Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gałkowski, Stanisław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The dialectic versus dialogical character of philosophy and its influence on the upbringing of younger generations
Dialektyczny i dialogiczny charakter kultury europejskiej oraz jej wpływ na wychowywanie młodych pokoleń
Autorzy:
Rebes, Marcin
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969579.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dialectic
dialogue
upbringing
other
elimination
confrontation
post-truth
universal truth
sacrifice for the other
philosophical pedagogy in European culture
wychowanie
inny
eliminacja
konfrontacja
postprawda
prawda uniwersalna
poświęcenie dla innego
pedagogika filozoficzna w kulturze europejskiej
dialektyka
dialog
Opis:
The interaction of different cultures, traditions and religions played a huge role in the founding of European culture. Since its very beginning, this “crashing together of ideas” has accompanied the dialectic, which has been its value and also the cause of crises. This dialectic has enabled dialogue between man and man, but also their decline. In contemporary societies in which post-truth has appeared, the form of the dialectic has been radicalized. There are two kinds of radicalization, resulting from the situation in societies and the dialectic influences on those societies. For example, on the one hand, the dialectic has led to the elimination of opponents, and, on the other, it has enabled dialogue and sacrifice for the other. This article deals with the influence of the dialectic and dialogue on the upbringing of the younger generations. By reflecting on these matters, we can strive to not only analyze the problems but also to present some of their historical features – mutual relations and complementation of each other, through philosophical thought and philosophical pedagogy in Poland and in other European traditions.
Wzajemne oddziaływanie na siebie różnych kultur, tradycji i religii odegrało ważną rolę w kształtowaniu się kultury europejskiej. Od jej początku „ścieraniu się idei” towarzyszyła dialektyka, która była jej walorem, ale także i przyczyną kryzysów. Dialektyka umożliwia prowadzenie dialogu między człowiekiem a człowiekiem, lecz również powoduje odrzucenie jednego z nich. Współcześnie w społeczności, w której pojawia się postprawda, forma dialektyczności się radykalizuje. Pojawiają się dwie radykalne formy, które są wynikiem sytuacji społecznej, a także wpływu dialektyki na społeczeństwo, tj. z jednej strony dialektyka może prowadzić do eliminacji oponenta, z drugiej – umożliwia dialog i poświęcenie się dla innego. W artykule tym chodzi o przedstawienie wpływu dialektyki i dialogu na proces wychowywania młodych pokoleń. Do refleksji ma skłonić nie tylko analiza problemu, lecz również ukazanie rysu historycznego – wzajemnego warunkowania się i uzupełniania myśli filozoficznej i pedagogiki filozoficznej w Polsce i w innych tradycjach europejskich.
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 96-112
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Kotarbiński o filozofii i wychowaniu
Tadeusz Kotarbiński on philosophy and education
Autorzy:
Leszczyński, Rafał Marcin
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969422.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
independent ethics
upbringing
reliable guardian
Tadeusz Kotarbiński
reism
pansomatism
ontology
epistemology
radical realism
reizm
pansomatyzm
ontologia
epistemologia
realizm radykalny
etyka niezależna
wychowanie
opiekun spolegliwy
Opis:
W artykule przedstawione zostały koncepcje filozoficzne i wychowawcze Tadeusza Kotarbińskiego. Omówiona została ontologia polskiego filozofa, czyli reizm (pansomatyzm) oraz jego realistyczna epistemologia. Według Kotarbińskiego istnieją tylko jednostkowe obiekty cielesne, dlatego nie należy nadawać cech bytu właściwościom rzeczy, relacjom i zdarzeniom. Przedmiotem poznania są więc jedynie materialne rzeczy, a nie treści psychiczne i dane zmysłowe. Akceptując powyższe tezy, zwolennik reizmu staje się realistą praktycznym, który liczy się z realiami świata materialnego i uważa go za jedyną istniejącą rzeczywistość. Koncepcje te wpłynęły na tzw. etykę niezależną Kotarbińskiego i jego poglądy wychowawcze. Uważał on zatem normy moralne i sumienie za wynik ewolucji świata materialnego. Ewolucja wykształciła w ludziach przekonanie, że człowiekiem godnym szacunku (opiekunem spolegliwym) jest osoba broniąca innych przed cierpieniem i łagodząca ból bliźnich. Celem wychowania powinno być zaszczepienie w wychowanku cech opiekuna spolegliwego. W trakcie wychowania nie trzeba odwoływać się do religii, a jedynie do etyki niezależnej, opartej na sumieniu człowieka i jego naturalnym poczuciu dobra i zła.
The article presents philosophical and educational concepts of Tadeusz Kotarbiński. It discusses the Polish philosopher’s ontology – reism (pansomatism) – and his realistic epistemology. According to Kotarbiński, there are only individual bodily objects; therefore, one should not assign attributes of being to the properties of things, relations and events. The object of cognition is, therefore, constituted by only material things and not mental contents and sensory data. Accepting the above thesis, a follower of reism becomes a practical realist, who considers the realities of the material world and maintains that the material world is the only existing reality. These concepts influenced Kotarbiński’s so-called independent ethics and his educational views. He believed that moral norms and conscience are a product of the evolution of the material world. Evolution developed the people’s belief that a respectable man (a reliable guardian) is a person who protects others from suffering and alleviates the pain of fellow human beings. The aim of education should be to instil the qualities of a reliable guardian in pupils. As part of upbringing, one does not have to refer to religion, but only to independent ethics, based on human conscience and a natural sense of good and evil.
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 149-175
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaje tolerancji w wychowaniu. Próba typologizacji
Types of Tolerance in Education. An Attempt at a Typology
Autorzy:
Stanisław, Gałkowski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448913.pdf
Data publikacji:
2016-07
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tolerancja
wychowanie
cel wychowania
społeczeństwo
nauczyciel
tolerance
education
aim of education
society
teacher
Opis:
We współczesnej kulturze tolerancja uzyskała wyjątkową pozycję. Jest ona wręcz gloryfikowana jako najbardziej pożądana cecha osobowa, jak również jako zasada porządkująca życie społeczne. Jest oczywiste, że wobec tak wysokiej waloryzacji tej cechy musi ona zostać wzięta pod uwagę podczas refleksji nad procesem kształcenia. Jawią się tu dwa problemy: pierwszy – czy i w jakim sensie tolerancja może być zamierzonym celem wychowania i jaką rolę odgrywa w pożądanej strukturze osobowości; drugi natomiast dotyczy tego, w jakim zakresie ma ona być osobistym przymiotem wychowawcy oraz jak ma się przejawić podczas relacji wychowawczej? Na te zagadnienia można spojrzeć z trzech perspektyw: od strony zachowań i postaw będących wynikiem tolerancji (tolerancja negatywna i pozytywna), od strony jej przedmiotu (tolerancja grupowa i indywidualna), a także ze względu na motywy uznania jej za postawę właściwą (relatywizm czy powszechny szacunek dla drugiej osoby). Artykuł jest próbą wskazania pewnych nowych aspektów tego klasycznego już problemu.
In contemporary culture tolerance has gained a unique position. It is even glorified as the most desirable personal feature, as well as the organizing principle of social life. It is obvious that while remembering about such a high valuation of this feature, it must be taken into account when reflecting on the process of education. Two problems appear here: firstly, whether and in what sense tolerance may be the intended aim of education and its role in the desired structure of personality? Secondly, refers to the extent to which tolerance should be a personal attribute of teacher and how it should manifest itself in the educational relationship. These issues can be looked at from three perspectives: looking at the behaviours and attitudes that are the result of tolerance (negative and positive tolerance), looking at its object (group and individual tolerance), and looking at the motives leading to the assumption that tolerance is the correct attitude (relativism and universal respect for the other person). The article is an attempt to identify some of new aspects of this classic problem.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 1; 71-92
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies