Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szyjewska-Bagińska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Prawo przysługujące upadłemu z ubezpieczenia społecznego jako prawo niezbywalne i niewchodzące w skład masy upadłości
The rights for an bankrupt resulting from social insurance as an inalienability and not entering into the sum of a bankrupt’s estate
Autorzy:
Szyjewska-Bagińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/541813.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
ubezpieczenia społeczne
upadłość
masa upadłości
prawo niezbywalne
świadczenie emerytalne i rentowe
social insurances
bankruptcy
bankrupt’s estate
inalienability
retirement and social insurance pension benefits
Opis:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą podlegają ubezpieczeniom społecznym i są płatnikami tych składek, a więc są zobowiązane do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jako przedsiębiorcy mogą być postawione w stan upadłości. Z chwilą ogłoszenia upadłości ich majątek, zarówno istniejący w chwili upadłości, jak i nabyty w toku postępowania upadłościowego, z mocy prawa wchodzi w skład masy upadłości, którą zarządza syndyk. Upadły przedsiębiorca, który jest w relacji wobec Zakładu ubezpieczonym, może mieć równolegle ustalone prawo do świadczenia emerytalnego lub rentowego. ZUS występuje wówczas w podwójnej roli: wierzyciela oraz zobowiązanego. Przedmiotem artykułu jest omówienie relacji zachodzących pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w roli wierzyciela wobec masy upadłości reprezentowanej przez syndyka oraz ZUS (organem rentowym) jako zobowiązanym wobec świadczeniobiorcy do wypłaty świadczenia z ubezpieczenia społecznego. Omówiony zostanie problem świadczenia wypłacanego ubezpieczonemu w trakcie trwania postępowania upadłościowego, w kontekście tego, czy stanowi ono majątek wchodzący w skład masy upadłości.
Physical persons running their own business are subject to social insurances and are payers of these contributions and are therefore obliged to pay social insurance contributions to the Polish Social Insurance Institution (ZUS). As entrepreneurs they can declare themselves as having entered a state of bankruptcy. From the moment of such an announcement the bankruptcy of both assets existing at the moment of bankruptcy as equally those acquired during the course of bankruptcy proceedings on the strength of the law enters into the makeup of the estate of the bankrupt party, which is controlled by a receiver. A bankrupt entrepreneur who is an insured party in relation to the Polish Social Insurance Institution, may have a concurrently established right to retirement and social security pensions. ZUS acts then in a dual role: as the obligee and obliged party. The subject of this article is an account of the relations occurring between ZUS in the role of the obligee in terms of the bankrupt’s estate as represented by the receiver and ZUS (benefit organ) as the obliged party in relation to the benefi t receiver in the payment of benefits resulting from social insurance. Described is the problem of paid out benefi t to the insured party in the course of receivership undertakings within the context of whether this constitutes an element of the estate entering into the composition of the bankrupt’s estate.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2016, 1; 95-112
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydawane w postępowaniu abolicyjnym– uwagi na marginesie wyroku SA w Gdańsku w sprawie III AUa 1789/15
ZUS decisions made in abolitionist proceedings – comments in the margins of the Gdansk Court of Appeal’s ruing in the case of III AUa 1789/15
Autorzy:
Szyjewska-Bagińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/541876.pdf
Data publikacji:
2016-12-12
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
contribution payment remittance
ZUS decisions
abolitionist proceedings
legal condition
responsibilities of a national insurance contribution payer
umorzenie składek
decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
postępowanie abolicyjne
warunek prawny
obowiązki płatnika składek
Opis:
W artykule przedstawiono procedurę postępowania przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w sprawie umorzenia składek na podstawie tzw. ustawy abolicyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem decyzji Zakładu wydawanych w tym postępowaniu. Asumptem do rozważań stał się wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie III AUa 1789/15, który przełamał dotychczasową linię orzecznictwa sądów powszechnych. Decyzje Zakładu wydawane w indywidualnych sprawach nie są decyzjami prawotwórczymi. Potwierdzają jedynie istnienie bądź nieistnienie określonych praw lub obowiązków wynikających wprost z przepisów prawa. W postępowaniu abolicyjnym konieczne jest odróżnienie czynności materialnoprawnych wywołanych ustawą od czynności procesowych podejmowanych przez ZUS w tym postępowaniu. To rozróżnienie ułatwia ocenę charakteru prawnego decyzji Zakładu i ustalenie, jaka powinna być ich treść. Analiza przepisów ustawy abolicyjnej wskazuje, że użyte w niej określenie „warunek” w istocie oznacza przesłanki ustawowe, jakie muszą zostać spełnione, aby doszło do umorzenia należności. Przesłanki te zostały w sposób kompletny i zupełny określone w przepisach ustawy abolicyjnej. Decyzja Zakładu kończąca postępowanie potwierdza jedynie zaistnienie wszystkich wymaganych przesłanek. Nie jest to decyzja prawotwórcza (konstytutywna). Wynika to z literalnej wykładni przepisów ustawy abolicyjnej oraz z porównania jej przepisów z przepisami ogólnymi ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
The article presents the procedure followed by the Polish Social Insurance Institution (ZUS) on the question of remitting national insurance payments on the basis of the so-called abolitionist act, with particular consideration being paid to ZUS decisions issued in these proceedings. The impulse for reflections was the ruling of the Court of Appeal in Gdansk on the matter of III AUa 1789/15, which had broken the hitherto line in rulings by courts of common pleas. ZUS’s decisions given in individual cases are not law creating ones. They merely confirm the existence or non-existence of specific laws or responsibilities resulting directly from the regulations of the law. In abolitionist proceedings it is essential to differentiate the material-legal activities brought about by an act from those processional activities undertaken by ZUS during such proceedings. Such a differentiation makes an evaluation of the legal character of a ZUS decision easier and the establishment of what their content should be. Analysis of the regulations of the abolitionist act shows that the use within it of the designation ‘condition’ in essence means statutory factors which have to be fulfilled in order to achieve the remission of balances due. These factors have been fully and completely defined in the regulations of the abolitionist act. ZUS’s decision ending proceedings merely confirms the existence of all the required factors. It is not a legally binding (constitutional) decision. This results from the literal explanation of the regulations of the abolitionist act as well as from a comparison of its regulations with the general regulation of the social security act.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2016, 3; 87-103
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadczenie postojowe jako element techniki socjalnego wsparcia w zabezpieczeniu społecznym
Autorzy:
Szyjewska-Bagińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082255.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Tematy:
świadczenie postojowe
ubezpieczenie społeczne
zabezpieczenie społeczne
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Opis:
W artykule zawarto rozważania dotyczące zasadności rozróżnienia nowej techniki stosowanej w zaopatrzeniu społecznym, czego przykładem jest świadczenie postojowe, które na podstawie przepisów szczególnych wprowadzonych w związku ze stanem epidemii oraz przestojem gospodarczym przysługuje osobom prowadzącym pozarolniczą działalność oraz osobom wykonującym umowy cywilnoprawne. Świadczenie postojowe jest przyznawane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, ma związek z aktywnością zawodową osoby uprawnionej, posiada roszczeniowy charakter, zaś tryb odwoławczy jest analogiczny jak dla spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Świadczenie postojowe nie jest jednak świadczeniem z ubezpieczenia społecznego, a nawet świadczeniem ubezpieczeniowym. Podmiotami uprawnionymi nie są osoby posiadające tytuł do ubezpieczenia społecznego, świadczenie nie ma charakteru wzajemnego i jest finansowane ze środków publicznych. Jego wysokość została określona ryczałtowo, poniżej płacy minimalnej, a ponadto istnieje kryterium dochodowe, po przekroczeniu którego świadczenie nie jest należne. Świadczenie postojowe wykazuje cechy właściwe trzem tradycyjnie wyróżnianym technikom realizacji zabezpieczenia społecznego: ubezpieczeniowej, zaopatrzeniowej i pomocy społecznej. Cechy właściwe temu świadczeniu pozwalają na zaliczenie go do nowej kategorii świadczeń, nazwanej w doktrynie świadczeniami wsparcia socjalnego.
Źródło:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2020, 3; 3-19
1731-0725
Pojawia się w:
Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies