Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "self-stress" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Poczucie własnej skuteczności oraz umiejscowienia kontroli a styl radzenia sobie ze stresem u lekkoatletów i studentów wychowania fizycznego
Self-efficacy and locus of control as determinants of stress management style in athletes and physical education students
Autorzy:
Supiński, Jan
Kałużny, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464932.pdf
Data publikacji:
2016-11-21
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
sportowcy
poczucie własnej skuteczności
stres
kontrola
sportsmen
self-efficacy
stress
control
Opis:
Background. Self-efficacy is an individual’s belief in their skills and abilities to act in order to reach a chosen goal, irrespective of any obstacles. The motivation to act increases with the rise of self-efficacy. This is connected with sports results achieved by sportsmen. The authors emphasized that the choice of a coping strategy in difficult situations depended on many factors, e.g. personality traits, age, gender, or current physical and mental health. The objective of the paper was to analyse the influence of self-efficacy and locus of control on the choice made by players in terms of their coping strategy in difficult situations. Material and methods. A group of 12 players and 51 students was investigated. The measurement tools were: Coping Inventory for Stressful Situations, Men at Work questionnaire, and Generalized Self-Efficacy Scale. Results and conclusions. The predominant coping strategy among the subjects was the task-oriented style. In both groups, a statistically significant correlation was achieved between self-efficacy and the task-oriented style. A moderate relationship between locus of control and self-efficacy was observed among players.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2016, 54; 33-38
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stres psychologiczny i czynniki na niego wpływające u opiekuna dziecka krótkotrwale hospitalizowanego
Psychological stress and its causes for caregivers of children hospitalized for short time
Autorzy:
Krywda-Rybska, Dagmara
Zdun-Ryżewska, Agata
Zach, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031918.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
age of onset
caregivers
child hospitalized
psychological stress
self-efficacy
stres psychologiczny
opiekunowie
dziecko hospitalizowane
poczucie własnej skuteczności
wiek zachorowania
Opis:
Introduction: A lot of research has been done on reactions of caregivers of children hospitalized for a long time and suffering from chronic diseases. There are not so much articles about the impact of short term hospitalization on family. Parent’s psychological well-being, level of stress, social support can affect children while even short hospitalization. Material: The examined group consisted of 64 caregivers of children hospitalized in Szpital Dziecięcy Polanki in Gdansk. Caregivers stayed with child during hospitalization and agreed to take part in the research. Children were average hospitalized for 7 days. Method: To gather data we used demographic and clinical survey. Caregivers were asked to estimate their level of stress. To measure way of coping with stress CISS was used, GSES to measure the level of control, CECS (showing or hiding emotions), and LOT-R (optimism). Results: There is a correlation between the caregiver’s level of stress and his/hers subjective estimation of children medical condition. There is correlation between the caregiver’s level of stress and seeking for social companionship, avoidance, and ways of coping focused on emotions. There was a correlation between level of stress and suppressing depression, and self-efficacy. Conclusions: 1) Caregiver’s high self-efficacy can decrease the level of stress – explaining to parents what they can do in their situation is very important. 2) Parents of younger children, suppressing their emotions, and very stressed should be given additional psychological help (psychoterapeutic and counseling).
Wstęp: Wiele doniesień dotyczy reakcji rodziców i opiekunów w sytuacji przewlekłej hospitalizacji związanej z ciężką chorobą dziecka. Stosunkowo mniej badań pokazuje wpływ krótkotrwałej hospitalizacji na rodzinę. Kondycja psychiczna, poziom stresu rodzica, ilość wzajemnego wsparcia może przekładać się na stan dziecka także w tej sytuacji. Materiał: W badaniu udział wzięło 65 opiekunów dzieci hospitalizowanych w Szpitalu Dziecięcym Polanki w Gdańsku. Kryteriami włączenia było przebywanie z dzieckiem i wyrażenie zgody na badanie. Średni czas hospitalizacji dziecka w badanej grupie wyniósł około 7 dni. Metoda: W badaniu wykorzystano ankiety w celu zebrania danych demograficznych i klinicznych oraz określenia nasilenia subiektywnie odczuwanego przez rodzica stresu. Wykorzystano kwestionariusz CISS (do pomiaru stylu radzenia sobie ze stresem), GSES (pomiar poczucia kontroli), CECS (pomiar stopnia ujawniania lub tłumienia emocji) oraz LOT-R (pomiar optymizmu). Wyniki: Natężenie stresu odczuwanego przez rodzica hospitalizowanego dziecka koreluje z wiekiem dziecka oraz subiektywną oceną stanu dziecka dokonywaną przez rodzica. Zaobserwowano ujemną korelację pomiędzy odczuwanym przez rodzica natężeniem stresu a poszukiwaniem kontaktów towarzyskich, unikaniem oraz dodatnią współzależność między poziomem stresu a stylem skoncentrowanym na emocjach. Wystąpiło również nieznaczne powiązanie między poziomem stresu a tłumieniem depresji oraz poczuciem własnej skuteczności. Wnioski: 1) Poczucie własnej skuteczności u opiekunów i rodziców hospitalizowanych dzieci może zmniejszać odczuwany stres – wskazywanie obszarów pozostających pod kontrolą rodziców (tego, co rodzic może robić w sytuacji choroby dziecka) może zwiększać poczucie skuteczności. 2) Rodzice młodszych dzieci tłumiący emocje smutku, przeżywający silny stres mogliby zostać objęci dodatkową opieką psychologiczną (terapeutyczne wsparcie, poradnictwo) w celu zmniejszenia poziomu przeżywanego stresu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 3; 268-271
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personal Resources of Convicts Functioning in Penitentiary and Non-custodial Social Rehabilitation Systems
Zasoby osobiste skazanych funkcjonujących w systemie resocjalizacji zakładowej i wolnościowej
Autorzy:
Osińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054495.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
social support
self-esteem
sense of self-efficacy
ego resiliency
stress coping
delinquency
personal resources
wsparcie społeczne
samoocena
poczucie własnej skuteczności
sprężystość psychiczna
radzenie sobie ze stresem
przestępczość
zasoby osobiste
Opis:
The purpose of this article is to compare personal resources of convicts serving the penalties in penitentiary isolation and those under the supervision of probation officers. The tests measuring selfefficacy, self-esteem, stress-coping, perceptual social support and ego resiliency have been employed to examine sixty-six convicts and sixty-eight supervised individuals. Contrary to expectations, the convicted are characterised by the fairly high level of most of the examined resources. At the same time, both groups proved to be so similar that statistically significant differences were revealed only as regards the level of self-esteem, cognitive support and strategies for coping with stress in the form of use of psychoactive substances. Positive correlations between the examined variables have been confirmed, and the analyses were supplemented by the structure of the subjective resources being studied in both groups. The paper presents limitations and directions for further research.
Celem artykułu jest porównanie zasobów osobistych skazanych odbywających kary w izolacji penitencjarnej oraz pozostających pod dozorem kuratorów sądowych. Przy pomocy testów mierzących poczucie własnej skuteczności, samoocenę, radzenie sobie ze stresem, spostrzegane wsparcie społeczne i sprężystość psychiczną przebadano 66 osadzonych i 68 dozorowanych. Wbrew oczekiwaniom skazani charakteryzowali się dość wysokim poziomem większości badanych zasobów. Jednocześnie obie grupy okazały się być do siebie na tyle podobne, że istotne statystycznie różnice ujawniły się tylko w zakresie poziomu samooceny, wsparcia poznawczego i strategii radzenia sobie ze stresem w postaci zażywania substancji psychoaktywnych. Potwierdzono istnienie pozytywnych zależności między badanymi zmiennymi, a dla uzupełnienia analiz zbadano strukturę zasobów podmiotowych w obu grupach. Przedstawiono też ograniczenia i kierunki dalszych badań.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 4; 113-132
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i poczucie własnej skuteczności a wypalenie zawodowe wśród personelu kuratorskiej służby sądowej i służby więziennej
Styles of coping with stress and self-efficacy versus burnout among Probation and Correctional Service personnel
Autorzy:
Piotrowski, Andrzej
Wirkus, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079877.pdf
Data publikacji:
2022-05-01
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Probation Officers
Prison Service
burnout
stress
coping
self-efficacy
Kuratorska Służba Sądowa
Służba Więzienna
wypalenie zawodowe
stres
radzenie sobie
poczucie własnej skuteczności
Opis:
Problematyka wypalenia zawodowego pomimo przyjętych rozwiązań organizacyjnych i prawnych nadal obecna jest w zawodach związanych z wymiarem sprawiedliwości. Kuratorska Służba Sądowa i Służba Więzienna to profesje, które posiadają bogate tradycje w praktyce resocjalizacyjnej a ich personel narażony jest na liczne obciążenia w miejscu pracy, które skutkować mogą wypaleniem zawodowym. Aby zidentyfikować jego natężenie przeprowadzono badanie wśród 198 funkcjonariuszy SW i 201 kuratorów sądowych z wykorzystaniem Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego, Kwestionariusza Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych oraz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności. Kuratorzy i funkcjonariusze Służby Więziennej w podobny sposób odczuwają wypalenie zawodowe, różnią się jednak preferowanym stylem radzenia sobie z sytuacjami stresowymi. Można wyodrębnić w każdej z profesji trzy grupy różniące się nasileniem wypalenia: zaangażowani w pracę, zdystansowani i wypaleni zawodowo. 
The issue of burnout, despite the adopted organizational and legal solutions, is still present in professions related to the justice system. Probation Service and the Prison Service are professions with rich traditions in rehabilitation practice, and their staff is exposed to numerous loads in the workplace which may result in burnout. To identify its intensity, a study was carried out among 198 prison service’s officers and 201 probation officers using the Maslach Burnout Inventory, Coping Inventory for Stressful Situations and the Generalized Self-Efficacy Scale. Probation officers and prison service’s officers experience burnout in a similar way but differ in the preferred style of coping with stressful situations. Based on the intensity of burnout, three groups was distinguished: engaged in work, distanced and burned out at work.
Źródło:
Colloquium; 2022, 14, 1; 167-184
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resilence a poczucie stresu i samoskuteczności u małżonków/partnerów osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową
Resilience versus perceived stress and self-efficacy in spouses/partners of people with acquired motor disabilities
Autorzy:
Boczkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932480.pdf
Data publikacji:
2021-01-01
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
resilience
prężność zaradcza
poczucie stresu
poczucie własnej skuteczności
samoskuteczność
niepełnosprawność ruchowa
małżonkowie/partnerzy osób z niepełnosprawnością ruchową
resilience coping
perceived stress
perceived self-efficacy
self-efficacy
motor disability
spouses/partners of people with motor disabilities
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza relacji między resilience ujmowanym w kategorii względnie stałej cechy osobowościowej a samoskutecznością i stresem u małżonków i partnerów osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową. W badaniach wzięły udział 93 osoby. Materiał zebrano za pomocą następujących narzędzi badawczych: Kwestionariusz Poczucia Stresu (KPS) (Plopa, Makarowski), Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) (Schwarzer, Jerusalem, adaptacja – Juczyński) oraz Skala Pomiaru Prężności SPP-25 (Ogińska-Bulik, Juczyński). Ustalono statystycznie istotne związki między resilience postrzeganym jako prężność psychiczna a ogólnym poczuciem stresu i jego dwoma wymiarami – napięciem emocjonalnym i stresem intrapsychicznym. Potwierdzono również związek między resilience a samoskutecznością, przy czym największy wkład w wyjaśnienie zmiennej zależnej, jaką jest poczucie własnej skuteczności, zanotowano w przypadku wymiaru prężności Kompetencje osobiste do radzenia sobie i tolerancja negatywnych emocji. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że resilience pełni funkcję predykcyjną w stosunku do zmiennych objaśnianych przyjętych w modelu teoretycznym: poczucia stresu i własnej skuteczności w radzeniu sobie w sytuacjach trudnych.
The paper focuses on the analysis of the relationship between resilience understood as a relatively permanent personality trait and self-efficacy and stress among spouses and partners of people with acquired motor disabilities. The study covered 93 people. The following research tools were used to collect data: Perceived Stress Questionnaire (KPS) (Plopa & Makarowski), Generalized Self-Efficacy Scale (GSES) (Schwarzer & Jerusalem, adapted by Juczyński), and Resilience Assessment Scale (SPP-25) (Ogińska-Bulik & Juczyński). Statistically significant relationships were found between resilience and overall perceived stress and its two dimensions – emotional tension and intrapsychic stress. Also, the relationship between resilience and self-efficacy was confirmed, and the dimension of resilience of personal competencies to cope and tolerance of negative affect was crucially important in explaining the dependent variable, i.e., perceived self-efficacy. The analyses performed lead to the conclusion that resilience plays a predictive function for the response variables included in the theoretical model, i.e., for perceived stress and self-efficacy in coping with challenging situations.
Źródło:
Szkoła Specjalna; 2020, LXXXI(5); 325-338
0137-818X
Pojawia się w:
Szkoła Specjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Styles of coping with stress and level of sense of self-efficacy among VI year medical students of Medical University of Silesia in Katowice
Autorzy:
Borek, Irena
Drzastwa, Witold J.
Matuszewska-Zbrońska, Hanna
Oleksiak, Aleksandra
Bujak-Rosenbeiger, Ewa
Mizgała, Elżbieta
Lewandowski, Dominik
Karpe, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
choice of specialization
coping styles with stress
medical students
poczucie własnej skuteczności
sense of self-efficacy
studenci medycyny
style radzenia sobie ze stresem
wybór specjalizacji
Opis:
INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.
WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 229-235
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie radzenia sobie ze stresem osób słabowidzących – rola przekonań na temat świata i własnej skuteczności
Coping Strategies of Low-Vision People When Faced With Difficult Situations – The Role of Beliefs About the World and Self-Efficacy
Autorzy:
Szabała, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151146.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
radzenie sobie ze stresem
strategie radzenia sobie
nadzieja podstawowa
poczucie własnej skuteczności
osoby słabowidzące
coping with stress
coping strategies
basic hope
self-efficacy
people with low vision
Opis:
Następstwa słabowzroczności dotyczą wielu obszarów funkcjonowania człowieka. W kontekście problemów, jakich doświadczają osoby słabowidzące oraz związanego z nimi stresu, wzrasta znaczenie aktywności zaradczej. W literaturze przedmiotu można odnaleźć niewiele opracowań poświęconych temu zagadnieniu, a już zupełny ich brak zauważa się odnośnie do roli przekonań na temat świata i własnej skuteczności w kształtowaniu radzenia sobie ze stresem osób słabowidzących. W związku z tym celem opracowania stało się określenie zależności pomiędzy strategiami radzenia sobie ze stresem osób słabowidzących a ich przekonaniami na temat świata i własnej skuteczności. W badaniach zastosowano następujące narzędzia badawcze: Inwentarz Mini-COPE Carvera, Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (BHI-12) Trzebińskiego i Zięby, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) Schwarzera i Jerusalem. Ustalono, że przekonania na temat świata i własnej skuteczności mają znaczenie dla strategii radzenia sobie ze stresem badanych słabowidzących. Najsilniejsze związki zależnościowe określono pomiędzy poszczególnymi strategiami radzenia sobie (oprócz dwóch) a nadzieją podstawową.
The consequences of low vision concern various areas of human functioning. In the context of problems which affect people with low vision and the stress related to them, remedial activities are gaining increasingly more importance. In the literature on the subject, there are few studies devoted to this issue, and the complete lack of them is noticed regarding the role of beliefs about the world and self-efficacy in shaping the coping with stress of low vision people. Consequently, the aim of this research paper is to determine the dependence between stress-coping strategies of people with low vision and their beliefs about the world and self-efficacy. In order to achieve the set goal, Mini-COPE Inventory Measuring Stress-Coping Strategies by Carver, Basic Hope Questionnaire by J. Trzebiński and Zięba and The Generalized Self-Efficacy Scale by Schwarzer and Jerusalem were utilized for the research. It has revealed that beliefs about the world and self-efficacy are of relevance for the strategies of coping with stress among people with low vision. The strongest dependency relationships have been specified between the coping strategies (except for two of them) and basic hope.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 3; 41-60
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies