych związków przy użyciu wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Wśród analizowanych związków najwyższą aktywnością przeciwutleniającą charakteryzowała się kwercetyna (234 g Troloxu/100 g). Hesperetyna (aglikon) wykazywała wyższą aktywność przeciwrodnikową niż jej rutynozyd (hesperydyna). Trawienie większości badanych polifenoli rozpoczynało się w żołądku i dwunastnicy, a powstałe pochodne wykazywały wysoki potencjał przeciwutleniający. Najbardziej podatne na trawienie w tej części przewodu pokarmowego były kwasy fenolowe. Obserwowano również znaczny rozkład glikozydów (hesperydyny) pod wpływem kwasu żołądkowego i enzymów dwunastnicy. Badane polifenole charakteryzowały się różnym stopniem migracji przez membrany dializacyjne. Fenolokwasy łatwiej przenikały przez membrany niż flawonoidy, co mogło się wiązać z mniejszym rozmiarem cząsteczek kwasów. Bakterie jelitowe użyte w doświadczeniu oddziaływały na wszystkie polifenole, w tym w dużej mierze wpłynęły na trawienie flawonoidów, szczególnie kwercetyny i hesperetyny. Związki te były w niewielkim stopniu metabolizowane w żołądku i dwunastnicy. Mniejsze było natomiast oddziaływanie mikroflory jelitowej na kwasy fenolowe.
    Bioactivity of polyphenolic compounds after intake depends mainly on transformations in the gastrointestinal tract and the structure of the metabolites produced. The objective of the research study was to determine the transformations of some selected polyphenolic compounds occurring during in vitro digestion thereof. For the experiment, solutions of ferulic and p-coumaric acids, (+)catechin, quercetin, hesperidin and hesperetin were used. They underwent a simulated digestive process, and, at some selected stages, the antioxidant activity (using a spectrophotometric method with ABTS•+ radical cation) was determined and the contents were assayed of the compounds (with the use of a HPLC high-performance liquid chromatography). Of the analyzed compounds, quercetin was characterized by the highest antioxidant activity (234 g Trolox/g). Hesperetin (aglycone) showed a higher antiradical activity than hesperidin, its rutinoside. The digestion of the majority of polyphenols analyzed started in the stomach and duodenum, and the derivatives produced had a high antioxidant potential. Phenolic acids were most digestion-prone in this part of the gastrointestinal tract. Also, it was found that the glycosides (hesperidin) were significantly decomposed by the gastric acid and duodenal enzymes. The polyphenols tested were characterized by a varying degree of migration through the dialysis membranes. The phenolic acids passed more easily through the membranes than the flavonoids; this fact could be related to a smaller size of the acid molecules. The intestinal bacteria used in the experiment impacted all the polyphenols analyzed and they significantly affected the digestion of flavonoids, especially quercetin and hesperetin. In the stomach and duodenum, those compounds were metabolized to a limited extent. On the other hand, the intestinal microbiota affected the phenolic acids to a lesser extent.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 2
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies