Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "memory culture" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Pamięć o złej pamięci [Rec. Dario Calomino, Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome, London 2016]
Remembering Bad Memory [Rev. Dario Calomino, Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome, London 2016]
Autorzy:
Anzorge-Potrzebowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058096.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
damnatio memoriae
numizmatyka
starożytny Rzym
kultura pamięci
numismatics
ancient Rome
memory culture
Opis:
W artykule omówiono książkę Daria Calomino Defacing the Past: Damnation and Desecration in Imperial Rome. Jej autor prześledził zmiany wizerunku rzymskich władców i osób z ich kręgu nanoszone na różne nośniki, w tym zwłaszcza na numizmaty. Zmiany te mogły być rezultatem negatywnego osądu konkretnej postaci z przyczyn ideologicznych bądź politycznych, można je więc połączyć z procesem potępiania pamięci — damnatio memoriae. W drugiej części artykułu zaprezentowano skrótowo historię badań nad tym zjawiskiem, wskazując przy tym jego aktualność i atrakcyjność poznawczą.
In her review of Dario Calomino’s book Defacing the Past, Anna Anzorge-Potrzebowska presents her reflections on the condemnation of memory inspired by this publication. Calomino’s aim has been to trace the changes introduced to the images of Roman rulers across various media. Those changes could (though not always had to) bear marks of a negative judgment of a given figure for ideological or political reasons. Calomino’s focus is on numismatics. His considerations are supplemented by references to analogous modifications of images of people from the emperors’ entourage and extensive use of sources other than numismatic. This approach places Calomino in a stream of research connected with the condemnation of memory. The way this author conducts the narrative also highlights such issues as the memory culture, the policy of historical memory in the Roman empire. The reviewer deliberately indicates here the area of the empire because Calomino’s book is not devoted exclusively to the Roman perspective.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2021, 16, 21; 205-215
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memoria gratum facit. Labirynty pamięci i zaułki wdzięczności. Szkice socjologiczne
Memoria Gratum Facit. The Labyrinths of Memory and the Alleys of Gratitude. Sociological Sketches
Autorzy:
Świątkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147030.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
culture
memory
gratitude
memory in culture
culture of memory
transfusion of memory and gratitude
kultura
pamięć
wdzięczność
pamięci w kulturze
kultura pamięci
transfuzja pamięci i wdzięczności
Opis:
Pamięć należy do porządku świata kultury i steruje regułami życia społecznego zarówno grupowego, jak i jednostkowego. Pamięć jest tkanką życia zbiorowego, ośrodkiem skupienia i gwarantem kulturowej i społecznej tożsamości, a jej utrata, sprzeniewierzenia lub lekceważenia prowadzą do rozpadu więzi społecznych, a w ostateczności do rozkładu i zaniku społeczności. Pamięć z istoty swej obejmuje wydarzenia przeszłości, która jest ontologicznie zamknięta, ale pozostaje epistemologicznie otwarta. Wdzięczność jest dziedziną pamięci. Transfuzja pamięci i wdzięczności jest konieczna dla zachowania i pielęgnowania tożsamości kulturowej zarówno w perspektywie dynamiki biografii jednostki, jak i w odniesieniu do różnych mikro- i makrospołecznych postaci życia zbiorowego.
Memory belongs to the order of the world of culture and controls the rules of social life, both group and individual. Memory is the tissue of collective life, the center of concentration and the guarantor of cultural and social identity, and its loss, misappropriation or neglect lead to the breakdown of social bonds, and ultimately to the disintegration and disappearance of the community. By its very nature, memory includes the events of the past, which is ontologically closed, but remains epistemologically open. Gratitude is the realm of memory. The transfusion of memory and gratitude is necessary to preserve and nurture cultural identity both in the perspective of the dynamics of the individual’s biography and in relation to various micro- and macro-social figures of collective life.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 1; 55-67
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieczysław Treter, contemporary museums
Mieczysław Treter, muzea współczesne
Autorzy:
de Rosset, Tomasz F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433170.pdf
Data publikacji:
2019-07-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Mieczysław Treter (1883–1943)
muzeum
klasyfikacja
sztuka polska
kultura pamięci
kolekcja publiczna
museum
classification
Polish art
memory culture
public collection
Opis:
W 2019 r. wydana została przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów wespół z Państwowym Instytutem Wydawniczym – jako pierwszy tom serii Pomniki muzealnictwa polskiego – książka Mieczysława Tretera z 1917 r. zatytułowana Muzea współczesne. Studium to składa się z dwu części opublikowanych pierwotnie w wydawanym przez niego w Kijowie „Muzeum Polskim”, efemerycznym czasopiśmie związanym z Towarzystwem Opieki nad Zabytkami Przeszłości, działającym głównie w Królestwie Polskim, ale mającym swoje liczne oddziały w polskich skupiskach na terenie całej Rosji. Część pierwszą o charakterze teoretycznym otwiera autor syntetyczną prezentacją genezy instytucji muzeum (także na ziemiach Rzeczypospolitej), następnie dokonuje próby jej analizy pod względem charakteru i zakresu jej działalności kolekcjonerskiej i ekspozycyjnej, kategoryzacji wedle typowych dla niej obszarów merytorycznych, chronologicznych i terytorialnych (muzea ogólnoprzyrodnicze i ogólnohistoryczne, a także technologiczne, etnograficzne, historyczno-społeczne i historyczno-artystyczne), zastanawia się również nad problematyką: muzealnej wystawy, zarządzania, muzealnego budynku. Misją muzeów nie jest wedle Tretera dostarczanie prostej rozrywki, ani też tworzenie autonomicznego piękna (przestrzeń sztuki), ma ona natomiast charakter ściśle naukowy, służący nauce i jej popularyzacji, poprzez to jednak muzea stają się elitarne – służąc głównie nauce, nie mogą każdego laika bawić i upajać, nie są też wcale, jako takie, dziełami sztuki, do których można by stosować czysto estetyczne kryteria. Drugą część studium Tretera stanowi obszerny szkic sytuacji polskich muzeów w przededniu I wojny światowej, niejako w cieniu pierwszego zjazdu muzeologów polskich i w perspektywie „świata muzealnego” II Rzeczpospolitej. Jest to zarys monografii polskich muzeów, swego rodzaju raport o ich stanie na rok 1914, z pewnymi odniesieniami do lat późniejszych. Poprzez to natomiast staje się niejako zamknięciem pierwszego okresu ich dziejów – co autor pisząc swoje studium, mógł oczywiście jedynie przeczuwać.
In 2019, the National Institute for Museums and Public Collections in cooperation with the Państwowy Instytut Wydawniczy published the 1917 book by Mieczysław Treter titled Contemporary Museums as the first volume in the Monuments of Polish Museology Series. The study consists of two parts originally released in ‘Muzeum Polskie’ published by Treter in Kiev; it was an ephemeral periodical associated with the Society for the Protection of Monuments of the Past, active predominantly in the Kingdom of Poland, but also boasting numerous branches in Polish communities throughout Russia. The Author opens the first part of a theoretical format with a synthesized presentation of the genesis of the museum institution (also on the territory of the Polish-Lithuanian Commonwealth), to later follow to its analysis in view of its collecting and displaying character, classification according to the typical factual areas it covers, chronology, and territory (general natural history museums, general history ones, technological ones, ethnographic ones, historical-social ones, historical-artistic ones); moreover, he tackles questions like a museum exhibition, management, a museum building. In Treter’s view the museum’s mission is not to provide simple entertainment, neither is it to create autonomous beauty (realm of art), but it is of a strictly scientific character, meant to serve science and its promotion, though through this museums become elitist: by serving mainly science, they cannot provide entertainment and excitement to every amateur, neither are they, as such, works of art to which purely aesthetical criteria could be applied. The second part of Treter’s study is an extensive outline of the situation of Polish museums on the eve of WWI, in a way overshadowed by the first congress of Polish museologists, and in the perspective of the ‘museum world’ of the Second Polish Republic. It is an outline for the monograph on Polish museums, a kind of a report on their condition as in 1914 with some references to later years. Through this it becomes as if a closure of the first period of their history, which the Author, when involved in writing his study, could obviously only instinctively anticipate.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 103-107
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Kościoła katolickiego w Republice Litewskiej (1918-1940) w narrację o tworzeniu nowoczesnej Litwy
The Contribution of the Catholic Church to the Creation of a Story About Modern Lithuania in the Republic of Lithuania (1918–1940)
Autorzy:
Mačiulis, Dangiras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602538.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół katolicki
duchowieństwo
okres międzywojenny
Republika Litewska (1918–1940)
pamięć zbiorowa
kultura pamięci
the Catholic Church
the clergy
the interwar period
the Republic of Lithuania (1918-1940)
collective memory
memory culture
Opis:
Powstaniu państwa litewskiego i utrwaleniu niepodległości Republiki Litewskiej (1918-1940) towarzyszyło kształtowanie odpowiedniej pamięci zbiorowej i narracji historycznej. Kościół katolicki na Litwie był wówczas instytucją o dużym autorytecie, która wpływała na różne sfery życia wewnętrznego kraju, mogła więc też oddziaływać na pamięć zbiorową. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy Kościół katolicki na Litwie w okresie międzywojennym dążył do świadomego kształtowania pamięci zbiorowej. Stwierdzono, że Episkopat Litwy nie przejawiał celowej chęci kształtowania pamięci zbiorowej, ponieważ nie miał jasnego i jednolitego poglądu na kulturę pamięci. Były też inne powody: początkowo utrudnienie stanowiły troski o utworzenie samodzielnej litewskiej prowincji kościelnej (1926), a od końca lat 20. XX wieku napięte stosunki Kościoła z władzami, które ograniczały społeczną aktywność katolików. Kościół świadomie nie kształtował własnej opowieści o powstaniu nowoczesnego państwa litewskiego i historii najnowszej Litwy. Zwracał się jednak do przeszłości, gdy broniąc swobody działania Kościoła katolickiego, chciał podkreślić jego rolę w tworzeniu niezależnego państwa litewskiego.
The establishment of the Lithuanian state and the consolidation of independence in the Republic of Lithuania (1918–1940) was accompanied by the construction of an appropriate collective memory and the accompanying historical narrative. The Catholic Church in Lithuania at that time was an authoritative institution that influenced various spheres of domestic life in the country; therefore, it could also influence the collective memory. This article attempts to answer whether the Catholic Church in Interwar Lithuania sought to form a collective memory. It is stated that the Lithuanian Episcopate did not demonstrate a purposeful desire to form a collective memory because it did not have a clear and unified approach to the culture of memory. There were other reasons: at first it was hindered by the worries of creating an independent ecclesiastical province of Lithuania, and from the end of the 1930s the Church’s relations with the government became strained, as the latter hindered the social activity of Catholic society. The Church did not specifically shape its own story about the creation of a modern Lithuanian state and the history of modern Lithuania. However, the Church turned to this past when, in defending the freedom of action of the Catholic Church, it wanted to emphasise the role of the Church in the creation of an independent state of Lithuania.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 301-322
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga, brama, szczelina. „Przejście” jako element symboliczny we współczesnych pomnikach i miejscach pamięci
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048283.pdf
Data publikacji:
2021-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
pomnik
pamięć zbiorowa
kultura pamięci
Holokaust
Auschwitz
monument
collective memory
culture of memory
Holocaust
Opis:
Tekst przedstawia zagadnienia związane ze współczesnymi miejscami pamięci. Autor analizuje symbolikę pomników i memoriałów, w których osią upamiętnienia jest „przejście”, brama, szczelina. Pyta o intencje twórców takich miejsc pamięci i podkreśla, że są one nie tylko reprezentacją przeszłości. Zdobywając status symbolu, wyraźnie wpływają na zbiorową wyobraźnię. Nie tylko pielęgnują wspomnienia, ale też odgrywają ważną rolę w budowaniu mostów między przeszłością a teraźniejszością. Wspierają edukację obywatelską i kształtują postawy społeczne.
