Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Choroba Leśniowskiego-Crohna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Opieka pielęgniarska nad dzieckiem z chorobą Leśniowskiego-Crohna
    Nursing care for a child with Crohn’s disease
    Autorzy:
    Szklarczyk, Kasandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20218703.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-28
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    choroba Leśniowskiego-Crohna
    dziecko
    opieka pielęgniarska
    Crohn’s disease
    child
    nursing care
    Opis:
    Wstęp. Choroba Leśniowskiego – Crohna należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit. Najczęściej jest diagnozowana u dzieci i młodzieży. Zapewnienie dziecku multidyscyplinarnej opieki, w tym pielęgniarskiej jest kluczowe, aby jak najszybciej poprawić stan pacjenta i doprowadzić do remisji choroby. Cel. Celem pracy jest analiza postępowania pielęgniarskiego w opiece nad dzieckiem z chorobą Leśniowskiego – Crohna. Materiał i metody. W pracy dokonano analizy literatury poświęconej chorobie Leśniowskiego – Crohna oraz zadań sprawowanych przez pielęgniarkę w opiece nad pacjentem pediatrycznym z tą jednostką chorobową. Przegląd. Na występowanie choroby Leśniowskiego – Crohna ma wpływ szereg czynników. Ważnym aspektem leczenia jest określenie stopnia zaawansowania choroby oraz dobranie zindywidualizowanej terapii. Wnioski. Choroba Leśniowskiego – Crohna istotnie wpływa na jakość życia dziecka. Istotnym elementem w pracy pielęgniarki sprawującej opiekę nad dzieckiem z chorobą Leśniowskiego – Crohna jest udzielanie wsparcia, a także edukacja młodocianego pacjenta oraz jego rodziców.
    Introduction. Crohn’s disease belongs to the group of inflammatory bowel diseases. It is most often diagnosed in children and adolescents. Providing a child with multidisciplinary care, including nursing care, is crucial to improve the patient’s condition as soon as possible and lead to remission of the disease. Aim. The aim of the study is to analyze the nursing procedurę in the care of a child with Xrohn’s disease. Materials and methods. The study analyzes the literaturę on Crohn’s disease and the tasks performer by a nurse in caring for a pediatric patient with this disease. Overview. The incidence of Crohn’s disease is influenced by a number of a factors. An important aspect of treatment is determining the stage of the disease and selecting an individualized therapy. Conclusions. Crohn’s disease significantly affects the quality of life of a child. An important element in the work of a nurse caring for a child with Crohn’s disease is providing support and educating an adolescent patient and his parents.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 3; 91-101
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koarktacja aorty u 13-letniego chłopca z chorobą trzewną i chorobą Leśniowskiego-Crohna – opis przypadku
    Aortic coarctation in a 13-year-old male patient with celiac disease and Crohn’s disease – a case report
    Autorzy:
    Krenc, Zbigniew
    Bąk-Romaniszyn, Leokadia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031475.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Crohn’s disease
    aortic coarctation
    celiac disease
    children
    late diagnosis
    koarktacja aorty
    choroba trzewna
    choroba leśniowskiego-crohna
    późne rozpoznanie
    dzieci
    Opis:
    Coarctation of the aorta (CoA) is a narrowing of the aorta most commonly found just distal to the origin of the left subclavian artery. It is a relatively common anomaly that accounts for 5-7.5% of all congenital heart diseases. Male to female predominance is 2:1-3:1. This condition may occur as an isolated defect or in association with various other lesions, most commonly bicuspid aortic valve. Coarctation of the aorta is the most common cardiac defect associated with Turner syndrome. This congenital aorta disease is characterized by a high blood pressure in the upper part of the body and a decreased blood pressure in the lower part. Hypertension is common in older children but infants may present early heart failure. CoA can be diagnosed with echocardiography, but the most accurate methods are CT angiography or MR angiography. Management of coarctation of aorta depends upon age, clinical presentation, type of coarctation and associated heart defects. Various surgical options, e.g. end-to-end anastomosis, subclavian flap, synthetic grafts are reported. Endovascular treatment (balloon angioplasty and stent placement) is an acceptable alternative to surgical repair of native and recurrent coarctation. This paper presents unusual coexistence of aortic coarctation, celiac disease and Crohn’s disease in a 13-year-old male patent.
    Koarktacja aorty (CoA) jest to zwężenie światła aorty umiejscowione najczęściej poniżej odejścia lewej tętnicy podobojczykowej. Występuje z częstością 5-7,5% wszystkich wad wrodzonych serca i dwu-, trzykrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt. Koarktacja aorty jest najczęstszą wadą układu sercowo-naczyniowego u pacjentek z zespołem Turnera. Wada może mieć charakter izolowany lub występować w skojarzeniu z innymi wadami, zwłaszcza dwupłatkową zastawką aorty. Najbardziej typowym objawem CoA jest wzrost ciśnienia na kończynach górnych, a jego obniżenie na kończynach dolnych. Nadciśnienie tętnicze obserwuje się głównie u dzieci starszych, podczas gdy u niemowląt mogą wcześnie rozwinąć się objawy niewydolności krążenia. Badanie echokardiograficzne jest podstawową metodą w diagnostyce koarktacji aorty, ale bardziej precyzyjną ocenę wady można uzyskać w badaniach angiograficznych CT lub MR. Postępowanie lecznicze w CoA zależy od wieku pacjenta, objawów klinicznych, typu wady oraz wad towarzyszących. W leczeniu operacyjnym stosowane są różne metody, np. zespolenie koniec do końca, poszerzenie zwężonego odcinka z wykorzystaniem łaty z własnej tętnicy podobojczykowej czy tworzywa sztucznego. Alternatywą dla operacji chirurgicznej są metody leczenia interwencyjnego (angioplastyka balonowa, implantacja stanu), szczególnie w przypadku nawrotów zwężenia. W niniejszej pracy prezentujemy przypadek nieopisywanego dotąd w piśmiennictwie współistnienia koarktacji aorty, choroby trzewnej i choroby Leśniowskiego-Crohna. Jest to jednocześnie przykład późnego rozpoznania wady układu sercowo-naczyniowego u 13-letniego chłopca.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 63-67
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żywienie enteralne pacjentów pediatrycznych z rozpoznaną chorobą Leśniowskiego-Crohna
    The use of enteral nutrition in pediatric patients with Crohn’s disease
    Autorzy:
    Rudzki, Bartosz
    Żwirełło, Agnieszka
    Burdyn, Grzegorz
    Kaźmierczak- Siedlecka, Karolina L.
    Lubieniecka-Archutowska, Ewelina
    Lebiedzińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/762681.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    stan odżywienia
    choroba Leśniowskiego-Crohna
    pacjenci pediatryczni
    żywienie enteralne
    nutritional status
    Crohn’s disease
    enteral nutrition
    padiatric patients
    Opis:
    Crohn's disease belongs to the group of inflammatory bowel disease and is characterized by inflammatory changes that can affect all part of the gastrointestinal tract. The etiology of Crohn’s disease includes genetic background as well as environmental factor, such as diet (for instance, consumption of sugar, milk, and gluten). The disease progresses with periods of progression and remission. Inflammation often occurs in one part of gastrointestinal tract, however, usually involves several distant sections of the gastrointestinal tract. The complex therapy for Crohn's disease should include pharmacotherapy and nutritional treatment. Pediatric patients may have specific nutritional deficiencies depending on the gastrointestinal tract affected. When lesions are located in the distal part of the ileum, vitamin B12 deficiency may occur. Besides vitamin B12 deficiency, iron, folic acid, and magnesium deficiency may also be developed. The assessment of nutritional status of patients with Crohn’s disease seems to be important due to identification of patients suffering from malnutrition or being at risk of malnutrition development. If the protein-caloric demand is not covered, the oral nutrition should be supplemented using oral nutritional supplements (ONS) and other oral food supplements. Enteral nutrition, which is given via artificial access to the alimentary tract, should be included in children with active Crohn's disease, when oral nutrition with oral nutritional supplements does not cover the quantitative and qualitative demand of the body. The efficiency of enteral nutrition is similar to the effect provided by corticosteroids. There are available several types of enteral formula including also immunomodulatory components, such as glutamine. The aim of nutritional therapy is to improve the patients’ nutritional status and to achieve disease remission and its maintenance. The introduction of appropriate nutritional treatment prevents the occurrence of a deficiency of nutrients, minerals, and vitamins, and as a consequence supports the appropriate growth and development of the child.
    Choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit i charakteryzuje się zmianami zapalnymi mogącymi obejmować każdy odcinek przewodu pokarmowego. Częstość występowania objawów klinicznych ChLC jest odmienna u dzieci i osób dorosłych. Choroba przebiega z okresami zaostrzeń oraz remisji. Kompleksowa terapia ChLC powinna obejmować farmakoterapię oraz leczenie żywieniowe. U pacjentów pediatrycznych mogą wystąpić określone niedobory pokarmowe w zależności od odcinka przewodu pokarmowego objętego zmianami chorobowymi. Gdy zmiany chorobowe są zlokalizowane w dystalnej części jelita krętego może wystąpić niedobór witaminy B12. U dzieci z ChLC może wystąpić także niedobór żelaza, kwasu foliowego oraz magnezu. Ze względu na duże ryzyko rozwinięcia niedożywienia w tej grupie chorych, istotna jest prawidłowa ocena stanu odżywienia. W przypadku braku możliwości całkowitego pokrycia zapotrzebowania białkowo-kalorycznego, żywienie doustne należy uzupełnić stosując doustne suplementy pokarmowe (ONS). Żywienie dojelitowe należy włączyć u dzieci z aktywną postacią ChLC, gdy żywienie doustne uzupełnione o suplementy pokrywa potrzeb ilościowych i jakościowych organizmu. Według najnowszych badań, żywienie dojelitowe jest skuteczne w osiągnięciu remisji choroby, a otrzymane efekty są porównywalne do efektów uzyskanej dzięki zastosowanej glikokortykoterapii. Celem leczenia żywieniowego jest poprawa stanu odżywienia pacjenta oraz osiągnięcie remisji choroby i jej utrzymanie. Odpowiednie leczenie żywieniowe wspomaga także prawidłowy wzrost i rozwój dziecka.
    Źródło:
    Farmacja Polska; 2020, 76, 3; 170-174
    0014-8261
    2544-8552
    Pojawia się w:
    Farmacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Choroba Leśniowskiego-Crohna – diagnostyka i leczenie
    Crohn’s disease – diagnosis and treatment
    Autorzy:
    Hebzda, Andrzej
    Szczeblowska, Dorota
    Serwin, Dariusz
    Wojtuń, Stanisław
    Hebzda, Zbigniew
    Grys, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031708.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Crohn’s disease
    biological treatment
    extraintestinal manifestations
    immunomodulators
    immunomodulatory
    steroid treatment
    choroba leśniowskiego-crohna
    leczenie biologiczne
    powikłania
    pozajelitowe
    sterydoterapia
    Opis:
    Crohn’s disease is a chronic disease that may occur in any part of digestive tract, causing significant lowering of quality of life and declining of fitness of patients. Most common symptoms are: abdominal pain, diarrhoea, blood in stool, palpable (often tender) mass in abdomen, weight loss, weakness, fever and feverishness. Those symptoms are often accompanied by perianal lesions such as fistulae, fissures and abscesses, and also other enterocutaneous fistulae. Diagnosis is based on endoscopy with biopsies, histopathology and radiological techniques with use of barium contrast. In spite of improving recognition of Crohn’s disease and better accessibility to diagnostic procedures some cases are diagnosed during surgery because of ileus or wrong diagnosis of appendicitis. Typical treatment includes 5-aminosalicilates, glicocorticoids and thiopurines. At the moment there are two monoclonal anti-TNF-α antibodies registered in Poland for biological treatment of Crohn’s disease. Conventional and biological therapy doesn’t always allow us to prevent surgical treatment. In years of observation, most of the patients undergo at least one surgery. Recent publication demonstrate purposefulness of early biologic and immunosuppressive therapy (top-down strategy). The chance to change course of disease is tempting, but possibility of complications (esp. infectious) suggest cautious approach, until further data are known. Those complications also incline us to leave this kind of treatment to experienced sites.
    Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłym schorzeniem, które może dotyczyć dowolnego odcinka przewodu pokarmowego (najczęściej końcowego odcinka jelita cienkiego), powodującym znaczne obniżenie jakości życia oraz upośledzenie sprawności chorego. Najczęstsze objawy to ból brzucha, biegunka, krew w stolcu, badalny (często tkliwy) opór w jamie brzusznej, utrata masy ciała, osłabienie, stany podgorączkowe i gorączka. Często towarzyszą im zmiany okolicy odbytowej – przetoki, szczeliny i ropnie, a także przetoki jelitowo-skórne. Rozpoznanie opiera się na endoskopii z pobraniem wycinków, histopatologii oraz metodach radiologicznych z użyciem kontrastu. Pomimo coraz lepszego rozpoznawania i łatwiejszego dostępu do diagnostyki część przypadków jest diagnozowana w trakcie zabiegu z powodu niedrożności lub mylnie rozpoznanego zapalenia wyrostka robaczkowego. W leczeniu najczęściej stosuje się preparaty 5-aminosalicylanów, glikokortykosteroidy oraz tiopuryny. Obecnie w Polsce zarejestrowane są dwa przeciwciała anty-TNF-α, stosowane w terapii biologicznej. Leczenie metodami klasycznymi oraz lekami biologicznymi nie zawsze pozwala uniknąć interwencji chirurgicznej. Z dłuższej obserwacji wynika, że większość chorych przechodzi przynajmniej jeden zabieg operacyjny. Nowe doniesienia coraz śmielej wskazują na celowość wczesnego włączania terapii biologicznej i immunosupresyjnej (strategia top-down). Choć szansa zmiany przebiegu choroby w wyniku agresywnego leczenia od momentu rozpoznania jest kusząca, ze względu na możliwość wystąpienia powikłań takiej terapii, zwłaszcza infekcyjnych, należy zachować ostrożność, dopóki nie będziemy mieli więcej danych. Powikłania te wymuszają również, aby leczeniem tym zajmowały się ośrodki referencyjne, mające duże doświadczenie w tej dziedzinie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 98-103
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania opiekuńcze i terapeutyczne pielęgniarki w opiece nad dzieckiem z chorobą Leśniowskiego-Crohna w okresie jej zaostrzenia
    Nursing and therapeutic activities of a nurse in caring for a child with Crohn’s disease during its exacerbation
    Autorzy:
    Szklarczyk, Kasandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20003786.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    opieka pielęgniarska
    nieswoiste zapalenia jelit
    Choroba Leśniowskiego-Crohna
    leczenie
    dziecko
    nursing care
    inflammatory bowel disease
    Crohn’s disease
    treatment
    child
    Opis:
    Wstęp. Choroba Leśniowskiego-Crohna jest chorobą zapalną jelit o nieznanej etiologii. Rozpoznana zostaje najczęściej u dzieci oraz nastolatków. Do objawów charakterystycznych dla choroby należą bóle brzucha, oddawanie biegunkowych stolców często z obecnością patologicznych domieszek: krwi, ropy czy śluzu, a także ubytek masy ciała. Podstawowym krokiem w procesie terapeutycznym jest nawodnienie dziecka drogą dożylną lub doustną, włączenie farmakoterapii oraz leczenia żywieniowego. Celem wdrożonej terapii jest utrzymanie pacjenta w jak najdłużej trwającej remisji. Cel. Praca ma na celu ukazać problemy opiekuńcze oraz terapeutyczne u dziecka z zaostrzeniem choroby Leśniowskiego-Crohna w warunkach szpitalnych oraz zadania personelu pielęgniarskiego wobec tego pacjenta. Prezentacja przypadku. Pacjentka lat 15 w drugiej dobie hospitalizacji przyjęta w oddział z podejrzeniem zaostrzenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Pacjentka zgłasza liczne biegunki (od 10 do 15 wypróżnień na dobę) oraz ból brzucha. Przy przyjęciu temperatura ciała pacjentki wynosiła 38,4°C. Dziewczyna oraz jej rodzice wykazują deficyt wiedzy na temat choroby oraz postępowania w przypadku jej zaostrzenia. Wnioski. Bardzo ważnym aspektem w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna u opisanej pacjentki jest stosowanie się do zaleceń żywieniowych oraz systematyczne przyjmowanie zleconych środków farmakologicznych. Całkowite wyleczenie choroby nie jest możliwe, lecz podjęte działania w walce z chorobą pozwalają na uzyskanie długiej remisji i zmniejszenie ryzyka wystąpienia jej poważnych powikłań.
    Introduction. Crohn’s disease is an inflammatory bowel disease of unknown etiology. It is most often diagnosed in children and adolescents. The symptoms characteristic of the disease include abdominal pain, passing diarrheal stools, often with the presence of pathological admixtures: blood, pus or mucus and weight loss. The basic step in the therapeutic process is the intravenous or oral rehydration of the child, pharmacotherapy and nutritional treatment. The aim of the implemented therapy is to keep the patient in remission that lasts as long as possible. The aim. The aim of the work is to show the care and therapeutic problems of a child with exacerbation of Crohn’s disease in hospital conditions and the nursing staff towards the patient. Case presentation. A 15-year-old patient on the second day of hospitalization was admitted to the ward with suspected exacerbation of Crohn’s disease. The patient reports numerous diarrhea (from 10 to 15 bowel movements a day) and abdominal pain. On admission, the patient’s body temperature was 38.4°C. The girl and her parents show a lack of knowledge about the disease and what to do in case of exacerbation. Conclusion. A very important aspect in the treatment of Crohn’s disease in the described patient is compliance with dietary recommendations and systematic use of prescribed pharmacological agents. It is not possible to cure the disease completely, but the measures taken to combat the disease allow for long remission and reduce the risk of its serious complications.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 4; 89-108
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawowe objawy i różnicowanie nieswoistych chorób zapalnych jelit
    Basic symptoms and differentiation of inflammatory bowel diseases
    Autorzy:
    Wojtuń, Stanisław
    Gil, Jerzy
    Szwed, Łukasz
    Dyrla, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033264.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Crohn’s disease
    endoscopy
    gastrointestinal diseases
    treatment
    ulcerative colitis
    choroby przewodu pokarmowego
    choroba leśniowskiego-crohna
    wrzodziejące zapalenie jelita
    grubego
    endoskopia
    leczenie
    Opis:
    Ulcerative colitis (colitis ulcerosa, CU) and Crohn’s disease belong to a group of nonspecific inflammatory bowel diseases characterized by chronicity and unknown aetiology. Due to their heterogeneous pathogeneses, their clinical pictures and clinical courses vary. This results in diagnostic difficulties that are encountered despite the availability of a number of specialized tests in contemporary medicine. It is known that a condition necessary to establish a definitive diagnosis is to confirm the presence of a nonspecific inflammatory bowel disease in a histopathological examination, but laboratory tests are helpful in the initial diagnosis and demonstrate the extent and severity of the inflammatory process. C-reactive protein is the indicator of the inflammatory process, and anaemia that occurs in ulcerative colitis is due to both the chronicity of the disease and iron deficiency secondary to blood loss. Laboratory diagnosis is also applicable in the evaluation of parenteral complications concerning the liver, bile ducts, and osteoporosis. Abnormal liver function tests are frequent in inflammatory bowel diseases and may be caused by an ongoing inflammatory process typical of these diseases as well as by the pharmacological treatment implemented. Although new methods, such as computed tomography, magnetic resonance imaging and positron emission tomography, are used in diagnosing gastrointestinal diseases, endoscopy with histopathological analysis of the collected samples still is (and will be for a long time) a primary diagnostic method in the process of diagnosing, monitoring the course of treatment and oncological surveillance.
    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit o przewlekłym przebiegu i nieznanej etiologii. Z uwagi na niejednorodną patogenezę mają zróżnicowany obraz i przebieg kliniczny, co powoduje trudności diagnostyczne pomimo dostępności wielu wielospecjalistycznych badań. Wiadomo, że warunkiem koniecznym ustalenia ostatecznego rozpoznania jest potwierdzenie nieswoistej choroby zapalnej jelit w badaniu endoskopowym i histopatologicznym, niemniej jednak badania laboratoryjne są pomocne we wstępnej diagnostyce i odzwierciedlają zasięg oraz nasilenie procesu zapalnego. Białko C-reaktywne stanowi wykładnik procesu zapalnego, a występująca we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego niedokrwistość jest wynikiem zarówno przewlekłości choroby, jak i niedoboru żelaza wtórnego do utraty krwi. Diagnostyka laboratoryjna ma również zastosowanie w ocenie powikłań pozajelitowych dotyczących wątroby i dróg żółciowych, a także osteoporozy. Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych są częste w chorobach zapalnych jelit i mogą być spowodowane procesem zapalnym typowym dla tych chorób, ale też stosowanym leczeniem farmakologicznym. Chociaż powstają nowe metody wykorzystywane w diagnostyce przewodu pokarmowego, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, pozytronowa tomografia emisyjna, to jednak badanie endoskopowe z oceną histopatologiczną pobranych wycinków jest (i jeszcze długo będzie) podstawową metodą diagnostyczną w rozpoznawaniu, monitorowaniu leczenia oraz nadzorze onkologicznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 61-66
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia naltreksonem w niskiej dawce – skuteczność i bezpieczeństwo terapii stosowanej poza wskazaniami
    Low Dose Naltrexone - Efficacy and safety of off-label use therapy.
    Autorzy:
    Stańczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/762639.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-23
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    stwardnienie rozsiane
    choroba Leśniowskiego-Crohna
    fibromialgia
    naltrekson w niskiej dawce
    off-label
    multiple sclerosis
    fibromyalgia
    Crohn’s disease
    low-dose naltrexone
    Opis:
    Naltrexone is well-known opioid antagonist used in chronic or acute states of abuse, respectively. Nowadays the low doses of this drug are gaining popularity among researchers, doctors and patients seeking alternatives to well-known and widely used therapies in various indications. The low-dose naltrexone (LDN) is the therapy which involving the use of naltrexone at daily doses 10 times lower or even lower (usually 1 mg - 5 mg) than in the approved by Food and Drug Administration and European Medicines Agency. The therapy is usually prepared by using pure substance (obtained from manufacturer) or by preparing appropriate dosage from drug available on the market. In accordance with available reports low dosage of naltrexone may acts through short-term and intermittent binding to opioid receptors causes a compensatory increase in endogenous opioids including β-endorphins and increase in expression of μ and δ receptors. The LDN also binds briefly the opioid growth factor receptor (OGFr), causing blockage of binding to opioid growth factor (OGF, met-enkephalin). The researchers also believe that low-dose naltrexone is antagonist of TLR4 receptor and acts as glial cells modulator. Based on the mechanism of action of low-doses of naltrexone, which is not fully known, researchers are trying to confirm reports concerning the efficacy and safety of the therapy in many diseases, including autoimmune disorders (including Crohn's disease, multiple sclerosis), fibromyalgia and chronic pain, cancer or dermatological diseases. The safety profile of naltrexone at standard doses (50-100 mg) is well known when the drug is used in accordance with registered indications. The information on the safety of LDN treatment protocol is still limited and the data collected is insufficient. Preliminary reports may suggest that treatment is relatively safe however, to confirm safety profile and effects of chronic use it is necessary to conduct extensive, long-term studies in large, varied populations. Despite the lack of registration in any indication and necessity of conducting extensive research on the safety and effectiveness of its use, this therapy has gained a wide range of supporters among both doctors and patients and has been adopted as an alternative off-label treatment. If the effectiveness and safety of LDN are confirmed, it will be undoubtedly a breakthrough therapy, willingly used by patients around the world due to its low cost, availability, safety profile and easy to use.
    Low-dose naltrexone (LDN) – terapia naltreksonem w niskiej dawce polegająca na zastosowaniu naltreksonu w dawkach dobowych 10-cio krotnie niższych lub mniejszych (zwykle 1 mg – 5 mg) niż w zarejestrowanej terapii zyskuje co raz to większą popularność. W oparciu o mechanizm działania niskich dawek naltreksonu badacze starają się potwierdzić doniesienia dotyczące skuteczność i bezpieczeństwo terapii w wielu chorobach, w tym o podłożu autoimmunologicznym (między innymi: chorobie Leśniowskiego-Crohna, stwardnieniu rozsianym), fibromialgii i przewlekłym bólu, nowotworach czy chorobach dermatologicznych. Pomimo braku rejestracji w jakimkolwiek wskazaniu i potrzeby przeprowadzenia rozległych badań dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności jej stosowania, terapia ta zyskała szerokie grono zwolenników zarówno wśród lekarzy jak i pacjentów i została przyjęta jako alternatywna metoda leczenia off-label.
    Źródło:
    Farmacja Polska; 2020, 75, 12; 676-686
    0014-8261
    2544-8552
    Pojawia się w:
    Farmacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieswoiste zapalenia jelit a płodność, przebieg ciąży, porodu i karmienie piersią
    Non-specific enteritis and fertility, course of gestation, labour and breast feeding
    Autorzy:
    Szczeblowska, Dorota
    Serwin, Dariusz
    Hebzda, Andrzej
    Wojtuń, Stanisław
    Grys, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031699.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Crohn’s disease
    breast feeding
    fertility
    gestation
    non-specific enteritis
    ulcerative enteritis
    nieswoiste zapalenia jelit
    choroba leśniowskiego-crohna
    wrzodziejące zapalenie jelit
    płodność
    ciąża
    karmienie piersią
    Opis:
    The non-specific enteritis include ulcerative inflammation of the large intestine and the Crohn’s disease. As the peak of incidence of the diseases is between 15 and 35 years old and these concerns people in procreative period, some questions and doubts on the influence of the diseases and their treatment on fertility, the course of gestation, labour and the safety of breast feeding are born. In the paper, some rules on the treatment of nonspecific enteritis in males and females planning having offspring as well as pregnant and feeding females are showed. It should be underlined that non-specific enteritis are not contraindication to become pregnant. Gestation also does not constitute indication for the non-specific enteritis treatment interruption. It should be underlined that gestation is not indication for the non-specific enteritis treatment interruption as their exacerbation relates to higher risk for offspring than implementation of an invasive but successful treatment. The disease activation increases the risk of miscarriage, preterm labours and intrauterine death of foetus. Continuous pharmacotherapy of the enteritis with non-carcinogenic substances has great influence on the birth of a healthy child. The best time to become pregnant is the period after at least 3 months of the disease remission. At the time of gestation planning, folic acid supplementation is indicated.
    Do nieswoistych zapaleń jelit zaliczamy wrzodziejące zapalenie jelita grubego i chorobę Leśniowskiego-Crohna. Ponieważ szczyt zapadalności na te choroby przypada między 15. a 35. rokiem życia, a więc dotyczy osób w okresie prokreacyjnym, rodzi się szereg pytań i wątpliwości na temat wpływu tych schorzeń oraz ich leczenia na płodność, a także przebieg ciąży, porodu i ewentualne bezpieczeństwo późniejszego karmienia piersią. W opracowaniu zostały przedstawione zasady leczenia nieswoistych zapaleń jelit u mężczyzn oraz u kobiet planujących posiadanie potomstwa, jak również kobiet będących w ciąży i karmiących. Należy podkreślić, że sam fakt rozpoznania nieswoistych chorób zapalnych jelit nie jest bezpośrednim przeciwwskazaniem do zajścia w ciążę. Ciąża nie stanowi również wskazania do przerwania leczenia tych chorób, tj. nieswoistych zapaleń jelit, gdyż zaostrzenie ich przebiegu wiąże się z większym ryzykiem dla potomstwa w porównaniu z niebezpieczeństwem wynikającym z wdrożenia nawet agresywnego, a skutecznego leczenia. Aktywacja tych chorób zwiększa zarówno ryzyko poronień, jak i porodów przedwczesnych oraz wewnątrzmacicznego obumarcia płodu. Nieprzerwana farmakoterapia nieswoistych zapaleń jelit środkami niemającymi działania karcynogennego ma istotny wpływ na urodzenie zdrowego dziecka. Optymalnym czasem do zajścia w ciążę w takim przypadku jest okres po trwającej przynajmniej 3 miesiące remisji choroby. W okresie planowania ciąży zaleca się suplementację kwasu foliowego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 104-109
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The therapeutic potential of short-chain fatty acids enemas in inflammatory bowel diseases: a systematic review
    Potencjał terapeutyczny krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych podawanych doodbytniczo w nieswoistych chorobach zapalnych jelit: przegląd systematyczny
    Autorzy:
    Kaczmarek, Nina
    Kokot, Marta
    Makarewicz, Aleksandra
    Glapa-Nowak, Aleksandra
    Nowak, Jan K.
    Jamka, Małgorzata
    Walkowiak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/762653.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-21
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    choroba Leśniowskiego-Crohna
    nieswoiste choroby zapalne jelit
    krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    roztwór doodbytniczy
    inflammatory bowel diseases
    Crohn’s disease
    ulcerative colitis
    enema
    short-chain fatty acid
    Opis:
    Sugeruje się, że krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) mogą redukować nasilenie objawów klinicznych, poprawiać wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit (IBD). Jednakże, pomimo obiecujących badań in vitro, wyniki badań przeprowadzonych w modelu zwierzęcym oraz randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) są niejednoznaczne. Celem tego przeglądu systematycznego była ocena skuteczności SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD. Wyszukiwanie elektroniczne przeprowadzono w następujących bazach danych: PubMed, Scopus, Web of Science i Cochrane. Kryteria włączenia badań oryginalnych do przeglądu systematycznego obejmowały: 1) rodzaj badań: równoległe lub krzyżowe RCT; 2) język: artykuły w języku angielskim; 3) rodzaj interwencji: SCFA podawane doodbytniczo; 4) populacja badana: pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna, niezależnie od płci, wieku, pochodzenia etnicznego, lokalizacji badania i wielkości próby. Jako punkty końcowe przyjęto wpływ podaży SCFA na wskaźnik aktywności choroby (DAI) oraz wyniki badań endoskopowych i histopatologicznych. Do analizy zakwalifikowano 4 badania obejmujące łącznie 187 pacjentów z IBD. W 2 badaniach oceniano wpływ SCFA na DAI, w 4 badaniach – na wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupą interwencyjną a grupą kontrolną w zakresie wpływu na jakikolwiek analizowany parametr. W 2 badaniach wykazano istotny spadek DAI po okresie interwencji, zarówno w grupie SCFA, jak i w grupie kontrolnej. Podobnie, w 4 badaniach odnotowano statystycznie istotne różnice między wynikami endoskopowymi przed i po interwencji w grupie SCFA. Jednakże, w 3 badaniach podobny efekt zaobserwowano w grupie kontrolnej. Poza tym, w 3 badaniach nie zaobserwowano wpływu SCFA na wyniki histopatologiczne. Podsumowując, brak jest dowodów na skuteczność SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD.
    It has been suggested that short-chain fatty acid (SCFA) enemas might improve clinical, endoscopic and histological scores in patients with inflammatory bowel disease. However, despite the promising results of in vitro studies, the findings of animal studies and randomised controlled trials are inconclusive. Therefore, this review aimed to assess the efficacy of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases. Electronic searches were performed in PubMed, Scopus, Web of Science and Cochrane databases. Original studies were included in this systematic review if they met the following inclusion criteria: 1) types of studies: parallel or crossover randomised controlled trials; 2) language: articles published in English; 3) types of interventions: SCFA enemas; 4) population: studies conducted in subjects with ulcerative colitis or Crohn’s disease of either gender and any age and without restrictions based on the ethnicity of study participants, location of study or sample size. The outcomes included the effect of SCFA enemas on disease activity index (DAI), endoscopic and histological scores. In total, four studies enrolling 187 patients with inflammatory bowel diseases were included in this systematic review. Two studies assessed the effect of SCFA enemas on DAI. Four studies evaluated the effect of SCFA therapy on the endoscopic score and the histological score. There were no significant differences between the SCFA groups and the control groups regarding the impact on any analysed parameter. Two studies demonstrated a statistically significant decrease in DAI after the intervention period, both in the SCFA groups and the control groups. Similarly, statistically significant differences between pre- and post-intervention endoscopic scores in the SCFA groups were reported in four studies. However, in three studies, a similar effect was demonstrated in the control groups. Besides, in three studies no effect of SCFA enemas on the histological score was observed. In conclusion, there is no evidence for the effectiveness of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases.
    Źródło:
    Farmacja Polska; 2020, 76, 5; 297-304
    0014-8261
    2544-8552
    Pojawia się w:
    Farmacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies