Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "terapia logopedyczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Organization of speech therapy for children with autism and more: action models
Organizacja terapii logopedycznej dzieci z autyzmem i nie tylko. Modele działania
Autorzy:
Błeszyński, Jacek Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201239.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
autyzm
ASD
terapia logopedyczna
organizacja
autism
speech therapy
organisation
Opis:
The article presents speech therapy used in work with children with autism spectrum disorder, starting from the essence of the actions taken, the scope and forms of interactions, and the co-organization of the supportive process. The specificity of the problem of acquiring linguistic competencies of children with autism, the variety of determinants (including age and progressiveness and/or regression of development), as well as the individual acquisition of this skill are the pivotal elements in shaping the therapy model. The organization, technical support, and the environment (its level of involvement) are important elements supporting and sometimes determining the achieved effects of therapy.
W artykule przedstawiono terapię logopedyczną stosowaną w pracy z dziećmi z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, wychodząc od istoty podejmowanych działań, zakresu i form prowadzonych oddziaływań oraz współorganizacji procesu wspomagającego. Specyfika problemu nabywania kompetencji językowych dzieci z autyzmem, różnorodność uwarunkowań (w tym wiek i progresywność lub/i regresywność rozwoju), jak również indywidualne nabywanie tej umiejętności są elementami osiowymi w kształtowaniu modelu terapii. Organizacja, wsparcie techniczne i otoczenie (poziom jego zaangażowania) są istotnymi elementami wspomagającymi, a czasem determinującymi uzyskiwane efekty terapii.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2022, 11, 1; pp. 1-16: English language version; pp. 17-33: Polish language version
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of speech therapy in the rehabilitation of people with chronic cough
Znaczenie terapii logopedycznej w rehabilitacji osób z przewlekłym kaszlem
Autorzy:
Watras, Anna
Jamróz, Barbara
Czernicki, Tomasz
Walczak, Joanna
Milewska, Magdalena
Arcimowicz, Magdalena
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399703.pdf
Data publikacji:
2018-11-23
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chronic cough
MTD
SPL therapy
przewlekły kaszel
terapia logopedyczna
Opis:
Introduction. Cough is the most common symptom of respiratory diseases. It has a significant impact on the quality of life of patients. Aim. Examination and comparison of cough intensity, symptoms associated with cough, head and neck muscle’s tonus, breathing type and maximum phonation time in patients with chronic cough before and after speech therapy. Material and methods. The study comprised 10 patients, including 8 women and 2 men from 30 to 73 years of age. All participants completed The Visual Analogue Scale (VAS), Reflux Symptoms Index (RSI), Voice Tract Discomfort (VTD), Voice Handicap Index (VHI). Additionally, the breathing track, muscle tension within the head and neck, maximum time of phonation were evaluated. Results. The results Visual Analogue Scale, Voice Handicap Index and the maximum phonation time after speech therapy were statistically significant (p <0.05) lower compared to the pre-therapy results. Not all results of the Reflux Symptoms Index and Voice Tract Discomfort were consistent with the normal distribution (p> 0.05) Conclusions. Speech therapy therapy has a significant impact on the severity of chronic cough, symptoms associated with cough, the normalization of head muscle tension, improvement of the breathing track and the elongation of the maximum time of phonation. It is the future direction in the therapy of patients with chronic cough.
Cel pracy: Ocena wpływu terapii logopedycznej na jakość głosu u pacjentów z jednostronnym porażeniem krtani. Materiał i Metody: Badaniem objęto 11 pacjentów, w tym 8 kobiet i 3 mężczyzn w wieku od 16 do 72 lat, diagnozowanych z powodu problemów z głosem w Klinice Otolaryngologii i Poradni Foniatrycznej SP CSK w latach 2017‒2018. Każda osoba została poproszona o wypełnienie kwestionariuszy: skala samooceny niepełnosprawności głosu (VHI), skala jakości życia zależnej od głosu (VRQoL), skala dyskomfortu traktu głosowego (VTD). Powyższe kwestionariusze były wypełniane przez badanych dwukrotnie, przed rozpoczęciem rehabilitacji głosu oraz po niej. Ponadto u każdego z pacjentów została dwukrotnie wykonana analiza akustyczna głosu, ocena maksymalnego czasu fonacji oraz toru oddechowego. Każdy z chorych odbył rehabilitację głosu składającą się z cyklu 10 spotkań. Wyniki: Analiza statystyczna wyników maksymalnego czasu fonacji, skali samooceny niepełnosprawności głosu, skali jakości życia zależnej od głosu, skali dyskomfortu traktu głosowego analizy akustycznej głosu wykazała istotne statystycznie różnice w wynikach przed rehabilitacją i po niej (p<0,005). Ponadto u większości pacjentów zaobserwowano poprawę toru oddechowego. Wnioski: Terapia logopedyczna istotnie wpływa na jakość głosu pacjentów z jednostronnym porażeniem nerwu krtaniowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 4; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-stroke patients: frequency and effectiveness of rehabilitation and speech therapy
Pacjenci poudarowi – częstotliwość i skuteczność rehabilitacji i terapii logopedycznej
Autorzy:
Grażyńska, Anna
Urbaś, Weronika
Duda, Krzysztof
Toś, Mateusz
Flak, Maria
Zych-Twardowska, Elżbieta
Krzystanek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066060.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
udar mózgu
afazja
rehabilitacja
terapia logopedyczna
stroke
aphasia
rehabilitation
speech therapy
Opis:
The study presented here was conducted on post-stroke patients in the years 2014–2017. Data was collected using a survey questionnaire based on single-choice questions, Barthel ADL Index and the modified Rankin Scale (mRS). As many as 128 out of 135 respondents (94.8%) were referred for further treatment after initial rehabilitation. Of these, 33.6% did not continue their rehabilitation. Most of the remaining ones chose outpatient (32.9%) or inpatient rehabilitation in a hospital (29.4%). After the second examination of the physical condition of the patients, improvement was noted in those who participated in long-term rehabilitation. This feeling was also declared by the patients themselves. Out of all respondents, 92 people suffered from speech disorders, of which only 21.7% participated in speech therapy, and in this group 90% noticed a significant improvement in verbal communication. A small percentage of patients with aphasia recognize and follow speech therapy recommendations. Patients and their carers should be informed in more detail about the benefits of rehabilitation and speech therapy.
Prezentowane badania dotyczące pacjentów po przebytym udarze mózgu przeprowadzono w latach 2014–2017. Dane zebrano za pomocą kwestionariusza ankiety opartego na pytaniach jednokrotnego wyboru, skali Barthel (Barthel ADL Index) i zmodyfikowanej skali Rankina (mRS). Aż 128 ze 135 badanych (94,8%) po wstępnej rehabilitacji skierowano na dalsze leczenie. Spośród nich 33,6% nie kontynuowało rehabilitacji. Większość pozostałych wybrała rehabilitację ambulatoryjną (32,9%) lub stacjonarną w szpitalu (29,4%). Po drugim zbadaniu fizycznej kondycji pacjentów zauważono poprawę stanu tych, którzy uczestniczyli w długotrwałej rehabilitacji. Takie odczucie deklarowali też sami pacjenci. Spośród wszystkich badanych 92 osoby cierpiały na zaburzenia mowy, z tego tylko 21,7% korzystało z pomocy logopedycznej, a w tej grupie 90% zauważyło znaczącą poprawę w komunikacji werbalnej. Niewielki odsetek pacjentów z afazją uznaje i stosuje zalecenia logopedyczne. Należy bardziej szczegółowo informować pacjentów i ich opiekunów o korzyściach płynących z rehabilitacji i terapii logopedycznej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-13
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeszkody i wyzwania w pracy zawodowej logopedy podczas pandemii Covid-19
Obstacles and Challenges in the Work of a Speech Therapist During the Covid-19 Pandemic
Autorzy:
Karowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007041.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
terapia logopedyczna
COVID-19
pandemia
logopeda
speech therapy
pandemic
speech therapist
Opis:
Pandemia COVID-19 to czas, który zmienił funkcjonowanie większości zawodów. Logopedzi to jedna z grup, których praca została w szczególnym stopniu utrudniona. Podczas pracy logopeda powinien mieć widoczne usta – wymóg ten jest związany z koniecznością prezentowania pacjentom prawidłowego układu warg i języka, co jest niemożliwe z maseczką ochronną. Natomiast brak maseczki sprawia, że gwałtownie wzrasta ryzyko zarażenia. W trakcie terapii powinny być widoczne również usta pacjenta, by umożliwić logopedzie korektę nieprawidłowej artykulacji. Założeniem omawianego w tekście badania było sprawdzenie, czy logopedzi podejmowali pracę bezpośrednią podczas izolacji, a jeżeli tak, to w jaki sposób zabezpieczali się przed zagrożeniem. Pytano również o to, jakie zmiany zauważyli u siebie (np. spadek motywacji, złe samopoczucie), a jakie u swoich pacjentów (postępy w terapii, kondycja psychiczna, motywacja do ćwiczeń). Zastanawiano się również nad tym, czy podejmowali się pracy online i jak ją oceniali, pamiętając, że elementem terapii logopedycznej jest również manualne wywoływanie głosek (np. za pomocą szpatułki bądź wibratora logopedycznego), masaż, ale też budowanie relacji z pacjentem, na przykład podczas gier i zabaw logopedycznych. Zawód logopedy charakteryzuje się bliską relacją z uczestnikiem terapii, zarówno dzieckiem, jak i z dorosłym, co może jednak zwiększać ryzyko zarażenia się i wpływać na komfort pracy.
The global COVID-19 pandemic has changed the functioning of most professions. Speech therapists are one of the groups whose work has been significantly hindered. At work, the speech therapist is ought to have his mouth visible to demonstrate the correct placement of the lips and tongue to the patients – which is impossible with a protective mask on. The lack of a mask, in turn, increases the risk of infection dramatically. The patient’s mouth should also be visible to allow the therapist to correct any articulation errors. In the research presented in the text, the author decided to check whether speech therapists have undertaken any direct work with their patients during confinement, and if so, what protective measures they have implemented. During the interview speech therapists were also asked if they have noticed any changes in their frame of mind (e.g. decreased motivation, malaise) and, if they had already returned to work, if they have observed any changes in their patients behaviour (progress in therapy, mental condition, motivation). The aim of the research was also giving an answer to the question, if they had undertaken online work and how they have assessed it, bearing in mind that tactile therapy (e.g. using a spatula or speech therapy vibration tools), therapeutic speech massage and forming a relationship with the patient, e.g. during speech therapy games, are essential elements of speech therapy. The profession of a speech therapist is characterized by a close relationship with the patient, both children and adults, which, during the pandemic, may increase the risk of infection and might affect the overall comfort of work.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2021, 5; 87-104
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Speech therapy for dysarthric disorders in amyotrophic lateral sclerosis
Terapia logopedyczna zaburzeń dyzartrycznych w stwardnieniu zanikowym bocznym
Autorzy:
Boksa, Ewa
Żabińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201244.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
stwardnienie zanikowe boczne
dyzartria
terapia logopedyczna
amyotrophic lateral sclerosis
dysarthria
speech therapy
Opis:
The presented paper concerns the diagnostics and therapy of dysarthria in the course of amyotrophic lateral sclerosis (ALS, sclerosis lateralis amyotrophica, SLA, Charcot disease), one of the incurable neurodegenerative diseases. On the example of a 46-year-old patient, the characteristic symptoms of the disease were analyzed in relation to the speech therapy literature. The article was presented in the form of a case study due to the small number of patients with amyotrophic lateral sclerosis. The incidence of sporadic amyotrophic lateral sclerosis (SSLA) is on average 1.9 per 100,000 per year in both Europe and North America. The incidence of SLA is estimated to be about 7 out of 100,000 in the general population. The study used the “Ocena stanu dyzartrii” [Assessment of dysarthria status] by Izabela Gatkowska was supplemented with an interview with the respondent and available medical documentation, and then a therapy plan was proposed.
Zaprezentowany artykuł dotyczy diagnozy i terapii dyzartrii w przebiegu stwardnienia zanikowego bocznego (łac. sclerosis lateralis amyotrophica – SLA, choroba Charcota), jednej z nieuleczalnych chorób neurodegeneracyjnych. Na przykładzie 46-letniej pacjentki przeanalizowano charakterystyczne objawy choroby w odniesieniu do literatury logopedycznej. Artykuł został zaprezentowany w formie studium przypadku ze względu na małą liczbę pacjentów, u których występuje stwardnienie zanikowe boczne. Zapadalność na sporadyczną postać stwardnienia zanikowego bocznego (SSLA) wynosi średnio 1,9 na 100 000 na rok zarówno w Europie, jak i w Ameryce Północnej. Częstość występowania SLA szacuje się na około 7 na 100 000 w populacji ogólnej. W badaniu wykorzystano „Ocenę stanu dyzartrii” Izabeli Gatkowskiej, uzupełnioną o wywiad z respondentką i analizę dokumentacji medycznej, a następnie zaproponowano plan terapii.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2022, 11, 1; pp. 1-22: English language version; pp. 23-45: Polish language version
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komputerowe wspomaganie terapii logopedycznej
Computer-aided speech therapy
Autorzy:
Kostrzewa, B.
Staszuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261127.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
terapia logopedyczna
komputerowe wspomaganie
analiza widma
speech therapy
computer aiding
spectrum analysis
Opis:
Trudność wymowy głoski „r” sprawia, że dzieci uczą się jej jako ostatniej, dlatego znaczna część polskiego społeczeństwa nie wymawia tej głoski poprawnie. Powoduje to problemy w nauce (dysleksja), jak również odbija się na życiu emocjonalnymi i społecznym. Bagatelizowany problem doskwiera również w dorosłym życiu, powodując częste kompleksy, które mogą wpływać niekorzystnie na zdrowie osób cierpiących na wadę wymowy. Przyczynia się także do rozwoju chorób cywilizacyjnych, takich jak depresja czy nerwica. Aby ułatwić osobom dorosłym naukę wymowy głoski „r”, stworzono specjalną aplikację wspierającą terapię logopedyczną, zawierającą zestaw ćwiczeń do nauki wraz z filmami instruktażowymi poprawnego wykonania ćwiczeń. Zmontowano również zestaw pomagający w oszacowaniu poprawności wymawiania tej głoski. Przedstawione rozwiązanie daje pacjentowi możliwość codziennych ćwiczeń i samodzielnej oceny ich wykonania oraz stanowi alternatywę dla sesji logopedycznych, które w przypadku osób dorosłych są nierefundowane.
The consonant „r” is difficult to pronounce and children rarely learn its pronunciation before their fifth year of age. A significant part of Polish society is not able to pronounce “r”, correctly. This disability causes a lot of problems with learning (dyslexia) and has an influence on emotional and social life (complexes). It contributes to the development of civilization diseases, like depression or neurosis. To help adults learn to pronounce “r” properly, a specially designed computer-aided therapy is proposed. It consists of instructional videos with selected mouth and tongue movement trainings, selected speaking words and sentences with “r” exercises on several levels, as well as a special electronic circuit, which was designed and soldered to real-time visual assessment of the pronunciation accuracy. This solution offers patients the possibility of daily exercises with visual analysis of pronunciation accuracy and is an alternative to speech therapy sessions, which in case of adults, are not reimbursed by health care insurance system.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 4; 176-180
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of multidisciplinary therapy on the functioning of children with autism. Results of the "Supporting the development of children with autism" project using the ATEC form
Wpływ multidyscyplinarnej terapii na funkcjonowanie dzieci z autyzmem. Wyniki projektu "Wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem" z wykorzystaniem formularza ATEC
Autorzy:
Sobaniec, Piotr
Szukiel, Barbara
Batruch, Ewelina
Kruk, Urszula
Łotowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057234.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
autism
ASD
ATEC
neurofeedback
speech therapy
effectiveness
multidisciplinary therapy
autyzm
terapia logopedyczna
skuteczność
terapia multidyscyplinarna
Opis:
The multitude and variety of Autism Spectrum Disorders require multidisciplinary diagnosis and therapy. The Department of Pediatric Neurology and Rehabilitation at the Medical University of Bialystok is an example of a center guided by the principle of multidisciplinary cooperation, which resulted in over 250 diagnosed autism cases in 2005-2015. The study group included 35 children (32 boys and 3 girls aged 5-11 years) diagnosed with ASD and participated in subsequent editions of the “Supporting the Development of Children with Autism” program. Each participant was assigned 105 hours of therapy, including 45 hours of neurofeedback, 20 hours of speech therapy, 20 hours of pedagogical therapy and 20 hours of hippotherapy. To assess the level of functioning we used The Autism Treatment Evaluation Checklist (ATEC). Parents or guardians completed it twice: prior to therapy and after the completion of the project. Improved communication skills were reported in 29 out of 35 children. Progress in social functioning was noticeable in 32 subjects. A total of 33 patients achieved better results in ‘Sensory/cognitive awareness’ and ‘Health/ physical/ behavior’ categories. Holistic therapy in children with autism resulted in an improvement in functioning and is crucial due to the complex picture of the disorder. ATEC can be a useful tool for the diagnosis and assessment of progress made by children with ASD undergoing therapy.
Różnorodność całościowych zaburzeń rozwoju wg ICD-10 tj. zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) wg DSM-5 wymaga multidyscyplinarnej i holistycznej diagnostyki oraz terapii. W Klinice Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej w Białymstoku w latach 2005-2015 opieką objęto ponad 250 dzieci. Niniejsze opracowanie dotyczy wybranej grupy 35 pacjentów (32 chłopców, 3 dziewcząt, w wieku 5-11lat) z rozpoznaniem ASD, którzy uczestniczyli w realizacji programu „Wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem” prowadzonego przez Fundację „Nadzieja i Szansa” w Białymstoku. Każdy pacjent uczestniczył w 105 godzinach terapii, zawierających 45 godz. z EEG biofeedback (Neurofeedback), 20 godz. logopedycznych, 20 godz. zajęć pedagogiczno-psychologicznych, 20 godz. hipoterapeutyczno-sensorycznych. Zaburzenia funkcjonowania oraz wpływ terapii oceniono dwukrotnie - przed i po terapii, z wykorzystaniem kwestionariusza ATEC (Autism Treatment Evaluation Checklist) wypełnionego przez rodziców. Istotna poprawę w zakresie umiejętności komunikacji interpersonalnej uzyskano u 29 podopiecznych, poprawę funkcjonowania społecznego odnotowano u 32 przypadków, u 33 dzieci wykazano poprawę w zakresie świadomości poznawczej, zachowania i zdrowia fizycznego. Uzyskane opinie były zgodne z obserwacjami terapeutów. W wyniku zastosowanego programu terapeutycznego uzyskano liczącą się poprawę w zakresie funkcjonowania i kontaktów społecznych dzieci objętych opieką. Wykorzystanie kwestionariusza ATEC potwierdza możliwość jego zastosowania jako narzędzia badawczego do oceny funkcjonowania, stopnia zaburzenia oraz wpływu terapii u pacjentów ze spektrum autyzmu.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 31-37
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Speech therapy of a child with spinal muscular atrophy type 1 (SMA1): a case study
Terapia logopedyczna dziecka z rdzeniowym zanikiem mięśni typu 1 (SMA1). Studium przypadku
Autorzy:
Chilińska-Pułkowska, Alicja
Kaczorowska-Bray, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201061.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
SMA
SMA1
rdzeniowy zanik mięśni
terapia logopedyczna
spinal muscular atrophy
speech therapy
Opis:
The subject literature continues to lack descriptions of speech therapy of children with SMA1. The progressive character of the disease did not allow considerable progress to be made in therapy. However, currently available treatments bring about observable changes in patients in the sphere of activity of the speech apparatus, in the ability to receive food and swallow, as well as in respiratory activity. Making use of purposeful procedures and appropriate rehabilitation techniques, the speech therapist is able to attain positive effects and observe the development of functions which would decline without the medical support currently available. This article presents the case study of a child with SMA1. On the basis of appropriately selected diagnostic tools, an assessment was made of the child’s range of vocabulary and basic communicative skills, as well as sensorimotor evaluation of the oral-facial area. The article also discusses the activities undertaken during therapy and the rehabilitation techniques recognised as most significant and having the greatest effect.
W literaturze przedmiotu wciąż brakuje pozycji poświęconych terapii logopedycznej dziecka z SMA1. Postępujący charakter choroby nie pozwalał na uzyskiwanie zasadniczych postępów w terapii. Zmiany, jakie u pacjentów wywołuje dostępne dziś leczenie, są widoczne m.in. w sferze aktywności aparatu mowy, w zakresie umiejętności pobierania pokarmów i połykania oraz w czynnościach oddechowych. Logopeda jest w stanie, wykorzystując celowe postępowanie i odpowiednie techniki rehabilitacyjne, uzyskać pozytywne efekty swoich działań i obserwować rozwój funkcji, które bez dostępnego dziś wsparcia lekowego zanikałyby. W artykule zaprezentowano studium przypadku dziecka z SMA1. Na podstawie odpowiednio dobranych narzędzi diagnostycznych dokonano oceny zasobu słownictwa dziecka, bazowych umiejętności komunikacyjnych oraz oceny sensomotorycznej traktu ustno-twarzowego. Przedstawiono również podejmowane podczas terapii działania i techniki rehabilitacyjne, uznane za najistotniejsze i mające największy wpływ na jej efektywność.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2021, 10, 1; pp. 1-20: English language version; pp. 21-40: Polish language version
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingwistyczne podstawy terapii logopedycznej osób niemownych i niemówiących
Linguistic Bases for the Logopaedic Therapy of People Who Lack Speech and People Who Do Not Speak
Autorzy:
Michalik, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892919.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
kompetencja lingwistyczna
niemowność
niemówienie
terapia logopedyczna
linguistic competence
speechlessness
non-speaking
logopaedic therapy
Opis:
W artykule zarysowano problematykę językoznawczych i logopedycznych podstaw terapii osób niemownych i niemówiących z wykorzystaniem komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). Przyjmując metodologiczno-metodyczną perspektywę, odwołano się do teorii kompetencji lingwistycznej (językowej, komunikacyjnej i poznawczej), próbując dokonać jej adaptacji do potrzeb tworzącej się lingwistyki komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). Wyróżniono następujące parametry ogólne, służące zbudowaniu teorii lingwistyki AAC: kompetencja składniowa jako najważniejszy składnik kompetencji językowej, kompetencja fleksyjna jako gwarant gramatyczności wypowiedzi i realizacji konstrukcji składniowych, kompetencja leksykalna jako pomost między kompetencją językową, komunikacyjną a kulturową, cele i intencje nadawcy, proces rozumienia i odczytywania informacji przez uczestników aktu komunikacyjnego, skutki wypowiedzi powstające w odbiorcach, wpływy warunków zewnętrznych i kulturowych na rozumienie wypowiedzi, wiedza ogólna, kontekst, poznawanie świata, dokonywanie jego interpretacji, przekazywanie interpretacji innym, reguły kulturowe, wartości. Parametrem pomocniczym tworzonej teorii uczyniono niemowność i niemówienie.
The article outlines the linguistic and logopaedic bases for the therapy of people who lack speech and people who do not speak, with the use of augmentative and alternative communication (AAC). From the methodological perspective, the author refers to the theory of linguistic competence (language, communicative, and cognitive) and tries to adapt it to the needs of the developing linguistics of augmentative and alternative communication (AAC). The following general parameters have been distinguished for the creation of the theory of AAC linguistics: syntactic competence as the main element of language competence, flexional competence as prerequisite for proper grammar and sentence structure, lexical competence as a link between language, communicative, and cultural competences, the aims and intentions of the sender, the process of understanding and receiving information by the participants of the communicative act, the effects of the message on the receiver, the influence of the cultural and external conditions on the understanding of message, general knowledge, context, exploring and interpreting the world, conveying the interpretation to others, cultural rules and values. Non-speaking and speechlessness have been chosen as supportive parameters.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 287-297
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
terapia logopedyczna
niepłynność mówienia
jąkanie
speech and language therapy
speech disfluency
stuttering
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jąkanie a fobia społeczna – główne zagadnienia terapii biologicznej fobii społecznej
Stuttering and Social Phobia – the Main Issues Relating to the Biological Therapy of Social Phobia
Autorzy:
Czernikiewicz, Andrzej
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892859.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
fobia społeczna
terapia logopedyczna
farmakoterapia
stuttering
social phobia
speech-language therapy
pharmacotherapy
Opis:
Artykuł przedstawia zależności między jąkaniem i fobią społeczną, towarzyszącą często jąkaniu. W pierwszej części przedstawiono wskazówki diagnostyczne dla fobii społecznej i jąkania. W drugiej części zaprezentowano efekty leczenia fobii społecznej przy użyciu leków psychotropowych, głównie z kręgu leków przeciwdepresyjnych, które to efekty przekładają się na redukcję, a w części przypadków nawet na ustąpienie objawów jąkania. Fakt ten nie oznacza ograniczania terapii osób jąkających się z fobią społeczną tylko do podawania leków. Perspektywa zaprzestania leczenia farmakologicznego i utrzymania stanu poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjenta wymaga nawet stosowania równoległej terapii logopedycznej nastawionej na poprawę płynności mówienia.
The article presents the relationship between stuttering and social phobia, which often accompanies stuttering. The first part presents diagnostic indications for social phobia and stuttering. The second part presents the effects of the treatment of social phobia using psychotropic drugs, mainly the antidepressants, which translate into a reduction, and in some cases even into the alleviation of stuttering symptoms. This fact does not mean limiting the therapy of people who stutter with social phobia to administering drugs. The prospect of discontinuing pharmacological treatment and maintaining the state of improving the patient’s mental and social functioning requires the use of a parallel speech-language therapy aimed at improving fluency of speaking.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 201-213
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the Use of ©GORA Gestures in Language Communication Therapy of a Child with Impaired Speech Development (A Therapist’s Perspective)
Ocena wykorzystania gestów ©GORA we wsparciu komunikacji językowej dziecka z zaburzonym rozwojem mowy (perspektywa terapeuty)
Autorzy:
Karwowska, Aleksandra
Lorens, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646657.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Libron
Tematy:
©GORA gestures
speech therapy
language communication disorders
gesty ©GORA
terapia logopedyczna
zaburzenia komunikacji językowej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ocena wykorzystania przez terapeutów w terapii komunikacji językowej metody Gestów Obrazujących Ruchy Artykulatorów (©GORA). Zaburzony rozwój mowy znacznie utrudnia komunikację językową jednostki, prowadzi do deficytów rozwojowych w sferze emocjonalnej, poznawczej i społecznej. W pracy z osobami z zaburzeniami komunikacji językowej efektywną metodą wspierającą terapię są gesty ©GORA. Wspomagają one przełamanie deficytów w zakresie rozwoju funkcji motorycznych i/lub percepcji słuchowej leżących u podłoża trudności w opanowaniu języka, czytania i pisania. Dzięki temu stymulują rozwój mowy i języka dziecka, budują i rozwijają kompetencję komunikacyjną oraz kompetencję językową. Autorki artykułu zweryfikowały swoje obserwacje i przemyślenia dzięki przeprowadzeniu badania ankietowego wśród pedagogów/logopedów wspierających terapię komunikacji językowej gestami ©GORA.
The purpose of this article was to evaluate the use of articulatory gestures by specialists in language communication therapy. Impaired speech development significantly impedes the individual’s language communication, leading to developmental deficits in the emotional, cognitive and social spheres. Articulatory gestures are an effective method supporting therapy when working with people with language communication disorders. They help one overcome deficits in the development of motor functions and/or auditory perception, which are the underlying difficulties in mastering the language. Thanks to this, they stimulate the development of the child’s speech and language, building and developing communication and language competencies. The authors of this article verified their observations and thoughts by conducting surveys among speech therapists supporting language communication therapy with articulatory gestures.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2020, 1, 14; 125-139
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mutyzm w autyzmie. Studium przypadku
Mutism in Autism. A Case Study
Autorzy:
Panasiuk, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892709.pdf
Data publikacji:
2020-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
autyzm
mutyzm
sprzężone zaburzenia mowy
diagnoza logopedyczna
terapia logopedyczna
autism
mutism
combined speech disorders
logopedic diagnosis
logopedic treatment
Opis:
Zwiększanie się w ostatnich latach liczby dzieci, u których rozpoznawany jest mutyzm, czyli zamilknięcie, a także wzrost liczby dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi ze spektrum autyzmu mogą mieć związek z przemianami cywilizacyjnymi, determinującymi biologiczne i społeczne warunki rozwoju dziecka. Autyzm, jako zaburzenie neurorozwojowe, jest różnicowany z mutyzmem – przejawem fobii społecznej. Diagnozowanie obydwu tych zaburzeń jest domeną psychiatrów i psychologów, jednak terapią dzieci z autyzmem i mutyzmem coraz częściej zajmują się logopedzi. Artykuł ma na celu zaprezentowanie patomechanizmów i symptomów mutyzmu w kontekście zaburzeń autystycznych oraz procedury postępowania logopedycznego w przypadku 9-letniego dziecka autystycznego z rozwiniętymi sprawnościami językowymi, u którego w wyniku przeżytej traumy wystąpił mutyzm. Ustalenie kryteriów diagnozy różnicowej autyzmu i mutyzmu oraz wypracowanie strategii terapii dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami sprawności komunikacyjnych wymaga uwzględnienia neurobiologicznych patomechanizmów, leżących u podłoża tych objawów.
An increase in recent years in the number of children diagnosed with mutism, i.e. silent period/dumbness, as well as an increase in the number of children with autism spectrum developmental disorders, may be related to civilizational transformations that determine the biological and social conditions for the child’s development. Autism as a neurodevelopmental disorder is differentiated from mutism – a symptom of social phobia. Diagnosing of the two disorders is the domain of psychiatrists and psychologists; however, the treatment of children with autism and mutism is increasingly often provided by logopedists (speech therapists). The goal of the article is to present the pathomechanisms and symptoms of mutism in the context of autistic disorders and the procedure for logopedic management in the case of a 9-year-old autistic child with developed language skills, in whom mutism occurred as a result of having experienced a trauma. Establishing of the criteria for the differential diagnosis of autism and mutism and developing a strategy for the treatment of the child with combined communication skills disorders requires taking into account the neurobiological pathomechanisms underlying these symptoms.
Źródło:
Logopedia; 2019, 48, 1; 315-338
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje religijne w odbudowywaniu języka osób z afazją a potrzeba wrażliwości w komunikowaniu religijnym
Religious inspirations in the reconstruction of the language of people with aphasia and the need for sensitivity in religious communication
Autorzy:
Grzesiak-Witek, Danuta
Pastwa, Rafał Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080409.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
afazja
terapia logopedyczna
inspiracje religijne
komunikowanie religijne
media
aphasia
speech therapy
religious inspiration
religious communication
Opis:
Afazja jest zaburzeniem mowy polegającym na całkowitej bądź częściowej utracie zdolności porozumiewania się werbalnego z otoczeniem. Głównymi jej przyczynami są udary mózgu, urazy czaszkowo-mózgowe, nowotwory mózgu. Dostępne publikacje skupiają się nade wszystko na ukazaniu metod diagnozowania afazji, sposobów prowadzenia terapii mowy oraz na przybliżeniu metod usprawniających umiejętności językowe. Nie ma natomiast publikacji przedstawiających sposoby motywowania pacjentów do udziału w terapii, w momencie gdy nie przynosi ona wymiernych efektów. Artykuł pokazuje możliwość wykorzystania inspiracji religijnych podczas terapii logopedycznej osób obarczonych afatycznymi zaburzeniami mowy, a także zwraca uwagę na potrzebę wrażliwości w procesie komunikowania religijnego. Szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez media cyfrowe i technologie komunikacyjne może odegrać kategoria cielesnego współodczuwania.
Aphasia is a speech disorder involving a total or partial loss of the ability to communicate verbally with the environment. Its main causes are strokes, craniocerebral injuries, and brain tumors. The available publications focus primarily on presenting methods of diagnosing aphasia, methods of conducting speech therapy and presenting methods of improving language skills. However, there are no publications presenting methods of motivating patients to participate in therapy when it does not bring tangible results. The article shows the possibility of using religious inspiration in speech therapy for people with aphatic speech disorders, and also draws attention to the need for sensitivity in the process of religious communication. The category of physical compassion can play a special role in a world dominated by digital media and communication technologies.
Źródło:
Kultura – Przemiany – Edukacja; 2021, Tom IX; 248-258
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:
Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Składnia w świetle logopedii – ujęcie neurosyntaktyczne
Syntax in the light of logopedics – a neurosyntactic approach
Autorzy:
Michalik, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085387.pdf
Data publikacji:
2022-07-11
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
składnia
neurosyntaktyka
programowanie języka
terapia logopedyczna
zaburzenia mowy
syntax
neurosyntactics
language programming
speech therapy
speech disorders
Opis:
Interdyscyplinarność logopedii i czerpanie wiedzy z osiągnięć medycyny, językoznawstwa, psychologii i pedagogiki pozwala spojrzeć na składnię – przedmiot zainteresowania językoznawstwa i logopedii – z nowej, neurosyntaktycznej i neurostrukturalnej perspektywy. W ujęciu tradycyjnym składnia, jako element składowy kompetencji językowej, a więc bytu mentalnego, jest podsystemem języka pozwalającym na łączenie mniejszych elementów w ciągi, którymi rządzą określone reguły gramatyczne. Metodyka terapii logopedycznej dostarcza terapeutom strategii, za pomocą których mogą oni programować i odbudowywać kompetencję składniową. Na kanwie badań neurostrukturalnych możliwe stało się wyróżnienie niektórych obszarów mózgu odpowiedzialnych za przetwarzanie składni, co implikuje zupełnie nowe podejście terapeutyczne w nauce o zaburzeniach mowy.
The interdisciplinarity of logopedics and drawing knowledge from medicine, linguistics, psychology and pedagogy make it possible to look at syntax – a subject of interest of linguistics and logopedics – from a new, neurosyntactic and neurostructural perspective. In the traditional approach, syntax – as an element of linguistic competence, and hence, a mental unit, is a subsystem of language that allows the combination smaller components into sequences governed by particular grammar rules. The methodology of speech therapy provides practitioners with strategies thanks to which they can programme and rebuild syntactic competence. On the basis of neurostructural research, it has become possible to distinguish several areas of the brain that are responsible for processing syntax, which implies a completely new therapeutic approach in the science concerning speech disorders.
Źródło:
Językoznawstwo; 2022, 16, 1; 95-110
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies