Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "memory space" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Przestrzeń i jej funkcje w Rzece Złodziei Michaela Crummeya
Reading space in Michael Crummeys River Thieves
Autorzy:
Feldman-Kołodziejuk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828631.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Beothukowie
Michael Crummey
Nowa Fundlandia
przestrzeń
pamięć
Beothuks
Newfoundland space memory
Opis:
Twórczość Michaela Crummeya, jednego z czołowych współczesnych pisarzy kanadyjskich, jest silnie osadzona w krajobrazie jego rodzinnych stron – Nowej Fundlandii. Wszystkie cztery jego powieści usytuowane są na wspomnianej wyspie i wspólnie kreślą szeroką panoramę historyczną tego regionu od czasów kolonialnych do współczesności. W swojej debiutanckiej książce z 2001 roku, zatytułowanej Rzeka złodziei, Crummey traktuje przestrzeń przede wszystkim jako nieantropologiczną determinantę ludzkich losów i procesów historycznych oraz świadka zagłady plemienia Czerwonych Indian. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie przestrzeni jako jednej z naczelnych kategorii powieści, a co za tym idzie, jej wpływu na recepcję dzieła przez czytelnika.
The fiction of Michael Crummey, one of the renowned contemporary Canadian writers, is deeply rooted in the landscape of his home-island, that is, Newfoundland. In his debut novel River Thieves published in 2001, the author shows the land as a non-anthropological determinant of human history and the only witness to keep a vivid, undistorted memory of the vanished tribe of Beothuks. This article invites the reading of Crummey's works through the prism of geopoetics and cultural geography. It shows what functions the space/land plays in the discussed narrative and how it adds new meanings to an old story, that is the extinction of Red Indians. Endowed with agency, nature is as important an agent in history-making as the settlers and first inhabitants; moreover, at present day it acts a live repository of memory. The article also investigates the differences between the English and Polish editions of the novel, focusing on the maps that precede the narrative.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 321-336
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odtworzyć świat (z) traumy. O postmemorialnej prozie Görana Rosenberga Krótki przystanek w drodze z Auschwitz
Recreating a Universe of Trauma. On (Post)memorial A Brief Stop on the Road from Auschwitz by Göran Rosenberg
Autorzy:
Florczak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203057.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma
memory
Shoah
space
identity
pamięć
Zagłada
przestrzeń
tożsamość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza procesu literackiej (re)konstrukcji naznaczonego traumą dziecięcego świata w autobiograficznej prozie Görana Rosenberga, Krótki przystanek w drodze z Auschwitz. Rzeczony tekst pod wieloma względami autor traktuje jako prozę reprezentatywną dla tzw. drugiego pokolenia po Zagładzie: bezpośrednich potomków Ocalałych, funkcjonujących w przestrzeniach tabuizowanych wspomnień i cierpiących na prawach pamięci odziedziczonej. W omawianym utworze autora interesują sposoby, w jakie pamięć traumatyczna symptomatycznie inkrustuje pamięć narracyjną, co w efekcie może prowadzić do (nad)produkcji znaczeń w ramach pozornie normatywnego procesu ewokowania wspomnień. Porusza ponadto problem statusu ontologicznego autora/narratora w aspekcie jego tożsamościowej dysocjacji w płaszczyźnie reminiscencji z okresu dzieciństwa. Propozycja interpretacyjna uwzględnia podjęcie próby jaskrawszej medykalizacji dyskursu literaturoznawczego, tj. potraktowanie prozy (post)pamięciowej jako swoistej medycznej epikryzy: wyodrębnienie treści świadczących o zespole określonych objawów, rozpoznaniu choroby oraz przebiegu terapii.
This article considers literary features that are characteristic of the (post)memorial prose written by members of the so-called “second generation” after Shoah: in other words, children of Holocaust Survivors, who grew up within spaces delineated by family memories that were strongly tabooed. Based on the example of the autobiographical text A Brief Stop On the Road From Auschwitz, by Göran Rosenberg, the article discusses how narration representing traumatic memories disturbs narration tied to narrative (normative) memories. Drawing on terms from trauma and memory studies, the article proposes that such novels be read as medical epicrises, each containing a range of symptoms, diagnoses, and specific therapeutic processes. This article specifically examines the so-called identity dissociation of the author/narrator, following the condition’s development over the course of the text. Simultaneously, and aided by references to urban studies terminology, the article hypothesizes a process of the reconstruction of a childhood world from a grown-up perspective.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-13
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seeing History in the Present: Reflections on the Concept of “Contaminated Landscapes”
Die Geschichte in der Gegenwart sehen. Überlegungen zum Begriff der „kontaminierten Landschaften“
Widzieć historię w teraźniejszości. Refleksje nad pojęciem „skażonych krajobrazów”
Autorzy:
Klei, Alexandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407444.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
krajobrazy (po-)holokaustowe
pamięć
przestrzeń
(post)-holocaust landscapes
memory
space
Opis:
The essay takes the 2014 book Kontaminierte Landschaften [Contaminated Landscapes] by the Austrian journalist and writer Martin Pollack as an opportunity to explore relationships between landscapes, (marked) places, and memory. In considering the relationship between the metaphorical (literary) image of contaminated landscapes and the actual crime scenes, I focus on the mass shootings of Jews by the German Nazis and their local supporters in the former Soviet Union. These specific crime scenes are used to explore the limits of Pollack’s metaphor and the problems it causes. The central arguments are presented using concrete examples provided by seven photographs.
W artykule książka Skażone krajobrazy (2014) austriackiego dziennikarza i pisarza Martina Pollacka staje się punktem wyjścia do badania związków między krajobrazami, (naznaczonymi) miejscami i pamięcią. Relacje między metaforycznym (literackim) obrazem skażonych krajobrazów a realnymi miejscami zbrodni rozważam na przykładzie masowych rozstrzelań Żydów dokonanych w byłym Związku Radzieckim przez niemieckich nazistów i ich miejscowych stronników. Te konkretne miejsca zbrodni pomagają zbadać granice zastosowania metafory Pollacka i powodowane przez nią problemy. Najważniejsze wnioski zaprezentowałam na konkretnych przykładach siedmiu fotografii.
Der folgende Essay nimmt das 2014 von dem österreichischen Journalisten und Schriftsteller Martin Pollack veröffentlichte Buch Kontaminierte Landschaften [Residenz Verlag in Salzburg/Wien] zum Anlass, Beziehungen zwischen Landschaften, (gekennzeichneten) Orten und Erinnerung nachzugehen. Meine Überlegungen zur Beziehung zwischen dem metaphorischem (literarischen) Bild der kontaminierten Landschaften und tatsächlichen Verbrechensorten konzentrieren sich auf die Massenerschießungen von Juden/Jüdinnen durch die deutschen Nationalsozialisten und ihre jeweiligen lokalen Unterstützer/innen in Osteuropa, besonders in der damaligen Sowjetunion, um anhand dieser spezifischen Tatorte die Grenzen und Problematiken der Pollackschen Metapher auszuloten.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2020, 9; 1-13 (eng); 1-13 (pol)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń utracona i tożsamość (nie)zbudowana. Świat wspomnień jako forma terapii tożsamościowej w „Lidzie” Aleksandra Jurewicza
The Space Lost and the Identity (Un)built. Memory as a Form of Identity Therapy in “Lida” by Aleksander Jurewicz
Autorzy:
Zdanowicz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1357940.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura wspomnieniowa
przestrzeń
tożsamość
pamięć
trauma
memory literature
space
identity
remembering
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację Lidy Aleksandra Jurewicza jako utworu o kondycji pojałtańskiego przesiedleńca, który nie potrafi zakorzenić się w nowym miejscu. Drobiazgowe prześledzenie tworzonych przez Jurewicza obrazów wspomnieniowych pozwala odczytywać Lidę jako literacką próbę przepracowania traumy przesiedlenia i zdobycia spójności podmiotowej. Odwołując się do kategorii zablokowanej pamięci melancholika, opartej na traumie, wielokrotnym powtórzeniu i poczuciu rozbicia własnej tożsamości, autorka dowodzi, jak ważna jest w tym procesie dwuznaczna rola samego przypominania i spisywania wspomnień. Dowratościowują one dzieciństwo jako najważniejszy czas w życiu autora, zarazem jednak uniemożliwiają wrośnięcie w nową przestrzeń.
The article offers an interpretation of Lida by Aleksander Jurewicz by examining the condition of a post-Yalta migrant, who cannot adjust to the new place. A detailed analysis of Jurewicz’s use of memories allows us to understand Lida as a form which, through literature, heals the relocation trauma and helps one to restore a cohesive sense of self. By referring to the concept of repressed memory of a traumatized melancholic, multiple repetitions and a sense of lost identity, the author demonstrates how important in this process is the ambivalent role of remembering and journaling. Both process place value on childhood as the crucial moment in the author’s life, but they also hinder the adjustment to the new space.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 17; 197-222
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragnienia miejsc (initial habitats of inner spaces). Kształtowanie przestrzeni a tożsamość kulturowa miejsca
Desires of Places (Initial Habitats of Inner Spaces). Shaping Space and the Cultural Identity of a Place
Autorzy:
Zielińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147645.pdf
Data publikacji:
2022-08-19
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
tożsamość
miejsce
pamięć
przestrzeń
czas
współistnienie
identity
place
memory
space
time
coexistence
Opis:
Artykuł to próba zobrazowania istoty wpływu kilku najważniejszych czynników na tożsamość miejsca poprzez pryzmat przywołania konkretnych przestrzeni. Najistotniejsze przywołane składowe to czas, miejsce, krajobraz, pamięć, dźwięk – wzajemne ich współistnienie tworzy w naszym pojmowaniu obraz, który mimo naszego stałego wyobrażenia o nim nieustannie zmienia się in situ. Rozważania podjęte w treści artykułu odnoszą się zarówno do pojęcia tożsamości niezwiązanej z miejscem, jak również do kilku wybranych miejsc w Polsce południowo-wschodniej.
The article attempts to illustrate the essence of the influence of several key factors on the identity of place through the evocation of specific spaces. The most essential components evoked are time, ‑place, landscape, memory, sound: their mutual coexistence creates, in our understanding, an image that, despite our fixed idea, is constantly changing in situ. The reflections undertaken in the content of this article refer both to the notion of identity not linked to any given place and to a few selected places in south-eastern Poland.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2022, 1; 166-189
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wędrując śladami umarłych. Foto-teksty Dašy Drndić
Following the Footsteps of the Dead. Daša Drndić’s Photo-texts
Autorzy:
Giergiel, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910237.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Daša Drndić
literature
memory
photography
Zagreb
space
archive
literatura
pamięć
fotografia
Zagrzeb
przestrzeń
archiwum
Opis:
Punktem wyjścia niniejszego tekstu jest przekonanie, że chorwacka autorka Daša Drndić w kolejnych swoich książkach konsekwentnie eksploatuje tematykę pamięci i zapomnienia o Holokauście oraz o ofiarach z czasów drugiej wojny światowej. W artykule zestawione zostają fragmenty z dwóch książek April u Berlinu z 2009 r. i EEG z 2016 r. W obu autorka umieszcza rodzaj foto-tekstów, w których dochodzi do połączenia warstwy wizualnej z językową. W pierwszej z nich ten związek jest oczywisty (mamy tam bowiem zestawienie fotografii i tekstu), w drugiej zaś nie jest jednoznaczny, choć staram się wykazać, że Drndić udało się przy pomocą języka stworzyć niezwykle plastyczne „obrazy w ruchu”, w których nałożone zostają na siebie sceny z dzisiejszego Zagrzebia i z lat 40 XX w. Interpretacja tego rodzaju fragmentów zostaje ponadto uzupełniona o rozważania na temat przestrzeni chorwackiej stolicy, w której brakuje znaków świadczących o „trudnym dziedzictwie” (termin Sharon Macdonald).
The starting point for the article is the conviction that in her books, the Croatian author Daša Drndić consistently explores the themes of memory and oblivion about Holocaust and the World War II victims. The paper juxtaposes the excerpts from her two novels: April in Berlin (2009) and EEG (2016). In both of them, the author inserts peculiar photo-texts in which the visual layer mingles with the linguistic one. In the first one, this relation is obvious (photographs and text are set together here), whereas in the second one it is more ambiguous. However, I endeavor to demonstrate that using language, Drndić manages to create the unusual graphic “pictures in motion” that simultaneously envision the contemporary Zagreb as well as the same city from the 1940s. The interpretation of such fragments is additionally enhanced with the considerations on the Croatian capital city’s space which is filled with multiple signs of “difficult heritage” (Sharon Macdonald’s term).
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 181-196
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między niebem i ziemią. Relacje między człowiekiem i jego przestrzenią jako element psychologicznych rozgrywek Bolesława Prusa z jego współczesnością
Between Heaven and Earth. Relations Between a Human Being and Their Space as A Psychological Element of Bolesław Prus’ Dealings with Contemporaneity
Autorzy:
Jauksz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179224.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
space
attention
memory
history and present
modernity
przestrzeń
uwaga
pamięć
historia i teraźniejszość
nowoczesność
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie kluczowego momentu w rozwoju Ignacego Rzeckiego, bohatera Lalki Bolesława Prusa. Autor, przypominając młodzieńcze lata bohatera, zwraca uwagę na jego udział w kampanii węgierskiej roku 1848 i znaczenie tego momentu, który ukazał młodemu subiektowi przepaść miedzy ideałem a rzeczywistością i dał Rzeckiemu umiejętność trafnego osądu późniejszych wydarzeń. Doświadczenie wojenne uczyniło z niego wprawnego uczestnika warszawskiego zgiełku późnych lat siedemdziesiątych i porte parole autora, gdyż obaj, będąc po swojemu artystami, starają się skierować uwagę innych ludzi na interesujące ich rzeczy i sprawy.
The article aims at presenting a pivotal moment in shaping of the identity of Ignacy Rzecki, one of the main characters of Bolesław Prus’s Lalka (The Doll). In reference to the character’s background the author of the article proves that the participation in the Hungarian campaign of the year 1848 showed the difference between the ideal and the reality and gave Rzecki an important ability of correctly judging subsequent events. His war experience makes him a skilful participant of Warsaw life in the late seventies and a porte parole to the author, both of whom being artists who aim at directing other people’s attention onto issues and aspect of their interest. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 111-123
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka czasu i przestrzeni a kondycja duchowa „ja” lirycznego w wierszu Мне что ни ночь – то море бреда… Warłama Szałamowa
Autorzy:
Kulikowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630681.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Varlam Shalamov
poetry
time
space
Soviet labour camp
memory
Warłam Szałamow
poezja
przestrzeń
łagier
pamięć
Opis:
The article offers a reflection on the poetry of Varlam Shalamov, which continues to attract only a limited interest among literature experts researching the works of the author of Kolyma Tales. The analysis addresses the categories of time and space in the poem Мне что ни ночь – то море бреда… being part of the Сумка почтальона series. By analysing the individual motifs, with account taken of their historical (Gulag by A. Applebaum) and literary contexts (One Day in the Life of Ivan Denisovich by A. Solzhenitsyn, A World Apart by G. Herling-Grudziński), as well as through reflection on their theoretical,literary and philosophical aspects (M. Bakhtin, Y. Lotman, H. Bergson, G. Bachelard, G. Durand), it has been established that the poem features three basic chronotypes: the external(n), the external(d), and the internal. The internal chronotype has been found to constitute a mirror image of the other two space-time dimensions which in fact determine the existential situation of the lyrical “I” (reduction or restoration of the spiritual sphere), with this situation depending on the category of memory.
W artykule poddano refleksji poezję Warłama Szałamowa, która w dalszym ciągu pozostaje na marginesie zainteresowań literaturoznawców badających twórczość autora Opowiadań kołymskich. Zanalizowana została kategoria czasu oraz przestrzeni w wierszu Мне что ни ночь – то море бреда… z cyklu Torba listonosza (Сумка почтальона). W toku badań poszczególnych motywów, z uwzględnieniem kontekstu historycznego (Gułag Anne Applebaum) oraz literackiego (Jeden dzień Iwana Denisowicza Aleksandra Sołżenicyna, Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego), a także refleksji teoretyczno-literackiej i filozoficznej (Michaiła Bachtin, Jurija Łotman, Henriego Bergson, Gastona Bachelard, Gilberta Duranda) wykazano, że utwór jest w istocie obrazem poetyckim, w którym istotną rolę odgrywają elementy akwatyczne. Obraz ten jest metaforą kondycji człowieka w rzeczywistości łagrowej. Analiza kategorii czasu oraz przestrzeni tworzących kilka chronotopów wykazała, że kondycja człowieka w każdym z nich jest zróżnicowana; jest determinowana przez dwa zasadnicze czynniki: wspomnienia (przeszłość) i wewnętrzną siłę witalną (ukierunkowanie ku przyszłości).
Źródło:
Acta Humana; 2017, 8
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narrative- and Space-Making in the City on the Example of Lublin
Stworzyć miasto i jego przestrzenie w opowiadaniu – przypadek Lublina
Autorzy:
Hudzik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013714.pdf
Data publikacji:
2019-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
pamięć
przestrzeń miejska
Holocaust
mistycyzm żydowski
historia polsko-żydowska
memory
urban space
Jewish mysticism
Polish-Jewish history
Opis:
This paper discusses the literary, artistic, scientific, and educational narratives that are (re)created to facilitate the city’s recovery of memory in the wake of the Holocaust.This is the case with Lublin.The story of the complete destruction of its Jewish quarter in the Second World War is a tragically familiar one in Central Europe, even though it had been silenced and forgotten for decades during the communist period. I would like to analyze an essayistic project that searches for a new language about a place left empty. How could one fill the void by making it mean something to new people, becoming their own narrative, and preserving the presence of the city’s former inhabitants? How is it possible to create a new mythology of a place? I assume that such questions must have been the starting point for essays on Lublin byWładysław Panas (1947–2005), related to the commemoration in the context of urban space. My text comes in four parts. I begin with general information and historical background, as well as an introduction to the analysis of Panas’s essay Oko Cadyka (The Eye of the Tzaddik) − the main subject of my paper − which exemplifies the reflection on the creation of narrative and urban space in contemporary humanities. In the second part, I focus on and contextualize the relationship between text and city that the essay postulates. The third part deals with theoretical approaches to interpretation. The fourth part underlines the scientific and critical aspects of Panas’s text, which questions the language of science − the humanities, historiography, and theory in general. I end with a look at some artistic projects inspired by his images.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.1; 81-95
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobusem i tramwajem w przeszłość. Berlińskie zaszłości w twórczości Annett Gröschner
By bus and by train into the past. Berlin and its legacy in Annett Gröschner’s writing
Autorzy:
Pytel-Bartnik, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391843.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory
urban space
spacing of the past
Walter Benjamin
spacial turn
flaneur
Berlin
pamięć
przestrzeń miejska
uprzestrzennienie historii
Opis:
This paper concentrates on the strategies of reconstructing the past as  inscribed into the urban space of Berlin and discussed within the literary field. Developed by the German writer Annett Gröschner, they have been used to reexamine the history of the city – only dimly reflected in the present urban landscape. Her perspective emphasizes the distinctive spatial and architectural organization of the city, particularly after the fall of the Berlin Wall. In order to harness her dialec-tical composition of the spacing of-the-past, Gröschner uses the map of various routes on the Berlin public transport network, some inner-city artefacts set along those lines, and also the city map with its constant modifications to create appropriate landmarks through which she [re]constructs Berlin's past-present.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 125-143
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto słońca, miasto bólu. Tożsamość miasta wschodnioeuropejskiego (na przykładzie Mińska)
Autorzy:
Cobel-Tokarska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081381.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
City
Minsk
memory
totalitarianism
space
sociology of literature
Miasto
Mińsk
pamięć
totalitaryzm
przestrzeń
socjologia literatury
горад
Мінск
таталітарызм
прастора
сацыялогія літаратуры
Opis:
Obecna sytuacja polityczna na Białorusi, a zwłaszcza protesty obywatelskie w przestrzeni miejskiej Mińska skłaniają do podjęcia refleksji nad krajobrazem kulturowym miasta ukształtowanego w totalitaryzmie. Celem artykułu jest zatem analiza jednego z nielicznych przedstawień Mińska w literaturze dostępnej polskiemu czytelnikowi: książki Artura Klinaua Mińsk. Przewodnik po Mieście Słońca [Małaja padarożnaja kniżka pa Goradze Sonca]. W analizie wykorzystano perspektywę socjologii literatury. Zwrócono uwagę na specyfikę gatunku tekstu, jakim jest przewodnik turystyczny. Odwołano się również do ustaleń socjologii dzieciństwa oraz kategorii pamięci biograficznej. Aby zrekonstruować i zrozumieć autorską wizję miasta zawartą w książce Klinaua, na początku przedstawiono, w jaki sposób autor opisuje oswajanie architektonicznej utopii Miasta Słońca z perspektywy dziecka. Następnie wspomniano kategorię walki o przestrzeń, w której orężem są: architektura i założenia urbanistyczne. Przykładową potyczką w tej walce są opisane przez Klinaua losy dzielnicy Niemiga. Podsumowaniem jest przywołanie strategii, do jakich ucieka się autor, broniąc swej biografii przed zawłaszczeniem przez totalitarną utopię.
The current political situation in Belarus, and especially the civil protests in the area of Minsk, encourage reflection on the cultural landscape of the city shaped by totalitarianism. The aim of the article is therefore to analyse one of the few representations of Minsk in the literature available to the Polish reader: the book by Artur Klinau Minsk. A guide to the City of the Sun. The analysis uses the perspective of the sociology of literature. The specificity of the text genre, which is a tourist guide, has been emphasized. The findings of childhood sociology and the category of biographical memory are also referred to. In order to reconstruct and understand the original vision of Minsk, the author first describes how Klinau presents the taming of the architectural utopia of the City of the Sun from a child’s perspective. Next, the category of the fight for space is mentioned, in which the weapons are architecture and urban planning. An example of a skirmish in this fight is the fate of the Niemiga district described by Klinau. The summary is a reference to the strategies Klinau uses to defend his biography against appropriation by a totalitarian utopia.
Сучасная палітычная сітуацыя ў Беларусі, асабліва грамадзянскія пратэсты ў гарадской прасторы Мінска, заахвочваюць да разважанняў над культурным ландшафтам горада, сфарміраваным пры таталітарызме. У сувязі з гэтым мэта артыкула – прааналізаваць адно з нешматлікіх, даступных польскаму чытачу, адлюстраванняў Мінска ў літаратуры, а менавіта твор Артура Клінава Малая падарожная кніжка па Горазе Сонца. Аналіз праводзіўся з перспектывы сацыялогіі літаратуры. Звярталася ўвага на спецыфіку жанру тэкста, якім зʼяўляецца турыстычны даведнік. Выкарыстоўваліся таксама вызначэнні сацыялогіі дзяцінства і катэгорыі біяграфічнай памяці. Дзеля рэканструкцыі і зразумення аўтарскага бачання горада, змешчанага ў кнізе Клінава, на пачатку артыкула разглядаецца, якім чынам аўтар апісвае асваенне архітэктурнай утопіі Горада Сонца з перспектывы дзіцяці. Далей разглядаецца катэгорыя барацьбы за прастору, у якой ролю зброі выконваюць архітэктура і горадабудаўніцтва. Прыкладам сутыкнення у гэтай барацьбе зʼяўляецца апісаны Клінавым лёс раёна Няміга. У высновах пералічваюцца стратэгіі, выкарыстаныя пісьменнікам дзеля абароны сваёй біяграфіі ад падпарадкавання яе таталітарнай утопіяй.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2021, 15
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topografia nostalgii jako topografia tożsamości (na podstawie twórczości Dubravki Ugrešić i Pavao Pavličicia)
Topography of Nostalgia as Topography of Identity (based on The Works of Dubravka Ugrešić and Pavao Pavličić)
Autorzy:
Czapik-Lityńska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185223.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nostalgia
memory
identity
space
city
perspective real-and-imagined
mood
enumeration
motherland
pamięć
tożsamość
przestrzeń
miasto
perspektywa real-and-imagined
nastrój
enumeracja
ojczyzna
Opis:
Artykuł omawia interakcje między przestrzenią ludzką (human) a literaturą. Literackie wizerunki miasta (Berlin, Amsterdam, Vukovar) reprezentują nostalgię podmiotu, jego nastroje i tęsknoty. W twórczości Ugrešić podmiot (subject) to zagubiony, samotny emigrant homo exul.. Pisarka pokazuje rzeczywistość w perspektywie real-and-imagined. Miejska przestrzeń jest obca, pogłębia alienację i samotność. Nastroje nostalgiczne wynikają z tęsknoty za ojczyzną i są dla pisarki utrapieniem. Albowiem powrót do ojczyny (Chorwacji i Jugosławii) nie jest możliwy. W twórczości Pavličicia powrót do ojczyzny (Chorwacji) jest możliwy. Moc kreacji literackiej, pamięć i wyobraźnia odnawiają (odbudowują) przestrzeń zniszczonego Vukovaru. Pisarz stosuje enumerację, tworzy wizerunki miasta zwykłego i miasta magicznego. Dyskurs nostalgiczny chorwackich pisarzy jest równocześnie dyskursem tożsamościowym.
The article describes the interactions between the human space and literature. Literary images of the city (Berlin, Amsterdam, Zagreb) represent the subject’s nostalgia, its longings and moods. In Ugrešić’s work the subject is a lost, lonely emigrant homo exul. The writer shows the reality from a “real-andimaginated” perspective. The urban setting is strange and deepens the alienation and loneliness. The nostalgic atmosphere comes from a longing for the motherland. The return to the motherland is impossible. In the works of Pavličić the return to the homeland is possible. The power of literary creation, memory and imagination renews the space of destroyed Vukovar. The writer uses enumeration and creates images of an unexceptional and magical city. The nostalgic discourse of Croatian writers is at the same time an identity discourse.
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 103-116
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Verbannung und Heimat. Zum kulturellen Selbstfindungsprozess bei in der Schweiz lebenden Zugewanderten am Beispiel Franco Supinos Erzähltextes "Musica Leggera"
Between exile and homeland. Paths to cultural self-discovery among those migrated people living in Switzerland depicted on the basis of the narrative text "Musica leggera" by Franco Supino
Autorzy:
Sobek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012749.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Secondos
Identität
Gedächtnis
Migrationshintergrund
Raumerfahrung
secondos
identity
memory
migration background
second-generation immigrants
experience of space
tożsamość
pamięć
tło migracyjne
drugie pokolenie migrantów
Opis:
Anfang der 1990er-Jahre kam eine beachtliche Anzahl junger Schriftsteller mit Migrationshintergrund zum Vorschein, die in der multikulturellen Schweiz entweder auf Deutsch oder Französisch mit literarischem Schreiben begannen. Eine besondere Stellung nimmt unter ihnen Franco Supino (geb. 1965) ein, der mit seinem Debütwerk "Musica Leggera" (1995) einen neuen Trend in der deutschsprachigen Schweizer Literatur bestätigte. Die neue Tendenz besteht in der literarischen Schilderung der kulturellen und ethno-nationalen Identitätsproblematik sowohl der Migrantengeneration als auch deren bereits in der Schweiz geborener Kinder. In dem Beitrag wird am Beispiel des Werkes von Franco Supino die literarische Darstellung der Zugehörigkeitsgefühle und der identitätsstiftenden Erinnerungen an vergangene Momente besprochen, wie sie sich zwischen der ersten und der zweiten Generation der in der Schweiz lebenden Zugewanderten gestalten, wobei der Schwerpunkt der Analyse auf die Vertreter der zweiten, als ‚Secondos‘ bezeichneten Generation gelegt wird, die zwischen der traditionell italienischen Kultur der Eltern und der modernen Schweizer Kultur der 1980er-Jahre ihren Weg zur Identitätsfindung finden müssen.
W okresie od początku lat 1990-tych uwidoczniła się znaczna liczba młodych pisarzy z tłem migracyjnym, którzy zaczęli pisać albo po niemiecku, albo po francusku w wielokulturowej Szwajcarii. Wśród nich szczególną pozycję zajął Franco Supino (ur. 1965), który utworem "Musica Leggera" (1995) potwierdził nowy trend w literaturze niemieckojęzycznej Szwajcarii, polegający na literackim ukazaniu motywu rozmycia tożsamości kulturowo-narodowej pokolenia migrantów, bądź też urodzonych już w Szwajcarii ich dzieci. Na przykładzie utworu Franco Supino omówiono literacką interpretację motywu tożsamościotwórczych wspomnień, a także przynależności kulturowej, które wyrażane są w odmienny sposób przez migrantów pierwszego i drugiego pokolenia. W artykule analizowane jest drugie pokolenie migrantów, określanych często jako ‘Secondos’, którzy budują swoją tożsamość między włoską kulturą tradycyjnie pielęgnowaną przez ich rodziców a nowoczesną kulturą Szwajcarii lat 1980-tych.
In the period from the beginning of the 1990s, a significant number of young writers with a migration background became apparent who began to write either in German or in French in multicultural Switzerland. Among them, a special position was occupied by Franco Supino (born 1965), who, with the novel "Musica Leggera" (1995), confirmed a new trend in the German-language Swiss literature, consisting in the literary presentation of the motif of the blurred cultural and national identity among the migrant generation or their children who were already born in Switzerland. Based on the example of the mentioned novel by Franco Supino, the literary interpretation of the motif of identity-forming memories is discussed, as well as cultural belonging, which are expressed differently by the first and the second migrant generation. The paper analyzes the second generation of migrants, often referred to as ‘Secondos’, who develop their identity between the Italian culture traditionally nurtured by their parents and the modern Swiss culture of the 1980s.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2021, 30; 23-42
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce pamięci versus symulacja przeszłości - druga wojna światowa na wystawach historycznych
Memorial versus Simulation of the Past — World War II in Historical Exhibitions
Autorzy:
Bogumił, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373648.pdf
Data publikacji:
2011-11-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
memory
museum
authenticity
museum artefacts
space
Holocaust
Warsaw Uprising
Warsaw Ghetto
occupation of Krakow
pamięć
muzeum
autentyczność
przedmioty muzealne
przestrzeń
Zagłada
powstanie warszawskie
getto warszawskie
okupacja Krakowa
Opis:
The Author examines the presentation of the German occupation at the Warsaw Rising Museum and in Oskar Schindler’s Enamel Factory in Krakow. Initially, she studies the space of these exhibitions and demonstrates that the Warsaw Rising Museum has some characteristics of reflective space, while the exhibition at the Schindler’s Factory is primarily a projective one. Then, she points out that both museums treat artefacts as illustrations of their stories, as a consequence of which they are simulations of the past rather than material testimonies of what had happened. Finally, the Author argues that the Warsaw Rising Museum primarily tells the story of glory of the Polish nation, while the Schindler Factory focuses on the social history. In conclusion the Author points out that none of the exhibitions breaks the existing taboos or offers a new approach to the past. Both museum stories perfectly reflect the shape of the Polish social memory of World War II. Differences in the way they present the past are a result of rooting each of the stories in different public debates that were conducted in Poland after 1989.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2011, 55, 4; 149-170
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe formy instytucjonalizacji pamięci na Bałkanach i w Polsce (komparatystyczne studium trzech przypadków)
New forms of memory institutionalisation in Balkans and Poland (comparative study of three cases)
Autorzy:
Bogusławska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910012.pdf
Data publikacji:
2018-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
institutionalisation
museum
exposition
memory
historical culture
social/political subjectivity
identity
public space
Macedonia
Bosnia
Polska
instytucjonalizacja
muzeum
ekspozycja
pamięć
kultura historyczna
podmiotowość społeczna/polityczna
tożsamość
przestrzeń publiczna
Bośnia
Opis:
The subject of the article is the characteristics of modern forms of memory institutionalization – the kind of commemorative practices and the related production and dissemination of knowledge in the public space. This topic seems especially important but also controversial in post-socialist countries, in which a major process of revision of the past is continues. This process becomes a part of the political pluralization of the public sphere and the expression of the emancipation of various previously marginalized groups. Using the example of the three museum:Museum of the Macedonian Struggle for Sovereignty and Independence, War Childhood Museum in Sarajevo and „Polin” Museum of the History of Polish Jews, the author discusses: – the articulation and afirmation of subjectivity by means of museum as an institution– the mechanism for shaping the authority of institutions so as to legimitize the interpretation of the past– the relationship between the particular, often fragmented registers of the memory and the dominant power discourses.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 155-170
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies