Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Czarnecka, B" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Wpływ zmiany stosunków wodnych na walory przyrodnicze i rekreacyjne małej doliny rzecznej
The influence of changes of water conditions on nature and recreation values of a small-scale river valley
Autorzy:
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87257.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
ekologia krajobrazu
doliny rzeczne
sukcesja ekologiczna
heterogennosc
zbiorowiska roslinne
roznorodnosc gatunkowa
Castor fiber
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2010, 27
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła strefy krawędziowej Roztocza: zróżnicowanie szaty roślinnej a stan środowiska
Springs of the Roztocze escarpment zone: the diversity of plant cover vs. environment quality
Autorzy:
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59962.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
Roztocze [geogr.]
strefa krawedziowa
zrodla
siedliska zrodliskowe
flora
krenofity
roslinnosc
gatunki wskaznikowe
gatunki chronione
gatunki zagrozone
zbiorowiska roslinne
antropopresja
ruderalizacja
Opis:
Terenową penetrację źródeł prowadzono z różnym natężeniem w latach 1997−2008. Badania miały na celu określenie różnorodności fitocenotycznej i florystycznej źródeł strefy krawędziowej Roztocza na tle charakterystyki geochemicznej wypływów. Podjęto ocenę stopnia ich naturalności bądź antropogenizacji w zależności od położenia obiektu (źródła na terenach leśnych i nieleśnych, głównie wiejskich) oraz odpowiedź na pytanie czy ochrona pomnikowa źródeł gwarantuje zachowanie ich wartości przyrodniczych. Badanym źródłom towarzyszy specyficzna grupa gatunków roślin naczyniowych i mszaków, które reprezentują różne kategorie krenofitów. W niewielkich niszach źródliskowych rozwijają się zbiorowiska rzeżuchy gorzkiej i śledziennicy skrętolistnej Cardamine amara-Chrysosplenium alternifolium lub rzeżuchy gorzkiej i potocznika wąskolistnego Cardamino-Beruletum erecti, zdominowane przez kilka gatunków krenofitów obligatoryjnych i/lub fakultatywnych. Wzdłuż odpływów wód źródlanych rozwijają się fitocenozy szuwaru manny fałdowanej Glycerietum plicatae. Obecność krenofitów świadczy o wysokim stopniu naturalności środowiska strefy krawędziowej Roztocza. W dużych niszach źródliskowych dominują synuzja okazałych bylin, jak wierzbówka kosmata Epilobium hirsutum, mięta długolistna Mentha longifolia, trędownik oskrzydlony Scrophularia umbrosa, pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, sadziec konopiasty Eupatorium cannabinum, ostrożeń warzywny Cirsium oleraceum. Na terenach wiejskich, pod wpływem antropopresji (wydeptywanie, spasanie itp.) w ich miejsce rozwijają się nitrofilne zbiorowiska dywanowe, które budują m.in.: wiechlina roczna Poa annua, życica trwała Lolium perenne, babka średnia Plantago media, głowienka pospolita Prunella vulgaris, oraz tzw. gęsie pastwiska z dominującym pięciornikiem gęsim Potentilla anserina i mietlicą rozłogową Agrostis stolonifera. Przykłady drastycznej ingerencji człowieka w obrębie nisz źródliskowych świadczą o małej skuteczności ochrony tych obiektów w formie pomników przyrody.
Field studies of springs were conducted in the years 1997−2008. They aimed to present the phytocoenotic and floristic diversity of springs of the Roztocze escarpment zone on the background of hydrogeochemistry of effluences, and to evaluate the degree of their naturality or antropogenization in relation to springs’ location (objects in forest vs. non-forest areas, particularly in rural ones), as well as to answer the question whether spring protection as nature monuments is effective. The study springs are accompanied by a specific set of species of vascular plants and bryophytes, representing different groups of krenophytes. Small spring niches are usually overgrown with communities of Cardamine amara- Chrysosplenium alternifolium and Cardamino-Beruletum erecti dominated by few species belonging to obligatory and/or facultative krenophytes. Along spring water effluences, patches of Glycerietum plicatae community are common. The presence of krenophytes indicates a high quality of the environment of the Roztocze escarpment zone. In the large niches of vauclusian springs there also occur phytocoenoses dominated by synusia of tall macroforbs, e.g. Epilobium hirsutum, Mentha longifolia, Scrophularia umbrosa, Urtica dioica, Eupatorium cannabinum, Cirsium oleraceum. In rural areas, under the influence of the antropopressure (trodding, grazing, etc.) there occur nitrophilous carpet communities consisting of Poa annua, Lolium perenne, Plantago media, Prunella vulgaris, and the so-called geese pastures dominated by Potentilla anserina and Agrostis stolonifera. The examples of drastic anthropogenic interference within spring niches show a rather low effectiveness protection of springs as nature monuments.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2009, 06
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-term changes in spatial patterns and life-stage structure in a population of Senecio umbrosus Waldst. et Kit. along with the transformation of grassland vegetation
Autorzy:
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130591.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Brachypodium pinnatum
grassland burning
grassland overgrowing
plant
succession
spatial pattern equalization
vulnerable species
xerothermic
grasslands
Opis:
This paper was a part of studies conducted within an island population of the ragwort Senecio umbrosus (White Mt, southeastern Poland), a vulnerable element of xerothermic grasslands. Special attention was paid to the effects of expansive grass encroachment vs. grassland burning episodes on spatiotemporal patterns and life-stage structure of individuals in the population. The population traits were investigated nine times from 1990 to 2010, within three permanent patches differing in soil properties, initial floristic composition, grassland cover (particularly the cover of Brachypodium pinnatum), ragwort cover and density, shrub/tree cover influencing light intensity (full light–shadow), and grassland burning (zero–six episodes). There was a drastic decline in ragwort abundance within all the study patches accompanied by a decrease in the population clustering coefficient and a gradual equalization of the spatial distribution of ramets. The abundance was negatively correlated (PCA analysis) with an increase in B. pinnatum cover and positively correlated with the number of burning episodes, which temporarily delimited persistent litter cover and facilitated recruitment of new individuals. The decrease in ramet abundance ranged from 3.8 times (medium-high, moderately shadowed grassland; six cases of burning) to 8.3 times (high, dense, and shadowed grassland; four cases of burning). The patch of low, loose, sunlit, and never-burned grassland with the greatest initial density of ragwort (a 6.8-fold decrease in abundance) has evolved with time into a high and dense grassland with a greater coverage of B. pinnatum and Calamagrostis epigejos, additionally shaded by shrubs and young trees.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2020, 89, 4
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Floral biology of Senecio macrophyllus M. Bieb. (Asteraceae), a rare Central European steppe plant
Autorzy:
Czarnecka, B.
Denisow, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57873.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
floral biology
Senecio macrophyllus
Compositae
rare species
insect visitation
female phase
male phase
pollen production
pollen viability
Central Europe
steppe plant
Opis:
Knowledge of the flowering phase and plant pollination ecology is very important for understanding the life history of long-lived perennials. In the case of rare species, the information may have implications for conservation practices. Our studies on flower morphology and blooming biology of the vulnerable plant Senecio macrophyllus M. BIEB. were conducted in situ (flowering, activity of insect visitors) in the largest population in SE Poland and in laboratory (light and scanning electron microscopy). The disc florets open diurnally with most intensive anthesis in the early afternoon and attract insect visitors with nectar and pollen. In highly protandrous disc florets, pollen viability decreases in time, whereas stigma receptivity increases. The upper part of the pistil forms a brush-like pollen presenter, covered with unicellular trichomes with chromoplasts. Pollen presentation lasts 4–11 hours per floret, and 8 days in a single head, the main function of which is to extend the availability of male gamets for reproduction. The number of florets per head, the head size, and the number of pollen grains produced per anther, and the pollen grain viability differed significantly between microsites. The finding indicates that, apart from the biotic factors, abiotic conditions may considerably influence generative reproduction of the species. In the study area, the principal visitors of S. macrophyllus flowers were Hymenoptera, with predominance of Apis mellifera (53.4% of visits). The remarkable share of butterflies (13.9%) recognized as the long-distance moving insects may improve the genetic variability of individuals within a fragmented population. A more detailed study is necessary to explain the role of insect visitors in effective pollination and in gene transfer between patches. The assessment of optimal conditions for the generative reproduction is fundamental for the in situ conservation of this rare species.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2014, 83, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronostruktura krajobrazu przełomów rzecznych południowej strefy krawędzi Roztocza Tomaszowskiego
The landscape chronostructure of the river breaks in the southern escarpment zone of the Tomaszow Roztocze
Autorzy:
Janiec, B.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85601.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
Roztocze Srodkowe [geogr.]
litologia
krajobraz
przelomy rzek
Potok Losiniecki
rzeka Jelen
rzeka Szum
rzeka Niepryszka
rzeka Sopot
progi skalne
zrodla
chronostruktura
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2006, 16, 1
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in vegetation and soil seed bank of meadow after waterlogging caused by Castor fiber
Autorzy:
Franczak, M.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57726.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
vegetation change
soil seed bank
meadow
water logging
Castor fiber
habitat moisture
abiotic stress
species composition
quantitative change
qualitative change
Opis:
Soil waterlogging is among abiotic stresses that influence species composition and productivity in numerous plant communities. The aim of the study was to find answer to the question of how waterlogging caused by beavers’ activity induces quantitative and qualitative changes of vegetation and soil seed bank levels of variable-moist meadows. An immediate effect of the waterlogging at the level of vegetation was the decline in species richness and a decrease in the values of the biodiversity index. Water stress inhibited growth and development of plants already present and, primarily, impeded recruitment of new individuals of species characteristic of variable-moist meadows, e.g. Cirsium rivulare, Filipendula ulmaria and Lythrum salicaria, which were replaced by Carex acutiformis. Prolonged waterlogging did not induce equally substantial changes in the soil seed bank as in the vegetation. Both in the waterlogged and control patches, slightly decreased species richness and biodiversity index were recorded. After waterlogging withdrawal, the reserves of the soil seed bank were slightly higher than the initial values. The differences were not statistically significant. In the waterlogged patch, the qualitative floristic similarity between taxa identified in the soil seed bank and vegetation cover declined, which was evidenced by the value of Jaccard’s index decreasing from 0.46 to 0.36. A reverse relationship was found in control patch, where the value of the similarity index slightly increased from 0.41 to 0.48.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2015, 84, 2
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobrazy roślinne jako wyraz naturalnych i antropogenicznych przemian środowiska małych dolin rzecznych Roztocza
Vegetation landscapes versus natural and anthropogenic changes of environment in small river valleys of the Roztocze
Autorzy:
Czarnecka, B.
Janiec, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85823.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
Roztocze Srodkowe [geogr.]
doliny rzeczne
dolina Potoku Losinieckiego
dolina rzeki Jelen
dolina Sopotu
dolina rzeki Szum
dolina Niepryszki
krajobraz roslinny
zbiorowiska roslinne
stopien naturalnosci
przeksztalcenia antropogeniczne
toposekwencje
warunki siedliskowe
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2006, 16, 1
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iły krakowieckie jako wskaźnik litostratygrafii w dolinie rzeki Sopot na Roztoczu
The Krakowiec Clays as an indicator of lithostratigraphy in the Sopot River valley in the Roztocze Region (estern Poland)
Autorzy:
Janiec, B.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074422.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
iły krakowieckie
mikrofauna
paleontologia
litostratygrafia
Roztocze
Krakowiec clays
microfauna
paleontology
residuum
lithostratigraphy
river valley
Roztocze region
SE Poland
Opis:
The results of micropaleonthological studies of the Sarmatian (upper Miocene) Krakowiec Clays from primary deposit as well as re-deposited ones were applied to the analysis of the stratigraphic profile of the Sopot valley fills. The study site was at the break section of the Sopot River valley in a contact zone of southern escarpment between the central part of the Roztocze and Sandomierz Basin regions (SE Poland). Species of fossil microfauna (foraminiferans, radiolarians), sponges and mollusks, as well as residual deposits were used. The documented, even if apparently small change in the lithostatigraphic profile of the Sopot valley fills, i.e., the presence of pre-Pleistocene deposits in its floor, is very important for the valley history and for interpreting other problems of river breaks and the Roztocze escarpment zone itself, e.g., sclae of the Holocene movements elevating the Roztocze Region, and their effect on expected intensity of deep fluvial erosion. In the sub-scarp zone of the Tomaszów Roztocze subregion the Krakowiec Clays occur rather shallowly. In the Sopot valley (‘Czartowe Pole’landscape preserve) they are in contact with calcareous formations. In two levels of natural clays’exposures, a dozen or so foraminiferan taxa were found. They were also below the primary deposit on the floor levels of the Sopot valley fills. The residuum of the studied strata consists of glauconite and pre-Pleistocene quartz sands, without silicate and alumosilicate, typical for postglacial formations. The Sarmatian clays present in residue were redeposited at least in the pre-Pleistocene. From the clays top up to the surface of valley fills, are Holocene deposits. The study revealed that: (1) during the Holocene and earlier the Sopot valley fills were not removed completely; (2) the floor of the valley is made not of the youngest, Holocene strata, but much older; (3) the presence of the Sarmatian microfauna in the alluvia allows to date the studied deposits as pre-Pleistocene (Pliocene?); (4) fine quartz sands and glauconite (a specific form of hydromica) both forming the residuum of the studied valley fill levels, together with the absence of other silicates and alumosilicates that are common in the Pleistocene formations, exclude the studied Krakowiec Clays from the group of glacial or fluvioglacial (Pleistocene) formations; (5) the youngest (latest Pleistocene –Holocene) movements elevating the Roztocze Region and the resulting deep fluvial erosion do not correspond with shallow occurrence of the pre-Pleistocene valley fills; this requires further discussion.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 10; 913-918
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Necromass as seed reservoir in macroforb meadows with varied moisture conditions
Nekromasa jako rezerwuar nasion w zbiorowiskach zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych
Autorzy:
Franczak, M.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Necromass, i.e., dead plant parts, has a great impact on the spatial patterns of populations and communities. Depending on its thickness and the degree of decomposition, it may constitute a space-blocking physical barrier and impede recruitment of individuals due to, e.g., autotoxication. The aim of the study was to determine the role of the necromass layer in formation of the soil seed bank of variously moist meadow communities and its influence on the efficiency of generative reproduction. The authors paid special attention to the possibility of capture and storage of seeds of species occurring in the vegetation cover by necromass. Additionally, selected features of seeds of species present on the necromass were analyzed in order to identify species that can potentially contribute to formation of the necromass seed bank. The plant cover comprised 52 species in total. Seedlings of 21 taxa appeared on the necromass and their number ranged from 10 to 13, depending on the patch. The density of the seedlings ranged from 339 to 4923 m−2. In all patches, Lythrum salicaria and Lysimachia vulgaris seedlings were most numerous. These two species were characterized by the highest frequency as well. The low values of Jaccard’s index (0.28–0.36) imply a low share of taxa that are common for the necromass and the vegetation cover. This result should be explained by the occurrence of large disproportions in the number of all species identified on the necromass and among the vegetation. The seeds are typically characterized by small sizes and usually have smooth or finely striated and/or ribbed surface texture. The presence of additional structures, e.g., pappus and hairs, in the largest and heaviest seeds (Crepis paludosa, Geum rivale, and Cirsium spp.) may help seeds capture in the necromass.
Nekromasa, czyli obumarłe części roślin, wywiera duży wpływ na kształtowanie się wzorców przestrzennych populacji i zbiorowisk. W zależności od miąższości i stopnia dekompozycji może stanowić barierę fizyczną blokującą przestrzeń i utrudniającą rekrutację osobników, także na drodze autotoksykacji. Celem badań było określenie roli warstwy nekromasy w kształtowaniu się zasobów glebowego banku nasion zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych oraz jej wpływu na efektywność reprodukcji generatywnej. Autorki szczególną uwagę zwróciły na możliwość przechwytywania i zatrzymywania przez nekromasę nasion gatunków występujących w pokrywie roślinnej. W pokrywie roślinnej zidentyfikowano w sumie 52 gatunki roślin naczyniowych. Na nekromasie pojawiło się, w zależności od płatu, od 10 do 13 taksonów. Zagęszczenie siewek wahało się w granicach od 339 do 4923 m−2. Gatunkami, których siewki dominowały we wszystkich płatach były Lythrum salicaria i Lysimachia vulgaris. Te dwa gatunki charakteryzowały się także najwyższą frekwencją. Niskie wartości wskaźnika Jaccarda (0.28–0.36) wskazują na niewielki udział gatunków wspólnych dla nekromasy i pokrywy roślinnej. Taki wynik można tłumaczyć występowaniem dużych dysproporcji w liczbie wszystkich taksonów oznaczonych na nekromasie i w pokrywie roślinnej. Nasiona z reguły charakteryzują się niewielkimi rozmiarami i w większości posiadają gładką powierzchnię lub są delikatnie prążkowane i/lub żebrowane. U nasion największych i najcięższych taksonów (Crepis paludosa, Geum rivale i Cirsium spp.) obecność dodatkowych struktur, takich jak pappus i włoski, może sprzyjać zatrzymywaniu się ich na nekromasie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temporal changes of meadow and peatbog vegetation in the landscape of a small-scale river valley in Central Roztocze
Przemiany zbiorowisk łąkowych i torfowiskowych w krajobrazie małej doliny rzecznej Roztocza Środkowego
Autorzy:
Czarnecka, B.
Franczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27382.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The Szum is a right-side tributary of the Tanew River crossing the southern escarpment zone of the Central Roztocze region (SE Poland). Downstream of the strict river break in a section between the 10th and 12th km of the river course in the Szum valley, meadow and peatbog complexes have developed, associated with semi-hydrogenic and marshy soils. In an area of approx. 13 ha of the most valuable non-forest habitats, a variety of plant communities have been identified, including habitats of the Natura 2000 network and habitats that are protected under the Regulation of the Minister of the Environment (2001). These are, for instance, meadow associations Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, Lythro-Filipenduletum, Filipendulo ulmariae-Menthetum longifoliae, Angelico-Cirsietum oleracei, and Cirsietum rivularis. The moss–sedge and sphagnum bog communities comprise noteworthy associations Caricetum limosae, Rhynchosporetum albae, Caricetum lasiocarpae, Caricetum paniceo-lepidocarpae, Caricetum davallianae, and Sphagnetum magellanici. These communities are composed of ca. 160 vascular plant species and 40 moss and liverwort species. In 1999–2014, the greatest changes occurred within macroforb meadows, i.e. small Angelico-Cirsietum oleracei and Cirsietum rivularis patches have been transformed into Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, while some patches of the latter association have been transformed into a Caricetum acutiformis rush. Several patches of bog-spring associations Caricetum paniceo-lepidocarpae and Carici canescentis-Agrostietum caninae have been irretrievably destroyed. Sphagnetum magellanici appears to be the least stable community among the preserved peatbogs. The changes of meadow and peatbog vegetation observed for the last 15 years are a consequence of natural processes that take place in the river valley and to a large extent human activity connected with the so-called small-scale water retention as well as the presence of a beaver colony in the area and later the abandonment of this area by beavers. Despite the multidirectional changes, the peatbogs of the Szum valley have retained their high species and phytocoenotic diversity, which indicates a substantial degree of naturalness.
Szum, rzeka IV rzędu, jest prawobrzeżnym dopływem Tanwi, przecinającym strefę południowej krawędzi Roztocza Środkowego (SE Polska). Poniżej ścisłego przełomu rzeki, na odcinku między 10. a 12. kilometrem biegu rzeki, w dolinie Szumu wykształciły się kompleksy łąkowo-torfowiskowe związane z glebami semihydrogenicznymi i bagiennymi o zróżnicowanej trofii, od siedlisk oligo- po eutroficzne. Na powierzchni ok. 13 hektarów najcenniejszych siedlisk nieleśnych zidentyfikowano szereg zbiorowisk roślinnych, wśród których są siedliska sieci Natura 2000 oraz podlegające ochronie na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z 2001 roku. Są to m.in. zespoły łąkowe: Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, Lythro-Filipenduletum, Filipendulo ulmariae-Menthetum longifoliae, Angelico-Cirsietum oleracei, Cirsietum rivularis. Wśród zbiorowisk mszysto-turzycowych i mszarów na uwagę zasługują zespoły: Caricetum limosae, Rhynchosporetum albae, Caricetum lasiocarpae, Caricetum paniceo-lepidocarpae, Caricetum davallianae i Sphagnetum magellanici. Zbiorowiska te buduje ok. 160 gatunków roślin naczyniowych i 40 gatunków mchów i wątrobowców. W latach 1999–2014 największe zmiany nastąpiły w obrębie łąk ziołoroślowych: niewielkie płaty Angelico-Cirsietum oleracei i Cirsietum rivularis przekształciły się w Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, a część płatów tego ostatniego zespołu przekształciła się w szuwar Caricetum acutiformis. Zniszczonych zostało bezpowrotnie kilka płatów młak Caricetum paniceo- -lepidocarpae i Carici canescentis-Agrostietum caninae. Wśród zachowanych torfowisk najmniej stabilnym okazało się zbiorowisko Sphagnetum magellanici. Obserwowane w ciągu ostatnich 15 lat przemiany roślinności łąk i torfowisk są wynikiem naturalnych procesów zachodzących w dolinie rzecznej, ale w znacznym stopniu również działań człowieka w zakresie tzw. małej retencji oraz bytowania, a następnie wycofania się kolonii bobrów. Pomimo różnokierunkowych przemian, torfowiska w dolinie Szumu ciągle jeszcze zachowują wysoką różnorodność fitocenotyczną i gatunkową, co świadczy o znacznym stopniu ich naturalności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The urban heat island and the features of the flora in the Lublin City area, SE Poland
Miejska wyspa ciepła a cechy flory miasta Lublina (południowo-wschodnia Polska)
Autorzy:
Rysiak, A.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Various forms of human activity in large cities contribute to the creation of a specific climate and new environmental conditions for plants. One of the most important results is the so-called atmospheric urban heat island (UHI). The aim of this study was to compare the thermal conditions in the Lublin City center with those of suburban areas, and so confirm the existence of the UHI and then analyze the influence of thermal conditions on features of the flora. The analysis of the air temperatures was based on data from 2000 to 2014 provided by meteorological stations in the Lublin City center and its nearest surroundings. Floristic data were collected during field studies between 2012–2014 and included species richness and frequency, life forms, and synecological groups of the flora and its elements. The thermal requirements of species were defined on the basis of ecological indicator values (EIVs). Our research confirmed the presence of the UHI in the Lublin City center. Over the study period, the mean temperature in the city center was by 0.87°C higher than that in the suburban areas. The largest differences in mean annual air temperature between the city center and the suburbs were recorded in 2007 and 2011–2013. In total, 552 species were recorded, including six life-form and synecological groups, 246 thermophilous and 436 heliophilous species. The species richness, proportion of therophytes, alien, thermo- and heliophilous species decreased with distance from the city center. The thermal conditions expressed by the EIV L and T ranged from L = 4.5, T = 3.8 in the city center, to L = 3.1, T = 3.4 in the suburbs. An ordination analysis facilitated determination of the relationships between characteristics of the flora, the EIV values, and land use classes. An increasing level of anthropopressure was found to be positively correlated with thermal conditions and the flora traits.
W dużych miastach, różnorodne formy działalności człowieka wpływają na tworzenie specy- ficznego klimatu i nowych warunków środowiskowych. Jednym z najbardziej istotnych efektów tego zjawiska jest atmosferyczna wyspa ciepła UHI (ang. urban heat island). Celem pracy było porównanie warunków termicznych w centrum Lublina z panującym na jego przedmieściach, aby określić czy występuje UHI oraz analiza wpływu warunków termicznych na cechy flory. Analizę temperatury powietrza oparto o dane z lat 2000–2014, zarejestrowane w stacjach meteorologicznych w centrum Lublina i na przedmieściach miasta. Dane florystyczne zebrano podczas badań terenowych w latach 2012–2014 w trzech rejonach miasta. Określono bogactwo gatunkowe i frekwencję flory oraz cehy flory (formy życiowe, przynależność gatunków do grup synekologicznych i elementów flory). Wymagania termiczne gatunków zdefiniowano na podstawie ekologicznych liczb wskaźnikowych EIV (ang. ecological indicator values). Badania potwierdziły występowanie UHI w centrum Lublina. W badanym okresie średnia temperatura powietrza w centrum miasta była wyższa o 0,87°C w stosunku do warunków termicznych stwierdzanych na obrzeżach miasta. Największe różnice średniej rocznej temperatury pomiędzy centrum i przedmieściami Lublina odnotowano w roku 2007 i latach 2011–2013. W sumie zidentyfikowano 552 gatunków roślin reprezentujących: sześć form życiowych i grup syneko- logicznych, 246 termofitów i 436 heliofitów. Bogactwo gatunkowe, udział terofitów, gatunków obcych oraz termo- i heliofitów spadały wraz z oddalaniem się od centrum miasta. Warunki termiczne wyrażone za pomocą EIV L i T wynosiły: L = 4,5; T = 3,8 dla centrum miasta i L = 3,1; T = 3,4 dla obszarów przedmieść. Analiza ordynacyjna wskazała związek między cechami flory, wartościami EIV i formami użytkowania terenu. Poziom antropopresji jest dodatnio skorelowany z warunkami termicznymi i cechami flory.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych na poziomie fitocenotycznym i populacyjnym
Transformation of the variously moist macroforb meadows on phytocoenotic and population levels
Autorzy:
Franczak, M.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400566.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
różnorodność florystyczna
łąki ziołoroślowe
siedliska hydrogeniczne
mała dolina rzeczna
populacje roślin
floristic diversity
macroforb meadows
hydrogenic habitat
small river valley
plant population
Opis:
Celem badań było określenie wpływu wahań poziomu wód gruntowych, spowodowanych działalnością bobrów, na kształtowanie się składu florystycznego roślinności łąkowej na przykładzie bezleśnego fragmentu małej doliny rzecznej (rzeka Szum na Roztoczu Środkowym). Analizie poddane zostały również wybrane cechy populacji dwóch gatunków wieloletnich charakterystycznych dla zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych: Filipendula ulmaria i Cirsium oleraceum. Na stałych powierzchniach badawczych u znakowanych osobników odnotowywano liczbę pędów nadziemnych. Równolegle śledzono zmiany poziomu wód gruntowych w piezometrach. W płatach roślinności łąkowej w największym stopniu narażonych na podtopienie stwierdzono spadek różnorodności biologicznej oraz zmniejszenie się udziału gatunków charakterystycznych klasy Molinio-Arrhenatheretea. Reakcją populacji badanych gatunków na długotrwały stres wodny był spadek liczebności osobników i ramet oraz obniżenie się ich skupiskowości.
The aim of the study was to determine the effect of fluctuation of the ground water level, caused by beaver activity, on the floristic composition of meadow vegetation in the fragment of small river valley (the Szum river, Central Roztocze). We analyzed selected traits of the populations of two perennial species characteristic of variously moist meadows: Filipendula ulmaria and Cirsium oleraceum. On permanent plots we noted the number of shoots (ramets) of marked individuals. Simultaneously, changes in the ground water levels were monitored in piezometres. In the patches of meadow vegetation under the greatest risk of flooding a decrease of biological diversity and reduce the share of species characteristic for the class Molinio-Arrhenatheretea was observed. The response of the populations of the species tested for long-term water stress was the decrease in the number of individuals and ramets, and reducing the degree of their clustering.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2012, 29; 38-47
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postharvest longevity of the leaves of the calla lily (zantedeschia spreng.)
Pozbiorcza trwałość liści cantedeskii (Zantedeschia spreng.)
Autorzy:
Janowska, B.
Stanecka, A.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542201.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Effect of growth regulators on postharvest longevity of Zantedeschia albomaculata /Hook/ Baill.) leaves was evaluated in studiem. The aim of 3 experiments to evaluate the effect of topolin used in two forms: meta-methoxytopolin (MemT) and its riboside (MemTR) on postharvest longevity of ‘Albomaculata’ leaves. In the first experiment, the topolins were used in water solutions at concentrations of 25, 50 and 75 mg·dm3 for 4-hour conditioning of leaves, which were then placed in distilled water. In the second experiment, their solutions at concentrations of 25 and 50 mg·dm⁻³ were employed for 24-hour conditioning of leaves in a cold room at a temperature of 5°C and for a short, seconds-long immersion of leaf blades. In the third experiments, the scheme of the second experiment was employed again, except that here the solutions contained not only the topolins but also gibberellic acid at the same concentrations. In the experiments the control was leaves placed in distilled water after cutting. MemT and MemTR affect the postharvest longevity and quality of conditioned leaves of the cultivar Albomaculata. At concentrations of 25–75 mg·dm⁻³ they extend their longevity and inhibit protein degradation, but have no effect on their greenness index. Applied at concentrations of 25–50 mg·dm⁻³ to soak leaf blades for a few seconds, both growth regulators improve the longevity of the leaves more effectively than their 24-hour conditioning. The combination of MemT with GA3 at concentrations of 25 + 25 and 50 + 50 mg·dm⁻³ to soak leaf blades for a few seconds extends the postharvest longevity of the leaves by an average of 14–24 days and inhibits protein degradation, but has unfavourable effect on their greenness index.
W badaniach oceniano wpływ regulatorów wzrostu na pozbiorczą trwałość liści cantedeskii biało nakrapianej (Zantedeschia albomaculata /Hook/ Baill.). Założono trzy doświadczenia, w których ocenie poddano wpływ topoliny w dwóch formach: metametoksytopoliny (MemT) i jej rybozydu (MemTR) na trwałość liści odmiany ‘Albomaculata’. W doświadczeniu pierwszym topoliny o stężeniu 25, 50 i 75 mg·dm⁻³ zastosowano w wodnych roztworach do 4-godzinnego kondycjonowania liści, które po tym zabiegu umieszczono w wodzie destylowanej. W doświadczeniu drugim topoliny o stężeniu 25 i 50 mg·dm⁻³ zastosowano w formie roztworu do 24-godzinnego kondycjonowania liści w chłodni o temperaturze 5°C i do krótkotrwałego, kilkusekundowego, moczenia blaszek liściowych w roztworach topolin w wyżej podanych stężeniach. W doświadczeniu trzecim zastosowano schemat doświadczenia drugiego, ale do roztworów oprócz topolin dodano kwas giberelinowy w takich samych stężeniach. MemT i MemTR wywierają wpływ na pozbiorczą trwałość i jakość kondycjonowanych liści odmiany ‘Albomaculata’. Topoliny o stężeniu 25–75 mg·dm⁻³ wydłużają ich pozbiorczą trwałość, hamując jednocześnie rozpad białka, nie mają jednak wpływu na indeks zazielenienia liści. Oba regulatory wzrostu o stężeniu 25–50 mg·dm⁻³, zastosowane do kilkusekundowego moczenia blaszek liściowych, skuteczniej przedłużają trwałość liści odmiany ‘Albomaculata’ niż 24-godzinne ich kondycjonowanie. MemT w połączeniu z GA3 o stężeniu 25 + 25 i 50 + 50 mg·dm⁻³ zastosowane do kilkusekundowego moczenia blaszek liściowych wydłużają pozbiorczą trwałość liści średnio o 14–24 dni, hamują degradację białka, wywierają jednak niekorzystny wpływ na indeks zazielenienia liści.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 1; 121-131
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe stanowiska popielicy Glis glis na Roztoczu Zachodnim
New records of the edible dormouse Glis glis in the Western Roztocze
Autorzy:
Stolarz, P.
Stolarz, E.
Czarnecka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32925.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
Tematy:
nowe stanowiska
jezyna popielica
Glis glis
Roztocz Zachodni
stanowiska
ssaki
gryzonie
Roztoczanski Park Narodowy
wystepowanie
Źródło:
Kulon; 2018, 23
1427-3098
Pojawia się w:
Kulon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies