Tempo rozkladu rozpuszczalnego bialka pasz w plynie zwaczowym

W doświadczeniu badano in vitro rozkład białka pasz rozpuszczalnego w wodzie: albuminy bydlęcej, kazeiny, poekstrakcyjnych śrut - sojowej, rzepakowej i arachidowej oraz nasion bobiku i łubinu. Białko rozpuszczalne w badanych paszach wynosiło: albumina - 93,3; kazeina - 85,5; śruta arachidowa - 46,5; śruta sojowa - 37,3; śruta bobikowa - 36,8; śruta rzepakowa - 32,0; śruta łubinowa - 30,0% białka ogólnego. Stężenie amoniaku w inkubatach dla wszystkich badanych białek wzrastało wraz z wydłużającym się czasem inkubacji, wskazując, że tempo dezaminacji rozpuszczalnego białka pasz inkubowanego z treścią żwacza było powolne i różne dla poszczególnych pasz. Brak istotności różnic dla większości oznaczonych współczynników korelacji pomiędzy ilością białka rozpuszczalnego, a stężeniem amoniaku w inkubatach sugeruje, że stężenie amoniaku nie jest właściwym wskaźnikiem tempa dezaminacji białka rozpuszczalnego w płynie żwaczowym.

The degradation rate of water soluble protein from different feeds (bovine albumin, casein, soybean meal, rapeseed meal, groundnut meal, faba bean and lupine) was tested in rumen fluid by an in vitro method. The estimated solubility, in percent, for the tested feeds was: 93.3 for albumin, 85.5 for casein, and 46.5, 37.3, 36.8, 32.0, 30.0, respectively, for groundnut, soybean, horse bean, rapeseed and lupine meal. The concentration of ammonia in the incubates rose with increasing time of incubation, suggesting that the degradation rate of soluble protein is slow and differs among particular feeds. The lack of a consistent relationship between soluble nitrogen and ammonia in the incubation mixtures indicates that ammonia concentration is an inadequate indicator of the deamination rate of soluble protein in the rumen fluid.