Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ROMAN LAW" wg kryterium: Temat


Tytuł:
PERSPEKTYWA BADAŃ NAD PRAWEM RZYMSKIM W KONTEKŚCIE PRAWA MUNICYPALNEGO
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663821.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
teaching of Roman law
municipal law
inscriptions
contemporary inspirations of Roman law.
prawo rzymskie
dydaktyka i nauczanie prawa rzymskiego
prawo municypalne
inskrypcje
współczesne inspiracje prawem rzymskim.
Opis:
Progress in technology is having more and more of an impact on law studies. More and more young lawyers are working on legal problems using the comparative legal method, but they are also using different interdisciplinary methods. Interdisciplinary research is being done on subjects involving combinations of economics, psychology, biology or computer science. In this respect historical studies are being marginalized more and more, as can be seen, for example, by the tendency of law schools to reduce the number of teaching hours for the history of law, including Roman law. So we should be looking for problems which the positivists could use to build up their arguments. Municipal law, which can be an inspiration for contemporary solutions, such as theintroduction of the term of ofce for local government bodies, offers a promising area of study in this respect.
Rozwój techniki i technologii wywiera coraz większy wpływ na nauki prawne. Młodzi prawnicy coraz częściej zajmują się problemami prawnymi z zastosowaniem metody prawnoporównawczej, ale też sięgają do interdyscyplinarności, czego rezultatem są opracowania z pogranicza ekonomii, psychologii, biologii czy informatyki. W tej optyce nauki historyczne coraz bardziej są marginalizowane, co widać chociażby po tendencji zmniejszania liczby godzin dydaktycznych dla historii prawa, w tym dla prawa rzymskiego. Konieczne jest zatem poszukiwanie takich problemów, które mogą być potencjalnym elementem w budowaniu argumentacji przez pozytywistów. Niewątpliwie takim obszarem jest prawo municypalne, które może być inspiracją dla współczesnych rozwiązań, jak chociażby wprowadzenie kadencyjności organów samorządowych.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crimen abortionis w rzymskim prawie karnym
Autorzy:
Zalewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046841.pdf
Data publikacji:
2019-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
aborcja
prawo rzymskie
nasciturus
abortion
roman law
Opis:
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest zagadnienie penalizacji aborcji w prawie rzymskim. Przez stulecia aborcja – jakkolwiek okolicznościowo poddawana krytyce ze strony pogańskich pisarzy – nie była uznawana przez Rzymian za przestępstwo. Zmieniło się to dopiero w III wieku, kiedy to Spetymiusz Sewer i Karakalla wydali reskrypt, zgodnie z którym rozwiedziona kobieta dopuszczająca się aborcji bez zgody swego byłego męża winna być skazana na wygnanie. Odrębnej sankcji realizowanej na podstawie lex Cornelia de sicariis et veneficis podlegały osoby, które podawały kobiecie środki aborcyjne. Celem artykułu jest próba ustalenia relacji między tymi przestępstwami poprzez identyfikację ich znamion.
The subject of considerations taken in this paper is the issue of criminalization of abortion in roman law. For centuries, abortion - although occasionally criticized by pagan writers - was not considered a crime by the Romans. Situation changed in the third century, when Spetymius Severus and Karakalla issued a rescript, according to which a divorced woman committing an abortion without the consent of her ex-husband should be condemned to exile. A separate sanction implemented on the basis of lex Cornelia de sicariis et veneficis was prescribed for perpetrators who gave specifics causing abortion to a woman. The purpose of the article is to try to establish the relationship between these crimes by identifying their names.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 1; 201-224
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne znaczenie systematyzacji prawa według Gajusa
The importance of systematization of law according to Gaius. Historical view
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502514.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
prawo rzymskie
systematyzacja prawa
Instytucje Gajusa
nauczanie prawa rzymskiego
Roman law
systematization of law
Gaius’ Institutions
teaching of Roman law
Opis:
Systematization of the juridical material done by Gaius has generated the interest of lawyers actually since the fall of the Western Empire. The division of the legal material itself into: personae, res and actiones was probably taken from the writings of Greek and Roman grammarians. Gaius, however, improved it to meet the needs of didactics. There is no doubt about Gaius’ intellectual contribution. The criteria of systematization of legal material have been applied in a number of collections or later codes. We should mention here: the Napoleonic Code or the Austrian Code. The last code, in which the systematics of the law done by Gaius has been applied, was the Code of Canon Law of 1917.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 111-124
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est – as a rule of Roman inheritance law
Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est – jako reguła rzymskiego prawa spadkowego
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
heredis institutio
Roman law
testament
prawo rzymskie
Opis:
In the Roman inheritance law, until post-classical law, the appointment of an heir on the basis of the rule heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est, was the foundation of the whole will. Heredis institutio was a crucial element of the content of the will and it should be placed in the very beginning as all dispositions placed before it, were void. And remained this way until Justinian law where the above mentioned formalism was annulled. First exceptions of the rule heredis institutio caput et fundamentum totius testament est and the order arising from testamentary dispositions placed therein, can be noticed in classical law, according to the constitution of custody, appointment to inherit by the own slave together with his liberation and disinheritance. Moreover, Roman law, based on the performance of praetors and Cesar law, exceptionally allowed the maintenance if the rest of the testamentary content (demises, trusts, liberations) when the heredis institutio fell or did not lead to inheritance. And so, the acceptance of the heir appointed in a will becomes a sole formality in classical law, and a range of deviations and exceptions appear in the discussed rule Heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est. The Western Roman post – classical practice and Justinian omitted the above mentioned rule totally.
W rzymskim prawie spadkowym, aż do prawa poklasycznego, ustanowienie dziedzica w oparciu o regułę heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est, było fundamentem całego testamentu. Heredis institutio była koniecznym elementem treści testamentu, należało ją umieścić na samym początku, ponieważ rozrządzenia zawarte przed nią były nieważne. Tak przynajmniej było, aż do prawa justyniańskiego, w którym powyższy formalizm został zniesiony. Pierwsze wyjątki od reguły heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est i wynikającej z niej kolejności zamieszczanych rozrządzeń testamentowych, można zauważyć już w prawie klasycznym, odnośnie do ustanowienia opieki, powołania do dziedziczenia własnego niewolnika z równoczesnym wyzwoleniem oraz wydziedziczenia. Ponadto prawo rzymskie, w oparciu o działalność pretorów oraz prawo cesarskie, dopuszczało wyjątkowo utrzymanie pozostałej treści testamentu (zapisy, fideikomisy, wyzwolenia), gdy odpadła heredis institutio lub nie doprowadziła do dziedziczenia. Zatem przyjęcie spadku przez ustanowionego w testamencie dziedzica staje się już w prawie klasycznym czystą formalnością, a omawiana reguła doznaje szeregu odstępstw i wyjątków. Natomiast zachodniorzymska praktyka poklasyczna i Justynian pominęli w ogóle wspomnianą zasadę. Tak jak i we współczesnym polskim ustawodawstwie powołanie spadkobiercy jest uprawnieniem testatora, a nie konieczną treścią testamentu. Do typowych rozrządzeń testamentowych można zaliczyć obok ustanowienia spadkobiercy (art. 959 i n. k.c.), wydziedziczenie, ustanowienie zapisu. W prawie polskim ważny będzie testament zawierający tylko jedno rozrządzenie. W żadnym razie ustanowienie spadkobiercy w testamencie nie jest wymogiem jego sporządzenia, testator nie musi naruszać porządku dziedziczenia ustawowego, może się ograniczyć do dyspozycji o innym charakterze.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 157-172
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aemulatio. Über die historische Rechtsvergleichung und das Rechtsmissbrauch
Aemulatio. O prawie porównawczym i nadużyciu prawa w ujęciu historycznym
Aemulatio. On Comparative Law and the Abuse of Law in Historical Context
Autorzy:
Schrage, Eltjo J.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596726.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Roman law
reception of the Roman law
comparative law
the abuse of law
prawo rzymskie
recepcja prawa rzymskiego
prawo porównawcze
nadużycie prawa
Opis:
An article contains historical and comparative analysis of the legal issues of four cases derived from the English, French Italian and German law. In reference to each of it an author is answering the question whether it deals with the breach of law or its abuse. The first case concerns an owner of the real property who by means of receiving an access to the flagstones beneath the surface of the ground is forced to create a system of drainage. This action makes a threat for the supplies of water for the whole town. The question arises: it is possible to demand in such situation to render the judicial prohibition of the drainage. The French case concerns on the other hand an owner of the real property who fenced his plot with the sixteen meters pales with the iron spikes on their tops. The question reads: does the neighbor who was flying with his balloon and teared its top may demand the damages and the removal of the fence. An Italian case handles then with the neighboring owners of the wall with the window. The question concerns the right of the one of them to build more than three meters wall which would totally block out the light. Whereas the German example concerns the suspicious creditor who distrained the debtor’s accounts in all twenty banks that operated in the town in order to absolutely indispose him to use any financial resources. It is required to ask a question whether such action is eligible according to the law at all.
Artykuł zawiera historyczno- oraz prawnoporównawczą analizę czterech przypadków, odpowiednio z prawa angielskiego, francuskiego, włoskiego oraz niemieckiego. W odniesieniu do każdego z nich autor odpowiada na pytanie, czy chodzi w nim o naruszenie prawa czy raczej o jego nadużycie. Pierwszy z kazusów dotyczy właściciela nieruchomości, który w celu uzyskania dostępu do leżących pod powierzchnią gruntu pokładów wapienia (flagstones) musi założyć na swojej działce system drenażu, co stanowi zagrożenie dla zaopatrzenia całego miasta w wodę. Powstaje pytanie, czy można domagać się w takim przypadku wydania sądowego zakazu drenażu. Kazus francuski dotyczy zaś właściciela nieruchomości, który ogrodził działkę szesnastometrowym ogrodzeniem z pali zakończonych żelaznymi ostrzami. Odpowiedzi wymaga pytanie, czy sąsiad, który lądując balonem na swojej działce, podarł jego czaszę o wysokie ostrza, może domagać się odzkodowania oraz usunięcia ogrodzenia. Kazus włoski traktuje z kolei o sąsiadujących ze sobą współwłaścicielach muru z oknem. Pytanie dotyczy uprawnienia do dobudowania przez jednego ze współwłaścicieli, w granicy działki, ponad trzymetrowego muru, który całkowicie zasłoni dostęp światła. Przypadek niemiecki natomiast mówi o podejrzliwym wierzycielu, który we wszystkich 20 bankach w danej miejscowości zajął rachunki bankowe dłużnika, by całkowicie zablokować mu możliwość korzystania ze środków finansowych. Należy zadać pytanie, czy takie zajęcie jest w ogóle w świetle prawa dopuszczalne.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, CI; 133-149
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on the Impact of Christianity on Roman Law in the Interwar Poland: Franciszek Bossowski’s Views
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046752.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Franciszek Bossowski
prawo rzymskie
Chrześcijaństwo
Roman law
Christianity
Opis:
The article is intended to present the views of Franciszek Bossowski on the impact of Christianity on Roman law and thus draws attention to the existing output of the Polish science of Roman law in this area. This Vilnius-based Roman law scholar was one of the few researchers in Poland who studied this issue in the interwar Poland. For this reason, the article encompasses an analysis of those of his works in which he touches upon the issue of the impact of Christianity on Roman law. Attention is drawn to the key theses formulated therein as well as his polemics with other scholars. Last but not least, the research postulates formulated by Bossowski are discussed.
Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie poglądów Franciszka Bossowskiego na kwestię wpływu chrześcijaństwa na prawo rzymskie i tym samym zwrócenie uwagi na dotychczasowe osiągnięcia polskiej romanistyki w tym zakresie. Ten wileński romanista, był jednym z niewielu uczonych, którzy w Polsce międzywojennej zajęli się tą tematyką. Stąd też w artykule analizie poddane zostały te prace naukowe, w których uczony odnosi się do wpływu chrześcijaństwa na prawo rzymskie. Zwrócono uwagę na główne tezy pojawiające się w nich, jak i jego polemiki z innymi uczonymi. Wskazano także na postulaty badawcze sformułowane przez romanistę.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 143-156
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podręcznik na czasy kryzysu. O dwóch wydaniach Prawa rzymskiego Kazimierza Kolańczyka po 1975 roku
Textbook for times of crisis. On the two editions of Kazimierz Kolańczyk’s Roman Law after the year 1975
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140593.pdf
Data publikacji:
2022-07-15
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Roman law
Kazimierz Kolańczyk
textbook
prawo rzymskie
podręcznik
Opis:
Przedmiot badań: Kwestia nauczania prawa rzymskiego w powojennej Polsce należy do zagadnień dość złożonych. Ważną datą jest rok 1975, kiedy w życie weszła reforma studiów prawniczych wtłaczająca prawo rzymskie w ramy nowo powstałego przedmiotu historia prawa. Zbiegło się to z kolejnymi edycjami podręcznika autorstwa poznańskiego profesora Kazimierza Kolańczyka. Cel badawczy: Celem badań jest analiza okoliczności związanych z powstaniem drugiego i trzeciego wydania podręcznika Prawo rzymskie autorstwa Kazimierza Kolańczyka. Podstawę dla analizy stanowiły materiały archiwalne związane z tworzeniem kolejnych edycji pracy. W artykule starano się wskazać, jakie założenia chciał zrealizować autor pracy, a także jakie postulaty stawiane były przez odbiorców dzieła. Celem opracowania jest również odniesienie się do znaczenia kolejnych wydań podręcznika wobec dokonanej wówczas reformy studiów prawniczych. Metoda badawcza: W artykule wykorzystano metodę historyczno-prawną. Wyniki: Podręcznik Kazimierza Kolańczyka w drugim wydaniu zawierał modyfikacje i ulepszenia niezwykle dokładnie przemyślane przez autora opracowania. Dzięki temu praca stała się nie tylko nieco dłuższa, ale i jeszcze bardziej przystępna dla czytelnika. Trzecie wydanie nie zawierało znaczących różnic względem wydania drugiego. Ogłoszenie obu wydań było jednak niezwykle istotne w kontekście reformy studiów prawniczych, w tym także przywrócenia właściwego miejsca prawa rzymskiego w kanonie studiów prawniczych.
Background: The issue of teaching Roman law in postwar Poland is a fairly complex matter. A significant date is the year 1975, when the reform of legal studies that put Roman law into the framework of newly-created courses in the history of law came into force. It coincided with the subsequent editions of the textbook authored by the Professor Kazimierz Kolańczyk of Poznań. Research purpose: The objective of the research is to analyze the circumstances related to the creation of the second and third editions of Kazimierz Kolańczyk’s textbook Roman Law. The analysis was based on archival materials related to the preparation of the subsequent editions of the work. The article seeks to show what assumptions the author of the work intended to implement and what postulates were expressed by its readers. The article also aims to discuss the significance of the subsequent editions of the textbook in light of the legal studies reform being carried out at the time. Methods: The article applies a historical-legal method. Conclusions: The second edition of Kazimierz Kolańczyk’s textbook included modifications and improvements that were very well thought out by its author. Consequently, the work became slightly longer and even more accessible to the reader. The third edition did not contain significant differences compared to the second one. The publication of both editions was really crucial in the context of reform of legal studies, including the restoration of Roman law to its rightful place in the canon of legal studies.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 123; 43-56
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podręcznik do myślenia. Prawo rzymskie według Kazimierza Kolańczyka
A textbook for thinking. “Prawo rzymskie” [Roman law] by Kazimierz Kolańczyk
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046205.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Kolańczyk
Roman law
textbook
prawo rzymskie
podręcznik
Opis:
Jednym z najbardziej znanych polskich powojennych podręczników do prawa rzymskiego jest opracowanie autorstwa Kazimierza Kolańczyka. Pierwsze wydanie podręcznika Prawo rzymskie ukazało się drukiem w 1973 r. W ciągu blisko pięćdziesięciu lat od tego momentu, praca doczekała się sześciu wydań i co więcej, w trzecim dziesięcioleciu XXI w. stanowi wciąż jedno z cieszących się sporą popularnością opracowań służących do nauki prawa rzymskiego. Przyczyn tego niekwestionowanego sukcesu podręcznika poszukiwać należy już na etapie jego tworzenia. Z tego też powodu niezwykle interesujące wydaje się przedstawienie zaprezentowanej przez autora koncepcji dzieła, okoliczności związanych z jego tworzeniem, a także odbioru pierwszego wydania.
One of the most famous Polish post-war Roman law textbooks is the publication written by Kazimierz Kolańczyk. The first edition of the “Prawo rzymskie” [Roman law] textbook appeared in print in 1973. During the course of nearly fifty years since then, 6 different editions of this work have been printed. Furthermore, it still enjoys significant popularity as a text used in the course of Roman law education even now, in the 3rd decade of the 21st century. The reasons behind the unquestionable success of this textbook can be noted already in its creation. For this very reason, the concept presented by the author of this work, the circumstances connected with its creation, and the reception of the first edition all seem extremely interesting.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 2; 159-177
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quod illicite (...) exactum est... And what if the duty was wrongly paid? Accountability of tax collectors in classical Roman Law
Quod illicite (...) exactum est... A co, jeśli cło nienależnie pobrano? Odpowiedzialność poborców podatkowych w rzymskim prawie klasycznym
Autorzy:
Pikulska-Radomska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394300.pdf
Data publikacji:
2021-07-09
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
portorium
vectigal
publicani
comissum
Roman Law
prawo rzymskie
Opis:
Persons crossing the border between duty districts — traders, professional smugglers and regular travelers alike — tried to avoid paying duties collected in such places all along. There were different ways to avoid paying the portorium: travelers either tried to conceal the real nature of the commodities they were carrying, or attempted to transport the goods they carried without declaring them, or tried to cross the customs border without actually passing through the levy collection point. Meanwhile, the collectors frequently abused their powers by extorting payments that were not due altogether or by collecting payments that were too high. Sources provide numerous evidence of such practices. A collector receiving a payment that was not due or that was too high ran the risk of having to pay back at least double the amount received. Respective imperial regulations leave no doubt in this regard. However, what about the commodity that was forfeited, if the process took too long?
Osoby przekraczające granice okręgów celnych — handlowcy, zawodowi prze-mytnicy, ale i zwykli podróżni — od zawsze starali się uniknąć opłacania danin pobieranych w takich miejscach. Aby uniknąć opłacania portorium, stosowano różne wybiegi: podróżujący albo starali się ukryć właściwą naturę przewożonych produktów, albo usiłowali przewieźć towar, nie deklarując go, albo wreszcie próbowali przekroczyć granicę celną, nie przechodząc przez punkt poboru daniny. Poborcy zaś często nadużywali swoich uprawnień, naliczając daninę nie- należną bądź nadmierną. W źródłach można znaleźć liczne dowody takich praktyk. Poborca naliczający daninę nienależną lub nadmierną narażał się na obowiązek zapłaty przynajmniej w podwójnej wysokości. Regulacje cesarskie w tym zakresie są jasne. Co jednak z towarami objętymi przepadkiem, jeśli proces trwa zbyt długo?
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2020, 13; 37-46
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Wars on Roman Legislation Regarding vicesima hereditatis and caducum
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
vicesima hereditatis
caducum
Roman law
vicesima heredistatis
prawo rzymskie
Opis:
The article refers to matters related to vicesima hereditatis and caducum, by means of which a Roman legislator sought financial resources for waging wars. The territorial expansion of Rome, the wars waged, and, in particular, the need to raise funds for their financing affected not only the norms of public law but also individual regulations of Roman private law, including those considering both tax and inheritance law.
W artykule odniesiono się do zagadnień związanych z vicesima heredistatis i caducum, za pomocą których rzymski prawodawca szukał środków finansowych na prowadzenie wojen. Ekspansja terytorialna Rzymu, prowadzone wojny, a zwłaszcza potrzeba gromadzenia funduszy na ich finansowanie wpływały nie tylko na normy prawa publicznego, lecz także na poszczególne unormowania rzymskiego prawa prywatnego, w tym na te z pogranicza prawa podatkowego i spadkowego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzej romaniści we wspomnieniach Marcelego Chlamtacza
Three Roman Law Experts in Reminiscences of Marceli Chlamtacz
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596056.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Marceli Chlamtacz
Adolf Exner
Franciszek Hofmann
Leon Piniński
prawo rzymskie
lwowska szkoła prawa rzymskiego
Roman Law
Lviv School of Roman Law
Opis:
Marceli Chlamtacz był jednym z przedstawicieli lwowskiej szkoły prawa rzymskiego przełomu XIX i XX w. W swej pracy naukowej zajmował się jednak nie tylko problematyką prawa rzymskiego – czy to rzeczowego, czy obligacyjnego. Nieobca była mu także prawna problematyka samorządu terytorialnego. W jego dorobku można znaleźć prace dotyczące sylwetek innych romanistów. Wywody M. Chlamtacza dotyczące A. Exnera, F. Hofmanna oraz L. Pinińskiego mają charakter wspomnień pośmiertnych. Prezentuje w nich sylwetki tychże uczonych, dokonując także oceny ich twórczości. Celem niniejszego artykułu jest nie tylko ukazanie poglądów M. Chlamtacza we wskazanym zakresie, ale również przypomnienie tych trzech – być może nieco zapomnianych – postaci funkcjonujących na naukowej arenie wieku XIX oraz początku wieku XX.
Marceli Chlamtacz was a representative of the Lviv School of Roman Law of the turn of the 19th and 20th century. Given that in his academic work he concentrated not only on Roman law but also on issues related to local government, he can be labelled as a multimensional person. What is interesting, his academic legacy also includes papers on other Roman law experts. Chlamtacz’s works on A. Exner, F. Hofmann and L. Piniński have the character of posthumous reminiscences. In those, he also presents the silhouettes of said scholars and often evaluates their academic output. The objective of this paper is not only to present M. Chlamtacz’s views in the scope discussed here, but also to recall the three, somewhat forgotten, scholars who played quite a significant role in the academia of the 19th and early 20th century.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 105; 45-66
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rome and Roman law in English antislavery literature and judicial decisions
Rzym i prawo rzymskie w angielskiej literaturze i orzecznictwie antyniewolniczym
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033490.pdf
Data publikacji:
2020-04-02
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo angielskie
prawo rzymskie
niewolnictwo
abolicja
English law
Roman law
Slavery
Abolition
Opis:
The abolition of slavery by modern states was an important step towards the recognition of what is now known as human rights. The British Empire and its cradle, England, were the leading entities responsible for the support of the international trade slave. For this reason, its antislavery movement is one which deserves particular attention. The argumentation used by the abolitionists has been a subject of many studies. Philosophical, theological or commercial arguments against slavery are well researched. It needs to be emphasised, however, that abolition was a legal step. In this context, it is interesting to seek legal argumentation against the enslavement of people. It is obvious that an appropriate reasoning would be difficult to find. Slavery has been a common social institution since ancient times. The universal principles of Roman law, as well as the significance of Roman civilisation for the development of the Western culture, made it one obvious field of research. The main aim of this article is to check if reference to Roman antiquity has been one of the crucial arguments in the antislavery struggle in Britain.
Zniesienie niewolnictwa przez nowożytne państwa było ważnym krokiem zmierzającym do uznania praw człowieka. Imperium Brytyjskie, jak i jego matecznik – Anglia – były jednymi z głównych organizmów państwowych odpowiedzialnych za wspieranie międzynarodowego handlu niewolnikami. Z tego względu rozwijający się w nich ruch abolicyjny zasługuje na szczególną uwagę. Argumentacja stosowana przez jego przedstawicieli stanowiła dotąd przedmiot licznych badań. Argumenty filozoficzne, teologiczne czy handlowe przeciwko niewolnictwu są dobrze znane. Należy podkreślić jednak, że dokonanie abolicji miało być krokiem prawnym. Stąd interesujące wydaje się poszukiwanie prawnych argumentów służących potępieniu zniewalania ludzi. Oczywiste jest, że znalezienie odpowiedniego uzasadnienia byłoby trudne. Niewolnictwo była przecież powszechną instytucją społeczną od czasów starożytnych. Jednak uniwersalne zasady prawa rzymskiego, jak i cywilizacji rzymskiej wykorzystane do tworzenia zachodniej tradycji prawa, czynią z prawa starożytnych interesujące źródło odniesień. Głównym celem artykułu jest ustalenie czy odwołania do starożytności rzymskiej stanowiły ważny argument w brytyjskich zmaganiach o zniesienie niewolnictwa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 91; 37-49
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ prawa rzymskiego na instytucje polskiego prawa podatkowego
Autorzy:
Bernat, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393217.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Roman law
tax law
Tax Code
prawo rzymskie
Ordynacja podatkowa
kodeks podatkowy
Opis:
W trakcie istnienia (27 r. p.n.e. do 395 r. n.e.) Cesarstwo Rzymskie stworzyło jednolity system prawny, w którym juryści starali się uregulować większość stosunków międzyludzkich. Świadectwem ich wiedzy oraz umiejętności w konstruowaniu norm prawa jest fakt, iż prawo rzymskie miało swój istotny wpływ na większość współczesnych kontynentalnych systemów prawnych. Pomimo tego, iż prawo rzymskie dotyczyło głównie gałęzi prawa cywilnego, karnego, gospodarczego, to pozostawiło również dorobek prawny, na którym pośrednio opierali się twórcy polskiego prawa podatkowego. Zadaniem autora jest zbadanie, czy i jaki wpływ prawo rzymskie wywarło na instytucję prawa podatkowego. W tym celu dokonano analizy niektórych norm prawa podatkowego, w których zaobserwować możemy przenikanie prawa rzymskiego.
At the time of the Roman Empire (27 BC – 395 AD), a unified legal system was created, in which jurists sought to legally regulate the majority of interpersonal relations. The fact that Roman law had a significant impact on the majority of modern continental legal systems is a testament to their knowledge and skills in constructing legal norms. Despite the fact that Roman law dealt mainly with branches of civil, criminal and economic law, it left a legal output, which Polish tax law legislators indirectly based on. The author’s task is to explore whether and how Roman law influenced the institution of tax law. In order to do that, some norms of tax law, in which the influence of Roman law can be observed, are examined.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 120-131
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat zeznań niewolników w procesie karnym
Some Remarks on the Slaves’ Testimonies in the Criminal Trial
Autorzy:
Loska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046493.pdf
Data publikacji:
2020-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo rzymskie
proces karny
niewolnicy
Roman law
criminal trial
slaves
Opis:
W starożytnym Rzymie obowiązywała zasada, wedle której podczas procesu nie można było wykorzystywać zeznań niewolników na szkodę ich właściciela. Od tej zasady już od czasów republiki przewidziane były wyjątki, w przypadku przestępstw kazirodztwa oraz spisku. Odmienne podejście do wykorzystywania zeznań niewolników widoczne było w okresie pryncypatu. Ustawy, takie jak lex Iulia de adulteriis coërcendis, czy reskrypty cesarskie przewidywały szereg możliwości obejścia republikańskiego zakazu, bez rzeczywistego jego złamania, ani też zniesienia. Jedynie w przypadku crimen laese maiestatis wyraźnie dopuszczono torturowanie niewolników in caput domini. W okresie dominatu wprowadzony został zakaz przyjmowania oskarżenia składanego przez niewolnika przeciw właścicielowi, wyjątkiem była wyłącznie maiestas. Oskarżający niewolnik był karany śmiercią.
In ancient Rome there was a rule that in the course of the trial the slave confession could not be used to the detriment of their owners. There have been exceptions to this rule since the time of the Republic, in the case of incest crime and conspiracy. A different approach to the use of the testimony of slaves was visible during the Principate. Laws, such as lex Iulia de adulteriis coërcendis, or imperial rescripts, provided for a number of possibilities to circumvent the republican ban, without actually breaking it, or abolishing it. Only in the case of crimen laese maiestatis it was explicitly allowed to torture the slaves in caput domini. During Dominate accepting the charges submitted by the slave against the owner was forbidden, excepting maiestas only. Accusing slave was punished with death.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 449-464
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies