W artykule zawarto rozważania dotyczące zasadności rozróżnienia nowej techniki stosowanej w zaopatrzeniu społecznym, czego przykładem jest świadczenie postojowe, które na podstawie przepisów szczególnych wprowadzonych w związku ze stanem epidemii oraz przestojem gospodarczym przysługuje osobom prowadzącym pozarolniczą działalność oraz osobom wykonującym umowy cywilnoprawne. Świadczenie postojowe jest przyznawane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, ma związek z aktywnością zawodową osoby uprawnionej, posiada roszczeniowy charakter, zaś tryb odwoławczy jest analogiczny jak dla spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Świadczenie postojowe nie jest jednak świadczeniem z ubezpieczenia społecznego, a nawet świadczeniem ubezpieczeniowym. Podmiotami uprawnionymi nie są osoby posiadające tytuł do ubezpieczenia społecznego, świadczenie nie ma charakteru wzajemnego i jest finansowane ze środków publicznych. Jego wysokość została określona ryczałtowo, poniżej płacy minimalnej, a ponadto istnieje kryterium dochodowe, po przekroczeniu którego świadczenie nie jest należne. Świadczenie postojowe wykazuje cechy właściwe trzem tradycyjnie wyróżnianym technikom realizacji zabezpieczenia społecznego: ubezpieczeniowej, zaopatrzeniowej i pomocy społecznej. Cechy właściwe temu świadczeniu pozwalają na zaliczenie go do nowej kategorii świadczeń, nazwanej w doktrynie świadczeniami wsparcia socjalnego.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00