Temat: diabetes type 2 - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zależność jakości życia od prowadzonego postępowania fizjoterapeutycznego u kobiet w wieku postmenopauzalnym chorujących na cukrzycę typu 2
The quality of life depending on the physiotherapeutic treatment in postmenopausal women with diabetes melitus type 2
Autorzy:: Taboł, D.
Madziarska, K.
Demczuk-Włodarczyk, E.
Podbielska, H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/261466.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:: cukrzyca typu 2
jakość życia
wiek postmenopauzalny
diabetes type 2
quality of life
postmenopausal age
Opis:: Celem pracy była ocena jakości życia kobiet w wieku postmenopauzalnym chorych na cukrzycę typu 2 oraz określenie wpływu fizjoterapii na jakość życia ankietowanych. Badania przeprowadzono u 26 kobiet w wieku od 58 do 83 lat z rozpoznaną cukrzycą typu 2. Średni czas trwania choroby wynosił 13 lat. W badaniach wykorzystano anonimową ankietę dotyczącą różnych wskaźników jakości życia. 20% badanych jakość życia oceniło jako bardzo dobrą, 42% jako dobrą, 38% jako złą. 58% kobiet korzystało z zabiegów fizjoterapeutycznych. Stwierdzono, że fizjoterapia ma korzystny wpływ na poprawę stanu psychicznego, wzrasta wola życia, skutkiem czego jest poprawa jakości życia.
The aim of this work was to evaluate the quality of life of women in postmenopausal age suffering from the diabetes mellitus type 2 and to determine the satisfaction of physiotherapy. 26 women with the average age between 58 and 83 (average 69) with diagnosed diabetes mellitus type 2 have been examined by means of the anonymous questionnaire. It was stated that the general quality of life is very good in 20% of all interviewed women, good in 42%, and 38% of patients said that it is bad. The majority of examined women 58% underwent physiotherapeutic procedures. Physiotherapy has beneficial influence on the improvement of the patient’s psychical state. The will of life is increased, which leads to the improvement of the patient’s quality of life.
Źródło:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 2; 108-113
1234-5563
Pojawia się w:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aktywnosc fizyczna jako dodatkowa forma rehabilitacji chorych na cukrzyce typu 2
Physical activity as an additional way of rehabilitation of type 2 diabetes sufferers
Autorzy:: Medrela-Kuder, E
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/871638.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: ludzie chorzy
cukrzyca typu 2
aktywnosc fizyczna
rehabilitacja
wypoczynek
badania ankietowe
ill people
diabetes type 2
physical activity
rehabilitation
leisure
questionnaire method
Opis:: Celem pracy była ocena aktywności fizycznej i sposobu wypoczywania pacjentów chorych na cukrzycą typu 2. Badania przeprowadzono w ośrodkach zdrowia w województwie małopolskim w 2008 roku. Anonimowe ankiety wypełniło 100 osób (66 kobiet i 34 mężczyzn) w wieku od 40 do 84 lat. Większość badanych odpoczywała biernie. Połowa ankietowanych wskazała na leżenie, oglądanie telewizji i słuchanie muzyki jako sposób wypoczynku. Znaczna większość chorych nie stosowała aktywności fizycznej jako niezbędnego elementu w leczeniu cukrzycy. Najczęściej (systematycznie) stosowaną formą aktywności fizycznej były: hodowla, ogrodnictwo i spacer. Zły stan zdrowia zniechęcał ankietowanych do podejmowania aktywności fizycznej.
The aim of the study was to evaluate physical activity and resting manners of type 2 diabetes sufferers. The research was conducted in health care centres in Małopolskie voivodship in 2008. 100 people (66 women, 34 men) aged between 40 and 84 filled in anonymous questionnaires. The majority of the respondents rested passively; half of the surveyed indicating lying, watching TV and listening to music as a way of resting. The majority of the ill did not embark upon physical activity as an essential element in treating diabetes. The most frequently (systematically) practised forms of physical activity were animal breeding, gardening and strolling. Poor health condition discouraged the surveyed from undertaking physical activity.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 1; 87-90
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ hemodializoterapii na zmienność glikemii
The effect of hemodialysis on glycemic variability
Autorzy:: Pruś, Grzegorz
Firlej-Pruś, Magdalena
Śnit, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035208.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: cukrzyca typu 2
przewlekła choroba nerek
hemodializoterapia
hba1c
system ciągłego monitorowania glikemii
diabetes type 2
chronic kidney disease
hemodialysis
continuous glucose monitoring system
Opis:: The steady increase in the incidence of type 2 diabetes, which is the leading cause of end-stage renal failure among hemodialysis patients, has been the subject of multidisciplinary research. Much attention has been devoted to the effects of hemodialysis on blood glucose fluctuations during hemodialysis and intervals between treatments, as well as differences in glycemic variability in patients with and without diabetes mellitus. A large group of studies is those related to methods of monitoring glucose levels and the usefulness of individual biomarkers. The results clearly show the significant and different effects of hemodialysis on glycemic dysfunction in people with and without diabetes. It has also been shown that due to the numerous interfering factors, the usefulness of HbA1c to monitor glucose levels in hemodialysis patients is lower compared to non-demyelised individuals, but still remains the primary biomarker for glucose monitoring. Research has also become a method of treating diabetes in hemodialysis patients, dietary recommendations and an attempt to develop standards for the care of hemodialysis patients. The results of individual studies on obesity and dietary recommendation remain unchanged, suggesting a positive effect on the quality of life, renal failure, and hemodialysis itself. These results have not yet been confirmed by subsequent studies.
Stały wzrost zapadalności na cukrzycę typu 2, będącą główną przyczyną schyłkowej niewydolności nerek u chorych hemodializowanych, stał się przedmiotem wielokierunkowych badań. Wiele uwagi poświęcono wpływowi hemodializy na wahania glikemii w trakcie zabiegu hemodializy oraz w okresach między zabiegami, jak również na różnice między zmiennością glikemii u chorych z rozpoznaną cukrzycą oraz bez tego schorzenia. Dużą grupę stanowią badania dotyczące metod monitorowania poziomu glikemii oraz przydatności poszczególnych biomarkerów. Wyniki badań jednoznacznie wykazują istotny oraz odmienny wpływ hemodializy na zmienność glikemii u osób z cukrzycą oraz bez tego schorzenia. Wykazano również, że z uwagi na liczne czynniki interferujące przydatność HbA1c do monitorowania poziomu glikemii u chorych hemodializowanych jest mniejsza niż u osób niehemodializowanych, nadal jednak pozostaje ona głównym biomarkerem służącym do monitorowania poziomu glikemii. Przedmiotem badań stały się również metody leczenia cukrzycy u chorych hemodializowanych, zalecenia dietetyczne oraz próba opracowania standardów opieki nad tymi chorymi. Wyniki pojedynczych badań nad otyłością i zaleceniami dietetycznymi różnią się od pozostałych, sugerując korzystny wpływ na jakość życia chorych, przebieg niewydolności nerek oraz sam zabieg hemodializy. Wyniki te nie zostały dotychczas potwierdzone.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 53-59
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Vitamin D deficiency as a risk factor of type 2 diabetes in children and adolescents
Niski poziom witaminy D u dzieci i młodzieży jako czynnik sprzyjający rozwojowi cukrzycy typu 2
Autorzy:: Sobek, Grzegorz
Mazur, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/437664.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: diabetes mellitus type 2
obesity abdominal
vitamin D deficiency
cukrzyca typu 2
otyłość brzuszna
niedobór witaminy D
Opis:: Obesity is a global problem, more and more children have a weight above the norm. Obesity is related to circulatory system and metabolic disorders. Relations between obesity and metabolic disorders are known, however factors affecting the risk of such syndromes may extend beyond mentioned relations. Existence of vitamin D receptors in many of body cells, especially in pancreas islets of Langerhans indicates the possibility of significant role played by vitamin D in glucose homeostasis. Several epidemiological studies have reported that low 25-hydroxy vitamin D levels, the most common vitamin D indicator in plasma, very frequent in obese children, is correlated with insulin resistance. Moreover, mechanism of vitamin D is associated both with calcium level in tissues, that regulate insulin synthesis and insulin secretion, and direct secretion of pancreatic beta cells. Parathormone PTH, often defined as obesity indicator, is also crucial. Its high level indicates the risk of metabolic disorders. There is no doubt that reducing of body mass together with complementation of vitamin D insufficiency is the best solution for obese children to decrease the risk of incidence and limit the consequences of type 2 diabetes, one of most common civilization disease.
Otyłość jest problemem na poziomie globalnym i dotyczy w coraz większym stopniu dzieci. Prowadzi do wielu chorób, w tym głównie związanych z układem krążenia i zaburzeniami metabolicznymi. Zależności pomiędzy otyłością a chorobami metabolicznymi są powszechnie znane, jednak okazuje się, że czynniki wpływające na ryzyko zachorowalności mogą wykraczać poza wspomniane zależności. Obecność receptorów witaminy D w wielu komórkach ciała, w tym w obszarze trzustkowych wysp Langerhansa, wskazuje na możliwą istotną rolę tej witaminy w przemianach, które warunkują zachowanie właściwej glikemii. Wiele badań wskazuje, że niski poziom 25 hydroksywitaminy D, często spotykany u dzieci z nadwagą, jest skorelowany ze zwiększoną insulinoopornością. Mechanizm działania witaminy D jest nie tylko związany z regulacją poziomu wapnia w tkankach, ale także wiąże się z bezpośrednim wydzielniczym działaniem trzustkowych komórek beta, czyli regulacją syntezy i sekrecji insuliny. Nie bez znaczenia jest stężenie parathormonu PTH, często nazywanego wyznacznikiem otyłości, którego wysoki poziom świadczy o możliwym ryzyku zachorowania na choroby metaboliczne. Wątpliwości nie budzi fakt, iż obniżenie masy ciała wraz z uzupełnieniem niedoborów witaminy D u dzieci otyłych jest właściwym sposobem zminimalizowania ryzyka zachorowania lub ograniczenia skutków jednej z najczęstszych chorób cywilizacyjnych naszych czasów, cukrzycy typu 2.
Źródło:: Medical Review; 2014, 3; 289-293
2450-6761
Pojawia się w:: Medical Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży – nowe wyzwanie w praktyce klinicznej
Type 2 Diabetes Mellitus in Children and Adolescents – A New Challenge in Clinical Practice
Autorzy:: Oleksy, Piotr Tadeusz
Pytlarz, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26469678.pdf
Data publikacji:: 2024-01-02
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:: choroby układu wewnątrzwydzielniczego
cukrzyca typu 2
nietolerancja glukozy
powikłania cukrzycy
endocrine system diseases
diabetes mellitus type 2
glucose intolerance
diabetes complications
Opis:: Cukrzyca typu 2 jest globalnym problemem zdrowotnym, który dotyczy rosnącej liczby dzieci i dorastających młodych ludzi w szerokim spektrum krajów, szczególnie w grupach pochodzenia etnicznego o wysokim ryzyku. Szacunkowo 33% z nich to pacjenci bezobjawowi, dlatego tak istotne dla klinicystów jest przeprowadzanie testów przesiewowych wśród pacjentów chorujących na otyłość, z historią rodzinną cukrzycy typu 2, z grup etnicznych o wysokim ryzyku choroby i z klinicznymi objawami insulinooporności (nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, PCOS, rogowacenie ciemne skóry, historia cukrzycy w ciąży). Rosnące przypadki cukrzycy typu 2 w młodości mogą prowadzić do znaczących długofalowych skutków dla osób dotkniętych chorobą, ale również dla systemów zdrowia publicznego i dla społeczeństwa. Cukrzyca typu 2 wśród dzieci i młodzieży jest powiązana z wcześniejszym występowaniem komplikacji zdrowotnych u osób dotkniętych chorobą, obejmujących neuropatię cukrzycową, retinopatię cukrzycową, miażdżycę naczyń obwodowych, nefropatię cukrzycową i nadciśnienie tętnicze.
Type 2 diabetes is a global health problem affecting a growing number of children and adolescents across a wide range of countries, especially in ethnic groups at high risk. Approximately 33% of them are asymptomatic patients, making it crucial for clinicians to conduct screening tests among patients with obesity, a family history of type 2 diabetes, high-risk ethnic groups, and clinical symptoms of insulin resistance (hypertension, dyslipidemia, PCOS, acanthosis nigricans, history of gestational diabetes). The increasing cases of type 2 diabetes in youth can lead to significant long-term effects for individuals affected by the disease, as well as for public health systems and society. Type 2 diabetes in children and adolescents is associated with an earlier onset of health complications, including diabetic neuropathy, diabetic retinopathy, peripheral vascular disease, diabetic nephropathy, and hypertension.
Źródło:: Lek w Polsce; 2023, 391, 12; 38-44
2353-8597
Pojawia się w:: Lek w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: LADA Diabetes as a Hybrid Disease – a Narrative Review
Cukrzyca LADA jako choroba hybrydowa – przegląd literatury
Autorzy:: Mataczyńska, Anna
Paprocki, Michał
Jurgiel, Jan
Majdowski, Maciej
Wrzosek, Kamil
Lis, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146459.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: LADA
type 1 diabetes
type 2 diabetes
autoimmune diseases
cukrzyca typu 1
cukrzyca typu 2
choroby autoimmunologiczne
Opis:: Latent autoimmune diabetes in adults (LADA) is a common hybrid disease because it combines features of both type 1 and type 2 diabetes. It is a slow-onset autoimmune disease characterized by an initial relative insulin deficiency. Studies to date indicate a clear genetic overlap between LADA and type 1 diabetes. This is related to the variants in the human leukocyte antigen (HLA) region, which encodes main histocompatibility antigens (MHC). Main histocompatibility antigens are responsible for immunoregulatory processes that are impaired in both type 1 diabetes and LADA, leading to immune system disturbances in individuals. Autoantibodies against pancreatic islets are produced, serving as key markers for distinguishing type 1 diabetes and LADA. They are characterized by occurring at a lower level, as a result of which the destruction of the immune system progresses much more slowly. In the etiopathogenesis of this disease, environmental factors and lifestyle play a significant role, which are also associated with the pathogenesis of type 2 diabetes. In most LADA cases, hyperglycemia does not reach levels as high as in type 1 diabetes, whith contributes to the misdiagnosis of it as type 2 diabetes. So far, an optimal treatment for LADA has not been established. Currently, the proposed treatment focuses on achieving good glycemic control and preventing or delaying the onset of complications. Some authors suggest that this effect can be achieved through the early use of insulin as the first-line pharmacotherapy. Emerging oral hypoglycemic agents used in other types of diabetes may also have a role in the treatment of this condition. Hereby, we discuss the possible usage of Continuous Glucose Monitoring (CGM) in this entity for precise real-time control of blood glucose levels. Despite their many advantages, it is important to remember that these systems still require a certain level of user engagement.
Cukrzyca typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults) to powszechna choroba o postaci hybrydowej, która łączy w sobie cechy zarówno cukrzycy typu 1, jak i 2 [1]. Jest to choroba autoimmunologiczna rozwijająca się powoli i charakteryzująca się początkowo względnym niedoborem insuliny. Dotychczasowe badania wskazują na genetyczne nakładanie się cukrzyc typu LADA i typu 1. Ma to związek z wariantami w regionie ludzkich antygenów leukocytarnych (human leukocyte antigen, HLA), które kodują główne antygeny zgodności tkankowej (main histocompatibility antigens, MHC) [2, 3, 4]. Antygeny te odpowiadają za procesy immunoregulujące, które zarówno w cukrzycy typu 1, jak i typu LADA są nieprawidłowe, w wyniku czego dochodzi do zaburzeń w obrębie układu odpornościowego. W przebiegu cukrzycy typu LADA wytwarzane są autoprzeciwciała przeciwko wyspom trzustkowym, które są kluczowymi markerami służącymi do rozpoznawania cukrzyc typu 1 oraz typu LADA [5]. Występują one w dość niskim mianie, w wyniku czego destrukcja układu odpornościowego postępuje stosunkowo wolno. Zaobserwowano również, że w etiopatogenezie cukrzycy typu LADA istotne znaczenie wykazują czynniki środowiskowe i styl życia, które również związane są z patogenezą cukrzycy typu 2 [6]. U większości osób z cukrzycą typu LADA hiperglikemia nie osiąga tak dużych wartości, jak w cukrzycy typu 1, co wpływa na błędne rozpoznanie jej jako cukrzycy typu 2. Dotychczas nie ustalono optymalnego leczenia cukrzycy typu LADA, a proponowane leczenie opiera się na próbach uzyskania dobrej kontroli glikemii oraz zapobieganiu lub opóźnianiu wystąpienia powikłań. Efekt ten według niektórych autorów może być uzyskany poprzez wczesne stosowanie insuliny jako pierwszej linii farmakoterapii. Swoje miejsce w leczeniu tej jednostki chorobowej mogą także znaleźć pojawiające się na rynku doustne preparaty hipoglikemizujące stosowane w innych typach cukrzycy. W pracy została poruszona kwestia wykorzystania systemów ciągłego monitorowania glikemii (continuous glucose monitoring, CGM). Służą one do precyzyjnego kontrolowania poziomu glukozy we krwi w czasie rzeczywistym. Mimo ich wielu zalet należy jednak pamiętać, że systemy te nadal wymagają pewnego poziomu zaangażowania użytkownika.
Źródło:: Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 72-77
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:: Review of Medical Practice
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Chirurgiczne leczenie otyłości – nowa metoda leczenia cukrzycy typu 2?
Surgical treatment of obesity – a new method of treatment for diabetes?
Autorzy:: Łącka-Gaździk, Beata
Grabowski, Dariusz
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034727.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: operacje bariatryczne
cukrzyca typu 2
otyłość
bariatric surgery
type 2 diabetes
obesity
Opis:: At present, about 2 million people all over the world suffer from diabetes mellitus and it is estimated that this number will even reach over 300 million people in 2025. Diabetes is related to cardio-vascular complications, blindness, chronic kidney disease and is a reason for 60% of all non-traumatic lower limb amputations. Treating diabetes may lead to good metabolic control, but it cannot cure anyone from the disease. Obesity plays an important role in the pathogenesis of diabetes. A positive correlation between obesity and the development of diabetes is well known. One the most effective methods of treating obesity is bariatric surgery. The Roux-en-Y Gastric Bypass (RYGB) is the most popular surgical method of obesity treatment. Performing this procedure leads to a decrease in food intake as well as in disorders of food absorption and digestion. The results of several studies suggest that RYGB may be an effective method in assessing good metabolic control in patients suffering from morbid obesity. Moreover, a remission of diabetes occurs in the majority of patients on which bariatric surgery has been performed. The exact mechanism of this phenomenon remains not fully clear. It seems that the association of decreased food intake, changes in incretin hormone levels produced in the digestive system, and delayed stomach emptying is responsible for glycaemia reduction. This fact results in significant clinical implications, nevertheless, it is too early to perform a bariatric surgery procedures in non-obese type 2 diabetic patients. Plenty of long-term, well-documented clinical studies must be performed before surgical treatment will perhaps be an accepted method of type 2 diabetes treatment.
Na cukrzycę typu 2 choruje około 200 mln ludzi na całym świecie, a szacuje się, że do 2025 r. liczba ta wzrośnie do ponad 300 mln. Choroba ta jest związana ze zwiększoną umieralnością z powodu schorzeń układu sercowo-naczyniowego, a także z niewydolnością nerek i ślepotą, ponadto stanowi przyczynę 60% nieurazowych amputacji kończyn dolnych. Stosowane powszechnie metody leczenia cukrzycy typu 2 poprawiają czasowo wyrównanie metaboliczne, ale nie prowadzą do wyleczenia. W patogenezie cukrzycy typu 2 istotną rolę odgrywa otyłość. Ścisła zależność między otyłością a cukrzycą jest dobrze udokumentowana. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia otyłości znacznego stopnia są zabiegi chirurgiczne – bariatryczne. Najczęściej przeprowadzanym obecnie zabiegiem tego rodzaju jest wyłączenie żołądkowe (Roux-en-Y gastric bypass – RYGB), prowadzące do ograniczenia ilości spożywanego pokarmu oraz upośledzenia trawienia i wchłaniania substancji pokarmowych. Wyniki licznych badań wskazują, że postępowanie takie może być skuteczne w kontroli glikemii u chorobliwie otyłych chorych na cukrzycę typu 2. U większości chorych operowanych tą metodą dochodzi nawet do remisji cukrzycy. Zjawiska leżące u podstaw remisji cukrzycy są w tych przypadkach nie do końca poznane. Prawdopodobnie to połączenie diety niskokalorycznej, zmian w poziomie hormonów wydzielanych przez przewód pokarmowy, modyfikacji opróżniania żołądkowego, a być może samego obniżenia masy ciała, skutkuje normalizacją glikemii, czasem nawet trwałą. Wynikają z tego istotne implikacje kliniczne, za wcześnie jednak, by podejmować taką terapię u chorych na cukrzycę typu 2 bez towarzyszącej otyłości. Potrzeba jeszcze wielu wnikliwych, dobrze udokumentowanych, wieloletnich obserwacji klinicznych, zanim cukrzycę typu 2 będzie można, być może, leczyć operacyjnie.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 40-46
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Nawyki żywieniowe u pacjentów z cukrzycą typu 2
Eating habits in patients with type 2 diabetes
Autorzy:: Antczak-Komoterska, Anna
Gołębiewska, Malwina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26435758.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:: type 2 diabetes
diet
eating habits
cukrzyca typu 2
dieta
nawyki żywieniowe
Opis:: Wstęp. Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem, którego przyczyną jest zaburzenie wydzielana insuliny. Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy, jak również redukuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy (mikroangiopatii, retinopatii i nefropatii cukrzycowej. Cel. Celem niniejszej pracy byłą ocena wpływu nawyków żywieniowych na pacjentów z cukrzycą typu 2. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Technikami badawczymi, jakimi posłużono się dla potrzeb procesu badawczego były: ankietowanie oraz technika skali szacunkowej. Narzędziem, które zostało użyte w badaniu był autorskim kwestionariusz ankiety własnej. Wyniki. Wyniki badań przedstawiają, że pacjentki posiadają dobre i złe nawyki żywieniowe. Pozytywne zachowania dotyczą liczby posiłków i sposobu przyrządzania potraw. Najwięcej kobiet wskazało, że w ciągu dnia spożywa 4-5 posiłków – 39,0%. Do negatywnych zaliczymy podjadanie między posiłkami (najwięcej kobiet wskazało, że czasami dojada między posiłkami – 58,0%, najmniej że nie – 8,0%), wysoką konsumpcję słodyczy (najwięcej kobiet wskazało, że słodycze spożywa kilka razy dziennie – 23,0%, najmniej wskazało, że 3-4 razy na tydzień – 13,0%), oraz mniejszą częstotliwość wybierania ryb w porównaniu z kobietami zdrowymi. Wnioski. Okazuje się, że poziom wiedzy na temat pozytywnych nawyków żywieniowych jest na średnim poziomie. Celem działań prewencyjnych zatem jest uświadomienie społeczeństwu, jak ważna jest prawidłowa dieta, ilość przyjmowanych posiłków i sposób ich przyrządzania.
Admission. Diabetes mellitus is a chronic disease caused by a disturbance in insulin secretion. Diet is a very important element in the treatment of diabetes. It is a prerequisite for maintaining the proper concentration of glucose and fats (lipids) in the blood and optimal blood pressure. A well-chosen diet reduces the risk of diabetes complications and reduces the risk of vascular diseases. An appropriate nutrition model also plays an important role in the prevention and treatment of chronic diabetes complications (microangiopathy, retinopathy and diabetic nephropathy). Aim. The aim of this study was to evaluate the influence of eating habits on patients with type 2 diabetes. Material and methods. The paper uses the method of a diagnostic survey. The research techniques that were used for the purposes of the research process were: surveying and estimation scale technique. The tool that was used in the study was the proprietary questionnaire of the self-survey. Results. The research results show that the patients have good and bad eating habits. Positive behaviors relate to the number of meals and the way of cooking. Most women indicated that they eat 4-5 meals a day – 39,0%. The negative ones include snacking between meals (most women indicated that they some-times eat between meals – 58,0%, the least that not – 8,0%), high consumption of sweets (most women indicated that they eat sweets several times a day – 23,0%, the least indicated that 3-4 times a week – 13,0%), and lower frequency of selecting fish compared to healthy women. Conclusions. It turns out that the level of knowledge about positive eating habits is average. Therefore, the aim of preventive actions is to make the public aware of the importance of a proper diet, the number of meals taken and the way of their preparation.
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 3; 7-23
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2
The influence of genetics and environment al factors and the incidence of type 2 diabetes
Autorzy:: Cecot, Naalia
Boruczkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27311150.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:: uwarunkowania genetyczne
czynniki środowiskowe
cukrzyca typu 2
genetics
environmental factors
type 2 diabetes
Opis:: Wstęp. Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną wynikająca z zaburzonego wydzielania lub działania insuliny – hormonu produkowanego przez trzustkę. Jest ona uwarunkowana genetycznie-wielogenowo oraz poprzez czynniki środowiskowe, głównie otyłość, złe nawyki żywieniowe oraz brak aktywności fizycznej. Cel. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano technikę ankietowania oraz klasyczną jakościową analizę dokumentów. Narzędzia badawcze służą technicznemu gromadzeniu danych i są nimi np.: kwestionariusz ankiety. W badaniu wzięli udział pacjenci Poradni Diabetologicznej CDL Barska we Włocławku. Warunkiem była pisemna zgoda pacjenta. Ankietę otrzymali pacjenci i przeprowadzono ją za ich zgodą. Wyniki. Jednym z czynników powodujących powikłania jest spożywanie alkoholu. Najwięcej badanych stwierdziło, że nie spożywa alkoholu (45%), ale bardzo duża część badanych przyznała, iż spożywa alkohol okazjonalnie (44%). Pacjenci wskazali, że alkohol może wywołać niedocukrzenie (51%). Najwięcej osób odpowiedziało, że alkohol źle wpływa na leczenie cukrzycy typu 2 (88%). Wskazując na rodzaj aktywności fizycznej badani najczęściej podawali spacery (48,4%) oraz jazdę na rowerze (25,8%). Pacjenci przyznali, iż aktywność fizyczną uprawiają raz w tygodniu (34%) lub nie uprawiają wcale (27%). Wnioski. Czynniki genetyczne i środowiskowe w zachorowalności cukrzycy typu 2 odgrywają bardzo ważną rolę.
Admission. Diabetes mellitus is a chronic metabolic disease resulting from disturbed secretion or action of insulin, a hormone produced by the pancreas. It is genetically and multigene conditioned and by environmental factors, mainly obesity, bad eating habits and lack of physical activity. Aim. The aim of this study was to assess the influence of genetic conditions and environmental factors on the incidence of type 2 diabetes. Material and methods. In this work, the survey technique and classic qualitative analysis of documents were used. Research tools are used for the technical collection of data, such as: interview questionnaire, observation sheet, dictaphone, pen, etc. Patients from the CDL Barska Diabetes Clinic in Włocławek participated in the study. The condition was the patient's written consent. Patients received the questionnaire and it was conducted with their consent Results. One of the factors causing complications is alcohol consumption. Most respondents stated that they do not consume alcohol (45%), but a very large proportion of the respondents admitted that they drink alcohol occasionally (44%). Patients indicated that alcohol may induce hypoglycaemia (51%). Most of the respondents answered that alcohol is bad for the treatment of type 2 diabetes (88%). When indicating the type of physical activity, the respondents most often reported walking (48,4%) and cycling (25,8%). Patients admitted that they do physical activity once a week (34%) or not at all (27%). Conclusions. Genetic and environmental factors in the incidence of type 2 diabetes are playing the very important role.
Źródło:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 3; 55-68
2451-1846
Pojawia się w:: Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Effect of health behaviors on metabolic control in patients with type 2 diabetes
Wpływ zachowań zdrowotnych na kontolę metaboliczną u pacjentów z cukrzycą typu 2
Autorzy:: Grochowska, A.
Kubik, B.
Turska, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2047907.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:: metabolic compensation
type 2 diabetes
health behaviors
wyrównanie metaboliczne
cukrzyca typu 2
zachowania zdrowotne
Opis:: Background. Diabetes is a chronic and progressive disease affecting all areas of life. It requires not only pharmacological treatment, but more importantly lifestyle changes, weight reduction, and dietary modifications. Improperly treated, it causes numerous complications that can lead to disability and even death. Material and methods. This study aimed to evaluate the effect health behaviors have on metabolic compensation in patients with type 2 diabetes. The study consisted of 116 patients. The inclusion criteria included type 2 diabetics between the ages of 40 and 65 who were diagnosed by a diabetologist for a minimum of one year. The KomPAN questionnaire, PSS 10 scales, International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), and analysis of medical records were used to evaluate these effects. Of the 116 patients, 104 (54 women and 50 men) met the inclusion criteria and were used in data analysis. Results. No patient in our study met all the criteria for metabolic compensation of type 2 diabetes. Postprandial glucose concentrations were the best-compensated parameter. Whereas, LDL concentrations were the least compensated parameter. In individuals with fewer unhealthy dietary practices compensated more significantly for their diabetes. Seventy-eight percent of women and 90% of men with BMIs consistent with stages I and II overweight or obesity had abnormal fasting glucose levels. Conclusions. The factors that significantly impact diabetes compensation are diet, stress levels, and physical activity levels. The assessment of a patient’s nutritional knowledge correlates with their dietary assessment.
Wprowadzenie. Cukrzyca należy do chorób przewlekłych i postępujących i wpływa na wszystkie dziedziny życia. Wymaga nie tylko leczenia farmakologicznego, ale przede wszystkim zmiany stylu życia, redukcji masy ciała i modyfikacji diety. Niewłaściwie leczona powoduje wiele powikłań, które prowadzą do niepełnosprawności, a nawet śmierci. Materiał i metody. Celem pracy była ocena wpływu zachowań zdrowotnych chorych z cukrzycą typu 2 na wyrównanie metaboliczne cukrzycy. Badaną grupę stanowiło 116 pacjentów. Kryterium włączenia pacjentów do grupy badanej był wiek między 40 a 65 rokiem życia oraz stwierdzona przez lekarza diabetologa cukrzyca typu 2 trwająca minimum rok. Jako narzędzie badawcze wykorzystano: kwestionariusz KomPAN, skale PSS 10, Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej IPAQ oraz analizę dokumentacji medycznej. Z grupy 116 pacjentów, 104 osoby (54 kobiety i 50 mężczyzn) spełniły kryteria i zostały włączone do analizy. Wyniki. Badania wykazały, że nie było żadnego pacjenta spełniającego wszystkie kryteria wyrównania metabolicznego cukrzycy typu 2. Najlepiej wyrównanym parametrem był poziom glikemii poposiłkowej. Najrzadziej wyrównanym parametrem było stężenie frakcji LDL. Osoby z małym natężeniem cech diety niezdrowej miały znacznie częściej wyrównaną cukrzycę. 78% kobiet i 90% mężczyzn, których BMI świadczyło o nadwadze lub otyłości I i II stopnia charakteryzowało się nieprawidłowym poziomem glukozy na czczo. Wnioski. Czynnikami mającymi istotny wpływ na kompensację cukrzycy są sposób odżywiania, poziom stresu i poziom aktywności fizycznej. Ocena wiedzy żywieniowej koreluje z oceną sposobu żywienia.
Źródło:: Health Problems of Civilization; 2021, 15, 4; 282-290
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:: Health Problems of Civilization
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The significance and prognostic, diagnostic, and therapeutic potential of selected paracrine factors in type 2 diabetes
Znaczenie oraz potencjał prognostyczny, diagnostyczny i terapeutyczny wybranych czynników parakrynnych w cukrzycy typu 2
Autorzy:: Kuczera, Mariusz
Stocerz, Klaudia
Sokal, Arkadiusz
Glin, Magdalena
Orlińska, Kinga
Siwiec, Jan
Olczyk, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40708610.pdf
Data publikacji:: 2024-07-26
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: paracrine factors
type 2 diabetes
metabolic disorders
czynniki parakrynne
cukrzyca typu 2
zaburzenia metaboliczne
Opis:: Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is one of the most common modern “disease of affluence”, characterized by hyperglycemia resulting from defective insulin secretion by pancreatic β cells and/or impaired tissue sensitivity to insulin. In Poland, the incidence of this metabolic disease is 5–8% and is still increasing. The consequences of the development of T2DM include, among others: changes in cardiovascular system, retinopathy, nephropathy and neuropathy. Due to medical progress, it is easier to control glycemia, as well as to predict the occurrence of this disease or the dynamics of its development and consequences. The molecules discussed in the article: growth differentiation factor 15 (GDF-15), mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor (MANF) and fetuin-A, represent great promise both in the diagnosis and treatment of not only T2DM, but also obesity, which often accompanies T2DM. Most of the studies reported in the literature were performed on animal models, mainly mouse. This article presents arguments supporting the potential usefulness of the above-mentioned paracrine factors for prognostic, diagnostic and therapeutic purposes.
Cukrzyca typu 2 (type 2 diabetes mellitus – T2DM) to jedna z najczęściej występujących współczesnych chorób cywilizacyjnych, odznaczająca się hiperglikemią będącą skutkiem wadliwego wydzielania insuliny przez komórki β trzustki i/lub niewłaściwą wrażliwością tkanek na insulinę. W Polsce zapadalność na tę chorobę metaboliczną wynosi 5–8% i wciąż ma tendencję wzrostową. Konsekwencją rozwoju T2DM są m.in. zmiany w układzie sercowo-naczyniowym, retinopatia, nefropatia i neuropatia. Dzięki postępowi medycyny ułatwione jest kontrolowanie glikemii, jak również predykcja wystąpienia choroby bądź dynamiki jej rozwoju i następstw. Z omówionymi w artykule molekułami – różnicującym czynnikiem wzrostu 15 (growth differentiation factor 15 – GDF-15), śródmózgowym czynnikiem neurotroficznym pochodzenia astrocytarnego (mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor – MANF) i fetuiną-A – wiążą się duże nadzieje zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu nie tylko T2DM, ale również otyłości, która niejednokrotnie towarzyszy T2DM. Większość badań opisywanych w literaturze wykonywana była na modelu zwierzęcym, głównie mysim. Niniejszy artykuł przedstawia argumenty przemawiające za potencjalną użytecznością wspomnianych czynników parakrynnych w celach prognostycznych, diagnostycznych, jak również leczniczych.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 179-186
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Individual gut microbiological signature in obese diabetic spouses – case report and literature review
Analiza mikrobiomu jelitowego otyłych małżonków chorujących na cukrzycę – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:: Piłot, Magdalena
Dzięgielewska-Gęsiak, Sylwia
Wolińska-Grabowska, Agnieszka
Muc-Wierzgoń, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27320341.pdf
Data publikacji:: 2024-02-19
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: gut microbiome
spouses
obesity
type 2 diabetes
mikrobiom jelitowy
małżeństwo
otyłość
cukrzyca typu 2
Opis:: INTRODUCTION: Due to the fact that the gut microbiome signature becomes more pronounced in type 2 diabetes, a better understanding of the role of microflora in diabetes (existing dysbiosis) provides new insight into the pathophysiology of this disorder. This study focused on the gut microbiome profiles of a married couple with type 2 diabetes and obesity living for last 35 years in a shared household in terms of their nutritional status, lifestyle and diabetes treatment methods. At the same time, an attempt was made to answer the question of which factors have the most significant impact on the intestinal microbiome. MATERIAL AND METHODS: Medical interviews of subjects, anthropometric measurements, body composition, 24-hour nutritional interviews, glycemic control, and stool samples were analyzed. The quantitative and qualitative examination of the fecal intestinal flora was performed by the next-generation sequencing method. RESULTS: There were no significant differences in the study of the gut microbiome between the two subjects. The dominant bacterial phyla were Firmicutes and Actinobacteria, while Bacteroidetes and Proteobacteria shared smaller proportions, between 2 and 7%. Phylum Firmicutes was presented by the dominant Lachnospiraceae family (29–31%), Ruminococcaceae (16–19%), and Streptococcaceae (3–11%). The Actinobacteria phylum was proportionally less abundant and mainly represented by Bifidobacteriaceae (6–12%). CONCLUSIONS: May be the common living conditions have a significant influence on gut microbiota composition of diabetic spouses, despite differences in gender, comorbidities, diabetes therapy, diet and behaviors.
WSTĘP: Zmiany składu mikrobiomu jelitowego odgrywają istotną rolę w patofizjologii wielu schorzeń, w tym cukrzycy typu 2. Celem pracy była ocena profilu mikrobiomu jelitowego małżeństwa z otyłością i cukrzycą typu 2, mieszkającego 35 lat we wspólnym gospodarstwie domowym, pod względem stanu odżywienia, stylu życia i metod leczenia cukrzycy. Jednocześnie podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, które czynniki mają największy wpływ na ewentualną dysbiozę jelitową. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano wyniki pomiarów antropometrycznych pacjentów, skład ich ciała, 24-godzinny wywiad żywieniowy, profil glikemii i próbki kału. Do ilościowego i jakościowego badania flory jelitowej w kale zastosowano metodę sekwencjonowania nowej generacji. WYNIKI: Nie stwierdzono znaczących różnic w badaniu mikrobiomu jelitowego pomiędzy małżonkami. Dominującymi gromadami bakterii były Firmicutes i Actinobacteria, podczas gdy Bacteroidetes i Proteobacteria występowały w proporcjach od 2 do 7%. Gromada Firmicutes była reprezentowana przez dominującą rodzinę Lachnospiraceae (29–31%), Ruminococcaceae (16–19%) i Streptococcaceae (3–11%). Gromada Actinobacteria była proporcjonalnie mniej liczna i reprezentowana głównie przez Bifidobacteriaceae (6–12%). WNIOSKI: Być może wspólne warunki życia mają najbardziej istotny wpływ na skład mikroflory jelitowej małżonków chorych na cukrzycę, mimo różnic dotyczących płci, schorzeń współistniejących, terapii cukrzycy, stosowanej diety i zachowań zdrowotnych.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 31-40
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Use of low-carbohydrate diets in patients with type 2 diabetes
Rozważania na temat stosowania diety niskowęglowodanowej u chorych na cukrzycę typu 2
Autorzy:: Oleszko, Agnieszka
Szczepańska, Elżbieta
Jośko-Ochojska, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035572.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: diet
type 2 diabetes
glycaemia
carbohydrate
clinical recommendation
dieta
cukrzyca typu 2
glikemia
węglowodany
zalecenia kliniczne
Opis:: The treatment of type 2 diabetes should be supported with a proper diet paired with physical activity at every stage of therapy. Carbohydrates are key macronutrients with a direct effect on the level of postprandial glycaemia. For the past several decades, dietary intervention studies investigating and comparing the effects of limiting carbohydrate intake in favour of other macronutrients have been carried out. A low-carbohydrate diet has been and still is suggested by some experts as well as patient organizations as the most effective option that is associated with the smallest risk of side effects. The recommendations, however, have not been supported with evidence from high quality randomized control trials. The aim of this work is to review the published meta-analyses of randomized control trials, which compared the parameters relevant for the treatment of diabetes, including fasting plasma glucose, glycated haemoglobin, the lipid profile and weight loss. Currently, there is insufficient scientific evidence allowing a uniform recommendation to be made regarding the optimum amount of carbohydrates in the daily diet, hence the relevant recommendations should be tailored to each patient. In dietary interventions among type 2 diabetes, lowering the patient’s diet energy content is of primary importance, as well as the quality of ingested macronutrients, especially carbohydrates and fats.
Leczenie cukrzycy typu 2 na każdym etapie powinno być wspomagane odpowiednią dietą połączoną z aktywnością fizyczną. Kluczowym makroskładnikiem diety, mającym bezpośredni wpływ na wzrost glikemii po posiłku, są węglo-wodany. Od kilkudziesięciu lat badane są efekty interwencji dietetycznych polegających na ograniczeniu procentowego udziału węglowodanów w diecie na rzecz innych makroskładników. Dieta niskowęglowodanowa była i nadal jest sugerowana przez niektórych ekspertów oraz środowiska pacjentów jako najskuteczniejsza i niosąca najmniejsze ryzyko skutków ubocznych. Sugestie te nie są jednak poparte dowodami pochodzącymi z wysokiej jakości randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych. Praca stanowi przegląd publikowanych w ostatnich latach metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań porównujących parametry mające znaczenie dla leczenia cukrzycy: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną, lipidogram oraz redukcję masy ciała. Obecnie brak wystarczających dowodów naukowych do zalecania jednej, optymalnej ilości węglowodanów w diecie, wobec czego zalecenia te powinny być indywidualizowane. Większą rolę w podejmowanych interwencjach dietetycznych u chorych na cukrzycę typu 2 mają obniżenie całkowitej wartości energetycznej diety oraz jakość dostarczanych makroskładników, szczególnie węglowodanów i tłuszczów.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 287-293
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Evaluation of the Effectiveness of a 26-Week Multidisciplinary Patient Education Program for Subjects with Type 2 Diabetes in Poland
Ocena skuteczności 26-tygodniowego programu edukacyjnego prowadzonego przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2 w Polsce
Autorzy:: Pliszka, Monika
Kowalska, Katarzyna Agnieszka
Szablewski, Leszek
Lis, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146457.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: type 2 diabetes
diabetes education
physical activity
self-control
multidisciplinary care team
cukrzyca typu 2
edukacja diabetologiczna
aktywność fizyczna
samokontrola
zespół interdyscyplinarny
Opis:: Introduction. Diabetes education is an integral element of diabetes therapy, implemented based on a properly prepared education program. All individuals with diabetes should participate in diabetes education about the importance of blood glucose management, lifestyle changes including diet control and physical exercise to acquire knowledge and skills for diabetes self-management and to avoid complications associated with diabetes. Objective. To determine the effectiveness of a 26-week, multidisciplinary diabetes education program among patients with type 2 diabetes attending outpatient clinics in Ostrowiec Świętokrzyski. The program’s effect on biochemical and anthropometric parameters, as well as impact of education on the level of knowledge and attitude towards diabetes, were evaluated. Methods. The study included 174 adult patients with type 2 diabetes, divided into two groups: a study group (113 patients) who participated in a 26-week diabetes education program, including physical activity classes, and a control group who only attended routine visits at the diabetes clinic. Of the 113 subjects in the control group, 52 did not report for the follow-up examination and were removed from the program, so the final analysis was based on data from 61 control individuals. All patients underwent biochemical and anthropometric tests (fasting glucose, HbA1C, total cholesterol, LDL, HDL, triglyceride levels, body weight, BMI, waist and hip circumference, WHR, systolic and diastolic blood pressure) at the beginning and end of the program (0 and 26 weeks). The study group also completed two questionnaires regarding educational needs, behaviors, and attitudes related to diabetes (at 0, 13, and 26 weeks). To assess the educational program’s effectiveness, the study and control groups were compared through appropriate statistical methods at 26 weeks, and the study group before and after the program (at 0 and 26 weeks). Results. Before starting the educational program, the study group did not differ statistically significantly from the control group, except for HDL and blood pressure levels. At the end of the program, patients in the study group achieved significantly better results for fasting glycemia, triglyceride levels, HbA1C, body weight, waist and hip circumference, and diastolic blood pressure than the controls. The educated group also demonstrated significantly improved behavior and attitudes towards diabetes, including awareness of diabetes management, self-control, compliance with the therapeutic team’s recommendations, and coping with the disease. Conclusions. Comprehensive diabetes education, including regular physical exercises, delivered by a multidisciplinary care team, significantly improves biochemical and anthropometric parameters in patients from the study group compared to patients from the control group. Diabetes education also positively impacts patients’ knowledge and awareness of diabetes management. Participating in an educational program brings greater benefits to patients compared to attending traditional visits at an outpatient clinic alone. Ongoing comprehensive education is needed to maintain the long-term effectiveness of interventions.
Wstęp. Nieodłącznym elementem terapii cukrzycy jest edukacja diabetologiczna, realizowana w oparciu o odpowiednio przygotowany program edukacji. Wszyscy pacjenci z cukrzycą powinni uczestniczyć w edukacji na temat kontroli glikemii, modyfikacji stylu życia obejmującej zasady prawidłowego żywienia i regularnej aktywności fizycznej, by zdobywać wiedzę i umiejętności w zarządzaniu cukrzycą oraz by uniknąć powikłań cukrzycowych. Cel pracy. Celem podjętych badań było sprawdzenie skuteczności 26-tygodniowej kompleksowej edukacji zdrowotnej prowadzonej przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych w poradniach diabetologicznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Skuteczność edukacji oceniana była na podstawie wyników badań biochemicznych i antropometrycznych pacjentów oraz ich poziomu wiedzy i postawy wobec choroby. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 174 pacjentów z cukrzycą typu 2, podzielonych na dwie grupy. Grupa badana obejmowała 113 osób, które przez 26 tygodni uczestniczyły w kompleksowym programie edukacji diabetologicznej, połączonym z zajęciami aktywności fizycznej. Do grup kontrolnej zakwalifikowano również 113 osób, które nie uczęszczały na edukację. W czasie trwania obserwacji, 52 osoby z grupy kontrolnej nie zgłosiły się na badania, więc analizowano dane jedynie 61 osób. Wszystkich pacjentów poddano badaniom biochemicznym i antropometrycznym (glukoza na czczo, cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy, HbA1C, masa ciała, obwód tali, obwód bioder, BMI, WHR oraz ciśnienie tętnicze krwi) w 0 i 26 tygodniu programu. Pacjenci z grupy badanej wypełniali dodatkowo dwie ankiety dotyczące potrzeb edukacyjnych oraz zachowań i postaw związanych z cukrzycą (w 0, 13 i 26 tygodniu programu). W celu oceny skuteczności przeprowadzonej edukacji, za pomocą odpowiednich metod statystycznych, porównano grupę badaną i kontrolną w 26 tygodniu programu edukacyjnego oraz grupę badaną przed i po edukacji (w 0 i 26 tygodniu programu). Wyniki. Przed rozpoczęciem programu edukacyjnego grupa badana nie różniła się istotnie statystycznie od grupy kontrolnej (poza HDL i ciśnieniem tętniczym). W 26 tygodniu programu edukacyjnego pacjenci z grupy badanej osiągnęli znacznie lepsze wyniki w zakresie: glikemii na czczo, trójglicerydów, HbA1C, masy ciała, obwodu talii i bioder oraz rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Po 26 tygodniach programu edukacyjnego u pacjentów z grupy badanej nastąpiła istotna statystycznie poprawa prawie wszystkich parametrów (poza HDL) w porównaniu ze stanem w 0 tygodniu. Ponadto, w grupie badanej nastąpiła również poprawa zachowań i postaw wobec choroby: poprawiła się świadomość postępowania, samokontrola, stosowanie się do zaleceń zespołu terapeutycznego, postawa wobec choroby. Wnioski. Kompleksowa edukacja diabetologiczna prowadzona przez zespół interdyscyplinarny, uwzględniająca regularny wysiłek fizyczny, wpływa znacząco na poprawę wskaźników biochemicznych i antropometrycznych u pacjentów z grupy badanej w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej. Edukacja diabetologiczna korzystnie wpływa również na wiedzę pacjentów oraz ich świadomość postępowania w cukrzycy jako chorobie przewlekłej. Udział w programie edukacyjnym przynosi większe korzyści pacjentom w porównaniu do odbywania samych tylko tradycyjnych wizyt w poradni diabetologicznej. Ciągła kompleksowa edukacja diabetologiczna jest konieczna, aby utrzymać długoterminową skuteczność interwencji.
Źródło:: Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 78-87
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:: Review of Medical Practice
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Prevalence and Outcomes of Diabetes among COVID-19 Patients in Duhok COVID-19 Health Facilities: a Cross-Sectional Study
Częstość występowania i wyniki leczenia cukrzycy wśród pacjentów z COVID-19 w placówkach ochrony zdrowia zajmujących się COVID-19 w Duhok: badanie przekrojowe
Autorzy:: Hussein, Hozan Qasim
Salih, Ahmed Mohamed
Merza, Muayad Aghali
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2188094.pdf
Data publikacji:: 2023-03-31
Wydawca:: Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:: type 2 diabetes mellitus
outcomes
COVID-19
vaccine
prevalence
mortality
cukrzyca typu 2
wyniki leczenia
szczepionka
częstość występowania
śmiertelność
Opis:: Background. The objectives of this study were to determine the prevalence of type 2 diabetes mellitus (T2DM) among patients with COVID-19, examining the relationship between COVID-19 severity and T2DM in hospitalized patients, detecting T2DM outcomes in COVID-19 patients, and identifying the vaccination rates of COVID-19 patients with T2DM. Material and methods. A prospective, cross-sectional study was conducted on Duhok (Iraqi Kurdistan) hospitalized COVID-19 patients. Demographic, clinical, and laboratory characteristics of all confirmed COVID-19 by RT-PCR with coexisting T2DM were collected between early November 2021 and late April 2022. T2DM patients with HbA1c levels ≥7% were considered a poor control group, while those <7% were considered a good control group. Results. Out of 530 hospitalized COVID-19 patients, 158 (29.81%) were T2DM. Among 158 patients, 23 (14.56%) were vaccinated, of whom 17 (10.76%) were fully vaccinated and 6 (3.80%) partially vaccinated. Considering patient outcomes, chronic pulmonary disease (p=0.0106), obesity (p=<0.0001), patients on combined oral antidiabetic and insulin (p=0.0204), and poorly controlled DM (p=<0.0001) were significant predictors of mortality. Conclusions. The prevalence of T2DM in hospitalized COVID-19 patients was relatively high in Duhok. In contrast with the previous studies reported in the literature, the COVID-19 vaccination coverage was unsatisfactory. Therefore, raising awareness concerning health education about the severity and mortality rates of COVID-19 should be mandatory to achieve better disease prognosis.
Wprowadzenie. Celem niniejszego badania było określenie częstości występowania cukrzycy typu 2 wśród pacjentów z COVID-19, zbadanie związku między nasileniem COVID-19 a cukrzycą typu 2 u pacjentów hospitalizowanych, stwierdzenie wyników leczenia cukrzycy typu 2 u pacjentów z COVID-19 oraz określenie wskaźników szczepienia pacjentów z COVID-19 z cukrzycą typu 2. Materiał i metody. Prospektywnym badaniem przekrojowym objęto pacjentów z COVID-19 hospitalizowanych w Duhok w irackim Kurdystanie. Charakterystyka demograficzna, kliniczna i laboratoryjna wszystkich potwierdzonych metodą RT-PCR przypadków COVID-19 ze współistniejącą cukrzycą typu 2 została zgromadzona między początkiem listopada 2021 a końcem kwietnia 2022. Pacjenci z cukrzycą typu 2 z poziomem HbA1c ≥7% zostali uznani za słabą grupę kontrolną, natomiast pacjenci z <7% za dobrą grupę kontrolną. Wyniki. Spośród 530 hospitalizowanych pacjentów z COVID-19, u 158 (29,81%) występowała cukrzyca typu 2. Wśród 158 pacjentów 23 (14,56%) było zaszczepionych, w tym 17 (10,76%) w pełni, a 6 (3,80%) częściowo. Biorąc pod uwagę wyniki leczenia, przewlekła choroba płuc (p=0,0106), otyłość (p=<0,0001), pacjenci przyjmujący doustne leki przeciwcukrzycowe w skojarzeniu z insuliną (p=0,0204) oraz źle kontrolowane przypadki cukrzycy (p=<0,0001) były istotnymi predyktorami śmiertelności. Wnioski. Częstość występowania cukrzycy typu 2 u pacjentów z COVID-19 hospitalizowanych w Duhok była stosunkowo wysoka. W przeciwieństwie do wcześniejszych danych, współczynniki szczepień przeciwko COVID-19 były niezadowalające. W związku z tym, podnoszenie świadomości w zakresie edukacji zdrowotnej na temat ciężkości i śmiertelności COVID-19 powinno być obowiązkowe w celu uzyskania lepszej prognostyki choroby.
Źródło:: Health Problems of Civilization; 2023, 17, 1; 24-35
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:: Health Problems of Civilization
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "diabetes type 2" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język