Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "triticale cultivar" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Postęp hodowlany pszenżyta ozimego w latach 1982–2012. I. Plon i niektóre cechy ziarna
Breeding progress of winter triticale in years 1982–2012. I. Yield and some of grain characteristics
Autorzy:
Rudnicki, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198714.pdf
Data publikacji:
2014-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
postęp hodowlany
odmiana
pszenżyto ozime
breeding progress
cultivar
winter triticale
Opis:
Oceny postępu hodowlanego pszenżyta ozimego w Polsce, w latach 1982–2012, dokonano na podstawie danych z doświadczeń Centralnego Ośrodka Badania Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej. Do oceny postępu zastosowano metody statystyczne (korelacja, regresja), po uprzednich przekształceniach danych. Te przekształcenia pozwoliły wydzielić efekty hodowli i efekty wpływu środowiska z całości efektów postępu. Oceniono postęp hodowlany jaki wniosły poszczególne odmiany pszenżyta stosując metodę wskaźnikową (Rudnicki, 2014). Stwierdzono że, w latach 1982–2012 zwiększały się plony pszenżyta ozimego wskutek postępu hodowlanego i agrotechnicznego. Średnio rocznie zwiększały się o 1,04 dt∙ha-1, głównie (90,4%) dzięki sukcesywnemu postępowi hodowlanemu. Dynamika postępu hodowlanego w plonie ziarna była duża (1,95 dt∙ha-1∙rok-1) w początkowych latach hodowli pszenżyta ozimego (1982–1990) i malejąca w dalszych latach. Spośród 58 ocenianych odmian postęp hodowlany w plonowaniu wniosły 22, ale użyteczny postęp hodowlany aż 57 odmian. Użyteczną trwałość przez ponad 5 lat wykazało 48% odmian. Największą wartość użytkową, pod względem plonu ziarna, wykazały odmiany: ‘Sorento’, ‘Ugo’, ‘Pawo’, ‘Bogo’, ‘Witon’, ‘Presto’, ‘Tewo’, ‘Kazo’, ‘Lamberto’, ‘Tornado’, ‘Moderato’, a także ‘Tulus’, ‘Algoso’, ‘Fredro’, ‘Pizarro’, ‘Grenado’, ‘Borwo’. Dorodność ziarna pszenżyta ozimego nie ulegała kierunkowej zmianie i postęp w zakresie tej cechy był znikomy. Brak też postępu pod względem liczby opadania mąki pszenżyta. Zawartość białka ogólnego w ziarnie wykazała niewielki, ale istotny, regres w latach 1982–2012 i ujemnie korelowała z plonem ziarna w tych latach (r = -0,71).
Evaluation of the breeding progress of winter triticale in Poland, performed in years 1982–2012, used the data from experiments carried out by the Research Centre for Cultivar Testing in Słupia Wielka. The assessment of progress (correlation and regression), after prior transformation of data was used in statistical analyses. These transformations let to exclude the effects of breeding and environmental impacts from the total of estimated progress. Moreover, the breeding progress of each cultivar of winter triticale was calculated based on the indicator method proposed by Rudnicki (2014). It was found that, in years 1982–2012, yielding of winter triticale increased as a result of the breeding and agronomical progress. Average increase per year was about 1.04 dt∙ha-1, mainly (90.4%) due to gradual breeding progress. Dynamics of the grain yield increase was great (1.95 dt∙ha-1∙year-1) in initial years of the winter triticale breeding in Poland (1982-1990) and decreased in subsequent years. Out of 58 assessed varieties 22 brought the breeding progress in yielding, but as many as 57 varieties brought the useful breeding progress. The useful durability of 48% of assessed varieties was above 5 years. In terms of grain yield, varieties that demonstrated the greatest utility were: ‘Sorento’, ‘Ugo’, ‘Pawo’, ‘Bogo’, ‘Witon’, ‘Presto’, ‘Tewo’, ‘Kazo’, ‘Lamberto’, ‘Tornado’, ‘Moderato’, as well as Tulus’, ‘Algoso’, ‘Fredro’, ‘Pizarro’, ‘Grenado’, ‘Borwo’. The lack of trends in years were discovered in case of grain plumpness of winter triticale over the 30 years of breeding, hence the progress in this feature was slight. The falling number of the flour made from triticale also revealed the lack of progress. The content of total protein in grain showed a little, but significant progress through 1982–2012 and negative correlation with the grain yield in these years (r = -0.71).
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 273; 17-33
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość makroelementów w ziarnie pszenżyta ozimego w zależności od wybranych elementów agrotechniki
Macroelement content in winter triticale grain depending on selected agricultural engineering elements
Autorzy:
Jaśkiewicz, Bogusława
Jasińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148503.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
crop rotation
cultivar
macroelements
production technology
winter triticale
makroelementy
odmiany
pszenżyto ozime
technologia produkcji
zmianowanie
Opis:
Pszenżyto jest powszechnie znane jako cenne zboże paszowe o wysokiej wartości żywieniowej. Może również zyskać na znaczeniu jako wartościowe zboże konsumpcyjne, dostarczające cennych frakcji białka i składników mineralnych. Celem badań było określenie wpływu intensywności produkcji na zawartość makroelementów w ziarnie trzech odmian pszenżyta ozimego w warunkach 75% udziału zbóż w strukturze zasiewów oraz monokultury zbożowej. Przeprowadzone badania dowodzą,że skład chemiczny ziarna jest cechą silnie uwarunkowaną genetycznie,ale zależy również od udziału zbóż w zmianowaniu,technologii produkcji oraz warunków pogodowych. Najwięcej azotu i sodu zawierało ziarno odmiany Alekto, wapnia Fredro,a fosforu na tym samym poziomie ? Alekto i Cerber. Przy 75%udziale zbóż w strukturze zasiewów stwierdzono wyższą zawartość azotu, fosforu, potasu i wapnia, zaś w warunkach technologii intensywnej ? azotu i wapnia. Najwyższą zawartość fosforu i magnezu stwierdzono w 2013 roku, o największych opadach w okresie wegetacyjnym. W 2015 roku, z najmniejszą sumą opadów,odnotowano największą zawartość azotu i sodu. Wybór odpowiedniej odmiany, zastosowanie technologii intensywnej czy ograniczenie udziału zbóż w zmianowaniu pozwalają na poprawę składu chemicznego ziarna pszenżyta, a tym samym jego wartości paszowej i konsumpcyjnej.
ticale is commonly known as a valuable fodder cereal of high nutritional value. It may also gain in importance as a va-luable consumer cereal, providing valuable protein and mineral fractions. The aim of the study was to determine the influence of production intensity on the macroelements of grains of different winter triticale cultivars under the conditions of 75% share of ce-reals in the cropping structure and cereal monoculture. The stu-dies proved that although the chemical composition of grains is a strongly genetic feature, it also depends on weather conditions, production technology, and the percentage of cereals in the crop rotation. Under 75% share of cereals in the cropping structure, higher contents of nitrogen, phosphorus, potassium, and calcium were recorded, while under intensive technology, those of nitro-gen and calcium. A more favourable chemical composition of grains (more nitrogen and sodium) was noted for cultivar Alekto, while more phosphorus, at the same level, for Alekto and Cerber. The selection of a valuable cultivar, the use of intensive technolo-gy, and the reduction of cereals’ share in the crop rotation allows improving the chemical composition of triticale grains, and thus improving its fodder and consumption values.
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2019, 37; 16-21
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wewnątrzodmianowa zmienność cech użytkowych polskich odmian pszenżyta ozimego
Intra-cultivar variability of useful traits of Polish winter triticale cultivars
Autorzy:
Kociuba, Wanda
Kramek, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41494681.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
cechy użytkowe
pszenżyto ozime
zmienność wewnątrzodmianowa
intra-cultivar variability
useful traits
winter triticale
Opis:
Celem pracy była ocena stopnia zmienności wewnątrzodmianowej ważniejszych cech użytkowych 36 polskich odmian pszenżyta ozimego. Dla porównania do badań włączono 2 odmiany pszenicy ozimej: Finezja i Soraja oraz 2 odmiany żyta ozimego: Amilo i Warko. Badane w doświadczeniu polowym odmiany wysiano na 5. rządkowych poletkach w gęstym siewie w Gospodarstwie Doświadczalnym Uniwersytetu Przyrodniczego w Czesławicach k/Nałęczowa. W okresie pełnej dojrzałości roślin ze wszystkich obiektów zebrano po 30 kłosów. Dla każdego kłosa wykonano pomiary długości, określono liczbę kłosków w kłosie, liczbę i masę ziaren z kłosa oraz obliczono płodność kłosków w kłosie i MTZ. Na podstawie uzyskanych danych obliczono średnie wartości poszczególnych cech użytkowych oraz współczynniki zmienności wewnątrzodmianowej dla badanych obiektów wykorzystując odchylenia standardowe (δ) oraz średnie (Xśr). Otrzymane wyniki wskazują na dużą zmienność wewnątrzodmianową analizowanych cech użytkowych, a zwłaszcza liczby i masy ziaren z kłosa u odmian pszenżyta, jak również pszenicy i żyta.
The aim of this study was estimation of intra-cultivar variability of useful traits of 36 Polish winter triticale cultivars. For comparison, 2 winter wheat cultivars: Finezja and Soraja and 2 winter rye cultivars: Amilo and Warko were also included. The field experiment was conducted at the Experimental Field Station in Czesławice near Nałęczów. The cultivars were examined on unreplicated 2 m2 plots, at dense sowing. At full maturity 30 spikes of each object were chosen for biometric measurements. The following traits for each spike were analyzed: spike length, number of spikelet per spike, number and weight of grains per spike, spikelet fertility and weight of 1000 grains. On the basis of the obtained data mean values of the traits and intra-cultivar variability coefficients were calculated for the examined objects. The obtained results indicated a high level variability of the analyzed traits, especially the number and weight of grains per spike, in the winter triticale cultivars, as well as in the wheat and rye cultivars.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 249; 101-107
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postęp hodowlany pszenżyta ozimego w latach 1982–2012. II. Odporność na czynniki biotyczne i abiotyczne
Breeding progress of winter triticale in years 1982–2012. II. Resistance to biotic and abiotic stresses
Autorzy:
Rudnicki, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198716.pdf
Data publikacji:
2014-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
odmiana
mrozoodporność
odporność na patogeny
pszenżyto ozime
cultivar
frost hardiness
resistance to pathogens
winter triticale
Opis:
W tej pracy dokonano oceny efektów hodowli pszenżyta ozimego pod względem odporności na 10 czynników stresogennych dla roślin. W ocenach uwzględniono odmiany pszenżyta znajdujące się w polskim rejestrze odmian w latach 1982–2012. Zastosowano analogiczne metody jak w I części pracy (Rudnicki, 2014 a, 2014 b). Stwierdzono, że odporność średnia odmian pszenżyta ozimego na większość ocenionych czynników stresowych zmniejszała się wraz z upływem lat. Postęp hodowlany w odporności na poszczególne czynniki stresowe wnosiły nieliczne odmiany spośród rejestrowanych. Sukcesem hodowli odpornościowej była zwłaszcza odmiana ‘Fidelio’, wpisana do rejestru odmian w 1997 roku, która wniosła duży i trwały postęp pod względem niemal wszystkich czynników stresowych. Wraz z upływem lat badań wiele odmian, rejestrowanych po 1996 roku, traciło swą początkową odporność na patogeny, zwłaszcza na mączniaka prawdziwego i rdzę brunatną. Utrata tych odporności następowała zwykle tym szybciej im później odmiany były rejestrowane. Przed 2001 rokiem patogeny chorobotwórcze, z wyjątkiem rdzy brunatnej, nie wpływały istotnie na plonowanie pszenżyta ozimego, natomiast w późniejszym okresie ich wpływ był znaczący.
The evaluations of breeding progress of winter triticale with regards to the resistance to 10 stress factors have been presented in the paper. The cultivars of triticale in the Polish Registration list between 1982–2012 have been used to assess the progress. Analogous methods were applied as in the first part of the work (Rudnicki, 2014 a, 2014 b). It was found that the resistance of the standard cultivars of winter triticale to most rated stressors decreased over the years. Few cultivars the among registered ones brought the breeding progress in resistance to various diseases. Spectacular success in resistance breeding was in case of cv. ‘Fidelio’, that entered to the register of varieties in 1997, and brought a large and sustained progress in resistance to almost all stresses. With the passage of years of research many cultivars, registered since 1996, lost their initial resistance to pathogens, especially to powdery mildew and leaf rust. The loss of resistance usually happened faster for the varieties registered later. Before 2001 diseases, with the exception of brown rust, had no significant effect on the yield of winter triticale, while in the later period their impact became significant.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 273; 35-53
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja odmian pszenżyta ozimego na warunki środowiskowe Wielkopolski przy dwóch poziomach intensywności agrotechniki
The reaction of winter triticale varieties, grown using two levels of cultivation intensity, to Wielkopolska environmental conditions
Autorzy:
Bujak, Henryk
Tratwal, Anna
Walczak, Felicyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198293.pdf
Data publikacji:
2012-06-28
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
interakcja genotypowo-środowiskowa
masa 1000 ziaren
odmiana
plonowanie
pszenżyto ozime
stabilność plonowania
1000 grain weight
cultivar
genotype-environment interaction
winter triticale
yield, yielding stability
Opis:
W ramach Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego w Wielkopolsce podjęto próbę analizy interakcji odmian pszenżyta ozimego z warunkami glebowo-klimatycznymi dla plonu oraz masy tysiąca ziaren. Materiałem badawczym były odmiany przyjęte do doświadczeń w latach 2008–2010. Doświadczenia polowe z badanymi odmianami zostały założone w siedmiu miejscowościach (Kościelna Wieś, Nowa Wieś Ujska, Winna Góra, Choryń, Borowo, Bobrowniki, Śrem) na dwóch poziomach agrotechniki — standardowym (a1) i intensywnym (a2). Do analizy interakcji genotypowo-środowiskowej wybrano 10 odmian, które powtarzały się we wszystkich latach badań. Wyniki z poszczególnych lat i miejscowości poddano obliczeniom statystycznym dla serii doświadczeń odmianowych. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono istotne zróżnico¬wanie plonu oraz masy tysiąca ziaren odmian pszenżyta ozimego, zróżnicowanie lat, miejscowości oraz istotną interakcję genotypowo-środowiskowa na obydwu poziomach agrotechniki. Zarówno w standardowych, jak i intensywnych warunkach agrotechniki, najwyżej plonującą była odmiana Algoso.
Within the Post-Registration Trials in Wielkopolska we made an attempt to analyze the effects of interaction between triticale varieties and soil and climatic conditions on yield and 1000 grain weight. The research materials were varieties admitted to experiments in the years 2008–2010. Field experiments with these varieties were established in seven locations (Kościelna Wieś, Nowa Wieś Ujska, Winna Góra, Choryń, Borowo, Bobrowniki, Śrem) at two levels of cultivation intensity – standard (a1) and intensive (a2). For analysis of genotype-environment interactions we selected 10 varieties that were repeated in all the years. Results from all experiments were statistically analyzed according to the method for a series of varietal experiments. We found significant differences in yield and 1000 grain weight of winter triticale varieties, the years and locations differed from each other and we detected a significant genotype-environment interactions at both levels of cultivation. Variety Algoso produced the highest yield in both standard and intensive crop management conditions.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 264; 141-155
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza stabilności plonowania i stopnia szerokiej adaptacji wybranych odmian pszenżyta ozimego (× Triticosecale Witt.) na podstawie danych produkcyjnych
Analysis of yielding stability and wide adaptation degree of selected winter triticale (× Triticosecale Witt.) cultivars based on field production data
Autorzy:
Oleksiak, Tadeusz
Bronisz, Dagmara
Mańkowski, Dariusz R.
Iwańska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199323.pdf
Data publikacji:
2018-08-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
badania ankietowe
interakcja genotypowo–środowiskowa
pszenżyto ozime
stabilność plonowania odmiany
stopień szerokiej adaptacji odmian
genotype × environment interaction (GEI)
survey investigation
wide adaptation degree of cultivars
winter triticale
yield stability of cultivar
Opis:
Pszenżyto ozime jest jednym z najpowszechniej uprawianych zbóż w Polsce (1 302 tys. ha w roku 2015). Jego plony wzrastają przy jednoczesnym wzroście obserwowanej zmienności plonów pomiędzy kolejnymi sezonami uprawy. W związku z ograniczaniem możliwości zwiększania plonów pszenżyta metodami agrotechnicznymi, rośnie znaczenie doboru odmian pod względem plonowania oraz reakcji na zmieniające się warunki uprawy. Celem pracy była ocena stabilności i adaptacji głównych odmian pszenżyta ozimego uprawianych w latach 1992–2016 w gospodarstwach rolnych na terenie Polski. Do badań wykorzystano dane pochodzące z badan ankietowych. Analizę stabilności przeprowadzono w oparciu o model mieszany analizy wariancji Scheffégo-Calińskiego i model regresji łącznej Calińskiego-Kaczmarka. Do oceny adaptacji odmian wykorzystano miary: nadrzędności plonowania i-tej odmiany Pi, miarę niezawodności przewagi plonowania i-tej odmiany Ri (tzw. miarę Eskridge’a) oraz miarę Kanga YSi.
Winter triticale is one of the most widely cultivated cereals in Poland (1 302 thousand hectares in 2015). Its yield increases, while the observed yield variation between vegetation seasons is also increasing. Due to the limitation of improvement of crop yields of triticale by agrotechnical methods, cultivar selection and shape of the yield response of the cultivar to varying growing conditions is becoming increasingly important. The aim of the study was to evaluate the stability and adaptation of the main winter triticale cultivars grown between years 1992 and 2016 on farms in Poland. The data from survey investigation were used for the study. The stability analysis was based on the mixed ANOVA model of Scheffé-Caliński and the Caliński-Kaczmarek joint regression model. The following measures were used to assess the adaptation of varieties: the superiority of yielding i-th cultivar Pi, the measure of the yield advantage of the i-th cultivar Ri (the so-called Eskridge measure) and the Kang YSi measure.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2017, 282; 79-89
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies