Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polanski" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Photogenic qualities of aquatic landscapes in the works of Roman Polański
    Autorzy:
    Kita, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/913643.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-09
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    aquatic landscapes
    film
    Roman Polański
    photogeneity
    Opis:
    In his debut feature film, Knife in the Water (1961), and then in the subsequent films Cul-de-sac (1966), Pirates (1986), Frantic (1988), Bitter Moon (1992), Death and the Maiden (1994), and The Ghost Writer (2010), Roman Polański uses the element of water in a significant way. It is particularly interesting when water is visible and constitutes a crucial element of the films’ narrative—woven from water images and aquatic landscapes. So, how do aquatic landscapes function in Polański’s films? I believe that he develops his individual film style in which the element of water—its being filmed—both emphasizes the protagonists’ motivation, often conditions it, and is also a very important detail which shapes images and, therefore, affects the aesthetics of those images. Does a specific kind of aesthetics created by aquatic landscapes—which are characterized by a particular form of photogeneity—exist? Polański certainly does not use common visual clichés. The beauty of his aquatic landscapes is of a different type. They are interesting, original, non-intrusive, yet noticeable—even if they do not dominate the whole image. The text follows the director’s visual strategies which prove the photogenic potential of his films. I argue that this photogeneity—stemming from, inter alia, aquatic landscapes—determines the attractiveness of Polański’s films.
    Źródło:
    Polish Journal of Landscape Studies; 2020, 3, 6; 109-120
    2657-327X
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Landscape Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fokalizacja taktylna w filmie. Uwagi wstępne na przykładzie Wstrętu Romana Polańskiego
    Tactile focalization in film. Introductory remarks on the basis of Roman Polanski’s Repulsion
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25137472.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    focalization
    tactility
    narration
    narratology
    Roman Polanski
    „Repulsion”
    Mieke Bal
    fokalizacja
    taktylność
    narracja
    narratologia
    Roman Polański
    „Wstręt”
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest reprezentacjom taktylnych doświadczeń bohaterów w filmie. Choć zagadnienie taktylności cieszy się dużą popularnością wśród współczesnych filmoznawców, to jednak nie było dotychczas przedmiotem szerokich badań z zakresu poetyki strukturalnej. Autor ujmuje zagadnienie, odwołując się do koncepcji narratologicznej Mieke Bal oraz zaproponowanej przez badaczkę kategorii fokalizacji. Badacz wyróżnia podstawowe sposoby oddawania doświadczeń taktylnych w filmie, które mogą być przedstawiane zarówno w ramach narracji zobiektywizowanej, jak i w ramach subiektywizacji. Materiałem analitycznym jest Wstręt Romana Polańskiego, w którym doświadczenia taktylne głównej bohaterki organizują poetykę przekazu. Autor próbuje dowieść funkcjonalności kategorii fokalizacji taktylnej, pozwalającej zogniskować się na zagadnieniach z zakresu poetyki tekstu, które były marginalizowane przez tradycyjną narratologię.
    The article is devoted to the issue of representing the tactile experiences of characters in films. Although the category of tactility is very popular among contemporary film scholars, it has not yet been the subject of extensive research in the field of structural poetics. The author examines the issue referring to the narratological concept of Mieke Bal and the category of focalization. Birkholc distinguishes the basic types of representing tactile experiences in films, which can be depicted both within the objective and subjective mode of narration. The author tries to prove the functionality of the category of tactile focalization, which allows to focus on issues which were marginalized by classic narratology.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 250-266
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Film i dramat. "Śmierć i dziewczyna" Romana Polańskiego
    Film and Drama. Roman Polanski’s “Death and the Maiden”
    Autorzy:
    Choczaj, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920330.pdf
    Data publikacji:
    2009-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    drama and film
    the language of film
    transposition
    adaptation
    dialogisation
    adaptacja
    Śmierć i dziewczyna
    Roman Polański
    Opis:
    Death and the Maiden by Roman Polański is an example of an experimental transposition of Ariel Dorman’s drama into the visual language of film. The merging of words and pictures in the film is compared to Bachtin’s dialogisation which permeates the element of the European novel. The meaning and motivation of the words in the characters’ dialogues influences the development of the action, form and rhythm of the takes as well as their juxtaposition with the characters and props.Polański does not limit himself only to a single-track effect. As dialogisation influences the forms of visualization, so images broaden the meanings of the dialogues, creating new contexts. The film is not only an attempt to prove that the alleged or real rapist was guilty, but also a study of the dishonoured woman’s fight for a right to live without traumatic reminiscences. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 111-121
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatralny wymiar twórczości filmowej Romana Polańskiego
    Theatrical Dimension of Roman Polański’s Films
    Autorzy:
    Zmudziński, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28628613.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Roman Polański
    David Ives
    Yasmina Reza
    Leopold von Sacher-Masoch
    Opis:
    Realizacja dwóch ostatnich filmów Romana Polańskiego – Rzeź, na podstawie sztuki teatralnej Yasminy Rezy i Wenus w futrze Davida Ivesa, który dla potrzeb nowojorskiej sceny teatralnej zaadaptował kontrowersyjną przed laty powieść hrabiego Leopolda von Sacher-Masocha – stanowi właściwy moment do podjęcia próby odkrycia korzeni i dookreślenia wpływu szeroko pojętych doświadczeń teatralnych na kształt dzieła filmowego artysty. Zmudziński wykracza poza filmy, które są ekranizacjami sztuk teatralnych, badając oraz porządkując obszary wpływów estetyki teatru i doświadczeń scenicznych reżysera, w tym „poetyki” absurdu, wykorzystania izolowanych przestrzeni, kolistej struktury narracji, skompresowanego czasu, ograniczonej liczby bohaterów pozostających w osobliwych relacjach, wreszcie aktywnego emocjonalnie uczestnictwa odbiorców, osiągającego poziom oryginalnej psychodramy. W obejmującym dwadzieścia pełnometrażowych filmów dziele Polańskiego wyraźnie, choć nie nachalnie, jest obecne „myślenie teatrem”, a o teatralnym nachyleniu jego twórczości świadczy m.in. fakt, że wiele z jego filmów mogłoby z powodzeniem zostać zaadaptowanych na potrzeby realizacji spektakli teatralnych.
    The last two films of Roman Polański – Carnage, based on a theatrical play by Yasmina Reza and Venus in Fur based on David Ives’ play adapted for the New York theatre scene from the story of the count Leopold von Sacher-Masoch – are a good occasion for reconsidering the origins and roots of Polański’s creativity, and in particular the impact of the theatre on Polański’s films. Zmudziński in his analysis goes beyond films that are straightforward adaptation of plays written for the theatre, and examines and orders the areas of influence of the theatre aesthetics and theatrical experience of the director, including the “poetics” of the absurd, the use of isolated spaces, circular structures of narration, compressed time, restricted number of characters remaining in peculiar relationships, and finally emotionally active engagement of the audience, reaching the level of the original psychodrama. Within Polański’s twenty feature films “theatre thinking” is clearly, though not overtly, present. The theatrical inclinations of the director are also confirmed by the fact that many of his films could easily be adapted for the stage.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 99-112
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zanim powstał „Pianista” Romana Polańskiego – „Robinson warszawski” (1945-1950)
    “Robinson of Warsaw” (1945-1950) – the Predecessor of “The Pianist” by Roman Polański
    Autorzy:
    Synoradzka-Demadre, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409019.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Władysław Szpilman
    Roman Polański
    Jerzy Andrzejewski
    Opis:
    Autorka artykułu prezentuje historię powstawania filmu Robinson warszawski. Autorem pomysłu na film był Czesław Miłosz, który oparł go na rozmowach z pianistą Władysławem Szpilmanem i jego relacji z ukrywania się w ruinach Warszawy w czasie II wojny światowej. Oryginalność pomysłu zasadzała się na samotności człowieka w pejzażu ruin wielkiego miasta. W umowie na scenariusz, podpisanej w 1945 r. wspólnie z Jerzym Andrzejewskim, Miłosz był wymieniony jako współautor. W roku 1945 scenariusz został poddany licznym przeróbkom, które zdruzgotały Miłosza. W międzyczasie poeta podpisał umowę jako urzędnik dyplomacji PRL-u w Ameryce. Prace nad Robinsonem zostały zawieszone do wiosny roku 1948. Jerzy Zarzycki i Andrzejewski napisali nowy scenariusz, stosując się do zaleceń partii komunistycznej, o czym Miłosz w ogóle nie wiedział. Robinson warszawski miał premierę w 1949 r. i został zmiażdżony przez krytykę. Film, który w istocie był obrazem propagandowym, wszedł na ekrany w roku 1950. Nazwisko Andrzejewskiego zostało oczywiście włączone do napisów końcowych, zaś udział Miłosza został całkowicie pominięty.
    The article tells the history of the film entitled Robinson of Warsaw. Czesław Miłosz conceived the story inspired by conversations with pianist Władysław Szpilman who was hiding in the ruins of Warsaw during the World War II. The original idea of the film was a lonely man amidst a landscape of ruins. In the screenplay contract signed in 1945 with Andrzejewski, Miłosz features as a co-author. In 1945 the screenplay underwent a number of changes which devastated Miłosz, who in the meantime signed a contract as a Foreign Office employee. Works on Robinson were suspended until the spring of 1948. Zarzycki and Andrzejewski wrote a new screenplay including the communist party recommendations. Miłosz was not aware of any of it. Robinson of Warsaw premiered in 1949. It was hit by crushing criticism. The movie, which was in fact a propaganda film, was screened in 1950. Andrzejewski’s name was included in the film credits without mentioning the contribution by Miłosz.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 190-208
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kozioł ofiarny i człowiek bez skazy. Sprawa Dreyfusa w filmie Romana Polańskiego „Oficer i szpieg” i wybrane problemy jego recepcji
    A Scapegoat and a Flawless Man: The Dreyfus Affair in Roman Polański’s Film “An Officer and a Spy” and Selected Problems of Its Reception
    Autorzy:
    Demby, Łucja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520528.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    sprawa Dreyfusa
    kozioł ofiarny
    Roman Polański
    antysemityzm
    Dreyfus affair
    scapegoat
    Roman Polanski
    anti-Semitism
    Opis:
    Artykuł dotyczy filmu Romana Polańskiego Oficer i szpieg, którego akcja została oparta na historii jednego z najsłynniejszych procesów sądowych, tzw. afery Dreyfusa. Autorka analizuje postawy bohaterów tego filmu między innymi w kontekście znanej teorii „kozła ofiarnego” René Girarda. Kozłem ofiarnym jest w tym ujęciu Alfred Dreyfus, Żyd oskarżony i niesprawiedliwie skazany na wygnanie jako rzekomy szpieg niemiecki. Przeciwstawia się temu pułkownik Picquart, określony w filmie mianem „człowieka bez skazy”. Problem „skazy” w odniesieniu do niego i do innych postaci oraz do świata przedstawionego jest jednak dużo bardziej złożony, a największą skazą charakteru ludzkiego okazuje się obojętność.
    The article concerns Roman Polański’s film An Officer and a Spy, whose plot is based on the story of one of the most famous trials, known as the Dreyfus affair. The author analyses the attitudes of the film protagonists in the context of the well-known “scapegoat theory”, proposed by Rene Girard. Here, the notion of a scapegoat refers to Alfred Dreyfus, a Jew accused and unjustly sentenced to exile as an alleged German spy. The sentence is challenged by lieutenant colonel Picquart, who is defined in the film as a “flawless man”. The problem of “flaw” in relation to him and other characters and the world presented is much more complex, and indifference turns out to be the greatest flaw of the human nature.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 50-64
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies