Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jürgen Habermas" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Franz Gruber, Markus Knapp (Hg.). Wissen und Glauben. Theologische Reaktionen auf das Werk von Jürgen Habermas „Auch eine Geschichte der Philosophie”. Mit einer Replik von Jürgen Habermas, Freiburg: Herder 2021, ss. 256
Franz Gruber, Markus Knapp (Hg.), Knowledge and Faith. Theological reactions to the work of Jürgen Habermas "Also a History of Philosophy". With a replica by Jürgen Habermas, Freiburg: Herder 2021, pp. 256
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154464.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Jürgen Habermas
filzofia
rozum
wiara
philosophy
reason
faith
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 439-440
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantyzm i narodziny myśli postsekularnej
Romanticism and the origins of postsecular thought
Autorzy:
Warchala, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426647.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
postsecularism
romanticism
modernity
William Blake
William Wordsworth
Jürgen Habermas
Opis:
The purpose of the paper is to use the concept of postsecularism to interpret some selected themes of the British and German Romanticism. Postsecularism is here understood in the sense given to this term by Jürgen Habermas, as a thought which: 1) takes Western secularization to be largely an accomplished fact, but at the same time: 2) claims that religion is an important source of meanings suitable for the secularized public sphere of (post)modern societies. The main contention of the paper is that one can find the roots of the postsecular thought thus understood in the period of Romanticism, in the works of such authors as William Wordswort, William Blake or Novalis. The Romantics assume that the main Christian intuitions, symbols or themes may be “saved”, but only within a highly idiosyncratic and heterodox conceptual framework.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 1(36); 73-85
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persuasive argumentation as a cultural practice
Autorzy:
Gałkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437484.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
informal logic
argument as social practice
philosophy of culture
Jurgen Habermas
Jerzy Kmita
logika nieformalna
argumentacja jako praktyka społeczna
filozofia kultury
Jürgen Habermas
Opis:
In this article author traces relation between argumentation and cultural practice. The first part focuses on definition of argumentation in informal logic tradition. In particular, it discusses argument in terms of verbal and social activity involving the use of everyday language. Author claims that there is no argumentation beyond language. The second part explains persuasive argumentation as a form of cultural practice. The persuasive arguments found in “social practice” can be understood as a social activity, analysable within the context of a given cultural system. Author refers to an approach taking the argumentative expression as a certain type of communicative practice, directed towards respecting, recognising or accepting specific actions. The inclusion of persuasive argumentation in the “circuit of cultural activities” to be studied makes it possible to compare this type of argumentation with other social practices, and to posit a clear historical dimension in the study of argumentation. It also makes it possible to view persuasive argumentation as one of many cultural activities aimed at changing or perpetuating behaviours, attitudes, thinking, etc. The third part of the paper concerns the problem of humanistic interpretation of persuasive argumentation. Author attempts to develop this intuition, at the same time demonstrating the problems that arise from this approach. In conclusion, author tries to analyze argumentation in terms of culture theory and humanistic interpretation.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 123-134
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Argumentacja u Kanta ze współczesnej perspektywy – Frege i Habermas
Kant’s Method of Argument from the Modern Perspective (Frege, Habermas)
Autorzy:
Ostrowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649764.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
argumentacja
Immanuel Kant
Gottlob Frege
Jürgen Habermas
method of argument
Opis:
Kant’s work remains alive and topical even after so many years. The present article deals with the basic issue of the method of argument. The present study concentrates on the problem of analyticity as formulated by Kant, its interpretation by Gottlob Frege, the issue of the categorical imperative, as well as the conception of the truth in Habermas’s reception of Kant.
Dzieło Immanuela Kanta mimo upływu lat pozostaje żywe i aktualne. Artykuł opisuje podstawowe zagadnienie, jakim jest argumentacja. Przedmiotem rozważań jest problem analityczności, tak jak go formułuje Kant i w ujęciu Gottloba Fregego, oraz zagadnienie imperatywu kategorycznego i pojęcia prawdy w recepcji Kanta przez Jürgena Habermasa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 48, 2; 163-182
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy koncepcje dyskursu: Foucault, Laclau, Habermas
Autorzy:
Rasiński, Lotar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644642.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Michel Foucault
Ernesto Laclau
Jürgen Habermas
discourse
theory of language
linguistic turn
Opis:
The aim of this article is to examine three currently dominant concepts of discourse, developed by Michel Foucault, Ernesto Laclau and Jürgen Habermas. I argue that these concepts of discourse constitute neither a coherent methodological agenda nor a coherent theoretical vision. That means that the reference to discourse will always imply engaging with a particular theoretical framework. I briefly discuss the theoretical traditions from which these concepts emerged and point to the essential elements which the respective concepts of discourse derived from these traditions. Concluding, I examine differences between and similarities in the discussed concepts, whereby I address, in particular, the relationship between discourse and everyday language, the notion of subjectivity and the concept of the social world.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2017, 12, 2; 37-54
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyszłość przez przeszłość – rola historii w koncepcji patriotyzmu konstytucyjnego Jürgena Habermasa
The future by the past: The role of history in the concept of constitutional patriotism of Jürgen Habermas
Autorzy:
Raczyński, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195282.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Jürgen Habermas
patriotyzm konstytucyjny
historia
filozofia
demokracja
constitutional patriotism
history
philosophy
democracy
Opis:
The definition of patriotism is usually restricted to the conclusion that its aim is mere cultivation of the historical memory. However, patriotism has two distinct faces: one pointed at the past and the other focused on the present. What is more, in the opinion of many scholars, patriotism doesn’t need to be closely related to one nation or culture. An interesting concept of constitutional patriotism was developed by German historians and philosophers during the debate on national identity after World War II. Jürgen Habermas has been one of the founders of this project. According to the German philosopher, constitutional patriotism doesn’t mean just positivist constitutional acts, but some abstract forms, interpretations of a particular community. Such universal principles may be, for instance, procedures of sovereignty and liberal rights. The following article conveys arguments indicating that the role of history is very important in the concept of constitutional patriotism by Jürgen Habermas.
Definicja patriotyzmu najczęściej ogranicza się do stwierdzenia, że jest to tylko pielęgnowanie pamięci o historii. Jednak patriotyzm może mieć dwojakie oblicze: jedno – najczęściej podkreślane – skierowane ku przeszłości i drugie ukierunkowane na teraźniejszość, a nawet przyszłość. Co więcej, zdaniem wielu badaczy patriotyzm nie musi być ściśle związany z jednym narodem czy kulturą. Wartą zainteresowania koncepcję patriotyzmu konstytucyjnego podczas dyskusji o tożsamości narodowej toczonych po II wojnie światowej wypracowali historycy i filozofowie niemieccy. Jednym z popularyzatorów tego projektu był i cały czas jest Jürgen Habermas. Według niemieckiego filozofa patriotyzm konstytucyjny to nie pozytywistyczne zasady konstytucyjne, ale pewne abstrakcyjne formy, sposoby interpretacji spajające określoną zbiorowość. Takimi uniwersalnymi zasadami mogą być procedury suwerenności oraz liberalne prawa jednostki. Patriotyzm konstytucyjny wydaje się odchodzić od tradycyjnego powoływania się na pamięć historyczną. Zamiast niej proponuje nie tyle czystą naukę, ale próbę uzyskania samoświadomości poprzez jej znajomość. W artykule przedstawiono argumenty wskazujące na to, że w koncepcji patriotyzmu konstytucyjnego proponowanej przez J. Habermasa refleksyjnie opracowana historia odgrywa bardzo istotną, a nawet kluczową rolę.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 66-80
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka konstytuowana przez interesy. O koncepcji Jürgena Habermasa
Science Constituted by Interests. On Jürgen Habermas’ Conception
Autorzy:
Czarnocka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343084.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Jürgen Habermas
interes poznawczy
rola nauki
cognitive interest
the role of science
Opis:
W artykule analizuję koncepcję Jürgena Habermasa trzech interesów i przyporządkowanych im trzech typów nauk, przedstawioną w Erkenntnis und Interesse (1968) oraz w Teorii i praktyce, w tekście Niektóre trudności próby związania teorii z praktyką. Wprowadzeniu do nowego wydania (1971). Dwie cechy tej koncepcji sprawiają, że jest ona aktualnie ważna. Po pierwsze, zawiera niestandardowy pogląd na naturę i rolę nauki. Po drugie, jest rzadką obecnie koncepcją poznania ufundowaną antropologicznie, z odcieniem transcendentalizmu i z rozbudowanymi wątkami ewolucjonistycznymi, jednak przełamującą redukcjonizm konsekwentnych epistemologii ewolucyjnych poprzez wprowadzenie sfery duchowej, transcendującej biologiczność.
I reconstruct and analyse Jürgen Habermas’ conception of three interests and subordinated to them three types of sciences; this conception has been presented mainly in his Knowledge and Interests (1968) and in the New Introduction to the fourth German edition of the Theory and Practice (1971). The present validity of the conception is due to its two properties. First, it includes a non-standard, alternative to today’s dominated view on the nature and role of science. Second, it is a currently rare theory of science founded anthropologically, with evolutionary theories threads, however, weakened in comparison with the consistent Darwinism by introducing the spiritual sphere, transcending biologicality.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2016, 4; 61-80
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-modern modernity? Neomodern architecture
Nienowoczesna nowoczesność? Neomodernizm w architekturze
Autorzy:
Ciarkowski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593967.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
architecture
modernism
neo-modern architecture
modernity
eclecticism
Jürgen Habermas
architektura
modernizm
neomodernizm
nowoczesność
eklektyzm
Opis:
Neo-modernism, as both a philosophical and an architectural current, evolved as a critical response to postmodernism, the movement described by Agnes Heller as “neither conservative, nor revolutionary, nor progressive”. At the same time, neo-modernism adopted some post-modernist assumptions, resulting from the criticism of the modernist movement. Rem Koolhaas emphasized that although contemporary architecture is clearly inspired by modernist aesthetics, it has little in common with the two major attributes of the modern movement – opposition towards context and towards history. Thus, neo-modernism can be described as “unmodern modernity”. According to Jürgen Habermas, being modern is closely related to being free of external axioms. Neo-modernism appears rather to be another form of eclecticism or “a strategy without an aim”, than a new modern movement.
Neomodernizm, zarówno jako kierunek filozoficzny, jak i nurt w architekturze, zrodził się jako krytyczna odpowiedź na postmodernizm, zdefiniowany jako ruch nadmiernie pluralistyczny, który sam w sobie nie jest „ani konserwatywny, ani rewolucyjny, ani postępowy”. Jednocześnie przyjął niektóre z postmodernistycznych założeń wynikających bezpośrednio z krytyki ruchu nowoczesnego. Rem Koolhaas słusznie zwracał uwagę, że współcześni architekci chętnie sięgają ku modernistycznym wzorcom zapominając jednocześnie o dwóch immanentnych cechach ruchu nowoczesnego w architekturze – akonstektualności i ahistoryczności. Neomodernizm może zatem być określony mianem „nienowoczesnej nowoczesności”. Zgodnie z koncepcją Jurgena Habermasa, bycie nowoczesnym jest ściśle związane z odrzuceniem zewnętrznych pewników. Neomodernizm jawi się raczej jako kolejne oblicze eklektyzmu, „strategia bez ostatecznego celu”, niż nowy ruch nowoczesny.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 87-97
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antynomie europejskiej modernizacji. Uwagi na marginesie lektury prac Jürgena Habermasa, Clausa Offe i Wolfganga Streecka
Antinomies of European modernization. Remarks on the recent work of Jürgen Habermas, Claus Offe and Wolfgang Streeck
Autorzy:
Kassner, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413287.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
integracja europejska
strefa euro
antynomie
Claus Offe
Wolfgang Streeck
Jürgen Habermas
European integration
Eurozone
antinomies
Opis:
Integracja europejska jest często postrzegana na wzór liniowego postępu zmierzającego do stworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy. W tym artykule dowodzę, że powinniśmy analizować integrację europejską w kategoriach procesu napędzanego przez wewnętrzne sprzeczności i nierzadko prowadzącego do rezultatów odmiennych od oczekiwań jej głównych architektów. Odwołując się do prac niemieckich socjologów – J. Habermasa, C. Offe i W. Streecka – diagnozuję obecny kryzys Unii Europejskiej jako wynikający ze sprzecznych logik integracji politycznej, ekonomicznej i kulturowej. Te sprzeczności i antynomie zmuszają nas, jak sądzę, do ponownego postawienia pytania o to, jaki powinien być realistyczny cel polityki europejskiej.
European integration is very often conceived as form of linear progress, aimed at ever closer union. In this article I argue that European modernization should be rather conceptualized as a process driven by inner contradictions and producing consequences that are often different from those expected by its main architects. Drawing on recent work of J. Habermas, C. Offe and W. Streeck, I diagnose the current crisis in EU politics as a result of the conflicting logics of political, cultural and economic integration. I believe these antinomies and contradictions force us to rethink once again what we take to be the realistic goal of European politics.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2015, 64, 2; 113-130
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communicative action and practical discourse to empower patients in healthcare-related decision making
Autorzy:
Napiwodzka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034030.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
public healthcare
communicative action
discourse
Jürgen Habermas
shared decision making
relations between patients and healthcare providers
Opis:
The aim of the paper is to reconsider Habermas’ discourse approach in terms of its usefulness in the realm of public healthcare where, on a microscale, intersubjective communicative situations arise between defined participants, i.e., patients and healthcare providers, patients’ family members, and further eligible contributors to patient-related decision making. A need for more “communicative interaction,” and explicative and practical discourse, is illustrated by two empirical examples of medical decision making which reveal both communicative and discursive deficits (Section I). To empower and enable the patient as a rational and autonomous speaker and discourse participant, a Habermasian emancipatory argument and ‘the power of the better argument’ is recalled (Section III). The possibility of equal communicative and discursive rights in the light of real inequalities is discussed in the context of a ‘competence gap’ between participants (Section IV). Further sections focus on the importance of informed consent on the side of the patient and the communicative competences as an important factor of healthcare system.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2021, 38; 81-99
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrująca rola dochodzenia do porozumienia w teorii działania komunikacyjnego Jürgena Habermasa
An integrating role of the seeking agreement in the theory of communicative action of Jürgen Habermas
Autorzy:
Krupka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447687.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jürgen Habermas
the theory of communicative action
the seeking agreement
teoria działania komunikacyjnego
dochodzenie do porozumienia
Opis:
While appreciating the role of the Enlightenment Jürgen Habermas also understands the difficulties of its primacy of rationality. Inadequacy of instrumental interpretation of rationality leads the German philosopher to the formulation of the theory of communicative action. In this theory the search for an agreement becomes the basis for an action; this theory replaces and complements the conception of the action formulated by Max Weber. Moreover, it is the language and more specifically the whole process of communication that reveals complicated social reality. The importance of these theoretical considerations is shown in bioethical reflection, mainly in regard to the eugenics.
Jürgen Habermas, doceniając, rolę epoki oświecenia jednocześnie zdawał sobie sprawę z trudności, z którymi musi zmierzyć się odziedziczony po niej prymat racjonalności. Niewystarczalność jej instrumentalnego rozumienia doprowadziła niemieckiego filozofa do sformułowania teorii działania komunikacyjnego. W niej to dochodzenie do porozumienia stało się podstawą działania, zastępując i uzupełniając Weberowską koncepcję działania. Co więcej, to właśnie w języku, a właściwie w całym procesie komunikacji ujawniła się złożoność społecznej rzeczywistości. Waga tych teoretycznych rozważań została przez samego Habermasa ukazana w refleksji bioetycznej, dotyczącej głównie zagadnienia eugeniki.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 85-97
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogue, ethics, economy. The application of dialogue in management (in the context of business ethics in the German-speaking area)
Autorzy:
Szulczewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652713.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dialogue
philosophy
ethics
economic crisis of 2008
Jürgen Habermas
Karl-Otto Apel
Peter Ulrich
Horst Steinmann
Opis:
The article names the conditions that a conversation has to fulfill in order to become a dialogue. The author undertakes to present the philosophy and ethics of dialogue, which were established based on the concept of dialogue. Its representatives include Jürgen Habermas and Karl-Otto Apel. Next, on the example of German business ethics, it is demonstrated how the philosophy and ethics of dialogue could become the foundation of the Republican economic ethics, developed by Peter Ulrich, and corporate ethics, put forward by Horst Steinmann. In the author’s opinion, they may prove useful in developing a new version of business ethics, formed upon reflection about experiences of the financial and economic crisis that began in 2008 and the effects of which are visible to this day.
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2017, 20, 7; 23-37
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje psychoanalizy Zygmunta Freuda dla teorii socjologicznych Jürgena Habermasa, Talcotta Parsonsa oraz socjologii psychoanalitycznej.
The Implications of Sigmund Freuds Psychoanalytic Theory for the sociological theories of Jürgen Habermas, Talcott Parsons and psychoanalytic sociology.
Autorzy:
Dyba, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441258.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Zygmunt Freud
Jürgen Habermas
Talcott Parsons
psychoanaliza
socjologia psychoanalityczna
teoria agresji
działanie komunikacyjne
Sigmund
Freud
Jürgen
Habermas
Talcott, Parsons
psychoanalysis
psychoanalytic sociology
theory of aggression
communicative action
Opis:
Artykuł, w oparciu o wybrane aspekty konkretnych teorii społecznych, zwięźle przedstawia trzy rodzaje wpływu myśli psychoanalitycznej Zygmunta Freuda na teorię socjologiczną. W pierwszej części pracy ukazane zostały wpływy psychoanalizy freudowskiej na sposób ujmowania dynamiki zjawisk oraz procesów społecznych na przykładzie niektórych komponentów teorii Jürgena Habermasa. Następnie pokazano rodzaj oddziaływania, polegający na zapożyczeniu pojęć i konstruktów teoretycznych opracowanych przez Freuda do analizy i opisu zjawisk społecznych. Do zilustrowania tego rodzaju oddziaływania posłużono się elementami myśli Talcotta Parsonsa. Artykuł zamyka syntetyczna analiza trzeciego rodzaju oddziaływania, przyjmującego formę samodzielnego paradygmatu, a przejawiającego się w ramach ukształtowania nowego sposobu myślenia o zjawiskach społecznych.
This article concisely outlines three types of influence that Sigmund Freud's psychoanalytical thought has had on sociological theory, based on selected aspects of various social theories. In the first part of the paper the impact of Freudian psychoanalysis is shown with regards to describing the dynamics of social phenomena and processes, as illustrated by chosen components of Jürgen Habermas’ social theories. The next influence discussed consists of adopting concepts and theoretical constructs developed by Freud for the purpose of analyzing and describing social phenomena. The argument is exemplified by elements of Talcott Parsons’ social thought. The paper concludes with a synthetic analysis of the third type of influence, which manifests itself in the form of a separate paradigm, which can be observed as a completely new way of thinking about social phenomena.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2009, 6; 120-132
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyzwoity laicki świat – realna przyszłość ludzkich społeczności? Rozważania o racjach polityki i zasadach etyki
A Decent Secular World – the Real Future Human Community? Reflections About Rations of Policy and Rules of Ethics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
sekularyzm
postmodernizm
religia
ateizm
etyka
Richard Rorty
Jürgen Habermas
Jacek Woroniecki
secularism
postmodernism
religion
atheism
ethics
Rychard Rorty
Opis:
Teoretycy kultury i cywilizacji głoszą koniec epoki, w której dominowała kultura oświeceniowa. W XX wieku dokonało się przekroczenie horyzontu tradycji rozumu, z którego kiedyś wyłoniła się samowiedza europejskiej nowoczesności. Erozji i dewaluacji uległy podstawowe pojęcia, na których wspierał się zachodni racjonalizm, a rozum został zdemaskowany jako władcza, choć zarazem ujarzmiona podmiotowość instrumentalnego panowania nad kulturą. Siła i władza racjonalizmu narzucającego swe dyskursywne rozumienia została osłabiona, a raczej – używając terminologii filozofii ponowoczesnej – zdekonstruowana. Także religia traci funkcję „świętej kosmizacji”, choć przez wiele wieków dla rzesz ludzi była podstawą socjalizacji, prawa, obyczaju. Współcześnie można wręcz dostrzec tęsknotę za dniem, kiedy to cała nasza kultura osiągnie stan, w którym nie będziemy już dłużej niczego ubóstwiać. Współcześni ateiści, pragmatycy i postmoderniści mają nadzieję, że jeśli publiczna i polityczna przestrzeń zostanie pozbawiona religijnej symboliki i pozostanie pusta, to tym samym, niejako z definicji, stanie się lepsza. Przestrzeń skrupulatnie oczyszczona z symboliki religijnej, uchodzi w tej wizji za bardziej demokratyczną i tym samym zdolną do wyprowadzenia, na bazie innej niż religijna, właściwych zachowań społecznych. Dzięki temu zaś owa „pusta przestrzeń” ujawni się jako miejsce debaty, w której mogą zostać wypracowywane lepsze niż konfesyjne rozwiązania problemów społecznych. Ateizm może być sposobem bycia dobrym i moralnym człowiekiem, który nie wspomaga swych etycznych działań inspiracją wiary. Ateiści i agnostycy zdają się dziś pokazywać, że choć w laickiej społeczności należy być świadomym nieobecności Boga, którego „śmierć” stwierdzono i ogłoszono, to przede wszystkim należy z nadzieją starać się stworzyć lepszy świat. Jednakże, choć wspólnoty demoliberalne współczesnych państw Zachodu szczycą się swymi osiągnięciami – wybór (demokracja), postęp, wolność, prawo, odwaga, wspaniałomyślność, łagodność, sprawiedliwość – to okazuje się, że dla obrony tych zdobyczy nie wypracowały skutecznego projektu uczenia odpowiedzialności, oddania i poświęcenia. Tym samym kosmopolityczno-wielokulturowe ideały nie stają się przestrzenią powściągliwości, tolerancji, cierpliwości, gotowości do kompromisów, zaufania, wspólnoty, wierności, tradycji, entuzjazmu, wyobraźni, pracy, lojalności czy społecznej dyscypliny. Rolę tę wciąż jeszcze dzierżą wspólnoty zdeterminowane, tożsame w sobie, z bardzo wyrazistym przesłaniem ideowym i konfesyjnym – rodzina, wspólnoty religijne, zespolone tradycją społeczności lokalne, naród.
In our times a liberal model of the social life is a space, in which democratic and liberation desires can be carried out in the full way. Still however inalienable questions about goods and purposes which society is putting, are included to most important. What significant political good should be today, in the days of diversity and multitude of lifestyles, - the prosperity, the affluence, or a firmly liberally defined freedom (if I am not violating other’s freedom, I am making what I want)? And perhaps it should be an aim of the policy action - how the Aristotle wanted - good and right life of citizens manifesting itself in the righteousness of character i.e. the virtue of bravery (aréte)? Liberal democracy is promoting freedom, pluralism, affluence, consumption and effective law today as achievmentsof contemporaneity, convincing that we will live in harmonious, multicultural and peacetime community. However in the realization of these ideals something is standing in the way, what can be named “paradox of the liberalism”: freedom from one side widely understood, on the other whereas simultaneous expectation of self-limitation, self-control, responsibility, or even asceticisms. Therefore contemporary political-social desire for building the global and diversified society, is based on the hasty and naive conviction that people of all sorts of nations, cultures, tongues and customs will be able to live without religion together in peace and prosperity, respecting and tolerating own inflectednesses.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 137-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie ideologii we wczesnych pismach Jürgena Habermasa
The Question of Ideology in the Early Writings of J¨urgen Habermas .
Autorzy:
Karalus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423431.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ideology
critical theory
Jürgen Habermas
technique
communication
Frankfurt School
Ideologiekritik
ideologia
teoria krytyczna
technika
komunikacja
szkoła frankfurcka
krytyka ideologii
Opis:
The article focuses on the reconstruction of the main assumptions of the concept of ideology which are to be found in J¨urgen Habermas’s early writings. Habermas redefined the task of the critical theory while facing the aporias that result from the critical theory of the first generation of so called Frankfurt School. The author of The Structural Transformation of the Public Sphere rejected the totalizing critique of the Western reason encapsulated in the influential Dialectic of Enlightenment and proposed to distinguish between two aspects of social life and, thus, to distinguish between two different forms of social rationalization, which were conflated by Horkheimer and Adorno. On the basis of the aforementioned dichotomy of social actions (labor and communication), Habermas defines ideology as a suppression of ethical questions, which results in reducing the practical issues to purely technical ones, which are most likely implemented into social fabric as a purposiverationalprocedure. According to Habermas, ideology nowadays manifests itself in suchphenomena as scienticization of politics, de-politicization of the public debate and decisionism. Their shared feature is the elimination of the sphere of the ethical and practical reasoning which consequently leads to an infringement of the fundamental interest of the human species which consists of the possibility of reaching an agreement and the ideal of the communication freed from coercion.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2013, 25; 181-198
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies