Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sojusz Północnoatlantycki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Polityka Francji i Niemiec wobec niepodległej Ukrainy. Wokół stabilizacji i bezpieczeństwa
Policy of France and Germany Towards Independent Ukraine. Around Stability and Security
Autorzy:
Mitrofanova, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830753.pdf
Data publikacji:
2021-09-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukraina
Francja
Niemcy
Rosja
Unia Europejska
Sojusz Północnoatlantycki
Ukraine
France
Germany
Russia
the European Union
the North Atlantic Alliance
Opis:
Artykuł analizuje kształtowanie się polityki głównych państw UE wobec niepodległej Ukrainy. Wskazano, że na ów proces wpłynęło kilka czynników, m.in. historia stosunków między poszczególnymi państwami a Imperium Rosyjskim i ZSRR, brak doświadczenia we współpracy z Ukrainą jako niezależnym państwem, interesy geopolityczne. W niemieckich i francuskich kręgach politycznych oraz w mediach wyrażono zaniepokojenie możliwością proliferacji broni jądrowej przez Ukrainę, co z kolei doprowadziło do politycznej i ekonomicznej presji na stanowisko Ukrainy w sprawie jej statusu nuklearnego. Artykul potwierdza, że kwestia technologii jądrowych nie ograniczała się do dyskusji o dawnym istnieniu arsenału jądrowego na Ukrainie. Francja i Niemcy biorą czynny udział w działaniach w strefie Czarnobyla. Czołowe państwa UE w latach 90. XX wieku wyraziły nadzieję na demokratyczne przemiany w Rosji, przejrzystość i rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Ukraińska polityka wielowektorowa była niezrozumiała dla państw zachodnich. Podobnie jak próżnia bezpieczeństwa odczuwana przez Ukrainę, która została stopniowo uwięziona w geopolitycznym uścisku dwóch bloków obronnych: NATO na Zachodzie i Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym Taszkentu na Wschodzie. Od 2014 r. Francja i Niemcy w formacie normandzkim są mediatorami w rozstrzyganiu konfliktu rosyjsko-ukraińskiego na Donbasie, ale na razie nie ma postępów w rozwiązaniu tego konfliktu o niskiej intensywności.
This essay provides the shaping of the leading EU countries’ policy towards independent Ukraine. It examines that it was influenced by several factors: including the history of relations between each country with the Russian Empire and the USSR, and the lack of experience in cooperation with Ukraine as an independent state, and geopolitical interests of each state. The German political circles and the media as well as the French ones have been expressed their concern over the possible proliferation of nuclear weapons by Ukraine, which in turn has led to political and economic pressure on Ukraine’s stance on its nuclear status. The essay proves that the issue of nuclear technologies was not limited to the discussion of the former existence of a nuclear arsenal in Ukraine. France and Germany take an active part in the activities in the Chernobyl zone. Leading EU countries in the 1990s hoped there will be democratic changes in Russia, transparency and the development of civil society. Ukraine’s multi-vector policy was incomprehensible to Western countries, as was the security vacuum felt by Ukraine, which was gradually trapped in the geopolitical grip of two defense blocs: NATO in the West and Collective Security Treaty Organisation (Tashkent Pact) in the East. Since 2014, France and Germany have been mediators in the resolution of the Russian-Ukrainian conflict in Donbas in the framework of Normandy format, but so far there is no progress in resolving this low-intensity conflict.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 49, 2; 105-120
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?
Political and Security Cooperation between the United States and the European Union after the 2016 US Presidential Election – A Continuation or Change?
Autorzy:
Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Unia Europejska
Stany Zjednoczone Ameryki
Sojusz Północnoatlantycki
bezpieczeństwo
Donald Trump
Barack Obama
George W. Bush
stosunki transatlantyckie
European Union
United States of America
North Atlantic Treaty Organization
security
transatlantic relations
Opis:
Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.
Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 147-165
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w latach 1991–2021
Evolution of Polish-German Military Cooperation in the Years 1991–2021
Autorzy:
Sokołowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139529.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Polska
Niemcy
Siły Zbrojne RP
Bundeswehra
współpraca wojskowa
Sojusz Północnoatlantycki
NATO
Unia Europejska
UE
bezpieczeństwo międzynarodowe
Polska
Germany
Polish Armed Forces
Bundeswehr
military cooperation
North Atlantic Alliance
European Union
EU
international security
Opis:
W artykule przedstawiono znaczenie polsko-niemieckiej współpracy wojskowej dla umacniania bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej po 1991 r. oraz budowy nowej architektury bezpieczeństwa w Europie. Autor wydzielił i opisał 7 faz współpracy między Siłami Zbrojnymi RP i Bundeswehrą w latach 1991–2021. W tym okresie polsko-niemiecka współpraca wojskowa była prowadzona w formule dwu- i wielostronnej poprzez: wymianę informacji, oficjalne wizyty i spotkania robocze na wszystkich szczeblach, szkolenie i wymianę kadr, kontakty przygraniczne, wspólne ćwiczenia różnych rodzajów wojsk, kooperację w zakresie techniki i uzbrojenia. Władze Niemiec popierały starania Polski o przyjęcie do NATO i UE, także poprzez współpracę trójstronną Polska-Niemcy-Francja oraz Polska-Niemcy-Dania. Na początku XXI wieku Polska otrzymała z zasobów Bundeswehry 128 czołgów Leopard 2A oraz 23 samoloty MIG-29. Na stan stosunków polsko-niemieckich miały wpływ przewartościowania w relacjach transatlantyckich i europejskich po 11 września 2001 r. Duże znaczenia miała tu ponadto zmiana rządów w Polsce w 2005 i 2015 r. Obecnie mamy do czynienia ze stabilnym partnerstwem polsko-niemieckim w ramach NATO i UE. Nadal jednakże zachowana jest asymetria tego partnerstwa.
The article presents the significance of Polish-German military cooperation in improving the security of the Republic of Poland after 1991 and building a new security architecture in Europe. The author has separated and described 7 phases of cooperation between the Polish Armed Forces and the Bundeswehr in the years 1991–2021. During this period, Polish-German military cooperation was conducted in a bilateral and multilateral formula through: exchange of information, official visits and working meetings at all levels, training and exchange of personnel, cross-border contacts, joint exercises of various types of troops, cooperation in the field of technology and armament. The German authorities supported the Polish's efforts to join NATO and the EU, also through trilateral cooperation between Poland-Germany-France and Poland-Germany-Denmark. At the beginning of the 21st century, Poland received 128 Leopard 2A tanks and 23 MIG-29 aircraft from the Bundeswehr's resources. The state of Polish-German relations was influenced by the re-evaluation of transatlantic and European relations after 11 September 2001. The change of government in Poland in 2005 and 2015 was also of great importance here. Currently, we are dealing with a stable Polish-German partnership within NATO and the EU. However, the asymmetry of this partnership is still maintained.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 2; 159-175
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRZEMIANY W POLSKIEJ KULTURZE STRATEGICZNEJ W KONTEKŚCIE WYZWAŃ I ZAGROŻEŃ XXI WIEKU
TRANSFORMATIONS IN POLISH STRATEGIC CULTURE IN THE CONTEXT OF CHALLENGES AND THREATS OF THE 21ST CENTURY
Autorzy:
Zarobny, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1827209.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
kultura
kultura bezpieczeństwa
kultura strategiczna
„zimna wojna”
instytucje
bezpieczeństwa europejskiego
Sojusz Północnoatlantycki
Unia Europejska
dziedzictwo
narodowe
tradycje oręża.
culture
security culture
strategic culture
“cold war”
European security institutions
North Atlantic Alliance
European Union
national heritage
arms traditions
Opis:
Z kulturą trzeba się liczyć. Na początku XXI wieku przypomnieli o tym m.in. Lawrence E. Harrison i Samuel P. Huntington. Lata 90. oraz wydarzenia z 11 września 2001 r. dodatkowo wzmocniły znaczenie czynnika kulturowego w analizie stosunków międzynarodowych i przyczyniły się do rozwoju badań z wykorzystaniem paradygmatu cywilizacyjnego. Celem przedmiotowego artykułu jest analiza kultury strategicznej Polski, jej źródeł oraz cech. Została ona przeprowadzona w oparciu o literaturę fachową, mając na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: Co warunkuje polską kulturę strategiczną? Jakie są jej cechy oraz w jakich działaniach i zaniechaniach dochodzi do ich uzewnętrznienia?Podstawowym wnioskiem powyższej analizy jest potwierdzenie, że Polska posiada własną kulturę strategiczną ukształtowaną przez historyczne doświadczenie.
Culture must be reckoned with. At the beginning of the 21st century, Lawrence E. Harrison and Samuel P. Huntington reminded us about it. The events of September 11, 2001 further strengthened the importance of cultural factors in the analysis of international relations and contributed to the development of research using the civilisation paradigm. The purpose of this article is to analyse Poland’s strategic culture, its sources and features. It was conducted on the basis of professional literature with the aim of answering the following questions: What determines Polish strategic culture? What are its features and what actions and omissions do they manifest?The main conclusion of the above analysis is confirmation that Poland has its own strategic culture shaped by historical experience.
Źródło:
Studia nad Bezpieczeństwem; 2019, 4; 63-76
2543-7321
Pojawia się w:
Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies