Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pragmatyka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
O argumentacji odwołującej się do implikatury konwersacyjnej
Autorzy:
Puczyłowski, Tomasz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705483.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argumentacja
implikatura konwersacyjna
pragmatyka
filozofiajęzyka
Opis:
Celem artykułu jest logiczna rekonstrukcja argumentu, który proponuję nazwać „argumentem z implikatury konwersacyjnej” (AIK). Jego teza głosi, że określone zdanie jest prawdziwe wbrew ocenie przeciętnego użytkownika języka; tezę tę uzasadnia się wskazując na fałszywość implikatur konwersacyjnych generowanych przez wypowiedzenie tego zdania oraz tendencję użytkowników języka do brania implikatur konwersacyjnych za konsekwencje logiczne asercji zdań. Z tego typu argumentacją mamy do czynienia w dyskusjach dotyczących: semantyki zdań o przekonaniach, problemu Gettiera, kontekstualizmu epistemologicznego, semantyki deskrypcji określonych, poprawności logiki klasycznej itp. W pracy staram się nadać takiej argumentacji ogólną postać oraz zbadać kryteria racjonalności tego niededukcyjnego argumentu.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 93-109
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Semantyczno-pragmatyczne znaczenie natury
Semantic - pragmatic meaning of nature
Autorzy:
Łapiński, Jacek L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817536.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
natura
pragmatyka
semantyka
nature
pragmatics
semsntics
Opis:
Semantic meaning of the term „nature” comes from the Latin word „nasci” - „to get born”, and Greek words „physis” and „arche”, the substance of the latter two terms is fully explained in the Latin dictionary of A. Forcellini (Klotius Latinitatis Lexicon, 4, Prati 1868, p. 231-232) and the Greek-English dictionary of H. G. Liddell and R. Scott (Greek-English Lexicon, The Clarendon Press, Oxford 1940, 1958, p. 1964-1965.). Pragmatic sense of the term “nature” depends on the context (physical, philosophical, ecological, anthropological, relative, etc.). It can be also analyzed from two different perspectives: static and dynamic, this situation leads to the triple opposition: natural versus artificial, nature versus culture and nature versus environment. Ultimately, in the pragmatic sense, nature is a category making sense only in relation to the human being. Nature is a set of meanings registered by the human being in his world. Nature is a result of human wisdom and gained knowledge in science, philosophy and so on. Over the whole history of human thinking the true substance of this term has been always variable - determined by various factors: historic periods, philosophical and social trends, religions, different scientific exploration strategies, etc.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2008, 6, 1; 107-116
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia semantyki formalnej (logicznej)
Limitations of Formal (Logical) Semantics
Autorzy:
Woleński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561358.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Semiotyczne
Tematy:
język
metajęzyk
model
logika
składnia
pragmatyka
Opis:
According to the received view formal semantics applies to natural (ordinary) language to some extent only. It is so because natural language is inherently indefinite, in particular, its expressions are ambiguous, vague and admits departures from syntactic rule. Moreover, intensional contexts occur in ordinary language – it results in limitations of the principle of compositionality. The ordinary conversation appeals to various principles, for instance, Grice’s maxims which exceed logical formalism. Thus, ordinary language cannot be fully formalized. On the other hand, if L is a formal language, its metalanguage ML, must be partially informal – for instance, it contains, terms of ordinary mathematics, especially set theory. Even, if, for instance, due to the technique of aritmetization, ML can be represented in ML, such a representation is only local. In fact, this view can be derived from some Tarski’s remarks on the role played by natural language. It is usually assumed that the universality of natural language, is the source of troubles associated with antinomies. It is so and this circumstance requires a solution, for example by distinguishing levels of language. However, even, if antinomies are excluded, what is informal is prior with respect to what is formal. It shows that formal semantics has limitations even with respect to formalized languages.
Pogląd standardowy jest taki, że semantyka formalna stosuje się do języka naturalnego tylko w bardzo ograniczonym stopniu. Powodem tego stanu rzeczy jest nieunikniona nieokreśloność mowy potocznej polegająca m. in. na wieloznaczno- ściach, nieostrości czy tolerancji składniowej, a także obecności kontekstów intensjonalnych, co skutkuje limitacjami zasady kompozycjonalności. Ponadto konwersacja potoczna korzysta z rozmaitych reguł, np. reguł Grice’a, które wykraczają poza formalizm logiczny. W konsekwencji język naturalny nie podlega pełnej formalizacji. Z drugiej strony, jeśli L jest językiem formalnym, to metajęzyk ML, w którym ten pierwszy jest opisywany, musi być częściowo nieformalny – zawiera np. terminy zwykłej matematyki, w szczególności teorii mnogości. Nawet jeśli, np. dzięki technice arytmetyzacji, ML daje się przedstawić w L, tego rodzaju reprezentacja jest tylko lokalna. W gruncie rzeczy pogląd taki można wyprowadzić z pewnych uwag Tarskiego o roli języka naturalnego. Zwykle przyjmuje się, że tzw. uniwersalność języka potocznego jest źródłem kłopotów związanych z antynomiami. Tak jest oczywiście i okoliczność ta wymaga pewnej „sanacji”, np. postaci odróżnienia stopni języka. Jednakże nawet usunięcie antynomii w taki lub inny sposób nie zmienia faktu, że to, co nieformalne ma priorytet wobec tego, co formalne. W konsekwencji także semantyka formalna ma także swoje ograniczenia w odniesieniu do języków sformalizowanych.
Źródło:
Studia Semiotyczne; 2019, 33, 2
0137-6608
Pojawia się w:
Studia Semiotyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekursja jako wspólna podstawa procesów umysłowych, komunikacyjnych i językowych
Autorzy:
Filip, Anna
Białek, Arkadiusz
Białecka-Pikul, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127290.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rekursja
teoria umysłu
składnia
pragmatyka
rozwój
Opis:
Od kilkunastu lat na łamach zagranicznych czasopism toczy się debata wokół rekursywności ludzkich procesów umysłowych. Jej inicjator i główny propagator terminu „rekursja” (recursion) to Noam Chomsky. Ogranicza on jej występowanie do płaszczyzny ludzkiego języka i przypisuje cechę rekursywności (recursive property) składni tzw. języka umysłu. Wywołało to mocny sprzeciw badaczy upatrujących przejawów rekursji także na innych płaszczyznach ludzkiego funkcjonowania, jak komunikacja, teoria umysłu, składnia dopełnieniowa czy pragmatyka. Tekst przedstawia argumenty przemawiające za możliwością rozpatrywania rekursji jako mechanizmu wspólnego wszystkim wspomnianym płaszczyznom, pod warunkiem przyjęcia rozwojowej perspektywy, uwzględniającej dynamikę i sekwencyjność zachodzących w nich procesów i zmian.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2017, 20, 4; 701-721
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O odwoływalności implikacji pragmatycznych
Autorzy:
Palczewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15047664.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
odwoływalność
implikatura konwersacyjna
presupozycja
eksplikatura
pragmatyka
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 271-285
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okazjonalność wyrażeń, użycie, znaczenie
Autorzy:
Ciecierski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097759.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
okazjonalność
znaczenie
użycie
pragmatyka
kontekstualizm
wypowiedzi niezdaniowe
Opis:
W artykule zestawione zostają dwie koncepcje okazjonalności. Pierwsza, standardowa i wąska, okazjonalność wyrażenia wiąże ściśle z jego znaczeniem i regulowanym przez nie związkiem kontekstu z określoną rolą wyrażenia. Druga, szersza i wywodząca się z prac Jerzego Pelca, określa okazjonalność w kategoriach potencjalnej zmienności ogólnej charakterystyki semiotycznej wyrażenia przy zachowaniu jego znaczenia. W tekście wprowadzone zostaje pojęcie matrycy pragmatycznej, które służy do schematycznego przedstawiania zmienności kontekstowej. Rekapituluję także krótko poglądy Jerzego Pelca na znaczenie (sposób użycia) i użycie oraz wskazuję krótko na związki jego podejścia ze współczesnymi debatami wokół kontekstualizmu oraz statusu wypowiedzi niezdaniowych.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 2; 133-150
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DUŻA LITERA A CZŁOWIEK W POLSKIEJ EPISTOLOGRAFII
Autorzy:
Sochocka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834230.pdf
Data publikacji:
2016-08-11
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
kognitywizm
epistolografia
etykieta językowa
pragmatyka
zaimek
honoryfikatywność
Opis:
Użycie dużej litery w języku polskim wymaga uzasadnienia znaczeniowego, składniowego,grzecznościowego bądź uczuciowego. Nasuwa się pytanie czy taki drobiazg jakforma graficzna wybranych znaków w pisaniu do innych i o innych może w jakikolwieksposób kształtować naszą świadomość, wpływać na sposób myślenia o sobie i o bliźnich,a wreszcie przekładać się na relacje społeczne i międzykulturowe? Te skromne zagadnieniaantropologiczne stanowią przedmiot moich rozważań w niniejszym artykule.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2016, 3; 149-157
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les énoncés définitoires en contexte : Perspective traductologique
Definitional Statements in Context: The Perspective from Translation Studies
Wypowiedzi definiujące w kontekście: perspektywa przekładoznawcza
Autorzy:
Durieux, Christine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341828.pdf
Data publikacji:
2022-09-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
definicja
pragmatyka
semantyka
tłumaczenie
definition
pragmatics
semantics
translation
Opis:
La présente réflexion porte sur les énoncés définitoires, voire plus largement explicatifs, présents dans des textes publiés. L’auteur s’intéresse à la dimension structurale de l’énoncé définitoire – sa forme, son marquage, son empan, son bornage textuel – et elle adopte un point de vue pragmatique pour analyser les visées discursives de l’énoncé définitoire, afin de mettre en évidence les stratégies rédactionnelles mises en œuvre. En outre, l’énoncé définitoire est évalué à l’aune de son apport documentaire intratextuel et de son rôle dans la construction du sens du texte. Pour illustrer son analyse, l’auteur présente des exemples extraits d’articles de presse très récents (2021), considérant que la presse est à la fois une caisse de résonnance et un puissant relais de l’évolution de la langue. De fait, l’apparition de nouvelles occurrences de termes et notions justifie l’inclusion d’énoncés définitoires. Enfin en conclusion, l’auteur tire de cette réflexion quelques leçons utiles pour le traducteur, tant dans la phase sémasiologique (comprendre) que dans la phase onomasiologique (faire comprendre) de l’opération traduisante.
Artykuł porusza tematykę wypowiedzi definiujących, a nawet szerzej wyjaśniających, obecnych w publikowanych tekstach. Autorka zajmuje się strukturalnym wymiarem wypowiedzi definiującej – jej formą, oznakowaniem, rozpiętością, delimitacją tekstową – i analizuje dyskursywny cel wypowiedzi definiującej z pragmatycznego punktu widzenia, aby podkreślić zastosowane strategie redakcyjne. Ponadto wypowiedź definiująca jest oceniana na podstawie jej charakteru wewnątrztekstowego i jej roli w konstruowaniu znaczenia tekstu. Aby zilustrować swoją analizę, autorka przedstawia przykłady zaczerpnięte z bieżących artykułów prasowych (2021), biorąc pod uwagę fakt, że prasa jest potężnym przekaźnikiem ewolucji języka. Pojawienie się nowych wystąpień terminów i pojęć uzasadnia włączenie wypowiedzi definiujących. Na koniec autorka wyciąga z tej refleksji kilka przydatnych wniosków dla tłumacza zarówno na poziomie semazjologicznym (rozumienie), jak i onomazjologicznym (wyjaśnienie) operacji tłumaczenia.
This paper focuses on definitional statements, and more broadly on explanatory statements, present in published texts. The author deals with the structural dimension of the definitional statement – form, scope, span, textual boundaries – and analyse the discursive purpose of the definitional statement from the pragmatic point of view, in order to highlight the writing strategies implemented. In addition, the definitional statement is evaluated in terms of its intratextual documentary contribution and its role in the construction of the meaning of the text. To illustrate her analysis, the author presents examples drawn from recent press articles (2021), based on the consideration that newspapers act as a powerful relay in the evolution of language. The advent of new occurrences of terms and notions justifies the inclusion of definitional statements. Finally, the author draws some useful lessons for the translator from this study, both in the semasiological (understanding) and onomasiological (making understood) phases of the translation process.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 8; 13-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soprannomi nell’antroponimia criminale sul materiale italiano e polacco
Przezwiska w antroponimii kryminalnej na przykładach włoskich i polskich
Autorzy:
Miłkowska-Samul, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521043.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
soprannomi criminali
antroponimia
gergo
pragmatica
przezwiska przestępcze
slang
pragmatyka
Opis:
L’obiettivo di questo contributo consiste nell’esaminare un tipo specifico di nomi propri, ossia i soprannomi dei criminali italiani e polacchi contemporanei. Collocata nell’ambito dell’onomastica, e in particolare dell’antroponimia, questa ricerca mira a presentare, dopo brevi considerazioni terminologiche, una panoramica dei soprannomi criminali sotto l’aspetto semantico e pragmatico. Si analizzano soprattutto le loro motivazioni e i campi semantici a cui si riferiscono, cercando di identificare delle tendenze antroponimiche principali ed esaminare il rapporto tra la forma e la connotazione di un soprannome e la sua funzione in quanto elemento del gergo criminale.
Niniejszy artykuł poświęcony jest specyficznemu rodzajowi nazw własnych, jakim są przezwiska współczesnych polskich i włoskich przestępców. W ramach niniejszego badania – mieszczącego się w zakresie onomastyki, a konkretnie antroponimii – przezwiska przestępcze zostały poddane analizie z punktu widzenia semantyki i pragmatyki w celu wyodrębnienia ich głównych motywacji oraz pól semantycznych, do których się odnoszą. Pozwoliło to na przedstawienie wstępnej typologii przezwisk, z uwzględnieniem relacji pomiędzy formą językową a konotacją, a także ich funkcji w slangu przestępczym.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 65-77
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modalność aporetyczna. Wokół jednego wiersza Piotra Sommera
Aporetic modality. On Piotr Sommer’s poem
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391123.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Piotr Sommer
aporia
metatekst
poezja i teoria języka
pragmatyka
Opis:
The author of this article analyzes and interprets Piotr Sommer’s meta-textual poem Czym mógłby być [What could it be]. The basic critical formula of “aporetic modality” is a property of language (which is improved in the poem) that reveals the impossibility of formulating clear hypotheses about writing poetry. And so, Sommer’s poem turns out to be a specific deconstruction of a poem – by speaking the poet conveys a message about the impossibility of speaking. The assertion becomes a doubt, and the poem, understood as a structure, exposes its non-constructive, and thus, maybe, its truly lyrical face
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 19; 145-152
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The expression of passive aggression in family conflicts in selected American plays
Wyraz biernej agresji w konfliktach rodzinnych w wybranych dramatach amerykańskich
Autorzy:
Bobin, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409091.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
American drama
pragmatics
pragmastylistics
characterization
dramat amerykański
pragmatyka
pragmastylistyka
charakterystyka
Opis:
The article presents sample forms of expression of passive aggressiveness in family conflicts in selected American plays. It briefly describes the notion of passive aggression, dating back to post-war era and originally used to denote passive resistance against superiors. The linguistic expression of passive aggression relies mostly on indirectness as a means of avoiding confrontation, hurting the other person subtly though with a clear intention. Frameworks from the fields of pragmatics and pragmastylistics, such as the concept of face, implicature, theories of (im)politeness or turn-taking facilitate the understanding of how passive-aggressive utterances are constructed and expressed and provide implicit characterization cues that help the reader infer the character participating in conflict.
Tematem artykułu jest wyrażanie biernej agresji w konfliktach rodzinnych przez bohaterów wybranych dramatów amerykańskich. Pojęcie biernej agresji wywodzi się z okresu powojennego, a początkowo używano go w odniesieniu do przejawów biernego oporu wobec przełożonych. Językowy obraz biernej agresji tworzą głównie wypowiedzi nie wprost, unikanie konfrontacji, ranienie drugiej osoby w sposób celowy, choć zamaskowany. Teorie z zakresu pragmatyki i pragmastylistyki, takie jak koncepcja twarzy, implikatura, teorie (nie)uprzejmości językowej czy organizacja konwersacji ułatwiają zrozumienie konstrukcji wypowiedzi bierno-agresywnych i dostarczają wskazówki tekstowe charakteryzujące rozmówców.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2023, 2 (28); 21-39
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klikać czy czytać? Pragmatyczna funkcja clickbaitów
To Click or to Read? The Pragmatic Function of Clickbaits
Autorzy:
Nowakowska Głuszak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27804805.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
clickbait
pragmatics
curiosity gap
tabloidization
pragmatyka
luka ciekawości
tabloidyzacja mediów
Opis:
Internet nie tylko zmienia język i sposób komunikowania się ludzi, ale również daje przestrzeń do powstawania nowych form i gatunków tekstowych. Ich rozwój determinują zwykle czynniki, które do tej pory, w tradycyjnej komunikacji ustnej czy pisemnej, miały (jeśli w ogóle) znaczenie drugo czy trzeciorzędne.  W konsekwencji, analiza szeroko rozumianej komunikacji w Internecie, zwłaszcza na poziomie pragmatycznym, wymaga od językoznawcy podejścia interdyscyplinarnego, uwzględniającego wiedzę językową, psychologiczną i technologiczną.  Pokazuje to doskonale przykład clikbaitów, czyli odnośników internetowych, których zadaniem jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy i nakłonienie go do kliknięcia w hiperłącze. W niniejszym artykule staramy się opisać i wyjaśnić strategie komunikacyjne stosowane w clikbaitach, przyjmując jako punkt wyjścia badania z zakresu UX designu, głównie na temat nowego sposobu czytania na ekranie (tzw. F-shapped pattern)  oraz psychologiczną koncepcję luki ciekawości (Loewenstein, 1994). Omawiamy również zjawisko tabloidyzacji mediów internetowych oraz rosnący wpływ clikbaitów na prezentowane w nich treści. 
The Internet changes not only human language and communication behaviour but also allows new forms and text genres to appear. Their development is often determined by the factors which did not exist before or were insignificant for traditional oral and written discourse. Consequently, researching pragmatic aspects of computer-mediated communication requires an interdisciplinary approach that considers linguistic, psychological, and technological knowledge. This is the case of clickbait, i.e., content whose primary purpose is to attract attention and encourage visitors to click on a particular web page. This paper shows how it works in the Internet environment and explains the use of linguistic strategies in the context of UX design research and the psychological phenomenon of the curiosity gap (Loewenstein, 1994). It also considers the problem of tabloidization of the new media.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2022, 7, 2; 170-183
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza językowa komentarzy redakcyjnych publikowanych w „Nowinach Sokólskich” pod kątem zróżnicowanego odbioru zawartych w nich implikatur
Linguistic analysis of editorial staff’s comments featured in “Nowiny Sokólskie” from the perspective of varied approaches towards their implicatures
Autorzy:
Białomyzy, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
implicature
pragmatics
text
“Nowiny Sokólskie”
implikatura
pragmatyka
tekst
„Nowiny Sokólskie”
Opis:
This paper aims at proving the manipulative character of articles from the weekly newspaper, especially those regarding local politicians, by means of analysing the texts from “Nowiny Sokólskie” (a popular weekly newspaper in Sokółka District resembling a soft tabloid). This periodical is concerned with the most interesting news from the Sokółka District (Podlaskie Province). The texts are tackled from the perspective of occurrence of implicatures. The intentions present in the articles is what constitutes their integral part , given the fact that comprehending these intentions is crucial for the mutual understanding of the author and the reader along with the persuasive effect of the communication. The linguistic analysis has been carried out from the perspective of varied interpretations of implicatures depending on the type of recipient, their general knowledge and whether they can properly decode the intended message. Given this, the statements of the author may be in conflict with the so-called conversational maxims – rules defined by Paul Grice (among other linguists), referring to communicative values of the language. Besides, just like in case of any other communicative situation we also have to do with implicatures – the meaning that is not stated directly.
Celem artykułu jest wskazanie manipulacyjnego charakteru tekstów z tygodnika regionalnego, szczególnie odnoszących się do postaci miejscowych polityków, poprzez analizę tekstów prasowych z „Nowin Sokólskich” (poczytny tygodnik informacyjny w powiecie sokólskim, mający charakter gazety popularnej – soft tabloid). Tygodnik poświęcony jest najciekawszym informacjom z powiatu sokólskiego (województwo podlaskie). W niniejszym artykule teksty wyekscerpowane z „Nowin Sokólskich” badane są pod kątem występowania implikatur. Intencje obecne w wypowiedziach są ich składową, gdyż od poprawnego ich odczytania zależy wzajemne zrozumienie się nadawcy i odbiorcy oraz efekt perswazyjny wypowiedzi. Analiza językowa została poprowadzona pod kątem zróżnicowanego odbioru implikatur w zależności od typu odbiorcy, tego, jaką dysponuje on wiedzą o świecie, i od tego, czy jest w stanie przeprowadzić odpowiednie wnioskowanie, aby odczytać przekaz zgodnie z intencją autora. Co za tym idzie, wypowiedzi autora mogą naruszać (lub nie) tzw. maksymy konwersacyjne – zasady zdefiniowane m.in. przez Paula Grice’a, odnoszące się do walorów komunikacyjnych języka. Poza tym, jak w przypadku każdej innej sytuacji komunikacyjnej, mamy również do czynienia z implikaturami, czyli treściami niewypowiadanymi bezpośrednio.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2017, 64; 13-29
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cogito i dowód ontologiczny. Performatywny argument za istnieniemBoga Siemiona Franka
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2099423.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
S.L. Frank
Bóg
dowód ontologiczny
„Cogito ergo sum”
pragmatyka
performatyw
Opis:
Siemion Frank był jednym z pierwszych i najbardziej zagorzałych obrońców dowodu ontologicznego w XX wieku. Zaproponował on w istocie nową interpretację tego argumentu opartą na analogii z kartezjańskim Cogito. Uważał, że Cogito ergo sum można rozwinąć w Cogito ergo est ens absolutum. W artykule staram się przeanalizować jego wersję dowodu ontologicznego. Po pierwsze, proponuję prostą rekonstrukcję tego rozumowania, zwracając uwagę na jego ukrytą przesłankę. Po drugie, wychodząc od klasycznych logicznych interpretacji rozumowania Kartezjusza, staram się pokazać, że dla Franka twierdzenie o istnieniu Boga miało takie same własności logiczne co Cogito. W rezultacie okazuje się, że jego argument był poprawny formalnie, choć opierał się na pewnej przesłance, która raczej nie mogła być przekonująca dla niewierzących. To nie powinno jednak dziwić, ponieważ Frank, tak samo jak większość rosyjskich filozofów religijnych, nie interesował się projektem filozoficznej teologii. Jego główną troską było raczej rozwinięcie filozofii opartej na założeniach religijnych, co można nazwać filozofią teologiczną.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 3; 65-88
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niereferencjalnych kontekstach użycia zaimka ten
On non-referential contexts of using the pronoun ten (this)
Autorzy:
Wołk, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28825305.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
referencja
pragmatyka
nazwy własne
zaimek ten
reference
pragmatics
proper names
pronoun ten
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest polski zaimek ten występujący przy nazwach własnych w kontekstach w rodzaju ten Martynowski, ten Marek, ten Gdańsk, ten Giewont. Ze względu na współwystępowanie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch wyrażeń prymarnie pełniących funkcję wykładników referencji szczegółowej określonej można wysunąć hipotezę, że zaimek ten w tego typu układach nie jest użyty referencjalnie, przestaje tym samym być demonstrativum, w związku z czym ma inne niż podstawowe dla niego właściwości językowe. Celem badań podjętych w tym tekście jest określenie językowej specyfiki takich wystąpień operatora ten, w tym odniesienie się do tez dominujących w literaturze specjalistycznej, dotyczących m.in. ekspresywności takich użyć. Wybrane do zbadania połączenia słowa ten z nazwami własnymi zostaną zestawione z nieobligatoryjnymi wystąpieniami tego zaimka przy rzeczownikach (jak np. w zdaniu: Na tym wczorajszym indyku można sobie było zęby połamać).
This article analyses the Polish pronoun ten (‘this’) located next to proper names in contexts such as ten Martynowski, ten Marek, ten Gdańsk, ten Giewont. Due to its occurrence in immediately next to two expressions which primarily function as exponents of specific reference, one can put forward a hypothesis that the investigated pronoun is not applied in its referential function in this type of settings. Thus, it ceases to be a demonstrative pronoun, and assumes linguistic properties other than its basic ones. The aim of this study is to determine the linguistic nature of such occurrences of ten, also in reference to the thesis prevailing in the relevant literature, which, among other aspects, concerns the expressive value of such applications of the pronoun. The combinations of ten with proper names selected for analysis will be juxtaposed with nonobligatory occurrences of this pronoun next to nouns (as, for example, in the sentence: Na tym wczorajszym indyku można sobie było zęby połamać (You could break your teeth on that turkey yesterday).
Źródło:
Poradnik Językowy; 2023, 807, 8; 33-47
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies