Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Przybył, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Antimicrobial effect of an aqueous extract of Potentilla erecta rhizome
    Przeciwdrobnoustrojowe działanie wodnego ekstraktu z kłącza Potentilla erecta
    Autorzy:
    Synowiec, A.
    Gniewosz, M.
    Baczek, K.
    Przybyl, J.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71384.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Potentilla erecta is a therapeutic plant used in folk medicine to treat inflammatory states, wounds and diseases of the alimentary tract. The results of the study reveal the effects of an aqueous extract of P. erecta rhizome on certain microorganisms occurring in food. The main components of the extract were catechins. The extract was shown to display an inhibiting effect against Gram-positive bacteria such as Staphylococcus aureus ATCC 25923 and Bacillus subtilis ATCC 6633, as well as against yeast such as Candida lipolitica KKP 322 and Hansenula anomala R 26. The extract did inhibit the growth of Gram-negative bacteria, however, no inhibiting effects were observed on moulds in the studied range of concentrations, i.e. 0.13 to 64 mg dry matter/ml.
    Potentilla erecta jest rośliną leczniczą wykorzystywaną w medycynie ludowej jako środek do leczenia stanów zapalnych, ran i chorób przewodu pokarmowego. W pracy przedstawiono wyniki dotyczące działania wodnego ekstraktu z kłącza P. erecta na wybrane drobnoustroje występujące w żywności. Głównymi czynnymi składnikami ekstraktu były katechiny. Ekstrakt ten wykazywał działanie hamujące w stosunku do bakterii Gram dodatnich: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Bacillus subtilis ATCC 6633 oraz drożdży Candida lipolitica KKP 322, Hansenula anomala R 26. W badanym zakresie stężeń 0,13 do 64 mg suchej masy/ml ekstrakt nie wykazywał aktywności przeciwko bakteriom Gram ujemnym oraz pleśniom.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2014, 60, 2
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seasonal variation of phenolics content in above- and underground organs of dropwort (Filipendula vulgaris Moench)
    Sezonowe zmiany zawartości związków fenolowych w nadziemnych i podziemnych organach wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)
    Autorzy:
    Baczek, K.
    Cygan, M.
    Przybyl, J.L.
    Kosakowska, O.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72484.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    seasonal variation
    phenolics content
    plant organ
    underground organ
    raw material
    plant development
    dropwort
    fern-leaf dropwort zob.dropwort
    perennial herb
    herb
    Rosaceae
    Filipendula vulgaris
    chemical composition
    medicinal plant
    Opis:
    The content and chemical composition of phenolic compounds in above- and underground organs of dropwort during second year of plant vegetation were studied. Five flavonoids (hyperosid, astragalin, spireaoside, kaempferol, quercetin), 2 catechin derivatives ((+)-catechin, (-)-epigallocatechin), and 7 polyphenolic acids (ellagic, gallic, syringic, salicylic, chlorogenic, caffeic and rosmarinic) were identified in aboveground organs. Their content, both in flowers and leaves, was significantly higher at the beginning of flowering as compared with full flowering stage. In underground organs (+)-catechin and its derivatives ((-)-epigallocatechin, (-)-epigallocatechin gallate, (-)-epicatechin) as well as 2 polyphenolic acids (ellagic and gallic) were identified. Their content was not closely related to the stage of plant development.
    Badano zawartość i skład chemiczny związków fenolowych w organach nadziemnych i podziemnych wiązówki bulwkowej w drugim roku uprawy. Pięć flawonoidów (hiperozyd, astragalina, spireozyd, kemferol i kwercetyna), 2 związki katechinowe ((-)-epigalokatechina i (+)-katechina) oraz 7 kwasów polifenolowych (elagowy, galusowy, syryngowy, salicylowy, chlorogenowy, kawowy i rozmarynowy) zidentyfikowano w organach nadziemnych. Zawartość tych związków zarówno w kwiatostanach, jak i w liściach była istotnie wyższa na początku kwitnienia niż podczas pełni kwitnienia roślin. W organach podziemnych zidentyfikowano natomiast (+)-katechinę i jej pochodne ((-)-epigalokatechinę, (-)-galusan epigalokatechiny i (-)-epikatechinę) oraz dwa kwasy fenolowe (galusowy i elagowy). Zawartość tych związków nie była ściśle związana z fazą rozwojową roślin.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of shadind on the yield and quality of southern sweet-grass (Hierochloe australis (Schrad.) Roem. and Schult.) raw material
    Wpływ zacieniania na plon i jakość surowca turówki lesnej (Hierochloe australes (Schrad.) Roem. and Schult)
    Autorzy:
    Podyma, W.
    Baczek, K.
    Angielczyk, M.
    Przybyl, J.L.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71975.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Southern sweet-grass (Poaceae) rarely occurs in Polish coniferous or mixed forests. Leaves of this plant, rich in coumarin compounds, are mainly used as a flavouring raw material in alcohol, tobacco and cosmetic industry. The aim of the study was to investigate the influence of shading on the yield and quality of southern sweet-grass. The experiment was established at the certificated organic field of Department of Vegetable and Medicinal Plants. The sunlight was reduced up to 50 and 70% by using shading nets. The object of experiment was two-year-old plants grown on the alluvial soil. Leaves were harvested two times: in mid-May and in the last week of August (regrowth). The highest yield of leaves was observed at 50% of shading. The shaded plants were characterized by higher content of coumarin and 3,4-dihydrocoumarin and lower content of bergapten in comparison to non-shaded ones. In the leaves five phenolic acids and two flavonoids were identified.
    Turówka leśna (Poaceae) występuje rzadko na terenie Polski. Rośnie głównie w lasach iglastych i mieszanych. Liście tej rośliny, bogate w kumaryny, stosowane są przede wszystkim jako surowiec aromatyzujący w przemyśle alkoholowym, tytoniowym i kosmetycznym. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu cieniowania na plon i jakość liści tej rośliny. Doświadczenie założono na certyfikowanym, ekologicznym Polu Doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Dostępność światła słonecznego modyfikowano poprzez cieniowanie roślin siatką raszlową (50 i 70% zacienienia). Obiektem badań były rośliny dwuletnie rosnące na podłożu składającym się z mieszanki mady rzecznej, kompostu z obornika i torfu wysokiego. Liście turówki ścinano dwukrotnie: w połowie maja oraz w ostatnim tygodniu sierpnia (odrost). Najwyższy plon liści wytworzyły rośliny rosnące przy pięćdziesięcioprocentowym zacienieniu. Rośliny cieniowane charakteryzowały się również wyższą zawartością kumaryny i 3,4-dihydrokumaryny oraz niższą zawartością bergaptenu w porównaniu z roślinami nie cieniowanymi (kontrola). W liściach zidentyfikowano pięć kwasów polifenolowych i dwa flawonoidy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2010, 56, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)
    Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)
    Autorzy:
    Baczek, K.
    Angielczyk, M.
    Przybyl, J.L.
    Ejdys, M.
    Geszprych, A.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72542.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.
    Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2014, 60, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
    Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
    Autorzy:
    Baczek, K.
    Angielczyk, M.
    Przybyl, J.L.
    Kosakowska, O.
    Ejdys, M.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
    Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2015, 61, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intraspecific variability of great burnet (Sanguisorba officinalis L.) in respect of sterols content
    Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwiściągu lekarskiego (Sanguisorba officinalis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
    Autorzy:
    Mirgos, M.
    Przybyszewska, E.
    Capecka, E.
    Angielczyk, M.
    Przybyl, J.L.
    Baczek, K.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71356.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    intraspecific variability
    great burnet
    Sanguisorba officinalis
    Rosaceae
    sterol content
    sterol
    plant population
    wild plant
    herb
    Opis:
    The content and composition of sterol compounds in wild growing great burnet (Sanguisorba officinalis L.) populations were determined. The herb and underground organs of this plant were collected from 10 natural sites in Poland. The HPLC analysis revealed the presence of 5 sterol compounds, namely β-sitosterol, β-sitosterol D-glucoside, campesterol, brassicasterol and stigmasterol in these raw materials. Among them, β-sitosterol Dglucoside was dominant one. The herb was richer in sterol compounds than underground organs. There were significant differences between the content of above mentioned compounds in these populations.
    Badano skład i zawartość związków sterolowych w dziko rosnących populacjach krwiściągu lekarskiego. Ziele i organy podziemne zbierane były z roślin występujących na 10 stanowiskach naturalnych zlokalizowanych na terenie Polski. Analiza chromatograficzna wykazała obecność pięciu związków sterolowych w tych surowcach, a mianowicie β-sitosterolu, D-glukozydu β-sitosterolu, kampesterolu, brassikasterolu i stigmasterolu. Spośród nich D-glukozyd β-sitosterolu był związkiem dominującym, przy czym ziele okazało się bogatsze we wszystkie zidentyfikowane związki w porównaniu z organami podziemnymi. Stwierdzono istotne różnice pomiędzy populacjami odnośnie zawartości wyżej wymienionych związków sterolowych.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological and chemical variability within the population of common avens (Geum urbanum L.)
    Zróżnicowanie morfologiczne i chemiczne w obrębie populacji kuklika pospolitego (Geum urbanum L.)
    Autorzy:
    Kuczerenko, A.
    Krawczyk, M.
    Przybyl, J.L.
    Geszprych, A.
    Angielczyk, M.
    Baczek, K.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71684.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    morphological variability
    chemical variability
    plant population
    common avens
    Geum urbanum
    herb
    phenolic compound
    tannin
    phenolic acid
    eugenol
    Opis:
    The aim of the study was an ex situ evaluation of morphological and chemical variability within the population of common avens. Plant height, number of shoots, stage of generative development (number of flower buds, flowers, and fruits), as well as weight of herb and underground organs were determined. In the raw materials total content of tannins and content of particular phenolic compounds identified by HPLC was determined. In underground organs also content of eugenol – the dominant constituent of essential oil was assessed. High diversity of morphological traits (especially weight of herb and underground organs) and the content of determined compounds (especially in herb) was found. Above- and underground organs differed in the composition and content of phenolic compounds. Underground organs were characterised by higher content of flavan-3-ols, but they did not contain chlorogenic acid, which was the dominant phenolic compound in herb.
    Celem pracy była ocena zróżnicowania morfologicznego i chemicznego w populacji kuklika pospolitego w warunkach jego uprawy. Określono wysokość roślin, liczbę pędów kwiatowych, stopień rozwoju generatywnego (liczbę pąków kwiatowych, kwiatów i owoców) oraz masę ziela i organów podziemnych. W zebranych surowcach oznaczono ogólną zawartość garbników oraz zawartość poszczególnych związków fenolowych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC. W organach podziemnych określono również zawartość eugenolu – głównego składnika olejku eterycznego. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie badanych osobników pod względem cech morfologicznych, a zwłaszcza masy ziela i organów podziemnych, a także zawartości oznaczanych związków, szczególnie w zielu. Organy nadziemne i podziemne różniły się pod względem składu i zawartości związków fenolowych. Organy podziemne charakteryzowały się wyższą zawartością flawan-3-oli. Nie stwierdzono w nich natomiast obecności kwasu chlorogenowego, który był dominującym związkiem fenolowym w zielu.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2011, 57, 2
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intraspecific variability of yarrow (Achillea millefolium L. s.l.) in respect of developmental and chemical traits
    Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwawnika (Achillea millefolium L. s.l.) pod kątem cech rozwojowych i chemicznych
    Autorzy:
    Baczek, K.
    Kosakowska, O.
    Przybyl, J.L.
    Kuzma, P.
    Ejdys, M.
    Obiedzinski, M.
    Weglarz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72147.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    The aim of study was to determine the variability of 20 yarrow populations introduced into ex situ conditions, in respect of selected developmental traits as well as content and composition of biologically active compounds (essential oil, tannins, flavonoids and phenolic acids). Field experiment was established at the Experimental Station, Department of Vegetable and Medicinal Plants. Morphological observations and harvest of raw material were carried out in the second year of plant vegetation, at the beginning of blooming. Investigated populations differed significantly in respect of developmental features as well as content and composition of identified compounds. The highest differences among the populations concerned fresh mass of herb (0.46–1.79 kg per plant), number of shoots per m2 (64–243) and length of the longest internode (42–158 mm). Total content of essential oil ranged from 0.10 to 1.00%. Among 24 identified compounds β-pinene, 1,8-cineole, terpinene-4-ol, nerolidol and chamazulene were the dominants. According to content of these compounds, three chemotypes were distinguished within investigated populations, i.e.: β-pinene, β-pinene + chamazulene and 1,8-cineole type. Content of tannins ranged from 0.38 to 0.90%. Four flavonoids were identified and apigenin 7-glucoside was present in the highest amount (from 9.87 to 475.21 mg × 100 g-1), while the highest differences between populations concerned the content of luteolin-3’,7-diglucoside. Within phenolic acids, three compounds (caffeic acid derivatives) were identified. Rosmarinic acid was the dominant one (75.64–660.54 mg × 100 g-1), while cichoric acid differentiated investigated populations the most.
    Celem pracy było określenie zakresu zróżnicowania 20 populacji krwawnika rosnących w warunkach ex situ, pod kątem wybranych cech rozwojowych oraz zawartości i składu chemicznego związków biologicznie czynnych (olejku eterycznego, garbników, flawonoidów i kwasów fenolowych). Eksperyment założono na polu doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Obserwacje morfologiczne oraz zbiór surowca przeprowadzono w drugim roku wegetacji roślin, na początku kwitnienia. Badane populacje różniły się istotnie pod względem cech rozwojowych oraz zawartości i składu analizowanych związków aktywnych. Cechami najbardziej różnicującymi populacje były: świeża masa ziela (0,46–1,79 kg z rośliny), liczba pędów na m2 (64–243) oraz długość najdłuższego międzywęźla (42–158 mm). Zawartość olejku eterycznego wahała się od 0,10 do 1,00%. Spośród 24 zidentyfikowanych związków β-pinen, 1,8-cineol, terpinen-4-ol, nerolidol i chamazulen były dominujące. Biorąc pod uwagę te składniki, wśród badanych populacji wyróżniono 3 następujące chemotypy: β-pinen, β-pinen + chamazulen i 1,8-cineol. Zawartość garbników wynosiła od 0,38 do 0,90%. W obrębie flawonoidów zidentyfikowano 4 związki, przy czym w największej ilości obecny był 7-glukozyd apigeniny (9,87–475,21 mg × 100 g-1), podczas gdy związkiem najbardziej różnicującym populacje był 3’,7-diglukozyd luteoliny. Wśród kwasów fenolowych zidentyfikowano 3 związki, tj. pochodne kwasu kawowego. Dominował tu kwas rozmarynowy (75,64–660,54 mg × 100 g-1), a kwas cykoriowy różnicował populacje w najwyższym stopniu.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2015, 61, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intraspecific variability of fireweed (Chamaenerion angustifolium/L./Scop.) and evening primrose (Oenothera biennis L.) in respect of sterol content
    Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium L.) i wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
    Autorzy:
    Weglarz, Z.
    Kosakowska, L.
    Pelc, M.
    Geszprych, A.
    Przybyl, J.L.
    Baczek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950572.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    intraspecific variability
    fireweed
    great willow-herb zob.fireweed
    rosebay willowherb zob.fireweed
    Chamaenerion angustifolium
    evening primrose
    Oenothera biennis
    sterol content
    medicinal plant
    beta-sitosterol
    Opis:
    Composition of sterol fraction and content of identified compounds in herb of fireweed (Chamaenerion angustifolium fU Scop.) and leaves of evening primrose (Oenothera biennis L.) obtained from several populations of these species growing wild in Poland were determined by HPLC. The investigated species differed in respect of the composition and content of identified sterols. High intraspecific variability concerning accumulation of sterols was also observed. Herb of fireweed was characterised by relatively high content of p-sitosterol (85.80-171.18 mg/100 g), campesterol (24.24-334.49 mg/100 g), and p-sitosterol D-glucoside (26.33-86.32 mg/100 g). Leaves of evening primrose appeared to be much poorer source of sterols. Content of |3-sitosterol (the dominant compound in the sterol fraction) in this raw material ranged from 5.21 to 34.66 mg/100 g.
    Badano skład frakcji steroli oraz zawartość zidentyfikowanych związków sterolowych w zielu wierzbówki kiprzycy (Chamaenerion angustifolium /L./ Scop.) i liściach wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.) pochodzących z kilkunastu populacji tych gatunków dziko rosnących w Polsce. Badane gatunki różniły się pod względem składu i zawartości steroli. Stwierdzono również znaczne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe pod względem gromadzenia się tych związków. Ziele wierzbówki charakteryzowało się wysoką zawartością fi-sitosterolu (85,80-171,18 mg/100 g), kampesterolu (24,24-334,49 mg/100 g) i D-glukozydu /3-sitosterolu (26,33-86,32 mg/100 g). Liście wiesiołka okazały się znacznie uboższym źródłem steroli. Za wartość ji -sitosterolu (dominującego składnika frakcji stero- (owej) w tym surowcu wynosiła od 5,21 do 34,66 mg/100 g.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2011, 57, 2
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies