Temat: fish liver - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Assessment of mercury in muscles, liver and gills of marine and freshwater fish
Autorzy:: Luczynska, J.
Luczynski, M.J.
Paszczyk, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1189779.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: fish
total mercury
mercury
muscle
liver
gill
marine fish
freshwater fish
body weight
total length
biotic factor
condition factor
Opis:: In this study, the total mercury concentration was determined in the muscles, liver and gills of six fish species (rainbow trout Oncorhynchus mykiss Walb., carp Cyprinus carpio L., bream Abramis brama L., perch Perca fluviatilis L., ide Leuciscus idus L. and flounder Platichthys flesus L.). The fish were acquired from October to November 2012. Mercury was analyzed by atomic absorption spectrometry using thermal decomposition, compounds of mercury and amalgamation. The mercury content in fish organs reached 0.006-0.168 (in mg kgˉ¹ wet weight) in muscles, 0.001-0.027 in gills and 0.003-0.045 in the liver. The muscles of perch and ide had significantly more Hg compared to the other fish’s muscles (P≤0.05). The liver and gills of perch, ide and flounder contained more Hg than the same tissues of the other fish (P≤0.05). Generally, the highest Hg content was determined in muscles (except rainbow trout) (P≤0.05), whereas the lowest Hg content was found in gills (except perch) (P≤0.05). The content of Hg in gills of perch did not differ from the one in the liver (P>0.05). There was a positive correlation between the weight or length of a fish and the Hg concentration in its tissues, except for the length and Hg in the gills of carp. However, a statistically significant positive correlation between the body weight and the Hg levels in fish appeared only in the case of the organs of ide (P≤0.004) and muscles of carp (P≤0.038). The correlation between the factor condition and the content of Hg, albeit positive (0.106 < r < 0.811) except for the organs of flounder, was not statistically significant (P>0.05).
Źródło:: Journal of Elementology; 2016, 21, 1; 113-129
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Assessment of mercury in muscles, liver and gills of marine and freshwater fish
Autorzy:: Luczynska, J.
Luczynski, M.J.
Paszczyk, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13699.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: fish
total mercury
mercury
muscle
liver
gill
marine fish
freshwater fish
body weight
total length
biotic factor
condition factor
Opis:: In this study, the total mercury concentration was determined in the muscles, liver and gills of six fish species (rainbow trout Oncorhynchus mykiss Walb., carp Cyprinus carpio L., bream Abramis brama L., perch Perca fluviatilis L., ide Leuciscus idus L. and flounder Platichthys flesus L.). The fish were acquired from October to November 2012. Mercury was analyzed by atomic absorption spectrometry using thermal decomposition, compounds of mercury and amalgamation. The mercury content in fish organs reached 0.006-0.168 (in mg kgˉ¹ wet weight) in muscles, 0.001-0.027 in gills and 0.003-0.045 in the liver. The muscles of perch and ide had significantly more Hg compared to the other fish’s muscles (P≤0.05). The liver and gills of perch, ide and flounder contained more Hg than the same tissues of the other fish (P≤0.05). Generally, the highest Hg content was determined in muscles (except rainbow trout) (P≤0.05), whereas the lowest Hg content was found in gills (except perch) (P≤0.05). The content of Hg in gills of perch did not differ from the one in the liver (P>0.05). There was a positive correlation between the weight or length of a fish and the Hg concentration in its tissues, except for the length and Hg in the gills of carp. However, a statistically significant positive correlation between the body weight and the Hg levels in fish appeared only in the case of the organs of ide (P≤0.004) and muscles of carp (P≤0.038). The correlation between the factor condition and the content of Hg, albeit positive (0.106 < r < 0.811) except for the organs of flounder, was not statistically significant (P>0.05).
Źródło:: Journal of Elementology; 2016, 21, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effects of oral vaccination against Yersinia ruckeri on oxidative stress biomarkers in gills, liver and heart of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Efekty doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na stężenie markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Autorzy:: Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Pekala, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/84972.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:: oral vaccination
Yersinia ruckeri
oxidative stress
biomarker
gill
liver
heart
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
Opis:: The aim of this study was to assess the effect of oral vaccination against Yersinia ruckeri based on oxidative stress biomarkers in different tissues of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Vaccine consisted of three Y. ruckeri strains (O1 serotype) that originated from rainbow trout cultured on the different farms, where fish exhibited clinical signs of enteric redmouth disease. Concentrated vaccine was incorporated in the fish food; treatment was delivers three times at one day intervals. One month after immunization, gills, hepatic and cardiac tissues were sampled. The vaccinated trout showed tissue-specific oxidative stress responses in the gills, liver, and heart. The gill tissue was the most sensitive to oxidative damage among the samples. Accumulation of oxidative stress biomarkers in the rainbow trout was tissue-specific with following accumulation: gills > heart > liver. These results suggest that the trout expressed tissue-specific oxidative stress mechanisms due to anti- Yersinia vaccine treatment. There were no statistically significant alterations in the activities of antioxidant defenses instead superoxide dismutase activity in the hepatic and cardiac tissue and glutathione peroxidase activity in the gills of vaccinated trout. Correlative analysis confirmed the role of catalase in the antioxidant defense in vaccinated trout. The oxidative stress biomarkers, i.e. content of oxidative modified proteins in the gills, and liver, and 2-thiobarbituric acid reactive substances level in the gills, and total antioxidant capacity in the liver, were sensitive to vaccination of trout against Y. ruckeri and may potentially be used as biomarkers in evaluating vaccine toxicity in rainbow trout.
Celem pracy było zbadanie wpływu doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w różnych tkankach pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Szczepionka składała się z trzech szczepów Y. ruckeri (serotyp O1) pochodzących od pstrąga tęczowego z klinicznymi objawami jersiniozy. Inaktywowane antygeny Y. Druckeri wprowadzono do paszy; immunizacja ryb odbywała się trzykrotnie w odstępach jednodniowych. Po upływie pierwszego miesiąca po skończeniu szczepienia do badań biochemicznych pobrano próbki skrzeli, tkanki wątrobowej i sercowej ryb. Szczepione ryby wykazały specyficzne zmiany poziomu markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu. Skrzela okazały się najbardziej wrażliwe na uszkodzenia oksydacyjne wśród badanych tkanek. Akumulacja biomarkerów stresu oksydacyjnego u pstrąga tęczowego charakteryzowała się następującą specyficznością: skrzela > serce > wątroba. Wyniki te sugerują, że mechanizmy stresu oksydacyjnego są specyficzne dla różnych tkanek pstrąga tęczowego w wyniku szczepienia przeciwko jersiniozie. Nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian w aktywności przeciwutleniaczy oprócz dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątroby i serca oraz peroksydazy glutationowej w skrzelach szczepionych ryb. Analiza korelacyjna potwierdziła ważną rolę katalazy w obronie antyoksydacyjnej immunizowanych ryb. Biomarkery stresu oksydacyjnego, tj. zawartość zmodyfikowanych oksydacyjnie białek w skrzelach i wątrobie, poziom produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym w skrzelach oraz całkowita zdolność antyoksydacyjna w wątrobie, są wrażliwe na wpływ szczepienia przeciwko Y. ruckeri i mogą potencjalnie być wykorzystane jako biomarkery w ocenie toksyczności szczepionek w akwakulturze pstrąga tęczowego.
Źródło:: Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2017, 21
1643-0115
Pojawia się w:: Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Levels of microelements [Cu, Zn, Fe] and macroelements [Mg, Ca] in freshwater fish
Ocena zawartosci mikroelementow [Cu, Zn, Fe] i makroelementow [Mg, Ca] u ryb slodkowodnych
Autorzy:: Brucka-Jastrzebska, E
Kawczuga, D.
Rajkowska, M.
Protasowicki, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14947.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: fish
freshwater fish
Cyprinus carpio
common carp
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
macroelement level
microelement level
Siberian sturgeon
Acipenser baeri
blood
liver
kidney
gill
skin
muscle
copper
zinc
iron
magnesium
calcium
Opis:: The paper evaluates the effect of culture conditions and culture site on levels of certain microelements (Zn, Cu, Fe) and macroelements (Mg, Ca) in three species of freshwater fish: rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum), common carp (Cyprinus carpio L.), and Siberian sturgeon (Acipenser baeri Brandt). The study involved 90 individuals of freshwater fish aged from 6 to 12 months. Samples of blood, liver, kidney, gills, skin and muscles were collected from each fish and subjected to chemical assay of Mg, Ca, Zn, Cu, Fe with inductively coupled plasma-atomic emission spectrometry in a JY-24 Jobin Yvon apparatus. The study revealed that culture site had statistically significant impact on levels of the examined elements among the three fish species. Mg content in kidney and skin was significantly higher in carp than in sturgeon. Similar regularities were observed for Ca content in skin and Zn content in kidney. Liver and kidney levels of Fe and Cu were significantly lower in carp than in rainbow trout. Of all the three examined fish species, rainbow trout had the highest skin levels of Ca and Mg, and the highest blood level of Fe. The results indicate that culture site and culture conditions exerted significant influence on levels of macro- and microelements in freshwater fish.
Celem pracy była ocena wpływu warunków i miejsca prowadzenia hodowli na zawartość mikroelementów (Zn, Cu, Fe) i makroelementów (Mg, Ca) w organizmach ryb słodkowodnych. Ocenie poddano trzy wybrane gatunki ryb: pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum), karpia (Cyprinus carpio L.) i jesiotra syberyjskiego (Acipenser baeri Brandt). Badaniu poddano 90 ryb słodkowodnych w okresie od 6. do 12. miesiąca życia. Z każdej ryby do analiz chemicznych pobrano próbki: krwi, wątroby, nerek, skrzeli, skóry i mięśni. Próbki poddano analizie na zawartość Mg, Ca, Zn, Cu, Fe, z użyciem emisyjnej spektrometrii atomowej w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-AES), w aparacie Jobin Yvon typ JY-24. Wykazano, że miejsce hodowli ma statystycznie istotny wpływ na zawartości badanych pierwiastków u poszczególnych gatunków ryb słodkowodnych. Zawartość Mg w nerce i skórze karpi była istotnie wyższa niż u jesiotra. Podobne spostrzeżenia dotyczyły poziomu Ca w skórze i Zn w nerce. W przypadku Fe i Cu obserwowano niższą zawartość w wątrobie i nerkach karpi niż w tych samych narządach u pstrąga. Badania wykazały, że poziom Zn i Cu we wszystkich narządach przebadanych gatunków kształtował się na najniższym poziomie. Spośród badanych gatunków u pstrąga stwierdzono najwyższą zawartość Ca i Mg w skórze, a Fe we krwi. Otrzymane wyniki pozwalają stwierdził, że miejsce i warunki prowadzenia hodowli mają istotny wpływ na zawartość badanych makro- i mikroelementów w organizmach ryb słodkowodnych.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 437-447
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "fish liver" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język