The article describes various issues pertaining to the contemporary sites of remembrance. The author analyzes the symbolism of particular kinds of monuments and memorials in the context of an overarching theme of transition or a passage, sometimes represented as a gate or a fissure. The inspiration of creators of such memorials is being theorized by the author. He points out that these memorials are not merely symbols of the past. They constantly influence the collective imagination by gaining a landmark status. Not only do they preserve memories of events and people, but they also function as a bridge between the past and the present. Such sites of remembrance support civic education efforts and have the ability to form societal identity.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 35 (42); 127-145
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memoriał Ofiar Komunizmu w Tallinie. Symbolika miejsca pamięci
Memorial to the Victims of Communism in Estonia: the significance of the monument
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871469.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
komunizm
Estonia
historia Estonii
pomnik
pamięć zbiorowa
kultura pamięci
communism
Estonian history
monument
collective memory
culture of memory
Opis:
Autor przedstawia genezę i analizuje symbolikę Memoriału Ofiar Komunizmu w Tallinie. Skupia się na założeniach koncepcyjnych przyjętych przez jego autorów, ale też bierze pod uwagę dokonywane później interpretacje przesłania monumentu. Przywołuje wydarzenia, do których odnosi się to miejsce pamięci. Opisuje okres sowieckiej okupacji Estonii i przedstawia bilans dokonywanych w tamtym czasie represji - masowych aresztowań, potajemnych egzekucji, deportacji ludności i brutalnej kolektywizacji rolnictwa. Tak zarysowany kontekst historyczny pozwala lepiej zrozumieć znaczenie opisywanego pomnika i jego miejsce na mapie pamięci współczesnej Estonii. Autor zwraca jednocześnie uwagę, że talliński pomnik stanowi istotny element nie tylko estońskiej, ale też - szerzej - europejskiej pamięci o ofiarach stalinizmu i komunizmu.
The author presents a genesis and analyzes the symbolism of the Memorial to the Victims of Communism in Tallinn. It focuses on conceptual assumptions adopted by its authors, but also takes into account later interpretations of the monument’s message. It recalls historical events the memorial site relates to. It describes the period of the Soviet occupation of Estonia and presents the balance of repressions made at that time - mass arrests, secret executions, deportations of people, and brutal collectivization of agriculture. The historical context outlined in such way allows for a better understanding of significance of the monument in question and its place on the memory map of contemporary Estonia. The author also notes that Tallinn’s monument is an important element of not only Estonian, but also - more broadly - of the European memory of the victims of Stalinism and Communism.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 66; 87-100
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki pamięci. O komemoratywnym charakterze obrazka religijnego
Memory Signs. The Commemorating Function of Religious Pictures
Autorzy:
Jarkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019596.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kultura pamięci
kultura śmierci
obrazek religijny
żałobny artefakt
ikonografia żałobna
modlitwa za zmarłych
the culture of memory
the culture of death
holy card
funeral artefact
funeral iconography
the prayer for the dead
Opis:
Shaped in the fifteenth century religious images in Baroque took commemorative figure corresponding to the specifics of Catholic funeral rites. It became a symbol of mourning leaflets imparting basic knowledge of deceased persons and inspiring prayers and memorial services. Mourners in the sense of religious obligation hid the souvenirs in the prayer books and drawers, pinned to the memory array or presented in other places. This process strengthened the experience of world wars that shaped the need to honor the soldiers' images. Secular heroes thus replaced Christ and the saints. Culture memory strengthened and included on the pictures secular content. Disappears need to care for the salvation of the living dead for mentioning them as relevant to our identity as people. This process intensifies the penetration of virtual reality memorabilia and development of the funeral culture.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 167-179
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiory funeralne w zasobach Pracowni Dokumentów Życia Społecznego Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu – nekrologi i obrazki komemoratywne
The collection of funeral notices and funeral memorabilia in the resources of the Social Life Documents unit of the University Library in Poznań – funeral notices and commemorative images
Autorzy:
Urbańska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311245.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nekrologi
teksty funeralne
obrazki komemoratywne
obrazki żałobne
wydawnictwa dewocyjne
ikonografia żałobna
kultura pamięci
funeral notices
commemorative images
sympathy cards
funeral cards and images
devotional publications
iconography of mourning
culture of memory
Opis:
Tekst traktuje o zbiorach funeralnych znajdujących się w zasobach Pracowni Dokumentów Życia Społecznego Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Należą do nich m.in. nekrologii oraz obrazki komemoratywne. Oba rodzaje  tekstów można zróżnicować ze względu na funkcję i cechy zewnętrzne, łączy je natomiast konsytuacyjność w odniesieniu do śmierci konkretnej osoby. Zarówno  nekrologi, jak i karty pogrzebowe pozostają ważnym źródłem do badań.
This article focuses on the collection of funeral notices and memorabilia held in the resources of the Social Life Documents unit of the University Library in Poznań. The collection includes a large number of funeral notices and commemorative cards. Both types of texts can be  distinguished by their function and characteristic features, though both are related components of the consituation of the contents of the text in terms of their approach to  identifying the death of a specific person. Both funeral notices and funeral cards provide significant insights and constitute an important source in relevant social research that supports a deeper understanding of our communities.
Źródło:
Biblioteka; 2022, 26 (35); 135-152
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy pamięci europejskiej w perspektywie ekumenicznej
Attitudes of the European Memory in the Ecumenical Perspective
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040527.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura pamięci
pamięć
postawy
ekumeniczny
dialog
Światowa Rada Kościołów
Culture of Remembrance
memory
ecumenical
dialogue
World Council of Churches
Opis:
Pamięć ludzka, zarówno w swym wymiarze indywidualnym jak i zbiorowym, jest czynnikiem determinującym tożsamość, skoro tożsamość definiuje się jako proces czyjejś refleksji nad przeszłością i przyszłością. Tożsamość jest więc rozwijana w permanentnej interpretacji tak jednostek, jak i społeczeństw swej historii i przyszłości. To dlatego sposób, w jaki przeszłość, z przekazem kultury, struktur społecznych, norm i wartości, jest nam dostępna, waży na naszej tożsamości. Jedną z dróg utrwalania ludzkiej pamięci jest kultura pamięci. Może być ona definiowana jako całość przedsięwzięć, zinstytucjonalizowanych bądź nie, które przyczyniają się do wzmocnienia zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej pamięci o przeszłych doświadczeniach, by wykorzystać tę pamięć w planowaniu przyszłości. W świetle tego, jak tożsamość jest definiowana, kultura pamięci musi być odbierana jako silny czynniki procesu kreowania tożsamości. Artykuł omawia sposób, w jaki kultura pamięci jest rozwijana, aby budować wspólną europejską tożsamość. Uznając dialog za fundamentalny instrument współżycia społeczeństw europejskich, artykuł naświetla koncepcję dialogu sformułowaną przez Światową Radę Kościołów. Ekumeniczna teoria dialogu musi być odbierana jako owoc długoletnich doświadczeń Kościołów chrześcijańskich, żyjących w różnorodnych kontekstach, i jako taka – jako ważne narzędzie interpretacji sposobów odsłaniania się pamięci. Ekumeniczna perspektywa może być pomocna w budowie wspólnej europejskiej kultury pamięci.
Human memory, in both individual and collective dimensions, is recognized as an inherent factor of identity since identity is declared to be a process of one’s reflection on his past and his future. Identity is thus developed in the constant interpretation of both individuals and communities on their history and their future. This is why a way of how past with the transfer of culture, social structure, norms and values is available for us, effects on our identity. One of the ways to petrify a human memory is the culture of remembrance. It may be defined as the whole of undertakings, institutionalized or not, that contributes to strengthen both collective and individual memory about past experiences, in order to use these experiences to construct the future. It is embedded in the conviction that every distinctive society or community must build its identity on the one narrative line which encompasses the past, the present and the future. The culture of remembrance thus reveals itself in number of places of memory, monuments, museums, exhibitions, books, films, websites, memorial days, lectures. In light of how identity is defined, culture of remembrance must be seen as a strong factor of identity creating process. Article discusses a way of how culture of remembrance is developed in order to build common European identity. Considering dialogue as an essential instrument of co-existence of European societies, the article displays the concept of dialogue provided by the World Council of Churches. Ecumenical teaching on dialogue must be received as a fruit of the long-term experience of the Christian Churches living in the various contexts, and as such as an useful tool to interpret the ways of how memory is revealed. Ecumenical perspective might be helpful to build the common European culture of remembrance.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 173-190
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NIEDOKOŃCZONA PARTIA SZACHÓW: DEMISTYFIKACJA FIGURY OFIARY I SUBWERSJA DYSKURSU ODPOWIEDZIALNOŚCI W POWIEŚCI DANAS JE SREDA (DZISIAJ JEST ŚRODA) DAVIDA ALBAHARIEGO
UNFINISHED CHESS GAME: DEMISTIFICATION OF THE FIGURE OF THE VICTIM AND SUBVERSION OF THE DISCOURSE OF RESPONSIBILITY IN THE NOVEL TODAY IS WEDNESDAY BY DAVID ALBAHARI
Autorzy:
Rosić, Tatjana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911762.pdf
Data publikacji:
2019-04-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
policies of fatherhood
son-narrator
the figure of the victim
the witness
the culture of memory
communism
subversion
responsibility
Socialist Federal Republic of Yugoslavia
polityki ojcostwa
syn-narrator
figura ofiary
świadectwo
kultura pamięci
komunizm
subwersja
odpowiedzialność
Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii
Opis:
Powieść Davida Albahariego Danas je sreda (Dzisiaj jest środa) należy do tych powieści (post)jugosłowiańskiej produkcji literackiej, które od 2010 roku poddają krytycznemu oglądowi polityki ojcostwa w kontekście mechanizmów pamiętania i zapominania. W pracy zanalizowano modele narracyjne oraz strategie dezintegrujące dookreślone pozycje tożsamościowe relacji ojciec – syn w procesie zaświadczania o przeszłości (mowa tu o takich wydarzeniach, jak np. rezolucja Biura Informacyjnego, tworzenie obozu na Nagiej Wyspie czy rozpad Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii). Figura ojca stawia czytelnika w obliczu procesów neoliberalnej globalizacji i repatriarchalizacji z jednej strony, z drugiej zaś – konieczności zweryfikowania przeszłości i tworzenia kultury pamięci na obszarze postjugosłowiańskim. Gruntowna demistyfikacja figury ofiary zarówno historycznej, jak i politycznej prowadzi do subwersji dyskursu odpowiedzialności, który w odniesieniu do krajów byłej Jugosławii w tytułowej powieści Albahariego konstytuuje się jako utopijny projekt kultury.
David Albahari’s novel Danas je sreda (Today is Wednesday) belongs to a group of novels in post-Yugoslav literary production in which – since 2010 – paternity policies have been intensely explored in the context of mechanisms of remembering/forgetting. The paper reviews the narrative strategies of son-narrator testimony by which the stabile identity positions and policies within the complex father-son opposition are disintegrated and and annulled. This disintegration occurs in the process of testifying about the past historical events such as the Informbiro Resolution, the organization of the concentration camp on the Goli otok and the collapse of the SFRY. The father figure also makes the reader face the processes of neoliberal globalization and repatriarchalization, on the one hand, as well as with the necessity of re-examination of the past and establishment of the culture of memory in post-Yugoslav region, on the other. But the fundamental demystification of the figure of the victim – both historical and political – subverts the discourse of responsibility that is established as an already impossible speech in Albaharis novel, branding the post-Yugoslav project of a culture of memory as utopian.
Źródło:
Porównania; 2018, 23, 2; 201-212
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Vier Steine seien der Heimat Dank“ – Kriegerdenkmäler und Erinnerungskulturen in Oberösterreich vom Ersten Weltkrieg bis zur Gegenwart
“Four stones show the homeland’s gratitude” – war memorials and the culture of commemoration in Upper Austrian from the First World War to the present
„Cztery kamienie to wdzięczność ojczyzny” – pomniki poświęcone poległym żołnierzom versus kultura pamięci w Górnej Austrii od czasów pierwszej wojny światowej do współczesności
Autorzy:
Gruber, Clemens
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032407.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
HEIDEMARIE UHL
REINHOLD GÄRTNER
SIEGLINDE ROSENBERGER
kultura pamięci
Austria
pomniki
nazizm
pierwsza wojna światowa
pamięć zbiorowa
culture of commemoration
memorials
National Socialism
First World War
collective memory
Erinnerungskultur
Österreich
Denkmäler
Nationalsozialismus
Erster Weltkrieg
kollektives Gedächtnis
Opis:
Kriegerdenkmäler spiegeln auf besondere Weise sowohl Brüche als auch Kontinuitäten wider, welche die politischen Umwälzungen des Ersten Weltkrieges, des Dritten Reichs sowie der Nachkriegszeit in der österreichischen Erinnerungskultur hinterlassen haben. Dieser Beitrag widmet sich einer Reihe von Denkmälern einer spezifischen Region in Oberösterreich. Die Analyse der Inschriften führt den ambivalenten und oberflächlich neutralen Charakter von Kriegerdenkmälern vor Augen: Deren sprachliche Botschaften lassen zwischen den Extrempolen ‚Helden‘ und ‚Opfer‘ bis heute kaum Platz für gesellschaftlich schonungslose und gleichzeitig historisch reflektierte Perspektiven auf die Gewaltexzesse des 20. Jahrhunderts.
Pomniki poległych odzwierciedlają w szczególny sposób zarówno trwałość jak i niestabilność spuścizny, jaką pozostawiły w austriackiej kulturze pamięci polityczne zawirowania okresu pierwszej wojny światowej, Trzeciej Rzeszy a także okresu po drugiej wojnie światowej. Artykuł poświęcony jest pomnikom specyficznego regionu: Górnej Austrii. Analiza inskrypcji nagrobnych unaocznia zarówno powierzchowność pamięci zbiorowej jak i ambiwalentny charakter pomników poległych żołnierzy. Ich językowe przesłania – nadające żołnierzom ekstremalne funkcje, oscylujące pomiędzy rolą ‘bohaterów’ i ‘ofiar’ – do dnia dzisiejszego nie dopuszczają społecznie koniecznej i jednocześnie historycznie pogłębionej refleksji o zbrodniach XX wieku.
War memorials reflect in a special way both the breaks and continuities which the political upheavals of the First World War, the Third Reich and the post-war period left in the Austrian culture of remembrance. In this article, the main focus is on a sample of war memorials in a specific region of Upper Austria. An analysis of the inscriptions shows the ambivalence and superficial neutrality characteristic of war memorials: Their messages based on the extreme poles of ‘heroes’ and ‘victims’, leave little space for socially direct and historically reflective perspectives on the violent excesses of the 20th century.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 179-209
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies