Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rozklad w zwaczu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Tempo rozkladu rozpuszczalnego bialka pasz w plynie zwaczowym
    Autorzy:
    Kowalczyk, J
    Skiba, B.
    Kowalik, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/800893.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    pasze
    rozklad w zwaczu
    plyn zwaczowy
    tempo rozkladu
    badania in vitro
    bialko rozpuszczalne
    Opis:
    W doświadczeniu badano in vitro rozkład białka pasz rozpuszczalnego w wodzie: albuminy bydlęcej, kazeiny, poekstrakcyjnych śrut - sojowej, rzepakowej i arachidowej oraz nasion bobiku i łubinu. Białko rozpuszczalne w badanych paszach wynosiło: albumina - 93,3; kazeina - 85,5; śruta arachidowa - 46,5; śruta sojowa - 37,3; śruta bobikowa - 36,8; śruta rzepakowa - 32,0; śruta łubinowa - 30,0% białka ogólnego. Stężenie amoniaku w inkubatach dla wszystkich badanych białek wzrastało wraz z wydłużającym się czasem inkubacji, wskazując, że tempo dezaminacji rozpuszczalnego białka pasz inkubowanego z treścią żwacza było powolne i różne dla poszczególnych pasz. Brak istotności różnic dla większości oznaczonych współczynników korelacji pomiędzy ilością białka rozpuszczalnego, a stężeniem amoniaku w inkubatach sugeruje, że stężenie amoniaku nie jest właściwym wskaźnikiem tempa dezaminacji białka rozpuszczalnego w płynie żwaczowym.
    The degradation rate of water soluble protein from different feeds (bovine albumin, casein, soybean meal, rapeseed meal, groundnut meal, faba bean and lupine) was tested in rumen fluid by an in vitro method. The estimated solubility, in percent, for the tested feeds was: 93.3 for albumin, 85.5 for casein, and 46.5, 37.3, 36.8, 32.0, 30.0, respectively, for groundnut, soybean, horse bean, rapeseed and lupine meal. The concentration of ammonia in the incubates rose with increasing time of incubation, suggesting that the degradation rate of soluble protein is slow and differs among particular feeds. The lack of a consistent relationship between soluble nitrogen and ammonia in the incubation mixtures indicates that ammonia concentration is an inadequate indicator of the deamination rate of soluble protein in the rumen fluid.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 451-457
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartosc pokarmowa kiszonek z zycicy wielokwiatowej z koniczyna lakowa sporzadzonych z dodatkami mikrobiologicznymi
    Autorzy:
    Bodarski, R
    Krzywiecki, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794162.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    rozklad w zwaczu
    preparat Lacrosil
    wartosc pokarmowa
    preparat Lactacel
    jakosc
    paszoznawstwo
    dodatki ulatwiajace kiszenie
    pasze
    rozklad paszy
    kiszonki
    preparaty mikrobiologiczne
    preparat Lactomiks
    kiszonka z zycicy wielokwiatowej z koniczyna lakowa
    Opis:
    Porównywano wartość pokarmową, jakość i rozkład żwaczowy kiszonek z mieszanki tetraploidalnych odmian koniczyny łąkowej i życicy wielokwiatowej sporządzonych po przewiędnięciu oraz w formie świeżej z wykorzystaniem trzech dodatków bakteryjnych: Lactacelu L (bakterie kwasu mlekowego i kompleks enzymów), Lactomiksu (bakterie kwasu mlekowego) i Lactosilu (bakterie kwasu mlekowego produkujące enzymy celulolityczne). W porównaniu do kiszonki z zielonki przewiędniętej i sporządzonej z stosowaniem inokulantu bez enzymów, kiszonki z dodatkami preparatów bakteryjno-enzymatycznych zawierały niższe poziomy włókna surowego oraz frakcji NDF i ADF. W paszach tych więcej było związków bezazotowych wyciągowych i cukrów rozpuszczalnych w wodzie. Wyższa była również strawność masy organicznej I koncentracja energii tych kiszonek. Niezależnie od stosowanej metody jakość kiszonek była dobra lub bardzo dobra. W porównaniu do metody wstępnego przewiędnięcia przed zakiszaniem, stosowanie dodatków bakteryjnych do konserwacji świeżego materiału obniżyło straty związków białkowych w czasie fermentacji kiszonkarskiej. Nie zanotowano większego wpływu badanych metod konserwacji na tempo żwaczowej degradacji masy organicznej i białka ogólnego.
    Feeding value, quality and rumen degradability of silages made from the mixture of red clover tetraploid cultivars and Italian ryegrass were compared. The silages were made from wilted and fresh forage with three microbiological additives: Lactacel L (LAB with enzymatic complex), Lactosmiks (LAB) and Lactosil (LAB with ability to produce celulolytic enzymes). The lower crude fibre, NDF and ADF and the higher N-free extract and water soluble carbohydrates contents were noted in bacteria-enzymatic treated silages. The organic matter digestibility and energy value of these feeds were higher as well. The silages were of good or very good quality. The losses of nitrogen were lower in microbiologically treated silages. No effect of the treatment on organic matter and crude protein rumen degradability was noted.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 315-324
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie dodatkow mikrobiologiczno-enzymatyczno-ziolowych przy zakiszaniu zielonek zbozowo-straczkowych. Czesc II. Rozklad w zwaczu i strawnosc skladnikow odzywczych
    Autorzy:
    Grabowicz, M
    Mikolajczak, J.
    Pilat, J.
    Podkowka, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797603.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    rozklad w zwaczu
    strawnosc
    preparaty enzymatyczne
    skladniki pokarmowe
    kiszenie
    paszoznawstwo
    dodatki ulatwiajace kiszenie
    pasze
    mieszanki zbozowo-straczkowe
    dodatki ziolowe
    kiszonka zbozowo-straczkowa
    preparaty mikrobiologiczne
    produkcja pasz
    Opis:
    Celem badań było określenie strawności składników pokarmowych kiszonek z całych roślin zbożowych sporządzonych z dodatkami: Bactozymu, Microsilu, Ostropestu plamistego, Bactozymu+ostropest, Microsilu + ostropest. Grupę kontrolna stanowiła kiszonka bez dodatku. Strawność kiszonek określono metodą klasyczną. Określono również rozkład suchej masy, substancji organicznej i białka ogólnego w żwaczu metodą „in sacco”. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najwyższymi współczynnikami strawności suchej masy (80,5%), substancji organicznej (81,4%), białka ogólnego (75,5%), tłuszczu surowego (93,3%) i bezazotowych wyciągowych (82,8%) charakteryzowała się kiszonka z dodatkiem ostropestu. W pozostałych kiszonkach strawność składników pokarmowych była niższa. Analizując rozkład składników odżywczych w żwaczu stwierdzono, że rozkład suchej masy wynosił od 40,9 do 44,9%, substancji organicznej 38,5 do 43,2% i był niższy niż białka surowego, który wynosił od 70,6 do 82%.
    The aim of research was to evaluate the digestibility of cereal and legumes mixture silages treated with Bactozym, Microsil and Silybum marianum, Bactozym+Silybum marianum, Microsil+Silybum marianum additives. The control group was an additive-free silage. The digestibility of silage was determined by the standard method. Additionally the distribution of dry matter, organic matter and crude protein in a rumen was determined by „in sacco” method. On the basis of the results it was stated that the silage with Silybum marianum additive was characterized by the higest digestibility coefficients for dry matter (80.5%), organie matter (81.4%), crude protein (75.5%), crude fat (93.3%) and N-free extract (82.8%). In the other silages the nutrient digestibility was lower. The analysis of nutrient distribution gave the following result: the degradability of dry matter was 40.9 - 44.9%, organic matter 38.5 - 43.2% and was lower than that of crude protein which ranged within 70.6 - 82.0%.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 377-384
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie ekstruderatu lubinowo-jeczmiennego w tuczu jagniat merynosa polskiego
    Autorzy:
    Pajak, J J
    Zebrowska, T.
    Dlugolecka, Z.
    Czauderna, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/795872.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nasiona straczkowe
    rozklad w zwaczu
    strawnosc
    zywienie zwierzat
    przyrosty dobowe
    ekstruderaty
    jagnieta
    ekstruderat lubinowo-jeczmienny
    pasze
    ekstruzja
    wykorzystanie paszy
    tucz
    lubin
    owce
    owca merynos polski
    produkcja pasz
    Opis:
    Tryczki o masie ciała ok. 18 kg żywiono dawką zawierającą 14% białka ogólnego (BO w suchej masie), z którego ok. 25% stanowiło białko poekstrakcyjnej śruty rzepakowej - grupa „R” nasion łubinu żółtego - grupa „Ł” lub ekstruderatu łubinowo-jęczmiennego - grupa „E”. Proces ekstruzji nasion łubinu żółtego wpłynął na zmniejszenie tempa degradacji białka w żwaczu. Jagnięta grupy „E” przyrastały lepiej niż jagnięta grupy ,,E’ (234 vs 186 g, P<0,05). Przyrosty jagniąt grupy „R” (199 g) nie różniły się istotnie od pozostałych (SEM=13,8). Wykorzystanie paszy wynosiło od 4,2 do 5,0 kg suchej masy i od 555 do 729 g BO/kg przyrostu w grupach „E” i ,,E’, odpowiednio (P>0,05). Strawność składników pokarmowych, bilans N (5,1 - 7,0 g/dobę, SEM=0,81) i zawartość allantoiny w moczu (5,2 - 6,4 mmoli/dobę, SEM=0,54) nie różniły się istotnie między grupami.
    Young rams of body weights about 18 kg were fed a ration containing 14% crude protein (CP in DM), of which about 25% was rapeseed oilmeal protein (Group „R”), yellow lupine seeds (Group „Ł”), or lupine-barley extrudate protein (Group „E”). Extrusion of yellow lupine led to a decrease in rate of protein degradation in the rumen, Group „E” lambs showed better daily weight gains than Group ,,E’ lambs (234 vs. 186 g, P<0.05). The gains of Group „R” lambs (199 g) did not differ significantly from the others (SEM=13.8). Feed conversion ratio ranged from 4.2 to 5.0 kg DM and from 555 to 729 g CP/kg weight gain in Groups „E” and „Ł”, respectively (P>0.05). Nutrient digestibility, N balance (5.1 - 7.0 g/day, SEM=0.81) and urine allantoin content (5.2 - 6.4 mmole/day, SEM=0.54) did not differ significantly among the groups.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 439-444
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies