Urban acupuncture - ephemeral arrangements of space

Development of modern cities, technological progress, reising pace of life, fast-changing fashion and increasing needs of society make the offered urban solutions lose their relevance relatively shortly after their introduction forcing to search for new concepts. In response to those changes, multifunctional, mobile spatial forms are proposed, often with direct possibility of makeing changes. They have been called 'injections' of new ideas and qualities and fall within the definition of 'urban acupuncture'. Usually, the short lifetime of such objects determines cheap, easy to apply solutions. These are ephemeral forms: temporary, short-lived, corresponding to the needs of a specific place at a specific moment. Temporary actions are a form of provocation, it forces you to look at a known place from a different perspective. These types of interventions are aimed to improve or suggesting of the necessity to improve the quality of existing public space, architecture and its health. Text is based on analysis of documents: available scientific studies, documented examples of architectural and artistic solutions, as well as comments and observations relating to these realizations. Submitting this topic to theoretical reflection is aimed to draw attention to selected issues linking architecture with art in the context of 'city acupuncture', understood as spatial realizations and intervention projects in 'sick' areas of architecture. The text discusses the characteristics of temporary architecture and art in public spaces in the context of revitalization activities.

Rozwój współczesnych miast, postęp technologiczny, rosnące tempo życia, szybko zmieniająca się moda i zwiększające się potrzeby społeczeństwa sprawiają, że oferowane rozwiązania przestrzenne tracą swoją aktualność w stosunkowo krótkim czasie po ich wprowadzeniu, a także skłaniają do poszukiwania nowych koncepcji. W odpowiedzi na zachodzące zmiany proponuje się wielofunkcyjne, mobilne formy przestrzenne, często z bezpośrednią możliwością wprowadzania zmian. Nazwane one zostały „zastrzykami” nowych idei i jakości oraz mieszczą się w określeniu „akupunktura miasta”. Zazwyczaj krótki czas istnienia takich obiektów determinuje tanie, łatwe w zastosowaniu rozwiązania. Są to formy efemeryczne: tymczasowe, krótkotrwałe, odpowiadające potrzebom konkretnego miejsca w danym momencie. Działania tymczasowe to forma prowokacji zmuszającej do spojrzenia na znane nam miejsce z innej perspektywy. Tego typu interwencje mają na celu poprawienie lub zasugerowanie konieczności procesu poprawy jakości zastanej przestrzeni publicznej, architektury i jej zdrowia. Praca jest oparta na analizie dokumentów: dostępnych opracowań naukowych, udokumentowanych przykładów rozwiązań architektonicznych i artystycznych, jak również odnoszących się do tych realizacji komentarzy oraz obserwacji. Poddanie tego tematu refleksji teoretycznej ma na celu zwrócenie uwagi na wybrane zagadnienia wiążące architekturę ze sztuką w kontekście „akupunktury miasta” rozumianej jako realizacje przestrzenne i interwencyjne projekty w „chorych” obszarach architektury. W tekście zostały omówione cechy charakterystyczne architektury tymczasowej oraz sztuki w przestrzeniach publicznych w kontekście działań rewitalizacyjnych.