Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dementia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Pedagogika osób z otępieniem jako nowy obszar geragogiki specjalnej
Pedagogy of People Suffering Dementia as a New Area of Special Geragogics
Autorzy:
Zych, Adam A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461499.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
Alzheimer’s disease
dementia
geragogics
pedagogy of people with dementia
[“dementagogics”]
special geragogics
Opis:
This paper refers to the problem of care, help and support in terms of persons with dementia and points the issue of compassion fatigue and long-term involvement of patient’s family. It presents some suggestions of the German educator and psychologist Janina Steurenthaler to develop a new geragogics discipline Dementagogik, that is pedagogy directed at people with dementia. In this paper the author pays a particular attention to the basic aims of pedagogy of persons with dementia as a subdiscipline of special geragogics, pointing to demographic changes and the increasing number of persons suffering dementia, both in a global scale and in Poland. This article also provides the discussion on recommendations of the World Health Organization and the European Union experts that are aimed at protection and support of elderly people with chronic issues and their caregivers. The paper ends with the basic tasks for the implementation of the pedagogy of people with dementia, as well as the final conclusion that the “dementagogics” emerged in the European Year of the Brain (2014) and presents a vision of promoting – in the time of globalization – a dementia-friendly society.
Źródło:
Labor et Educatio; 2014, 2; 271-283
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of Traditional Japanese Medicine Kampo in course of Alzheimer’s Disease
Autorzy:
Gołębiowska, Maria
Gołębiowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166895.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Alzheimer’s disease
dementia
kampo
traditional medicine
Opis:
Dementia, the plague of the aging populations, is highly prevalent in East Asia, with currently over 9,8 million dementia patients. Alzheimer’s disease (AD), the most common cause of dementia, awaits for more detailed research in terms of understanding patomechanism of the disease, but more importantly, in supporting the treatment of this incurable disease in modern medicine. Therefore, alternative therapies assisting traditional therapeutic options become more popular, with the comeback of traditional medications, such as Traditional Japnese Medicine (TJM) - Kampo. The aim of this study was to present the use and effectiveness of TJM in treatment of symptoms of AD. Among articles in PubMed Medline database in years 2008-2018, 8 articles were selected for further analysis. Most of the research (38%) consisted of observational studies using different neuropsychiatric scales and methods of assessment of dementia. Studies presented significant improvements of behavioral symptoms with additional therapy with Yokukansan, Orengedoku-to, Ninjin’yoeito and other Kampo formulas in AD patients. Reviewed research presents effectiveness of Kampo treatment in supporting of cognitive and behavioral symptoms reduction, as well as protection of beta-amyloid induced toxicity. However, more research involving bigger cohorts is needed in order to confirm results on the larger scale, in order to introduce the beneficial aspects of Kampo in AD populations worldwide.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 105; 40-50
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje wokół opieki państwa nad chorym na Alzheimera – opis przypadku
The controversy surrounding the state care for Alzheimer’s – case report
Autorzy:
Zieliński, Ewa
Bornikowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937288.pdf
Data publikacji:
2018-08-10
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
Choroba Alzheimera
demencja
pomoc
bezpieczeństwo
Alzheimer’s disease
dementia
help
safety
Opis:
Na świecie żyje obecnie około 36 milionów ludzi z demencją (otępieniem starczym, łac. dementia), w roku 2050 liczba ta ma się podwoić. Liczbę chorych na Alzheimera Polaków szacuje się na około 200‒250 tysięcy z czego 150 tysięcy nie ma postawionej diagnozy. Wraz ze starzeniem się społeczeństwa polskiego liczba chorych prawdopodobnie się powiększy. Choroba rozwija się przeważnie po 65 roku życia. Zapadalność na tę chorobę rośnie z wiekiem. Objawami choroby są: zaburzenia pamięci, nagłe zmiany nastroju, zaburzenia funkcji poznawczych oraz zachowania. Wywołane jest to nieodwracalnymi zmianami w mózgu – u osób z chorobą Alzheimera zanika kora mózgowa, ponieważ w neuronach odkłada się amyloid. Chociaż sytuacja osób dotkniętych tą chorobą w Polsce w ostatnim czasie nieco się poprawiła: szybsza diagnostyka i dostęp do nowoczesnych leków, na które stać pacjenta, Polska nie jest przygotowana do adekwatnego działania, jakie niesie za sobą wzrost zachorowalności. Wiele instytucji nie spełnia swoich zadań w kwestii pomocy chorym i ich rodzinom. Brakuje skutecznych rozwiązań systemowych. Chorzy leżący w ogóle są pozbawieni możliwości korzystania np. z domów dziennego pobytu. W praktyce w ogóle trudno mówić o jakiejkolwiek pomocy instytucjonalnej dla osób z chorobą Alzheimera. Znaczącym problemem jest brak systemów i standardów opieki, brak pomocy rodzinom i opiekunom. Z chorym na Alzheimera w Polsce można zrobić wszystko. W artykule zwrócono uwagę na kontrowersyjności opieki państwa wobec chorego i jego rodziny. Przedstawiono studium przypadku mężczyzny z rozpoznaną chorobą Alzheimera, jako przykład kontrowersyjnej opieki państwa wobec chorego i jego rodziny.
It is estimated that there are 36 million people with dementia in the world and in 2050 this number will double. The number of patients with Alzheimer’s Poles is estimated at about 200‒250 thousand. 150 thousands have no primary diagnosis. With the ageing of the Polish society the number of sufferers is likely to grow. The disease usually develops after the age of 65. Incidence of the disease increases with age. Symptoms of the disease are: memory disorders, sudden mood changes, cognitive and behavior disorders.. Is it irreversible changes in the brain – for people with Alzheimer’s cerebral cortex fades, because the neurons build up amyloid. Although the situation of the people affected by this disease in Poland recently somewhat improved: faster diagnosis and access to modern drugs for which to get the patient, Poland is still not ready for adequate action which involves an increase in morbidity. Many institutions do not fulfill their tasks in terms of aid to the sick and their families. It lacks effective system solutions. Patients in general are deprived of the possibility of using, for example, living houses. In practice, in general it’s hard to talk about any kind of institutional support for people with Alzheimer’s disease. A major problem is the lack of systems and standards of care, lack of support for families and carers. With Alzheimer’s patients in Poland can do it all.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 24; 166-177
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywieniowe czynniki i kontrowersje w zapobieganiu demencji
Dietary factors and controversies in dementia prevention
Autorzy:
Kurczyńska, Aleksandra
Ślusarczyk, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403667.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
choroba Alzheimera
demencja
zaburzenia poznawcze
dieta
dementia
cognitive impairment
Alzheimer’s disease
diet
Opis:
Demencja dotyka coraz większej liczby osób, co skłania do postrzegania jej jako istotnego problemu zdrowia publicznego. Zaburzenia poznawcze dotyczą przede wszystkim osób starszych, natomiast w praktyce stanowią również duże obciążenie dla ich opiekunów. Manifestacja otępienia nie jest jednak nieunikniona. Na funkcje układu nerwowego wpływa szeroki wachlarz czynników, począwszy już od tych na etapie życia płodowego. Do najistotniejszych determinant zaburzeń funkcji poznawczych należą obciążenia genetyczne, choroby, aktywność intelektualna, aktywność fizyczna oraz sposób żywienia. W prewencji podkreśla się rolę diety o charakterze przeciwzapalnym, ubogiej w cukier i produkty wysokoprzetworzone. Szczególne znaczenie mają kwestie takie jak prawidłowy stosunek kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6, odpowiednia podaż kwasów EPA i DHA oraz jak najniższe spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych. Natomiast do kontrowersyjnych aspektów należą m.in. dieta wysokotłuszczowa i spożycie alkoholu. Celem pracy jest analiza kontrowersyjnych czynników i strategii żywieniowych w prewencji zaburzeń poznawczych na podstawie dostępnych danych naukowych.
Dementia is affecting growing numbers of people. Consequently, we are inclined toper ceive it as a crucial public health issue. Although cognitive impairment relates mainly to the elderly, it also significantly burdens their caretakers. However, the development of dementia is not inevitable. The cognitive functions are influenced by a wide range of factors, starting with those at the beginning of the prenatal period. The most important determinants of cognitive impairment involve genetic defects, diseases, intellectual activity, physical activity and nutrition. The role played by anti-inflammatory, low in sugar and highly-processed foods is emphasized. Particular importance is attributed to the omega-6 to omega-3 ratio, proper amounts of EPA and DHA and the lowest possible trans fatty acids intake. The controversial aspects include, among others, high-fat diet and alcohol consumption. The aim of this paper is to conduct an analysis of controversial aspects and nutritional strategies related to cognitive impairment prevention, based on available scientific data.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 4, 37; 69-89
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania terapii otępienia w chorobie Alzheimera
Challenges for treatment of dementia in Alzheimer’s disease
Autorzy:
Gabryelewicz, Tomasz
Mandecka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053566.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
cholinesterase inhibitors
dementia
memantine
memantyna
otępienie
inhibitory cholinesteraz
choroba Alzhaimera
Opis:
The prevalence of dementia is reaching epidemic proportions globally. Alzheimer’s disease (AD) is one of the main causes of dementia. In the absence of a causal cure for AD, symptomatic treatment play a key role in management the disease. After proper diagnosis of AD patients should be offered the opportunity to benefit from non-pharmacological and pharmacological therapies. Cholinesterase inhibitors (rivastigmine, donepezil, galantamine) and the N-methyl-D-aspartic acid (NMDA) receptor antagonist memantine are currently widely approved for the treatment of AD. These drugs can offer benefits in three main affected areas: activities of daily living, behaviour and cognition. Several guidelines recommend treatment with cholinesterase inhibitors at the time of diagnosis of AD, taking into account expected therapeutic benefits and potential safety issues. These drugs should be used longitudinally with
Rozpowszechnienie choroby Alzheimera (Alzheimer’s disease, AD), która jest najczęstszą przyczyną otępienia, zaczyna osiągać rozmiary światowej epidemii. Kluczowe znaczenie dla pacjenta i jego rodziny ma wczesne, prawidłowe rozpoznanie choroby z możliwością uzyskania szybkiej, profesjonalnej pomocy i optymalnego leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego. Wciąż brakuje skutecznego leczenia przyczynowego, które mogłoby zapobiegać rozwojowi procesu chorobowego lub skutecznie go zahamować. Metody niefarmakologiczne pozwalają opóźnić manifestację kliniczną AD i łagodzić jej przebieg. Z kolei leki zaaprobowane w terapii AD działają objawowo w trzech obszarach: codziennej aktywności życiowej, behawioralnym i poznawczym. W Polsce dysponujemy trzema lekami o potwierdzonej skuteczności klinicznej. Dwa z nich to inhibitory cholinesteraz (rywastygmina, donepezil), trzeci jest antagonistą receptora NMDA (memantyna). Wymienione leki mogą być stosowane w monoterapii lub w terapii łączonej: inhibitor cholinesteraz i memantyna. Leczenie powinno być prowadzone długoterminowo z okresowym monitorowaniem jego efektów. Zasadą kuracji jest nieprzerwane stosowanie maksymalnej, dobrze tolerowanej terapeutycznej dawki dobowej. Oprócz działania usprawniającego funkcje poznawcze leki stosowane w AD wpływają korzystnie na objawy neuropsychiatryczne. Stosowanie innych leków niż inhibitory cholinesteraz i memantyna nie zostało potwierdzone w badaniach klinicznych i nie jest zalecane w rutynowym leczeniu AD.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 2; 103-108
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakoterapia choroby Alzheimera i innych otępień w praktyce: który lek, kiedy i dla kogo?
Pharmacotherapy in Alzheimer’s disease and other dementias in practical settings: which drug, when and for whom?
Autorzy:
Wojtera, Marcin
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053049.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
cholinesterase inhibitors
dementia
memantine
treatment
inhibitory acetylocholinesterazy
memantyna
leczenie
otępienie
choroba Alzheimera
Opis:
Dementia is characterised by a combination of different types of cognitive impairment, which is so significant that it affects daily living, disrupts patients’ professional activity and leads to complete dependence on relatives or adequate institutions. Dementias are usually caused by neurodegenerative processes or damage of vascular origin within the central nervous system. Alzheimer’s disease, which is fatal and progressive, is the main cause of dementia. Drugs used in modern medicine have only symptomatic effects and have no influence on the cause of the illness. Drugs registered for Alzheimer’s disease treatment (cholinesterase inhibitors and memantine) have been available for many years. The majority of doctors involved in treating dementia believe that they are well acquainted with the above substances which they often use. In clinical trials, it has been proven that the drugs have a moderate influence on cognitive functions, behavioural and psychological symptoms of dementia, and on activities of daily living. The influence of the drugs on the natural course of the disease in the central nervous system is still a controversial issue. This article discusses the clinical use of anti-dementia drugs available in Poland and practical recommendations regarding their choice in daily practice. Moreover, current recommendations for a change of the therapy (to a different inhibitor), combination therapy (cholinesterase inhibitors and memantine) and necessary safety procedures (contraindications, interactions) are presented.
Otępienie – zespół zaburzeń funkcji poznawczych – negatywnie wpływa na codzienne funkcjonowanie pacjenta, uniemożliwia mu wykonywanie pracy, prowadzi do pełnej zależności od opieki ze strony bliskich lub instytucji. Zespoły otępienne zwykle są konsekwencją toczących się procesów neurodegeneracyjnych albo uszkodzeń naczyniopochodnych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Najczęstszą przyczyną otępień jest choroba Alzheimera, nieuleczalna i postępująca. Współczesna medycyna dysponuje jedynie lekami, które działają objawowo i nie wpływają na przyczyny choroby. Leki zarejestrowane do leczenia otępienia w chorobie Alzheimera (inhibitory cholinesterazy i memantyna) są dostępne od wielu lat. Większość praktykujących lekarzy zajmujących się tematyką otępień uważa, że dość dobrze zna te preparaty, i często je stosuje. W badaniach klinicznych potwierdzono umiarkowaną skuteczność leków w zakresie wpływu na funkcje poznawcze, zaburzenia zachowania i objawy psychiatryczne towarzyszące otępieniu, a także funkcjonowanie pacjentów. Kontrowersyjna pozostaje kwestia wpływu leków na naturalny przebieg procesu chorobowego toczącego się w ośrodkowym układzie nerwowym. W artykule omówiono kliniczne zastosowania dostępnych w Polsce „leków przeciwotępiennych” i praktyczne zalecenia dotyczące ich wyboru w codziennej pracy klinicznej. Ponadto przedstawiono aktualne rekomendacje odnośnie do zasad zamiany terapii (na inny inhibitor) i leczenia skojarzonego (inhibitor i memantyna) oraz konieczne środki ostrożności (przeciwwskazania, interakcje lekowe).
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 4; 218-227
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w komunikacji z pacjentem z chorobą Alzheimera
Difficulties in communication with a patient with Alzheimer’s disease
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Gustaw, Katarzyna
Kryś, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943561.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
communication
dementia
language disorders
speech
choroba alzheimera
demencja
komunikacja
mowa
zaburzenia językowe
Opis:
Alzheimer’s disease involves a progressive disintegration of the brain in the clinical picture of dementia. In addition to explicit memory loss, problems with thinking, language functions, emotional life, logical reasoning. As the disease progresses the patient is completely lost in the environment and can not use speech. As a result, there are problems in communicating with the environment. The aim of this study was to create a profile of language impairment in subsequent stages of Alzheimer’s disease. The research tool was a questionnaire anABC designed by the author. The survey anABC was designed and named to evaluate the efficiency of language and communication. To assess the level of cognitive impairment scale was used Mini‑Mental State Examination (MMSE). The study group comprised 32 patients with Alzheimer’s disease and 32 caregivers. Patients in the first stage of the disease have the greatest difficulties in terms of pragmatics, content and semantics – the meaning of individual words. The greatest difficulty for patients in the second stage of the disease was the understanding and interpretation of expression depending on the context, then the content and meaning of individual words. There was also minor difficulties with the syntax. In the third stage of the disease, the greatest difficulty equally represented: pragmatics, and semantics of the contents,effia somewhat smaller barrier was the syntax, but there were also phonetic difficulties. The largest group of patients with Alzheimer’s disease were patients with significant impairment in interpersonal communication. There is an urgent need to educate caregivers of persons with Alzheimer’s disease in the field of communications.
Choroba Alzheimera polega na postępującym rozpadzie funkcji mózgu w obrazie klinicznym zespołu dementywnego. Obok wyraźnej utraty pamięci występują zaburzenia myślenia, funkcji językowych, życia emocjonalnego, logicznego rozumowania. Wraz z postępem choroby chory staje się zupełnie zagubiony w otoczeniu, nie potrafi posługiwać się mową. W efekcie pojawiają się problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Celem pracy było stworzenie profilu zaburzeń językowych w kolejnych etapach choroby Alzheimera. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety anABC. Ankieta nazwana anABC zaprojektowana została tak, by oceniać sprawność językowo‑komunikacyjną. Do oceny poziomu zaburzeń funkcji poznawczych posłużono się skalą Mini‑Mental State Examination (MMSE). Badanie przeprowadzono w grupie 32 pacjentów z chorobą Alzheimera i 32 ich opiekunów. Pacjenci w pierwszym stadium choroby mieli największe trudności w zakresie pragmatyki, treści i semantyki – znaczenia poszczególnych wyrazów. Największą trudność dla pacjentów w drugim stadium choroby stanowiły rozumienie i interpretowanie wypowiedzi w zależności od kontekstu, następnie treść i znaczenie poszczególnych wyrazów. Zaobserwowano też drobne trudności w zakresie składni. W trzecim stadium choroby jednakową i największą trudność stanowiły: pragmatyka, treść i semantyka, nieco mniejszą barierą była syntaktyka, natomiast dodatkowo pojawiały się trudności fonetyczne. Największą grupę pacjentów z chorobą Alzheimera stanowili pacjenci ze znacznymi zaburzeniami w komunikacji interpersonalnej. Istnieje pilna potrzeba edukacji opiekunów osób z chorobą Alzheimera w zakresie sposobów komunikacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 18-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia konotacji jako wskaźnik rozpadu systemu językowego
Connotation Disorders as an Indicator of Disintegration of the Language System
Autorzy:
Lipski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892723.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
connotation
schizophrenia
schizophasia
aphasia
dementia
Alzheimer’s disease
konotacja
schizofrenia
schizofazja
afazja
demencja
otępienie
choroba Alzheimera
Opis:
W prezentowanym artykule autor skupia się nad zaburzeniami spójności wypowiedzi. Opisuje je posługując się pojęciem konotacji. Konotacja jest terminem, który utrwalił się w nauce w kilku znaczeniach. Autor dokonuje przeglądu tych znaczeń oraz wskazuje, jak zjawisko konotacji wiąże się z zaburzeniami językowymi. Początki badań nad konotacją w wymiarze filozoficzno-logicznym sięgają XIX wieku i wiążą się z pracami J.S. Milla. Za twórcę językoznawczej teorii konotacji uważany jest K. Bühler. W obrębie samego językoznawstwa konotacja była postrzegana różnie, a wiedza na jej temat rozwijała się wraz z rozwojem tej dyscypliny. Badania N. Chomsky’ego wskazują, że to związki formalne i semantyczne pomiędzy wyrazami użytymi w wypowiedzi determinują jej spójność. Sam N. Chomsky nie używał pojęcia konotacji, ale w prezentowanych przez niego pracach przedstawił dwa poziomy zaburzeń spójności. Zasady konotacji są tam prezentowane jako reguły subkategoryzacji i selekcji. Jak zaznacza autor artykułu, właściwości konotacyjne czasowników są czynnikiem determinującym schemat składniowy. Artykuł przedstawia propozycję włączenia badań nad konotacją w obręb problematyki logopedycznej. Autor wskazuje na występowanie zaburzeń konotacji w schizofazji, afazji i otępieniu. Należy zaznaczyć, że rozpad związków konotacyjnych prezentuje się w każdym z tych zaburzeń inaczej. Zaburzenia konotacji związane są z nieprawidłowym funkcjonowaniem mózgu, a zwłaszcza z zaburzeniami w okolicy czołowo-skroniowej.
The present study focuses on disorders of speech coherence and describes them using the concept of connotation. Connotation is the term that has become established in science with several meanings. The author makes a review of these meanings and shows how the phenomenon of connotation is associated with language disorders. Early studies on connotation in the philosophical-logical dimension go back to the nineteenth century and are connected with the works by J.S. Mill, while K. Bühler is regarded as the founder of the linguistic theory of connotation. Within linguistics, connotation was perceived in different ways, and knowledge about it developed with the development of this discipline. Studies by N. Chomsky show that it is formal and semantic relationships between words used in an utterance that determine its coherence. Chomsky himself did not use the concept of connotation but he presented two levels of coherence disorders in his works. The principles of connotation are presented there as rules of subcategorization and selection. The author of the paper emphasizes that the connotation properties of verbs are a factor that determines the syntactic pattern. The paper shows the proposal of including investigations on connotation in the issues of logopedics. The author draws attention to the occurrence of connotation disorders in schizophasia, aphasia, and dementia. It should be stressed that the disintegration of connotation relationships looks different in each of these disorders. Connotation disorders are related to the improper functioning of the brain, particularly with disorders in the frontotemporal region.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 107-127
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak pacjenci z chorobą Alzheimera opisują osoby, miejsca i sytuacje? Charakterystyka trudności w zakresie komunikacji językowej w łagodnej fazie otępienia
How Do Patients with Alzheimer’s Disease Describe Persons, Places and Situations? Description of Difficulties in Linguistic Communication in the Mild Stage of Dementia
Autorzy:
Domagała, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937509.pdf
Data publikacji:
2021-06-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
choroba Alzheimera
łagodna faza otępienia
opis
wypowiedź mówiona
Alzheimer’s disease
mild stage dementia
description
spoken utterance
Opis:
W artykule dokonano charakterystyki trudności w zakresie komunikacji językowej u osób z chorobą Alzheimera w łagodnym stadium otępienia, mając za podstawę wyniki badań empi-rycznych odnoszących się do opisu jako formy wypowiedzi mówionej, przeprowadzonych w gru-pie 60 osób w ramach projektu badawczego pt. „Narracja i jej zaburzenia w przebiegu choroby Alzheimera. Skala sprawności narracyjnych jako technika diagnostyczna w otępieniu alzheimerow-skim” (kierownik projektu: A. Domagała; 39. konkurs projektów badawczych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, NN104 155339). Artykuł ten stanowi drugą część opracowania dotyczą-cego możliwości językowych pacjentów z odniesieniem do różnych rodzajów opisu (postaci, wnę-trza, sytuacji) w aspekcie makro- i superstruktury tekstu (w pierwszej części opracowania zapre-zentowano wyniki analiz odnoszące się do umiarkowanej fazy otępienia – Domagała 2018). W tej części w analogiczny sposób (przy wyborze tych samych zjawisk i zakresu ich analizy co uprzed-nio w przypadku pacjentów z otępieniem umiarkowanym) unaoczniono ujawniające się stosunko-wo wcześnie trudności z określaniem tematu wypowiedzi (najczęściej w przypadku opisu sytuacji, najrzadziej w przypadku opisu miejsca), wskazywanie przez pacjentów na własną niekompetencję, własne ograniczenia, niemożność sprostania wymaganiom związanym z konstruowaniem wypowie-dzi w aspekcie makrostrukturalnym (najczęściej w przypadku opisu sytuacji, nieco rzadziej w przypadku opisu miejsca i opisu osób), manifestujące się w niektórych wypowiedziach znaczące trudności w aspekcie superstrukturalnym (najczęściej w przypadku opisu osób).
The paper presents difficulties in linguistic communication in Alzheimer’s patients (in the moderate stage dementia) on the basis of empirical studies concerning description as a form of spoken utterance, conducted in a 60-person group as part of the research project ‘Narrative and Its Disorders in the Course of Alzheimer’s Disease. The Scale of Narrative Skills as a Diagnostic technique in Alzheimer’s Dementia (project manager: Dr Aneta Domagała; the 39th Competition of Ministry of Science and Higher education for research projects NN10415339). the present article is the second part of the study on the linguistic abilities of patients with regard to different kinds of description (of persons, interiors, situations) from the angle of the macro- and superstructure of text (Part one of the study presented the results of analyses concerning the moderate stage of dementia – Domagała 2018). the present part, analogously (having selected the same phenomena and scopes of their analyses as previously in the cases of patients with moderate dementia) demonstrates difficulties with defining the subject of utterances that manifest themselves comparatively early (most often in the case of descriptions of situations, least often in the case of descriptions of interiors), showing their incompetence by the patients themselves, their own limitations, inability to meet the requirements related to utterance building from the macrostructural perspective (most often in the case of descriptions of situations, less frequently in the case of descriptions of interiors and descriptions of persons), significant difficulties manifested in some utterances from the superstructural angle (most often in the case of descriptions of persons).
Źródło:
Logopedia; 2020, 49, 2; 103-119
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieta jako czynnik protekcyjny otępienia
Diet as a protective factor in dementia
Autorzy:
Magierski, Radosław
Antczak-Domagała, Katarzyna
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053163.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
dementia
diet
mild cognitive disorders
prevention
otępienie
łagodne zaburzenia poznawcze
prewencja
dieta
choroba Alzheimera
Opis:
For years, predictions concerning the epidemiology of dementia, particularly Alzheimer’s disease, have been sinister. The commonness of dementia at present and prognoses saying that the number of demented patients will triple in the next decades prompts the search for effective treatment methods. Unfortunately, despite long studies, no effective therapy for neurodegenerative syndromes has been developed. Therefore, simultaneously conducted studies aim at establishing effective prevention. Apart from physical and mental activity, diet is another field explored in the preventive investigations. More and more correlations between nutritional status, diet and cognitive functions are observed. The investigations in this area may be divided into three basic fields. First, basic examinations are used to analyse the impact of nutrients on the functioning of the nervous system. Second, there are ongoing observation projects and population-based studies. A long observation of behaviours and nutritional habits in large cohorts as well as rates indicating compliance to given dietary guidelines enable researchers to draw conclusions concerning protective effects of diet. Third, it is attempted to conduct prospective preventive studies (with dietary interventions and recommendations concerning mental and physical activity) as well as clinical trials evaluating the effects of specific diets or impact of some food products (e.g. foods for special medical purposes). The current knowledge suggests that dietary interventions, particularly when combined with physical and mental activity, may be the most advantageous if implemented early enough and observed nearly for the entire life.
Od lat pojawiają się kasandryczne wizje dotyczące epidemiologii otępień, a zwłaszcza choroby Alzheimera. Znaczne rozpowszechnienie otępień dzisiaj i prognozowane potrojenie liczby chorych otępiałych w najbliższych dekadach zmusza do poszukiwań skutecznych opcji leczniczych. Mimo wieloletnich badań nie udało się niestety opracować skutecznej terapii zespołów neurodegeneracyjnych, dlatego równolegle prowadzi się badania mające na celu opracowanie efektywnych strategii prewencyjnych. Oprócz wpływu aktywności umysłowej i fizycznej obszar intensywnych badań prewencyjnych stanowi dieta. Dostrzega się coraz więcej zależności między stanem odżywienia i dietą a funkcjami poznawczymi. Badania w tym zakresie można podzielić na trzy podstawowe obszary. Po pierwsze, na podstawie badań podstawowych analizowane jest znaczenie składników pochodzących z pożywienia dla funkcjonowania układu nerwowego. Po drugie, trwają projekty obserwacyjne i badania prowadzone w populacji. Wieloletnia obserwacja zachowań i nawyków żywieniowych w dużych populacjach i wskaźniki stosowania się do konkretnych wytycznych dietetycznych pozwalają na wyciąganie wniosków o protekcyjnym działaniu diety. Po trzecie, podejmuje się próby prospektywnych badań prewencyjnych (z interwencjami dietetycznymi, a także zaleceniami dotyczącymi aktywności umysłowej i fizycznej) oraz badania kliniczne oceniające efekty wdrożonej specyficznej diety lub wpływ produktów przemysłowych (np. środków spożywczych przeznaczenia medycznego). Na bazie dostępnej wiedzy sugeruje się, że interwencje dietetyczne, zwłaszcza w połączeniu z aktywnością umysłową i fizyczną, mogą przynieść najwięcej korzyści – o ile zostaną wdrożone odpowiednio wcześnie i będą stosowane przez praktycznie całe życie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 3; 167-174
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dementia as a contemporary challenge for providing care for the aging populations
Autorzy:
Klich-Rączka, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188038.pdf
Data publikacji:
2019-05-06
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Alzheimer’s disease
behavioral disorders
dementia
care
care costs
choroba Alzheimera
koszty opieki
opieka
otępienie
zaburzenia zachowania
Opis:
Dementia occurs with a frequency of 10–12% in the entire geriatric population and 33–50% in people over 90 years of age. The most common cause of dementia are: Alzheimer’s disease, rarely vascular dementia, dementia with Lewy bodies, frontotemporal dementia and Parkinson’s disease with dementia. There are no medicaments to prevent dementia and effectively treat it. The treatment only slows the progression and improves the quality of life of the patient and caregiver. Taking care of a patient with dementia burdens the caregiver. As the disease progresses, care time extends even to the entire day. Over 90% of caregivers in Poland are family carers. Over 90% of patients stay in their own home until death. The cost of care is high and increases with the duration of the disease. In the case of agitated patients, the cost is higher. Institutional care is more expensive than home care. In Poland, there are no good system solutions in care for a dementia patient. Caregivers do not receive proper support from the government and subordinate units.
Źródło:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2019, 17, 1; 16-25
2084-2627
Pojawia się w:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Therapeutic Values of the Programme “Remembering Yesterday, Caring for Today” in Dementia Care
Terapeutyczne wartości programu ,,Pamiętając o Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj” w opiece nad osobą żyjącą z otępieniem
Autorzy:
Sikora-Balicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007638.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
Alzheimer’s disease
creative reminiscence in dementia care
life history
dementia/non-pharmacological therapy
Remembering Yesterday, Caring for Today
historia życia
choroba Alzhaimera
otępienie/terapia niefarmakologiczna
twórcze wspomnienia w opiece nad otępieniem
Pamiętając Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj
Opis:
This article describes the therapeutic values of the project “Remembering Yesterday, Caring in Dementia Care” for people living with dementia. Project was established with European Reminiscence Network partners in the European Union, which also operates in the USA, Canada, Latin America, Australia and India. The programme is based on the use of creative reminiscence and interpersonal interaction in reminiscence work to “[…] rediscover and celebrate one’s individuality and social identity”. (European Reminiscence). It can help to alleviate loneliness and/or social isolation, improve health and well-being and, in a broader perspective, “make […] their lives […] despite old age and, often with disabilities, a dignified and valuable phase of life”. (Zych, 2005, p. 53).
W artykule opisano terapeutyczne wartości programu ,,Pamiętając o Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj” dla osób żyjących z otępieniem. Projekt powstał z partnerami European Reminiscence Network, która działa nie tylko w krajach Unii Europejskiej, ale również w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Łacińskiej, Australii i Indiach. Program opiera się na użyciu twórczości artystycznej i interakcji międzyludzkiej w pracy z reminiscencją, aby ,,[…] odkrywać na nowo i celebrować własną indywidualność i społeczną tożsamość” (European Reminiscence Network, 2020). Program może pomóc złagodzić samotność i/lub izolację społeczną, a w szerszej perspektywie – czynić życie, mimo starości i często niepełnosprawności, istnieniem godnym a zarazem wartościową fazą życiową (Zych, 2005).
Źródło:
Labor et Educatio; 2021, 9; 29-41
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza i terapia logopedyczna pacjenta w łagodnej fazie otępienia alzheimerowskiego
The diagnosis and speech therapy of a patient with early stage alzheimer’s dementia
Autorzy:
Antczak-Kujawin, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695864.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
choroba Alzheimera
otępienie alzheimerowskie
diagnoza i terapia logopedyczna
Alzheimer’s disease
Alzheimer’s dementia
diagnosis and speech therapy
Opis:
The article presents the case study of 85-year-old man with the early stage Alzheimer’s dementia. The results of speech therapy diagnosis including the methods of diagnostic procedure were discussed. The nature of speech disorders in Alzheimer’s dementia with particular focus on the symptoms of lexical and semantic skills as well as narration skills were described. The main objectives and therapeutic strategies were also indicated as well as the methods of speech therapy applied in the case of tested patient. The proposition of speech therapy including the description of first 12 months of therapy were presented.
W artykule przedstawiono opis przypadku 85-letniego mężczyzny z otępieniem alzheimerowskim w fazie łagodnej. Omówiono wyniki diagnozy logopedycznej i wskazano metody postępowania diagnostycznego. Opisano charakter zaburzeń mowy w otępieniu alzheimerowskim, ze szczególnym uwzględnieniem objawów zaburzeń sprawności leksykalno-semantycznej oraz sprawności narracyjnej. Wskazano również główne cele i strategie terapeutyczne oraz metody terapii logopedycznej stosowane w przypadku badanego pacjenta. Przedstawiono propozycję terapii logopedycznej, obejmującą opis pierwszych dwunastu miesięcy terapii.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2018, 2; 11-22
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Test fluencji słownej semantycznej w logopedycznej diagnozie otępienia alzheimerowskiego – wybrane aspekty
Semantic Verbal Fluency Test in the Logopedic Diagnosis of Alzheimer’s Dementia – Selected Aspects
Autorzy:
Gliwa-Patyńska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007048.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
choroba Alzheimera
demencja
test fluencji słownej semantycznej
diagnoza logopedyczna
Alzheimer’s disease
dementia
semantic verbal fluency test
speech therapy diagnosis
Opis:
W artykule podjęto próbę wykazania przydatności testu fluencji słownej semantycznej w diagnozie logopedycznej osób ze zdiagnozowaną chorobą Alzheimera. Omówiono podstawowe pojęcia dotyczące fluencji słownej, zwłaszcza semantycznej, dokonano charakterystyki testu, opisano jego strukturę, przedstawiono procedurę badania i omówiono propozycje analizy wyników. Test jest jednym z najczęściej wykorzystywanych narzędzi do oceny m.in. zasobów leksykonu umysłowego, sposobu magazynowania wiedzy i możliwości jej przywoływania. Dostarcza wiedzy na temat jakości procesów językowych. Sposób realizacji zadań fluencji słownej (tj. liczba generowanych pojęć zgodnych z kryterium, liczba klastrów i ich zasób, charakter błędów) świadczy o jakości procesów językowych, o stanie pamięci semantycznej. Trudności z aktualizacją pojęć mogą być istotnym objawem rozwijających się procesów otępiennych, zwłaszcza we wczesnym stadium AD.
The article attempts to demonstrate the usefulness of the semantic verbal fluency test in speech therapy diagnosis of people diagnosed with Alzheimer’s disease. The basic concepts of verbal fluency, especially semantic, were discussed, the test was characterized, its structure was described, the test procedure was presented and the proposed analysis of the results was discussed. The test is one of the most frequently used tools for assessing resources of the mental lexicon, the method of storing knowledge and the possibility of recalling it. Provides knowledge about the quality of linguistic processes. The way of carrying out verbal fluency tasks (the number of generated concepts consistent with the criterion, the number of clusters and their resources, the nature of errors) proves the quality of linguistic processes and the state of semantic memory. Difficulties with updating concepts may be a significant symptom of developing dementia processes, especially in the early stages of AD.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2021, 5; 35-57
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikowalne czynniki ryzyka rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych: co możemy zrobić, aby uniknąć otępienia?
Alzheimer’s disease as preventable illness: a risk factors based approach
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061354.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
choroba Alzheimera
dementia
diet
mental activity
prevention
dieta
fitness
otępienie
prewencja
aktywność fizyczna
aktywność umysłowa
choroba Alzhaimer'a
Opis:
The prevalence of dementias in westernized countries, including Alzheimer’s disease, is on the rise, mainly due to graying of the populations as well as to the advances of treatment and care of infectious diseases, cancer and cardiovascular disorders, which all lead to a decreased mortality rate in the elderly. The costs of dementia care worldwide grows on parallel, including both direct and indirect cost for patients and their families, as well as health care systems. It has been estimated that modifying strategy delaying the onset of dementia symptoms of merely 5 years would have already a major impact of both prevalence and costs. Several drugs have been proposed as potentially delaying or preventing dementia, including statins, non-steroid anti-inflammatory drugs, hormonal therapies, vitamins, natural products and even cholinesterase inhibitors; none of them have been, however, approved for that purpose yet. A number of risk factors might be, on the other hand, managed by non-pharmacological interventions, including lifestyle modifications and early life prevention strategies. In this paper I review current strategies based mainly on cognitive reserve hypothesis. Although no definite recommendations are possible at this point, it looks as if some general issues might already be raised. According to current estimates elderly who keep physically and mentally active, taking care of their cardiovascular fitness as well as moderately restricting their caloric intake (without compromising vitamins and micronutrients) might delay the onset of dementia of several years or even reduce a total risk of developing dementia.
Starzenie się populacji krajów wysoko rozwiniętych i rozwój medycyny (dający w efekcie spadek śmiertelności głównie z powodu chorób zakaźnych, chorób nowotworowych i chorób układu krążenia) prowadzą do wzrostu prewalencji związanych z wiekiem chorób neurozwyrodnieniowych, przede wszystkim choroby Alzheimera. Obserwuje się także stały wzrost kosztów związanych z otępieniem, zarówno bezpośrednio dla chorych i ich bliskich, jak i dla systemów ochrony zdrowia i opiekuńczych. Szacuje się, że skuteczna strategia prewencyjna, opóźniająca wystąpienie objawów otępienia o 5 lat (a więc w istocie tylko modyfikująca przebieg choroby), zmniejszyłaby światowe koszty o 20 %. Intensywnie badane są strategie oparte o interwencje farmakologiczne, m.in. z wykorzystaniem statyn, leków przeciwzapalnych, leków hormonalnych, witamin, preparatów pochodzenia naturalnego, a nawet inhibitorów cholinesterazy. Szereg zidentyfikowanych obecnie czynników ryzyka może być jednak przedmiotem interwencji niefarmakologicznych, głównie dotyczących stylu życia oraz interwencji profilaktycznych we wczesnym okresie rozwojowym. W pracy omówiono potencjalnie modyfikowalne czynniki ryzyka choroby Alzheimera i, opartych o współczesny stan wiedzy, możliwości niefarmakologicznych działań profilaktycznych. Szczególną uwagę poświęcono koncepcji rezerwy poznawczej i bazujących na niej strategiach związanych z treningami funkcji poznawczych, aktywnością fizyczną, prawidłową dietą, czy utrzymywaniem bogatej sieci kontaktów społecznych. Jakkolwiek nie można obecnie sformułować żadnych jednoznacznych rekomendacji, coraz więcej danych wskazuje na to, że – niezależnie od czynników natury biologicznej (w tym genetycznych) – ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera jest mniejsze, a wiek wystąpienia pierwszych objawów późniejszy u osób aktywnych fizycznie i umysłowo, dbających o sprawność układu sercowo-naczyniowego oraz (prawdopodobnie) ograniczających liczbę kalorii w diecie, bez jednoczesnego indukowania niedoborów witaminowych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 88-94
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies