Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pea plant" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Effect of mineral fertilization and growth regulators on the content of mineral components in pea plants
Autorzy:
Wierzbowska, J
Zuk-Golaszewska, K.
Bochenek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15456.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
pea plant
plant cultivation
fertilization
mineral fertilization
growth regulator
mineral content
plant cultivar
phosphorus
calcium
potassium
magnesium
Opis:
The aim of the study has been to determine the effect of mineral fertilization and growth regulators on the content of mineral components in plants of two pea cultivars. The research was based on a two-factor pot trial. Two cultivars of pea were gown: cv. Poker (sugar pea with traditional foliage) and cv. Wenus (a general use, narrow-leaf cultivar). The effect of traditional fertilization with single NPK fertilizers was compared to that with multi-component fertilizers: Polifoska 6 and Amofoska 3 (alone or with the growth regulators: auxins IBA and NAA, triacontanol, L-tryptophan, adenine and cyokinin BA). Seeds of sugar pea cultivar Poker contained more phosphorus, potassium and calcium than those of universal cv. Wenus. Higher concentration of potassium in vegetative organs was found in cv. Wenus. Fertilization with Polifoska 6 increased the content of phosphorus in seeds and vegetative organs whereas Amofoska 3 stimulated mainly the accumulation of potassium. The growth stimulators tended to depress the content of phosphorus, potassium and magnesium in seeds but raised their levels in vegetative organs. Cultivar Poker, a traditional pea variety, was characterised by a more desirable distribution of phosphorus, potassium, calcium and magnesium than narrow-leaf cv. Wenus. Mineral fertilization, compared to the control, stimulated more strongly the uptake of phosphorus than that of calcium and consequently lead to the narrowing of the mol calcium to phosphorus ratio. In contrast, the growth regulators improved that ratio owing to the increased transfer of calcium to seeds. Cv. Wenus was characterised by a broader K : (Ca + Mg) ratio in all examined aerial organs than cv. Poker. Mineral fertilization considerably increased these values.
Źródło:
Journal of Elementology; 2007, 12, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tillage management effects on pea yield and chemical composition of pea seeds
Autorzy:
Woźniak, A.
Gawęda, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12635225.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
pea
plant yield
plant seed
seed yield
chemical composition
Opis:
Productivity of plants is determined by multiple factors that directly affect one another, therefore yield variability may be high and difficult to predict. Most often, however, a lower crop yield is achieved in the notillage system than in the ploughing system. An exact field experiment was undertaken to determine the yield and chemical composition of pea seeds sown under conditions of: 1) conventional tillage – CT (shallow ploughing and harrowing after the harvest of previous crop, pre-winter ploughing in winter); 2) reduced tillage – RT (stubble cultivator after the harvest of previous crop); and 3) herbicide tillage – HT (only glyphosate after the harvest of previous crop). A cultivation unit was applied on all plots in the springtime. Pea seed yield was higher by 14.1% in the CT than in the RT system and by 50.5% than in the HT system. The CT system was increasing the plant number m–2, number of pods and seeds m–2, seed mass per plant, and 1000 seeds mass, compared to the other systems. Protein content of seeds was at a similar level in all analyzed tillage systems, but was affected by the study year. In turn, the mineral composition of seeds was determined by both tillage system and study year. The seeds harvested from CT plots contained more phosphorus and iron, those from RT plots – more calcium and zinc, whereas those from HT plots – more phytate-P, potassium, magnesium, and copper, compared to the seeds from the other plots
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 1; 151-160
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja grochu siewnego na uprawę w narastającej monokulturze
Autorzy:
Rychcik, B.
Tyburski, J.
Zawislak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47415.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
fungicydy
herbicydy
ochrona roslin
groch siewny
uprawa roslin
nastepstwo roslin
plodozmian
plonowanie
monokultury
crop sequence
fungicide
garden pea
herbicide
monoculture
plant cultivation
plant protection
plant succession
yielding
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki 6-letnich badań, uzyskane w doświadczeniu płodozmianowym, zlokalizowanym na glebie płowej kompleksu pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego. Oceniano plonowanie dwóch odmian grochu siewnego Ergo i Agat, uprawianych w płodozmianie 6-polowym oraz w narastającej 1-6-letniej monokulturze, stosując trzy warianty jego ochrony. Plon nasion grochu w płodozmianie wyniósł średnio 3,99 t·ha-1, zaś w uprawie po sobie był niższy o 47%. W monokulturze nastąpiło zmniejszenie obsady roślin o 12,1%, liczby strąków o 44,2%, a liczby i masy nasion odpowiednio o 48,9 i 21,9%. Odmiany reagowały na zbliżonym poziomie zarówno na rodzaj następstwa (płodozmian, monokultura), jak i na poziom zabiegów plonochronnych (herbicydy, fungicydy). Stosowanie herbicydów i fungicydów w płodozmianie nie jest uzasadnione, natomiast w monokulturze przyczynia się do wzrostu plonu nasion.
The paper presents the results of a 6-year investigation in a crop-rotation experiment on lessive soil (Orthic Luvisols) of a good wheat complex and of a very good rye complex. There was evaluated yielding of field pea cultivars, Ergo and Agat, grown in a 6-field crop rotation and an increasing 1-6 year monoculture with three pea protection variants. The field pea seed yield in the crop rotation amounted to an average of 3.99 t·ha-1, while in the continuous cropping – it was 47% lower. In monoculture there was a decrease in the plant density by 12.1%, the number of pods by 44.2% and the number and 1000 seed weight by 48.9 and by 21.9%, respectively. The field pea cultivars reacted similarly to both the kind of crop sequence (crop rotation, monoculture) and the crop protection levels (herbicides, fungicides). The application of herbicides and fungicides in crop rotation is not justifiable, while in monoculture it increases the seed yield.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 195-201
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nastepcze dzialanie chlomazonu i metazachloru stosowanych razem i osobno na rosliny uprawiane wiosna po zlikwidowaniu plantacji rzepaku ozimego
Autorzy:
Jakubiak, S
Stachecki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834211.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
zboza jare
przesiew
buraki cukrowe
ochrona roslin
groch
uprawa roslin
plony
metazachlor
chlomazon
spring cereal
sugar-beet
plant protection
pea
plant cultivation
yield
metazachlorine
clomazone
after-effect
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2004, 25, 1; 167-176
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.I. Wydajność biomasy i zdrowotność roślin
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part I. Biomass yield and plant health status
Autorzy:
Skinder, Z.
Lemanczyk, G.
Wilczewski, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47140.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
groch siewny
uprawa roslin
seradela
zdrowotnosc roslin
gleby lekkie
plonowanie
biomasa
lubin zolty
biomass
garden pea
light soil
papilionaceous plant
plant cultivation
plant health
serradella
stubble intercrop
yellow lupin
yielding
Opis:
Celem badań było określenie wydajności biomasy i zdrowotności trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym. Badania polowe przeprowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, na glebie lekkiej, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Spośród badanych roślin najwięcej suchej masy całkowitej wytworzył łubin żółty (3,31 t·ha-1), a najmniej seradela (2,43 t·ha-1). Groch siewny wytworzył największy plon biomasy nadziemnej, natomiast łubin żółty istotnie większą niż seradela i groch masę resztek pozbiorowych. Obserwowano stosunkowo niskie porażenie szyjki korzeniowej i korzeni seradeli, nieco wyższe łubinu żółtego i grochu. Główną przyczyną obserwowanych objawów chorobowych były grzyby z rodzaju Fusarium, zwłaszcza F. solani. Nie stwierdzono istotnego wpływu międzyplonów na skład chemiczny gleby.
The aim of the present research was to determine the biomass yield and health status of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley. Fields experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, on light soil, of very good rye complex soil, over 2002-2004. Of the crops studied, the greatest amount of the total dry matter was produced by yellow lupin (3.31 t·ha-1), and the least – by serradella (2.43 t·ha-1). Pea produced the greatest aboveground biomass yield, while yellow lupin – significantly greater post-harvest residue mass than serradella and pea. There was observed a relatively low infection of the root crown and roots in serradella, slightly higher – in yellow lupin and pea. The main reason of the disease symptoms observed were Fusarium genus fungi, especially F. solani. There was found no significant effect of intercrops on the chemical composition of soil.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 23-33
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka
Effect of cultivation intensity on protein content and yields in field pea
Autorzy:
Szwejkowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47323.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
uprawa roslin
groch siewny
intensywnosc uprawy
plon bialka
zawartosc bialka
odmiany roslin
warunki klimatyczne
groch Agra
groch Rola
groch Wiato
groch Sokolik
plant cultivation
garden pea
cultivation intensity
protein yield
protein content
plant cultivar
climate condition
Agra cultivar
Rola cultivar
Wiato cultivar
Sokolik cultivar
pea
Opis:
W trzyletnich doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2001- 2003 oceniano wpływ zróżnicowanej intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka w nasionach. Badaniami objęto nisko-, średnio- i wysokonakładową technologię uprawy. Materiał doświadczalny stanowiły cztery odmiany grochu siewnego – dwie jadalne: Rola i Agra oraz dwie pastewne: Sokolik i Wiato. Mimo iż najwyższą zawartość i plon białka w nasionach stwierdzono u wszystkich odmian grochu uprawianego z zastosowaniem technologii wysoko intensywnej, to wpływ samej technologii był istotnie statystycznie mniejszy, bowiem znacznie większe zróżnicowanie zawartości i plonu białka wynikało ze zmienności warunków klimatycznych w latach uprawy.
A three-year field experiment (2001-2003) evaluated the influence of different field pea cultivation intensity on the protein content and yields in pea seeds and involved low-, medium- and high-expenditure cultivation technologies. Four pea cultivars were investigated: two edible cultivars: Rola and Agra, and two fodder cultivars: Sokolik and Wiato. Although the highest protein content and yield in seeds was observed in all the pea cultivars cultivated with high-intensity technology, the effect of the technology was significantly lower as a considerably greater variation in the protein content and yield was due to variability in weather conditions over the years.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw grochu jako rosliny regenerujacej na wystepowanie chorob i plonowanie pszenicy ozimej w roznych systemach roli
Autorzy:
Blecharczyk, A
Malecka, I.
Skrzypczak, G.
Pudelko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809627.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
choroby roslin
rosliny regenerujace
groch
uprawa roslin
pszenica ozima
zboza
choroby grzybowe
przedplony
systemy uprawy
pobranie azotu
plant disease
regenerated plant
pea
plant cultivation
winter wheat
cereal
fungal disease
forecrop
tillage system
nitrogen intake
Opis:
Badania przeprowadzono w latach 1997-2000 na bazie statycznego doświadczenia polowego założonego w 1995 roku w Zakładzie Doświadczalnym Brody należącym do Katedry Uprawy Roli i Roślin Akademii Rolniczej w Poznaniu. Pszenicę ozimą odmiany Roma wysiewano po sobie (w monokulturze) oraz w 4-polowym zmianowaniu: groch, pszenica ozima, jęczmień jary, pszenica ozima w tradycyjnej i uproszczonej uprawie roli. W obu systemach uprawy roli wyższy plon pszenicy ozimej uzyskano w stanowisku po grochu niż po jęczmieniu jarym i pszenicy ozimej. Plon ziarna pszenicy uprawianej w siewie bezpośrednim średnio za 4-letni okres badań był niższy w stosunku do tradycyjnej uprawy roli, przy czym większe różnice notowano w odniesieniu do pszenicy uprawianej po sobie i po grochu, mniejsze w stanowisku po jęczmieniu jarym. Pszenica ozima wysiewana po grochu była w mniejszym stopniu porażona przez choroby podstawy źdźbła, liści i kłosów w porównaniu do jej uprawy po pszenicy i jęczmieniu jarym.
Field study was carried out in 1997-2000 on the basis of static experiment started in 1995 at Brody Research Station, Agricultural University of Poznań. Winter wheat (Roma cultivar) was grown continuously and in four-year crop rotation: peas, winter wheat, spring barley, winter wheat. Conventional tillage and direct seeding were used. At both tillage systems higher yield of winter wheat was obtained after peas than after spring barley and winter wheat forecrops. The average yields of winter wheat under direct seeding management for 4-year period were lower as compared to conventional tillage, however the higher differences were observed in wheat following wheat or peas and much smaller in wheat following spring barley. Winter wheat plants were less affected by leaf, ear and stem base diseases when followed peas in comparison to spring barley and winter wheat as fore- crops.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 470; 13-19
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stanowisk po wieloletnich monokulturach buraka cukrowego, grochu pastewnego i jeczmienia jarego
Autorzy:
Piekarczyk, M
Rajs, T.
Ellmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46578.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
rosliny regenerujace
groch pastewny
buraki cukrowe
uprawa roslin
jeczmien jary
wplyw nastepczy
monokultury wieloletnie
zachwaszczenie
fodder pea
long-standing monoculture
plant cultivation
regenerated plant
spring barley
sugar-beet
weed infestation
Opis:
Przedmiotem badań była ocena możliwości i okresu potrzebnego do regeneracji stanowiska po wieloletnich monokulturach. Po 25 latach, na obiektach po monokulturowej uprawie buraka cukrowego, jęczmienia jarego i grochu pastewnego oraz na stanowiskach z gospodarką płodozmienną zasiano w kolejności owies, łubin wąskolistny, pszenżyto ozime. Stwierdzono negatywny następczy wpływ monokultur jęczmienia jarego i grochu pastewnego na plonowanie tylko w pierwszym i drugim roku uprawy roślin regenerujących. W trzecim roku uprawy rośliny testowej takiego wpływu nie zaobserwowano.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 149-155
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencja pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w zróżnicowanych warunkach glebowych. Cz. I. Akumulacja biomasy i tempo wzrostu roślin
Competition between spring barley and field peas under diversified soil conditions. Part I. Biomass accumulation and plants growth rate
Autorzy:
Michalska, M.
Wanic, M.
Kostrzewska, M.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47271.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
biomasa
gleby ciezkie
gleby lekkie
groch siewny
jeczmien jary
konkurencja roslin
lan roslin
tempo wzrostu
uprawa roslin
uprawa wspolrzedna
warunki glebowe
wzrost roslin
biomass
garden pea
growth rate
heavy soil
light soil
plant competition
plant cultivation
plant field
plant growth
soil condition
spring barley
Opis:
Doświadczenie wazonowe zrealizowano w laboratorium szklarniowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (53o46'26" N; 20o29'30" E) w latach 2003-2005 w trzech seriach, na podłożu gleby lekkiej i ciężkiej. Badano konkurencję pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w pięciu okresach wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschodów (10-13 – według Zadoksa), krzewienia (25), strzelania w źdźbło (32), kłoszenia (55) i dojrzewania (87-91). Doświadczenie założono według schematu addytywnego w 4. powtórzeniach. W wyznaczonych okresach określono plony suchej masy różnych części roślin (łodyg, liści, kłosów, strąków, korzeni). Dane posłużyły również do wyliczenia szybkości wzrostu łanu. Współrzędna uprawa obu gatunków, na tle siewów czystych, już od początku wegetacji powodowała redukcję masy nadziemnej i korzeni. Proces ten w miarę upływu czasu ulegał pogłębieniu. Konkurencja najmniej ograniczała przyrost suchej masy w łodygach, a najbardziej w kłosach i strąkach. Rodzaj podłoża glebowego nie miał wpływu na akumulację suchej masy w roślinach jęczmienia jarego i w częściach nadziemnych grochu siewnego, w przeciwieństwie do jego korzeni, gdzie większą redukcję biomasy odnotowano w glebie ciężkiej. W mieszance obu gatunków stwierdzono spowolnienie tempa gromadzenia biomasy w całym okresie wegetacji.
During a pot experiment run at the greenhouse laboratory of University of Warmia and Mazury in Olsztyn (53o46'26" N; 20o29'30" E) in three series over 2002- -2005 on light and heavy soils, the process of competition between spring barley and field peas was investigated for three periods determined by the development rhythm of barley as single crop, i.e. during the stages of: seedling growth (Zadoks 10-13), tillering (25), stem elongation (32), heading (55) and ripening (87-91). The experiment was established according to the additive pattern in 4 repetitions. During the determined periods the yields of dry mass from different parts of plants (stems, leaves, heads, hulls and roots) were determined. The data was used for computation of crop growth rate. It was shown that joint cultivation of both species, as compared to single crop cultivation, from the very beginning of vegetation led to reduction of their overground and root mass. The process intensified with the passage of time. The negative influence of the added component was less limiting for the dry mass increase in stems but it was the most pronounced in the heads and hulls. The type of soil base had no influence on the accumulation of dry mass in the plants of spring barley and in the overground parts of field pea as opposed to its roots where a larger reduction in roots biomass was recorded in heavy soil. In case of mixture crop, the biomass accumulation rate decrease was recorded for both species over the entire vegetation period.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.III. Wpływ następczy dla pszenicy jarej
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part III. After-effect for spring soil
Autorzy:
Wilczewski, E.
Skinder, Z.
Lemanczyk, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47196.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
pszenica jara
miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
groch siewny
uprawa roslin
seradela
gleby lekkie
wplyw nastepczy
lubin zolty
garden pea
light soil
papilionaceous plant
plant cultivation
serradella
spring wheat
stubble intercrop
yellow lupin
Opis:
Celem badań było określenie wpływu następczego dla pszenicy jarej trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym. Badania polowe wykonano w latach 2003- 2005 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Badane rośliny motylkowate znacząco poprawiały stanowisko dla pszenicy jarej. Pozytywny wpływ przyoranej biomasy ujawniał się poprzez zwiększenie obsady kłosów oraz plonu ziarna i słomy. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych roślin na liczbę ziaren w kłosie i masę 1000 ziaren uprawianej po nich pszenicy jarej. Wpływ następczy międzyplonu grochu i seradeli był silniejszy, gdy wykorzystano na zielony nawóz całą wytworzoną biomasę. W przypadku łubinu żółtego dla uzyskania maksymalnego efektu wystarczyło przyorać same resztki pozbiorowe.
The aim of the present research was to determine the after-effect of legumes: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, for spring wheat. Field experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, over 2003-2005. The papilionaceous plants researched considerably enhanced the stand for spring wheat. A positive effect of the ploughed-in biomass was seen by increasing the density of spikes and the grain and straw yield. There was found no significant effect of the plants researched on the number of grains per spike and 1000 grain weight of spring wheat grown after them. The after-effect of the intercrop of pea and serradella was stronger when the entire biomass produced was used for green fertilizer. In the case of yellow lupin, to obtain a maximum effect, it was enough to plough in post-harvest residue only.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 45-56
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia azotem i sposobu siewu na plonowanie koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej w porównaniu z mieszanką pszenżyta z grochem
Effect of nitrogen fertilization and sowing method on yielding of Persian clover and Westerwold ryegrass as compared with triticale and pea mixture
Autorzy:
Sowinski, J.
Nowak, W.
Liszka-Podkowa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47040.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
zycica westerwoldzka
metody siewu
uprawa roslin
plonowanie
koniczyna perska
mieszanki grochu z pszenzytem
nawozenie azotem
pea-triticale mixture
Persian clover
Westerwold ryegrass
nitrogen fertilization
plant cultivation
sowing method
yielding
Opis:
W latach 2003-2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania mające na celu ocenę plonowania koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej wysiewanych w siewie czystym i mieszanym, w zależności od nawożenia azotem. Plonowanie tych gatunków porównywano z plonowaniem jednokośnej mieszanki zbożowo- -strączkowej pszenżyta z grochem, zbieranej w fazie dojrzałości mlecznej pszenżyta. Polowa zdolność wschodów była niższa w porównaniu z planowaną ilością wysiewu, wahała się w zakresie od 41 do 77%. Średnio z trzech lat badań uzyskano od 5,62 (życica westerwoldzka w czystym siewie) do 8,25 t s.m. z ha (mieszanka pszenżyta z grochem). Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plon suchej masy, a najlepszy efekt (wzrost o 63%) uzyskano dla życicy w czystym siewie. Nawożenie koniczyny w czystym siewie oraz mieszanki pszenżyta z grochem było mało efektywne, a przyrost plonu wynosił od 13 do 19%. Jednokośna mieszanka pszenżyta z grochem może być alternatywą dla jednorocznych mieszanek motylkowo- rawiastych ze względu na wyższy plon suchej masy i niższe koszty zbioru.
Over 2003-2005 at the Agricultural Experiment Station, Pawłowice, of the Wrocław University of Environmental and Life Sciences there were carried out experiments to evaluate the yielding of Persian clover and Westerwold ryegrass in pure stand and in mixtures depending on nitrogen fertilization. The yielding of these species was compared with the yielding of one-cut cereal-and legume mixture of triticale with pea, harvested at the triticale milk stage. The field emergence potential was lower, as compared with the planned sowing rate; it ranged from 41 to 77%. The three-year mean was from 5.62 (Westerwold ryegrass in pure stand) to 8.25 t of dry matter per ha (triticale and pea mixture). Nitrogen fertilization increased the dry matter yield, and the highest effect (a 63% increase) was recorded for Westerwold ryegrass in pure stand. The effectiveness of nitrogen fertilization of clover in pure stand and the mixture of triticale with pea was low and the yield increase ranged from 13 to 19%. The one-cut mixture of triticale with pea can be an alternative for annual papilionaceous and grass mixtures due to a higher yield of dry matter and lower harvest costs.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2006, 05, 2; 89-97
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.II. Skład chemiczny i akumulacja makroskładników
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part II. Chemical composition and macronutrients accumulation
Autorzy:
Wilczewski, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46814.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
sklad chemiczny
akumulacja
groch siewny
uprawa roslin
seradela
gleby lekkie
makroelementy
biomasa
pierwiastki chemiczne
lubin zolty
accumulation
biomass
chemical composition
element
garden pea
light soil
macroelement
papilionaceous plant
plant cultivation
serradella
stubble intercrop
yellow lupin
Opis:
Badania polowe wykonano w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno- przyrodniczego w Bydgoszczy. Celem badań było określenie zawartości i akumulacji makroskładników w biomasie trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym, na glebie lekkiej. Badane rośliny gromadziły w biomasie znaczne ilości azotu (62,1-90,9 kg·ha-1) i potasu (66,2-85,4 kg·ha-1). Pozostałe składniki (P, Ca i Mg) były akumulowane w biomasie roślin motylkowatych w małych ilościach. Najbardziej wartościowy pod względem możliwości zagospodarowywania makroskładników w biomasie był łubin żółty, który zakumulował istotnie większą masę potasu, fosforu i magnezu niż seradela uprawna i groch siewny.
Field experiments were carried out over 2002-2004, at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz. The aim of the present research was to determine the content and accumulation of macronutrients in the biomass of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley on light soil. The plants accumulated considerable amounts of nitrogen (62.1-90.9 kg·ha-1) and potassium (66.2-85.4 kg·ha-1) in the biomass. The other nutrients (P, Ca and Mg) were accumulated in the biomass of papilionaceous plants in low amounts. The most valuable as for the potential of macronutrient use in the biomass was yellow lupin which accumulated significantly higher mass of potassium, phosphorus and magnesium than serradella and pea.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 35-44
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ intensywności technologii uprawy na plonowanie oraz dorodność i zdolność do rozgotowywania się nasion wybranych odmian grochu siewnego (Pisum sativum L.)
Effect of intensity of the cultivation technology on yield and on seed plumpness and cooking time of chosen field pea (Pisum sativum L.) cultivars
Autorzy:
Prusinski, J.
Kaszkowiak, E.
Borowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47018.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
dorodnosc nasion
groch Kolia
groch siewny
groch Wenus
odmiany roslin
opady atmosferyczne
Pisum sativum
plonowanie
rozgotowywanie sie nasion
technologia uprawy
uprawa roslin
warunki atmosferyczne
Kolia cultivar
seed plumpness
Wenus cultivar
atmospheric condition
atmospheric precipitation
cultivation technology
garden pea
plant cultivar
plant cultivation
yielding
Opis:
Ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2005- -2007 w Stacji Badawczej w Mochełku (53o13’ N; 17o51’ E), należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Zastosowano cztery technologie uprawy różniące się wykorzystaniem przemysłowych środków produkcji: ekstensywną, nisko-nakładową, umiarkowanie intensywną i intensywną. Przedmiotem badań były dwie odmiany grochu siewnego jadalnego: Kolia i Wenus oraz pastewna odmiana Winerek. Dla uzyskania wysokich plonów nasion grochu siewnego wystarczająca jest technologia niskonakładowa. Największy przyrost plonu nasion grochu uzyskano po zwiększeniu intensywności technologii uprawy z ekstensywnej do niskonakładowej, głównie dzięki 200% wzrostowi liczby strąków na jednej roślinie i 133% przyrostowi masy 1000 nasion. Tylko w technologii ekstensywnej nie stwierdzono różnic międzyodmianowych w plonie nasion; w technologiach z zastosowaniem przemysłowych środków produkcji jadalne odmiany Kolia i Wenus plonowały istotnie wyżej niż pastewna Winerek. Nie stwierdzono istotnego wpływu zastosowanych technologii na strukturalne elementy plonowania grochu, dorodność nasion ani na czas konieczny do ich rozgotowania się. Zwiększeniu sumy opadów w okresie wegetacji towarzyszył wzrost udziału nasion najdorodniejszych w plonie.
A strict 2-factor field experiment was carried out over 2005-2007 at the Mochełek Experiment Station (53o13’ N; 17o51’ E) of the University of Technology and Life Sciences in Bydgoszcz. Four cultivation technologies of Kolia, Wenus and Winerek – field pea cultivars were used: extensive, low-input, moderately intensive and intensive. To obtain the highest seed yield, the low-input technology was sufficient. The highest increase in the seed yield was obtained following increasing intensity of cultivation technology from extensive to low-input, mainly due to 200% increase in the number of pods per plant and 133% in 1000 seed weight. Only in the extensive technology significant differences between cultivars seed yield were not observed. Under more intensive cultivation technologies, which included using industrial means of production, edible cultivars Kolia and Wenus yielded significantly higher than the fodder Winerek cultivar. The seed yield components, seed plumpness and the cooking time were not affected by the intensity of cultivation technology. Increasing rainfall over vegetation period was accompanied by an increase in the share of the most plumped seeds in the field pea yield.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
Autorzy:
Andrzejewska, J.
Marciniak, J.
Skinder, Z.
Skotnicka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
groch siewny
Pisum sativum
rody hodowlane
groch ozimy
rody hodowlane francuskie
uprawa na zielonke
miedzyplony ozime
uprawa na nasiona
zimotrwalosc
wyka ozima
plony
zielona masa
region kujawsko-pomorski
garden pea
breeding strain
winter pea
plant cultivation
winter catch crop
seed crop
winter hardiness
winter vetch
yield
green mass
Kujawy region
Pomeranian region
Opis:
W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane wskaźniki produkcyjności grochu siewnego w warunkach wzrastającej intensywności technologii uprawy
Chosen growth and development indexes of pea under increasing intensity of cultivation technology
Autorzy:
Prusinski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47225.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
biomasa
groch Kolia
groch siewny
groch Wenus
groch Winerek
intensywnosc uprawy
liscie
odmiany roslin
plony
uprawa roslin
wskaznik pokrycia lisciowego
wskaznik zielonosci lisci
wspolczynnik plonowania rolniczego
zawartosc chlorofilu
chlorophyll content
Kolia cultivar
Wenus cultivar
Winerek cultivar
biomass
cultivation intensity
garden pea
leaf
plant cultivar
plant cultivation
yield
yielding
Opis:
Ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe wykonano w latach 2005-2007 na polu doświadczalnym Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Trzy odmiany grochu siewnego: Kolia, Wenus i Winerek uprawiano w czterech technologiach różniących się wykorzystaniem przemysłowych środków produkcji: ekstensywnej, niskonakładowej, umiarkowanie intensywnej i intensywnej. Zróżnicowanie nakładów na przemysłowe środki produkcji w technologiach niskonakładowej, umiarkowanie intensywnej i intensywnej nie różnicowało istotnie wskaźnika LAI, zawartości chlorofilu w liściach i całkowitego plonu biomasy. Pomimo znaczącego zróżnicowania warunków wilgotnościowych w okresie wegetacji, a zwłaszcza podczas rozwoju generatywnego, groch siewny plonował podobnie. Wąsolistna odmiana Wenus charakteryzowała się istotnie najniższym, a tradycyjnie ulistnione ‘Kolia’ i ‘Winerek’ –wyższym i podobnym wskaźnikiem LAI. Indeks żniwny plonu nasion w technologiach ekstensywnej i niskonakładowej oraz w niskonakładowej i intensywnych był statystycznie podobny. W zastosowanych technologiach produkcji nie stwierdzono różnic międzyodmianowych w indeksie żniwnym, zawartości chlorofilu ani w plonie nasion.
The strict 2-factor field experiment was carried out over 2005-2007 at the Mochełek Experiment Station of Bydgoszcz University of Technology and Life Sciences. Three pea cultivars, namely ‘Kolia’, ‘Wenus’ and ‘Winerek’ were cultivated according to four technologies: extensive, low-input, moderately intensive and intensive differing in the use of industrial means of production. LAI, chlorophyll content in leaves and yields of total biomass and seeds were not affected by different input of industrial production means used in low-input and intensive technologies. In spite of quite different moisture conditions over growing periods, in generative phase especially, pea cultivars yielded similarly. Semi-leafless ‘Wenus’ cultivar showed lowest, while traditional ‘Kolia’ and ‘Winerek’, highest and similar LAI. Harvest index in extensive and low-input technologies as well as in low-input and intensive technologies was statistically similar. The technologies used differentiated neither the harvest index nor chlorophyll content and seed yield in cultivars tested.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 4
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies