Zawartość makroelementów w ziarnie pszenżyta ozimego w zależności od wybranych elementów agrotechniki

Pszenżyto jest powszechnie znane jako cenne zboże paszowe o wysokiej wartości żywieniowej. Może również zyskać na znaczeniu jako wartościowe zboże konsumpcyjne, dostarczające cennych frakcji białka i składników mineralnych. Celem badań było określenie wpływu intensywności produkcji na zawartość makroelementów w ziarnie trzech odmian pszenżyta ozimego w warunkach 75% udziału zbóż w strukturze zasiewów oraz monokultury zbożowej. Przeprowadzone badania dowodzą,że skład chemiczny ziarna jest cechą silnie uwarunkowaną genetycznie,ale zależy również od udziału zbóż w zmianowaniu,technologii produkcji oraz warunków pogodowych. Najwięcej azotu i sodu zawierało ziarno odmiany Alekto, wapnia Fredro,a fosforu na tym samym poziomie ? Alekto i Cerber. Przy 75%udziale zbóż w strukturze zasiewów stwierdzono wyższą zawartość azotu, fosforu, potasu i wapnia, zaś w warunkach technologii intensywnej ? azotu i wapnia. Najwyższą zawartość fosforu i magnezu stwierdzono w 2013 roku, o największych opadach w okresie wegetacyjnym. W 2015 roku, z najmniejszą sumą opadów,odnotowano największą zawartość azotu i sodu. Wybór odpowiedniej odmiany, zastosowanie technologii intensywnej czy ograniczenie udziału zbóż w zmianowaniu pozwalają na poprawę składu chemicznego ziarna pszenżyta, a tym samym jego wartości paszowej i konsumpcyjnej.

ticale is commonly known as a valuable fodder cereal of high nutritional value. It may also gain in importance as a va-luable consumer cereal, providing valuable protein and mineral fractions. The aim of the study was to determine the influence of production intensity on the macroelements of grains of different winter triticale cultivars under the conditions of 75% share of ce-reals in the cropping structure and cereal monoculture. The stu-dies proved that although the chemical composition of grains is a strongly genetic feature, it also depends on weather conditions, production technology, and the percentage of cereals in the crop rotation. Under 75% share of cereals in the cropping structure, higher contents of nitrogen, phosphorus, potassium, and calcium were recorded, while under intensive technology, those of nitro-gen and calcium. A more favourable chemical composition of grains (more nitrogen and sodium) was noted for cultivar Alekto, while more phosphorus, at the same level, for Alekto and Cerber. The selection of a valuable cultivar, the use of intensive technolo-gy, and the reduction of cereals’ share in the crop rotation allows improving the chemical composition of triticale grains, and thus improving its fodder and consumption values.