Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "urban art" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Integration of art in urban design for balanced rejuvenation of public spaces. A case study of Chandigarh
Włączenie sztuki do projektowania urbanistycznego w celu zrównoważonej rewitalizacji przestrzeni publicznych. Studium przypadku: Chandigarh
Autorzy:
Bhattacharya, Tanima
Sen, Joy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028523.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
urban art
imageability
urban space design
public space
art
rejuvenation
sztuka miejska
wizerunek
projektowanie przestrzeni miejskiej
przestrzeń publiczna
sztuka
rewitalizacja
Opis:
"Urban space" exemplifies the synergy of space in an urban location and its structural or compositional elements from the social and institutional forces. Contemporary public spaces tend to perform commemorative functions related to different activities for the users, starting from physical, social, to psychological and aesthetic concerns. These public spaces add dynamism to social life; hence, public spaces need to be built in a way that promotes healthy interaction and community well-being. However, in contemporary urban scenarios, the expeditiously booming population is deliberately encroaching the open spaces in and around the city, making it more claustrophobic, cramped, and oppressive which further affects the physical and mental health of the stakeholders. As a result, imageability and happiness associated with public and semi-public urban spaces are choking. Therefore, to cope with the situation, urban public spaces need to get rejuvenated through the infusion of the sense of connection, emotional attachment, aesthetic sensitivity that promotes public interaction and exchange. Considering the scenario, the present paper aims to explore the possibilities of integrating art in urban design to rejuvenate public spaces and promote happiness among the stakeholders. The findings of the paper argue and further establish that the installation of the artistic elements alters the visual perception of the space, activates public participation and involvement of the local community, which finally aids to rejuvenate local identity associated with the public spaces. To establish the proposed argument, the paper assesses the public spheres of the first planned city of India, namely Chandigarh, and attempts to demonstrate the potential of art elements of design along with physical infrastructure in securing happiness and urban rejuvenation. Assessment of the public spaces of Chandigarh, the happy city of India, confirms the perception that only integrated application of infrastructure and art elements of design can ensure good imageability and secure happiness through balanced urban rejuvenation.
„Przestrzeń miejska” oznacza synergię przestrzeni w krajobrazie miasta i jej elementów strukturalnych lub kompozycyjnych tworzonych przez społeczne i instytucjonalne czynniki. Współczesne przestrzenie publiczne coraz częściej pełnią różnorodne funkcje odpowiadające ściśle działaniom i potrzebom użytkowników, począwszy od fizycznych, społecznych, po psychologiczne i estetyczne. Takie przestrzenie publiczne dynamizują życie społeczne, dlatego też muszą być projektowane w sposób, który promuje zdrowe interakcje i dobre samopoczucie mieszkańców. Niestety we współczesnych rozwiązaniach miejskich szybko rosnąca populacja wypełnia otwarte przestrzenie w mieście, czyniąc je bardziej klaustrofobicznymi, ciasnymi i uciążliwymi, co dodatkowo wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne ludzi. W rezultacie zarówno czynniki reprezentacyjne, jak i społeczne związane z publicznymi i półpublicznymi przestrzeniami miejskimi zostają zdławione. Dlatego, aby poradzić sobie z tą sytuacją, miejskie przestrzenie publiczne muszą zostać odnowione poprzez wprowadzenie poczucia więzi społecznych, emocjonalnego przywiązania, określonej wrażliwości estetycznej, które promują publiczne interakcje. Biorąc to pod uwagę, autorzy niniejszego artykułu postawili sobie zadanie zbadania możliwości włączenia sztuki do projektowania urbanistycznego w celu rewitalizacji przestrzeni publicznych i podnoszenia odczucia szczęścia wśród korzystających z przestrzeni miejskich. Wyniki pracy dowodzą, że wprowadzenie elementów artystycznych zmienia wizualną percepcję przestrzeni, aktywizuje partycypację społeczną i zaangażowanie lokalnej społeczności, co ostatecznie pomaga odnowić lokalną tożsamość związaną z przestrzenią publiczną. Za przykład posłużyły przestrzenie publiczne pierwszego planowanego miasta we współczesnych Indiach, tj. Chandigarh. Próbowano w nich wykazać potencjał elementów artystycznych w powiązaniu z infrastrukturą technologiczną w projektowaniu urbanistycznym. Ocena przestrzeni publicznych Chandigarh, szczęśliwego miasta Indii, potwierdza, że tylko zintegrowane zastosowanie infrastruktury i elementów sztuki w projektowaniu urbanistycznym może podkreślić pozytywny wizerunek i przynieść zrównoważoną rewitalizację miasta.
Źródło:
Architectus; 2021, 3 (67); 55-69
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REWITALIZUJĄCA ROLA SZTUKI W MIEJSKIEJ PRZESTRZENI PUBLICZNEJ
The revitalization role of the art in urban public space
Autorzy:
Wojtowicz-Jankowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440109.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
miasto
rewitalizacja
sztuka
partycypacja
ekspozycja
przestrzeń publiczna miasta
Gdańsk
city
town
revitalization
street art
murals
participation
Opis:
Współcześnie sztuka stała się narzędziem rewitalizującym miejskie przestrzenie publiczne. Obserwacja przemian, jakie dokonują się w miastach dzięki jej obecności, powoduje, że dostrzegany jest w niej nie tylko element estetyzujący, ale także naprawczy. Następuje wykorzystywanie działań twórczych do pobudzania aktywności lokalnych społeczności. Zauważalne włączanie mieszkańców do działań partycypacyjnych z udziałem sztuki powoduje, że nie jest oceniana tylko jako przedmiot obserwacji, ale także jako obiekt generujący nowe zachowania czy nawet postawy społeczne. Świadomość jak sztuka odmienia przestrzeń publiczną miasta, jest ważnym środkiem w kształtowaniu polityki rewitalizacyjnej miast.
Nowadays, art has become a tool to revitalize urban public spaces. By observing the transformations that take place in the cities thanks to its presence, it is noticed its aesthetic as well as corrective role. Creative actions are used to stimulate the activity of local communities. Noticeable inclusion of residents in participatory activities involving art causes that it is not treated only as an object of observation, but also as an object generating new behaviors or even social attitudes. Awareness of how art changes the public space of the city is an important measure in forming their revitalization policies.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 1(59); 5-14
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformacja tożsamości miejsca jako efektinterwencji artystycznych w przestrzeni publicznej
Transformation of a Place Identity as an Effect of Artistic Interventions in Public Space
Autorzy:
Rembeza, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031664.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sztuka
rewitalizacja miast
przestrzeń publiczna
narzędzia
art as an urban regeneration tool
public space
urban regeneration
Opis:
Z pojęciem miasta łączy się nieodłącznie pojecie rewitalizacji, która w obecnym czasie staje się szansą na jego rozwój. Z tego powodu współczesne miasta poszukują wciąż nowych i skutecznych narzędzi rewitalizacji dzielnic zdegradowanych. Jednym z takich narzędzi jest sztuka, która traktowana jest również, jako czynnik kształtujący nową tożsamość przestrzeni, a w wielu przypadkach przybiera formę kreatywnego tworzenia miejsca. W trakcie tych procesów sztuka może zostać wykorzystana jako narzędzie rewitalizacji rozpoczynające, stymulujące i podtrzymujące procesy zmian na obszarach kryzysowych.Działania artystyczne w projektach rewitalizacji przynoszą nową perspektywę (nie tylko estetyczną) pobudzając zaangażowanie społeczne, wpływając na witalność miejsca. Według Markusen kreatywne tworzenie miejsca (creative placemaking) to zastosowanie sztuki i kultury przez różnorodnych partnerów, by w sposób strategiczny kształtować przestrzenny i społeczny charakter miejsca w celu pobudzenia gospodarczego, wspierania stałej zmiany społecznej oraz poprawy środowiska zbudowanego [Markusen, Gadwa 2010]. Obecnie na świecie powstaje wiele dobrych projektów rewitalizacyjnych z udziałem sztuki, takich jak: w Filadelfi i (Mural Arts Program Filadelfi a), Bostonie (Public Art on Greenway), ale również w Kopenhadze (projekt Superkilen), Folkstone (Other People’s Photographs), Bilbao. Również powszechnie znane przykłady dzielnic artystycznych (South Houston – Soho w Nowym Yorku, Marais w Paryżu, El Raval w Barcelonie i inne) świadczą o tym, jak duże znaczenie może odegrać nasycenie sztuką zdegradowanej przestrzeni miejskiej. Dzielnice te przyciągają bohemę artystyczną, marszandów sztuki, architektów, designerów. Zdegradowana zabudowa, po przekształceniu jej np. w pracownie artystów, mansardy, galerie czy muzea nabiera nowej wartości i znaczenia [Rembeza 2007]. Również w Polsce, możemy odnaleźć przykłady rewitalizacji przez sztukę, gdzie stanowi ona koło zamachowe całego procesu (Galeria Zewnętrzna w Gdańsku, Centrum Nauki i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu i inne). Sztuka i strategie artystyczne w procesach rewitalizacji wprowadzają nową perspektywę związaną z partycypacją społeczną oraz wpływają na tzw. żywotność przestrzeni. Kreatywne tworzenie miejsca łączy się z rewitalizacją przez twórcze inicjatywy, które animują miejsca i są iskrą potencjalnego rozwoju gospodarczego.
The subject of a paper is connected with art in public space as an element of shaping identity of a place. This issue is related to finding out new and effective urban regeneration’s tools, rebuilding the identity of degraded areas by art. In the article, the idea of an American “creative placemaking” is presented and compared with polish urban regeneration case study. The specific issues discussed in the article are: the role of creative placemaking in shaping urban environment and selected revitalization’s projects of public spaces with the participation of art such as Project Raw Houses in Huston, Texas and the art project Galeria Zewnętrzna in Dolne Miasto, Gdańsk. The research attempts to answer the question whether art really has an impact on shaping the identity of a place and if contemporary artistic activities (in particular “site specific” art) are effective tools for revitalization in polish conditions.
Źródło:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; 2016, 264; 326-333
0079-3493
Pojawia się w:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogranicze sztuki i architektury. Przestrzeń miejska jako ważny czynnik kształtowania tożsamości
Border – line of art and architecture. Urban space as an important factor of shaping identity
Autorzy:
Rathman, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461063.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
sztuka
architektura
przestrzeń miejska
art
architecture
urban space
Opis:
Francuscy Encyklopedyści zdefiniowali muzeum jako sumę ludzkiej wiedzy i sztuki, miejsce które może stać się zarazem teatrem i audytorium. Profesor Andrzej Kiciński pisał w swojej książce o muzeach, że zarówno biblioteki jak i muzea stanowią niezbędny i nieodłączny element budowania tożsamości, ale także krajobrazu miasta. Odbiorcy przestrzeni związanych z muzeami stanowią grupę społeczną, która tworzy nową jakość poprzez rodzaj wtajemniczenia i wrażliwość na współczesne problemy społeczne i artystyczne. XX wiek był wiekiem kształtowania się sztuki abstrakcyjnej. Pojawiały się nie tylko artefakty, ale artyści postanowili wykorzystać potencjał widza i wciągnąć odbiorcę w interakcję poprzez nowy rodzaj aktu artystycznego jakim stały się performans i instalacja. Nastąpiło przekroczenie granicy jaką była ściana muzeum – umownej ramy oraz ramy obrazu. Sztuka stała się rodzajem zdarzeń w przestrzeni miejskiej. Tak rozumieją ją twórcy – Leon Tarasewicz czy Krzysztof Wodiczko. Bardzo istotny stał się przekaz społeczny, czasem zaangażowany w aktualne istotne wydarzenia polityczne, ale również jako łączenie ludzi, niezależnie od kultury ich pochodzenia. Architektura także staje się zdarzeniem, gdyż konkretyzuje się przez jej użytkowników – widza – a muzeum jako obiekt jest znakiem w przestrzeni na kulturalnej mapie miasta, kojarzonej przez ludzi, którym bliskie są problemy związane z kulturą. Zarówno forma jak i funkcja muzeum budują tożsamość, stają się one miejscami poza czasem, wyjętymi jakby z rzeczywistości. Michel Foucault nazywa je heterotropiami, miejscami, w których obowiązuje zupełnie inny „czas”. Łączą one tradycje estetyczne i kulturowe.
French Encyclopedists had defined museum as a sum of human knowledge and art. A place which could become a theatre or an auditory. Professor Andrzej Kiciński wrote in his book about problems of designing museums that on one hand libraries and museums are the main elements that define identity and on the other the city landscape is shaped by their forms. The receivers of such spaces are kind of community which creates a new intellectual value because of sensitiveness for contemporary artistic and also for social problems. XX century was the age when new abstractive art appeared. The works of art were not the only artefacts. At that time a new way of communication with receivers of art was used by artists. Performances and installations were engaging spectators by mutual interactions. Art came out of the frame of the building of the museum or beyond the frame of the picture and became a kind of event in the city space. Polish artists like Leon Tarasewicz and Krzysztof Wodiczko created just the same way. The message of work of art became the more important the more the art was engaged in a common and political problems or in relation between people from the different cultural circles. The architecture which also became an event in the urban space needs people to make it more real. Museums are landmarks on the mental map of the city, recognized by people who are close to the cultural subjects. The form and the function of museums are building the self-identity associated with ideas. These are places out of time and out of the everyday reality, named by Michel Foucault as heterotrophy. Museums connect different esthetical and cultural traditions.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 21; 53-60
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka dla zwierząt – zwierzęta w sztuce. Architektoniczne przejawy obecności zwierząt w przestrzeni miast
Art for animals – animals in the art. Architectural symptoms of the presence of animals in urban space
Autorzy:
Kleszcz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293470.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sztuka zaangażowana
sztuka
przestrzeń
zwierzęta
engaged art
art
space
animals
Opis:
W artykule poruszono zagadnienia związane z przejawami obecności zwierząt w miastach, wyrażającymi się w formie twórczości artystycznej, w szczególności zaś architektonicznej. Autorka skupia się na określeniu ogólnych przyczyn coraz większego zainteresowania zwierzętami jako adresatami działań twórczych w przestrzeni miejskiej, łącząc to zjawisko z uformowaniem się nowych prądów filozoficznych oraz pojawieniem się miejskiej/publicznej sztuki użytkowej przeznaczonej dla poszerzającej się ciągle grupy użytkowników. Przeprowadzone badania pozwoliły w syntetyczny sposób przedstawić podstawowy podział tych elementów, które we współczesnych miastach przeznaczone zostały dla zwierząt w zależności od skali oddziaływania, wyznaczonej stałości lub zmienności w przestrzeni oraz poziomu interakcji pomiędzy ludzkimi a nie-ludzkimi użytkownikami, dając wiele przykładów na postępujący proces animalizacji współczesnych obszarów zurbanizowanych. Podstawowym wnioskiem z przeprowadzonej analizy jest ten o stopniowym przejściu od przedmiotowości do podmiotowości zwierząt w szeroko pojętej sztuce miejskiej, przy olbrzymiej różnorodności przyjmowanych przez nią form.
The paper discusses issues related to the visible signs of animals in cities, which are expressed in the form of artistic, and in particular architectural, creativity. The article focuses on determining general reasons for the growing interest in animals as recipients of creative activities in urban space, combining this phenomenon with the formation of new philosophical currents and the emergence of urban/public applied art intended for a constantly expanding group of users. The conducted research allowed to present in a synthetic way the basic division of these elements, which in modern cities were intended for animals depending on the scale of impact, determined stability or variability in space and the level of interaction between human and non-human users, giving a number of examples of the progressing process of animalization of contemporary urbanized areas. The basic conclusion of the analysis is a gradual transition from objectivity to subjectivity of animals in the broadly understood urban art with a huge variety of its forms.
Źródło:
Architectus; 2019, 4 (60); 147-160
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urban acupuncture - ephemeral arrangements of space
Akupunktura miasta - efemeryczne aranżacje przestrzeni
Autorzy:
Wesołowski, Piotr Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848279.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
akupunktura miasta
sztuka
architektura
aranżacja przestrzeni
urban acupuncture
art
architecture
spatial arrangement
Opis:
Development of modern cities, technological progress, reising pace of life, fast-changing fashion and increasing needs of society make the offered urban solutions lose their relevance relatively shortly after their introduction forcing to search for new concepts. In response to those changes, multifunctional, mobile spatial forms are proposed, often with direct possibility of makeing changes. They have been called 'injections' of new ideas and qualities and fall within the definition of 'urban acupuncture'. Usually, the short lifetime of such objects determines cheap, easy to apply solutions. These are ephemeral forms: temporary, short-lived, corresponding to the needs of a specific place at a specific moment. Temporary actions are a form of provocation, it forces you to look at a known place from a different perspective. These types of interventions are aimed to improve or suggesting of the necessity to improve the quality of existing public space, architecture and its health. Text is based on analysis of documents: available scientific studies, documented examples of architectural and artistic solutions, as well as comments and observations relating to these realizations. Submitting this topic to theoretical reflection is aimed to draw attention to selected issues linking architecture with art in the context of 'city acupuncture', understood as spatial realizations and intervention projects in 'sick' areas of architecture. The text discusses the characteristics of temporary architecture and art in public spaces in the context of revitalization activities.
Rozwój współczesnych miast, postęp technologiczny, rosnące tempo życia, szybko zmieniająca się moda i zwiększające się potrzeby społeczeństwa sprawiają, że oferowane rozwiązania przestrzenne tracą swoją aktualność w stosunkowo krótkim czasie po ich wprowadzeniu, a także skłaniają do poszukiwania nowych koncepcji. W odpowiedzi na zachodzące zmiany proponuje się wielofunkcyjne, mobilne formy przestrzenne, często z bezpośrednią możliwością wprowadzania zmian. Nazwane one zostały „zastrzykami” nowych idei i jakości oraz mieszczą się w określeniu „akupunktura miasta”. Zazwyczaj krótki czas istnienia takich obiektów determinuje tanie, łatwe w zastosowaniu rozwiązania. Są to formy efemeryczne: tymczasowe, krótkotrwałe, odpowiadające potrzebom konkretnego miejsca w danym momencie. Działania tymczasowe to forma prowokacji zmuszającej do spojrzenia na znane nam miejsce z innej perspektywy. Tego typu interwencje mają na celu poprawienie lub zasugerowanie konieczności procesu poprawy jakości zastanej przestrzeni publicznej, architektury i jej zdrowia. Praca jest oparta na analizie dokumentów: dostępnych opracowań naukowych, udokumentowanych przykładów rozwiązań architektonicznych i artystycznych, jak również odnoszących się do tych realizacji komentarzy oraz obserwacji. Poddanie tego tematu refleksji teoretycznej ma na celu zwrócenie uwagi na wybrane zagadnienia wiążące architekturę ze sztuką w kontekście „akupunktury miasta” rozumianej jako realizacje przestrzenne i interwencyjne projekty w „chorych” obszarach architektury. W tekście zostały omówione cechy charakterystyczne architektury tymczasowej oraz sztuki w przestrzeniach publicznych w kontekście działań rewitalizacyjnych.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 3; 44-47
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architecture as the art of creating human-friendly places
Architektura sztuką tworzenia miejsc przyjaznych człowiekowi
Autorzy:
Chęć-Małyszek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403598.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
architecture
art
work of art
public space
urban space
architektura
sztuka
dzieło sztuki
przestrzeń publiczna
przestrzeń miejska
Opis:
The public space of a city plays a special role in the life of every human being, as it meets basic and at the same time most important needs related to safety and comfort of life. It is a combination of an idea and a technique, which for centuries has reflected the changes taking place in people's social and cultural life. While the city is a multi-layered structure with a clearly separated private and public zone, creating mutual relations between the buildings. Camillo Sitte saw the city urban spaces as a work of art, które should be designed in such a way that the inhabitants feel safe and happy, as it is not just a show-off of technical skill, but an artistic undertaking. [1] The art of designing architecture does not exist for itself, but is created for the target audience. It provides a harmony that satisfies human needs and guarantees survival. It is an important factor influencing the development of an individual through the organization of a social living space. Urban spaces are primarily people and their needs that change over time. The first part of the article is devoted to the role of public spaces and the idea of the city as a work of art. The second part, in turn, is an attempt to define architecture as a kind of fine arts, taking into account the role it plays in the social life of Lublin's residents. The article is an attempts to emphasize the importance of architecture in designing a human-friendly environment as an art design that meets social expectations with the use of selected examples urban space of the city of Lublin.
Przestrzeń publiczna miasta pełni szczególną rolę w życiu, każdego człowieka gdyż, to ona spełnia podstawowe a zarazem najważniejsze potrzeby związane z bezpieczeństwem i komfortem życia. Stanowi połączenie pomysłu i techniki, która od wieków odzwierciedla przemiany zachodzące w życiu społecznym i kulturowym ludzi. Miasto stanowi wielowarstwową strukturę z wyraźnie wydzieloną strefą prywatną i publiczną tworząc wzajemne relacje między budynkami. Camillo Sitte patrzył na miasto jak na dzieło sztuki. Twierdził, że sztuka budowania miast polega na artystycznej umiejętności komponowania poszczególnych elementów architektury. Sztuka projektowania architektury nie istnieje sama dla siebie, lecz tworzona jest dla właściwego jej odbiorcy. Zapewnia harmonię, która zaspokaja ludzkie potrzeby gwarantując przetrwanie. Stanowi istotny czynnik, wpływający na rozwój jednostki po przez organizację społecznej przestrzeni życia. Przestrzenie miejskie to przede wszystkim ludzie i ich zmieniające się w czasie potrzeby. Niniejszy artykuł w sposób szczególny zwraca uwagę na rolę architektury, jako sztuki kształtowania przestrzeni „dla i na” potrzeby ludzi oraz jej oddziaływania. Podjęto w nim próbę naświetlenia znaczenia architektury w projektowaniu środowiska przychylnego człowiekowi, jako sztuki spełniającej oczekiwania społeczne na przykładzie wybranych przestrzeni miasta Lublina.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 1; 59-76
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Podróże artystyczne - codzienność w sztuce”. Perspektywa jednej narracji
"Artistic journeys – every-day reality in Art". One narration’s perspective
Autorzy:
Taras, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533325.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
codzienność
sztuka
przestrzeń miejska
sensualne opisy
emocje
radość
złość
melancholia
everyday life
art
urban space
sensual descriptions
emotions
joy
anger
melancholy
Opis:
W artykule zaprezentowano narrację, która ma na celu przybliżenie rozumienia wizualnych obrazów poprzez sensualne opisy aktów codziennego życia w odmiennych przestrzeniach miejskich: Nowego Jorku, Londynu oraz Lizbony. Podstawowe pytania, dotyczą: istoty inspiracji artystycznych, uwarunkowań konstruowanych obrazów świata wewnętrznego i społecznego, relacji między artystą a doświadczeniem codzienności w danym mieście. Przedstawione narracje ukazują dokonujący się przebieg transformacji prac artystki, w połączeniu słowa nadają szczególnej siły komunikatu. Wielość wyłonionych kategorii, skłania, do podjęcia głębokiej refleksji nad podstawowymi wartościami przestrzeni i definiujących je obiektów, które nadają miastu emocjonalny charakter.
This article features a narrative that aims at helping to understand visual images through sensual descriptions of everyday life events taking place in various urban locations: New York, London, and Lisbon. Fundamental questions refer to three categories: the essence of artistic inspirations, conditions of creating internal world and social world images, and relations between the artist and the experience of everyday life in a specific city. Prime narratives depict the course of the artist’s work’s transformation and exceptionally strengthen the message. This selection of categories encourages a deep reflection on fundamental values of space and thus defines objects that contribute to the emotional nature of the cities.
Źródło:
Drogi Edukacji; 2013, 1; 11-23
2353-7566
Pojawia się w:
Drogi Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mural jako forma plastyczna w przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej Meksyku
Mural as a visual form in the architectural and urban space of Mexico
Autorzy:
Maluga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294088.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
malarstwo
sztuka
architektura
kompozycja architektoniczna
Meksyk
painting
art
architecture
architectural composition
Mexico
Opis:
Celem opracowania jest ukazanie roli murali w modyfikowaniu przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej – modyfikowaniu pożądanym z punktu widzenia jakości kompozycyjno-plastycznej i estetycznej struktur przestrzennych. Uczyniono to na podstawie wybranych przykładów meksykańskich. W Meksyku mural ma tradycję sięgającą czasów sprzed podboju hiszpańskiego. Był obecny w architekturze okresu kolonialnego. W XX w. stał się dominującą dziedziną sztuk plastycznych silnie związaną z architekturą i przestrzenią miejską, a jednocześnie zaangażowaną w przemiany społeczne w kraju. Analiza przykładów z różnych okresów historycznych, ze szczególnym naciskiem na współczesne realizacje, pozwoliła ukazać relacje kompozycyjne i przestrzenne, które dotyczą takich zagadnień, jak geometria ściany, relacje muralu względem kontekstu przestrzennego (lokalizacja i skala przestrzenna), struktura kompozycyjna muralu, iluzja przestrzeni w obrazie oraz kompozycja barwna muralu. Zwrócono również uwagę na warstwę narracyjną muralu, która często ma istotny wpływ na decyzje dotyczące formy plastycznej obrazów. Wyniki badania pozwalają stwierdzić, że ten typ utworu malarskiego był od najdawniejszych czasów świadomie wykorzystywany do kreowania przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej. Potwierdzają również tezę mówiącą o tym, że jakości plastyczne i estetyczne obrazów wpływają na relacje kompozycyjne i estetyczne w określonej sytuacji przestrzennej.
The aim of the study is to show, on the basis of analyzes carried out, selected examples of Mexican murals and the role of this painting form in modifying architectural and urban space – modifying the compositional and visual and aesthetic spatial structures desirable from the point of view of quality. In Mexico, a mural has a tradition dating back to the times before the Spanish conquest. It was present in the architecture of the colonial period. In the 20th century, it became the dominant field of visual arts strongly associated with architecture and urban space, and at the same time involved in social changes in the country. The analysis of examples from various historical periods, with particular emphasis on contemporary realizations, allowed us to show compositional and spatial relations that refer to issues such as wall geometry, mural relation to spatial context (location and spatial scale), composition structure of the mural, illusion of space in the image, and colour composition of the mural. Attention was also paid to the narrative layer of murals, which often has a significant impact on the decisions regarding the visual form of the paintings. In the light of the research we can conclude that this type of painting work has been consciously used for the creation of architectural and urban space since the earliest times. Numerous studies also confirm the aforementioned thesis that the visual and aesthetic quality of the paintings affect the compositional and aesthetic relationships in a specific spatial situation.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 41-56
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inteligentne ornamenty. Forma i funkcja murali w przestrzeni urbanistycznej
Smart ornaments. The form and function of murals in urban space
Autorzy:
Petelenz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/345509.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
przestrzeń publiczna
graffiti
mural
sztuka
Łódź
Teheran
ekspresja
informacja
polityka miasta
public space
art
Tehran
expression
information
municipal policy
Opis:
Dziś sztuka to nie tylko eksponaty zamknięte w muzeach. Współczesny obraz miasta współkreują kolorowe murale i graffiti. Są nasycone informacjami i znaczeniami, a dzięki egalitarności i wszechobecności przestrzeni publicznej - wszyscy ulegają ich oddziaływaniu. Mogą nadawać funkcję perswazyjną przestrzeni miejskiej, w której informacje intensywnie rezonują. Murale, wykorzystując architekturę jak płótno, stanowią inteligentne, współczesne detale w przestrzeni. Poza funkcją estetyzującą, przekazują informacje i znaczenia, wchodząc w relację z mieszkańcami. Autorka bada różnorodne zespoły murali wybranych miast i podejmuje próbę kategoryzacji przyczyn ich powstawania.
Today art is not confined to exhibits enclosed in museums. The contemporary image of the city is co-created by colourful murals and graffiti. They are saturated with information and meaning, and thanks to their egalitarianism and ever-presence in public space-everybody becomes affected by them. They can bestow a persuasive function upon urban space, in which information intensely resonates. Murals, using architecture like a canvas, constitute smart, contemporary details in space. Apart from an aestheticising function, they convey information and meanings, entering into relationships with residents. The author investigated various complexes of murals of selected cities and made an attempt at categorising the causes of their creation.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2018, 25; 18-28
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[recenzja] Wnioski z lektury Semiotycznych posłań Andrieja N. Kołmogorowa
[review] Conclusions from reading Semioticheskije poslania (Semiotic Messages) by Andrey N. Kolmogorov
Autorzy:
Urban, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475583.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
semiotyka
psychoanaliza Freuda
sztuka
kultura
hipoteza Sapira-Whorfa
semiotics
Freud’s psychoanalysis
art
culture
Sapir-Whorf’s hypothesis
Opis:
Andriej N. Kołmogorow – jeden z największych matematyków XX wieku – włożył ogromny wkład w rozwój nauk humanistycznych: historii, teorii wiersza i lingwistyki. Postać Kołmogorowa i wyniki prowadzonych przez niego badań nie są jednak dobrze znane lingwistom. Celem tej pracy jest omówienie Semioticzeskich posłanij Kołmogorowa (Kołmogorow 1997) i pokazanie wniosków, do których doprowadziła mnie ich lektura. Zauważyłem, że podejście Kołmogorowa do zagadnień kultury, sztuki i języka jest w duchu hipotezy Sapira-Whorfa oraz że pewna naturalna modyfikacja idei Kołmogorowa na temat tzw. języka kultury daje nowy argument na rzecz prawdziwości hipotezy Sapira-Whorfa. Ponadto w rozważaniach Kołmogorowa o semiotyce kultury i sztuki znalazłem związki z psychoanalizą Freuda.
Andrey N. Kolmogorov – one of the greatest mathematicians of the 20th century – made a huge contribution to the humanities: history, poem theory and linguistics. Kolmogorov’s results, however, are not well known among linguists. The aim of my work is to discuss Kolmogorov’s Semiotic Messages and to present the conclusions of my reading. I noticed that Kolmogorov’s approach to culture, art, and language is in the spirit of Sapir-Whorf’s hypothesis. I show that a natural modification of Kolmogorov’s idea about the so-called language of culture gives a new argument for the truthfulness of Sapir-Whorf’s hypothesis. Moreover, in Kolmogorov’s reflections on the semiotics of culture and art I found links with Freud’s psychoanalysis.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2018, 32; 287-295
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies