Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "samotność" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Samotność racjonalisty
Solitude of rationalist
Autorzy:
Wieczorek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048416.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
solitude
loneliness
self
community
human nature
samotność
osamotnienie
"ja"
wspólnota
natura człowieka
Opis:
The author looks for constitutional elements of human self in order to discover the right relationship between a person and a community, between solitude and dialog. He analyzes different philosophical points of view which either prefer dialogical understanding of human self or the ones which stress human ability of suspension of the contact with the external reality in order to deepen self-understanding. All that leads the author to the analysis of different types of solitude and its value.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 57-73
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność w świetle teorii przywiązania Samotność w świetle teorii przywiązania / Loneliness in the Context of Attachment Theory
Autorzy:
Karbowa, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/419357.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
styl przywiązania
samotność
osamotnienie
wewnętrzne modele operacyjne
kompetencje społeczne
attachment style
solitude
loneliness
internal working models
social skills
Opis:
Dla udokumentowanych badaniami związków pomiędzy stylem przywiązania osób dorosłych a samotnością (obiektywną i subiektywną) można wskazać kilka istotnych mediatorów, tj. jakość wewnętrznych modeli operacyjnych przywiązania, style regulacji emocjonalnej czy kompetencje społeczne. Badań nad tymi mediatorami jest jednak zdecydowanie mniej niż hipotez możliwych do wyprowadzenia z teorii. Poniższy tekst stanowi próbę przedstawienia teoretycznych ustaleń dotyczących powiązań pomiędzy stylem przywiązania a samotnością i osamotnieniem, zarysowuje czynniki pośredniczące w tych zależnościach oraz prezentuje wyniki wybranych badań weryfikujących część z przedstawionych propozycji teoretycznych.
Źródło:
Studia Psychologiczne (Psychological Studies); 2012, 50, 1; 27-38
0081-685X
Pojawia się w:
Studia Psychologiczne (Psychological Studies)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność z perspektywy nieśmiertelności.Refleksje Henryka Elzenberga
Solitude of the prerpective of immoratality. Reflections of Henryk Elzenberg
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048342.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Henryk Elzenberg
death
immortality
solitude
spirit aristocracy
śmierć
nieśmiertelność
samotność
arystokracja ducha
Opis:
The starting point for the considerations are three versions of the text of Henryk Elzenberg, kept in manuscripts, and not published until now, devoted to “meditations” over the possibility of reaching immortality in earthly life. The author, on the basis of their analysis and other statements on immortality, presents Elzenberg’s attitude towards solitude, to which people who do not follow the main social stream and are able to retain autonomy of their views independently of outer conditions are all doomed. To indicate such kind of people Elzenberg has introduced the category of “spirit aristocracy”. This category is indispensable for existing of every society. And both scientists and artists are classified to it. They reach immortality, but it is conditioned, because during their lives nobody will get to know if it is worth to make a sacrifice of their own solitude. According to the author, Elzenberg’s life may be set as an example of such a solitary spirit aristocracy.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 169-183
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność i osamotnienie osób starszych jako problem społeczny i edukacyjny
Loneliness and Solitude of the Elderly as a Social and Educational Problem
Autorzy:
Różański, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810800.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja
osamotnienie
samotność
osoba starsza
starość
education
solitude
loneliness
elderly person
old age
Opis:
Artykuł poświęcono społecznym i edukacyjnym aspektom samotności i osamotnienia osób starszych. Punktem wyjścia podjętych rozważań było określenie pojęcia starości oraz wskazanie głównych problemów i kryzysów ludzi starych. W dalszej kolejności wyjaśniono istotę samotności i osamotnienia. Następnie, odwołując się do wyników wybranych badań i analiz, omówiono problem samotności i osamotnienia osób starszych. Wskazano na społeczne zróżnicowanie, przyczyny oraz skutki rozpatrywanych zjawisk, a także sposoby ich przezwyciężania. Zwrócono również uwagę na rolę edukacji w dziedzinie samotności i osamotnienia osób w wieku senioralnym.
The article is devoted to the social and educational aspects of loneliness and solitude of the elderly. The starting point of the considerations was to define the concept of old age and to indicate the main problems and crises of old people. Next, the essence of loneliness and solitude was explained. Then, referring to the results of selected studies and analyses, the problem of loneliness and solitude of the elderly was discussed. The social diversity and causes and effects of the considered phenomena, as well as ways of overcoming them, were pointed out. Attention was also paid to the role of education in the field of loneliness and solitude of senior citizens.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 4; 75-90
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektowanie egzystencji. Samotność. Właściwe bycie sobą?
Project of existence. Solitude. Authentic being-ones-self?
Autorzy:
Łobocki, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048401.pdf
Data publikacji:
2015-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
life
project of existence
time
meaning of life
human being
solitude
angst
death
freedom
życie
projektowanie egzystencji
czas
sens życia
człowiek
samotność
trwoga
śmierć
wolność
Opis:
The author, following Heidegger’s analysis of Dasein way, starts with a description of common understanding of a project of existence. Then he passes on to its ontological understanding. Both common and Heidegger’s way of understanding treat these issues in a different way. Despite significant differences, both ways of understanding the existence project – as a suggested answer to “how to live” question claiming to be the right ones – result from the same paradigm of viewing a human-being, mostly as somebody apart, who is distinguishable by possessing a self-imposed task, which could be “discovered” and put into reality only by an entity alone – and be oneself. Such a human, as a unique in his existence, is his own biggest problem and a task (a project) for all life.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 89-113
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Loneliness, Creativity and a Sense of Human Life in the 3rd Millennium
Samotność, kreatywność i poczucie sensu życia człowieka w trzecim tysiącleciu
Autorzy:
Balogová, Beáta
Lačný, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196685.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
kreatywność
sens życia
stres
loneliness
solitude
creativity
sense of life
stress
Opis:
Artykuł porusza problematykę samotności w pozytywnym kontekście życia społecznego człowieka współczesnej doby. Równocześnie jest refeksją nad sensownością egzystencji, analizując przeżywanie trudnych życiowych stytuacji, których skutkiem jest posttraumatyczny stres. Przeżycie tego stresu dostarcza jednostce wyższej jakości życia, z wyższą miarą wytrzymałości. Tym samym jej życie otrzymuje nową postać znaczenia codziennej egzystencji, nabiera sensu. Jednakże przezwyciężanie życiowych doświadczeń, poziom zdolności w pokonywaniu trudności wymaga różnorodnej kreatywności.
The contribution accentuates the issue of loneliness and solitude in a positive social context of a person’s life in the post-modern era. It is also a reflection of the meaningfulness of existence through experiencing difficult life situations, resulting in post-traumatic stress. The experience of related stress offers to an individual a higher quality of life with greater resilience. Thus, his life becomes revamped to a meaningful being, obtaining a new sense. However, overcoming difficult life situations as well as coping with them requires manifold creativity.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 17-35
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń samotności w kulturze
Space of solitude in culture
Autorzy:
Kulig, Agnieszka Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138230.pdf
Data publikacji:
2014-04-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
kultura
melancholia
samotność
culture
melancholy
solitude
Opis:
W moim artykule proponuję spojrzenie na zjawisko samotności w kulturze, jako nie tylko możliwość badania doświadczenia intymnego, przeżywanego w liczbie pojedynczej, z odwołaniem do licznych w kulturze opisów tego stanu. Chciałabym raczej zastanowić się, czy mając wiedzę na temat tego doświadczenia, nabywamy kompetencje na temat kultury, w której zaistniała samotność? Wsparciem w opisywaniu przestrzeni samotności w kulturze jest dla mnie dyskurs melancholijny, dla którego naturalnym środowiskiem była przestrzeń samotności oraz konfrontacja z ostatecznością. Dla potrzeb refleksji uruchamiam moją definicję samotności, jako przestrzeni między życiem i śmiercią. Owa przestrzeń daje możliwość jednostce odczuwania energii życia i obecności śmierci. Nawet w takich monetach życia człowieka (młodość), kiedy jednostka nie jest do końca świadoma swojej roli w społeczeństwie, a jest na etapie krystalizacji swojej tożsamości. W tym wypadku samotność, jako przestrzeń między byłaby pewnym stanem zawieszenia, który przygotowuje jednak do aktywnego, samodzielnego życia we wspólnocie. W artykule odwołuję się do postulatu niemieckiego kulturoznawcy Thomasa Macho, aby traktować doświadczenie samotności jako kontekst, sposobność, praktykowania technik kulturowych, oraz do przestrzeni heterotopijnej w ujęciu Michela Foucaulta.
In my article I suggest looking at the phenomenon of solitude in culture not only as an opportunity to study an intimate and individual experience, to which numerous descriptions refer. I would rather consider whether possessing knowledge about this experience we acquire competencies regarding the culture in which this solitude has occurred. The discourse of melancholy, for which the space of solitude and confrontation with the ultimate has been the natural environment, supports me in describing the space of solitude in culture. For the purposes of reflection, I initiate my own definition of solitude as a space between life and death. That space allows the individual to feel the energy of life and the presence of death, even in such moments of human life (youth) when the individual is not fully aware of their role in society, and is in the process of crystallizing their identity. In this case, solitude as a space between would be a state of suspension, which, however, prepares for active, independent life in the community. In this article, I refer to the postulate of the German culture researcher Thomas Macho in order to treat the experience of solitude as a context, an opportunity to practise techniques of culture, as well as to heterotopic space as defined by Michel Foucault.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 37-47
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność w chorobie nowotworowej – z praktyki działalności Akademii Walki z Rakiem w Toruniu
The Issue of the Patient’s Solitude in the Course of Cancer – Based on the Experience of the Fight Cancer Academy
Autorzy:
Rębiałkowska-Stankiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138252.pdf
Data publikacji:
2014-04-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
choroba nowotworowa
edukacja
samotność
terapia
wsparcie
cancer
education
solitude
support
therapy
Opis:
Wystąpienie choroby nowotworowej oznacza poważną i niepomyślną zmianę w sytuacji człowieka. Choroba pociąga za sobą szereg dolegliwości, wiąże się z inwazyjnymi procedurami diagnostycznymi i terapeutycznymi, stanowi przeszkodę w realizacji różnych dążeń i powoduje konieczność rezygnacji z niektórych celów życiowych lub ich modyfikację. Stwarza to okoliczności sprzyjające izolacji, co w efekcie doprowadza do przeświadczenia o byciu samym w chorobie. Celem prezentowanych rozważań jest przybliżenie problemu samotności osób zmagających się z chorobą nowotworową oraz działań realizowanych w toruńskim oddziale Akademii Walki z Rakiem, które pomagają w radzeniu sobie z samotnością.
The onset of cancer means a significant and unfavourable change in the situation of a person, as the disease entails numerous complaints, involves invasive diagnostic and treatment procedures, and constitutes a considerable obstacle in the realisation of one’s various plans making it necessary to abandon some aims in one’s life or at least to alter them. Having cancer fosters social isolation, which results in one’s feeling of being alone in the face of the disease. The aim of the work presented here is to introduce the issue of the solitude of the patient battling against cancer, as well as to discuss the list of practical solutions that help in handling negative solitude and which are implemented by the Fight Cancer Academy, Toruń branch.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 159-166
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieroctwo duchowe dziecka
Child as a spiritual orphan
Autorzy:
Ruszel, Magdalena Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559471.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
sieroctwo duchowe
sieroctwo społeczne
samotność
social orphan
solitude
spiritual orphan
Opis:
Artykuł ten podejmuje problem sieroctwa duchowego, o którym w porównaniu z chorobą sierocą i tradycyjnym sieroctwem niewiele się mówi. Sieroctwo duchowe polega na rozerwaniu lub rozbiciu więzi uczuciowych, psychicznych i rodzinnych między dzieckiem a jego rodzicami. Powoduje ono poważne konsekwencje dla dalszego prawidłowego rozwoju dziecka oraz wpływa na kształt jego dorosłego życia. Rodzice wychowujący dziecko nie zdają sobie sprawy, jakie konsekwencje dla jego życia będzie miała ich postawa, w której skazują swe dziecko na sytuację sieroctwa duchowego. Co więcej, wielu nauczyciele, wychowawców, katechetów także nie jest świadomych tego, że ich uczeń wzrasta i dojrzewa w sieroctwie duchowym w swojej rodzinie.
This article takes up the rare problem of spiritual orphan. There are not many scientific discussions on this question in comparison with discussion on traditional orphanage. Spiritual orphan lies in the fact that family, psychic and emotional bonds between a child and his parents are split up. That situation causes serious consequences in a future child development and also influence on his adult life. The parents, who bring up a spiritual child, have no idea what such serious consequences will their attitude cause. What is more, a lot of teachers and catechist do not know that their pupils are brought up as a spiritual orphan in their families.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 151-157
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność w starości – szansa na rozwój czy ryzyko (samo)wykluczenia społecznego
Autorzy:
Dąbrowska-Wnuk, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157777.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
senior
old age
loneliness
solitude
social exclusion
Opis:
The problems of aging and old age is the subject of increasingly undertaken research and theoretical considerations. The aging population raises new challenges, sets more and more new areas of research. In the context of rapidly progressive changes, one of the major problems is loneliness and isolation. Older people experience it in a more poignant and specific way than people from other age groups. This study aims to bring this issue in terms of definitional, etiologic, relating to the consequences and prevention of solitude and loneliness.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2016, 1(20); 75-91
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza samotności w edukacji. Samotność i odosobnienie wśród zasad wychowania intelektualnego i kształtowania samodzielności poznawczej
Loneliness in Education. Loneliness and Isolation Among the Rules of Intellectual Upbringing and Shaping Cognitive Independence
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196696.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
osamotnienie
wychowanie i samowychowanie intelektualne
samodzielność poznawcza
loneliness
isolation
solitude
upbringing
self upbringing
cognitive independence
Opis:
Z wielością odcieni znaczeniowych słowa „samotność”, która występuje również w teorii i praktyce edukacyjnej, musi się liczyć refleksja pedagogiczna, dążąc do rozeznania roli samotności i odosobnienia w wychowaniu i samowychowaniu intelektualnym oraz w kształtowaniu samodzielności poznawczej. Posługiwanie się słowem „samotność” w refleksji pedagogicznej, mającej za zadanie doskonalenie teorii i praktyki edukacyjnej, wymaga porządkujących analiz. Trzeba się rozliczyć z rozpowszechnionymi nieporozumieniami w pojmowaniu samotności, której sens redukuje się do niepożądanego stanu osamotnienia i braku relacji z innymi. Na rozumieniu samotności jedynie jako osamotnienia nie można poprzestać, znając dziedzictwo myśli filozoficznej i pedagogicznej, wydobywającej głębszy i egzystencjalnie doniosły sens samotności. Antropologiczno-aksjologiczne rozumienie samotności jako siły oczyszczającej i wyzwalającej jest odmienne od eksponowania bolesnych doznań i przygnębienia, które współcześnie – co widać w dominujących internetowych treściach – przede wszystkim zespala się z samotnością. Dzięki właściwościom przypisanym samotności stanowi ona akt wyzwalania się z więzów społecznych krępujących niezależność myślenia i samodzielność poznawczą. Doświadczanie takiej samotności – jako odosobnienia wypracowanego dzięki samowychowaniu – pozwala kształtować wolność duchową i autonomię intelektualną. Wyuczoną bezradność w obliczu samotności kształtuje edukacja oparta na skrajnym redukcjonizmie („socjologizmie”), w którym człowieka postrzega się tylko jako wypadkową determinujących go sił przyrodnich i społecznych, a jego formowanie traktuje się jako urabianie elementu społeczeństwa. Przyznanie, iż człowiek posiada prawo do samotności, która przybiera postać odosobnienia, jest możliwe, gdy nie redukuje się go do wypadkowej sił przyrodnich i społecznych. Dzięki tej samotności może się kształtować indywidualny świat wewnętrzny, przeciwstawiający się naporowi sił społecznych. Uznanie faktu, że „człowiek uczy się zawsze sam”, eksponuje rolę wychowania i samowychowania intelektualnego, a także doświadczenia samotności i odosobnienia, które kształtują umiejętność samodzielnego uczenia się i umożliwiają samodzielność poznawczą.
Pedagogical reflection must take into account numerous shades of meaning of the word ‘loneliness’ in both the theory and practice of education if it is to discover the role of loneliness and solitude in intellectual upbringing and self upbringing and in shaping cognitive independence. Using the word ‘loneliness’ in pedagogical reflection aiming at perfecting educational theory and practice requires ordering analyses. It is necessary to deal with common misunderstandings in the perception of loneliness, reduced to undesirable state of solitude and the lack of relations with others. It is not enough to understand loneliness only as solitude, while bearing in mind the heritage of philosophy and pedagogy, which reveal a deeper and existentially vital meaning of loneliness. Anthropological and axiological understanding of loneliness as a purifying and liberating force differs from emphasising painful feelings and dejection, which is contemporary associated with loneliness, as can be seen from comments on the Internet. Thanks to the features attributed to loneliness, it is an act of liberating from social ties constraining independent thinking and cognitive independence. Experiencing such loneliness, understood as solitude arrived at through self upbringing, allows an individual to shape his spiritual freedom and intellectual autonomy. Learned helplessness in the face of loneliness is shaped by education based on extreme reductionism (‘sociologism’) in which a man is perceived only as net force of natural and social forces acting on him, and his shaping is treated as shaping an element of society. Admitting that a man has the right to loneliness in a form of solitude is possible, if he is not reduced to net force of natural and social forces. Thanks to such loneliness, an individual inner world which opposes social forces can be created. Accepting the fact that ‘a person always learns alone’ emphasizes the role of intellectual upbringing and self upbringing as well as experiencing loneliness and solitude, which shape the ability of autonomous learning and lead to cognitive independence.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 55-75
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność człowieka jako doświadczenie osobowe. Próba typizacji zjawiska
Human loneliness as a personal experience. An attempt at typification of the phenomenon
Autorzy:
Olearczyk, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339366.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
loneliness
solitude
personal experience
social changes
COVID-19
samotność
osamotnienie
doświadczenie osobowe
przemiany społeczne
Opis:
Celem badawczym pracy jest ukazanie samotności jako doświadczenia osobowego człowieka z perspektywy interdyscyplinarnego ujęcia fenomenu samotności. Zjawisko to zostało zestawione z poczuciem osamotnienia i izolacji. Autorka, realizując postawiony cel badawczy, dąży do typizacji i przez to określenia specyfiki doświadczenia samotności, wyciągając wnioski pedagogiczne. Finalnie stwierdza, że samotność rozumiana w sposób pozytywny, jako świadomy wybór (a nie wykluczenie) jest konieczna do prawidłowego rozwoju człowieka, który czas interakcji z ludźmi powinien przeplatać chwilami ciszy i refleksji pojawiającej się podczas spotkań „z samym sobą”.
The research purpose of the thesis is to present loneliness as a human personal experience from the perspective of an interdisciplinary approach to the phenomenon of loneliness. This phenomenon has been juxtaposed with the sense of loneliness and isolation. While pursuing the research purpose the author has set, she aims at typification and – as a result – defining specificity of experiencing loneliness, drawing pedagogical conclusions. Finally, she concludes that solitude understood in a positive way, as a conscious choice (and not an exclusion), is necessary for the proper development of a human being who should alternate the time of interaction with people with moments of silence and reflection occurring during the meetings ‘with oneself’.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 295-315
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji
Self-exclusion as a threat to inclusion
Autorzy:
Pospiszyl, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818331.pdf
Data publikacji:
2019-11-27
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
solitude
loneliness
interpersonal relationships
inclusion
exclusion
samotność
osamotnienie
relacje międzyludzkie
inkluzja
ekskluzja
Opis:
Artykuł koncentruje się na poczuciu osamotnienia i samotności człowieka we współczesnym świecie. Autorka podejmuje problematykę relacji międzyludzkich oraz wskazuje na ich niekompletność. Osamotnienie, czyli całkowite przeciwieństwo inkluzji, może być konsekwencją wykluczenia lub samowykluczenia.
The article focuses on the sense of solitude and loneliness of people in the modern world. Author deals with the problems of interpersonal relationship and their incompleteness. Solitude as a total opposition to inclusion can be a consequence of exclusion or self-exclusion.
Źródło:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2018, 18, 11; 29-37
1689-6416
Pojawia się w:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Свет лірычных мініяцюр Змітрака Бядулі
Świat lirycznych miniatur Zmitraka Biaduli
Autorzy:
Siwek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954173.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liryczna miniatura
impresjonizm
romantyzm
pejzaż
samotność
niepokój
lyric miniature
impressionism
romanticism
landscape
solitude
anxiety
Opis:
Liryczne miniatury Zmitraka Biaduli (wł. Samuel Płaŭnik), najwybitniejszego przedstawiciela nurtu impresjonistycznego w literaturze białoruskiej, zajmują szczególne miejsce w jego dorobku twórczym. Biadula odznacza się niebywałą umiejętnością tworzenia nastrojowych pejzaży, zamykania licznych wrażeń w tak „drobnych” utworach. Zauważamy w nich specyficzne nasycenie emocjonalne, uwarunkowane przedstawieniem świata uczuć i zmysłów w wysoce zsubiektywizowany sposób, ze szczególnym upodobaniem do zapisu przelotnych i niewyrażalnych pojęciowo stanów psychologicznych. Szczególną rolę odgrywa tu pejzaż, przyroda. Przyroda jest w ciągłym ruchu, w coraz to nowych postaciach i formach. Interesująco przedstawia się też forma brzmieniowa analizowanych utworów. Takie elementy muzyczne jak powtórzenia, inwersyjny tok wypowiedzi, operowanie paralelizmem składniowym, pauzą, wprowadzanie licznych onomatopei i konstruowanie słów w pewne wyczuwalne struktury brzmieniowe pełniły bardzo ważną funkcję.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 131-139
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barok w mistyce - hipertrofia myśli i emocji? (2)
Autorzy:
Matuszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600566.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
inspiration
solitude
unification
love
longing
self-loss
life
death
metaphor
natchnienie
samotność
zjednoczenie
miłość
tęsknota
zatrata
życie
metafora
Opis:
In the stage of illumination, the soul is dying from the longing for the Spouse. It finds the most efficient way of moderating the pain of inevitable temporal separation in contemplative solitude. Since this solitude does not eliminate the distance, the soul craves for death, which promises it a beatifying meeting. It becomes the supreme goal for the soul and is presented by mystics as a fulfilled communication, or unification. The soul tends to it in a desperate trust in God, filled with a desire for self-loss. The soul tries to overcome with love the uncertainty, which shrouds its relation with the hidden God. This love incites in the soul the desire to see here and now, the impossibility of which is overcome by the ecstasy granted by grace. An ineffable inspiration, which allows the soul to communicate with God, is articulated in the mystical communication thanks to the gift of writing (charisma affabilitatis) and successful use of the metaphor.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2017, 39 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies