Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Catholicism" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 82
Tytuł:
Kozlovskii’s secretive Catholicism
Ukryty katolicyzm Kozłowskiego
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558990.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Kozlowski
Catholicism
Russian Orthodoxy
Kozłowski
katolicyzm
prawosławie rosyjskie
Opis:
Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.
Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 229-238
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judaism – Protestantism – Catholicism: Religious Paths of Economic Initiative
Autorzy:
Zdun, Magdalena
Fel, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832351.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
judaizm
protestantyzm
katolicyzm
inicjatywy gospodarcze
judaism
protestantism
catholicism
economic initiative
Opis:
Judaizm – protestantyzm – katolicyzm: religijne ścieżki inicjatywy gospodarczej Celem artykułu jest przedstawienie socjologicznej dyskusji na temat przedsiębiorczości w kontekście religijnych uwarunkowań. Artykuł rozpoczyna słynna teza Maxa Webera o monopolu protestanckim w tym zakresie, która podlega następnie krytycznej analizie. Tekst składa się z trzech części. Pierwsza z nich przedstawia inicjatywę gospodarczą w oparciu o czynniki pozagospodarcze. Druga część koncentruje się wyłącznie na sporze Maxa Webera i Wernera Sombarta dotyczącym kwestii prymatu między protestantyzmem a judaizmem, odpowiednio w obszarze działalności gospodarczej. Wreszcie trzecia część opisuje treść katolickiej nauki społecznej w kontekście przedsiębiorczości i postuluje podkreślenie ludzkiej godności w dziedzinie działalności gospodarczej.
The purpose of this article is to describe the sociological discourse on entrepreneurship in the context of its religious determinants. The paper starts with the famous claim by Max Weber about the Protestant monopoly in this area. This claim is then critically analysed. The article comprises three parts. The first presents economic initiative as driven by non-economic factors. The second part focuses solely on the dispute between Max Weber and Werner Sombart over the primacy of Protestantism or Judaism, respectively, in the area of business operations. Last but not least, the third part discusses what Catholic social teaching has to say on entrepreneurship, and postulates that human dignity be emphasised in the area of economic activity.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2017, 45, 2; 139-154
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja katolicyzmu polskiego według Józefa Marii Bocheńskiego
Józef Maria Bocheński – his Vision of Polish Catholicism
Autorzy:
Jasiński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480280.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
katolicyzm
Polska
wiara
doświadczenie religijne
intelekt
uczucia
Catholicism
Polska
faith
religious experience
intellect
feelings
Opis:
Autor podjął próbę rekonstrukcji i krytycznej prezentacji Bocheńskiego wizji najpierw katolicyzmu jako takiego, a następnie katolicyzmu polskiego. Ważną rolę w ukształtowaniu owej wizji odegrały filozoficzne poglądy Bocheńskiego z okresu, kiedy zaczął sympatyzować początkowo z tomizmem, a następnie z filozofią analityczną. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono naturę samego katolicyzmu bardziej od strony formalnej niż treściowej. Zwrócono też uwagę na kwestię doświadczenia religijnego, jako punktu wyjścia wiary. W części drugiej, idąc za myślą Bocheńskiego, dokonano natomiast charakterystyki katolicyzmu polskiego. Zwrócono przy tym uwagę na jego następujące przymioty: statyczność, sentymentalizm, antyintelektualizm, tolerancję, wspólnotowość, militaryzm i patriotyzm.
The author has attempted to reconstruct and critically present first the vision of Catholicism itself and then of Polish Catholicism, which Bocheński had. His vision was mainly formed by philosophical views he held in the period when he initially sympathized with Thomism and then with analytical philosophy. The article consists of two parts. The first discusses the nature of Catholicism itself from the formal rather than the content side. Attention was also paid to the issue of religious experience as a starting point for faith. In the second part, following Bocheński’s thought, a characteristic of Polish Catholicism was made. Attention was drawn to his following attributes: stability, sentimentality, anti-intellectualism, tolerance, commonality, militarism and patriotism.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 336-349
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catholicism and Modernism in Bohemia and Slovakia in the First Half of the 20th Century
Autorzy:
Príhodová, Edita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441080.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Catholicism
Secularisation
Modernism
Czech
Slovak Culture
katolicyzm
sekularyzacja
modernizm
kultura czeska
kultura słowacka
Opis:
This paper deals with the mutual relationship between the process of modernisation and traditional religion (Christianity) in the context of European thinking at the turn of the 19th century, as well as in the first half of the 20th century. It analyses and synthetises the knowledge of Czech and Slovak literary scholarship concerning the literary and cultural activity of Catholic intellectuals and artists. The following comparison points out different methodological approaches and terminological concepts of Czech and Slovak literary history. The diverse cultural activity of Catholics (Catholic modernism, modern Catholic literature summarily referred to as Catholic aestheticism) in the environment of the first Czechoslovak republic (1918 – 1939) is understood as one of the first reactions to the process of the secularisation of society. In conjunction with the reactions of the Catholic Church against secularisation and modernisation at the level of high hierarchy (Papal encyclicals), they offer case materials for validating the secularisation and transformation theories which developed within the sociology of religion. The research has proved that the secularisation theory, which is based on the thesis of the incompatibility of religion and modern society, cannot be considered the absolute and sole paradigm of their relationship. Modernisation of society at the turn of the 19th century had an activating impact on Catholics, which supports the assertion of the transformation theory according to which religion will not be excluded from modern society, only the displays of religion of the modern man will change. The interdisciplinary and interliterary approach I used in my work enabled me to explain the complex cultural processes and their consequences, which are also characteristic of contemporary culture in the Central and Eastern European environment.
Naukowy artykuł zajmuje się wzajemnym związkiem między procesem modernizacji i tradycyjną religią (chrześcijaństwem) w kontekście europejskiego myślenia na przełomie 19. – 20. stulecia i w pierwszej połowie 20. wieku. Analizuje i syntetyzuje wyniki czeskiej i słowackiej nauki o literaturze (literaturoznawstwa) o literackiej i kulturalnej aktywności katolickich intelektualistów i artystów. Ich dalsze porównanie (komparacja) wskazuje na inne metodologiczne procedury i terminologiczne koncepty czeskiej oraz słowackiej historii literatury. Rozmaite kulturalne zajęcia katolików (katolicka moderna, katolicka literatura modernistyczna, sumarycznie naznazwany katolickim estetyzmem) w środowisku pierwszej Republiki Czechosłowackiej (1918-1939) rozumie się jako jedną z pierwszych reakcji na proces sekularyzacji społeczności (społeczeństwa). Wraz z reakcją Kościoła katolickiego wobec sekularyzacji i modernizacji na poziomie wysokiego szczebla hierarchii (encykliki papieskie) pojawia się przykładowy materiał do sprawdzenia kwestii teorii transformacji i sekularyzacji, które się rozwinęły w ramach socjologii religii. Badania wykazały, że teorię sekularyzacji, która opiera się o tezę niezgodności religii i nowoczesnego społeczeństwa, nie można uznać za absolutny i jedyny paradygmat ich związku. Modernizacja społeczeństwa na przełomie 19. i 20. stulecia wpłynęła na aktywizację katolików, co jest dowodem ważności teorii transformacji, według której religia nie będzie wyłączona z nowoczesnego społeczeństwa, ale religijne manifestacje (przejawy) człowieka nowoczesnego się zmienią. Interdyscyplinarne i międzyliterackie (pomiędzy literaturami) podejście, które sobie wybrałam dla opracowania problematyki, umożliwiło wyjaśnienia złożonych procesów kulturowych, których konsekwencje znaczą także współczesną kulturę w Europie Środkowej i na obszarze Europy.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 65-90
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza stereotypu katolika i katolicyzmu w prawosławnej Rosji
The Origin of the Stereotype of the Catholic and Catholicism in the Orthodox Russia
Autorzy:
Kukharenko, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945165.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katolicyzm
Rosja
prawosławie
nieprzyjaźń
uprzedzenie
konflikt
stereotyp
Catholicism
Russia
Orthodoxy
hostility
prejudice
conflict
stereotype
Opis:
The problem of relations between Russia and the West, including the relation between Orthodoxy and Catholicism, is traditionally numbered as one of the most significant ones in Polish historical literature. The article presents the process of forming the stereotype of the image of the Catholic and Catholicism in Russia in the span of ten centuries. Continuous meeting strangers in the times of Kiev Ruthenia did not give any grounds for a negative attitude towards foreigners due to their Latin rite. A poor level of Christianization of Eastern Slavs does not allow perceiving other reasons for the arising hostilities than political and economic ones. The Tartar invasion broke the continuous history of the Ruthenian duchies and isolated the north-eastern ones from the others. It was in that period of isolation that the theory of the exceptional quality of the Moscow State originated, and of its particular role in the life of the surrounding nations. The religious factor served as a tool for policy of Russification and for making the other nations dependent. The author of the article tries to point to theological backwardness of the Orthodox clergy, to the fact that they uncritically adopted the Greeks’ attitudes, and then the attitudes of West European philosophers, towards Rome. It is exactly the lack of good knowledge of the subject and a close bond between religion and politics that does not allow the Orthodox Russians to enter a dialog with Catholics.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 193-208
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypływy i odpływy katolicyzmu Miłosza (wymiar społeczny)
The ebbs and flows of the Catholicism of Czesław Miłosz in social dimension
Autorzy:
Breczko, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665160.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz
katolicyzm
nacjonalizm
Sobór Watykański II
filozofia polityki
Catholicism
nationalism
Vatican Council II
philosophy of politics
Opis:
In this article I deal with Czeslaw Milosz’s relationship to Catholicism in the social dimension. We can see in his position an ambivalence, not only in his life, but also in relation to the civilization and political role of the Church: from the strong acceptance on the historical and civilization level (“radical Catholicism”), to a strong dislike of the unions of Catholicism with the nationalism in various countries, especially in Poland; from  sympathy for Catholic modernism, to a strong dislike of some post-Vatican II rulings, which was, to some extent, a legacy of modernism. Moreover, Milosz did not want the Christian religion and the Catholic Church to be used politically (either through the left-wing politics, progressive politics, or nationalist politics), but also feared the dominance of the Church, the theocratic attempts. He did not want to subordinate the political sphere to religion or to subordinate religion to the political sphere. I treat this text as contributing to a more general theme, namely the attitude of Polish intellectuals to Catholicism in the 20th century
W artykule tym zajmuję się stosunkiem Czesława Miłosza do katolicyzmu w wymiarze społecznym. Można dostrzec w jego stanowisku wahanie i pewną ambiwalencję, nie tylko w czasie (na różnych etapach życia zbliżał się i oddalał od katolicyzmu), ale też w odniesieniu do cywilizacyjnej i politycznej roli Kościoła. Od zdecydowanej akceptacji w skali historiozoficznej i cywilizacyjnej („katolik radykalny”), do silnej niechęci wobec zrostów katolicyzmu i nacjonalizmu w różnych krajach, a szczególnie w Polsce; od sympatii do katolickiego modernizmu, do silnej niechęci wobec niektórych postanowień Soboru Watykańskiego II, który był wszak – w pewnym stopniu – dziedzictwem modernizmu. Co więcej, Miłosz nie chciał, aby religia chrześcijańska oraz Kościół katolicki był wykorzystywany politycznie (czy to przez nurt lewicowy, progresywistyczny, czy to przez nurt  nacjonalistyczny), ale też obawiał się dominacji Kościoła, czyli zakusów teokratycznych. Nie chciał zatem, aby sfera polityczna podporządkowała sobie religię, ani też, aby religia podporządkowała sobie sferę polityczną. Tekst ten traktuję jako przyczynek do ogólniejszego tematu: jaki mianowicie był w XX stuleciu stosunek polskich intelektualistów do katolicyzmu.
Źródło:
Folia Philosophica; 2017, 38
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avgustin Golitsyn on catholicization of Russia
Augustyn Golicyn i katolicyzacja Rosji
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490010.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
orthodoxy
catholicism
prawosławie
katolicyzm
Opis:
Książę Augustyn Golicyn spędził większość swego życia we Francji, gdzie zajmował się intensywnie publikacją źródeł historycznych dotyczących głównie historii Rosji. Publikował również prace na temat katolicyzmu i jego roli w historii Rosji oraz możliwości, jakie katolicyzm otwierał dla jej przyszłości – czym kontynuował dyskusję otwartą przez Iwana Gagarina. W tej dyskusji Golicyn skoncentrował się na trzech problemach dzielących katolicyzm i prawosławie, a mianowicie: pochodzeniu Ducha Świętego, istnieniu czyśćca oraz prymatu papieskiego. Golicyn podkreślał, że wolność Kościoła w Rosji, będącego wówczas w pełni zależnym od władzy cesarskiej, możliwa jest jedynie po połączeniu się z Kościołem katolickim.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 157-166
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józefa Piłsudskiego wizerunek religijny
Religious silhouette of Józef Piłsudski
Autorzy:
Wysocki, Wiesław Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084930.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Józef Piłsudski
Catholicism
evangelicalism
religiousness
katolicyzm
ewangelizm
religijność
Opis:
Pisanie o ludzkiej religijności nie jest sprawą prostą, ponieważ wkracza się wtedy w kwestie indywidualnej relacji z Bogiem. Nie można przeniknąć ludzkiej duszy, a jej tajemnicę człowiek zabiera ze sobą do grobu. Znane są jedynie namacalne fakty, sprawy ducha powinny być pozostawione Opatrzności i Jej miłosierdziu. Nie inaczej jest z Józefem Piłsudskim, pochowanym w krypcie Katedry na Wawelu. Piłsudski odwoływał się do Boskiego Miłosierdzia w rozkazie do wojska po dramatycznych wydarzeniach z maja 1926 roku. Marszałek Józef Piłsudski wychował się w katolickiej rodzinie i to wpłynęło na jego życiową postawę. Był silnie związany ze swoją matką i darzył ją olbrzymim szacunkiem. Jego wolą było, aby jego serce zostało pochowane w grobie matki na wileńskim cmentarzu na Rossie. Na marmurowej płycie można przeczytać: Matka i Serce Syna. Zasadniczo przynależność Piłsudskiego do Kościoła katolickiego nie była kwestionowana, przynajmniej do lat siedemdziesiątych, kiedy ujawniono kilka nieznanych dokumentów, wskazujących na przynależność Józefa Piłsudskiego do wspólnoty ewangelickiej. Dzisiaj wiadomo więcej na temat tego „nawrócenia”. 24 maja 1899 roku w Łomży w obecności proboszcza Mikulskiego 31-letni Piłsudski zmienił wyznanie na ewangelicko-luterańskie. Zrobił to, by 15 lipca 1899 roku poślubić Marię Kazimierę Koplewską-Juszkiewicz. Nie mogło jednak dojść do ślubu w obrządku katolickim, ponieważ Maria była rozwódką. Piłsudski wrócił na łono kościoła katolickiego po śmierci pierwszej żony. Imponujący pogrzeb Marszałka Józefa Piłsudskiego był nie tylko pogrzebem męża stanu, bojownika o niepodległość i zwycięskiego wodza podczas Bitwy Warszawskiej, ale także członka Kościoła katolickiego, z ufnością powierzającego siebie Bożemu Miłosierdziu.
Presentation of religious silhouette of man is not a simple matter, because we touch the sphere of the unique relationship of man to God. It is impossible to penetrate to the end the mystery of the soul. Also Józef Piłsudski took his mystery to the tomb in the crypt of Wawel Cathedral. We can only remain in the realm of the known facts, and the whole essence of the problem, leaving Providence and Her mercy. He appealed to the mercy of God himself in one of the most poignant Polish army orders issued before the dramatic battles of May 1926. Marshal Piłsudski came from a Catholic family, which formed the grounds of his philosophy of life. He carried with him the cult of motherhood and a deep respect for his mother. It was his will, that his heart would be buried in the grave of his mother at the Vilnius Rossa cemetery. On the marble slab one can read: Mother and her son’s heart. Piłsudski affiliation to the Catholic Church was not generally questioned and it was only in the seventies that dispute flared up following the disclosure of some unknown documents – published evidence of belonging of Józef Piłsudski to the Evangelical community. Today we know the circumstances in which this “conversion” occurred. May 24, 1899 in Łomża in the face of pastor Mikulski; 31-year-old Piłsudski made a profession of Evangelical-Lutheran faith. The reason for this was a marriage that soon (15 July 1899) was concluded with Maria Kazimiera from Koplewski Juszkiewicz. Because Maria was divorced, they could not marry in the Catholic Church. Piłsudski returned to the bosom of the Catholic Church by making profession of faith after the death of his first wife. Impressive funeral of Marshal Piłsudski was not only a funeral of great fighter for country independence, the victorious commander-in-chief of Warsaw Battle and a famous statesman, but also the funeral of a member of the Catholic Church, confidently entrusting himself to God’s merciful majesty.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2018, 2(9); 17-42
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katolicizmus a modernizmus v Čechách a na Slovensku v prvej polovici 20. storočia
Catholicism and Modernism in Bohemia and Slovakia in the First Half of the 20th Century
Autorzy:
Príhodová, Edita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440928.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Catholicism
secularization
Modernism
Czech culture
Slovak culture
katolicizmus
sekularizácia
modernizmus
česká kultúra
slovenská kultúra
katolicyzm
sekularyzacja
modernizm
kultura czeska
kultura słowacka
Opis:
This paper deals with the mutual relationship between the process of modernization and traditional religion (Christianity) in the context of European thinking at the turn of the 19th century, as well as in the first half of the 20th century. It analyses and synthetises the knowledge of Czech and Slovak literary scholarship concerning the literary and cultural activity of Catholic intellectuals and artists. The following comparison points out different methodological approaches and terminological concepts of Czech and Slovak literary history. The diverse cultural activity of Catholics (Catholic modernism, modern Catholic literature summarily referred to as Catholic aestheticism) in the environment of the first Czechoslovak republic (1918 – 1939) is understood as one of the first reactions to the process of the secularization of society. In conjunction with the reactions of the Catholic Church against secularization and modernization at the level of high hierarchy (Papal encyclicals), they offer case materials for validating the secularization and transformation theories which developed within the sociology of religion. The research has proved that the secularization theory, which is based on the thesis of the incompatibility of religion and modern society, cannot be considered the absolute and sole paradigm of their relationship. Modernization of society at the turn of the 19th century had an activating impact on Catholics, which supports the assertion of the transformation theory according to which religion will not be excluded from modern society, only the displays of religion of the modern man will change. The interdisciplinary and interliterary approach I used in my work enabled me to explain the complex cultural processes and their consequences, which are also characteristic of contemporary culture in the Central and Eastern European environment.
Vedecký článok sa zaoberá vzájomným vzťahom medzi procesom modernizácie a tradičným náboženstvom (kresťanstvom) v kontexte európskeho myslenia na prelome 19. – 20. storočia a v prvej polovici 20. storočia. Analyzuje a syntetizuje poznatky českej a slovenskej literárnej vedy o literárnej a kultúrnej aktivite katolíckych intelektuálov a umelcov. Ich následná komparácia poukazuje na odlišné metodologické postupy a terminologické koncepty českej a slovenskej literárnej histórie. Rozmanitá kultúrna činnosť katolíkov (katolícka moderna, moderná katolícka literatúra, sumárne nazvané katolícky estetizmus) v prostredí prvej Československej republiky (1918 – 1939) sa chápe ako jedna z prvých reakcií na proces sekularizácie spoločnosti. Spolu s reakciami katolíckej cirkvi voči sekularizácii a modernizácii z úrovne vysokej hierarchie (pápežské encykliky) poskytuje prípadový materiál na overovanie sekularizačnej a transformačnej teórie, ktoré sa rozvinuli v rámci sociológie náboženstva. Výskum potvrdil, že sekularizačnú teóriu, ktorá stojí na téze nezlučiteľnosti náboženstva a modernej spoločnosti, nemožno pokladať za absolútnu a jedinú paradigmu ich vzťahu. Modernizácia spoločnosti na prelome 19. a 20. storočia pôsobila na katolíkov aktivizujúco, čo je dôkazom o platnosti transformačnej teórie, podľa ktorej náboženstvo nebude vylúčené z modernej spoločnosti, avšak religiózne prejavy moderného človeka sa zmenia. Interdisciplinárny a medziliterárny prístup, ktorý som pre spracovanie problematiky zvolila, umožnil komplexne vysvetliť zložité kultúrne procesy, ktorých dôsledky poznačujú aj súčasnú kultúru v stredoeurópskom a európskom priestore.
Naukowy artykuł zajmuje się wzajemnym związkiem między procesem modernizacji i tradycyjną religią (chrześcijaństwem) w kontekście europejskiego myślenia na przełomie 19. – 20. stulecia i w pierwszej połowie 20. wieku. Analizuje i syntetyzuje wyniki czeskiej i słowackiej nauki o literaturze (literaturoznawstwa) o literackiej i kulturalnej aktywności katolickich intelektualistów i artystów. Ich dalsze porównanie (komparacja) wskazuje na inne metodologiczne procedury i terminologiczne koncepty czeskiej oraz słowackiej historii literatury. Rozmaite kulturalne zajęcia katolików (katolicka moderna, katolicka literatura modernistyczna, sumarycznie naznazwany katolickim estetyzmem) w środowisku pierwszej Republiki Czechosłowackiej (1918-1939) rozumie się jako jedną z pierwszych reakcji na proces sekularyzacji społeczności (społeczeństwa). Wraz z reakcją Kościoła katolickiego wobec sekularyzacji i modernizacji na poziomie wysokiego szczebla hierarchii (encykliki papieskie) pojawia się przykładowy materiał do sprawdzenia kwestii teorii transformacji i sekularyzacji, które się rozwinęły w ramach socjologii religii. Badania wykazały, że teorię sekularyzacji, która opiera się o tezę niezgodności religii i nowoczesnego społeczeństwa, nie można uznać za absolutny i jedyny paradygmat ich związku. Modernizacja społeczeństwa na przełomie 19. i 20. stulecia wpłynęła na aktywizację katolików, co jest dowodem ważności teorii transformacji, według której religia nie będzie wyłączona z nowoczesnego społeczeństwa, ale religijne manifestacje (przejawy) człowieka nowoczesnego się zmienią. Interdyscyplinarne i międzyliterackie (pomiędzy literaturami) podejście, które sobie wybrałam dla opracowania problematyki, umożliwiło wyjaśnienia złożonych procesów kulturowych, których konsekwencje znaczą także współczesną kulturę w Europie Środkowej i na obszarze Europy.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 91-114
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Europą a Azją, między katolicyzmem a prawosławiem. Ks. dr Diodor Kołpiński (1892-1932)
Between Europe and Asia – Between Catholicism and Orthodox – Father Dr. Diodor Kołpiński (1892–1932)
Autorzy:
Panto, Dmitriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156708.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Diodor Kołpiński
Eastern Orthodox Church
Catholicism
China
Russian Catholics
Byzantine-Slavic Rite
prawosławie
katolicyzm
Chiny
rosyjscy katolicy
obrządek bizantyńsko-słowiański
Opis:
Artykuł naukowy poświęcony jest biografii ks. dr. Diodora Kołpińskiego (1892–1932). Była to osoba wybitna: chrześcijanin, kapłan, malarz, poeta, filozof, pisarz, rzeźbiarz, patriota, emigrant polityczny i religijny – tak najprościej można podsumować niepełnych 40 lat jego życia. Obecnie sylwetka i dorobek ks. Kołpińskiego są nieznane. W swoim życiu, w którym jako poszukujący chrześcijanin cały czas znajdował się w drodze, szukał odpowiedzi na egzystencjalnie pytania. Rosja carska i sowiecka, Polska, Austria, Niemcy i Chiny to tylko główne punkty na mapie świata, w których ks. Kołpiński zatrzymywał się na dłużej. Warto przybliżać życie i twórczość tak utalentowanej osoby jak Diodor Kołpiński, który w Polsce spędził jedną czwartą swego życia, zostawiając po sobie nie tylko wiersze, prace naukowe i artystyczne, ale także swoich uczniów, którym w murach Instytutu Misyjnego oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego przekazywał wiedzę oraz zamiłowanie do Wschodu.
The research paper takes a closer look at the biography of Rev. Diodor Kolpinskiy, PhD (1892–1932). He was a truly outstanding individual: a Christian, priest, painter, poet, philosopher, writer, sculptor, patriot, political and religious emigrant – this is the simplest way to summarise nearly 40 years of his life. Today, the figure and achievements of Rev. Kolpinskiy are unknown. In his life, in which he was constantly on the move as a searching Christian, he sought answers to existential questions. Tsarist and Soviet Russia, Poland, Austria, Germany and China – these were just the main points on the world map where Rev. Kolpinskiy used to stay for a bit longer. It is important to present the life and work of such a talented person as Diodor Kolpinskiy, who spent one compact part of his life in Poland, leaving behind not only poems, scientific and artistic works, but also his students, to whom he passed on his knowledge and love of the East within the walls of the Missionary Institute and the Catholic University of Lublin.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 212-231
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O genezie więzi katolicyzmu i świadomości narodowej w społeczeństwie polskim w pierwszej połowie XIX w.
On the origins of the bond between Catholicism and national consciousness in Polish society in the first half of the nineteenth century
Autorzy:
Deszczyńska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157699.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
historia
XIX wiek
Polska
katolicyzm
naród
społeczeństwo
tożsamość
history
nineteenth century
Polska
Catholicism
nation
society
indetity
Opis:
Tekst ukazuje genezę związku katolicyzmu ze świadomością narodową w Polsce przełomu XVIII i XIX w. Omawia literaturę przedmiotu dowodząc, że temat nie został dostatecznie opisany i wskazując nowe pola badawcze. Posługuje się metodologią z zakresu historii, religioznawstwa i nauk o książce. Ustalenia oparto na różnych źródłach (literatura piękna, ulotne piśmiennictwo religijne, kazania, inwentarze księgozbiorów, publicystyka i pamiętniki). Ich analiza wskazuje, że w poł. XIX stulecia podkreślano i treściowo pogłębiano trwałość spójni polskości i katolickości. Mimo rozwijającej się sekularyzacji wydobywano z przynależności do Kościoła powszechnego nowe znaczenia (J. Ordęga, S. Rawicz). Utrata przynależności do “narodu politycznego” (szlachty) spowodowała, że tożsamość religijną zaczęto wtedy postrzegać jako element spajający wspólnotę. Wzmocniło to trwałość mitu Polaka-katolika.
The text presents the origins of the relationship between Catholicism and national consciousness in Poland at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. It discusses the literature on the subject, arguing that the topic has not been sufficiently described and indicating new fields of research. It uses methodology from history, religious studies and book sciences. The findings are based on various sources (fiction, ephemeral religious literature, sermons, book collection inventories, journalism and diaries). Their analysis indicates that the mid-nineteenth century emphasized and deepened in content the durability of the cohesion of Polishness and Catholicness. Despite growing secularization, new meanings were drawn from membership in the Universal Church (J. Ordęga, S. Rawicz). The loss of membership in the "political nation" (gentry) caused religious identity to be perceived as an element binding the community together. This strengthened the durability of the myth of the Catholic Pole.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 135; 39-75
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Migrations And Mirages
Migracje i złudzenia
Autorzy:
Coates, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449471.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
horyzont
niewidzialność
islam
katolicyzm
Mariève Rugo
Jenny Erpenbeck
Roberto Rossellini
horizon
invisibility
Islam
Catholicism
Opis:
Artykuł ten traktuje o stosunku między chęcią migracji a przynętą odległości która może być mirażem w sensie iluzji ale może też istnieć naprawdę, tak jak miraż odpowiada miejscu istniejącym naprawdę poza horyzontem – chociaż horyzont ten bezustannie zmienia miejsce. Robi to czerpiąc z doświadczeń samego autora; z wiersza Mariève Rugo, która urodziła się w Bukareszcie ale wyrosła w Nowym Yorku; z powieści Jenny Erpenbeck pod tytułem Geh, ging, gegangen, która traktuje o uchodźcach afrykańskich w Berline i o rozwoju stosunku między nimi a emerytowanym profesorem klasyki; i z filmu Roberta Rosselliniego Stromboli – terra di dio, którego bohaterka, grana przez Ingrid Bergman w pierwszym filmie który robiła razem z Rossellinim, pobiera się z mieszkańcem tytułowej wyspy po to aby się wydostać z obozu dla ludzi wysiedlonych, ale która potem się przekona iż małżeństwo jej stało się mirażem w obu sensach wymienionych na początku tego streszczenia, bo doprowadziło ją do miejsca mającego znaczenie i fizyczne i metafizyczne.
This article focuses on the relation between the urge to migrate and the lure of a distance that may be a mirage in the sense of an illusion, but may also, like mirages, correspond to something that really exists beyond the horizon – though that horizon may shift constantly. It will do so by drawing on the experiences of the author himself; on a poem by Mariève Rugo, who was born in Bucharest but grew up in New York; on Jenny Erpenbeck’s novel Geh, ging, gegangen, which deals with African refugees in Berlin and a retired Classicist professor’s developing relationship with them; and Roberto Rossellini’s film Stromboli – terra di dio, whose protagonist, played by Ingrid Bergman in her first film with Rossellini, marries an inhabitant of the eponymous island in order to escape a displaced persons’ camp, only to find her marriage to be a mirage in both of the senses identified in this abstract’s first sentence, as it takes her to a place of both physical and metaphysical significance.
Źródło:
Polonia Journal; 2019, 10; 13-35
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pasolini: faszyzm – konsumpcjonizm – katolicyzm. I poszukiwanie życia
Pasolini: Faschismus – Konsumismus – Katholizismus. Und eine Suche nach dem Leben
Pasolini: Fascism – Consumism – Catholicism: And a Search for Life
Autorzy:
Seeßlen, Georg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
katolicyzm
komunizm
konsumpcjonizm
Catholicism
Communism
Consumism
Opis:
When it comes to writing about Pier Paolo Pasolini’s oeuvre, nobody can approach it without a subjective and political position. The author of this text takes as his point of departure the presence of the poet and filmmaker in his host country Italy, where the name Pasolini means much more than merely the name of an author. Pasolini stands for the rebellious spirit at a time when the Italian economic miracle was coming to an end, during which a great “contaminazione” (Pasolini), a mutual “infectiousness” took place between the vulgar and the sublime, the culture of the poor suburbs and the discourses of the intellectuals, between old myths and new seductions. In this situation, Pasolini’s texts and films are searching for a way to counter the horror of a new fascism in the form of the petit bourgeois “consumistic” rule with a “force of the past”. Points of reference for this are a radical Catholicism and communism, the latter moving via a Marxist analysis of society to an archaic Ur-communism. Pasolini always saw himself as a stranger. Almost all of his films (leaving aside the vital “Trilogy of Life”, from which he distanced himself in his last and most radical film “Salò”) are attempts to look into the strangeness of the familiar and the familiarity of the strange. In doing so, the author and filmmaker never spared himself; his films are a magic autobiography. To put it another way, Pasolini’s biography makes his films “readable” and his films make the inner history of Italy (and to a certain extent that of Europe as a whole) in the sixties and seventies “readable”, just as in his films bodies make “readable” ideas and ideas make “readable” bodies. Texts on Pier Paolo Pasolini can be markings for these processes of reading. However, they can never be a substitute for following one’s own way which leads back and forth between both the physicality (the reality of the streets, “contaminated” by art history) and the world of ideas (the myth and religion, “contaminated” with Marxism and psychoanalysis).
Nie da się pisać o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subiektywnego i politycznego stanowiska. Punktem wyjścia autora jest obecność poety i filmowca we Włoszech, gdzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej niż nazwisko jakiegokolwiek innego autora. Pasolini reprezentuje ducha buntu w schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka contaminazione (Pasolini), wzajemne „skażenie” tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, kultury biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamień. W tej sytuacji teksty i filmy Pasoliniego szukają sposobu, by dzięki „sile przeszłości” przeciwstawić się grozie nowego faszyzmu w postaci „konsumpcyjnych” rządów rosnącego w siłę drobnomieszczaństwa. Punktami odniesienia są tu radykalny katolicyzm oraz komunizm, który poprzez marksistowską analizę społeczną zmierza do archaicznego komunizmu pierwotnego. Sam Pasolini zawsze postrzegał siebie jako „obcego”, a niemal wszystkie jego filmy (może z wyjątkiem witalistycznej Trylogii życia, od której zdystansował się swoim ostatnim i najbardziej radykalnym filmem Salò) są próbami wytropienia obcości w tym, co znajome, i swojskości w tym, co obce. Przy tym pisarz i filmowiec nigdy nie oszczędzał siebie, jego filmy to magiczna autobiografia. Inaczej rzecz ujmując, biografia Pasoliniego czyni jego filmy „czytelnymi”, a filmy Pasoliniego czynią „czytelną” wewnętrzną historię Włoch (i do pewnego stopnia całej Europy) lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, tak jak w jego filmach ciała pozwalają czytać idee, a idee – ciała. Teksty o Pierze Paolo Pasolinim mogą dostarczyć wskazówek dla tych procesów lektury, nigdy jednak nie zastąpią własnej drogi, meandrowania pomiędzy cielesnością (która „zanieczyszcza” rzeczywistość ulicy historią sztuki) i światem idei (który „zanieczyszcza” mit i religię marksizmem i psychoanalizą).
Über das Werk von Pier Paolo Pasolini kann wohl niemand ohne eine subjektive und politische Position schreiben. Der Autor geht von der Gegenwärtigkeit des Poeten und Filmemachers in seinem Gastland Italien aus, in dem der Name Pasolini viel mehr bedeutet als der Name eines Autors. Pasolini steht für den rebellischen Geist in der Zeit des ausgehenden italienischen Wirtschaftswunders, in dem sich eine große „contaminazione“ (Pasolini), eine wechselseitige „Ansteckung“ zwischen dem Vulgären und dem Erhabenen, der Kultur der armen Vorstädte und den Diskursen der Intellektuellen, zwischen alten Mythen und neuen Verführungen ereignete. In dieser Situation suchen Pasolinis Texte und Filme nach einem Weg, dem Schrecken eines neuen Faschismus in Form der „konsumistischen“ Herrschaft des wachsenden Kleinbürgertums eine „Kraft der Vergangenheit“ entgegen zu setzen. Die Bezugspunkte dafür sind ein radikaler Katholizismus und ein Kommunismus, der sich über eine marxistische Gesellschaftsanalyse zu einem archaischen Ur-Kommunismus bewegt. Pasolini selbst hat sich dabei immer als „Fremder“ gesehen, und nahezu alle seine Filme (vielleicht von der vitalistischen Trilogie des Lebens abgesehen, von der er sich mit seinem letzten und radikalsten Film, Salò distanzierte) sind Versuche, der Fremdheit im Vertrauten und der Vertrautheit im Fremden nachzuspüren. Dabei hat sich der Autor und Filmemacher selber nie geschont; seine Filme sind eine magische Autobiographie. Anders gesagt: Pasolinis Biographie macht seine Filme „lesbar“, und Pasolinis Filme machen die innere Geschichte Italiens (und bis zu einem gewissen Grad ganz Europas) in den sechziger und siebziger Jahren „lesbar“, so wie in seinen Filmen die Körper die Ideen und die Ideen die Körper lesbar machen. Texte zu Pier Paolo Pasolini können Markierungen für diese Vorgänge des Lesens geben, aber nie den eigenen Weg ersetzen, der zwischen beidem hin- und herführt: der Körperlichkeit (die Straßenwirklichkeit mit Kunstgeschichte „kontaminiert“) und die Ideenwelt (die Mythos und Religion mit Marxismus und Psychoanalyse „kontaminiert“).
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2021, 10; 1-20 (pol); 1-22 (deu)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od katolicyzmu do katolickości. W poszukiwaniu adekwatnej eklezjologii dialogicznej
From Catholicism to Catholicity: In Search of a Relevant Dialogical Ecclesiology
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50106040.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Catholicism
Catholicity
dialogical ecclesiology
Church
dialogue
suffering
katolicyzm
katolickość
eklezjologia dialogiczna
Kościół
dialog
cierpienie
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia, sensu i potrzeby nowego typu myślenia o Kościele, które zostało określone mianem „eklezjologii dialogicznej”. Stanowi ona odpowiedź na wezwanie Soboru Watykańskiego II do budowania relacji między Kościołem i światem współczesnym opartej na kategorii dialogu. Zawarte w tytule sformułowanie „od katolicyzmu do katolickości” sugeruje konieczność odejścia od defensywnej wizji Eklezji (określanej mianem katolicyzmu) na rzecz afirmacji otwartej i dialogicznie rozumianej katolickości Kościoła. Wypracowanie adekwatnej, spójnej i wiarygodnej eklezjologii dialogicznej wymaga głębszego przemyślenia znaczenia dialogicznej istoty Kościoła, precyzyjnego określenia adresatów, płaszczyzn i celów eklezjalnego dialogu ad extra. Artykuł, ukazując Kościół jako dialogiczny sakrament zbawienia w historii, łączy perspektywę teologiczną (dogmatyczną) z egzystencjalną, uwzględnia wrażliwość współczesnych ludzi na trudny do akceptacji fenomen cierpienia, który z racji swego uniwersalizmu może jednak stanowić płaszczyznę twórczego spotkania ludzi wierzących z ateistami/agnostykami. W swym teologicznym przekazie artykuł jest wyrazem chrześcijańskiej nadziei, objawiającej swą siłę również we współczesnej, zsekularyzowanej „kulturze tymczasowości”. Ukazuje wartość autentycznego spotkania ludzi reprezentujących różne religie i światopoglądy, którzy w ramach uczciwie prowadzonego dialogu mogą odkryć głębszy sens swojej wiary, egzystencji i współpracy w obronie zagrożonego człowieczeństwa, obiektywnie stanowiącego imago Dei.
The aim of the article is to demonstrate the significance, meaning and need for a new type of thinking about the Church which has been described as a “dialogical ecclesiology”. This kind of ecclesiology responds to the call of the Second Vatican Council to build relations between the Church and the contemporary world based on the category of dialogue. The phrase “from Catholicism to Catholicity” suggests the need to move away from the defensive vision of the Church (referred to as Catholicism) towards the affirmation of the Church’s open and dialogical Catholicity. The elaboration of an adequate, coherent and credible dialogical ecclesiology requires a deeper rethinking of the meaning of the Church’s dialogical essence and a precise determination of the addressees, aspects and objectives of the ecclesial dialogue ad extra. While presenting the Church as a dialogical sacrament of salvation in history, the article combines theological (dogmatic) and existential perspectives. In particular, it takes into account the sensitivity of contemporary people to the phenomenon of suffering, which is difficult to accept but which – due to its universalism – may lead to a creative encounter between believers and atheists/ agnostics. In its theological message, the article is an expression of Christian hope, which also manifests its strength in today’s secularized “culture of the temporary”. It shows the value of an authentic meeting of people representing different religions and worldviews who, through fair dialogue, can discover the deeper meaning of their faith, existence and cooperation in defending the threatened humanity that is objectively the imago Dei.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 1-15
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia katolicka a zachowania suicydalne w Polsce
Catholicism and suicidal behaviour in Poland
Autorzy:
Kielan, Aleksandra
Bąbik, Katarzyna
Cieślak, Ilona
Dobaczewska, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
religia
katolicyzm
zachowania samobójcze
Opis:
Wprowadzenie. Religia, w której wychowuje się człowiek ma wpływ na kształtowanie się jego tożsamości, która jest silnie związana z powstawaniem pozytywnych wzorów zdrowia psychicznego. Jedną z konsekwencji zachwiania tych wzorców może być podjęcie próby odebrania sobie życia. Cel pracy. Niniejsza praca miała na celu dokonanie przeglądu literatury naukowej w zakresie: 1. Mechanizmów kształtowania się tożsamości człowieka ze szczególnym uwzględnieniem tożsamości religijnej. 2. Stanowiska Kościoła katolickiego wobec zjawiska samobójstwa. 3. Wpływu religii katolickiej na zachowania samobójcze. Skrócony opis stanu wiedzy. Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia, ponad 800 tys. Ludzi corocznie popełnia samobójstwo, a zdecydowanie większa liczba próbuje odebrać sobie życie. Kościół katolicki traktuje samobójstwo jako ciężkie naruszenie piątego przykazania Dekalogu. Zjawisko samobójstwa jest potępiane w religii katolickiej, jednak nie potępia się samych samobójców. Według Kościoła katolickiego osoba, która próbuje odebrać sobie życie, jest niepoczytalna, a sam akt samobójstwa uważa się za nienaturalny, ponieważ stoi on w sprzeczności z naturalnym dążeniem człowieka do życia. Religijność może zmniejszać ryzyko podjęcia zachowań samobójczych. Podsumowanie. Kościół pełni ważną rolę zarówno w prewencji, jak i postwencji zachowań samobójczych. Należy zastanowić się nad rolą Kościoła w niesieniu pomocy osobom z tendencjami samobójczymi oraz nad najbardziej efektywnym wykorzystaniem potencjału religii katolickiej do zapobiegania zachowaniom autodestrukcyjnym.
Introduction. The religion in which an individual is brought up has an impact on the development of the person’s identity, which is strongly related with the formation of positive patterns of psychological health. Suicidal attempt may be one of the consequences of disturbance of these psychological health patterns. Objective. The aim of the presented study was a review of the scientific literature in the fields of: 1. mechanisms of shaping the identity of a person with particular regard to religious identity; 2. attitude of the Catholic Church towards the phenomenon of suicide; 3. influence of the Catholic religion on suicidal behaviour. Brief description of the stste of knowledge. According to the WHO statistics, over 800,000 people commit suicide annually, and a much greater number of people attempt to commit suicide. The Catholic Church considers suicide as a severe violation of the Fifth Commandment of the Decalogue; however, it does not condemn the victim. According to the Catholic Church, the person who attempts to take own life is mentally unbalaced, because this act is unnatural and against the natural human desire to live. Religiosity may decrease the risk of underaking suicidal behaviours. Summary. The Church plays an important role in theprevention of suicidal behaviours, as well as in post-intervention. It is necessary to consider the role of the Church in helping people with suicidal tendencies, and the most effective use of the potential of Catholicism to prevent self-destructive behaviour.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 2
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 82

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies