Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autorskie" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prawo autorskie w Polsce w dobie społeczeństwa informacyjnego – głos krytyczny użytkowników praw
Copyright law in Poland at the age of an information society – a critical voice of copyright users
Autorzy:
Straszewski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693888.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
copyright and related rights
collective management
judicial rulings
prawo autorskie
zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
prawo autorskie i prawa pokrewne
orzecznictwo
Opis:
The article contains a critical summary of the twentieth anniversary of the Act on Copyright and Related Rights being in force, and focuses on the issue of the position of copyright users in today’s copyright-related market. The main problems of the functioning of copyright law in Poland are identified and the ineffective enforcement of law by administrative authorities presented. Thenon-existence of an efficient collective management system is also raised, as well as the resulting immense inequality of copyright market participants. Attention has been drawn to the increasing difficulties and barriers to conducting businesses that depend on copyright and relative rights use, to obsolete regulation, non-consistent judicial rulings and repressive liability principles imposed. The author then makes some recommendations, mostly legislative, that could provide for some adjustments to the benefit of all copyright-market participants.
Artykuł prezentuje krytyczne podsumowanie 20-lecia obowiązywania ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, skupiając się na problematyce związanej z pozycją użytkowników praw autorskich na współczesnym rynku obrotu przedmiotem ochrony tej gałęzi prawa. Autor diagnozuje główne problemy związane z funkcjonowaniem ustawy także związane z nieefektywnym jej egzekwowaniem przez właściwe organy administracji państwowej. Poruszona została przede wszystkim kwestia braku skutecznego systemu zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i wynikająca z tego faktu drastyczna nierówność między prawami użytkowników i uprawnionych. W artykule zwrócono także uwagę na narastające bariery dla działalności gospodarczej powiązanej z użytkowaniem praw autorskich i praw pokrewnych powodowane archaizmem regulacji, znaczącą rozbieżnością linii orzeczniczej w sporach sądowych dotyczących ochrony prawnoautorskiej i nadmierną represyjnością odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autor przedstawia propozycje działań, przede wszystkim legislacyjnych, mogących usprawnić działanie systemu prawa autorskiego z korzyścią dla wszystkich jego uczestników.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 287-299
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa autorskie do korespondencji a uprawnienia Instytutu Pamięci Narodowej
Autorzy:
Bagieńska - Masiota, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915443.pdf
Data publikacji:
2017-07-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Inspiracją do napisania artykułu było zdarzenie, jakie miało miejsce na początku 2016 r. W lutym 2016 roku prokurator Instytutu Pamięci Narodowej zabrał z domu Marii Kiszczak dokumenty, które podlegały przekazaniu do IPN. Czynności podjęto w ramach wszczętego w 2015 r. śledztwa ws. ukrycia przez osobę nieuprawnioną dokumentów podlegających przekazaniu IPN. Listy nie były oryginałami, a jedynie spisanymi na maszynie, prawdopodobnie przez adresata, kopiami, część posiadała także urzędową sygnaturę wpływu do ministerstwa. Niektóre z oryginałów, co wnioskować można po sposobie zapisu kopii, pisana była maszynowo i jedynie odręcznie podpisywana przez adresatów. Zewnętrzna postać listów wskazywała na to, że nie miały charakteru prywatnego. IPN upublicznił treść wszystkich listów, jako znajdujących się w archiwum, jednak prasa (sensu largo) zdecydowała się omawiać tylko te, dotyczące osób, które moglibyśmy kwalifi kować do kategorii antykomunistycznych autorytetów moralnych części społeczeństwa polskiego
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2016, 68, 2; 313-331
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gatunki autorskie – niedostrzeżony problem genologii?
Invented Genres – An Overlooked Problem in Genre Theory?
Autorzy:
Kalin, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363272.pdf
Data publikacji:
2016-02-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish literature
genre theory
inventive genres
poetics of moment
genre
Maria Peszek
literatura polska
genologia
gatunki autorskie
poetyka momentalna
gatunek
Opis:
W artykule autor rozważa genologiczną możliwość wyróżnienia kategorii gatunku momentalnego – gatunku autorskiego. Przytoczone zostały teoretyczne próby polskiej genologii rozważające kwestię genologicznej akceptacji autorskich „wynalazków” – utworów, które manifestują nowatorskość i wyjątkowość gatunkową na poziomie pojedynczego dzieła lub grupy utworów tego samego autora, możliwych do zidentyfikowania jako specyficzny gatunek autorski. A zatem chodzi o przypadek „gatunków jednorazowych” – gdy licentia poetica obejmuje genologię, o sytuację przeniesienia literackiego inventio na poziom paradygmatu, widoczną szczególnie w literaturze ostatniego stulecia. Rozważania tego typu najlepiej widoczne były w oglądzie konkretnej twórczości – szczególnie awangardowej i neoawangardowej: m.in. futurystów, Juliana Tuwima, Mirona Białoszewskiego, Witolda Wirpszy czy w żartobliwej poezji Wisławy Szymborskiej i Stanisława Barańczaka. Najnowszą egzemplifikacją gatunku autorskiego w artykule stały się utwory zebrane w tomie poetyckim Marii Peszek pt. bezwstydnik, który stanowi też ciekawy przykład funkcjonowania tego typu specyfikacji gatunkowej w kontekście medialnym i performatywnym.
In this article, the author considers the possibility of creating in genre studies a separate category of a genre of the moment – the inventive genre (gatunek autorski). He cites theoretical attempts within Polish genre studies to analyze the problem of how to accommodate authorial “inventions” within the study of genres – referring to works that manifest innovation and are exceptional with respect to genre, whether at the level of an individual work or a group of works by the same author, capable of being identified as a specific inventive genre. The point of the inquiry is thus to address instances of “one-time genres,” cases in which poetic license extends to the category of genre, situations where literary inventio is transferred to the paradigmatic level, particularly visible in the literature of the last century. Such analyses have been most evident in surveys of a particular author’s work – especially avant-garde and neo-avant-garde authors, including the Futurists, Julian Tuwim, Miron Białoszewski, Witold Wirpsza, and in humorous poetry by Wisława Szymborska and Stanisław Barańczak. The newest examples of inventive genres in the article are works collected in Maria Peszek’s book of poetry entitled bezwstydnik (scandal sheet), which also represents an intriguing example of how this kind of innovative genre specification can function in media and performative contexts.
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 3; 18-31
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
РОЗБУДОВА УКРАЇНСЬКОЇ ФРАЗЕОЛОГІЇ: ІНДИВІДУАЛЬНО-АВТОРСЬКІ ФРАЗЕОЛОГІЗМИ ЛІНИ КОСТЕНКО
UKRAINIAN PHRASEOLOGY DEVELOPMENT: INDIVIDUAL IDIOMS CREATED BY LINA KOSTENKO
Autorzy:
Filipiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041305.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
frazeologia, autorskie frazeologizmy, indywidualny styl, Lina Kostenko
phraseology'
phraseology
individual idioms
individual style
Lina Kostenko
frazeologia
autorskie frazeologizmy
indywidualny styl
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcono fenomenowi dynamicznego rozwoju ukraińskiej frazeologii, na który niewątpliwie ogromny wpływ ma elitarna osobowość językowa Liny Kostenko. W artykule określono aktualny stan ukraińskiej frazeologii, uwzględniając najbardziej znaczące zmiany oraz rodzaje autorskich transformacji związków frazeologicznych. Aktualność pracy uwarunkowana jest koniecznością teoretycznego i praktycznego zbadania specyfiki funkcjonowania związków frazeologicznych w spektrum struktury, semantyki i stylistyki tekstu pisarki, a także określenia jej idiostylu. Analizie poddano poszczególne autorskie frazeologizmy stworzone i wykorzystywane przez pisarkę zarówno w poezji, jak i w prozie, wykorzystując strukturalno-semantyczny rozbiór poszczególnych związków frazeologicznych. Wnioskujemy, że oprócz tworzenia nowych wyrażeń, w szczególności aforyzmów, pisarka aktywnie przekształca frazeologizmy, stosując podwójną aktualizację, eksplikację, substytucję, kontaminację, a także za pomocą zmiany strukturalnego składu stałych wyrażeń z zachowaniem celu wypowiedzi.
This article focuses on the phenomenon of Ukrainian phraseology whose development has undoubtedly been greatly influenced by the elite lingual personality of Lina Kostenko. The current state of Ukrainian phraseology is described, including most significant changes and types of transformations of idioms made by authors.The topicality of this work is accounted for by the necessity of theoretical and practical study of the phraseological units functioning in the spectrum of structure, semantics and text stylistics, as well as the study of idiolect and idiostyle of Lina Kostenko. Individual idioms, created and used by Lina Kostenko, both in her poetry and in prose, and peculiarities of their functioning are investigated through the application of structural and semantic analysis. The author of the article concludes that in addition to creating new expressions, especially aphorisms, the writer actively transforms idioms by applying explication, substitution, contamination, as well as by changing the structural composition of fixed phrases while preserving the purpose of the expression.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 1; 45-53
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorskie prawa osobiste w ustawodawstwach Francji i Republiki Federalnej Niemiec – analiza prawnoporównawcza
Author’s moral rights in French and German legislation – comparative approach
Autorzy:
Konach, Teodora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
copyright
author’s moral right
French Intellectual Property Code
German Copyright and Related Rights Act
prawo autorskie
dobra osobiste twórców
Francuski Kodeks Własności Intelektualnej
Niemiecka ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
Opis:
The doctrine of droit moral, one of the most controversial issues in copyright law, has always been considered a matter where a wider international consensus is impossible due to the traditional dichotomy between common law philosophies and authors’ rights available in continental civil law systems. However, one of the most noteworthy developments in international copyright law over the past twenty years has been the adoption of statutory protection of moral rights regimes in a number of countries representing the common law tradition. The purpose of this study is to demonstrate that concepts of moral rights in continental law states also differ in structure and provide different means of protection. The article explains the content and characteristics of moral rights, and assesses the most important aspects of French and German national legislations in this area.  
Konstrukcja dóbr osobistych twórców jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień prawa autorskiego, w odniesieniu do którego wprowadzenie jednolitych norm międzynarodowych jest utrudnione, przez wzgląd na tradycyjny podział na państwa tradycji copyright oraz kontynentalne regulacje autorskoprawne. Jakkolwiek, zauważalne jest dążenie do zbliżenia systemów prawnych, m.in. przez wprowadzenie do porządków krajów common law prerogatyw osobistych twórców. Należy jednak podkreślić, że mimo przyjęcia na gruncie ustaw państw kontynentalnych praw osobistych twórców, ich struktura i katalog środków ochrony są wielce zróżnicowane. W artykule została omówiona sytuacja prawnoosobista twórców w porządku prawnym Francji oraz Republiki Federalnej Niemiec. Zasadniczym celem artykułu jest analiza i porównanie konstrukcji i przedmiotu wybranych uprawnień autorskich zawartych w regulacjach krajowych wskazanych państw, jak również wykazanie istnienia wspólnych instytucji jurydycznych, dotyczących autorskich dóbr niematerialnych w poszczególnych reżimach z uwzględnieniem linii wypowiedzi orzecznictwa.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 107-119
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie prawo autorskie po dwudziestu latach obowiązywania ustawy z 4 lutego 1994 r.
Polish copyright 20 years after the adoption of the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
Autorzy:
Błeszyński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693618.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926
author’s moral rights
protection following the author’s death
property rights
collective management of copyright
collecting societies
ustawa o prawie autorskim z 1926
ustawa o prawie autorski z 4 lutego 1994
autorskie prawa osobiste
ochrona post mortem auctoris
autorskie prawa majątkowe
zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
organizacja zbiorowego zarządzania
Opis:
The Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994 had been drafted in a new regime, shortly after the first steps in the political and economic transformation and the day before Poland joined the European Union. All this determined the necessity to adjust the law on copyright to the requirements of the new regime and to the EU standards. The characteristic feature of this Act is a frequent and ample reference to Polish rich tradition of wide interpretation of authors’ protection present in the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926. This reference was made first and foremost to the interpretation of the subject of copyright protection and the essence of copyright law which includes authors’ moral rights, unlimited in time, universal, non-transferable and executed by author’s heirs after his death. Authors’ rights also encompass property rights originating from the fact of a creation of a work. The Act regards copyright economic rights as a reflection of ownership, while at the same time the author may enjoy these rights within all known as well as future fields of exploitation, erga omnes, taking into account the consequences of the intangible character of the work. These rights include the exclusivity regarding the use and disposal of a work by any means, unless the Act provides for a limitation with regard to the allowed use. The protection is also limited in time: originally it used to be 50 years following the author’s death, being extended to 70 years nowadays. An important feature of this new regulation is exclusion of the unlimited disposal of a copyright economic right. In specified cases, the author is vested with a non-transferable right to remuneration andcompulsory intermediation of society for collective management of copyright or related rights. Regulating collective management of copyright is a novum of the Act, especially in creating a system of approval with regard to the tariffs used by collective management societies for collection of remunerations and for appointment of the Copyright Commission – a body approving tariffs presented by collective management societies. A characteristic feature of the Act is provision of widely understood liability for an infringement of a copyright, both moral and economic, by civil and criminal means. The Act has been amended many times. And yet, notwithstanding the merit of the extensive works on the first original text as well as the major works on the act during the first period of its existence, as of 2003 the legislative process has brought up subsequent novelties to the existing law, including the last one made in 2010, which in consequence raises objections as to the proportionality, legislative correctness and social justice, in particular with regard to proper protection of the rights of authors and artists, being a weaker party to a market contract. Recent drafts of amendments also raise major objections with regard to maintaining the necessary balance, as well as with regard to legislative correctness. Its reflection can be seen in a defective regulation of audiovisual works, defects and gaps in regulations on the Copyright Commission, in the system of approval of tariffs and, in particular, the specific rules on levies compensating consequences of copying for own private use. Major objections also arise with regard to the recently published draft proposal of changes, covering in particular orphan works. Particularly severe is avoidance, in the course of the legislative works, of controversial issues between organisations of users and authors or artists, within the fields requiring regulations for some time now, such as issues related to the audiovisual remunerations and reemission.
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. powstała w nowych warunkach ustrojowych, krótko po pierwszym okresie transformacji gospodarczo-politycznej oraz w przeddzień przystąpienia przez Polskę do Unii Europejskiej. Przesądzało to konieczność jej dostosowania do nowych założeń ustrojowych oraz do standardów unijnych Cechą charakterystyczną tej ustawy jest nawiązanie do bogatej polskiej tradycji szeroko ujętej ochrony autorskiej przyjętej na gruncie międzywojennej ustawy o prawie autorskim z 1926 r. Nawiązanie to odnosiło się przede wszystkim do ujęcia przedmiotu ochrony autorskiej oraz treści prawa autorskiego. Obejmuje ono autorskie prawa osobiste, nieograniczone w czasie, ujęte jako uniwersalne i niezbywalne oraz realizowane, po śmierci twórcy, przez jego bliskich. Na prawo autorskie składają się również autorskie prawa majątkowe, powstające w następstwie faktu stworzenia utworu. Prawa majątkowe ujęte zostały w nawiązaniu do treści prawa własności i służą twórcy na wszystkich znanych i powstałych w przyszłości polach eksploatacji, ujęte erga omnes, z uwzględnieniem konsekwencji niematerialnego charakteru utworu. Obejmują one wyłączność korzystania i rozporządzania utworem wszelkimi sposobami, o ile ustawa nie wprowadziła ograniczeń na rzecz dozwolonego użytku. Ochrona ta ma charakter czasowy; początkowo trwała 50 lat post mortem auctoris, obecnie – 70 lat. Cechą nowej regulacji jest wyłączenie pełnej rozporządzalności autorskimi prawami majątkowymi. W określonych przypadkach twórcy służy niezbywalne prawo do wynagrodzenia oraz przymusowe pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Novum jest uregulowanie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, w tym przyjęcie systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń dochodzonych przez organizację zbiorowego zarządzania (OZZ) w ramach zbiorowego zarządzania, a także powołanie Komisji Prawa Autorskiego z zadaniem zatwierdzania tabel wynagrodzeń przedkładanych przez OZZ. Znamienną cechą ustawy jest wprowadzenie szeroko ujętej odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich, zarówno osobistych, jak i majątkowych, środkami cywilnymi i karnymi. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. W odróżnieniu jednak od gruntownych prac nad tekstem pierwotnym i szeroko zakrojonymi pracami nad ustawą w pierwszym okresie jej obowiązywania, poczynając od roku 2003, proces legislacyjny, którego efektem były kolejne nowelizacje, w tym ostatnia z 2010, nasuwa szereg zastrzeżeń co do zachowania proporcjonalności, legislacyjnej poprawności i społecznej sprawiedliwości, zwłaszcza w należytym zabezpieczeniu praw twórców i artystów, jako strony słabszej na rynku autorskim. Również ostatnie projekty zmian uzasadniają poważne zastrzeżenia, co do zachowania niezbędnej równowagi, jak również co do legislacyjnej poprawności. Znajduje to wyraz w wadliwej regulacji problematyki audiowizualnej, błędów i luk w regulacji dotyczącej działania Komisji Prawa Autorskiego, systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń, a w szczególności zasad szczególnych dotyczących opłat rekompensujących skutki kopiowania utworów w ramach własnego użytku osobistego. Istotne zastrzeżenia budzą ostatnio opublikowane propozycje zmian, w szczególności dotyczące dzieł tzw. osieroconych. Szczególnie dotkliwe jest niepodejmowania w pracach legislacyjnych zagadnień spornych pomiędzy organizacjami użytkowników i twórców oraz artystów z obszarów od wielu lat wymagających regulacji, takich jak problematyka tantiem audiowizualnych oraz reemisji.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 5-25
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnoautorska ochrona pomysłu
Copyright protection of an idea
Autorzy:
Wróbel, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawo autorskie
pomysł
ochrona pomysłu
własność intelektualna
utwór
copyright
idea
protection of idea
intellectual property
copyright work
Opis:
Zgodnie z art. 1 ust. 2(1) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, pomysł nie podlega ochronie prawnoautorskiej. Jednakże zmieniające się realia, w szczególności rynkowe, sprawiają, że sądy coraz częściej, przy spełnieniu określonych przesłanek, obejmują ochroną prawnoautorską również specyficznie ujęty pomysł, który przecież co do zasady ochronie nie podlega. Należy również mieć na uwadze, że samo pojęcie „pomysłu” nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. Powyższe implikuje dodatkowe trudności przy interpretacji opisywanego zagadnienia. Analizując orzecznictwo Sądu Najwyższego w powyższym zakresie, a także poglądy doktryny, można dojść do wniosku, że nie sam pomysł, ale jego sposób wyrażenia może zostać objęty ochroną prawnoautorską. Aby jednak tak się stało, niezbędne jest, żeby sposób wyrażenia pomysłu spełniał przesłanki pozwalające uznać go za utwór, chociażby nieukończony. Za te niezbędne przesłanki należy uznać przejaw działalności o charakterze twórczym i indywidualnym, ustalony w jakiejkolwiek formie. Zakres ochrony przyznany wyrażonemu pomysłowi wpływa na ewentualną możliwość korzystania z niego przez inne podmioty. O ile bowiem korzystanie z cudzego pomysłu jest dozwolone (irrelewantne dla prawa autorskiego), w przypadku utworu o takim zezwoleniu nie można już mówić. Problem pojawia się bowiem w sytuacji, gdy dany pomysł przybrał już postać chronionego utworu i ewentualne posłużenie się nim może wiązać się z narażeniem na poniesienie odpowiedzialności prawnoautorskiej. Orzecznictwo dostarcza coraz więcej przykładów, w których ta kwestia była szczegółowo rozważana, a z uwagi na stopień skomplikowania zagadnienia, stwierdzić należy, że każdy przypadek w zasadzie musi być rozstrzygany indywidualnie. Niniejsza publikacja analizuje powyższą kwestię, zarówno z punktu widzenia materialnoprawnego, jak i pod kątem wydanych orzeczeń.
According to article 1 paragraph 2(1) of the Copyright and Related Rights Act, the idea is not subject to copyright protection. However, changing reality, in particular the market, makes the courts more often - under some circumstances - protect also the idea, which in general is not protected under copyright law. Regard should be had to the fact that the concept of "idea" is not defined anywhere by the legislator. This implies additional difficulties in the interpretation of a described subject matter. Analyzing the judgments of the Supreme Court within the above scope, as well as the views of the doctrine, one can come to the conclusion that not the idea itself, but the way of its expression may be subject to copyright protection. But in order to do so, it is essential that the way of expressing the idea meets prerequisites to consider it as a copyright work, even if unfinished. And the essential prerequisite is an indication of an activity of a creative and individual nature, established in any form. The scope of the protection given to the idea has the influence on the possibility of using it by other entities. As far as using an idea is allowed (irrelevant for the copyright law), in case of the copyright work – the permission to do so is necessary. The problem arises in the situation when the given concept has acquired the form of copyright work and its use may result in bearing the copyright liability. The case law provides more and more examples where this issue has been thoroughly debated, and due to the complexity of the subject in question, each case must in principle be settled individually. This publication analyzes the above issue both within the substantive law, as well as issued judgments.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 231-244
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Algorytmiczne dziennikarstwo w świetle prawa autorskiego
Algorithmic journalism in the light of copyright law
Autorzy:
Kowala, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499452.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sztuczna inteligencja
utwór
artykuł
prawo autorskie
artificial intelligence
work
article
copyright law
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest podjęcie próby odpowiedzi na pytanie czy artykuły prasowe generowane przez sztuczną inteligencję mogą być traktowane jako utwory w rozumieniu polskiego prawa autorskiego. Punktem wyjścia do rozważań jest analiza orzeczenia Sądu Rejonowego z Nanshan z prowincji Kanton w Chinach uznającego za utwór artykuł wygenerowany przez oprogramowanie „Dreamwriter”. Ponadto przedstawione zostały przesłanki decydujące o zakwalifikowaniu materiału prasowego jako utworu w prawie polskim, oryginalność i indywidualny charakter, co znajduje także odbicie w regulacjach unijnych. W artykule zaprezentowany został przegląd wiodących koncepcji dotyczących prawnej kwalifikacji dzieł wygenerowanych przez sztuczną inteligencję z jedynie minimalnym udziałem człowieka, bowiem w dobie obecnych przemian technologicznych może okazać się, że ta wyłącznie ludzka koncepcja autorstwa będzie wymagała rewizji.
The main purpose of this article is an attempt to answer the question whether press articles generated by artificial intelligence can be treated as works within the meaning of Polish copyright law. The starting point for consideration is the analysis of the jurisprudence of the Nanshan District Court in the Guangzhou province of China, recognizing an article generated by the “Dreamwriter” software as a work. In addition, the premises determining the classification of press material as a work in Polish law, originality and individual character were presented, which is also reflected in the EU regulations. The article presents an overview of the leading concepts regarding the legal qualification of works generated by AI with only minimal human participation because in the era of current technological changes it may turn out that the only human concept of authorship will require revision.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 141-156
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O właściwościach utworu audiowizualnego „jako całości”
On the properties of the audiovisual work 'as a whole'
Autorzy:
Sokołowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036911.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
copyright
audiovisual work
contribution
prawo autorskie
utwór audiowizualny
utwór wkładowy
Opis:
Jednym z kontrowersyjnych zagadnień w prawie autorskim jest pojmowanie utworu audiowizualnego. Część orzecznictwa i doktryny stoi na stanowisku, że utwór audiowizualny stanowi całość, jest jednym utworem, a nie zbiorem różnych utworów tzw. „wkładowych”. W artykule prezentowana jest teza o zachowaniu status quo przez utwory wkładowe, zwłaszcza z perspektywy art. 70 ust. 2.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.
One of the controversial issues in copyright law is how an audiovisual work is to be defined and understood. Part of the jurisprudence and doctrine is of the opinion that an audiovisual work constitutes a whole, it is a single work and not a collection of various so-called ‘contribution’ works. The article presents the thesis on maintaining the status quo with regard to contribution works, especially from the perspective of Article 70 para. 2.1 of the Act on Copyright and Related Rights of 4 February 1994.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 4; 221-232
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość pracownicza w ujęciu prawnoautorskim
Employees’ work within the copyright perspective
Autorzy:
Barszczewska, Karolina
Karykowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawo autorskie
copyright
twórczość pracownicza
labour work
utwory naukowe
scientific work
programy komputerowe
computer programs
Opis:
Artykuł porusza zagadnienie dotyczące sfery tworzenia utworów w ramach stosunków pracowniczych. Problematyka jest istotna z uwagi na szeroki zakres praktycznego zastosowania. Szczególnie istotna jest ona z perspektywy podmiotów, których dotyczy, a więc pracownika i pracodawcy. W związku z tym przytoczono ogólną zasadę, w myśl której prawo autorskie przysługuje twórcy utworu, a następnie powołano się na przepisy szczególne ustawy określające wyjątki od powyższej regulacji. Tematem rozważań uczyniono zatem twórczość pracowniczą w ujęciu ogólnym, a następnie dokonano jej konkretyzacji. Poruszono kwestię utworów naukowych stworzonych w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy i przysługującego uczelni pierwszeństwa do publikacji takiego utworu, a także prawa przysługujące pracodawcy do programów komputerowych stworzonych również w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy. Analizie poddano zatem nie tylko przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ale bazowano również na regulacjach obowiązującego Kodeksu Pracy.
The article explores the aspect concerning the area of creating works within employment relationships. The issue is of substantial value due to its practical use. It is particularly meaningful within perspective of entities it relates to, i.e. employee and employer. Therefore, the general principle has been referred to on the basis of which the authors hold the copyright to the works they have created, and also special provisions of the act which set forth the exceptions to the abovementioned principle have been indicated. The employees’ work in general has been made the subject matter of the article, and then it has been specified. The issue of scientific works created as a result of performing the obligations under the employment relationship and the priority right of the university to publish such works, as well as the right of the employer to computer software created due to the employee’s obligation under the employment contract have been described. The subject of the analysis has been both the provisions of the copyright and related rights act and the regulations of the existing Labor Code.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, 7; 25-40
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozpowszechnianie utworów a autorskie prawa majątkowe jako przedmiot harmonizacji w prawie Unii Europejskiej
Public communication of works and the harmonisation of author’s economic rights in the European Union law
Autorzy:
Klafkowska-Waśniowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693922.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
public communication right
Information Society Directive
public communication of broadcasts
harmonisation of author’s economic rights
rozpowszechnianie utworów
autorskie prawa majątkowe
odtwarzanie nadań w miejscach publicznych
harmonizacja prawa autorskiego i praw pokrewnych
dyrektywa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym
Opis:
The aim of the article is to present and analyse the key questions concerning the scope of the right to communicate the works to the public under Polish law. The provisions of the Polish Act on Copyright and Related Rights concerning the public communication right has changed in the last two decades due to the implementation of the European Union law. Furthermore, it follows from the recent ruling of the Court of Justice of the European Union (CJEU) that the public communication right is fully harmonised in Article 3.1 of the Information Society Directive. Therefore, the interpretation of the scope of the public communication right in the CJEU’s judgments is crucialfor the correct application of the provisions of Polish law. The article  commences with presentation of the development of the provisions of Polish Act on Copyright and Related Rights, then the most important rulings of the CJEU are discussed with the emphasis on the meaning of ‘the public’ and the level of harmonisation. Against this background the specific Polish provisions on the communication of broadcasts to the public are presented and the compliance with the EU law is questioned. In the last part the approach to the placing hyperlinks as an act constituting the public communications of works is compared in the CJEU’s ruling and the approach by Polish court.
Celem artykułu jest przedstawienie i analiza głównych problemów związanych z zakresem autorskich praw majątkowych do rozpowszechniania utworu. Punkt wyjścia stanowią zmiany, jakie zachodziły w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Zmiany te podyktowane były z jednej strony postępem technologicznym i powstaniem nowych sposobów eksploatacji utworów szczególnie w środowisku cyfrowym, a z drugiej – koniecznością dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. W związku z tezą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, że harmonizacja w zakresie prawa do publicznego udostępniania utworu ma charakter maksymalny, w prawie polskim nie mogą istnieć żadne odstępstwa od standardu wyznaczonego w prawie Unii. W przypadku prawa do rozpowszechniania utworów oznacza to konieczność zapewnienia, że prawo to obejmuje te sposoby eksploatacji, które objęte są art. 3 dyrektywy 2001/29/WE o prawie autorskim i prawach pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, zgodnie z wykładnią TSUE. Przedmiotem artykułu jest zatem omówienie najistotniejszych tez z bogatego orzecznictwa TSUE, a następnie przedstawienie kluczowych problemów, jakie na tle prawa Unii powstają w prawie polskim, w szczególności w odniesieniu do odtwarzania nadań w miejscach publicznych i kwalifikacji udostępniania linków.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 139-153
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa autorskie a młodziez akademicka. Konteksty prawne i społeczno-pedagogiczne
Copyrights and University Students. Legal and Social-Pedagogical Contexts
Autorzy:
Sokołowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644719.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
copyrights
copyrights of youth
creativity
creative activity of youth
personal goods
Opis:
This article is an analysis of a role of copyrights in shaping forming of young creator’s attitude toward life. For that purpose, an attempt has been made to de ne the character and frames of legal and proprietorial protection of the creative process of university students. As copyrights protect author’s identity, practices violating such rights may lead to problems with nding and expressing one’s own identity, in particular against a role played by creativity in a proper development of human personality. A discussion on social and legal situation of youth as a subject to copyrights extends to juridical, psychological and pedagogical categories, while also undertaking, within a certain scope, an attempt to synthesise them. A basic conclusion provided in this article indicates a possibility of improving the quality of copyrights protection also through skilful guidance of young people’s consciousness.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2013, 4, 2; 47-63
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Repartycja na polu reprografii – doświadczenia Stowarzyszenia KOPIPOL
Repartition in the field of reprographics – experiences of KOPIPOL Association
Autorzy:
Kargul, Jacek
Poniewski, Mieczysław E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693880.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
copyright
reprographic levy
equipment levy
individual repartition
prawo autorskie
opłata reprograficzna
repartycja indywidualna
Opis:
In response to the phenomenon of a dynamic development of a reprographic technique of copying works, the Act on Copyright and Related Rights of 1994 introduced relevant fees to the Polish legal order. Their aim was to compensate the losses incurred as a result of copying copyrighted works using this technique. The collection of reprographic fees, of which half of the collected sumis due to authors, has been entrusted to the Association of Copyright Collective Administration for Authors of Scientific and Technical Works KOPIPOL, created in 1995. The duties of KOPIPOL include not only the collection of those fees, but also their allocation and distribution among authors of scientific and technical works. The collection turned out to be complicated, expensive and time-consuming, mainly because of constant attempts to avoiding paying the fees. As a result, KOPIPOL is forced to seek enforcement of due payments by way of numerous judicial proceedings. Funds collected in fees are first of all allocated to collective management organisations representing different categories of creativity, which according to statistical surveys undergo reprographic copying, and next to the authors of scientific and technical works. As part of the latter, called Individual Repartition, sums are paid out to authors identified by names and surnames. The effectiveness of these activities is systematically increasing. So far KOPIPOL has paid remunerations to 2 375 authors, for a total exceeding 2 million zlotys.
W odpowiedzi na zjawisko dynamicznego rozwoju reprograficznej techniki kopiowania utworów, mocą uchwalonej w 1994 r. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadzono do polskiego porządku prawnego opłaty mające rekompensować straty ponoszone na skutek eksploatowania przedmiotów praw autorskich za pomocą tej techniki. Pobór opłat reprograficznych w połowie należnej twórcom powierzony został powstałemu w 1995 r. Stowarzyszeniu Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi Twórców Dzieł Naukowych i Technicznych KOPIPOL. Obowiązkiem KOPIPOL-u stało się tym samym nie tylko inkaso rzeczonych opłat, lecz także rozdzielanie ich wśród uprawnionych autorów twórczości naukowej i technicznej. Inkaso okazało się procesem skomplikowanym, kosztownymi czasochłonnym. Przyczyną takiego stanu rzeczy są nagminne próby unikania opłat, co zmusza KOPIPOL do egzekwowania ich na drodze licznych postępowań sądowych. Zainkasowane środki KOPIPOL dzieli w pierwszej kolejności pomiędzy organizacje zbiorowego zarządzania reprezentujące kategorie twórczości, które zgodnie z wynikami badań statystycznych podlegają kopiowaniu reprograficznemu. Znakomita większość tych środków należna jest twórcom utworów naukowych i technicznych, na rzecz których KOPIPOL prowadzi drugi etap podziału – repartycję indywidualną. W ramach tego procesu rozdzielane i wypłacane są wynagrodzenia pomiędzy autorów zidentyfikowanych z imienia i nazwiska. Efektywność prowadzonych działań systematycznie wzrasta w wykładniczym tempie. Do dziś KOPIPOL wypłacił wynagrodzenia dla 2375 autorów w kwocie ponad 2 mln zł i oczekuje na zgłaszanie się kolejnych uprawnionych twórców.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 301-310
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some remarks on the specific character of author’s personal interests and the concept of their protection (on the example of the right to authorship)
Uwagi o specyfice autorskich dóbr osobistych oraz koncepcji ich ochrony (na przykładzie prawa do autorstwa utworu)
Autorzy:
Gnela, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral rights
subjective moral rights
author’s personal interests
author’s moral rights
authorship of a work
right to authorship
dobra osobiste
podmiotowe prawa osobiste
autorskie dobra osobiste
autorskie prawa osobiste
autorstwo utworu
prawo do autorstwa utworu
Opis:
W artykule opowiedziano się przeciwko koncepcji ochrony dóbr osobistych prawa cywilnego za pomocą konstrukcji prawa podmiotowego bezwzględnego oraz za koncepcją tzw. instytucjonalnej ochrony dóbr osobistych. Wykazano, na przykładzie „prawa do autorstwa utworu”, że to autorstwo utworu powinno być głównym dobrem osobistym chronionym prawem autorskim, a nie podmiotowymi prawami autorskimi osobistymi. „Prawo do autorstwa utworu” nie jest bowiem prawem podmiotowym tylko w istocie jest dobrem niematerialnym w postaci „autorstwa”, chronionym przez normy prawa autorskiego.
The article advocates against the concept of protection of civil personal rights using an absolute subjective right and affirms the concept of so-called institutional protection of personal rights. It has been claimed, based on the ‘right to authorship’ example, that the right to authorship should constitute the main personal right protected by copyright law rather than be protected by subjective moral rights of the author. ‘The right to authorship of the work’ is nota subjective right, but it is (in fact) an intangible right to authorship, protected by copyright law.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 35-45
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy znak towarowy może być utworem?
Can a trademark be copyright protected?
Autorzy:
Kępiński, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693916.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
trademark
work
works expressed in words
graphic works
Copyright Law
Industrial Property Law
znak towarowy
utwór
utwór słowny
utwór słowno-graficzny
Prawo autorskie
Prawo własności przemysłowej
Opis:
Trademarks may be subject to copyright protection as long they fulfil the requirements of copyright law. Consequently, a practical question arises whether a trademark, being a single word or a simple sequence of words, may be protected under copyright law. Such protection entails serious consequences because copyright granted to a creator of a work may later become an obstacle when it comes to the registration of a trademark. It may also constitute grounds for invalidating a trademark already registered. The author examines views of the doctrine and judicial decisions of common courts in the above matters.
Co do zasady znaki towarowe mogą być na gruncie prawa polskiego, jeśli spełnią przesłanki ochrony, kwalifikowane jako utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z tą ustawą utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, sposobu i przeznaczenia. W związku z powyższym w praktyce pojawia się pytanie, czy znakom towarowym, które są najczęściej pojedynczymi wyrazami lub ewentualnie prostym zestawieniem kilku wyrazów i które służą odróżnianiu towarów i usług jednych przedsiębiorców, od towarów i usług innych przedsiębiorców, powinno przyznawać się ochronę prawnoautorską. Przyznanie prawnoautorskiej ochrony pociąga za sobą bowiem poważne konsekwencje, gdyż prawa autorskie przysługujące twórcy do utworu mogą być przeszkodą w późniejszej rejestracji znaku towarowego, a także podstawą unieważnienia już zarejestrowanego znaku towarowego. W artykule zostały przeanalizowane poglądy doktryny i orzecznictwo sądów powszechnych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 177-191
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies