Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cultural politics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Recenzja: Katarzyna Wrzesińska, "Kultura i cywilizacja w myśli Narodowej Demokracji (1893–1918). Między ideą wychowania a polityką", Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, ss. 377.
Autorzy:
Krzywiec, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643693.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
cultural politics
National Democracy
Polish nationalism
mass politics
Opis:
Review of a book by Katarzyna Wrzesińska, Culture and civilization in the thought of National Democratic Party (1893–1918). Between the educational idea and politics, Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, pp. 377.The book by Katarzyna Wrzesińska, a historian of ideas and Polish political thought of the 19th and 20th centuries, a researcher of the Institute of Slavic Studies of the Polish Academy of Sciences, has an ambitious aim to deal with cultural politics of National Democracy, the largest political movement in the history of Polish lands, at the fin-de-siècle. The further themes are, among others, definitions of nation and folk in the nationalist framework, the role and place of educational ideas in a wider scope of the nationalist project, an influence of nationalist ideas on the Polish intelligentsia.Interestingly, Wrzesińska does not correspond with current social sciences debates about definitions and understandings of nationalisms in literature, but tries to step outside them altogether. Undoubtedly, such a new framework would have helped us move forward in studies on Polish nationalism. Paradoxically though, while the book analyzing a wide array of published primary documents, it offers, in the end, a well-known and conventional story on ‘young idealist’ debouched whether by mass-politics or by masses as such. The rhetoric of nationalism is quite evident but not equally obvious from Wrzesińska’s presentation are the ways in which people appropriated that vocabulary and those ideas for their own ends. The author gives then another casual tale on an innocent but cultural nation and, first and foremost, its elites beset by brutal and uncivilized enemies. Epistemological naiveté, surplus of not analyzed details and quotations, and, last but not least, rather surprisingly narrow catalogue of questions does not address how and why the Polish integral nationalists differed from other national strains of this time.All in all, unfortunately, the book does not help to capture the complexity of National Democracy in the Polish history of the period under discussion. Not only it does not substantially extend our knowledge on the subject, but as well obscures and blocks serious questions about this political movement and its toxic legacy.Recenzja: Katarzyna Wrzesińska, Kultura i cywilizacja w myśli Narodowej Demokracji (1893–1918). Między ideą wychowania a polityką, Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, ss. 377.Książka Katarzyny Wrzesińskiej, historyczki idei oraz polskiej myśli politycznej w XIX i XX wieku, związanej z Instytutem Slawistyki PAN, stawia sobie ambitny cel: omówienie polityki kulturowej Narodowej Demokracji, największego ruchu politycznego na ziemiach polskich przełomu XIX i XX stulecia. Książka porusza kwestię definicji „narodu” i „ludu” w nacjonalistycznej ramie pojęciowej, roli pomysłów edukacyjnych w szerszym spektrum projektu nacjonalistycznego oraz wpływu nacjonalistycznych idei na polską inteligencję.K. Wrzesińska nie odnosi się do obecnie toczącej się w naukach społecznych debaty dotyczącej definicji i rozumienia nacjonalizmu w literaturze, decyduje się zupełnie pominąć tę dyskusję. Bez wątpienia nowa rama teoretyczna pozwoliłaby rozwinąć studia nad polskim nacjonalizmem. Paradoksalnie jednak, chociaż autorka analizuje szeroki zestaw publikowanych już, podstawowych dokumentów, na koniec oferuje dobrze znaną i konwencjonalną opowieść o „młodych idealistach”, z czasem uformowanych przez masową politykę lub przez masy jako takie. Retoryka nacjonalizmu jest sama w sobie wystarczająco zrozumiała, jednak w obrazie stworzonym przez Wrzesińską nie jest oczywiste, w jaki sposób nacjonalistyczne słownictwo i idee zostały powszechnie przejęte i wykorzystane. Autorka tworzy za to kolejną wymijającą opowieść o niewinnej i kulturalnej nacji oraz – przede wszystkim – o jej elicie, napastowanej przez brutalnych i niecywilizowanych przeciwników. Epistemologiczna naiwność, nadmiar niezanalizowanych cytatów oraz wąski zestaw pytań badawczych nie pozwalają w pełni przedstawić przyczyn i sposobu, w jaki polski integralny nacjonalizm różnił się od innych nacjonalistycznych nurtów epoki.Niestety książka nie pomaga zrozumieć złożoności sytuacji Narodowej Demokracji w polskiej historii omawianego okresu. Nie tylko w niewystarczający sposób poszerza naszą wiedzę, lecz również blokuje poważne pytania na temat tego ruchu i jego toksycznej spuścizny.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnodizajn a ludowość w polskim wzornictwie
ETHNODESIGN AND FOLK STYLES IN POLISH DESIGN
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135553.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish design
etodizajn/ethnodesign
folk
cultural politics
Opis:
In the first decade of the 2000s, a new wave of “folk inspirations” became visible in the work of Polish designers, which was celebrated by exhibitions, publications, conferences and a special festival. Interestingly, all the Polish-language coverage of these events almost unanimously avoided Polish vocabulary suggesting any connection with “folk” (n.: lud, adj.: ludowy) and used the English-sounding term “etnodizajn” (or “ethnodesign”), which actually did not exist in any official Polish or English dictionary. “Etnodizajn” is definitely not the first case when Polish designers have used the “natural resources” of the “folk art tradition”. This article discusses the early 21st century etnodizajn as embedded in the Romantic tradition of understanding the meaning of the folk, pointing at its endurance both in design practices and cultural politics. Following the design strategies of companies and studios linked to etnodizajn, the author presents, on one hand, projects that neatly fit into a century-old strategies of purely formal inspirations, and on the other, those projects that search beyond the beaten track of folk art.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2021, 32; 229-250
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROCES DECENTRALIZACJI I PODZIAŁ KOMPETENCJI W PROGRAMOWANIU I REALIZACJI POLITYKI PUBLICZNEJ W HISZPANII NA PRZYKŁADZIE KATALONII
PROCESS OF DECENTRALISATION AND DIVISION OF RESPONSIBILITIES IN PROGRAMMING AND REALISATION OF PUBLIC POLICIES IN SPAIN IN THE CASE OF CATALONIA
Autorzy:
Kozłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512779.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
autonomy
autonomous region
Catalan statute
regional competences
cultural politics
Opis:
In accordance with the Constitution of 1978, Spanish autonomous communities are “equipped with” all features of a composite state (regional parliament, government, autonomous administration) and function on the basis of autonomous statutes approved by the national parliament. The Catalan Statute of 19th July 2006 establishes the division of responsibilities, including exclusive regional competences (agriculture, culture, sport and tourism, spatial planning); shared competences (education, health care, environmental protection, industry, banks and insurances); and executive competences (waterworks, prisons system, intellectual property). The analysis of chosen competences in Catalonia will present the characteristics of autonomy and decentralization in Spain with reference to the attempts to create a regional model of programming and realization of public policies.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2019, 17, 2; 50-64 (15)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theorising narratives of exile and belonging : the importance of Biography and Ethno-mimesis in “understanding” asylum
Autorzy:
O’Neill, Maggie
Harindranath, Ramaswami
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138912.pdf
Data publikacji:
2006-04-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
biography
ethno-mimesis
PAR
asylum
social justice
cultural politics
politics of representation
media
Opis:
The article explores the use and importance of taking a biographical approach to conducting participatory action research (PAR) with asylum seekers and refugees in order to: better understand lived experiences of exile and belonging; contribute to the important field of Biographical Sociology; provide a safe space for stories to be told; and in turn for these stories to feed in to policy and praxis. The authors’ combined work on the asylum-migration nexus, the politics of representation and participatory action research methodology (PAR) as ethno-mimesisi argues for the use of biography to contribute to cultural politics at the level of theory, experience and praxis, and is constitutive of critical theory in praxis. PAR research undertaken with Bosnian refugees in the East Midlands and Afghan refugees in London will be the focus around which our analysis develops. We develop a case for theory building based upon lived experience using biographical materials, both narrative and visual, as critical theory in practice towards a vision of social justice that challenges the dominant knowledge/power axis embedded in current governance and media policy relating to forced migration. The dominant power/knowledge axis related to forced migration is embedded in current (New Labour) governance and re-presented in some media texts as identified below. New Labour governance is symbolised in the competing discourses of a) strong centralised control and b) more open systems, network and partnership based governance (Newman, 2003: 17-23; Clarke, 2004; Lewis, 2000). Open systems are made up of partnerships and networks – “joined up government”, “that transcends the vertical, departmental structures of government itself” (Newman, 2003: 20). to develop or foster a consensual style of governing. Progressive governance is defined by Newman (2003:15) as involving a significant shift from governance through hierarchy and competition to governance through networks and partnerships with an emphasis upon inclusion. Progressive governance involves the production of techniques and strategies of responsibilisation of citizens operationalised through the development of networks, alliances, and partnerships, with a strong focus upon active citizenship. Thus, spreading responsibility for social control to non state agencies and “communities” (Garland, 2001). In relation to forced migration/asylum discourses around the exclusion of the “other” (involving criminalisation, detention and deportation) and the maintenance and control of borders (developing ever more tighter controls on entry and asylum applications) exist in tension with discourses that speak of human rights, responsibilities and possibilities for multi-cultural citizenship especially in the community cohesion literature. There is a conflict at the heart of New Labour’s approach to asylum policy linked to the “alterity” of the asylum seeker that promulgates hegemonic ideologies and discourses around rights to belonging and citizenship, perceived access to resources (redistribution) and misrecognition fostering suspicion of the “stranger”. Alongside discourses of fairness and rights to enter and seek refuge, there exist regressive discourses that water down the vitally important actual and symbolic 1951 UN convention, and foster a split between “bogus” and “genuine” refugees, making it extremely hard to seek asylum in the UK.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2006, 2, 1; 39-53
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paratekst w służbie propagandy Wprowadzenia w przekładach literatury pięknej na język polski i czeski w latach 50. XX wieku
Paratext Serving Propaganda in the introductions to literary Translations to Polish and czech in the 1950’s
Paratext ve službách propagandy Předmluvy k překladu české krásné literatury do polštiny a polské do češtiny v 50. letech 20 století
Autorzy:
Joanna, Królak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971854.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
polityka kulturalna
realizm
romantyzm
paratekst
propaganda
cultural politics
realism
Romanticism
paratext
kulturní politika
realismus
romantismus
Opis:
The article describes the role of propaganda and aims of the introductions to Polish and Czech literary translations in the 1950’s. It discusses the influence of the contemporary cultural politics on the selection of literary works that were translation-worthy, and that were provided with mandatory introduction. The article presents the dominant strategies of biographical and literary manipulation in the works of such writers as Bozena Nemcova, Jan Neruda, Alojs Jirasek and Adam Mickiewicz.
Článek se pokouší nastínit cíle propagandy v předmluvách překládané české literatury do polštiny a polské do češtiny v 50.letech. Prezentován je zde dopad tehdejší kulturní politiky na výběr literatury považované za hodnou překladu a předmluvy k překládaným dílům, které museli být jejich nedílnou součástí. Je zde popsána dominantní strategie manipulace s životopisy a tvorbou takových spisovatelů, jako jsou Božena Němcová, Jan Neruda, Alois Jirásek a Adam Mickiewicz.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2017, 8, 1; 159-177
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza i teatr: Wokół Dziadów i Marca ‘68
Power and the Theatre: On the Production of Forefathers Eve and the Polish March of 1968
Autorzy:
Raszewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36131923.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr polski
teatr i polityka
Adam Mickiewicz
polityka kulturalna
Dziady
Marzec 1968
Polish theatre
theatre and politics
cultural politics
1968 Polish political crisis
Opis:
Autorka przedstawia wydarzenia trzech sezonów (1966/67 do 1968/69) związane z gorącą sytuacją polityczną, jaka wytworzyła się w polskim teatrze wokół zdjęcia z repertuaru Teatru Narodowego Dziadów Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierz Dejmka. Sytuacja międzynarodowa (wojna 6 dniowa, praska wiosna) powodowała wyjątkową czujność cenzury i władz politycznych wszystkich szczebli. O ile powszechnie znane są wydarzenia w Warszawie (choć o szczegółach cenzurowania Po górach, po chmurach Brylla w Teatrze Współczesnym piszemy po raz pierwszy), o tyle mało wiadomo było o wydarzeniach poza Warszawą, a te bywały niekiedy zdumiewające. Na użytek tego tekstu Jan Maciejowski opisał autorce dzieje swojego „odejścia" ze Szczecina i „nieobjęcia" dyrekcji Starego Teatru – o czym nigdzie nie wspomniano. Autorka starała się przedstawić garść faktów mniej znanych, stanowiących otoczkę „sprawy Dziadów”. Nie pretenduje do tworzenia jakichkolwiek tez ogólnych, stawiania diagnoz, raczej chodziło o pokazanie atmosfery, tej specyficznej, właściwej tamtym czasom, mieszaniny grozy, nadgorliwości, cynizmu, paranoi władz, domysłów, także – bezradności.
The author discusses three theatre seasons (1966/67–1968/69) focusing on events that bear on the strained political situation following the taking Kazimierz Dejmek’s production of Mickiewicz’s Dziady (Forefathers Eve) off the stage of the Narodowy Theatre. Political turmoil abroad (the Six Day War, the Prague Spring, etc.) put censors and government officials of all levels on their toes. Insofar as the events taking place in Warsaw are well known (though the specifics of censoring Po górach, po chmurach (Over the Mountains and over the Clouds) by Bryll at the Współczesny Theatre are discussed for the first time here), we still know little about the situation outside the capital, and the things going on there were sometimes astounding. For the purposes of this article, Jan Maciejowski has recounted the story of his “leaving” of Szczecin and “not taking over” the management of the Stary Theatre, which was never mentioned anywhere. The author presents a handful of less known facts surrounding the “Forefathers Eve affair.” She does not purport to make any general statements nor does she offer any definitive diagnosis; the point is rather to convey the atmosphere, the specific and characteristic mixture of fear, eagerness, cynicism, conjectures, and helplessness.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 59-82
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osterwa – aktor w teatrze życia
Osterwa – An Actor in the Theatre of Life
Autorzy:
Kuraś, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32069501.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juliusz Osterwa
Reduta
Mieczysław Limanowski
wolnomularstwo
teatr polski 1918-1939
polityka kulturalna
Freemasonry
Polish theatre 1918-1939
cultural politics
Opis:
Artykuł ukazuje sposób funkcjonowania twórcy Reduty, Juliusza Osterwy, w przestrzeni społeczno-politycznej. Punkt ciężkości przeniesiono z aktywności teatralnej na metody działania w życiu publicznym i na relacje z ludźmi decydującymi o możliwościach realizacji planowanych przedsięwzięć artystycznych. Zwrócono uwagę na sieć powiązań wolnomularskich, mających w dwudziestoleciu międzywojennym znaczny wpływ na rzeczywistość, nie tylko społeczną czy polityczną, ale także artystyczną. Osterwa, zainteresowany ezoteryką, antropozofią i romantycznym spirytualizmem, członek pierwszej założonej w niepodległej Polsce loży masońskiej, miał w środowisku wolnomularskim rozległe kontakty i wykorzystywał je do realizacji planów teatralnych. Przedmiotem refleksji jest też jego działalność jako artysty-społecznika i artysty-obywatela, co niejednokrotnie wynikało z wolnomularskich ideałów. Powiązanie wybranych epizodów z biografii Osterwy z historycznymi i instytucjonalnymi uwarunkowaniami oraz z inspiracjami religijno-ezoterycznymi umożliwiło ukazanie różnych aspektów osobowości artysty i jego skomplikowanych relacji z władzami państwowymi w dwudziestoleciu międzywojennym i w pierwszych latach powojennych.
The article discusses Juliusz Osterwa’s functioning in the socio-political space. The focus is shifted from the Reduta founder’s theatre activity to his methods of operating within the sphere of public life and to his relations with decision-makers who could determine whether particular artistic undertakings would be carried out or not. Attention is paid to the network of his connections with Freemasonry, which in the interwar period had a significant impact not only on the social or political reality, but also on artistic life. Interested in esotericism, anthroposophy and romantic spiritualism, Osterwa was a member of the first Masonic lodge established in independent Poland; he had extensive contacts in the Freemasonry circles, and he used them to pursue his theatre plans. The article also offers a reflection on Osterwa’s activity as an artist-cum-social activist and a citizen artist, often connected with the ideals of Freemasonry. By linking selected episodes from Osterwa’s biography with their historical and institutional contexts and religious-esoteric inspirations, the article demonstrates various aspects of the artist’s personality and his complicated relations with the authorities in the interwar period and in the first years after the war. (Transl. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 2; 205-255
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia w służbie polityki
Philosophy in Service of Politics
Философия на службе политики
Autorzy:
Zięba, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497387.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
cultural politics
metaphysics
analytical philosophy
conversational philosophy
argument
redemptive truth
performative contradiction
культурная политика
метафизика, аналитическая философия
конверсационная философия
аргумент
спасительная истина
перформативное противоречие
Opis:
The subject of the paper is a critical analysis of Rorty’s idea of cultural politics, which has to substitute ontology. The author presents argumentation measured to analytical philosophy and suggested model of conversational philosophy (neologism for continental philosophy). He brings closer sketch of history from religion, through philosophy for literature appearing manner achievement so called beneficial truth. The author criticizes Rorty’s intention to pragmatism all in the world, rebuking him autodestructive performative contradiction.
Предметом статьи является критический анализ предложенной Рорти идеи культурной политики, которая должна заменить онтологию. Аргументация автора нацелена на аналитическую философию и предложенную модель конверсационной философии (неологизм для континентальной философии). Он делает краткий обзор истории от религии через философию до литературы, указывая на способы достижения т. н. спасительной истины. Автор критикует намерение Рорти все прагматизировать, обвиняя его в автодеструктивном перформативном противоречии.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2012, 12; 175-190
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekłady literatury słoweńskiej w Polsce w latach 2007—2013 — komentarz
Prevodi slovenske literature na Poljskem v letih od 2007 do 2013 — komentar
Slovenian literature translations published in Poland between 2007—2013 — the commentary
Autorzy:
Gawlak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487039.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład literacki
recepcja literatury słoweńskiej
polityka kulturalna
przekłady w Polsce
literarno prevajanje
recepcija slovenske literature
kulturna politika
prevodi na Poljskem
literary translation
Reception of Slovenian literature
cultural politics
translations in Poland
Opis:
Komentar predstavlja prevode slovenske literature, izdane na Poljskem v letih 2007—2013. V tem obdobju so izšli prevodi slovenske proze (mdr. Jančarja, Virka, Žabota, Mazzinija , Vojnovića, Möderndorferja, Frančiča, Novakove) in poezije (mdr. Šalamuna, Čučnika, Kosovela, Franči ča, Osojnika, Kušarjeve) — tako v knjižni obliki kot tudi v revijalnih in časopisnih objavah. Izšle so še druge publikacije, kot so antologije ter zvezki, ki so sad prevajalskih delavnic. Komentar zajema knjižne izdaje, saj prav te oblikujejo literarno zavest sekundarne kulture. Razveseljivo je, da trenutno lahko opazimo vse več objav prevodov slovenske literature, saj se povečuje tudi potreba po dopolnitvi in izostritvi slike slovenske kulture v zavesti poljskega prejemnika, nekega »kulturnega stereotipa«, ki ga bralci usvajajo s prihajajočimi besedili. Kar zadeva recepcijo, se zdi ključnega pomena, da so prevodi slovenskih avtorjev izšli v samozaložbah ali pri lokalnih založnikih (z izjemo Jančarja, Virka in Čučnika). Razvidno je, da bi bilo koristno ustanoviti dosledno kulturno in založniško politiko ter zagotoviti ustrezno širitveno strategijo, ki bi prispevala k okrepljenemu in razširjenemu tvornemu dialogu med slovensko in poljsko literaturo.
The commentary constitues a presentation of Slovenian literature translations published in Poland between 2007—2013. In mentioned period of time the translation of prose (among others written by Jančar, Virk, Žabot, Mazzini, Vojnovic, Möderndorfer, Frančič, Novak) and Slovenian poetry (Šalamun, Čučnik, Kosovel, Frančič, Osojnik, Kušar) appeared both as independent book publications as well as texts presented in periodicals and regular press. Also publications printed as anthology and releases which were a result of translation workshops were developed. In the commentary the author’s concern focuses mainly on books publications due to the fact that they are shaping the literary awareness of secondary culture. It is comforting that presently the increasing tendency for publishing translations of Slovenian literature can be observed. There is a growing need to strengthen and complement the image of Slovenian culture in the Polish reader’s consciousness, a kind of “cultural stereotype” which the reading community assimilate along with the growth of another texts. From the perspective of reception the most important issue seems to be that translations of Slovenian authors (besides Jančar, Virk and Čučnik) were published by independent, local and niche publishing houses. It is clearly seen that creating a coherent cultural‑publishing strategy and providing appropriate popularizing strategy would contribute to enriching, creative dialogue between Slovenian and Polish literature.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 2; 209-221
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
90-letni Zygmunt Bauman: Schopferkraft i jego dwoistości
Autorzy:
Blackshaw, Tony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462296.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
wieloznaczność
efekt Baumana
polityka kulturalna
hermeneutyczna socjologia
i socjologiczna hemeneutyka
wyobraźnia
wiedza
płynna nowoczesność metafora
Schöpfung
ambivalence
Bauman Effect
cultural politics
hermeneutic sociology and sociological
hermeneutics
imagination
knowledge
liquid modernity
metaphor
Schöpfung.
Opis:
W listopadzie 2015 roku Zygmunt Bauman obchodził 90. urodziny, będąc przy tym jak zwykle żywotnym, produktywnym i inteligentnym. Po ponad 70 opublikowanych książkach, z których każda analizuje jeden temat i otwiera drzwi na wszystkie strony, jego praca pozostaje istotnym punktem odniesienia w socjologii. Bauman nadal jest jednym z najbardziej elektryzujących socjologów, jednym z najbłyskotliwszych i najbardziej elastycznych myślicieli w swym pokoleniu. Wyjaśnia to, dlaczego niektórzy komentatorzy uznali go za jednego z najważniejszych żyjących socjologów. Gwoli ścisłości, jego prace poddane zostały również zdecydowanej krytyce. Po zarysowaniu rozumowania umniejszających jego dokonania w niniejszym artykule rozwija się myśl, że więcej ona mówi o stanie obecnej kultury w socjologii niż jakości pracy Baumana. Sposób praktykowania swego rzemiosła przez Baumana można uznać za osobliwy, nie jest on jednak w socjologii niczym nowym. Inni ważni socjologowie – Marks, Simmel, Weber – byli również nonkonformistami, lecz we współczesnym świecie Bauman jest wyjątkiem. Bauman, jak i inni ważni nonkonformiści, jest wytworem własnej niezwykłej biografii. Podobnie jak niektórzy z nich potrafił on wykorzystać podwójną wizję emigranta, która wyostrzyła jego osobistąświadomość wieloznaczności nowoczesności. W tekście ukazuje się, że socjologia w rękach Baumana tworzy odmienną mapę kognitywną tego, co zwykli ludzi uznają za rzeczywistość, zaś my wszyscy bierzemy za oczywistość. Punktem wyjścia jego pracy jest hermeneutyczne zrozumienie przygodności i wieloznaczności strumienia życia. Baumanowskie metafory opisujące tę nowoczesność są mesjanistyczne i ekologiczne: ratują pewną odmianę socjologii, która jest zagrożonym gatunkiem. Ostatnia część artykułu rzuca wyzwanie tendencji krytyków Baumana, wedle których ostateczną ochroną socjologii jako dyscypliny akademickiej leży poza władzą społeczną, znajdując się we władzy tego, co obiektywne. Bauman zajmuje odmienne stanowisko, jego socjologia bowiem rozpościera się między dwiema „rzeczywistościami” – hermeneutyczną socjologią i socjologiczną hermeneutyką. Wskutek nieustannego procesu wymiany między nimi, potrafi on „odkryć to, co istnieje”. Oto poczucie wolności, które promieniuje z dialektyki, która cechuje jego dzieło.
Zygmunt Bauman turned 90 years of age in November 2015, as vital, productive, and intelligently alive as ever. After more than seventy books written over five decades, each one taking a single subject and finding doors to open in all directions, his work remains an essential reference point in sociology. Bauman continues to be one of most electrifying writers in sociology, among the sharpest and most supple thinkers of his generation. This explains why some commentators have described him as the most important living sociologist. Yet his work has also come in for some severe critique. After outlining what his detractors have had to say, the view developed in this article is that generally speaking this criticism says more about present culture in sociology than it does about the quality of the work as such. The way in which Bauman practices his craft may have the appearance of idiosyncrasy, yet nothing about it is unusual; it has had a previous life in sociology. Other important sociologists have played the same nonconformist game that Bauman plays – Marx, Simmel, Weber – but none in the contemporary period. It is explained that in common with other important nonconformists Bauman is a product of his own unusual biography. And like some of them he has also been able to take the advantage of an émigré’s double vision which has sharpened his personal awareness of the ambivalence of modernity. It is subsequently demonstrated that in Bauman’s hands sociology is compelled into a different cognitive mapping of what we ordinarily understand as reality, the one we all experience and take for granted. What we find in his work is the demand that sociology begin with a hermeneutic understanding of the contingency and ambivalence of life’s flux. It is argued thereafter that the metaphors Bauman uses to describe this modernity are messianic and ecological: they are saving a certain kind of sociology, an endangered species. The final part of the article challenges the tendency of Bauman’s critics to assume that the ultimate defence of sociology as an academic discipline lies in an authority beyond that of society – the authority of the objective is. It is argued that Bauman leaves no room for such an authority since his sociology is established between two ‘realities’ – hermeneutic sociology and sociological hermeneutics. As a result of a continuous reciprocal process between the two, he is able to ‘disclose that which exists’. And it is the sense of freedom emanating from this dialectic that he communicates in his work.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 2
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies